Φτάνοντας στο αεροδρόμιο της Σόφιας, ακριβώς απέναντι είναι το μετρό με το οποίο σε περίπου 30 λεπτά, 1,60 λέβα (0,80 ευρώ) και 12 στάσεις σε πάει στον κεντρικό σταθμό Σέρντικα. Από εκεί, αλλάζοντας γραμμή , κατεβήκαμε μια στάση μετά στο NDK (Εθνικό Παλάτι Πολιτισμού) . Αυτό είναι ένα ορόσημο του κομμουνιστικού καθεστώτος, χτισμένο το 1981 για να προπαγανδίζει την τέχνη και την κουλτούρα της κομμουνιστικής κυβέρνησης της Βουλγαρίας. Σήμερα έχει εκθεσιακούς και συναυλιακούς χώρους, θέατρα, αίθουσες κινηματογράφου, γκαλερί κλπ. Το ξενοδοχείο μας Best Western Art Plaza, δίπλα στο κεντρικό πεζόδρομο Bitosha(για 2 βράδια 105 ευρώ η 206 λέβα). Εκεί υπάρχουν δεκάδες εστιατόρια, καφέ, μαγαζιά, είδη δώρων κλπ. Φάγαμε σ’ ένα κουκλίστικο εστιατόριο στην οδό Vitosha αρ. 27 , το Shtastliveca (προτιμήστε να κάτσετε στον πάνω όροφο).
Στο κέντρο της πόλης , εκεί που είναι ο κεντρικός σταθμός μετρό Serdica βρίσκονται τα τείχη της αρχαίας πόλης Σαρδικής. Ένα πανέμορφο κτίριο είναι των Δημοσίων Ιαματικών Λουτρών της Σόφιας, το οποίο πλέον λειτουργεί ως Μουσείο Ιστορίας. Απέναντι είναι ένα επισκέψιμο τζαμί του 16ου αιώνα που ονομάζεται Banya Bashi. Εκεί κοντά βρίσκεται και η κεντρική κλειστή αγορά της πόλης, γεμάτη μαγαζάκια για να κάνεις ψώνια, να πιείς καφέ η να κάνεις χάζι. Επίσης στην περιοχή βρίσκεται η χριστιανική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου η αλλιώς «ροτόντα». Είναι κυλινδρική, κατασκευασμένη με κόκκινα τούβλα και αποτελεί το παλαιότερο μνημείο στη Σόφια, αφού χρονολογείται από τον 4ο αιώνα μ.Χ. Γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο της εκκλησίας είναι χτισμένα το Προεδρικό Μέγαρο, το Υπουργείο Παιδείας και ένα πολυτελές ξενοδοχείο.
Τη δεύτερη μέρα ξεκινήσαμε τη βόλτα μας με επίσκεψη στον Ρωσικό ναό του Αγ. Νικόλαου με την παραμυθένια οροφή του. Μετά περπατήσαμε μέχρι την Αγ. Σοφία, ορθόδοξη εκκλησία του 6ου αιώνα (από την οποία πήρε το όνομα της η Σόφια) και δίπλα σχεδόν είναι ο καθεδρικός ναός του Alexander Nevsky , ο δεύτερος μεγαλύτερος ορθόδοξος ναός των Βαλκανίων, το σύμβολο της Σόφιας, εντυπωσιακός με τους επίχρυσους τρούλους του και τις 12 καμπάνες και στο εσωτερικό του από την έλλειψη καθισμάτων. Το μέγεθος του είναι εντυπωσιακό, αν σκεφτούμε ότι χωράει μέχρι και 10.000 άτομα. Χτίστηκε τη δεκαετία του 1880 για να τιμήσει ο Βουλγαρικός λαός τους Ρώσους απελευθερωτές της χώρας μετά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1878.
Μετά προχωρήσαμε προς την περιοχή του Πανεπιστημίου της Σόφιας, υπέροχο κτίριο. Περπατώντας την κεντρική λεωφόρο κατεβήκαμε μέχρι την γέφυρα των αετών, και μπήκαμε μέσα στο πάρκο Borisova Gradina που ξεκινάει από εκεί και προσφέρεται για έναν ωραίο περίπατο, ανάλογα με την εποχή. Η επόμενη στάση γυρνώντας προς τα πίσω ήταν στο μνημείο του Σοβιετικού στρατού, έργο του 1954, εξαιρετικό δείγμα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, αφιερωμένο στους σοβιετικούς στρατιώτες και συμμάχους της Βουλγαρίας στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην περιοχή γύρω από το Πανεπιστήμιο και σχεδόν απέναντι ξεκινάει ο δρόμος Tsar Shisman. Όλη η γύρω περιοχή είναι περίπου σαν τη δική μας γειτονιά στου Ψυρρή, εκεί βρίσκονται τα καλύτερα και πιο εναλλακτικά ταβερνάκια, μπαράκια, εστιατόρια και μαγαζάκια καλλιτεχνών. Σένα από αυτά «Farmers» φάγαμε ζεστή σουπίτσα με γιουβαρλάκια με 4,40 λέβα. Ένα ακόμα ωραίο εστιατόριο κρυμμένο σε μια αυλή είναι το Lavanda (οδ. Tsar Shisman 12).
Στο κέντρο της πόλης , εκεί που είναι ο κεντρικός σταθμός μετρό Serdica βρίσκονται τα τείχη της αρχαίας πόλης Σαρδικής. Ένα πανέμορφο κτίριο είναι των Δημοσίων Ιαματικών Λουτρών της Σόφιας, το οποίο πλέον λειτουργεί ως Μουσείο Ιστορίας. Απέναντι είναι ένα επισκέψιμο τζαμί του 16ου αιώνα που ονομάζεται Banya Bashi. Εκεί κοντά βρίσκεται και η κεντρική κλειστή αγορά της πόλης, γεμάτη μαγαζάκια για να κάνεις ψώνια, να πιείς καφέ η να κάνεις χάζι. Επίσης στην περιοχή βρίσκεται η χριστιανική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου η αλλιώς «ροτόντα». Είναι κυλινδρική, κατασκευασμένη με κόκκινα τούβλα και αποτελεί το παλαιότερο μνημείο στη Σόφια, αφού χρονολογείται από τον 4ο αιώνα μ.Χ. Γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο της εκκλησίας είναι χτισμένα το Προεδρικό Μέγαρο, το Υπουργείο Παιδείας και ένα πολυτελές ξενοδοχείο.
Τη δεύτερη μέρα ξεκινήσαμε τη βόλτα μας με επίσκεψη στον Ρωσικό ναό του Αγ. Νικόλαου με την παραμυθένια οροφή του. Μετά περπατήσαμε μέχρι την Αγ. Σοφία, ορθόδοξη εκκλησία του 6ου αιώνα (από την οποία πήρε το όνομα της η Σόφια) και δίπλα σχεδόν είναι ο καθεδρικός ναός του Alexander Nevsky , ο δεύτερος μεγαλύτερος ορθόδοξος ναός των Βαλκανίων, το σύμβολο της Σόφιας, εντυπωσιακός με τους επίχρυσους τρούλους του και τις 12 καμπάνες και στο εσωτερικό του από την έλλειψη καθισμάτων. Το μέγεθος του είναι εντυπωσιακό, αν σκεφτούμε ότι χωράει μέχρι και 10.000 άτομα. Χτίστηκε τη δεκαετία του 1880 για να τιμήσει ο Βουλγαρικός λαός τους Ρώσους απελευθερωτές της χώρας μετά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1878.
Μετά προχωρήσαμε προς την περιοχή του Πανεπιστημίου της Σόφιας, υπέροχο κτίριο. Περπατώντας την κεντρική λεωφόρο κατεβήκαμε μέχρι την γέφυρα των αετών, και μπήκαμε μέσα στο πάρκο Borisova Gradina που ξεκινάει από εκεί και προσφέρεται για έναν ωραίο περίπατο, ανάλογα με την εποχή. Η επόμενη στάση γυρνώντας προς τα πίσω ήταν στο μνημείο του Σοβιετικού στρατού, έργο του 1954, εξαιρετικό δείγμα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, αφιερωμένο στους σοβιετικούς στρατιώτες και συμμάχους της Βουλγαρίας στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην περιοχή γύρω από το Πανεπιστήμιο και σχεδόν απέναντι ξεκινάει ο δρόμος Tsar Shisman. Όλη η γύρω περιοχή είναι περίπου σαν τη δική μας γειτονιά στου Ψυρρή, εκεί βρίσκονται τα καλύτερα και πιο εναλλακτικά ταβερνάκια, μπαράκια, εστιατόρια και μαγαζάκια καλλιτεχνών. Σένα από αυτά «Farmers» φάγαμε ζεστή σουπίτσα με γιουβαρλάκια με 4,40 λέβα. Ένα ακόμα ωραίο εστιατόριο κρυμμένο σε μια αυλή είναι το Lavanda (οδ. Tsar Shisman 12).
