Το τέλος ενός ταξιδιού ...

[gioannis13]

Σκέψεις, συναισθήματα, προσμονές, ανησυχίες, για την επιστροφή στο σπίτι και την ρουτίνα, το ξεκίνημα της νέας εβδομάδας .... εγώ την τελευταία ημέρα του ταξιδιού πάντα έχω μια μελαγχολία - στεναχώρια για την επιστροφή, τι θα βρω στο σπίτι, στην δουλειά (όταν), και γενικά η επάνοδος στο κουτί της καθημερινότητας.

 

[Billouk]

Συνήθως, έχω στο μυαλό μου να βρω λίγο χρόνο την επομένη προκειμένου να αδειάσω την φωτογραφική μηχανή και να κάνω ένα μικρό edit τις φωτογραφίες, συνεχίζοντας νοερά το ταξίδι.
Η ευχή που κάνω είναι να έχει καλό καιρό ώστε να βάλουμε 2-3 πλυντήρια και τις περισσότερες φορές το σπίτι γίνεται μπ@#&*^@, μόνο και μόνο από το "ξεπακετάρισμα" !
Ωστόσο, αν είμαστε με παρέα, συζητάμε σχεδόν πάντα για το επόμενο...

Ψυχολογικά πέφτω πολύ όταν επιστρέφω από το χωριό και σκέφτομαι ότι ίσως είναι η τελευταία φορά που βλέπω τη γιαγιά!

 

[Robert]

Η αλήθεια είναι πως όταν επιστρέφεις (τουλάχιστον απο ταξίδι στο εξωτερικό),είσαι ακόμα υπο την επήρεια του ταξιδιού,έχεις τις εικόνες στο μυαλό σου και δεν μελαγχολείς κατευθείαν.Εμένα η μελαγχολία με πιάνει όταν περνάνε οι μέρες και με ξαναρουφάει η καθημερινότητα.

 

[Extra muros]

Συνήθως μετά την επιστροφή, εκτός αν μιλάμε για μυστήριες ώρες, γυρίζω στα καπάκια στη δουλειά, οπότε και να θέλω να μελαγχολήσω, δεν προλαβαίνω. Αλλά το βασικότερο αντίδοτο στη μελαγχολία είναι ο σχεδιασμός του επόμενου ταξιδιού.

 

[Nikos1986]

Παραδοσιακά, τη μελαγχολία την έχω την τελευταία μέρα που έχω ολόκληρη στο ταξίδι. Όλως περιέργως, όταν μπω στο αυτοκίνητο / πλοίο / αεροπλάνο για να γυρίσω, ξαφνικά μου φεύγει.

Για την τελευταία μέρα, πάντα αφήνω κάτι που μου αρέσει πολύ στο συγκεκριμένο ταξίδι: κάποιο αξιοθέατο που ήθελα πάρα πολύ να επισκεφθώ (μουσείο, θεματικό πάρκο) ή να ξαναπάω σε κάποιο εστιατόριο ή καφετέρια που μου άρεσε πολύ ή που είχα πάει και την πρώτη μέρα. Ειδικά για τα καλοκαίρια σε νησί, αφήνω για την τελευταία μέρα κάποια αγαπημένη παραλία ή νεροτσουλήθρες για το χαβαλέ.



Παλαιότερα, άφηνα 2-3 μέρες αφότου γυρνούσα πριν επιστρέψω στην καθημερινότητα (σχολή και αργότερα δουλειά), αλλά πλέον προσπαθώ να κάθομαι μέχρι και την τελευταία μέρα που μπορώ να λείψω. Μπορεί να γυρνάω την επόμενη στη δουλειά, αλλά έχω αξιοποιήσει όλες τις μέρες που έλειπα.

Το ξακαθάρισμα των φωτογραφίων και η επιλογή αυτών που θα τυπώσω για το άλμπουμ, παρατείνει όπως και να το κάνεις τις διακοπές.

Όσον αφορά τον σχεδιασμό του επόμενου ταξιδιού, για κανένα μήνα δεν ασχολούμαι καν. Μια φορά το έχω κάνει, αλλά θεωρώ ότι σε βάθος χρόνου θα αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο ώστε το ταξίδι να γίνει ρουτίνα και να λέω "έκανα το 8ο από τα 25 φετινά ταξίδια", το οποίο απεχθάνομαι. Μέχρι τώρα βλέπω το κάθε ταξίδι ξεχωριστά και προσπαθώ να χαίρομαι την προετοιμασία του αλλά και την κεκτημένη ταχύτητα την οποία έχω επιστρέφοντας στην καθημερινότητα.