Elefosteo
Member
- Μηνύματα
- 13
- Likes
- 81
Η επιλογή του νησιού για προορισμό καλοκαιρινών διακοπών ήταν της Αθηνάς εγώ είχα τις ενστάσεις μου, αλλά την είχε ξετρελάνει αυτή η φωτογραφία της Ερμούπολης οπότε δεν είχα και πολλές επιλογές
Με πρώτη ματιά δεν πληρούσε τα "θέλω" μου για διακοπές τα οποία συνήθως είναι: Έρημες παραλίες, εξερεύνηση, φαγητό (πόσα λουκούμια και χαλβαδόπιτες μπορεί να φάει κανείς
)
Το πρωτόγνωρο ήταν οι αμφιλεγόμενες εντυπώσεις γνωστών και φίλων για το νησί...δεν το έχω ξαναζήσει σε τέτοιο βαθμό
- Φανταστικό νησί, θα μπορούσα να ζήσω εκεί
- Από την πρώτη μέρα έψαχνα πλοίο για να φύγω
- Φανταστικές Παραλίες
- Χάλια παραλίες
- Τρελό ενδιαφέρον
- Ότι πιο βαρετό έχω ζήσει...
Οκ...ΕΜΕΙΣ θα περάσουμε καλά
http://2.bp.blogspot.com/-kHTOqn3GH...F%84%CF%83%CE%B9+%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD.jpg
Τέλη Μαΐου κλείσαμε τα ακτοπλοϊκά από Πειραιά...(παίζει να πηγαίνει και από Ραφήνα, αλλά ήμασταν Αθήνα οπότε βόλευε ο Πειραιάς) 300ευρώ 2.5 εισιτήρια και το αμάξι πήγαινε έλα...
http://1.bp.blogspot.com/-Ky_XXkvVg...F%84%CF%83%CE%B9+%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD.jpg
Και 45 ευρώ με πρωινό στα δωμάτια του Δημήτρη στο Sarris Planet studios 2χλμ εξω από την Ερμούπολη. Η ψηλή του βαθμολογία στο booking και η θέα από το δωμάτιο ήταν τα κριτήρια επιλογής.
Ήρθε και ο Ιούλιος , έγινε και η σχετική έρευνα από ταξιδιωτικούς οδηγούς και facebookικούς φίλους για τα must see, must do, must eat και ήμασταν έτοιμοι . Πολύ σημαντική ενημέρωση ότι υπάρχει λεωφορείο που κάνει τον κύκλο τις Ερμούπολης με πολλές στάσεις κάθε 15 λεπτά δωρεάν, οπότε αφήνεις το αυτοκίνητο σε ένα πάρκινγκ και καβαλάς το λεωφορείο
Οι 3.5 ώρες στο ferry πέρασαν νεράκι (κυριολεκτικά αφού γίναμε λούτσα από το αλμυρό νερό που μας έλουζε στο κατάστρωμα με τα 7+ μποφόρ αέρα που ξεκίνησε τη μέρα της άφιξης μας ) Εγώ απόλαυσα το θαλασσινό μου μπάνιο εν πλω, ενώ τα κορίτσια κάποια στιγμή επέλεξαν σοφά, να μπουν μέσα
Πρώτη κρυάδα καθώς πλησιάζουμε το λιμάνι όπου η γωνία με την οποία προσεγγίζουμε δε θυμίζει τις φωτογραφίες του ίντερνετ .
Μέρα πρώτη
Ο Δημήτρης μας περιμένει στο Λιμάνι με το βαν και μας οδηγεί στο δωμάτιο μέσα από την πόλη μέσα από τα στενά δρομάκια διπλής κατεύθυνσης που σε πρώτη φάση μοιάζουν αγχωτικά. Η πρώτη ανακούφιση έρχεται όταν φτάνουμε στο δωμάτιο που είναι ακριβώς όπως φαίνεται. Ίσως λίγο μικρό, αλλά πεντακάθαρο και με απολαυστική θέα του Αιγαίου από το πριβέ μπαλκονάκι. Μας δίνει και το Καλάθι του πρωινού με μαρμελάδες φτιαγμένες από τη γυναίκα του, χειροποίητο κέικ, καφέδες, χυμούς γάλατα, τυριά αλλαντικά, ψωμί που τα ανανέωνε κάθε μέρα ανάλογα με τις ελλείψεις. Με τη σειρά του μας έδειξε στο χάρτη τα must eat see do .
- Α Ρε Λευτέρη έφερες τον αέρα μου φαίνεται.... τα λόγια του. Με το Βοριά ξεχάστε τις βόριες (άγριες όμορφες έρημες) παραλίες....μόνο τις νότιες οργανωμενες (οικογενειακές για παιδάκια not our cup of tea ωστόσο )
Πρώτη στάση για βουτιά το γυμνιστικό κολπάκι του Αρμεού δίπλα στην οργανωμένη παραλία του Γαλησσά (η οποία δεν έλεγε και πολλά) . Ανεβαίνουμε το μονοπάτι αφήνουμε το γραφικό εκκλησάκι δεξιά μας και κατεβαίνουμε τους βράχους σε μια 10λεπτη ορειβασία. Όμορφο κολπάκι, με μικρές ή μεγαλύτερες πέτρες και....κύμα λόγω του αέρα. Όχι τρομακτικό κύμα που γουστάρεις, αλλά τόσο όσο να ξενερώνεις και τόσο αέρα ώστε να μη μπορείς να στήσεις την ομπρέλα σου. Ελάχιστος κόσμος στα θετικά .
Ηλιοθεραπεία , βουτιά, ηλιοθεραπεία βουτιά, ντάντεμα της μικρής που έπεσε και χτύπησε την ουρίτσα της στις πέτρες και επιστροφή. Γρήγορο μπάνιο , αμάξι, πάρκινγκ λεωφορείο, Δημαρχείο, πρώτη γνωριμία με την πόλη..Όμορφα κτήρια και σπίτια νεοκλασικά και ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ. Όλη η πόλη πεντακάθαρη, δε θα δεις πουθενά σκουπίδι, και από ότι μάθαμε αργότερα η κατάσταση είναι ίδια χειμώνα καλοκαίρι. Μετά τη σύντομη βόλτα καθίσαμε στο 1 από τα 3 μαγαζιά της ίδιας γειτονιάς που μας είχε προτείνει ο Δημήτρης το "Πετρινο"
Τό κότσι καλομαγειρεμένο, τα υπόλοιπα απλά οκ, ειδικά η μαϊντανοσαλάτα (τοπικό έδεσμα) είχε τόσο σκόρδο που χανόταν ο μαιντανός. Βγαίνει η κόυραση του ταξιδιού, οπότε νάνι νωρίς γιατί ο ύπνος θρέφει τα παιδιά κι ο ήλιος τα μοσχάρια....Τρελός αέρας μέσα στη νύχτα και τα 2-3 μανταλάκια σε κάθε πετσέτα δεν ήταν αρκετά, στα θετικά ότι στέγνωναν στο10λεπτο
Μέρα Δεύτερη
Πρωινό και καφεδάκι στο μπαλκόνι με θέα το Αιγαίο και αναχώρηση για ..νότιες παραλίες. Στάση στο μανάβη και στο Βασιλόπουλο (παίζει να έχει 4-5 ΑΒ Βασιλόπουλο το νησί) για νερά φρούτα πάγο μπύρες και πρώτη στάση παραλία Βάρης. Ένα κολπάκι με πολύ όμορφα σπιτάκια, ρηχή θάλασσα, καθαρή παραλία "ισιωμένη" από το δήμο, οργανωμένη με ξαπλώστρες και ομπρέλες, αλλά και σκέτες ομπρέλες χωρίς χρέωση. Και φυσικά 2 πεύκα κάτω από τα οποία στήσαμε. Διάβασμα και καφεδάκι εγώ, ατελείωτες βουτιές η μικρή άπειρες ώρες. Ξενερούα ο μπαμπάς αλλά στα θετικά ότι ξεκίνησα να διαβάζω το φανταστικό μέχρι στιγμής ....
Φαγητό σε διπλανό χωριό στην Αζόλιμνο, στο ταβερνάκι της Φιλομήλας, Όμορφο μπροστά στη θάλασσα ευγενικό σέρβις και συμπαθητική κουζίνα
Επιστροφή βόλτα στην πόλη το βράδυ με επίσκεψη στη συνοικία Βαπόρια όπου υπάρχουν τα MUST bar βαπόρια και αστέρια, απολαυστική θέα
Μέρα Τρίτη
Ξυπνάμε με τα 5 μποφόρ αντί για τα συνήθη 7 και παίρνουμε την τεράστια απόφαση να δοκιμάσουμε να πάμε στο κίνι , μήπως και οι βαρκάρηδες κάνουν δρομολόγια στις βόρειες Παραλίες...Γεμίσαμε ψυγειάκι με Νερά φρούτα πάγο και κάναμε το άλμα στην ελπίδα. Δικαίωση. Ο Νίκος με την Perla (το ταχύπλοο) θα έκανε τη βόλτα. Συνήθως κάνει στάσεις σε 5-6 κολπάκια και οποιος θέλει κατεβαίνει όπου θέλει και τους μαζεύει μετά από συνεννόηση το απογευματόβραδο. "Σήμερα" λόγω αέρα "θα πάμε μονο στα Γράμματα" . "θα περάσουμε από όλες αλλά φοβάμαι μη βγάλει θάλασσα αργότερα και δε μπορώ να έρθω να σας πάρω, οπότε θα είμαστε όλοι μαζί" . Μας δάγκωσε λίγο 20ευρώ το κεφάλι, ευτυχώς χωρίς το κεφάλι της μικρής, αλλά ήταν η μόνη επιλογή για εμάς (αν δεν έχεις παιδιά μπορείς να πάς και από μονοπάτια από 45-90 λεπτών στα περισσότερα κολπάκια). Έκανε 2 δρομολόγια στο πρώτο μια 10μελής παρέα/οικογένεια φωνακλάδων Αμερικάνων με παιδάκια από 5 εώς 16 και ένα ζευγάρι από Νέα Ζηλανδία... Μετά από παρότρυνση μου ο Νίκος ξηγήθηκε και φτάνοντας στα Γράμματα είπε, όποιος θέλει να κολυμπήσει χωρίς μαγιό πάει αριστερά όποιος θέλει με μαγίο δεξιά. Έτσι βρήκαμε την ησυχία μας και απολαύσαμε όλη μέρα τη θάλασσα και τη σκιά των πεύκων...Με το δεύτερο δρομολόγιο ήρθαν και 2-3 ακόμα συνγυμνιστές, ευτυχώς και αυτοί λάτρεις της ησυχίας... Κάποια στιγμή ο Νικος έβγαλε και το πλωτό του μπαρ όπου κερνούσε τον κόσμο κρασιά ουζα τσάγια πεπόνια καρπούζια και έγινε το "ασπέτα" των συνδαιτυμόνων. Φύγαμε με το σουρουπο και φτάσαμε στο Κίνι όπου και φάγαμε στο Allou Yiallou . MUST πολύ προσεγμένα πιάτα , τσιμπημένες τιμούλες , αλλά το φανταστικό ηλιοβασίλεμα πάνω στο κύμα σε αποζημιώνει . Εξουθενωμένοι επιστρέψαμε σπίτι για ύπνο
Μέρα Τέταρτη
Ξυπνάμε με τα συνήθη 7 μποφόρ. Η καλή παρένθεση της προηγούμενης "νηνεμίας" έκλεισε γρήγορα.
Παρόλα αυτά αποφασίσαμε να πάμε στο Δελφίνι...για να τη δούμε και αυτή. Φτάνοντας έχει κάποιες ξαπλωστρες που δεν τις επιλέξαμε οπότε κόψαμε αριστερά όπου καμια 100αριά μέτρα μετά υπήρχαν λιγες οικογένειες , ζευγη και παρέες, που απολάμβαναν το γυμνό μπανάκι τους. Έχοντας το κοκαλάκι της νυχτερίδας φτάσαμε στο τέλος της παραλίας στο μοναδικό σημείο που υπήρχαν 3 πεύκα και "υιοθετήσαμε" το ένα για την ημέρα. Σκιούλα , βιβλίο, Νεράκι , φρουτάκια, μακαρονοσαλάτα από το σπίτι, και ένα δρομολόγιο για μπυρίτσες από το μπαρ , περιγράφουν τη μέρα μας. Επιστροφή νωρίς για ξεκούραση γιατί το απογευματόβραδο προέβλεπε βόλτα στην Άνω Σύρο. Υπέροχη, στενά δρομάκια στον μεσαιωνικό αυτό οικισμό, μέσα στο χρώμα και στα λουλούδια, καθε γειτονια και διαφορετική μέσα στα λουλούδια, και όμορφες καθολικές εκκλησίες.Φανταστική θέα MUST.
Σύμφωνα με τους τουριστικούς οδηγούς.....
"Στην Άνω Σύρο θα βρείτε την πιο ιστορική ταβέρνα του νησιού. Ο Λιλής, ή Λεονάρδος Ρούσσος, έφτιαξε το θρυλικό Κατώγι του στις αρχές του '50 και λίγο αργότερα, το 1953, είχε την τύχη να φιλοξενήσει και τον ίδιο τον Μάρκο Βαμβακάρη. Ιστορίες από τα παλιά θα συνοδεύσουν το νόστιμο σπιτικό φαγητό" Οπότε η επιλογή έμοιαζε δεδομένη. Μια βόλτα στο tripadvisor μας άλλαξε τη γνώμη . Τα σχόλια για άθλιο φαγητό, αγενές προσωπικό και κουτοπόνηρες συμπεριφορές, ήταν αρκετά για να μας αλλάξουν γνώμη. Ακριβώς απέναντι απο το Λίλη έχει ένα πολύ όμορφο καφέ με παραδοσιακά προϊόντα προς πώληση που μπορείς να τσιμπησεις και ένα μεζέ. νόστιμο , γραφικότατο, ευγενικό, μάπα η ρακή αξίζει να ρίξεις μια ματιά και να κάτσεις για ενα καφε στο Maison de Meze.
Αφού λοιπόν δεν φάγαμε στο Λίλη, έπρεπε να τρέξουμε για να φτάσουμε στο ηλιοβασίλεμα στο Σα Μιχάλη και να κάτσουμε να το απολαύσουμε στο "Πλακόστρωτο" . Φανταστική θέα, υπέροχο ηλιοβασίλεμα, μέτριο φαγητό MUST για τη θέα
Μέρα Πέμπτη.
Αέράαα . Οι θυσίες στον Αίολο για να κατευνάσουμε το θυμό του απέτυχαν οπότε οποιαδήποτε σκέψη για δεύτερη βόλτα στις βόρειες παραλίες πήγε περίπατο..Το πρόγραμμα έλεγε Ποσειδωνία και Αγκαθωπές. Την γειτονιά που έχουν τα εξοχικά τους οι πλούσιοι Συριανοι. Πεντακάθαρη οργανωμένη Παραλία με άμμο και 2 μπιτσόμπαρα , ένα υπερπολυτελείς ξαπλώστρες,που είχαν χρέωση έξτρα που δυστυχώς είχε λάθος ομπρέλες που τις έπαιρνε ο άνεμος και ένα πιο συμμαζεμένο που χρέωνε τις ξαπλώστρες με 7 ευρώ το ζευγάρι coffee included. και είχε πιο στιβαρές ομπρέλες οπότε και προτιμήθηκε. Πολύ πολύ ρηχή θάλασσα, ιδανική για παιδάκια...Μαμα και παιδί παίζανε με τις ώρες και ο μπαμπάς απολάμβανε τον καφέ του και τα Σαν Φυστικ (τα Αιγίνης για τους φίλους μου) από τον πλανόδιο . MUST η παραλία , MUST και ο πλανόδιος, σουπερ το φυστικι. Φεύγοντας και με τη βοήθεια του νέου μου καλύτερου φίλου του Τρίπ Βάιζορ, Αντ Βάιζορ, βρήκαμε το διαμαντάκι Peroquet Tranquille MUST.
Γαλλική κουζίνα προσεγμένη. ΝΑ φας τη Σαλάτα με το ζεστό κατσικίσιο τυρί. και ενδιαφέροντα κρασιά. Ισως το καλύτερό μας γεύμα στο νησί. Ευγενέστατοι και οι ιδιοκτήτες. Ύπνο και βόλτα το βράδυ στην Ερμούπολη για να δούμε τα αξιοθέατα που δεν είδαμε.
Οδύνη, θρήνος, οδυρμός....το σούπερ ντούπερ κινητό για χάρη των υπέροχων φωτογραφιών του οποίου άφηνα την σούπερ ντούπερ φωτογραφική μου στο δωμάτιο τα κακάρωσε...μαζί του, και ΟΛΕΣ οι φωτογραφίες του νησιού....Καταρραμένο Αλζχάιμερ μή χτυπήσεις νωρίς.
Δυστυχώς δεν υπήρχε παράσταση στο θέατρο Απόλλων για να
παρακολουθήσουμε, ευτυχώς όταν πήγαμε είχε πρόβα μια όπερα, οπότε παρακολουθήσαμε συγκινημένοι για κανένα 20λεπτο τις πρόβες. MUST πολύ όμορφο αν και δεν του φαινεται απ έξω. Πολύ όμορφο και το δημαρχείο, όπως και οι διάφορες εκκλησίες. Παγωτό στο daidadi. Συμπαθητικό, δεν τρελάθηκα. το Django (ημέρα 7 ) μου άρεσε πιο πολύ.
Μέρα Έκτη
Τελευταία μέρα και ημέρα επαναλήψεων.... Μπάνιο Δελφίνι , Μπάνιο Κίνι, Μπάνιο Αρμεός με πολύ καλύτερη εικόνα του τελευταίου, χωρίς κύμα . Απόλαυση
Βραδινή βόλτα αποχαιρετισμού και Φαγητό στην Ιθακη, δίπλα ακριβώς από το Πέτρινο που είχαμε φάει την πρώτη μέρα. Πολύ καλύτερες εντυπώσεις η Ιθάκη, ωραίοι μεζέδες και καλές τιμές.
Αντίο στην Ερμούπολη
Μέρα Εβδομη
Ξύπνημα Αντίο στον αέρα, αντίο στο Δημήτρη με προτροπή να ζυμώνει το ψωμί αντί να παίρνει συσκευασμένο,, γιατί υποβαθμίζει ένα κατά τα άλλα εξαιρετικό πρωινό. Μας αποκάλυψε ότι το ζυμωτό ψωμί ήταν αυτό που επιθυμούσε και η γυναικα του (η οποια ήδη εφτιαχνε τα χειροποίητα κέικς, μαρμελάδες μπισκότα κλπ των πρωινών) . Τελευταία βόλτα πριν την επιβιβαση και η μικρή μας κέρασε παγωτο στο Django. Πολύ καλό. Ευγενέστατο σέρβις, Φανταστικό παγωτό πεπόνι , αλλά και οι υπόλοιπες περίεργες γεύσεις σούπερ (σοκολάτα τσίλι, λεμόνι με παπαρουνόσπορο) MUST. Αντίο!
Συμπεράσματα
Πεντακάθαρο νησί, Ευγενέστατοι και εξυπηρετικότατοι άνθρωποι (όχι μονο μέχρι να τους δώσεις τα λεφτά σου). Όμορφη αύρα. Όμορφη ερμούπολη, Όμορφη Άνω Σύρος, Παραλίες για όλα τα γούστα. Φαγητό τίποτα που να σε τρελαίνει, και τίποτα άθλιο. Αν σου αρέσουν τα Λουκούμια πάρε από τον Κορρέ. Πήραμε και από ένα εργαστήριο που επισκεφθηκαμε, αλλά δεν ήταν τόσο καλά. Να πας στο θέατρο Απολλων, στην Ανω Σύρο. Να πας στις Βορειες παραλίες, Να πας στα MUST που σου έγραψα, επειδή ...τα προτείνω εγώ
Με πρώτη ματιά δεν πληρούσε τα "θέλω" μου για διακοπές τα οποία συνήθως είναι: Έρημες παραλίες, εξερεύνηση, φαγητό (πόσα λουκούμια και χαλβαδόπιτες μπορεί να φάει κανείς
)Το πρωτόγνωρο ήταν οι αμφιλεγόμενες εντυπώσεις γνωστών και φίλων για το νησί...δεν το έχω ξαναζήσει σε τέτοιο βαθμό
- Φανταστικό νησί, θα μπορούσα να ζήσω εκεί
- Από την πρώτη μέρα έψαχνα πλοίο για να φύγω
- Φανταστικές Παραλίες
- Χάλια παραλίες
- Τρελό ενδιαφέρον
- Ότι πιο βαρετό έχω ζήσει...
Οκ...ΕΜΕΙΣ θα περάσουμε καλά
http://2.bp.blogspot.com/-kHTOqn3GH...F%84%CF%83%CE%B9+%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD.jpg
Τέλη Μαΐου κλείσαμε τα ακτοπλοϊκά από Πειραιά...(παίζει να πηγαίνει και από Ραφήνα, αλλά ήμασταν Αθήνα οπότε βόλευε ο Πειραιάς) 300ευρώ 2.5 εισιτήρια και το αμάξι πήγαινε έλα...
http://1.bp.blogspot.com/-Ky_XXkvVg...F%84%CF%83%CE%B9+%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD.jpg
Και 45 ευρώ με πρωινό στα δωμάτια του Δημήτρη στο Sarris Planet studios 2χλμ εξω από την Ερμούπολη. Η ψηλή του βαθμολογία στο booking και η θέα από το δωμάτιο ήταν τα κριτήρια επιλογής.
Ήρθε και ο Ιούλιος , έγινε και η σχετική έρευνα από ταξιδιωτικούς οδηγούς και facebookικούς φίλους για τα must see, must do, must eat και ήμασταν έτοιμοι . Πολύ σημαντική ενημέρωση ότι υπάρχει λεωφορείο που κάνει τον κύκλο τις Ερμούπολης με πολλές στάσεις κάθε 15 λεπτά δωρεάν, οπότε αφήνεις το αυτοκίνητο σε ένα πάρκινγκ και καβαλάς το λεωφορείο
Οι 3.5 ώρες στο ferry πέρασαν νεράκι (κυριολεκτικά αφού γίναμε λούτσα από το αλμυρό νερό που μας έλουζε στο κατάστρωμα με τα 7+ μποφόρ αέρα που ξεκίνησε τη μέρα της άφιξης μας ) Εγώ απόλαυσα το θαλασσινό μου μπάνιο εν πλω, ενώ τα κορίτσια κάποια στιγμή επέλεξαν σοφά, να μπουν μέσα
Πρώτη κρυάδα καθώς πλησιάζουμε το λιμάνι όπου η γωνία με την οποία προσεγγίζουμε δε θυμίζει τις φωτογραφίες του ίντερνετ .
Μέρα πρώτη
Ο Δημήτρης μας περιμένει στο Λιμάνι με το βαν και μας οδηγεί στο δωμάτιο μέσα από την πόλη μέσα από τα στενά δρομάκια διπλής κατεύθυνσης που σε πρώτη φάση μοιάζουν αγχωτικά. Η πρώτη ανακούφιση έρχεται όταν φτάνουμε στο δωμάτιο που είναι ακριβώς όπως φαίνεται. Ίσως λίγο μικρό, αλλά πεντακάθαρο και με απολαυστική θέα του Αιγαίου από το πριβέ μπαλκονάκι. Μας δίνει και το Καλάθι του πρωινού με μαρμελάδες φτιαγμένες από τη γυναίκα του, χειροποίητο κέικ, καφέδες, χυμούς γάλατα, τυριά αλλαντικά, ψωμί που τα ανανέωνε κάθε μέρα ανάλογα με τις ελλείψεις. Με τη σειρά του μας έδειξε στο χάρτη τα must eat see do .
- Α Ρε Λευτέρη έφερες τον αέρα μου φαίνεται.... τα λόγια του. Με το Βοριά ξεχάστε τις βόριες (άγριες όμορφες έρημες) παραλίες....μόνο τις νότιες οργανωμενες (οικογενειακές για παιδάκια not our cup of tea ωστόσο )
Πρώτη στάση για βουτιά το γυμνιστικό κολπάκι του Αρμεού δίπλα στην οργανωμένη παραλία του Γαλησσά (η οποία δεν έλεγε και πολλά) . Ανεβαίνουμε το μονοπάτι αφήνουμε το γραφικό εκκλησάκι δεξιά μας και κατεβαίνουμε τους βράχους σε μια 10λεπτη ορειβασία. Όμορφο κολπάκι, με μικρές ή μεγαλύτερες πέτρες και....κύμα λόγω του αέρα. Όχι τρομακτικό κύμα που γουστάρεις, αλλά τόσο όσο να ξενερώνεις και τόσο αέρα ώστε να μη μπορείς να στήσεις την ομπρέλα σου. Ελάχιστος κόσμος στα θετικά .
Ηλιοθεραπεία , βουτιά, ηλιοθεραπεία βουτιά, ντάντεμα της μικρής που έπεσε και χτύπησε την ουρίτσα της στις πέτρες και επιστροφή. Γρήγορο μπάνιο , αμάξι, πάρκινγκ λεωφορείο, Δημαρχείο, πρώτη γνωριμία με την πόλη..Όμορφα κτήρια και σπίτια νεοκλασικά και ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ. Όλη η πόλη πεντακάθαρη, δε θα δεις πουθενά σκουπίδι, και από ότι μάθαμε αργότερα η κατάσταση είναι ίδια χειμώνα καλοκαίρι. Μετά τη σύντομη βόλτα καθίσαμε στο 1 από τα 3 μαγαζιά της ίδιας γειτονιάς που μας είχε προτείνει ο Δημήτρης το "Πετρινο"
Τό κότσι καλομαγειρεμένο, τα υπόλοιπα απλά οκ, ειδικά η μαϊντανοσαλάτα (τοπικό έδεσμα) είχε τόσο σκόρδο που χανόταν ο μαιντανός. Βγαίνει η κόυραση του ταξιδιού, οπότε νάνι νωρίς γιατί ο ύπνος θρέφει τα παιδιά κι ο ήλιος τα μοσχάρια....Τρελός αέρας μέσα στη νύχτα και τα 2-3 μανταλάκια σε κάθε πετσέτα δεν ήταν αρκετά, στα θετικά ότι στέγνωναν στο10λεπτο
Μέρα Δεύτερη
Πρωινό και καφεδάκι στο μπαλκόνι με θέα το Αιγαίο και αναχώρηση για ..νότιες παραλίες. Στάση στο μανάβη και στο Βασιλόπουλο (παίζει να έχει 4-5 ΑΒ Βασιλόπουλο το νησί) για νερά φρούτα πάγο μπύρες και πρώτη στάση παραλία Βάρης. Ένα κολπάκι με πολύ όμορφα σπιτάκια, ρηχή θάλασσα, καθαρή παραλία "ισιωμένη" από το δήμο, οργανωμένη με ξαπλώστρες και ομπρέλες, αλλά και σκέτες ομπρέλες χωρίς χρέωση. Και φυσικά 2 πεύκα κάτω από τα οποία στήσαμε. Διάβασμα και καφεδάκι εγώ, ατελείωτες βουτιές η μικρή άπειρες ώρες. Ξενερούα ο μπαμπάς αλλά στα θετικά ότι ξεκίνησα να διαβάζω το φανταστικό μέχρι στιγμής ....Φαγητό σε διπλανό χωριό στην Αζόλιμνο, στο ταβερνάκι της Φιλομήλας, Όμορφο μπροστά στη θάλασσα ευγενικό σέρβις και συμπαθητική κουζίνα
Επιστροφή βόλτα στην πόλη το βράδυ με επίσκεψη στη συνοικία Βαπόρια όπου υπάρχουν τα MUST bar βαπόρια και αστέρια, απολαυστική θέα
Μέρα Τρίτη
Ξυπνάμε με τα 5 μποφόρ αντί για τα συνήθη 7 και παίρνουμε την τεράστια απόφαση να δοκιμάσουμε να πάμε στο κίνι , μήπως και οι βαρκάρηδες κάνουν δρομολόγια στις βόρειες Παραλίες...Γεμίσαμε ψυγειάκι με Νερά φρούτα πάγο και κάναμε το άλμα στην ελπίδα. Δικαίωση. Ο Νίκος με την Perla (το ταχύπλοο) θα έκανε τη βόλτα. Συνήθως κάνει στάσεις σε 5-6 κολπάκια και οποιος θέλει κατεβαίνει όπου θέλει και τους μαζεύει μετά από συνεννόηση το απογευματόβραδο. "Σήμερα" λόγω αέρα "θα πάμε μονο στα Γράμματα" . "θα περάσουμε από όλες αλλά φοβάμαι μη βγάλει θάλασσα αργότερα και δε μπορώ να έρθω να σας πάρω, οπότε θα είμαστε όλοι μαζί" . Μας δάγκωσε λίγο 20ευρώ το κεφάλι, ευτυχώς χωρίς το κεφάλι της μικρής, αλλά ήταν η μόνη επιλογή για εμάς (αν δεν έχεις παιδιά μπορείς να πάς και από μονοπάτια από 45-90 λεπτών στα περισσότερα κολπάκια). Έκανε 2 δρομολόγια στο πρώτο μια 10μελής παρέα/οικογένεια φωνακλάδων Αμερικάνων με παιδάκια από 5 εώς 16 και ένα ζευγάρι από Νέα Ζηλανδία... Μετά από παρότρυνση μου ο Νίκος ξηγήθηκε και φτάνοντας στα Γράμματα είπε, όποιος θέλει να κολυμπήσει χωρίς μαγιό πάει αριστερά όποιος θέλει με μαγίο δεξιά. Έτσι βρήκαμε την ησυχία μας και απολαύσαμε όλη μέρα τη θάλασσα και τη σκιά των πεύκων...Με το δεύτερο δρομολόγιο ήρθαν και 2-3 ακόμα συνγυμνιστές, ευτυχώς και αυτοί λάτρεις της ησυχίας... Κάποια στιγμή ο Νικος έβγαλε και το πλωτό του μπαρ όπου κερνούσε τον κόσμο κρασιά ουζα τσάγια πεπόνια καρπούζια και έγινε το "ασπέτα" των συνδαιτυμόνων. Φύγαμε με το σουρουπο και φτάσαμε στο Κίνι όπου και φάγαμε στο Allou Yiallou . MUST πολύ προσεγμένα πιάτα , τσιμπημένες τιμούλες , αλλά το φανταστικό ηλιοβασίλεμα πάνω στο κύμα σε αποζημιώνει . Εξουθενωμένοι επιστρέψαμε σπίτι για ύπνο
Μέρα Τέταρτη
Ξυπνάμε με τα συνήθη 7 μποφόρ. Η καλή παρένθεση της προηγούμενης "νηνεμίας" έκλεισε γρήγορα.
Παρόλα αυτά αποφασίσαμε να πάμε στο Δελφίνι...για να τη δούμε και αυτή. Φτάνοντας έχει κάποιες ξαπλωστρες που δεν τις επιλέξαμε οπότε κόψαμε αριστερά όπου καμια 100αριά μέτρα μετά υπήρχαν λιγες οικογένειες , ζευγη και παρέες, που απολάμβαναν το γυμνό μπανάκι τους. Έχοντας το κοκαλάκι της νυχτερίδας φτάσαμε στο τέλος της παραλίας στο μοναδικό σημείο που υπήρχαν 3 πεύκα και "υιοθετήσαμε" το ένα για την ημέρα. Σκιούλα , βιβλίο, Νεράκι , φρουτάκια, μακαρονοσαλάτα από το σπίτι, και ένα δρομολόγιο για μπυρίτσες από το μπαρ , περιγράφουν τη μέρα μας. Επιστροφή νωρίς για ξεκούραση γιατί το απογευματόβραδο προέβλεπε βόλτα στην Άνω Σύρο. Υπέροχη, στενά δρομάκια στον μεσαιωνικό αυτό οικισμό, μέσα στο χρώμα και στα λουλούδια, καθε γειτονια και διαφορετική μέσα στα λουλούδια, και όμορφες καθολικές εκκλησίες.Φανταστική θέα MUST.
Σύμφωνα με τους τουριστικούς οδηγούς.....
"Στην Άνω Σύρο θα βρείτε την πιο ιστορική ταβέρνα του νησιού. Ο Λιλής, ή Λεονάρδος Ρούσσος, έφτιαξε το θρυλικό Κατώγι του στις αρχές του '50 και λίγο αργότερα, το 1953, είχε την τύχη να φιλοξενήσει και τον ίδιο τον Μάρκο Βαμβακάρη. Ιστορίες από τα παλιά θα συνοδεύσουν το νόστιμο σπιτικό φαγητό" Οπότε η επιλογή έμοιαζε δεδομένη. Μια βόλτα στο tripadvisor μας άλλαξε τη γνώμη . Τα σχόλια για άθλιο φαγητό, αγενές προσωπικό και κουτοπόνηρες συμπεριφορές, ήταν αρκετά για να μας αλλάξουν γνώμη. Ακριβώς απέναντι απο το Λίλη έχει ένα πολύ όμορφο καφέ με παραδοσιακά προϊόντα προς πώληση που μπορείς να τσιμπησεις και ένα μεζέ. νόστιμο , γραφικότατο, ευγενικό, μάπα η ρακή
αξίζει να ρίξεις μια ματιά και να κάτσεις για ενα καφε στο Maison de Meze. Αφού λοιπόν δεν φάγαμε στο Λίλη, έπρεπε να τρέξουμε για να φτάσουμε στο ηλιοβασίλεμα στο Σα Μιχάλη και να κάτσουμε να το απολαύσουμε στο "Πλακόστρωτο" . Φανταστική θέα, υπέροχο ηλιοβασίλεμα, μέτριο φαγητό MUST για τη θέα
Μέρα Πέμπτη.
Αέράαα . Οι θυσίες στον Αίολο για να κατευνάσουμε το θυμό του απέτυχαν οπότε οποιαδήποτε σκέψη για δεύτερη βόλτα στις βόρειες παραλίες πήγε περίπατο..Το πρόγραμμα έλεγε Ποσειδωνία και Αγκαθωπές. Την γειτονιά που έχουν τα εξοχικά τους οι πλούσιοι Συριανοι. Πεντακάθαρη οργανωμένη Παραλία με άμμο και 2 μπιτσόμπαρα , ένα υπερπολυτελείς ξαπλώστρες,που είχαν χρέωση έξτρα που δυστυχώς είχε λάθος ομπρέλες που τις έπαιρνε ο άνεμος και ένα πιο συμμαζεμένο που χρέωνε τις ξαπλώστρες με 7 ευρώ το ζευγάρι coffee included. και είχε πιο στιβαρές ομπρέλες οπότε και προτιμήθηκε. Πολύ πολύ ρηχή θάλασσα, ιδανική για παιδάκια...Μαμα και παιδί παίζανε με τις ώρες και ο μπαμπάς απολάμβανε τον καφέ του και τα Σαν Φυστικ (τα Αιγίνης για τους φίλους μου) από τον πλανόδιο . MUST η παραλία , MUST και ο πλανόδιος, σουπερ το φυστικι. Φεύγοντας και με τη βοήθεια του νέου μου καλύτερου φίλου του Τρίπ Βάιζορ, Αντ Βάιζορ, βρήκαμε το διαμαντάκι Peroquet Tranquille MUST.
Γαλλική κουζίνα προσεγμένη. ΝΑ φας τη Σαλάτα με το ζεστό κατσικίσιο τυρί. και ενδιαφέροντα κρασιά. Ισως το καλύτερό μας γεύμα στο νησί. Ευγενέστατοι και οι ιδιοκτήτες. Ύπνο και βόλτα το βράδυ στην Ερμούπολη για να δούμε τα αξιοθέατα που δεν είδαμε.
Οδύνη, θρήνος, οδυρμός....το σούπερ ντούπερ κινητό για χάρη των υπέροχων φωτογραφιών του οποίου άφηνα την σούπερ ντούπερ φωτογραφική μου στο δωμάτιο τα κακάρωσε...μαζί του, και ΟΛΕΣ οι φωτογραφίες του νησιού....Καταρραμένο Αλζχάιμερ μή χτυπήσεις νωρίς.
Δυστυχώς δεν υπήρχε παράσταση στο θέατρο Απόλλων για να
παρακολουθήσουμε, ευτυχώς όταν πήγαμε είχε πρόβα μια όπερα, οπότε παρακολουθήσαμε συγκινημένοι για κανένα 20λεπτο τις πρόβες. MUST πολύ όμορφο αν και δεν του φαινεται απ έξω. Πολύ όμορφο και το δημαρχείο, όπως και οι διάφορες εκκλησίες. Παγωτό στο daidadi. Συμπαθητικό, δεν τρελάθηκα. το Django (ημέρα 7 ) μου άρεσε πιο πολύ.Μέρα Έκτη
Τελευταία μέρα και ημέρα επαναλήψεων.... Μπάνιο Δελφίνι , Μπάνιο Κίνι, Μπάνιο Αρμεός με πολύ καλύτερη εικόνα του τελευταίου, χωρίς κύμα . Απόλαυση
Βραδινή βόλτα αποχαιρετισμού και Φαγητό στην Ιθακη, δίπλα ακριβώς από το Πέτρινο που είχαμε φάει την πρώτη μέρα. Πολύ καλύτερες εντυπώσεις η Ιθάκη, ωραίοι μεζέδες και καλές τιμές.
Αντίο στην Ερμούπολη
Μέρα Εβδομη
Ξύπνημα Αντίο στον αέρα, αντίο στο Δημήτρη με προτροπή να ζυμώνει το ψωμί αντί να παίρνει συσκευασμένο,, γιατί υποβαθμίζει ένα κατά τα άλλα εξαιρετικό πρωινό. Μας αποκάλυψε ότι το ζυμωτό ψωμί ήταν αυτό που επιθυμούσε και η γυναικα του (η οποια ήδη εφτιαχνε τα χειροποίητα κέικς, μαρμελάδες μπισκότα κλπ των πρωινών) . Τελευταία βόλτα πριν την επιβιβαση και η μικρή μας κέρασε παγωτο στο Django. Πολύ καλό. Ευγενέστατο σέρβις, Φανταστικό παγωτό πεπόνι , αλλά και οι υπόλοιπες περίεργες γεύσεις σούπερ (σοκολάτα τσίλι, λεμόνι με παπαρουνόσπορο) MUST. Αντίο!
Συμπεράσματα
Πεντακάθαρο νησί, Ευγενέστατοι και εξυπηρετικότατοι άνθρωποι (όχι μονο μέχρι να τους δώσεις τα λεφτά σου). Όμορφη αύρα. Όμορφη ερμούπολη, Όμορφη Άνω Σύρος, Παραλίες για όλα τα γούστα. Φαγητό τίποτα που να σε τρελαίνει, και τίποτα άθλιο. Αν σου αρέσουν τα Λουκούμια πάρε από τον Κορρέ. Πήραμε και από ένα εργαστήριο που επισκεφθηκαμε, αλλά δεν ήταν τόσο καλά. Να πας στο θέατρο Απολλων, στην Ανω Σύρο. Να πας στις Βορειες παραλίες, Να πας στα MUST που σου έγραψα, επειδή ...τα προτείνω εγώ
