MarieAries
Member
- Μηνύματα
- 231
- Likes
- 1.578
- Ταξίδι-Όνειρο
- Δυτική Αφρική
Χρόνια Πολλά και καλό υπόλοιπο εορτών σε όλους!
Ταξίδεψα στη Συρία πριν 2 μήνες περίπου και θα ξεκινήσω σήμερα την ιστορία μου με μια εισαγωγή, αναφορικά με τους λόγους που επέλεξα αυτή τη χώρα και τις γενικές μου εντυπώσεις. Δε θα αναφερθώ καθόλου σε ιστορικές πληροφορίες που μπορεί ο καθένας να βρει εύκολα στο διαδίκτυο, αλλά καθαρά στην προσωπική μου εμπειρία και στις πληροφορίες που έλαβα από τους ντόπιους, εκεί επί τόπου.
Να επισημάνω ότι η Συρία δε βρισκόταν ποτέ στη λίστα μου. Δεν ξέρω γιατί. Εκτός από την ιστορική Παλμύρα, δεν είχα ποτέ την επιθυμία να την επισκεφτώ. Η αρχική ιδέα ήταν μιας φίλης, αλλά δεν την είχα δώσει σημασία, καθώς η προτεραιότητά μου αυτή την περίοδο είναι ένα άλλο σημείο του πλανήτη. Από τις αρχές του έτους λοιπόν προσπαθούσα να προσαρμόσω το ταξίδι που ήθελα να κάνω φέτος το Νοέμβριο στο budget μου, δυστυχώς με μεγάλη αποτυχία. Είχα κουραστεί να ψάχνω, οπότε "υπέκυψα" στην πρόταση της φίλης μου για τη Συρία.
Οι λόγοι που ξεκίνησα να το σκέφτομαι πιο σοβαρά ήταν πολλοί: αρχικά τα φθηνά αεροπορικά εισιτήρια προς/από Βηρυτό (μου βγήκαν περίπου 140Ε από Θεσ/νικη - Βηρυτό μέσω Αθηνών, χρησιμοποιώντας ένα κουπόνι της aegean). Θα είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ τις κατεστραμμένες -από τον πόλεμο- πόλεις προτού ανοικοδομηθούν και να ζήσω τη χώρα προτού γίνει και πάλι φουλ τουριστική. Επίσης, ενώ η Συρία είναι πλέον ανοιχτή στον τουρισμό, δεν είναι ακόμα δημοφιλής στον μαζικό τουρισμό και στα μεγάλα γκρουπ όπως παλιά, οπότε λιγότερος κόσμος παντού.
Αλλά ο κύριος λόγος φυσικά ήταν η επίσκεψη στην Παλμύρα, έστω και με ειδική άδεια!
......έχω βίτσιο με την έρημο, τι να κάνω....
Το μεγάλο μου όχι όμως, το οποίο με καθυστερούσε να πάρω την τελική απόφαση ήταν το υποχρεωτικό ταξίδι με τουριστικό γραφείο. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ταξίδεψα με αυτό τόν τρόπο και η αλήθεια είναι ότι δε θα το επαναλάβω. Έχοντας επιλέξει και συνηθίσει να ταξιδεύω είτε ολομόναχη, ή το πολύ με 1 άτομο ακόμα, και να έχω την πλήρη ελευθερία στα ταξίδια μου, ήταν πάρα πολύ δύσκολο να προσαρμοστώ σε ένα πρόγραμμα (που δεν μου άρεσε καν από την αρχή) αλλά και στη συμβίωση με άλλα 4 άτομα. Επίσης, η τιμή των 1000 δολλαρίων για ένα φιξ πρόγραμμα 8 ημερών θεωρούσα και θεωρώ ότι είναι υπερβολική, σκεπτόμενη ότι πέρσυ για 1 μήνα στη Δυτ.Αφρική είχα ξοδέψει τα ίδια χρήματα. 2 μήνες μετά, και ακόμα δεν έχω κατασταλάξει εάν το μετάνοιωσα ή όχι.....
Τέλος πάντων, δυστυχώς δεν έχεις άλλη επιλογή για να επισκεφτείς αυτή τη στιγμή στη Συρία, παρά μόνο εάν συνοδεύεσαι από ντόπιο οδηγό και ξεναγό και να κυκλοφορείς στη χώρα με ειδικές άδειες. Και αυτό όχι για λόγους άμεσης ασφάλειας, αλλά κυριώς για λόγους πρόληψης, εξ'αιτίας ενός Γερμανού τουρίστα, που το 2018 μπήκε παράνομα σε εμπόλεμη ζώνη. Εκείνες τις χρονιές επιτρεπόταν ακόμα το ταξίδι στους ανεξάρτητους ταξιδιώτες και η περιήγηση γενικά στη χώρα, με εξαίρεση κάποιες απαγορευμένες ζώνες. Μία από αυτές ήταν και η β.δυτική πλευρά, από την πόλη Idlib και πάνω, εκεί όπου ακόμα συνεχίζεται ο πόλεμος με τους Τούρκους. Ο τουρίστας αυτός λοιπόν, κανείς δεν ξέρει πως, μπήκε ανενόχλητος σε εκείνη την περιοχή, έκανε τη "βόλτα" του και επιστρέφοντας στην ασφαλή ζώνη που βρίσκεται υπό την κατοχή της κυβέρνησης (θα το αναλύσω αργότερα), τον έπιασε ο Συριακός στρατός, τον απέλασαν από τη χώρα, και από τότε, απαγόρευσαν την είσοδο και το ταξίδι σε μεμονωμένους τουρίστες.
Έτσι, την πατήσαμε όλοι!
(συνεχίζω με πρακτικές πληροφορίες.......)
Η εκπληκτική Παλμύρα στη μέση της Συριακής ερήμου
Στην κατεστραμμένη παλιά πόλη του Χομς
Η ακρόπολη του Αλέππο (Χαλέπι) που έμεινε ανέπαφη από τον πόλεμο
Ταξίδεψα στη Συρία πριν 2 μήνες περίπου και θα ξεκινήσω σήμερα την ιστορία μου με μια εισαγωγή, αναφορικά με τους λόγους που επέλεξα αυτή τη χώρα και τις γενικές μου εντυπώσεις. Δε θα αναφερθώ καθόλου σε ιστορικές πληροφορίες που μπορεί ο καθένας να βρει εύκολα στο διαδίκτυο, αλλά καθαρά στην προσωπική μου εμπειρία και στις πληροφορίες που έλαβα από τους ντόπιους, εκεί επί τόπου.
Να επισημάνω ότι η Συρία δε βρισκόταν ποτέ στη λίστα μου. Δεν ξέρω γιατί. Εκτός από την ιστορική Παλμύρα, δεν είχα ποτέ την επιθυμία να την επισκεφτώ. Η αρχική ιδέα ήταν μιας φίλης, αλλά δεν την είχα δώσει σημασία, καθώς η προτεραιότητά μου αυτή την περίοδο είναι ένα άλλο σημείο του πλανήτη. Από τις αρχές του έτους λοιπόν προσπαθούσα να προσαρμόσω το ταξίδι που ήθελα να κάνω φέτος το Νοέμβριο στο budget μου, δυστυχώς με μεγάλη αποτυχία. Είχα κουραστεί να ψάχνω, οπότε "υπέκυψα" στην πρόταση της φίλης μου για τη Συρία.
Οι λόγοι που ξεκίνησα να το σκέφτομαι πιο σοβαρά ήταν πολλοί: αρχικά τα φθηνά αεροπορικά εισιτήρια προς/από Βηρυτό (μου βγήκαν περίπου 140Ε από Θεσ/νικη - Βηρυτό μέσω Αθηνών, χρησιμοποιώντας ένα κουπόνι της aegean). Θα είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ τις κατεστραμμένες -από τον πόλεμο- πόλεις προτού ανοικοδομηθούν και να ζήσω τη χώρα προτού γίνει και πάλι φουλ τουριστική. Επίσης, ενώ η Συρία είναι πλέον ανοιχτή στον τουρισμό, δεν είναι ακόμα δημοφιλής στον μαζικό τουρισμό και στα μεγάλα γκρουπ όπως παλιά, οπότε λιγότερος κόσμος παντού.
Αλλά ο κύριος λόγος φυσικά ήταν η επίσκεψη στην Παλμύρα, έστω και με ειδική άδεια!
......έχω βίτσιο με την έρημο, τι να κάνω....
Το μεγάλο μου όχι όμως, το οποίο με καθυστερούσε να πάρω την τελική απόφαση ήταν το υποχρεωτικό ταξίδι με τουριστικό γραφείο. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ταξίδεψα με αυτό τόν τρόπο και η αλήθεια είναι ότι δε θα το επαναλάβω. Έχοντας επιλέξει και συνηθίσει να ταξιδεύω είτε ολομόναχη, ή το πολύ με 1 άτομο ακόμα, και να έχω την πλήρη ελευθερία στα ταξίδια μου, ήταν πάρα πολύ δύσκολο να προσαρμοστώ σε ένα πρόγραμμα (που δεν μου άρεσε καν από την αρχή) αλλά και στη συμβίωση με άλλα 4 άτομα. Επίσης, η τιμή των 1000 δολλαρίων για ένα φιξ πρόγραμμα 8 ημερών θεωρούσα και θεωρώ ότι είναι υπερβολική, σκεπτόμενη ότι πέρσυ για 1 μήνα στη Δυτ.Αφρική είχα ξοδέψει τα ίδια χρήματα. 2 μήνες μετά, και ακόμα δεν έχω κατασταλάξει εάν το μετάνοιωσα ή όχι.....
Τέλος πάντων, δυστυχώς δεν έχεις άλλη επιλογή για να επισκεφτείς αυτή τη στιγμή στη Συρία, παρά μόνο εάν συνοδεύεσαι από ντόπιο οδηγό και ξεναγό και να κυκλοφορείς στη χώρα με ειδικές άδειες. Και αυτό όχι για λόγους άμεσης ασφάλειας, αλλά κυριώς για λόγους πρόληψης, εξ'αιτίας ενός Γερμανού τουρίστα, που το 2018 μπήκε παράνομα σε εμπόλεμη ζώνη. Εκείνες τις χρονιές επιτρεπόταν ακόμα το ταξίδι στους ανεξάρτητους ταξιδιώτες και η περιήγηση γενικά στη χώρα, με εξαίρεση κάποιες απαγορευμένες ζώνες. Μία από αυτές ήταν και η β.δυτική πλευρά, από την πόλη Idlib και πάνω, εκεί όπου ακόμα συνεχίζεται ο πόλεμος με τους Τούρκους. Ο τουρίστας αυτός λοιπόν, κανείς δεν ξέρει πως, μπήκε ανενόχλητος σε εκείνη την περιοχή, έκανε τη "βόλτα" του και επιστρέφοντας στην ασφαλή ζώνη που βρίσκεται υπό την κατοχή της κυβέρνησης (θα το αναλύσω αργότερα), τον έπιασε ο Συριακός στρατός, τον απέλασαν από τη χώρα, και από τότε, απαγόρευσαν την είσοδο και το ταξίδι σε μεμονωμένους τουρίστες.
Έτσι, την πατήσαμε όλοι!
(συνεχίζω με πρακτικές πληροφορίες.......)
Η εκπληκτική Παλμύρα στη μέση της Συριακής ερήμου
Στην κατεστραμμένη παλιά πόλη του Χομς
Η ακρόπολη του Αλέππο (Χαλέπι) που έμεινε ανέπαφη από τον πόλεμο
Last edited:
Σε όλο το υπόλοιπο ταξίδι, κάθε φορά που βλέπαμε φωτό του βασιλιά (βλ. καθημερινά) σε μνημονεύαμε και λέγαμε "ο ξενοδόχος". 
τα ζω σε άλλες χώρες τώρα
