ΗΠΑ 23 δρόμοι γωνία

[chrislia]

Όταν έχεις ταξιδέψει μόνο στην Ευρώπη, ένα υπερατλαντικό ταξίδι μοιάζει σαν μακρινό όνειρο. Για μένα η Νέα Υόρκη ήταν ένας μύθος. Έχοντας τους νονούς μου εκεί πάντα ονειρευόμουν το ταξίδι που θα με πήγαινε σε μια χώρα μαγική, μακριά από τα προβλήματα της Ελλάδας, που θα έβλεπα διαφορετικά μέρη, θα ζούσα μαγικές εμπειρίες, και θα έβρισκα τον πρίγκιπα πάνω στο λευκό άλογο, που όλως τυχαίως θα είχε και loft στο Manhattan. Αλλά για αυτό είναι οι μύθοι, για να απομυθοποιούνται…

Στην πραγματικότητα λοιπόν, μιας και η φοιτητική μου καριέρα όπου να ‘ναι τελειώνει, αποφάσισα πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για ένα μακρινό ταξίδι γιατί στο μέλλον άντε να πείσεις το αφεντικό να πάρεις 3 βδομάδες άδεια. Κάπως έτσι ο κουμπαράς άρχισε να γεμίζει, το ίδιο και ο φάκελος με τους σελιδοδείκτες στον firefox. Και ένα ωραίο Κυριακάτικο ξημέρωμα 15 Ιουλίου ξεκινήσαμε με το έτερον ήμισυ (το οποίο ευτυχώς για το καλό του αφεντικού του, τον έπεισε) για το Ελ. Βεν. Η πτήση είχε μέλλον. Πρώτη στάση Ρώμη και στη συνέχεια Βενετία με μικρές αναμονές ίσα ίσα να χαζέψουμε στα duty free και να προσπαθήσουμε να βρούμε free wi-fi. Και έρχεται η μεγάλη πτήση με Delta για JFK.To ταξίδι ωραίο, με μικρές οθόνες στα μπροστινά καθίσματα, οπότε μέχρι να φτάσουμε είχαμε δει από τρεις ταινίες ο καθένας, μη φανταστείς τίποτα κουλτουριάρικο, άλλωστε στην Αμερική πηγαίναμε… και κάπως έτσι πέρασε η ώρα και προσγειωθήκαμε. Μετά από τους ελέγχους, φωτογραφίες, δακτυλικά αποτυπώματα και ερωτήσεις τύπου «αν μεταφέρω κάτι που δε πρέπει» (λες και θα τους το έλεγα), πήραμε τις βαλίτσες μας (ευτυχώς τίποτα δεν είχε χαθεί) και ταξί για Astoria.

Αφού δώσαμε τα πρώτα 35$ και μας καλωσόρισε η νονά, ξεκινήσαμε να πάμε στη γειτονιά να φάμε, όχι Ελληνικό αλλά Thai!Πήγαμε λοιπόν στο Bangkok Tasty και δοκιμάσαμε μερικά πολύ tasty noodles, ομολογώ καλύτερα από αυτά που φάγαμε στη China town στο New York Noodletown. H γειτονιά μας ήταν η 23rd ave(για την ακρίβεια 23 δρόμοι και 23rd ave) , 5’ από το Astoria Park και 15’ από τον τερματικό σταθμό των γραμμών N,Q. Όλα τα σπίτια στην περιοχή είναι ομοιόμορφα, με τούβλα και μικρούς κήπους, σίγουρα όμορφη γειτονία για να ζεις αν η δουλεία σου είναι στο πολύβουο Manhattan. Η Astoria μας εξυπηρέτησε αρκετές όταν κουρασμένοι και πεινασμένοι ψάχναμε ένα μέρος να φάμε χωρίς να χρειαστεί να πληρώσουμε κάτι εξωφρενικό. Το ένα μέρος ήταν το Mojave, ένα μεξικάνικο κάτω από τον τερματικό σταθμό με τέλειες fajitas, quesadillas και όλα αυτά που με έκαναν να σκέφτομαι ότι το Μεξικό θα είναι τουλάχιστον από γαστριμαργικής άποψης ιδανικός προορισμός , και το δεύτερο μέρος πάλι στον σταθμό κοντά (επί της Ditmars) το pizza palace!Μια πολύ παλιά πιτσαρία που ότι δοκιμάσαμε μας έκανε να πάμε 3-4 φορές. Και φυσικά το frozen yogurt, πάλι κάτω από το σταθμό που κάθε φορά είχε από 5 διαφορετικές γεύσεις (όχι όπως εδώ που σου βάζουν και μια φράουλα και τέλος). Τώρα αν με ρωτήσεις γιατί δεν έφαγα σε ελληνικό εστιατόριο στην Astoria… η απάντηση είναι απλή, τον βράδυ πριν φύγω είχαμε αποχαιρετιστήριο μουσακά και αποχαιρετιστήριες μπριζόλες στα κάρβουνα…

Και με την ανάμνηση του μουσακά και της όμορφης γειτονιάς που μας φιλοξένησε για 3 βδομάδες, κλείνω την εισαγωγή έχοντας ήδη 24h στο Ελλαντα

 

[chrislia]

Εισαγωγή μετά την εισαγωγή

Τρεις βδομάδες είναι αρκετές για να τις περιγράψει κάποιος μέρα προς μέρα. Και εκτός αυτού δεν ήταν όλες οι ημέρες γεμάτες με καινούργιες εικόνες και με εμάς να φεύγουμε χαράματα και να επιστρέφουμε βράδυ για ξεκούραση. Δεν μπορείς να πας μόνο μια φορά στη times square ούτε να περπατήσεις μόνο μια φορά την 5η. Και ας μη ξεχνάμε ότι όλα τα ταξίδια έχουν τις αναποδιές τους, λίγο ο πυρετός που με βρήκε μέσα στο κατακαλόκαιρο, λίγο οι αναπάντεχες μπόρες που μας έκαναν να νιώσουμε τι σημαίνει soaking wet (προσωπικά το ευχαριστήθηκα, και πολύ θα θελα να κάνω τηνRachel McAdams στο The Notebook, που φιλιούνται στη βροχή σα να μη τρέχει τίποτα, αλλά μετά με συνέφεραν λέγοντας μου «γιατί κάθε φορά που πιάνει βροχή σε πιάνει μανία να βγαίνεις έξω»), έτσι κάποιες μέρες ήταν πιο χαλαρές. Λέω λοιπόν η ιστορία μου να χωριστεί στην Ν.Υ που αγάπησα και με έκανε να ονειροπολώ και στη Ν.Υ που δε με ενθουσίασε και ίσως με έκανε να γκρινιάξω κανά δυο φορές. Και επειδή όλες οι ιστορίες θέλουν ένα soundtrack θα επιλέξω το πιο αντιπροσωπευτικό … empire state of mind
[ame="

State of Mind" Jay-Z | Alicia Keys [OFFICIAL VIDEO] - YouTube

 

[annoulita100]

Τέλεια!!Περιμένω τη συνέχεια!!!Η Νέα Υόρκη είναι ταξίδι-προορισμός που θα πραγματοποιήσω μέσα στον επόμενο χρόνο,γι'αυτό όσο πιο φρέσκα τα νέα τόσο το καλύτερο

 

[chrislia]

I <3 parks

Την μεγαλύτερη και καλύτερη εντύπωση στο Manhattan, δεν μου την έκαναν τα πολυκαταστήματα ή ουρανοξύστες, αλλά τα πάρκα του, μικρά και μεγάλα. Τόση ομορφιά και πράσινο σε μια πόλη που κυριολεκτικά δε κοιμάται ποτέ δε γίνεται να μη τη ζηλέψεις. Την πρώτη κιόλας μέρα που επισκεφθήκαμε το central park, κατάλαβα γιατί αγαπάνε τόσο πολύ την πόλη τους, και η σύγκριση με την Αθήνα ήταν αναπόφευκτη. Από μικρά παιδιά να παίζουν baseball μέχρι ηλικιωμένους να κάνουν ποδήλατο και ντόπιους με τουρίστες να λιάζονται με τα μαγιό τους ( αυτό δε το ζήλεψα), το τοπίο συμπληρωνόταν με απίστευτη έκταση πράσινου και δέντρων που όμοια του έχω δει στο hyde park Λονδίνου. Και αφού περπατήσαμε πάνω από γεφυρούλες, βγάλαμε φωτογραφίες σκιουράκια, και εγώ σκεφτόμουν τι ιδανικά που θα ήταν η σκιά ενός δέντρου για ένα πρώτο ραντεβού, φτάσαμε στη «λίμνη» (The Lake).Η «λίμνη» ήταν το απόλυτο μέρος για να κάνεις τη βαρκάδα σου, και εννοείτε πως δε θα φεύγαμε από αυτή την πόλη αν δε ροματζάραμε και εμείς. Επειδή όμως σκοπεύαμε να πάμε ύστερα στο μουσείο φυσικής ιστορίας, αφήσαμε τη βαρκάδα για άλλη μέρα, η οποία έτυχε να ναι η ημέρα πριν αναχωρήσουμε. Έχοντας φυλάξει λίγα χρήματα για το ταξί του αεροδρομίου πήγαμε να νοικιάσουμε τη βάρκα έχοντας διαβάσει ότι είναι γύρω στα 12$ η ενοικίαση. Έλα όμως που ήθελαν επιπλέον 20$ (ίσως για το ενδεχόμενο να κρατήσεις τη βάρκα πάνω από μια ώρα), και εμάς μας έλειπαν 7$, και εκτός αυτού δε δέχονταν πιστωτικές. Και πάνω εκεί που πήγα να νιώσω ένα κρακ στη καρδιά μου (δε σας είπα ότι θα είναι αισθηματομελοδραματικη ιστορία??) αφού ο άσπλαχνος δεν έλεγε να καταλάβει ότι δεν έχουμε άλλα χρήματα «and it’s our last day», εμφανίζεται ο Angelo, όνομα και πράγμα, από το Puerto Rico και αφού ρώτησε τον ταμία πόσα χρήματα μας λείπουν τα συμπλήρωσε, χωρίς να δεχτεί να τα πάρει πίσω, μόνο μας είπε να περάσουμε καλά και να πούμε πως ένας κύριος μας βοήθησε (σημ. τον πετύχαμε και μέσα στην λίμνη, και την βάρκα την πήγαινε αστραπή).

Εκτος όμως από το central που ενδείκνυται για πρωινές και απογευματινές βόλτες, πίσω από τη δημόσια βιβλιοθήκη (πραγματικά πολύ επιβλητικό κτήριο), υπάρχει το Bryant Park που καταλήξαμε ένα βράδυ ψάχνοντας ένα μέρος για ποτό. Μπορεί να μην προσφέρει τη πολυτέλεια των rooftop bars των ξενοδοχείων αλλά για μένα ήταν πολύ πιο όμορφα να κάθεσαι σε μια κούνια, κάτω από πέργκολες με φωτάκια και να απολαμβάνεις το ποτό σου ακόμα και αν αυτό είναι σε πλαστικό ποτήρι και σε τσιμπάνε τα κουνούπια (πραγματική επίθεση). Το πάρκο εκτός από πανύψηλα δέντρα που λειτουργούν σαν φυσική ηχομόνωση έχει στο κέντρο του μια μεγάλη έκταση με γκαζόν και μια γιγαντοοθόνη, η οποία όμως την ημέρα που πήγαμε έδειχνε απλά μια εικόνα της οποίας το νόημα αδυνατούσα να καταλάβω (το ίδιο συνέβη και με τα περισσότερα εκθέματα στο ΜοΜα) . Όσο για τις δημόσιες τουαλέτες, η οργάνωση των Αμερικάνων στο μεγαλείο της! Δεν είχαν να ζηλέψουν σε τίποτα αυτές των ξενοδοχείων.

Σε αυτή τη μνεία για τα πάρκα δε θα μπορούσα να μην αναφέρω το High Line Park, το οποίο ξεκινάει από τη Meatpacking District και εκτείνεται για 1,6 χλμ. μέχρι τους 30 δρόμους. Στην ουσία πρόκειται για ένα «εγκαταλελειμμένο» railroad το οποίο αναμορφώσανε, έβαλαν δέντρα, παγκάκια, ακόμα και «τύπου» ξαπλώστρες, οπού μπορείς να κάνεις τη βόλτα σου, να απολαύσεις τη θέα του Hudson river, να ακούσεις μουσική και να πάρεις ένα κομμάτι πίτσα από το artichoke, όπως κάναμε εμείς, και να την κάνεις κυριολεκτικά ταράτσα. Και περπατώντας το , θα δεις συνδυασμούς ζευγαριών από διάφορες φυλές, ίδιου φύλου ή και όχι, χωρίς να συναντάς επικριτικά βλέμματα, θα περνάς κυριολεκτικά δίπλα από παράθυρα σπιτιών ρίχνοντας κλεφτές ματιές, και θα σκέφτεσαι πως κάτι που θα μπορούσε να ήταν παρατημένο, σκουριασμένο και γεμάτο θάμνους, προσφέρει έναν όμορφο περίπατο που κατά τη γνώμη μου όσοι πάνε στην πόλη πρέπει να τον κάνουν.
Βγαίνοντας όμως έξω από το Manhattan, και πηγαίνοντας στην καρδιά του Queens , στο οποίο κάναμε βόλτα με το αμάξι αναζητώντας μια αντιπροσωπεία της Honda και δε θα έλεγα ότι μου κίνησε το ενδιαφέρον σαν γειτονιά, βρίσκεται το Flushing Meadows όπου και εδρεύει το City Field (το γήπεδο των Mets) αλλά και ένα σιντριβάνι με μια τεράααστια υδρόγειο σφαίρα στο κέντρο του. Αλλά that’s it, μια δυο φωτογραφίες αρκούν, μιας και το πάρκο εκτός το ότι είναι διπλάσιο του central park δεν έχει να επιδείξει ανάλογα τοπία. Τελευταίος σταθμός για τα πάρκα το Prospect park του Brooklyn το οποίο το συνδυάσαμε με τον υπέροχο βοτανικό κήπο που βρίσκεται ακριβώς δίπλα.

Για την ώρα πολύ πράσινο και χλωροφύλλη είχε η ιστορία, θα επιστρέψω στην κίνηση και τους ουρανοξύστες later…
Υ.Γ είδαμε ακόμα το battery park, και το Washington square park, αλλά μπροστά στα άλλα ήταν παρκάκια.

 

[nicole.g.<3]

Υπέροχα!!! Ανυπομονώ για τη συνέχεια της ιστορίας σου...
Μ'αρέσει ο τρόπος που γράφεις...και οι φωτογραφίες σου είναι πολύ ωραίες! Η Νέα Υόρκη είναι ταξίδι-όνειρο για μένα και φυσικά... στα μελλοντικά μου σχέδια! Αναρωτιέμαι τα Χριστούγεννα στη Ν.Υ πόσο ονειρεμένα θα είναι...!

Όταν έχεις ταξιδέψει μόνο στην Ευρώπη, ένα υπερατλαντικό ταξίδι μοιάζει σαν μακρινό όνειρο. Για μένα η Νέα Υόρκη ήταν ένας μύθος...πάντα ονειρευόμουν το ταξίδι που θα με πήγαινε σε μια χώρα μαγική,

Τα είπες όλα μέσα σε 3 γραμμές φίλη μου! :love1:

 

[chrislia]

Σε ευχαριστω πολυυυ. δεν εχω ξεχασει την ιστορια μου, αλλα δινω τελευταιο μαθημα για πτυχιο και εχει πεσει πολυ διαβασμα... η συνεχεια απο Οκτωβρη!!

Υπέροχα!!! Ανυπομονώ για τη συνέχεια της ιστορίας σου...
Μ'αρέσει ο τρόπος που γράφεις...και οι φωτογραφίες σου είναι πολύ ωραίες! Η Νέα Υόρκη είναι ταξίδι-όνειρο για μένα και φυσικά... στα μελλοντικά μου σχέδια! Αναρωτιέμαι τα Χριστούγεννα στη Ν.Υ πόσο ονειρεμένα θα είναι...!



Τα είπες όλα μέσα σε 3 γραμμές φίλη μου! :love1:

 

[nicole.g.<3]

Σε ευχαριστω πολυυυ. δεν εχω ξεχασει την ιστορια μου, αλλα δινω τελευταιο μαθημα για πτυχιο και εχει πεσει πολυ διαβασμα... η συνεχεια απο Οκτωβρη!!

Δεν φαντάζεσαι πόσο σε καταλαβαίνω!! Κ εγώ εξεταστική έχω τώρα Καλά αποτελέσματα σου εύχομαι και με το καλό να πάρεις το πτυχίο σου γλυκιά μου!
Αναμένουμε τη συνέχεια τον Οκτώβρη...το καινούριο ''επεισόδιο''...