soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.755
- Likes
- 6.505
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Μετά την πόλη Κεράκ και το ιστορικό κάστρο της, συνεχίσαμε για την πόλη Μάταμπα. Απέχει 33 χιλιόμετρα από το Αμμάν και βρίσκεται σε υψόμετρο 780 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Παλιά πόλη που κατοικείται από το 1300 πΧ.
Η μέχρι τώρα ρυμοτομία και οικιστική αρχιτεκτονική των κωμοπόλεων που αντικρίζαμε από τα βουνά δεν ήταν η καλλίτερη. Οικοδομές κτισμένες από τσιμεντότουβλα και μόνο. Επίπεδες στέγες σε μερικές να προεξέχει ο οπλισμός τους, μπετό και τσιμέντο, άναρχη οικοδόμηση θύμιζαν τις κατασκευές οικοδομών δικών μας πόλεων, όπου αν προσθέσουμε και την παλαιότητα έχουμε μια κακάσχημη εντύπωση. Πλησιάζοντας όμως στην Μάταμβα υπήρχαν όμορφες βιλίτσες μεμονωμένες οικοδομές σε ελεύθερο χώρο, νέας κατασκευής με μπαλκόνια αλλά κι εδώ έλειπαν οι κεραμοσκεπές.
Πριν φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας το οποίο λεγόταν Saint John hotel και βρισκόταν στο κέντρο κοντά στα αξιοθέατα περάσαμε δίπλα από την παλιά εκκλησία των Αποστόλων και ο οδηγός μας σταμάτησε για να τη δούμε. Προχωρημένη απογευματινή ώρα μόλις που προλάβαμε. Βυζαντινή βασιλική που δεν λειτουργεί αφιερωμένη στους μαθητές του Χριστού χτισμένη το 578 μ.Χ. με ένα θαυμάσιο δάπεδο από μωσαϊκά με θέματα που αναφέρονταν και στην ελληνική μυθολογία.
Το εισιτήριο για την επίσκεψη κόστιζε τρία ευρώ, στο οποίο όμως περιελάμβανε και την επίσκεψη σε δύο ακόμη αξιοθέατα, που θα κάναμε το επόμενο πρωί.
Μετά από λίγη ξεκούραση στα δωμάτια μας ξεκινήσαμε νύχτα για μια εξερεύνηση της περιοχής και να εντοπίσουμε τα υπόλοιπα αξιοθέατα.
Ένα όμως εξ αυτών πίστευα ότι θα είναι ανοικτό. Δεν ήταν άλλος από τον ελληνορθόδοξο ναό του Αγ. Γεωργίου που αποτελεί ο σπουδαιότερο επισκέψιμο σημείο της πόλης. «Κλειστός είναι αυτή την ώρα» που είπε ένας σαρικοφορεμένος και με κελεμπία γεροντάκος. Τρίτη βράδυ αλλά σαρακοστή ήταν. Μέρες πριν το Πάσχα δε μπορεί, κάποια λειτουργία θα υπάρχει. Σκεφτόμουν.
Η επιμονή μου δικαιώθηκε με τον πιο θριαμβευτικό τρόπο τοποθετώντας εκείνη τη βραδιά στο καλύτερο, κομμάτι του δεκαήμερου ταξιδιού μας. Γιατί η έρημοι, τα βουνά και τα φαράγγια, τα πέτρινα μνημεία αναφέρονται σε αλλοτινές εποχές αλλά και δεν μιλάνε. Κυρίως όμως, ξέρεις τι θα δεις , το έχεις ξαναδεί ήδη από εικόνες πριν πας στη χώρα. Σε περιμένει στη θέση του όποτε και να το προγραμματίσεις.
Η απρόσμενη ευχάριστη έκπληξη εδώ δεν ήταν προγραμματισμένη. Στο κέντρο ενός μαντρωμένου χώρου βρισκόταν η εκκλησία. Η καγκελόπορτα ανοικτή και η πόρτα της εισόδου του ναού ήταν μισάνοιχτη. Την έσπρωξα κι αμέσως αισθάνθηκα σαν να βρισκόμουν στην ενορία της γειτονιάς μου . Πήραμε και ανάψαμε μαζί με τη γυναίκα μου από ένα λευκό κεράκι από το παγκάρι δεξιά και καθίσαμε σ ένα πάγκο. Ο ναός ήταν γεμάτος με προσκυνητές ορθόδοξους άραβες. Αποτελούνταν κατά τα τρία τέταρτα από γυναίκες χωρίς μαντήλα, εννοείται γιατί δεν ήταν μουσουλμάνες, πολλές νέες αλλά και αρκετούς νεαρούς μεταξύ των ανδρών. Χωρίς μάσκα στις 10 Μαρτίου… Όλοι τους έψελναν μαζί με τον ιερέα . Στα αραβικά βέβαια, αλλά αντιλαμβανόσουν τα λόγια των ψαλμών. Καθίσματα υπήρχαν σε όλο το χώρο και όλες οι εικόνες (τοιχογραφίες δεν υπήρχαν ) ήταν με ψηφιδωτά καινούργια και η ονομασία των αγίων με ελληνικές λέξεις αποκλειστικά και μόνο. ‘Όταν τέλειωσε η λειτουργία, σε μια σειρά ο ένας πίσω από τον άλλο και όχι μπουλούκι όπως γίνεται σε μας ακόμα και για τη μετάληψη, προσκύνησαν το ευαγγέλιο που κρατούσε ο παπάς έξω από το ιερό. Πρώτα οι άνδρες και μετά οι γυναίκες.
Μείναμε τελευταίοι περιμένοντας τον ιερέα ελπίζοντας ότι θα μίλαγε ελληνικά. Πράγματι ήταν Έλληνας και υπομονετικά μας έκανε μια καλή ενημέρωση. Έδωσε εντολή στα αραβικά στο νεωκόρο του ναού και ξέστρωσε το μεγάλο χαλί στο κέντρο της εκκλησίας που μέχρι τότε πατούσαμε και θαυμάσαμε το σημαντικό ψηφιδωτό το σημαντικότερο αξιοθέατο της Μάταμπας. «΄Ολο το πάτωμα του ναού ήταν στρωμένο με δύο εκατομμύρια ψηφίδες. Σήμερα σώζεται το ένα τρίτο. Δείχνει όλους τους άγιους τόπους από το Νείλο μέχρι τη Συρία και είναι ο πρώτος χάρτης του είδος του κατασκευασμένος το 600 μ.Χ. Όλα τα σπίτια γύρω μας έχουν ή είχαν ψηφιδωτά. Όταν ήμασταν παιδιά μη ξέροντας την αξία τους τα ξεκολλούσαμε και τα πετούσαμε ο ένας στον άλλο. Η ενορία μας είναι η μεγαλύτερη από τις εξήντα ελληνορθόδοξες που υπάρχουν στην Ιορδανία. Ο ξενοδόχος εκεί που μένετε είναι πρώτος μου ξάδερφος. Καλό Πάσχα σας εύχομαι» μας είπε ο ιερέας κι εμείς, πού να ξέραμε τότε, ότι αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία μας λειτουργία του Πάσχα του 2020.!
Κληρονομιά της ελληνιστικής περιόδου με την ελληνική γλώσσα που διέδωσε ο Μ. Αλέξανδρος και οι διάδοχοι του, δημιουργημένος από τους βυζαντινούς, διατηρημένος και σωζόμενος από τις ορδές των Αράβων των Οθωμανών και των Σταυροφόρων, προστατευόμενος σήμερα μέσα στο μικρό Ιορδανικό Βασίλειο από τους φανατισμένους ισλαμιστές των γύρω χωρών, ο ελληνορθόδοξος ναός του Αγίου Γεωργίου μαζί με τα ιδρύματα κοινωνικής μέριμνας που βρίσκονται δίπλα του, δεν μπορεί ν αφήσει ασυγκίνητο τον Έλληνα επισκέπτη.
Στο Φανάρι ο ναός του Πατριαρχείου είναι ο Αγ. Γεώργιος. Στο Κάιρο ή μεγαλύτερη ελληνορθόδοξη εκκλησία που είδαμε ήταν ο Αγ. Γεώργιος. Στη Μάταμπα το ίδιο. Να είναι σύμπτωση ή επειδή όπως λέγεται τον Αγ. Γεώργιο τον τιμούν και οι μουσουλμάνοι άρα οι ναοί του προστατεύονται από τους φανατικούς;
"ΘΑΛΛΑΣΑ" Θεά του ωκεανού και τα δελφίνια
Αγ. Αντώνιος
"Ο χάρτης της Μάταμπα"
Η μέχρι τώρα ρυμοτομία και οικιστική αρχιτεκτονική των κωμοπόλεων που αντικρίζαμε από τα βουνά δεν ήταν η καλλίτερη. Οικοδομές κτισμένες από τσιμεντότουβλα και μόνο. Επίπεδες στέγες σε μερικές να προεξέχει ο οπλισμός τους, μπετό και τσιμέντο, άναρχη οικοδόμηση θύμιζαν τις κατασκευές οικοδομών δικών μας πόλεων, όπου αν προσθέσουμε και την παλαιότητα έχουμε μια κακάσχημη εντύπωση. Πλησιάζοντας όμως στην Μάταμβα υπήρχαν όμορφες βιλίτσες μεμονωμένες οικοδομές σε ελεύθερο χώρο, νέας κατασκευής με μπαλκόνια αλλά κι εδώ έλειπαν οι κεραμοσκεπές.
Πριν φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας το οποίο λεγόταν Saint John hotel και βρισκόταν στο κέντρο κοντά στα αξιοθέατα περάσαμε δίπλα από την παλιά εκκλησία των Αποστόλων και ο οδηγός μας σταμάτησε για να τη δούμε. Προχωρημένη απογευματινή ώρα μόλις που προλάβαμε. Βυζαντινή βασιλική που δεν λειτουργεί αφιερωμένη στους μαθητές του Χριστού χτισμένη το 578 μ.Χ. με ένα θαυμάσιο δάπεδο από μωσαϊκά με θέματα που αναφέρονταν και στην ελληνική μυθολογία.
Το εισιτήριο για την επίσκεψη κόστιζε τρία ευρώ, στο οποίο όμως περιελάμβανε και την επίσκεψη σε δύο ακόμη αξιοθέατα, που θα κάναμε το επόμενο πρωί.
Μετά από λίγη ξεκούραση στα δωμάτια μας ξεκινήσαμε νύχτα για μια εξερεύνηση της περιοχής και να εντοπίσουμε τα υπόλοιπα αξιοθέατα.
Ένα όμως εξ αυτών πίστευα ότι θα είναι ανοικτό. Δεν ήταν άλλος από τον ελληνορθόδοξο ναό του Αγ. Γεωργίου που αποτελεί ο σπουδαιότερο επισκέψιμο σημείο της πόλης. «Κλειστός είναι αυτή την ώρα» που είπε ένας σαρικοφορεμένος και με κελεμπία γεροντάκος. Τρίτη βράδυ αλλά σαρακοστή ήταν. Μέρες πριν το Πάσχα δε μπορεί, κάποια λειτουργία θα υπάρχει. Σκεφτόμουν.
Η επιμονή μου δικαιώθηκε με τον πιο θριαμβευτικό τρόπο τοποθετώντας εκείνη τη βραδιά στο καλύτερο, κομμάτι του δεκαήμερου ταξιδιού μας. Γιατί η έρημοι, τα βουνά και τα φαράγγια, τα πέτρινα μνημεία αναφέρονται σε αλλοτινές εποχές αλλά και δεν μιλάνε. Κυρίως όμως, ξέρεις τι θα δεις , το έχεις ξαναδεί ήδη από εικόνες πριν πας στη χώρα. Σε περιμένει στη θέση του όποτε και να το προγραμματίσεις.
Η απρόσμενη ευχάριστη έκπληξη εδώ δεν ήταν προγραμματισμένη. Στο κέντρο ενός μαντρωμένου χώρου βρισκόταν η εκκλησία. Η καγκελόπορτα ανοικτή και η πόρτα της εισόδου του ναού ήταν μισάνοιχτη. Την έσπρωξα κι αμέσως αισθάνθηκα σαν να βρισκόμουν στην ενορία της γειτονιάς μου . Πήραμε και ανάψαμε μαζί με τη γυναίκα μου από ένα λευκό κεράκι από το παγκάρι δεξιά και καθίσαμε σ ένα πάγκο. Ο ναός ήταν γεμάτος με προσκυνητές ορθόδοξους άραβες. Αποτελούνταν κατά τα τρία τέταρτα από γυναίκες χωρίς μαντήλα, εννοείται γιατί δεν ήταν μουσουλμάνες, πολλές νέες αλλά και αρκετούς νεαρούς μεταξύ των ανδρών. Χωρίς μάσκα στις 10 Μαρτίου… Όλοι τους έψελναν μαζί με τον ιερέα . Στα αραβικά βέβαια, αλλά αντιλαμβανόσουν τα λόγια των ψαλμών. Καθίσματα υπήρχαν σε όλο το χώρο και όλες οι εικόνες (τοιχογραφίες δεν υπήρχαν ) ήταν με ψηφιδωτά καινούργια και η ονομασία των αγίων με ελληνικές λέξεις αποκλειστικά και μόνο. ‘Όταν τέλειωσε η λειτουργία, σε μια σειρά ο ένας πίσω από τον άλλο και όχι μπουλούκι όπως γίνεται σε μας ακόμα και για τη μετάληψη, προσκύνησαν το ευαγγέλιο που κρατούσε ο παπάς έξω από το ιερό. Πρώτα οι άνδρες και μετά οι γυναίκες.
Μείναμε τελευταίοι περιμένοντας τον ιερέα ελπίζοντας ότι θα μίλαγε ελληνικά. Πράγματι ήταν Έλληνας και υπομονετικά μας έκανε μια καλή ενημέρωση. Έδωσε εντολή στα αραβικά στο νεωκόρο του ναού και ξέστρωσε το μεγάλο χαλί στο κέντρο της εκκλησίας που μέχρι τότε πατούσαμε και θαυμάσαμε το σημαντικό ψηφιδωτό το σημαντικότερο αξιοθέατο της Μάταμπας. «΄Ολο το πάτωμα του ναού ήταν στρωμένο με δύο εκατομμύρια ψηφίδες. Σήμερα σώζεται το ένα τρίτο. Δείχνει όλους τους άγιους τόπους από το Νείλο μέχρι τη Συρία και είναι ο πρώτος χάρτης του είδος του κατασκευασμένος το 600 μ.Χ. Όλα τα σπίτια γύρω μας έχουν ή είχαν ψηφιδωτά. Όταν ήμασταν παιδιά μη ξέροντας την αξία τους τα ξεκολλούσαμε και τα πετούσαμε ο ένας στον άλλο. Η ενορία μας είναι η μεγαλύτερη από τις εξήντα ελληνορθόδοξες που υπάρχουν στην Ιορδανία. Ο ξενοδόχος εκεί που μένετε είναι πρώτος μου ξάδερφος. Καλό Πάσχα σας εύχομαι» μας είπε ο ιερέας κι εμείς, πού να ξέραμε τότε, ότι αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία μας λειτουργία του Πάσχα του 2020.!
Κληρονομιά της ελληνιστικής περιόδου με την ελληνική γλώσσα που διέδωσε ο Μ. Αλέξανδρος και οι διάδοχοι του, δημιουργημένος από τους βυζαντινούς, διατηρημένος και σωζόμενος από τις ορδές των Αράβων των Οθωμανών και των Σταυροφόρων, προστατευόμενος σήμερα μέσα στο μικρό Ιορδανικό Βασίλειο από τους φανατισμένους ισλαμιστές των γύρω χωρών, ο ελληνορθόδοξος ναός του Αγίου Γεωργίου μαζί με τα ιδρύματα κοινωνικής μέριμνας που βρίσκονται δίπλα του, δεν μπορεί ν αφήσει ασυγκίνητο τον Έλληνα επισκέπτη.
Στο Φανάρι ο ναός του Πατριαρχείου είναι ο Αγ. Γεώργιος. Στο Κάιρο ή μεγαλύτερη ελληνορθόδοξη εκκλησία που είδαμε ήταν ο Αγ. Γεώργιος. Στη Μάταμπα το ίδιο. Να είναι σύμπτωση ή επειδή όπως λέγεται τον Αγ. Γεώργιο τον τιμούν και οι μουσουλμάνοι άρα οι ναοί του προστατεύονται από τους φανατικούς;
"ΘΑΛΛΑΣΑ" Θεά του ωκεανού και τα δελφίνια
Αγ. Αντώνιος
"Ο χάρτης της Μάταμπα"
Attachments
Last edited by a moderator:
