s-travelholic
Member
- Μηνύματα
- 55
- Likes
- 355
1. ΝΑ ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ
Καλησπέρα στην παρέα. Σαν κάτι γέρους που θυμούνται τα παλιά με κάθε λεπτομέρεια θα κάνω το ντεμπούτο μου με μια παλιά ταξιδιωτική ιστορία.
Θυμάστε εκεί στο 2015 που μία ωραία ημέρα, Δευτέρα ήταν, έκλεισαν οι τράπεζες μέχρι νεοτέρας;
Λοιπόν εγώ εκείνη την εβδομάδα ετοιμαζόμουν να αριβάρω για Αρμενία,Γεωργία και Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ενώ έχουμε προγραμματίσει ταξίδι στην περιοχή, ο καλός μου με τρόπο μου λέει ότι προτιμά να πάει εκεί μόνος του, με το ποδήλατο του γιατί έχει ωραίες διαδρομές που δεν θέλει να τις κάνει με τον συμβατικό τρόπο. Παρένθεση: ο καλός είναι Ιάπων ταξιδιώτης που μετά την περιοχή θα ταξίδευε με το ποδήλατο για περίπου 5 μήνες και εγώ ως Πηνελόπη θα τον περίμενα να γυρίσει.
Εκεί κάπου, έληξε άδοξα μία σχέση που είχε σκηνοθετηθεί άριστα με πρόταση γάμου στην Πέτρα της Ιορδανίας, μπάνια σε παραδοσιακά ιαπωνικά λουτρά και περιποιήσεις από γιαπωνέζα πεθερά, ρομαντικά ταξίδια σε χωριά της Γαλλίας και περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις αφού σκύλιασα η Πόντια που θα έχανα την αναζήτηση του Ιάσωνα και του Χρυσόμαλλου Δέρατος και άφησα τα αριγκάτο και έπιασα τα σταδιαλα. Τα αρνητικά vibes πιάνουν τόπο και τελικά ακυρώνει και ο ίδιος το ταξίδι του αφού τραυματίζει το γόνατο του.
Και τότε μου ρχεται η ιδέα να πραγματοποιήσω το ταξίδι μόνη μου. Μόλις έχει ξεκινήσει η Aegean να πετάει και στις 2 πρωτεύουσες και κλείνω να πάω Ερεβάν,να επιστρέψω από Τιφλίδα + το δρομολόγιο εσωτερικού = 276 ευρώ. Not bad at all.
Εκεί που έχω φτιαχτεί με την ιδέα της περιπέτειας, μία φίλη ζητάει να έρθει μαζί μου. Χαλιέμαι λίγο αλλά δεν μπορώ να της πω όχι. Το χαλιέμαι κολλάει στο ότι η φίλη ταξιδεύει λίγο διαφορετικά και θα χρειαστεί να μείνουμε σε ξενοδοχεία, στερώντας λίγη από την περιπέτεια.
Το ταξίδι ήταν να ξεκινήσει Τετάρτη και δύο ημέρες πριν έκλεισαν οι τράπεζες. Εγώ δεν πτοούμαι αν και δεν έχω καθόλου μετρητά και οι κάρτες δεν είναι σίγουρο ότι θα δουλεύουν στο εξωτερικό. Κάνω ανάληψη 60+60=120 ευρώ (το ημερήσιο όριο ανάληψης χαχα) μου δίνει κι άλλα 60 η μητέρα μου και φεύγω με 180 ευρώ στην τσέπη για 16 ημέρες. Η χώρα λοιπόν σε νέες περιπέτειες αλλά εγώ ακάθεκτη, φεύγω σημειώνοντας τις διευθύνσεις των προξενείων/Πρεσβειών της Ελλάδας για να καταφύγω εάν αντιμετωπίσω θέμα με τα λεφτά .Η φίλη μου ακυρώνει το ταξίδι και με αφήνει ξεκρέμαστη αφού τα ξενοδοχεία θα ήταν δική της χορηγία, εφόσον εγώ αν πήγαινα μόνη μου θα είχα άλλο στυλ διαμονής.
Η πτήση για Ερεβάν φθηνή μεν αλλά φτάσαμε στην χώρα γύρω στις 3 ή 4 τα ξημερώματα. Στην ουρά για τα διαβατήρια γνωρίζω μία Αρμένισα,που ζει στην Αθήνα,παντρεμένη με Έλληνα. "Δεν έπρεπε να συμβεί αυτό στην Ελλάδα μας¨ μου λέει για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας.
Στο αεροδρόμιο αυτή την ώρα δεν υπάρχει τίποτα ανοικτό και δεν μπορώ να κάνω συνάλλαγμα για να μπορέσω να πάρω ταξί. Οι ελληνικές κάρτες δεν λειτουργούν στα ΑΤΜ λόγω της τραπεζικής αργίας.
Θα σε πάμε εμείς, λέει η καινούρια μου φίλη . Με το αυτοκίνητο του αδερφού της που ήρθε να τους πάρει, ένα παλιό αυτοκίνητο της εποχής ΕΣΣΔ, το ανήλικο παιδί της να κοιμάται στο πίσω κάθισμα λόγω της ώρας, οδηγούν μέχρι την πρωτεύουσα ενώ κανονικά δεν ήταν η διαδρομή τους. Ψάχνουμε την διεύθυνση ρωτώντας περαστικούς και τελικά με αφήνουν στο hostel μου και μου δίνει κ το τηλέφωνο τους στο χωριό. Αν υπάρχει πρόβλημα με τις τράπεζες και δεν έχεις λεφτά, έλα να μείνεις μαζί μας μου λέει και με καληνυχτίζουν.
Με τέτοια υποδοχή , είμαι πια σίγουρη πως έκανα καλά και πήγα παρά τις αντιξοότητες.
Καλησπέρα στην παρέα. Σαν κάτι γέρους που θυμούνται τα παλιά με κάθε λεπτομέρεια θα κάνω το ντεμπούτο μου με μια παλιά ταξιδιωτική ιστορία.
Θυμάστε εκεί στο 2015 που μία ωραία ημέρα, Δευτέρα ήταν, έκλεισαν οι τράπεζες μέχρι νεοτέρας;
Λοιπόν εγώ εκείνη την εβδομάδα ετοιμαζόμουν να αριβάρω για Αρμενία,Γεωργία και Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ενώ έχουμε προγραμματίσει ταξίδι στην περιοχή, ο καλός μου με τρόπο μου λέει ότι προτιμά να πάει εκεί μόνος του, με το ποδήλατο του γιατί έχει ωραίες διαδρομές που δεν θέλει να τις κάνει με τον συμβατικό τρόπο. Παρένθεση: ο καλός είναι Ιάπων ταξιδιώτης που μετά την περιοχή θα ταξίδευε με το ποδήλατο για περίπου 5 μήνες και εγώ ως Πηνελόπη θα τον περίμενα να γυρίσει.
Εκεί κάπου, έληξε άδοξα μία σχέση που είχε σκηνοθετηθεί άριστα με πρόταση γάμου στην Πέτρα της Ιορδανίας, μπάνια σε παραδοσιακά ιαπωνικά λουτρά και περιποιήσεις από γιαπωνέζα πεθερά, ρομαντικά ταξίδια σε χωριά της Γαλλίας και περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις αφού σκύλιασα η Πόντια που θα έχανα την αναζήτηση του Ιάσωνα και του Χρυσόμαλλου Δέρατος και άφησα τα αριγκάτο και έπιασα τα σταδιαλα. Τα αρνητικά vibes πιάνουν τόπο και τελικά ακυρώνει και ο ίδιος το ταξίδι του αφού τραυματίζει το γόνατο του.
Και τότε μου ρχεται η ιδέα να πραγματοποιήσω το ταξίδι μόνη μου. Μόλις έχει ξεκινήσει η Aegean να πετάει και στις 2 πρωτεύουσες και κλείνω να πάω Ερεβάν,να επιστρέψω από Τιφλίδα + το δρομολόγιο εσωτερικού = 276 ευρώ. Not bad at all.
Εκεί που έχω φτιαχτεί με την ιδέα της περιπέτειας, μία φίλη ζητάει να έρθει μαζί μου. Χαλιέμαι λίγο αλλά δεν μπορώ να της πω όχι. Το χαλιέμαι κολλάει στο ότι η φίλη ταξιδεύει λίγο διαφορετικά και θα χρειαστεί να μείνουμε σε ξενοδοχεία, στερώντας λίγη από την περιπέτεια.
Το ταξίδι ήταν να ξεκινήσει Τετάρτη και δύο ημέρες πριν έκλεισαν οι τράπεζες. Εγώ δεν πτοούμαι αν και δεν έχω καθόλου μετρητά και οι κάρτες δεν είναι σίγουρο ότι θα δουλεύουν στο εξωτερικό. Κάνω ανάληψη 60+60=120 ευρώ (το ημερήσιο όριο ανάληψης χαχα) μου δίνει κι άλλα 60 η μητέρα μου και φεύγω με 180 ευρώ στην τσέπη για 16 ημέρες. Η χώρα λοιπόν σε νέες περιπέτειες αλλά εγώ ακάθεκτη, φεύγω σημειώνοντας τις διευθύνσεις των προξενείων/Πρεσβειών της Ελλάδας για να καταφύγω εάν αντιμετωπίσω θέμα με τα λεφτά .Η φίλη μου ακυρώνει το ταξίδι και με αφήνει ξεκρέμαστη αφού τα ξενοδοχεία θα ήταν δική της χορηγία, εφόσον εγώ αν πήγαινα μόνη μου θα είχα άλλο στυλ διαμονής.
Η πτήση για Ερεβάν φθηνή μεν αλλά φτάσαμε στην χώρα γύρω στις 3 ή 4 τα ξημερώματα. Στην ουρά για τα διαβατήρια γνωρίζω μία Αρμένισα,που ζει στην Αθήνα,παντρεμένη με Έλληνα. "Δεν έπρεπε να συμβεί αυτό στην Ελλάδα μας¨ μου λέει για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας.
Στο αεροδρόμιο αυτή την ώρα δεν υπάρχει τίποτα ανοικτό και δεν μπορώ να κάνω συνάλλαγμα για να μπορέσω να πάρω ταξί. Οι ελληνικές κάρτες δεν λειτουργούν στα ΑΤΜ λόγω της τραπεζικής αργίας.
Θα σε πάμε εμείς, λέει η καινούρια μου φίλη . Με το αυτοκίνητο του αδερφού της που ήρθε να τους πάρει, ένα παλιό αυτοκίνητο της εποχής ΕΣΣΔ, το ανήλικο παιδί της να κοιμάται στο πίσω κάθισμα λόγω της ώρας, οδηγούν μέχρι την πρωτεύουσα ενώ κανονικά δεν ήταν η διαδρομή τους. Ψάχνουμε την διεύθυνση ρωτώντας περαστικούς και τελικά με αφήνουν στο hostel μου και μου δίνει κ το τηλέφωνο τους στο χωριό. Αν υπάρχει πρόβλημα με τις τράπεζες και δεν έχεις λεφτά, έλα να μείνεις μαζί μας μου λέει και με καληνυχτίζουν.
Με τέτοια υποδοχή , είμαι πια σίγουρη πως έκανα καλά και πήγα παρά τις αντιξοότητες.
Last edited: