Γερμανία Σχεδόν από 'κει που τ' αφήσαμε. Δρέσδη και ολίγον από Βερολίνο.

[psilos3]

Σχεδόν από 'κει που τ' αφήσαμε.
Δρέσδη & ολίγον από Βερολίνο.

​

Αν μου έλεγε κανείς μερικούς μήνες πριν, στις αρχές του 2021 και με όλα όσα ζούσαμε ότι θα έγραφα ταξιδιωτική ιστορία για καινούριο ταξίδι του εξωτερικού, θα τον χαρακτήριζα αν όχι τρελό, μάλλον υπεραισιόδοξο. Είναι μια περίοδος βλέπετε υπό τη σκιά του γνωστού τεράστιου προβλήματος της πανδημίας, οπότε τα όποια πλάνα έως τώρα περιορίζονταν εντός συνόρων κι αυτά υπό προϋποθέσεις.

Είναι όμως και η φοβία που δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα ίσως αισθάνεται καθένας μας αναφορικά με τα ταξίδια και το νέο πλαίσιο στο οποίο αυτά υπάγονται. Δε μιλώ μόνο για το πολύ προφανές και σοβαρό, του να συμβεί κάτι και να χρειαστείς περίθαλψη σε ξένη χώρα, αλλά για όλα τα υπόλοιπα μικρά - μικρά ζητήματα που απασχόλησαν το μυαλό μας όλη αυτή τη περίοδο.

Ενδεχόμενες καραντίνες, γραφειοκρατίες, κανονισμοί που αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο απροειδοποίητα, περιορισμοί στο τόπο προορισμού που δε σ’ αφήνουν να χαρείς το ταξίδι, πιστοποιητικά, plf, test, διαβατήρια, πράσινα διαβατήρια και πράσινα άλογα που λένε και στο χωριό μου σε μια παραφορά του «πράσσειν άλογα», εμποδίζουν το σχεδιασμό (και ίσως τη πραγματοποίηση) του ταξιδιού, τουλάχιστον όπως είχαμε συνηθίσει.

Ευτυχώς το καλοκαίρι του 21 ήρθε να ισορροπήσει λίγο τη κατάσταση, δίνοντας μια -προσωρινή έστω- νότα αισιοδοξίας μέσω των εμβολίων, κάνοντας πολλούς από μας να πάρουν μια βαθιά ανάσα, είτε όσον αφορά την αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους είτε για την ανησυχία μας στο τι μπορεί να συμβεί.

Μέσα σ’ όλο αυτό το αμφίβολο κλίμα και στο ενδιάμεσο των καλοκαιρινών διακοπών, μπήκε το ενδεχόμενο αυτής της εκδρομής, μιας πολύ σημαδιακής εκδρομής που αποτελεί ορόσημο (μέχρι νεοτέρας) της επιστροφής μου στα ταξίδια του εξωτερικού, εκκινώντας από τους ασφαλέστερους -τουλάχιστον τη περίοδο που διανύουμε- προορισμούς της Ευρώπης, όπως η Γερμανία.

Σχεδόν από κει που τ΄ αφήσαμε λοιπόν και με την ίδια σύνθεση ατόμων, στη Γερμανία, έστω κι αν επί της ουσίας πρόκειται για κάμποσα χιλιόμετρα μακριά. Ήταν ακριβώς ενάμιση χρόνο πριν, 14 Μαρτίου του 2020, μια ημερομηνία - σταθμός στις ζωές μας, όταν επέστρεφα από το Düsseldorf βλέποντας τα σύνορα να κλείνουν το ένα μετά το άλλο και τα ταξιδιωτικά δρώμενα να τίθενται εν αμφιβόλω.

Η τύχη τα έφερε έτσι ώστε να ολοκληρωθεί -αν μπορώ να το θέσω έτσι- ο κύκλος, μιας και στα μέσα του Σεπτέμβρη του 21 ταξίδευα με την αδερφή μου και τον γαμπρό μου έχοντας ραντεβού με τον θείο μου - μόνιμο κάτοικο Γερμανίας, σε μια «οικογενειακή υπόθεση» όπως και τη προηγούμενη φορά, με προορισμό μια άλλη Γερμανική πόλη.

Μια πόλη που δε στερείται ούτε ιστορίας αλλά βεβαιότατα ούτε ομορφιάς, μια πόλη μικρή αλλά με πολλά αξιοθέατα, μια πόλη στολίδι με σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά που το τέλος του πολέμου τη βρήκε εντελώς κατεστραμμένη σε σημείο που κανείς δε πίστευε ότι μπορεί να ξαναγίνει αυτό που ήταν. Γνωστή και ως «η Φλωρεντία του Έλβα», η πρωτεύουσα του ομόσπονδου κράτους της Σαξονίας, η Δρέσδη.

Μαζί της και μια μικρή δόση από μια μητρόπολη που λάτρεψα από τη πρώτη φορά μου εκεί, καθώς αποτελούσε την αφετηρία και το τέρμα του μικρού αυτού για μένα ταξιδιού, το πάντα θελκτικό Βερολίνο!

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 16

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 16

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[karfitsa]

Περιμένω με αγωνία πληροφορίες για την Δρέσδη
Θα πάω για μια μέρα και κάτι αρχές Νοεμβρίου από Πράγα.

 

[psilos3]

Περιμένω με αγωνία πληροφορίες για την Δρέσδη
Θα πάω για μια μέρα και κάτι αρχές Νοεμβρίου από Πράγα.

Πρόκειται για μια καταπληκτική πόλη, δε θα μετανιώσεις στιγμή την επίσκεψη στο επιβεβαιώνω.
Κι εγώ περίπου τόσο έμεινα, πρόλαβα όμως να δω πολλά.
Μείνε συντονισμένη.

 

[psilos3]

Σχεδιασμός & προετοιμασία



Η επιμονή της αδερφής μου έπαιξε καταλυτικό ρόλο, καθώς με τις παραινέσεις της έκαμψε τις όποιες αμφιβολίες μου. Μεγάλη σημασία επίσης είχαν και όσα διάβαζα στο travelstories όλο το καλοκαίρι, βλέποντας φίλους να ταξιδεύουν ανεμπόδιστα. Έχοντας αυτά τα δύο στο μυαλό μου και εκμεταλλευόμενος και τη προσφορά της Aegean που έσκασε πάνω στην ώρα, έκλεισα το εισιτήριο μετ’ επιστροφής ένα μήνα πριν στο κόστος των 74 περίπου ευρώ από 100 που έκανε, τσοντάροντας ένα κουπονάκι από αναβληθέν ταξίδι που έριξε κι άλλο τη τιμή.

Όλα βέβαια έγιναν κατόπιν συμφωνίας, που δεν ήταν άλλη την επίσκεψη και τη διαμονή μας στη Δρέσδη, μιας και οι υπόλοιποι θα πήγαιναν στο Βερολίνο έως τα μέσα της επόμενης εβδομάδας πριν συνεχίσουν για Ντόρτμουντ. Μιας και το Βερολίνο το είχα σχετικά πρόσφατο, προτιμούσα να δω κάτι ακόμη και όχι ξανά μόνο αυτό, όσο προκλητική και αν ήταν σαν ιδέα.

Έτσι το πλάνο κρατήσεων ξεκίνησε αρχικά ψάχνοντας τη πιο εύκολη μεταφορά. Ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποίησα τη πλατφόρμα rome2rio για τη κράτηση εισιτηρίων,

μια πολύ εξυπηρετική ιστοσελίδα που σου δείχνει όλους τους πιθανούς τρόπους μετάβασης από ένα προορισμό προς έναν άλλον, μαζί με τα εκτιμώμενα κόστη και τους χρόνους. Η αλήθεια είναι ότι είχα τις επιφυλάξεις μου, αλλά σχεδόν όλα πήγαν ρολόι.

Πρώτο κλείστηκε το -πάντα αξιόπιστο στην Ευρώπη- Flixbus, με απευθείας μετάβαση από το αεροδρόμιο του Βερολίνου στο κεντρικό σταθμό της Δρέσδης, κόστους 8€ το άτομο.

Η επιστροφή κλείστηκε με το τρένο ΗΒ, δεύτερο τη τάξει στη Γερμανία και κόστισε περί τα 17€ έκαστος, από κεντρικό σε κεντρικό σταθμό.

Το επόμενο ζήτημα ήταν η διαμονή μας, με τις τιμές να ποικίλουν όπως πάντα στη Γερμανία, έχοντας πολλαπλές επιλογές. Στις παρούσες συνθήκες θέλαμε κάτι όσο το δυνατόν προβλεπόμενο, έτσι καταλήξαμε μετά από ψάξιμο σε Hostel αλλά με ιδιωτικό δωμάτιο και μπάνιο, κάτι που αποδείχτηκε καλή επιλογή.

Στη Δρέσδη επιλέξαμε το ‘’a&o Dresden Hauptbahnhof’’ σε απόσταση βολής από το κεντρικό σταθμό Hauptbahnhof και τιμή 109€ για μία διανυκτέρευση,

ενώ στο Βερολίνο το ‘’MEININGER Hotel Berlin East Side Gallery’’ δίπλα στο σταθμό Ostbahnhof και την East side Gallery, περιοχή που γνώριζα καλά.

Αναφορικά με τα αξιοθέατα που είχαμε επιλέξει να επισκεφτούμε δεν απαιτούνταν κάποια προκράτηση, οπότε βλέποντας και κάνοντας επιτόπου, μιας και λόγω καταστάσεων όλα είναι διαφορετικά απ’ ότι τα έχουμε συνηθίσει.

Τέλος από πλευράς διαδικαστικών δεν υπήρχε κάτι άλλο, παρά μόνο το Ελληνικό PLF που χρειαζόταν στην επιστροφή μου για την είσοδο στη χώρα, το οποίο και συμπλήρωσα δύο ημέρες πριν το ταξίδι. Αντίστοιχα στη Γερμανία δεν απαιτούνταν κάποιο έγγραφο.

Το μόνο που δε περίμενα να περάσει αυτή τη φορά για το ταξίδι μου ήταν ο χρόνος. Οι καλοκαιρινές ημέρες ξοδεύτηκαν ευχάριστα σε Κάσο & Κάρπαθο, οπότε το διάστημα που μεσολαβούσε μέχρι τη πτήση στο εξωτερικό ήταν αμελητέο και απειροελάχιστο.

 

[Iris_90]

Πρόκειται για μια καταπληκτική πόλη, δε θα μετανιώσεις στιγμή την επίσκεψη στο επιβεβαιώνω.
Κι εγώ περίπου τόσο έμεινα, πρόλαβα όμως να δω πολλά.
Μείνε συντονισμένη.

@psilos3 Αξέχαστη , επιβλητική , ρομαντική , πανέμορφη και υπέροχη Δρέσδη , μπράβο σας που πήγατε , αναμένουμε εντυπώσεις και φωτογραφίες !!!

Καταλαβαίνω απόλυτα τον φόβο που είχατε στην αρχή του πρώτου σας ταξιδιού μετά τη δύσκολη πανδημία ... Έτσι ήμουν και εγώ αλλά ευτυχώς που κατάφερα και πήγα Ρώμη-Φλωρεντία ... Η πανδημία μας δίδαξε πως δεν πρέπει να αφήνουμε για αύριο αυτό που μπορούμε να κάνουμε σήμερα ... Και πάλι καλά κάνατε που πήγατε , γεμίσατε εικόνες και εμπειρίες γιατί τον χειμώνα κανείς δεν ξέρει τι μέλλει γενέσθαι ...

 

[chrisbd]

Πραγματικά πολύ όμορφη πόλη και είναι απορίας άξιον πως κατόρθωσαν να την ξαναφτιάξουν αφου ισοπεδώθηκε στην κυριολεξία απο βομβαρδισμούς στον ΒΠΠ..

 

[psilos3]

@psilos3 Αξέχαστη , επιβλητική , ρομαντική , πανέμορφη και υπέροχη Δρέσδη , μπράβο σας που πήγατε , αναμένουμε εντυπώσεις και φωτογραφίες !!!

Όπως τα λες κι ακόμα παραπάνω!

Καταλαβαίνω απόλυτα τον φόβο που είχατε στην αρχή του πρώτου σας ταξιδιού μετά τη...

Φόβος; Δισταγμός; Προβληματισμός; Ίσως λίγο απ' όλα ενός συναισθήματος που δεν έφυγε και σίγουρα δε θα φύγει εύκολα, θα μας πάρει καιρό.
Ταξιδεύουμε με επιφύλαξη και χαιρόμαστε ό,τι μπορούμε.

Πραγματικά πολύ όμορφη πόλη και είναι απορίας άξιον πως κατόρθωσαν να την ξαναφτιάξουν αφου ισοπεδώθηκε στην κυριολεξία απο βομβαρδισμούς στον ΒΠΠ..

Είναι παραπάνω από εντυπωσιακό το γεγονός.
Αν δε γνωρίζεις τι έγινε και κατέβεις ουρανοκατέβατος π.χ. στη πόλη, αδυνατείς να πιστέψεις ότι αυτή ήταν εντελώς ισοπεδωμένη και ξαναέγινε έτσι!

 

[psilos3]

Αναχώρηση και άφιξη στη πόλη

(καθιερωμένη αεροπλανική φωτογραφία)

Η απευθείας πτήση στις 8 το πρωί από το αεροδρόμιο Μακεδονία ήταν δίχως καθυστέρηση και πολύ ομαλή, παρόλο που το κάθισμα μου δε θα το έλεγα και ιδιαίτερα ευρύχωρο, αναγκάζοντας με σε σύντομες βόλτες στη καμπίνα:

Στις δύο περίπου ώρες αρχίσαμε τη κάθοδο μας προς το «νέο» αεροδρόμιο ‘’Brandenburg’’ του Βερολίνου:

Κατεβήκαμε από τη φυσούνα που προσεγγίζουν οι πτήσεις της Aegean με τη σειρά μας όπως ορίζουν οι νέοι κανονισμοί.

Και ανεμπόδιστα βγήκαμε προς τον εξωτερικό χώρο μετά από λίγο κόπο, καθώς για να βρεις την έξοδο ήθελε μια διαδικασία καθώς και να περάσεις μερικές έξυπνες αλλά στριμωχτές πόρτες:

Πρακτικά δε πρόκειται για τίποτα περισσότερο από μια επέκταση και παραπάνω terminal του προϋπάρχοντος αεροδρομίου ‘’Schönefeld’’.

Εκμεταλλευόμενοι τη διαφορά ώρας και τη πρωινή πτήση κατευθυνθήκαμε προς το τέρμα των λεωφορείων περίπου 500 μέτρα μετά, βλέποντας τα Flixbuses να πηγαινοέρχονται. Οι όποιες αμφιβολίες για τη κράτηση του σωστού λεωφορείου διαλύθηκαν όταν με ελάχιστη καθυστέρηση λεπτών κατέφτασε το λεωφορείο με το σωστό νούμερο. Αφού ελέγχθηκαν εισιτήρια, μάσκες και καθαρίσαμε τα χέρια μας με αντισηπτικό καθ’ υπόδειξη του οδηγού, αναχωρήσαμε αμέσως βγαίνοντας στην εθνική οδό. Η επιλογή του FlixBus αποτελεί έναν εξαιρετικό τρόπο μετακίνησης, καθώς πέρα από το καθαρό λεωφορείο, προσφέρονται άνετα καθίσματα (μέχρι κι εγώ κατάφερα να ρίξω έναν υπνάκο) & καλό WiFi.

Ακολουθήσαμε τη διαδρομή στην ειδικά διαμορφωμένη λωρίδα του αυτοκινητόδρομου στην οποία συναντήσαμε ουκ ολίγα έργα, βλέποντας παράλληλα όμορφες εικόνες της Γερμανικής φύσης:

Δύο ώρες μετά το λεωφορείο έκανε τη πρώτη του στάση στη Δρέσδη, συγκεκριμένα στη νέα πόλη και το δεύτερο μεγαλύτερο σιδηροδρομικό σταθμό ‘’Dresden-Neustadt’’ ,ένα πολύ ωραίο και καλοδιατηρημένο κτήριο, κάνοντας μας να αναρωτιόμαστε για μια μάλλον συνηθισμένη εικόνα στην Ευρώπη:

Η διαδρομή συνεχίστηκε για λίγα λεπτά ακόμη περιφερειακά της παλιάς πόλης:

Καταλήγοντας στο τέρμα/αφετηρία του Flixbus, δίπλα στον ακόμα πιο όμορφο κεντρικό σταθμό ‘’Dresden Hauptbahnhof’’ όπου ήταν και το ραντεβού της οικογενειακής παρέας:

To hostel βρισκόταν περίπου 600 μέτρα πιο κάτω, κάτι που απαιτούσε ολιγόλεπτο περπάτημα. Αν κάτι μου έκανε εντύπωση ήταν η ιδιαίτερη ζέστη που σε συνδυασμό με την υγρασία έκανε τις συνθήκες σχετικά ανυπόφορες. Τελειώσαμε με τα διαδικαστικά (εγγραφή στοιχείων, εφαρμογές ιχνηλάτησης, ταυτότητες & πληρωμές) και παραλάβαμε το δωμάτιο μας στον 7ο όροφο με εξαιρετική θέα προς το νέο:

Αλλά και προς το παλαιότερο κομμάτι της πόλης:

Ανυπομονούσα να βγω έξω προς εξερεύνηση μιας και με όλες αυτές τις μετακινήσεις δεν είχα αντιληφθεί ακόμα το βασικότερο, το γεγονός ότι μετά από τόσο καιρό και όλα όσα μεσολάβησαν, βρισκόμουν πάλι εκδρομή σε μια πόλη του εξωτερικού, περπατώντας και φωτογραφίζοντας σε νέους δρόμους άγνωστος μέσα σε αγνώστους, κάτι που δε θα αργούσα πολύ να καταλάβω:

 

[Iris_90]

Ανυπομονούμε και περιμένουμε και άλλο φωτογραφικό υλικό από τη πόλη-κόσμημα της Γερμανίας !!!

 

[psilos3]

Ανυπομονούμε και περιμένουμε και άλλο φωτογραφικό υλικό από τη πόλη-κόσμημα της Γερμανίας !!!

Εξυπακούεται, τα καλύτερα τώρα ξεκινούν, ακόμα είμαστε στην εισαγωγή.

 

[Iris_90]

Εξυπακούεται, τα καλύτερα τώρα ξεκινούν, ακόμα είμαστε στην εισαγωγή.

@psilos3 Τέτοια να ακούω να μου λες

Αγαπώ τα ταξίδια στο εξωτερικό : Ανανεώνουν μυαλό και ψυχή , ανοίγει ο νους και προχωράμε με όμορφες αναμνήσεις που έχουμε αποκομίσει από κει !!!

 

[Billouk]

Step up στο φωτογραφικό σου level! Συγχαρητήρια!