jjimakos
Member
- Μηνύματα
- 8
- Likes
- 4
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
«Οκτώβριος 2010, ξημερώματα, αεροδρόμιο Μακεδονία! Διαβατήρια ανά χείρας, έτοιμοι για επιβίβαση. Προορισμός οι Η.Π.Α.. Ένα ακόμα παιδικό όνειρο βαίνει προς την πραγματοποιήση του!!!»
Η προηγούμενη πολιτική των Η.Π.Α. στο θέμα της βίζας ήταν ανασταλτικός παράγοντας και ο βασικός λόγος που δεν τους είχαμε επισκεφτεί. Με την αλλαγή πλεύσης της πολιτικής τους, ήταν θέμα χρόνου η πραγματοποίηση του ταξιδιού.
Επισκεφτήκαμε το Σαν Φρανσίσκο, το Λας Βέγκας, το Γκραντ Κανυον και φυσικά τη Νέα Υόρκη.
Το Σαν Φρανσίσκο είναι για τους Αμερικανούς η αγαπημένη τους πόλη και για μένα ένα παιδικό όνειρο. Η πόλη των λόφων, των Τραμ και της Golden Bridge, έχει ξεχωριστή θέση στις πόλεις του κόσμου. Όμορφη χωρίς φτιασίδια, ποικιλόμορφα πολιτιστική, φιλική την ημέρα και άγρια τη νύχτα. Γνωρίσαμε ενδιαφέροντες φιλικούς ανθρώπους, την αμερικάνικη κουλτούρα και τη μύξη γεύσεων και αντιθέσεων. Η πιο γλυκιά πλευρά της, είναι οι σοκολάτες Chirardelli!!! Θεσμός για την Αμερική!
Ο καιρός εδώ μεταβάλλεται με συνεχείς ρυθμούς, και η άφιξη μας στην πιο ξακουστή γέφυρα του κόσμου έγινε εν μέσω συννέφων, νεφελωμάτων και ομίχλης, πράγμα που την έκανε ακόμα πιο εντυπωσιακή και επιβλητική και έτσι ακριβώς θελήσαμε να την κρατήσουμε στη μνήμη μας για πάντα.
Γειτονιές εξαιρετικές, χρωματιστά παρτέρια, θαυμάσια πάρκα, δρόμοι με κίνηση που θυμίζει επαρχιακή πόλη με ανθρώπους χαμογελαστούς, εγκάρδιους και φιλικούς, Θυμάμαι την γλυκύτατη Λάρα, Νοτιοκορεάτικης Καταγωγής, χαμογελαστή να μας υποδέχεται στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου μας, με σπασμένα ελληνικά. Ο σύζυγος της συμπατριώτης μας!! Η χαρά μας μεγάλη. Μπορεί να μη μπορέσαμε να τον συναντήσουμε, όμως ο Γιώργος μας σκλάβωσε με το σημείωμα που μας έγραψε και μας το παρέδωσε η καλή του, λίγο πριν την αναχώρηση μας…είναι από εκείνες τις στιγμές που σε πλημμυρίζουν συναισθήματα χαράς… να είσαι έλληνας…να είσαι άνθρωπος…
Αφήσαμε πίσω μας με ανάμεικτα συναισθήματα το Φρίγκο και πήραμε το αεροπλάνο για το Λας Βέγκας. Η διαίσθηση μου μιλούσε για κάτι πολύ έντονο…και δεν διαψεύστηκε. Δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο στον κόσμο ολόκληρο, απ΄ αυτό που δημιούργησαν οι αμερικάνοι στην καρδιά μιας ερήμου, θέλοντας να δείξουν σε όλους τη δύναμη τους.
Ακόμα και αν κάποιος στη ζωή του επισκεφτεί μονάχα τούτη την πόλη, θα έχει πάρει ταυτόχρονα μια μικρή αλλά γλυκιά γεύση, από το Παρίσι, τη Ρώμη, τη Βενετία, το Χόλυγουντ, τη Νέα Υόρκη, τη Βραζιλία κλπ.κλπ.κλπ.. Μια πόλη λουσμένη στο φως, χωρίς ίχνος υγρασίας, με θεάματα, μοναδικά ξενοδοχεία και καζίνο, σόου με νερά, με φωτιές με καταρράκτες...με ότι μπορεί να βάλει ο νους. Δεν είναι προορισμός για πολλές μέρες, όμως δε σας κρύβω ότι μας κέρδισε και ότι σίγουρα άξιζε την επίσκεψη μας.
Πολύ σημαντικό είναι ότι απ΄ εδώ έχει κανείς τη χρυσή ευκαιρία να επισκεφτεί το Γκραντ Κάνυον. Αυτό το θαύμα της φύσης βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4 ωρών και μέσω οργανωμένης εκδρομής βρεθήκαμε στο εθνικό τους πάρκο. Εντυπωσιακές εικόνες που κόβουν την ανάσα, με το ελαφρώς χειμερινό τοπίο να βάζει τη δική του πινελιά του σε τούτη την εξαιρετική εμπειρία.
Τελευταίος προορισμός σ΄ αυτό το ταξίδι, το Μεγάλο Μήλο!
Πριν περίπου δέκα χρόνια, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος σε μια επιχείρηση που εργάστηκα στο Τορόντο του Καναδά, συνήθιζε να μου λέει: «Μπορεί να επισκεφτείς όλο τον κόσμο, αν όμως δεν επισκεφτείς τη Νέα Υόρκη, είναι σα να μην πήγες πουθενά»!!!
Όλα αυτά τα χρόνια αναρωτιόμουν αν έλεγε αλήθεια ή αν τα λεγόμενα του ήταν μέρος του σχεδίου του, για να με πείσει να αποδεχτώ τη δελεαστική του πρόταση να αναλάβω τη διεύθυνση του παραρτήματος της εταιρείας στη Νέα Υόρκη.
Πέρασε μια όμορφη γεμάτη δεκαετία, όμως, δε σας κρύβω ότι τα τελευταία γεγονότα και η συνεχής προσπάθεια εξαπάτησης και απογοήτευσης που επικρατεί στη χώρα μας με έβαλαν σε σκέψεις μήπως είχα πάρει μακροπρόθεσμα τότε, τη λάθος απόφαση.
Δεν γνωρίζω τι θα γίνει απ’ εδώ και πέρα αν και θέλω να βλέπω τα πράγματα αισιόδοξα, αλλά διαπίστωσα τελικώς, ότι είτε όντως ακολουθούσε αυτή την πολιτική για να με πείσει, είτε δεν είχε ταξιδέψει αρκετά στη ζωή του, όπως επίσης ότι δεν θα άλλαζα με τίποτα τη Θεσσαλονίκη για τη Νέα Υόρκη.
Η Νέα Υόρκη είναι αναμφισβήτητα μια εντυπωσιακή μεγαλούπολη, όμως κατά την ταπεινή μου γνώμη μου δεν μπορεί να συγκριθεί με το αγαπημένο Σίδνευ, ούτε καν με τον ξεχωριστό έρωτα μου, το Τόκιο με την Γιοκοχάμα μου.
Σίγουρα είναι η πιο πολυπολιτισμική χώρα του κόσμου, καθώς λαοί και κουλτούρες συνυπάρχουν αρμονικά. Σκοτεινή την ημέρα και λαμπερή τη νύχτα μια πόλη όπου συνυπάρχουν το γκλάμουρ και το σοφιστικέ με το ορεσίβιο και την απόγνωση.
Στην πόλη των υπερβολών υπάρχουν πολλοί ουρανοξύστες, αξιοθέατα και μουσεία που μπορεί κανείς να θαυμάσει. Πολύ θετικό ότι το ξενοδοχεία μας ήταν σε απόσταση λίγων μέτρων από τη φημισμένη Times Square, που άλλοι αγαπούν και άλλοι μισούν με πάθος, καθώς και τη συνοικία των θεάτρων. Εμείς λατρέψαμε και τα δυο. Τη γεμάτη κόσμο και φώτα νέον πλατεία, που με βαριά καρδιά αποχωριζόμασταν κάθε βράδυ και τα μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ. Είδαμε δυο, το Μέμφις μια αριστουργηματική παράσταση με υπέροχες φωνές της μαύρης και όχι μόνο μουσικής και το φημισμένο επίσης West Side Story.
Εξαιρετικές επιλογές ήταν η διάσχιση της γέφυρας του Μπρούκλυν το βράδυ, με θέα τους φωτισμένους ουρανοξύστες, αλλά και η άνοδος μας στο Εμπάιρ Στείτ Μπίλντινγκ τα μεσάνυχτα, θαυμάζοντας ολόγυρα τα φώτα να λούζουν την πόλη, υπό τους ήχους ενός εξαιρετικού σαξοφώνου που έντυνε με το δικό του τρόπο το ρομαντικό σκηνικό.
Σημείο αναφοράς είναι σίγουρα το Σέντραλ Παρκ, αλλά και το άγαλμα της Ελευθερίας, ενώ όπως είναι φυσικό σ΄ αυτή την πόλη υπάρχει πλήθος επιλογών για να τέρψει κανείς τον ουρανίσκο του. Η Χιλιανή κουζίνα, η Αμερικανική, η Τζαμαϊκανή, η Ινδική, και η Παν-λατινική ήταν κάποιες στις οποίες ενδώσαμε και δεν το μετανιώσαμε…απεναντίας μάλιστα.
Έχουν περάσει σχεδόν δυο μήνες από τη στιγμή που γυρίσαμε, κι όμως, είμαι ακόμα εκεί. Το μόνο που με παρηγορεί και με γεμίζει δύναμη, είναι, ότι ο ομορφότερο λιμάνι είναι πάντα το επόμενο! Αν και ο επόμενος προορισμός μας δεν έχει λιμάνι, είμαι σίγουρος ότι θα μας μαγέψει!! Ξεκινάμε αύριο για την Αυστρία και τα φημισμένα χριστουγεννιάτικα τοπία της.
Εύχομαι σε όλους σας, χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα και ακόμα καλύτερα ταξίδια. Και ιδιαίτερα για εσάς, που για διαφόρους λόγους, δεν θα μπορέσετε να πάρετε το δισάκι σας στον ώμο και να κινήσετε για άλλες πολιτείες αυτές τις γιορτινές μέρες και νιώθετε λιγουλάκι στενοχωρημένοι γι΄αυτό, σας εύχομαι οι μέρες αυτές να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης, ώστε να οραματιστείτε να σχεδιάσετε και να πραγματοποιήσετε το ομορφότερο ταξίδι της ζωής σας.
Υ.Γ. Το πιο ωραίο λιμάνι…είναι πάντα το επόμενο!!!
Η προηγούμενη πολιτική των Η.Π.Α. στο θέμα της βίζας ήταν ανασταλτικός παράγοντας και ο βασικός λόγος που δεν τους είχαμε επισκεφτεί. Με την αλλαγή πλεύσης της πολιτικής τους, ήταν θέμα χρόνου η πραγματοποίηση του ταξιδιού.
Επισκεφτήκαμε το Σαν Φρανσίσκο, το Λας Βέγκας, το Γκραντ Κανυον και φυσικά τη Νέα Υόρκη.
Το Σαν Φρανσίσκο είναι για τους Αμερικανούς η αγαπημένη τους πόλη και για μένα ένα παιδικό όνειρο. Η πόλη των λόφων, των Τραμ και της Golden Bridge, έχει ξεχωριστή θέση στις πόλεις του κόσμου. Όμορφη χωρίς φτιασίδια, ποικιλόμορφα πολιτιστική, φιλική την ημέρα και άγρια τη νύχτα. Γνωρίσαμε ενδιαφέροντες φιλικούς ανθρώπους, την αμερικάνικη κουλτούρα και τη μύξη γεύσεων και αντιθέσεων. Η πιο γλυκιά πλευρά της, είναι οι σοκολάτες Chirardelli!!! Θεσμός για την Αμερική!
Ο καιρός εδώ μεταβάλλεται με συνεχείς ρυθμούς, και η άφιξη μας στην πιο ξακουστή γέφυρα του κόσμου έγινε εν μέσω συννέφων, νεφελωμάτων και ομίχλης, πράγμα που την έκανε ακόμα πιο εντυπωσιακή και επιβλητική και έτσι ακριβώς θελήσαμε να την κρατήσουμε στη μνήμη μας για πάντα.
Γειτονιές εξαιρετικές, χρωματιστά παρτέρια, θαυμάσια πάρκα, δρόμοι με κίνηση που θυμίζει επαρχιακή πόλη με ανθρώπους χαμογελαστούς, εγκάρδιους και φιλικούς, Θυμάμαι την γλυκύτατη Λάρα, Νοτιοκορεάτικης Καταγωγής, χαμογελαστή να μας υποδέχεται στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου μας, με σπασμένα ελληνικά. Ο σύζυγος της συμπατριώτης μας!! Η χαρά μας μεγάλη. Μπορεί να μη μπορέσαμε να τον συναντήσουμε, όμως ο Γιώργος μας σκλάβωσε με το σημείωμα που μας έγραψε και μας το παρέδωσε η καλή του, λίγο πριν την αναχώρηση μας…είναι από εκείνες τις στιγμές που σε πλημμυρίζουν συναισθήματα χαράς… να είσαι έλληνας…να είσαι άνθρωπος…
Αφήσαμε πίσω μας με ανάμεικτα συναισθήματα το Φρίγκο και πήραμε το αεροπλάνο για το Λας Βέγκας. Η διαίσθηση μου μιλούσε για κάτι πολύ έντονο…και δεν διαψεύστηκε. Δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο στον κόσμο ολόκληρο, απ΄ αυτό που δημιούργησαν οι αμερικάνοι στην καρδιά μιας ερήμου, θέλοντας να δείξουν σε όλους τη δύναμη τους.
Ακόμα και αν κάποιος στη ζωή του επισκεφτεί μονάχα τούτη την πόλη, θα έχει πάρει ταυτόχρονα μια μικρή αλλά γλυκιά γεύση, από το Παρίσι, τη Ρώμη, τη Βενετία, το Χόλυγουντ, τη Νέα Υόρκη, τη Βραζιλία κλπ.κλπ.κλπ.. Μια πόλη λουσμένη στο φως, χωρίς ίχνος υγρασίας, με θεάματα, μοναδικά ξενοδοχεία και καζίνο, σόου με νερά, με φωτιές με καταρράκτες...με ότι μπορεί να βάλει ο νους. Δεν είναι προορισμός για πολλές μέρες, όμως δε σας κρύβω ότι μας κέρδισε και ότι σίγουρα άξιζε την επίσκεψη μας.
Πολύ σημαντικό είναι ότι απ΄ εδώ έχει κανείς τη χρυσή ευκαιρία να επισκεφτεί το Γκραντ Κάνυον. Αυτό το θαύμα της φύσης βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4 ωρών και μέσω οργανωμένης εκδρομής βρεθήκαμε στο εθνικό τους πάρκο. Εντυπωσιακές εικόνες που κόβουν την ανάσα, με το ελαφρώς χειμερινό τοπίο να βάζει τη δική του πινελιά του σε τούτη την εξαιρετική εμπειρία.
Τελευταίος προορισμός σ΄ αυτό το ταξίδι, το Μεγάλο Μήλο!
Πριν περίπου δέκα χρόνια, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος σε μια επιχείρηση που εργάστηκα στο Τορόντο του Καναδά, συνήθιζε να μου λέει: «Μπορεί να επισκεφτείς όλο τον κόσμο, αν όμως δεν επισκεφτείς τη Νέα Υόρκη, είναι σα να μην πήγες πουθενά»!!!
Όλα αυτά τα χρόνια αναρωτιόμουν αν έλεγε αλήθεια ή αν τα λεγόμενα του ήταν μέρος του σχεδίου του, για να με πείσει να αποδεχτώ τη δελεαστική του πρόταση να αναλάβω τη διεύθυνση του παραρτήματος της εταιρείας στη Νέα Υόρκη.
Πέρασε μια όμορφη γεμάτη δεκαετία, όμως, δε σας κρύβω ότι τα τελευταία γεγονότα και η συνεχής προσπάθεια εξαπάτησης και απογοήτευσης που επικρατεί στη χώρα μας με έβαλαν σε σκέψεις μήπως είχα πάρει μακροπρόθεσμα τότε, τη λάθος απόφαση.
Δεν γνωρίζω τι θα γίνει απ’ εδώ και πέρα αν και θέλω να βλέπω τα πράγματα αισιόδοξα, αλλά διαπίστωσα τελικώς, ότι είτε όντως ακολουθούσε αυτή την πολιτική για να με πείσει, είτε δεν είχε ταξιδέψει αρκετά στη ζωή του, όπως επίσης ότι δεν θα άλλαζα με τίποτα τη Θεσσαλονίκη για τη Νέα Υόρκη.
Η Νέα Υόρκη είναι αναμφισβήτητα μια εντυπωσιακή μεγαλούπολη, όμως κατά την ταπεινή μου γνώμη μου δεν μπορεί να συγκριθεί με το αγαπημένο Σίδνευ, ούτε καν με τον ξεχωριστό έρωτα μου, το Τόκιο με την Γιοκοχάμα μου.
Σίγουρα είναι η πιο πολυπολιτισμική χώρα του κόσμου, καθώς λαοί και κουλτούρες συνυπάρχουν αρμονικά. Σκοτεινή την ημέρα και λαμπερή τη νύχτα μια πόλη όπου συνυπάρχουν το γκλάμουρ και το σοφιστικέ με το ορεσίβιο και την απόγνωση.
Στην πόλη των υπερβολών υπάρχουν πολλοί ουρανοξύστες, αξιοθέατα και μουσεία που μπορεί κανείς να θαυμάσει. Πολύ θετικό ότι το ξενοδοχεία μας ήταν σε απόσταση λίγων μέτρων από τη φημισμένη Times Square, που άλλοι αγαπούν και άλλοι μισούν με πάθος, καθώς και τη συνοικία των θεάτρων. Εμείς λατρέψαμε και τα δυο. Τη γεμάτη κόσμο και φώτα νέον πλατεία, που με βαριά καρδιά αποχωριζόμασταν κάθε βράδυ και τα μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ. Είδαμε δυο, το Μέμφις μια αριστουργηματική παράσταση με υπέροχες φωνές της μαύρης και όχι μόνο μουσικής και το φημισμένο επίσης West Side Story.
Εξαιρετικές επιλογές ήταν η διάσχιση της γέφυρας του Μπρούκλυν το βράδυ, με θέα τους φωτισμένους ουρανοξύστες, αλλά και η άνοδος μας στο Εμπάιρ Στείτ Μπίλντινγκ τα μεσάνυχτα, θαυμάζοντας ολόγυρα τα φώτα να λούζουν την πόλη, υπό τους ήχους ενός εξαιρετικού σαξοφώνου που έντυνε με το δικό του τρόπο το ρομαντικό σκηνικό.
Σημείο αναφοράς είναι σίγουρα το Σέντραλ Παρκ, αλλά και το άγαλμα της Ελευθερίας, ενώ όπως είναι φυσικό σ΄ αυτή την πόλη υπάρχει πλήθος επιλογών για να τέρψει κανείς τον ουρανίσκο του. Η Χιλιανή κουζίνα, η Αμερικανική, η Τζαμαϊκανή, η Ινδική, και η Παν-λατινική ήταν κάποιες στις οποίες ενδώσαμε και δεν το μετανιώσαμε…απεναντίας μάλιστα.
Έχουν περάσει σχεδόν δυο μήνες από τη στιγμή που γυρίσαμε, κι όμως, είμαι ακόμα εκεί. Το μόνο που με παρηγορεί και με γεμίζει δύναμη, είναι, ότι ο ομορφότερο λιμάνι είναι πάντα το επόμενο! Αν και ο επόμενος προορισμός μας δεν έχει λιμάνι, είμαι σίγουρος ότι θα μας μαγέψει!! Ξεκινάμε αύριο για την Αυστρία και τα φημισμένα χριστουγεννιάτικα τοπία της.
Εύχομαι σε όλους σας, χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα και ακόμα καλύτερα ταξίδια. Και ιδιαίτερα για εσάς, που για διαφόρους λόγους, δεν θα μπορέσετε να πάρετε το δισάκι σας στον ώμο και να κινήσετε για άλλες πολιτείες αυτές τις γιορτινές μέρες και νιώθετε λιγουλάκι στενοχωρημένοι γι΄αυτό, σας εύχομαι οι μέρες αυτές να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης, ώστε να οραματιστείτε να σχεδιάσετε και να πραγματοποιήσετε το ομορφότερο ταξίδι της ζωής σας.
Υ.Γ. Το πιο ωραίο λιμάνι…είναι πάντα το επόμενο!!!
Attachments
Last edited:
