Alobar
Member
- Μηνύματα
- 41
- Likes
- 155
Περιεχόμενα
Ενότητα 1.
Η ώρα είναι σχεδόν δύο και τρέχω να συναντήσω τον Φ. Βγάζουμε γρήγορα τα εισιτήρια μας και επιβιβαζόμαστε στο τρένο που θα μας μεταφέρει στο Kaunas, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Λιθουανίας. Το τρένο είναι καινούργιο, διώροφο, ενώ οι μωβ και ροζ κιτς θέσεις μας υπόσχονται ένα ευχάριστο ταξίδι. Η διαδρομή είναι μαγευτική. Κίτρινα, πράσινα, πορτοκαλί ψηλά δέντρα έχουν πετάξει κάτω τα φύλλα τους, δημιουργώντας μια φθινοπωρινή αίσθηση, που είναι δύσκολο να βιώσεις στην Ελλάδα. Από την άλλη, ο ουρανός είναι καταγάλανος σήμερα, κατάσταση που είναι δύσκολο να βιώσεις στην Λιθουανία κατά την διάρκεια του χειμώνα. Τα συνηθισμένα πυκνά σύννεφα μας έκαναν την χάρη να εξαφανιστούν και οι λιγοστές ακτίνες ήλιου φωτίζουν τον τοπίο. Το ταξίδι περνάει χαζεύοντας αρκετές λίμνες και τεράστια δάση. Τελικά, δεν το μετανιώσαμε που δεν ήρθαμε με ωτοστόπ, οι εικόνες άξιζαν και με το παραπάνω τα δεκαέξι litas(οχτώ αν είσαι φοιτητής), που δώσαμε.
Από τον σταθμό, παίρνουμε το λεωφορείο εφτά για να φτάσουμε στο κέντρο, το οποίο δεν έχουμε ιδέα που είναι. Μετά από τέσσερις στάσεις βλέπουμε έναν μεγάλο πεζόδρομο και κατεβαίνουμε. Από το πλήθος του κόσμου καταλαβαίνουμε ότι πήραμε την σωστή απόφαση. Ο πεζόδρομος χωρίζεται στα δύο από μια αλληλουχία κίτρινων δέντρων. Αφού σουλατσάρουμε λίγο στο κέντρο φτάνουμε στη γέφυρα Vytautas (the great bridge), από την οποία ακολουθούμε ένα δρομάκι κατά μήκος του ποταμού. Μετά από είκοσι περίπου λεπτά πεζοπορίας φτάνουμε σε μια ακόμη γέφυρα και μπαίνουμε στην είσοδο της παλιάς πόλης.
Vilniaus Gatve ένας από τους πιο κεντρικούς δρόμους αν και βρισκόμαστε στο kaunas. Όμορφος πεζόδρομος, στον οποίο πετυχαίνουμε ένα ελληνικό εστιατόρια. Το τελευταίο μέρος που περίμενα να βρω ελληνικό εστιατόριο, φαντάσου ότι στο Vilnius δεν μένουν περισσότεροι από είκοσι Έλληνες. Ο υπάλληλος μας ενημερώνει ότι ανήκει σε μια Λιθουανή που ζούσε παλαιότερα στην Ελλάδα, της άρεσε η κουζίνα και όταν επέστρεψε άνοιξε το εστιατόριο. Έχει βραδιάσει όμως και κατευθυνόμαστε προς το σπίτι που θα μας φιλοξενήσει αυτό το βράδυ. Τα δύο κορίτσια η Ζ. και η A. είναι αρκετά ευγενικές και φιλόξενες, αλλά λόγω κούρασης μια μακαρονάδα και μια μπύρα αργότερα θα πέσουμε για ύπνο.
Η ώρα είναι σχεδόν δύο και τρέχω να συναντήσω τον Φ. Βγάζουμε γρήγορα τα εισιτήρια μας και επιβιβαζόμαστε στο τρένο που θα μας μεταφέρει στο Kaunas, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Λιθουανίας. Το τρένο είναι καινούργιο, διώροφο, ενώ οι μωβ και ροζ κιτς θέσεις μας υπόσχονται ένα ευχάριστο ταξίδι. Η διαδρομή είναι μαγευτική. Κίτρινα, πράσινα, πορτοκαλί ψηλά δέντρα έχουν πετάξει κάτω τα φύλλα τους, δημιουργώντας μια φθινοπωρινή αίσθηση, που είναι δύσκολο να βιώσεις στην Ελλάδα. Από την άλλη, ο ουρανός είναι καταγάλανος σήμερα, κατάσταση που είναι δύσκολο να βιώσεις στην Λιθουανία κατά την διάρκεια του χειμώνα. Τα συνηθισμένα πυκνά σύννεφα μας έκαναν την χάρη να εξαφανιστούν και οι λιγοστές ακτίνες ήλιου φωτίζουν τον τοπίο. Το ταξίδι περνάει χαζεύοντας αρκετές λίμνες και τεράστια δάση. Τελικά, δεν το μετανιώσαμε που δεν ήρθαμε με ωτοστόπ, οι εικόνες άξιζαν και με το παραπάνω τα δεκαέξι litas(οχτώ αν είσαι φοιτητής), που δώσαμε.
Από τον σταθμό, παίρνουμε το λεωφορείο εφτά για να φτάσουμε στο κέντρο, το οποίο δεν έχουμε ιδέα που είναι. Μετά από τέσσερις στάσεις βλέπουμε έναν μεγάλο πεζόδρομο και κατεβαίνουμε. Από το πλήθος του κόσμου καταλαβαίνουμε ότι πήραμε την σωστή απόφαση. Ο πεζόδρομος χωρίζεται στα δύο από μια αλληλουχία κίτρινων δέντρων. Αφού σουλατσάρουμε λίγο στο κέντρο φτάνουμε στη γέφυρα Vytautas (the great bridge), από την οποία ακολουθούμε ένα δρομάκι κατά μήκος του ποταμού. Μετά από είκοσι περίπου λεπτά πεζοπορίας φτάνουμε σε μια ακόμη γέφυρα και μπαίνουμε στην είσοδο της παλιάς πόλης.
Vilniaus Gatve ένας από τους πιο κεντρικούς δρόμους αν και βρισκόμαστε στο kaunas. Όμορφος πεζόδρομος, στον οποίο πετυχαίνουμε ένα ελληνικό εστιατόρια. Το τελευταίο μέρος που περίμενα να βρω ελληνικό εστιατόριο, φαντάσου ότι στο Vilnius δεν μένουν περισσότεροι από είκοσι Έλληνες. Ο υπάλληλος μας ενημερώνει ότι ανήκει σε μια Λιθουανή που ζούσε παλαιότερα στην Ελλάδα, της άρεσε η κουζίνα και όταν επέστρεψε άνοιξε το εστιατόριο. Έχει βραδιάσει όμως και κατευθυνόμαστε προς το σπίτι που θα μας φιλοξενήσει αυτό το βράδυ. Τα δύο κορίτσια η Ζ. και η A. είναι αρκετά ευγενικές και φιλόξενες, αλλά λόγω κούρασης μια μακαρονάδα και μια μπύρα αργότερα θα πέσουμε για ύπνο.
Last edited: