Ιταλία Ρώμη σε άλλη κατάσταση

[lastsupper]

Καλοκαίρι του 2012 και αγκιστρωμένοι στο κλασικό δίπτυχο παγωμένη μπύρα- αιώνιο άραγμα με φίλους, είχαμε εγκαταλείψει οποιαδήποτε ελπίδα ότι θα βρίσκαμε τα λεφτά να χτυπήσουμε και εμείς κάτι πιο εναλλακτικό από μια βουτιά στο πόρτο ράφτη. Το ταμείο στα χειρότερα του, σε σημείο που και η αγαπημένη αθλοπαιδιά της ακατάσχετης μπυροποσίας ευτελίστηκε στο χιλιοειπωμένο «βρε ποια ποιότητα, ποσότητα να χουμε», ανάμεσα σε στοίβες από κουτάκια με περιεχόμενο νεροζουμιού, σε προσιτή για τις τσέπες μας τιμή. Τα εσωτερικά εναλλακτικά(Σαμοθράκη, Ικαρία, Ανάφης και τα ρέστα), είχαν αναδεχθεί ήδη σε χοτ προορισμούς αμετανόητων νεοκαμπερς(ορος του αναφέρετε στον τύπο που άρχισε το κάμπινγκ καθαρά για οικονομικούς λόγους, δείχνοντας παντελή αδιαφορία για το σκουπιδαριό που φροντίζει να πετάει παντού και γενικά για τον σεβασμό στην φύση και τους γύρω του, καθώς αρέσκετε στο χόμπι που έχει να στήνει σκηνή μισό τετραγωνικό εκατοστό δίπλα από την δικια σου, σε σημείο που να αερίζεσαι τα βαθιά χαράματα και να ακούς γέλια από 5 διαφορετικές σκηνές).

Αθήνα λοιπόν. Αθήνα και ξερό ψωμί. Και κάπου εκεί προς τα τέλη του Αυγούστου σκάει και η κλήρωση του Europaleague. Αράξαμε το βράδυ λοιπόν στο κλασικό πεζούλι με την κλασική φθηνή μπύρα στο χέρι να σχολιάσουμε την κλήρωση των ομίλων. Lazioείπε ο Γ. Φύγαμε για Ρώμη. Πότε ρε συ; Απαντώ. 8 Νοέμβρη.. Κάτσε ρε *, να πάμε αλλά πως, ληστεία να κάνουμε; Θα τα βρούμε όλα μην σκας, ήρθε η πληρωμένη απάντηση του Γ. ..

Και έτσι έγινε. Δυο μήνες εξαντλητικών αποταμιεύσεων ανοίγονταν μπροστά μας. Τα εισιτήρια είχαν κλειστεί ήδη από αρχές Σεπτέμβρη με οικονομική βοήθεια από την φαμίλια, μέσω της Αegean. Δουλείες του ποδαριού από δω και από κει, συν ένα πούλημα ενός ενισχυτή...και τέλη Οκτώβρη μαζεύτηκε το φοβερό και τρομερό μπάτζετ για το ηρωικό τετραήμερο στην Ρώμη.. 290 ευρώ.

Μέρες πριν το ταξίδι είχα σαρώσει το διαδίκτυο και το αγαπημένο μου Googleearthκαι είχα αποτυπώσει ένα χάρτη της πόλης στο αγχωτικό κεφάλι μου. Top10 Rome ανά χείρας και δεν μας κραταει πλέον κανείς. Οι κατάλληλες μπύρες το βράδυ πριν το ταξίδι στην πλατεία και νωρίς το πρωί ξεκινάμε για το ηρωικό μας ταξίδι στην αιώνια πόλη. Η πτήση χαλαρή, ο καιρός απίστευτα κάλος για την εποχή, το σαντουιτσακι της πτήσης ανεπαρκές και η διάθεση στα ύψη. Πρώτη εικόνα της πόλης από τα ουράνια πριν πάρουμε στροφή για Φιουμιτσίνο εκπληκτική. Χαμόγελα μέχρι τα αυτιά. Δικά μου βέβαια γιατί ο Γ. είχε πιει δυο μπύρες εν πτήση(ζήτησε μπύρα από την αεροσυνοδό ο αθεόφοβος) και είχε ημιλιποθυμίσει πάνω στον ώμο μιας γοητευτικής κυρίας, η οποία στωικά υπέμενε αυτό το μαρτύριο. Προσγείωση στο Φιουμιτσίνο και επειδή ως αλάνια προνοήσαμε πήγαμε στο κέντρο με τα ιδιωτικά λεωφορεία που φεύγουν από το αεροδρόμιο. Το τραίνο ήταν σε διπλάσια τιμή. Ρώμη λοιπόν.. TerminiStationκαι ξεκιναμε. Το ξενοδοχείο που φιλοξένησε τα κουφάρια μας βρέθηκε άνετα χωρίς την βοήθεια χάρτη η κάποιας σημείωσης χάρη στο streetview που είχα σαρώσει τις προηγούμενες μέρες. ΕrdarelliΗοtel λοιπόν. Πέντε λεπτά με τα πόδια από την Φοντάνα ντι Τρέβι, πέντε λεπτά και από την Πιάτσα ντι Σπάνια. Το ξενοδοχείο μετριότατων, αλλά να μου πεις ότι δίνεις παίρνεις. Και εμείς στην συγκεκριμένη περίπτωση πήραμε ένα δωμάτιο στο πιο κεντρικό(τουριστικά πάντα) σημείο της πόλης σε αδιανόητα καλή τιμή..Άρα, whocaresabouttherest? Βόλεμα στο δωμάτιο, μισή ωρίτσα χαλάρωμα και ξεκινήσαμε...

 

[North66]

...το σαντουιτσακι της πτήσης ανεπαρκές...

Πάλι καλά που δεν έκλεισες με Alitalia.

 

[Samion]

Πάλι καλά που δεν έκλεισες με Alitalia.

παλι καλα που δεν εκλεισε με Easy. η Alitalia εχει κανονικά το προβλεπομενο σερβις γι αυτη την πτηση. και φιρματα προιοντα κλασης, όχι frozen grigoris. και πλεον IFE στιςπερισσοτερες πτησεις. ουτε στα ονειρα αλλων εταιρειων..