Η πρώτη μου γνωριμία με το νησί της Σκιάθου έγινε στην παιδική μου ηλικία…. Αμέτρητες φωτογραφίες σε οικογενειακές διακοπές στα πεντακάθαρα νερά της με φόντο τις καταπράσινες πλαγιές… Καθώς περνούσαν τα χρόνια το νησί έγινε συχνός προορισμός μικρών και μεγάλων αποδράσεων… οι αμέτρητες παραλίες του νησιού ήταν ανέκαθεν το ισχυρότερο κίνητρο….
Τα Λαλάρια και η Τρύπια Πέτρα, στις οποίες η πρόσβαση γίνεται μόνο με καΐκι από την πόλη της Σκιάθου. Κοντά είναι και η Γαλάζια Σπηλιά, καθώς και η σπηλιά της Φόνισσας. Η παραλία του Μεγάλου Γιαλού και στο λιμανάκι του Νικοτσάρα στη βόρεια πλευρά του νησιού. Ο μικρός και ο μεγάλος Ασέληνος, η Ελιά στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού, η Τσουγκρία προορισμός για λίγους, για αυτούς που ξέρουν (όπως λένε και οι ντόπιοι).Οι Κουκουναριές, μια από τις ωραιότερες φυσικές παραλίες της Μεσογείου. Μοναδικό τοπίο δημιουργούν οι κουκουναριές, που φτιάχνουν ολόκληρο δάσος, ως την ολόχρυση αμμώδη παραλία.
Με την πάροδο των χρόνων το νησί έγινε κοσμοπολίτικο, γέμισε χρώμα, ποικιλομορφία….. Παραδόξως δεν έχασε την κομψότητα και την ηρεμία του (ακόμα τουλάχιστον) αν αυτός είναι ο σκοπός του ταξιδιού… και η πολιτιστική ανάπτυξη στο νησί είναι ραγδαία…. Χθες παρακολούθησα την «Φόνισσα» του Αλ. Παπαδιαμάντη στο Μπούρτζι. Σε συνδυασμό μετο φυσικό περιβάλλον η βραδιά ήταν μαγική….. Γενικά το νησί έχει κι άλλες επιλογές εκτός από το ξέφρενο clubbing που απλόχερα προσφέρεται. Μια βόλτα στα στενά δρομάκια της χώρας, ένα ποτό στο γραφικότατο, παλιό λιμάνι (Μαξιλάρες
) και τόσα μα τόσα ήσυχα ταβερνάκια με φρεσκότατα θαλασσινά (με το Σκληθρί να πρωτοστατεί)…..
Πίνοντας τον τελευταίο καφέ μου στο νησί, λίγο πριν πάρω το καράβι της επιστροφής, σκόρπιες σκέψεις, πολλές εικόνες στο μυαλό μου τόσο οικείες απολαμβάνοντας την υπέροχη θέα από την πισίνα του ξενοδοχείου μου. Ένας χώρος τόσο όμορφος, τόσο φιλόξενος που αφενός σας τον συστήνω ανεπιφύλακτα http://www.atriumhotel.gr/index-gr.html, αφετέρου με έκανε να ανανεώσω το «ραντεβού» μας για τις 15 Αυγούστου που θα επιστρέψω για τον επιτάφιο της Παναγίας, έναέθιμο μοναδικό στον Ελλαδικό χώρο στη μονή της Ευαγγελιστρίας.
Όσες φορές και έρθω σ αυτό το νησί πάντα θέλω να επιστρέψω…..
Τα Λαλάρια και η Τρύπια Πέτρα, στις οποίες η πρόσβαση γίνεται μόνο με καΐκι από την πόλη της Σκιάθου. Κοντά είναι και η Γαλάζια Σπηλιά, καθώς και η σπηλιά της Φόνισσας. Η παραλία του Μεγάλου Γιαλού και στο λιμανάκι του Νικοτσάρα στη βόρεια πλευρά του νησιού. Ο μικρός και ο μεγάλος Ασέληνος, η Ελιά στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού, η Τσουγκρία προορισμός για λίγους, για αυτούς που ξέρουν (όπως λένε και οι ντόπιοι).Οι Κουκουναριές, μια από τις ωραιότερες φυσικές παραλίες της Μεσογείου. Μοναδικό τοπίο δημιουργούν οι κουκουναριές, που φτιάχνουν ολόκληρο δάσος, ως την ολόχρυση αμμώδη παραλία.
Με την πάροδο των χρόνων το νησί έγινε κοσμοπολίτικο, γέμισε χρώμα, ποικιλομορφία….. Παραδόξως δεν έχασε την κομψότητα και την ηρεμία του (ακόμα τουλάχιστον) αν αυτός είναι ο σκοπός του ταξιδιού… και η πολιτιστική ανάπτυξη στο νησί είναι ραγδαία…. Χθες παρακολούθησα την «Φόνισσα» του Αλ. Παπαδιαμάντη στο Μπούρτζι. Σε συνδυασμό μετο φυσικό περιβάλλον η βραδιά ήταν μαγική….. Γενικά το νησί έχει κι άλλες επιλογές εκτός από το ξέφρενο clubbing που απλόχερα προσφέρεται. Μια βόλτα στα στενά δρομάκια της χώρας, ένα ποτό στο γραφικότατο, παλιό λιμάνι (Μαξιλάρες
) και τόσα μα τόσα ήσυχα ταβερνάκια με φρεσκότατα θαλασσινά (με το Σκληθρί να πρωτοστατεί)…..
Πίνοντας τον τελευταίο καφέ μου στο νησί, λίγο πριν πάρω το καράβι της επιστροφής, σκόρπιες σκέψεις, πολλές εικόνες στο μυαλό μου τόσο οικείες απολαμβάνοντας την υπέροχη θέα από την πισίνα του ξενοδοχείου μου. Ένας χώρος τόσο όμορφος, τόσο φιλόξενος που αφενός σας τον συστήνω ανεπιφύλακτα http://www.atriumhotel.gr/index-gr.html, αφετέρου με έκανε να ανανεώσω το «ραντεβού» μας για τις 15 Αυγούστου που θα επιστρέψω για τον επιτάφιο της Παναγίας, έναέθιμο μοναδικό στον Ελλαδικό χώρο στη μονή της Ευαγγελιστρίας.
Όσες φορές και έρθω σ αυτό το νησί πάντα θέλω να επιστρέψω…..
Last edited by a moderator:
