MarieAries
Member
- Μηνύματα
- 231
- Likes
- 1.578
- Ταξίδι-Όνειρο
- Δυτική Αφρική
Ο πόλεμος της Συρίας είναι μεγάλο μπλέξιμο. Όσο διάβαζα πριν το ταξίδι, τόσο περισσότερο μπερδευόμουν. Και το μπέρδεμα έγινε ακόμα μεγαλύτερο εκεί, με όλα αυτά που άκουγα από τους ντόπιους, που βρίσκονται σε μια αδιέξοδη, μπουρδουκλωμένη κατάσταση: "ο πρόεδρός μας είναι δικτάτορας, θέλουμε δημοκρατία, αλλά τον υποστηρίζουμε γιατί μας γλύτωσε από τους αντάρτες και το ISIS"!!! Κάποιοι όντως τον υποστηρίζουν, άλλοι αναγκάζονται να τον αποδεχτούν για να μπορέσουν να ζήσουν όσο πιο φυσιολογικά γίνεται, το θέμα είναι ότι όντως στη Συρία, ο πόλεμος όπως τον γνωρίζαμε, πλέον δεν υπάρχει.
Παρ'όλα αυτά, ακόμα και ως επισκέπτης καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή ότι κάτι δεν πάει καλά, αφού αναγκάζεσαι να βλέπεις παντού σε φωτογραφίες και πανό τη μούρη του Ασάντ, του προέδρου τους. Ήταν πραγματικά έντονο και ενοχλητικό, αν και από ένα σημείο και μετά το συνηθίσαμε. (σε κάποια φάση μάλιστα σκεφτόμουν τι θα γινόταν σε μια παρόμοια κατάσταση στην Ελλάδα με τον εκάστοτε πρωθυπουργό!
ΗΜΑΡΤΟΝ!)
Ας ξεμπλέξουμε λοιπόν το κουβάρι του πολέμου και ας το δούμε λίγο πιο απλά:
Ενώ το 2011 ξεκίνησε ένας εμφύλιος μεταξύ της δικτακτορικής κυβέρνησης και του ελεύθερου Συριακού στρατού και ανταρτών, μπλέχτηκαν ένα σωρό χώρες, ΗΠΑ, Ρωσία, Ιράν, Ιράκ, ΙΣΙΣ, παρακλάδια της Αλ Κάϊντα, και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Η συνέχεια είναι γνωστή.
Και φτάνουμε στα τελευταία χρόνια, όπου η επίσημη (με το έτσι θέλω εκλεγμένη) κυβέρνηση της Συρίας "απελευθερώνει" το μεγαλύτερο μέρος της χώρας και σιγά σιγά η ζωή επιστρέφει στην όποια κανονικότητα. Οι παλιές κατεστραμμένες πόλεις έχουν αρχίσει ήδη να ανοικοδομούνται, οι κάτοικοι επιστρέφουν σιγά σιγά στα σπίτια τους, στις δουλειές τους και ο τουρισμός ανοίγει. Εξάλλου, δεν είναι όλη η χώρα κατεστραμμένη (η Δαμασκός, και η Χάμα έχουν μείνει ανέπαφες).
Αυτή τη στιγμή ο πόλεμος έχει μεταφερθεί στη β.δυτική πλευρά της χώρας, στα σύνορα με Τουρκία. Η β.ανατολική πλευρά ανήκει στους Κούρδους, με τους οποίους από όσο γνωρίζω δεν υπάρχει κάποια διαμάχη. Η ανατολική πλευρά που είναι μόνο έρημος, με κάποια σκόρπια χωριά και καταυλισμούς νομάδων έχει ακόμα θέματα με το Isis. Η παλιά πόλη της Παλμύρας ουσιαστικά είναι το σύνορο της ελεύθερης Συρίας και το τελευταίο σημείο που ελέγχει ο Συριακός στρατός και η κυβέρνηση. Η ν.δυτική πλευρά βρίσκεται υπό την κατοχή του Ισραήλ με πολλές διαμάχες, και η νότια Συρία ανήκει στους αντάρτες και στον ελεύθερο Συριακό στρατό.
Σε αυτό τον χάρτη βλέπουμε τη σημερινή κατάσταση της χώρας:
Η κόκκινη περιοχή είναι η ελεύθερη Συρία, ελεγχόμενη από την Κυβέρνηση του Ασσάντ
Η κίτρινη είναι η περιοχή των Κούρδων
Η πράσινη στο βορρά η εμπόλεμη ζώνη με τους Τούρκους
Η μωβ δυτικά βρίσκεται υπό την κατοχή του Ισραήλ
Στα νότια η περιοχή που ανήκει στους αντάρτες δεν έχει άλλο χρώμα στον χάρτη, ίσως γιατί δεν υπάρχει κάποια διένεξη αυτή τη στιγμή. Παρ'όλα αυτά, δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση. Εμείς φτάσαμε μέχρι τα σύνορα, στην αρχαία πόλη Bosra.
Αφού ξεκαθαρίσαμε λίγο το πολεμικό τοπίο ας πάμε και στο ταξιδιωτικό κομμάτι της ιστορίας.
Παρ'όλα αυτά, ακόμα και ως επισκέπτης καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή ότι κάτι δεν πάει καλά, αφού αναγκάζεσαι να βλέπεις παντού σε φωτογραφίες και πανό τη μούρη του Ασάντ, του προέδρου τους. Ήταν πραγματικά έντονο και ενοχλητικό, αν και από ένα σημείο και μετά το συνηθίσαμε. (σε κάποια φάση μάλιστα σκεφτόμουν τι θα γινόταν σε μια παρόμοια κατάσταση στην Ελλάδα με τον εκάστοτε πρωθυπουργό!
ΗΜΑΡΤΟΝ!)
Ας ξεμπλέξουμε λοιπόν το κουβάρι του πολέμου και ας το δούμε λίγο πιο απλά:
Ενώ το 2011 ξεκίνησε ένας εμφύλιος μεταξύ της δικτακτορικής κυβέρνησης και του ελεύθερου Συριακού στρατού και ανταρτών, μπλέχτηκαν ένα σωρό χώρες, ΗΠΑ, Ρωσία, Ιράν, Ιράκ, ΙΣΙΣ, παρακλάδια της Αλ Κάϊντα, και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Η συνέχεια είναι γνωστή.
Και φτάνουμε στα τελευταία χρόνια, όπου η επίσημη (με το έτσι θέλω εκλεγμένη) κυβέρνηση της Συρίας "απελευθερώνει" το μεγαλύτερο μέρος της χώρας και σιγά σιγά η ζωή επιστρέφει στην όποια κανονικότητα. Οι παλιές κατεστραμμένες πόλεις έχουν αρχίσει ήδη να ανοικοδομούνται, οι κάτοικοι επιστρέφουν σιγά σιγά στα σπίτια τους, στις δουλειές τους και ο τουρισμός ανοίγει. Εξάλλου, δεν είναι όλη η χώρα κατεστραμμένη (η Δαμασκός, και η Χάμα έχουν μείνει ανέπαφες).
Αυτή τη στιγμή ο πόλεμος έχει μεταφερθεί στη β.δυτική πλευρά της χώρας, στα σύνορα με Τουρκία. Η β.ανατολική πλευρά ανήκει στους Κούρδους, με τους οποίους από όσο γνωρίζω δεν υπάρχει κάποια διαμάχη. Η ανατολική πλευρά που είναι μόνο έρημος, με κάποια σκόρπια χωριά και καταυλισμούς νομάδων έχει ακόμα θέματα με το Isis. Η παλιά πόλη της Παλμύρας ουσιαστικά είναι το σύνορο της ελεύθερης Συρίας και το τελευταίο σημείο που ελέγχει ο Συριακός στρατός και η κυβέρνηση. Η ν.δυτική πλευρά βρίσκεται υπό την κατοχή του Ισραήλ με πολλές διαμάχες, και η νότια Συρία ανήκει στους αντάρτες και στον ελεύθερο Συριακό στρατό.
Σε αυτό τον χάρτη βλέπουμε τη σημερινή κατάσταση της χώρας:
Η κόκκινη περιοχή είναι η ελεύθερη Συρία, ελεγχόμενη από την Κυβέρνηση του Ασσάντ
Η κίτρινη είναι η περιοχή των Κούρδων
Η πράσινη στο βορρά η εμπόλεμη ζώνη με τους Τούρκους
Η μωβ δυτικά βρίσκεται υπό την κατοχή του Ισραήλ
Στα νότια η περιοχή που ανήκει στους αντάρτες δεν έχει άλλο χρώμα στον χάρτη, ίσως γιατί δεν υπάρχει κάποια διένεξη αυτή τη στιγμή. Παρ'όλα αυτά, δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση. Εμείς φτάσαμε μέχρι τα σύνορα, στην αρχαία πόλη Bosra.
Αφού ξεκαθαρίσαμε λίγο το πολεμικό τοπίο ας πάμε και στο ταξιδιωτικό κομμάτι της ιστορίας.
Last edited:
Σε όλο το υπόλοιπο ταξίδι, κάθε φορά που βλέπαμε φωτό του βασιλιά (βλ. καθημερινά) σε μνημονεύαμε και λέγαμε "ο ξενοδόχος". 
τα ζω σε άλλες χώρες τώρα
