AnthiB
Member
- Μηνύματα
- 6
- Likes
- 13
Το ξέρω πως έχουν γραφτεί πολλά για τη Ρώμη. Πού να πάτε, πού να φάτε, πού να κοιμηθείτε. Παρ' όλα αυτά αισθάνομαι την ανάγκη (ή να πω καλύτερα την ηθική υποχρέωση) να γράψω κι εγώ την ιστοριούλα μου. Με τον αρραβωνιαστικό μου ταξιδεύουμε συχνά. Το ρόλο του διοργανωτή τον παίζει συνήθως εκείνος. Δυστυχώς, όμως, λόγω φόρτου εργασίας δεν μπόρεσε ν' ασχοληθεί με αυτό το ταξιδάκι μας και το ανέθεσε σε μένα!!! Τι να πρωτοκάνω; Τι να πρωτοδώ; Άρχισα να ψάχνω στο internet πληροφορίες και χάθηκα. Σκέφτηκα πως δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλω άκρη. Μέχρι που έπεσα τυχαία σ' αυτό το site. Travel stories... Τι είναι αυτό; Κι άρχισα να διαβάζω.. Να διαβάζω.. Να διαβάζω και να μην τελειώνω!! Διοργάνωσα λοιπόν για πρώτη φορά το ταξίδι μας και η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη που η παρέα μου, μου ανέθεσε την οργάνωση των καλοκαιρινών μας διακοπών στην Πελοπόννησο (μου τυχαίνουν όμως κάτι ταξίδια..πακέτα!).. Θέλω να ευχαριστήσω λοιπόν όλους αυτούς που με διαφώτισαν και έγιναν τρόπο τινά οι προσωπικοί μου ξεναγοί! Μακάρι κι εγώ να βοηθήσω κάποιους..
1η ημέρα (Κυριακή 5 Μαΐου 2013)
Τα έχω όλα έτοιμα. Ένα τελευταίο τσεκάρισμα. Όλα μέσα στη μικρή βαλίτσα που επιτρέπει η ryan air. Ξεκινάμε μεσημέρι από Θεσσαλονίκη. Ρίχνω μια ματιά στο πρόγραμμά. Έχω σημειώσει εστιατόρια, αξιοθέατα και τι θα κάνουμε κάθε μέρα. Σε ένα χάρτη της Ρώμης έχω κυκλώσει όλα τα αξιοθέατα που πρέπει να επισκευτούμε και έχω γράψει εστιατόρια και καφέ που υπάρχουν κοντά στο καθένα σύμφωνα με τις συμβουλές του forum. Πάμε! 
Το ταξίδι μας ήταν καλό. Φτάνουμε Ρώμη και μπαίνουμε σ' ένα μεγάλο λεωφορείο (τύπου τουριστικό) που μας πάει termini. Τα εισιτήρια τα αγοράσαμε μέσα από το αεροπλάνο, 8 ευρώ το άτομο πήγαινε-έλα. Μετά από 20 - 30 λεπτά φτάνουμε termini (ο οδηγός πήγαινε πετώντας!!!). Το ξενοδοχείο μας είναι σ' αυτή την περιοχή, οπότε δεν ταλαιπωρούμαστε καθόλου. Είναι ένα μικρό ξενοδοχείο, με το οποίο δεν ξετρελάθηκα - αν και πληρώσαμε 95 ευρώ τη βραδιά. Πηγαίναμε μόνο για ντουζ και ύπνο όμως, οπότε δε με χάλασε ιδιαίτερα. Η βόλτα μας ξεκινάει αμέσως. 
Παίρνουμε το μετρό από termini (εισιτήρια για μετρό πουλάνε στα μαγαζιά με περιοδικά - εφημερίδες, σε ταμεία που υπάρχουν σε κάποιους σταθμούς και υπάρχουν και κάποιοι αυτόματοι πωλητές. επίσης να σημειώσω ότι τα εισιτήρια για μετρό είναι κοινά με τα εισιτήρια για τα αστικά). Κατεβαίνουμε στάση Barberini και πάμε στην κρύπτη των Καπουτσίνων. Οι σκελετοί των μοναχών "διακοσμούν" το χώρο τονίζοντας τη ματαιότητα. Σαν αξιοθέατο τελικά δεν αξίζει και τόσο πολύ. Για ν' ανεβεί η διάθεσή μας και να ξαναθυμηθούμε ότι la vita e bella, παίρνουμε το δρόμο με τα πόδια. Ακολουθώντας τη via del tritone κατευθυνόμαστε στη fontana di trevi. Μέσα από στενά και στενάκια ξαφνικά ανοίγει μια πλατεία και βλέπεις μία εικόνα τόσο γνώριμη σαν να την ήξερες από πάντα. Είναι μεγαλιώδες από κοντά αλλά τόσος κόσμος!!! Άφάνταστος!! Πόσοι κινέζοι!!! Δεν μπορούσαμε να πάρουμε σειρά για να βγούμε μια φωτογραφία!! Αφού πετάξαμε και το νόμισμα (έτσι για το καλό) πήγαμε για παγωτό στο gelato san crispino, που είναι εκεί κοντά. Είχε προταθεί από πολλούς και δικαίως.. 
Το παγωτό ήταν πολύ ωραίο, ειδικά η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού το παγωτό μέλι. Συνεχίζουμε ανηφορικά και πηγαίνουμε στην Piazza di spagna. Πόσο όμορφα τα ισπανικά σκαλιά!! Τα λουλούδια και λόγω εποχής ήταν ανθισμένα, κόσμος και νεολαία καθόταν κι έπιναν καφέ ή μπύρες. Μια τόσο χαλαρή ατμόσφαιρα. Αφού κάτσαμε και κάναμε "περατζάδα" περπατήσαμε λίγο στη via condotti, έπαθα μια μινι κατάθλιψη βλέποντας τις τιμές (μου άρεσε μια τσάντα μόλις 2.650 ευρώ!) και είπαμε να πιούμε ένα καπουτσίνο της παρηγοριάς. Έτσι πήγαμε στην piaza del popolo. Εκεί καθήσαμε στο φημισμένο Cavonali που ήταν το αγαπημένο cafe του Felini. Ήπια ένα τέλειο prosecco και αφού βολτάραμε πάνω στην πλατεία και στους γύρω δρόμους κάτσαμε στην PizzaRe, που είναι στη Via de ripetta δίπλα στην Popolo. Ήταν ένα πολύ ωραίο μαγαζί, με πολλούς ντόπιους και πολύ οικονομικό. Οι πίτσες ήταν πολύ καλές και μάλιστα επειδή περίσσεψε αρκετή ο σερβιτόρος πήρε την πρωτοβουλία και μας την τύλιξε να την πάρουμε μαζί μας! Πληρώσαμε γύρω στα 30 ευρώ για δύο πίτσες και δύο μπύρες. Εγώ ήμουν τόσο πτώμα όμως!! Πήραμε ταξί (γύρω στα 12 ευρώ πληρώναμε) και πίσω στο ξενοδοχείο γιατί ακολουθούσε δύσκολη μέρα!
Το ταξίδι μας ήταν καλό. Φτάνουμε Ρώμη και μπαίνουμε σ' ένα μεγάλο λεωφορείο (τύπου τουριστικό) που μας πάει termini. Τα εισιτήρια τα αγοράσαμε μέσα από το αεροπλάνο, 8 ευρώ το άτομο πήγαινε-έλα. Μετά από 20 - 30 λεπτά φτάνουμε termini (ο οδηγός πήγαινε πετώντας!!!). Το ξενοδοχείο μας είναι σ' αυτή την περιοχή, οπότε δεν ταλαιπωρούμαστε καθόλου. Είναι ένα μικρό ξενοδοχείο, με το οποίο δεν ξετρελάθηκα - αν και πληρώσαμε 95 ευρώ τη βραδιά. Πηγαίναμε μόνο για ντουζ και ύπνο όμως, οπότε δε με χάλασε ιδιαίτερα. Η βόλτα μας ξεκινάει αμέσως. Παίρνουμε το μετρό από termini (εισιτήρια για μετρό πουλάνε στα μαγαζιά με περιοδικά - εφημερίδες, σε ταμεία που υπάρχουν σε κάποιους σταθμούς και υπάρχουν και κάποιοι αυτόματοι πωλητές. επίσης να σημειώσω ότι τα εισιτήρια για μετρό είναι κοινά με τα εισιτήρια για τα αστικά). Κατεβαίνουμε στάση Barberini και πάμε στην κρύπτη των Καπουτσίνων. Οι σκελετοί των μοναχών "διακοσμούν" το χώρο τονίζοντας τη ματαιότητα. Σαν αξιοθέατο τελικά δεν αξίζει και τόσο πολύ. Για ν' ανεβεί η διάθεσή μας και να ξαναθυμηθούμε ότι la vita e bella, παίρνουμε το δρόμο με τα πόδια. Ακολουθώντας τη via del tritone κατευθυνόμαστε στη fontana di trevi. Μέσα από στενά και στενάκια ξαφνικά ανοίγει μια πλατεία και βλέπεις μία εικόνα τόσο γνώριμη σαν να την ήξερες από πάντα. Είναι μεγαλιώδες από κοντά αλλά τόσος κόσμος!!! Άφάνταστος!! Πόσοι κινέζοι!!! Δεν μπορούσαμε να πάρουμε σειρά για να βγούμε μια φωτογραφία!! Αφού πετάξαμε και το νόμισμα (έτσι για το καλό) πήγαμε για παγωτό στο gelato san crispino, που είναι εκεί κοντά. Είχε προταθεί από πολλούς και δικαίως.. Το παγωτό ήταν πολύ ωραίο, ειδικά η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού το παγωτό μέλι. Συνεχίζουμε ανηφορικά και πηγαίνουμε στην Piazza di spagna. Πόσο όμορφα τα ισπανικά σκαλιά!! Τα λουλούδια και λόγω εποχής ήταν ανθισμένα, κόσμος και νεολαία καθόταν κι έπιναν καφέ ή μπύρες. Μια τόσο χαλαρή ατμόσφαιρα. Αφού κάτσαμε και κάναμε "περατζάδα" περπατήσαμε λίγο στη via condotti, έπαθα μια μινι κατάθλιψη βλέποντας τις τιμές (μου άρεσε μια τσάντα μόλις 2.650 ευρώ!) και είπαμε να πιούμε ένα καπουτσίνο της παρηγοριάς. Έτσι πήγαμε στην piaza del popolo. Εκεί καθήσαμε στο φημισμένο Cavonali που ήταν το αγαπημένο cafe του Felini. Ήπια ένα τέλειο prosecco και αφού βολτάραμε πάνω στην πλατεία και στους γύρω δρόμους κάτσαμε στην PizzaRe, που είναι στη Via de ripetta δίπλα στην Popolo. Ήταν ένα πολύ ωραίο μαγαζί, με πολλούς ντόπιους και πολύ οικονομικό. Οι πίτσες ήταν πολύ καλές και μάλιστα επειδή περίσσεψε αρκετή ο σερβιτόρος πήρε την πρωτοβουλία και μας την τύλιξε να την πάρουμε μαζί μας! Πληρώσαμε γύρω στα 30 ευρώ για δύο πίτσες και δύο μπύρες. Εγώ ήμουν τόσο πτώμα όμως!! Πήραμε ταξί (γύρω στα 12 ευρώ πληρώναμε) και πίσω στο ξενοδοχείο γιατί ακολουθούσε δύσκολη μέρα!
2η ημέρα (Δευτέρα)
Ξυπνάμε πρωί πρωί, τρώμε πρωινό στο ξενοδοχείο κι ετοιμαζόμαστε να βγούμε. Έξω όμως βρέχει. Βρέχει αρκετά!! Γκαντεμιά!!! Έτσι σκεφτήκαμε να πάμε Βατικανό για να είμαστε πιο προστετευμένοι απ' τη βροχή. (Εδώ θα κάνω μια μεγάλη παρένθεση. Ακολουθώντας τις συμβουλές από το forum είχαμε κλείσει εισιτήρια για το βατικανό μέσω internet. η σελίδα του βατικανού είναι η πιο οικονομική. Κλείσαμε απλό εισιτήριο χωρίς ξεναγό, 20 ευρώ το άτομο, ενώ κανονικά είναι νομίζω 16. Δε χρειάζεται πιστωτική. Σου στέλνουν ένα επιβεβαιωτικό κουπόνι στο mail, το εκτυπώνεις και μ' αυτό προσπερνάς όλη την ουρά και μπαίνεις πρώτος. Πληρώνεις στο ταμείο. Οπότε αν γίνει κάτι και δεν πας δεν έγινε και τίποτα. Απλά κλείνεις συγκεκριμένη μέρα και ώρα. Εγώ είχα κλείσει για Τρίτη και όχι Δευτέρα.. Κλείνω την παρένθεση). Παίρνουμε το μετρό και φτάνουμε Βατικανό. Τι ουρά ήταν αυτή; 
Μέσα στη βροχή, με ομπρέλες ανοιχτές, να περιμένουν για χιλιόμετρα. Γύρω γύρω όλο το τετράγωνο, σχεδόν μέρχρι το προαύλιο του Αγ. Πέτρου. Κάτι Έλληνες που περίμεναν και πιάσαμε την κουβέντα μας είπαν ότι αφού έχουμε κράτηση για αύριο να φύγουμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν μέναμε θα περιμέναμε τουλάχιστον 2 - 3 ώρες. Έτσι λοιπόν φεύγουμε για το κέντρο, για ν' ακολουθήσουμε το αρχικό πρόγραμμα. Και ω! Τι τύχη! Όταν κατεβαίνουμε στάση Colosseo η βροχή σταματάει και ψιλοβγαίνει ήλιος. Πάλι ακολουθώντας τις συμβουλές του forum πάμε πρώτα στην αρχαία αγορά κι όχι στο colosseo. Ο λόγος; Το εισιτήριο της αρχαίας αγοράς είναι κοινό και για το colosseo, οπότε γλιτώνεις την ουρά!! Αφού βρήκαμε την είσοδο για την αρχαία αγορά, δεν περιμέναμε καθόλου αφού στο ταμείο ήταν μόνο ένα άτομο μπροστά μας! Περπατήσαμε και χαζέψαμε τα μνημεία και την ομορφιά του χώρου και μετα πήγαμε στο Colosseo. Η ουρά δεν ήταν τόσο τεράστια όσο στο Βατικανό αλλά και πάλι εμείς περάσαμε κύριοι. Εννοείται ότι κάθε φορά που κάναμε μια τέτοια εξυπνάδα εγώ τόνιζα "είδες τι πρόγραμμα και τι πληροφορίες έχω, ε;;;"...Μετά το Colosseo πήγαμε στο μουσείο του Καπιτωλίου. Κλειστό όμως γιατί ήταν Δευτέρα. Αυτή η πληροφορία που διέφυγε... 
Χαχαχα...Δεν πειράζει. Είχε αρχίσει να βρέχει πάλι κι έτσι κάτσαμε σε ένα καφέ στην piazza venezia για ένα καπουτσίνο και ένα panino. Αφού ηρέμησε η βροχή συνεχίσαμε για Πάνθεον. Όλοι λένε ότι πρέπει να το πετύχεις με βροχή για να δεις το νερό να μπαίνει από "το μάτι του θεού" στην οροφή. Ε, όταν πήγαμε εμείς βγήκε ένας ήλιος, εκτυφλωτικός!!! 
Χαχαχαχα!!!!! Πόσο ωραία πλατεία!! Μου άρεσε πάρα πολύ!!Μετά πήγαμε στην Piazza Sant' Eustachio για να πιούμε καφέ στην ομώνυμη γνωστή καφετέρια. Ένα παραδοσιακό καφέ που πουλάει και φρέσκο χύμα. Κάτσαμε στα τραπεζάκια έξω και παρακολουθούσαμε ένα γνωστό ιταλό δημοσιογράφο (όπως μας πληροφόρησε ο σερβιτόρος) που κυνηγούσε κάτι πολιτικούς για συνέντευξη (κάτι ήταν εκεί δίπλα, δεν καταλάβαμε τι). Μετά τον καφέ πήγαμε από την Piazza Navona! Πολύ επιβλητική πλατεία. Με τους ζωγράφους, τους μουσικούς και... τα ιπτάμενα ελικοπτεράκια από τους πλανώδιους πωλητές...Αφού χαζέψαμε πόση ώρα το συντριβάνι με τους 4 ποταμούς, περπατήσαμε λίγο στον Τίβερη και περάσαμε την γέφυρα Sant' Angelo. Επειδή όμως άνθρωποι είμαστε και κουραστήκαμε είπαμε να πιούμε κάτι. Ήταν και αργά το απόγευμα. Πήγαμε λοιπόν στην Piazza della Pace και ψάξαμε το Caffe della Pace. Πόσο ωραίο μαγαζί!! Εξαιρετικό και στέκι πολλών Ρωμαίων. Ήπια ένα από τα ωραιότερα γλυκά κρασιά που έχω πιει ποτέ. Καλό το ποτό, χρειάζεται και λίγο φαγητό όμως. Πήγαμε λοιπόν στην trattoria Polese που είναι σε μια μικρή πλατεία κοντά στον Τίβερη. Είχα διαβάσει ότι είναι πολύ καλή. Όντως. Όσα πήραμε ήταν πολύ νόστιμα, ειδικά η καρμπονάρα και το φιλέτο αρνιού. Οι πελάτες ήταν σχεδόν μόνο Ιταλοί. Κάτσαμε στα έξω τραπεζάκια πάνω στην πλατεία και πραγματικά περάσαμε ένα πολύ ευχάριστο βράδυ με καλό φαγητό και κρασί. Οι τιμές κι εδώ λογικότατες. Φάγαμε από δύο πιάτα (πράγμα που είπαμε ότι δε θα το ξανακάνουμε. Δεν ξέρω πού το βάζουν οι Ιταλοί τόσο φαγητό, εμείς πάντως δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε μετά...) και κρασί (για επιδόρπιο ούτε λόγος, θα μέναμε επιτόπου!) και πληρώσαμε 50 ευρώ. Μπροστά από την πλατεία είχε στάση αστικού που έκανε τέρμα στο termini, έτσι σε λίγα λεπτά είμασταν στο ξενοδοχειάκι μας!!
Μέσα στη βροχή, με ομπρέλες ανοιχτές, να περιμένουν για χιλιόμετρα. Γύρω γύρω όλο το τετράγωνο, σχεδόν μέρχρι το προαύλιο του Αγ. Πέτρου. Κάτι Έλληνες που περίμεναν και πιάσαμε την κουβέντα μας είπαν ότι αφού έχουμε κράτηση για αύριο να φύγουμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν μέναμε θα περιμέναμε τουλάχιστον 2 - 3 ώρες. Έτσι λοιπόν φεύγουμε για το κέντρο, για ν' ακολουθήσουμε το αρχικό πρόγραμμα. Και ω! Τι τύχη! Όταν κατεβαίνουμε στάση Colosseo η βροχή σταματάει και ψιλοβγαίνει ήλιος. Πάλι ακολουθώντας τις συμβουλές του forum πάμε πρώτα στην αρχαία αγορά κι όχι στο colosseo. Ο λόγος; Το εισιτήριο της αρχαίας αγοράς είναι κοινό και για το colosseo, οπότε γλιτώνεις την ουρά!! Αφού βρήκαμε την είσοδο για την αρχαία αγορά, δεν περιμέναμε καθόλου αφού στο ταμείο ήταν μόνο ένα άτομο μπροστά μας! Περπατήσαμε και χαζέψαμε τα μνημεία και την ομορφιά του χώρου και μετα πήγαμε στο Colosseo. Η ουρά δεν ήταν τόσο τεράστια όσο στο Βατικανό αλλά και πάλι εμείς περάσαμε κύριοι. Εννοείται ότι κάθε φορά που κάναμε μια τέτοια εξυπνάδα εγώ τόνιζα "είδες τι πρόγραμμα και τι πληροφορίες έχω, ε;;;"...Μετά το Colosseo πήγαμε στο μουσείο του Καπιτωλίου. Κλειστό όμως γιατί ήταν Δευτέρα. Αυτή η πληροφορία που διέφυγε... Χαχαχα...Δεν πειράζει. Είχε αρχίσει να βρέχει πάλι κι έτσι κάτσαμε σε ένα καφέ στην piazza venezia για ένα καπουτσίνο και ένα panino. Αφού ηρέμησε η βροχή συνεχίσαμε για Πάνθεον. Όλοι λένε ότι πρέπει να το πετύχεις με βροχή για να δεις το νερό να μπαίνει από "το μάτι του θεού" στην οροφή. Ε, όταν πήγαμε εμείς βγήκε ένας ήλιος, εκτυφλωτικός!!! Χαχαχαχα!!!!! Πόσο ωραία πλατεία!! Μου άρεσε πάρα πολύ!!Μετά πήγαμε στην Piazza Sant' Eustachio για να πιούμε καφέ στην ομώνυμη γνωστή καφετέρια. Ένα παραδοσιακό καφέ που πουλάει και φρέσκο χύμα. Κάτσαμε στα τραπεζάκια έξω και παρακολουθούσαμε ένα γνωστό ιταλό δημοσιογράφο (όπως μας πληροφόρησε ο σερβιτόρος) που κυνηγούσε κάτι πολιτικούς για συνέντευξη (κάτι ήταν εκεί δίπλα, δεν καταλάβαμε τι). Μετά τον καφέ πήγαμε από την Piazza Navona! Πολύ επιβλητική πλατεία. Με τους ζωγράφους, τους μουσικούς και... τα ιπτάμενα ελικοπτεράκια από τους πλανώδιους πωλητές...Αφού χαζέψαμε πόση ώρα το συντριβάνι με τους 4 ποταμούς, περπατήσαμε λίγο στον Τίβερη και περάσαμε την γέφυρα Sant' Angelo. Επειδή όμως άνθρωποι είμαστε και κουραστήκαμε είπαμε να πιούμε κάτι. Ήταν και αργά το απόγευμα. Πήγαμε λοιπόν στην Piazza della Pace και ψάξαμε το Caffe della Pace. Πόσο ωραίο μαγαζί!! Εξαιρετικό και στέκι πολλών Ρωμαίων. Ήπια ένα από τα ωραιότερα γλυκά κρασιά που έχω πιει ποτέ. Καλό το ποτό, χρειάζεται και λίγο φαγητό όμως. Πήγαμε λοιπόν στην trattoria Polese που είναι σε μια μικρή πλατεία κοντά στον Τίβερη. Είχα διαβάσει ότι είναι πολύ καλή. Όντως. Όσα πήραμε ήταν πολύ νόστιμα, ειδικά η καρμπονάρα και το φιλέτο αρνιού. Οι πελάτες ήταν σχεδόν μόνο Ιταλοί. Κάτσαμε στα έξω τραπεζάκια πάνω στην πλατεία και πραγματικά περάσαμε ένα πολύ ευχάριστο βράδυ με καλό φαγητό και κρασί. Οι τιμές κι εδώ λογικότατες. Φάγαμε από δύο πιάτα (πράγμα που είπαμε ότι δε θα το ξανακάνουμε. Δεν ξέρω πού το βάζουν οι Ιταλοί τόσο φαγητό, εμείς πάντως δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε μετά...) και κρασί (για επιδόρπιο ούτε λόγος, θα μέναμε επιτόπου!) και πληρώσαμε 50 ευρώ. Μπροστά από την πλατεία είχε στάση αστικού που έκανε τέρμα στο termini, έτσι σε λίγα λεπτά είμασταν στο ξενοδοχειάκι μας!!
3η ημέρα (Τρίτη)
Το πρόγραμμα έχει Βατικανό!! Είχα όμως κλείσει εισιτήρια κι έιμασταν ήρεμοι (ειδικά μετά απ' αυτό που είχαμε δει χθες..). Είχα κλείσει για τις 12.30, πήγαμε όμως πιο νωρίς για να μπούμε πρώτα στο ναό του Αγ. Πέτρου. Κι εκεί είχε ουρά (που δεν μπορείς να την αποφύγεις) αλλά κυλάει γρήγορα γιατί δεν υπάρχει είσοδος. Η μέρα ήταν καλύτερη από τη χθεσινή. Συννέφιαζε ανα διαστήματα αλλά κυρίως είχε ήλιο. Αφού τελειώσαμε με τη Μέκκα των καθολικών, κατευθυνθήκαμε στα μουσεία του Βατικανού. Με ανακούφιση περάσαμε όλη την ουρά από δίπλα, δείξαμε στην είσοδο τα εκτυπωμένα δελτία και μπήκαμε.. Ουφ!!!! Πόσα όμορφα έργα τέχνης.. Πόση χλιδή... Περπατάς και κοιτάς.. Κοιτάς και θαυμάζεις.. Θαυμάζεις και πονάς!!! Τρεις ώρες είμασταν μέσα όρθιοι. Και δες αυτό και δες και το άλλο. Όταν τελειώσεις το μόνο που θέλεις είναι να κάτσεις, να πιεις κάτι κι εγώ προσωπικά να κάνω κι ένα τσιγάρο!!! Καθήσαμε σε ένα καφέ εκεί δίπλα και ήπιαμε ένα χυμό να στανιάρουμε κι έπειτα πήραμε το αστικό για Trastevere. Μία από τις πιο ωραίες περιοχές της Ρώμης. Αυθεντική (παρά τους πολλούς τουρίστες) και πολύ γραφική. Πηγαίνουμε καρφί στην Pizza Dar Poeta, που είναι αρκετά γνωστή. Πολύ ωραίο φαγητό και οικονομικό. Πρέπει να δοκιμάσετε την πίτσα με πέστο και πατάτα. Δεν το πίστευα ότι είναι τόσο νόστιμη!! Δυστυχώς όμως δε δοκιμάσαμε την άλλη σπεσιαλιτέ τους καλτσόνε με νουτέλα.. Ενδιαφέρον ακουγόταν.. Ένα καφεδάκι είναι ότι χρειαζόμασταν εκείνη τη στιγμή. Κάτσαμε σε μια ωραία πλατεία και απολαύσαμε τον καπουτσίνο μας χαζεύοντας τα όμορφα κτίρια και τους περαστικούς. Μετά επιδοθήκαμε στο χόμπι του αρραβωνιατικού μου, τη φωτογραφία. 
Περπατήσαμε όλο το Trastevere (μια και δεν είχαμε περπατήσει αρκετά.. 
), κάθε στενό και δρομάκι. Κανονικά το πρόγραμμα σήμερα είχε μεσημεριανή ξεκούραση για να βγαίναμε το βράδυ. Η περιοχή όμως ήταν τόσο όμορφη που δε θέλαμε να φύγουμε. Κάτσαμε λοιπόν για δεύτερο καφέ στην κεντρική πλατεία Santa Maria. Ε, εκεί χαζεύεις πραγματικά. Αφού πέρασε η ώρα είπαμε να πιούμε κανα ποτάκι. Το Trastevere μαζεύει πολύ νεολαία κι έχει πολύ ωραία μπαράκια και τρατορίες. Μετά το ποτό όμως βγήκε όλη η κούραση. Και πάλι πεισματικά είπαμε ότι θέλουμε να δούμε τη Ρώμη τη νύχτα. Κατευθυνθήκαμε πίσω στο Πάνθεον (που άξιζε πραγματικά, ήταν πανέμορφο) κι από κει πήγαμε προς το Salotto 42 ένα γνωστό μπαράκι. Ήταν όμως σχεδόν άδειο, είμασταν κι εμείς ερείπια έτσι φάγαμε κάτι πρόχειρο, ταξάκι και πίσω! Νομίζω ούτε πλευρό δεν αλλαξα... 
Περπατήσαμε όλο το Trastevere (μια και δεν είχαμε περπατήσει αρκετά.. ), κάθε στενό και δρομάκι. Κανονικά το πρόγραμμα σήμερα είχε μεσημεριανή ξεκούραση για να βγαίναμε το βράδυ. Η περιοχή όμως ήταν τόσο όμορφη που δε θέλαμε να φύγουμε. Κάτσαμε λοιπόν για δεύτερο καφέ στην κεντρική πλατεία Santa Maria. Ε, εκεί χαζεύεις πραγματικά. Αφού πέρασε η ώρα είπαμε να πιούμε κανα ποτάκι. Το Trastevere μαζεύει πολύ νεολαία κι έχει πολύ ωραία μπαράκια και τρατορίες. Μετά το ποτό όμως βγήκε όλη η κούραση. Και πάλι πεισματικά είπαμε ότι θέλουμε να δούμε τη Ρώμη τη νύχτα. Κατευθυνθήκαμε πίσω στο Πάνθεον (που άξιζε πραγματικά, ήταν πανέμορφο) κι από κει πήγαμε προς το Salotto 42 ένα γνωστό μπαράκι. Ήταν όμως σχεδόν άδειο, είμασταν κι εμείς ερείπια έτσι φάγαμε κάτι πρόχειρο, ταξάκι και πίσω! Νομίζω ούτε πλευρό δεν αλλαξα...
4η ημέρα (Τετάρτη)
Τα πολύ βασικά τα είχαμε δει.. Είχαμε αφήσει όμως μια εκκρεμότητα από τη Δευτέρα. Τα μουσεία του Καπιτωλίου. Ξεκινήσαμε λοιπόν για το ιστορικό κέντρο της πόλης. Πολύ όμορφο μουσείο, αν και μερικά εκθέματα έλειπαν. Η θέα από το καφέ στην ταράτσα, εκπληκτικη!! Όλη η Ρώμη μπροστά στα πόδια σου. Μέχρι να τελειώσουμε όμως η ώρα είχε περάσει και μεσημέριασε για τα καλά. Φύγαμε λοιπόν τρέχοντας για ένα πολύ γνωστό και χιλιοπροτεινόμενο εστιατόριο, ανάμεσα στα ισπανικά σκαλιά και στην piazza del popolo, το Edy. Ευτυχώς το προλάβαμε ανοιχτό (γιατί κλείνει η κουζίνα μετά τις 15.00 και ξανανοίγει το βράδυ) και ευτυχώς βρήκαμε και τραπέζι 
(γιατί πολλοί συστήνουν κράτηση). Έφαγα μία τέλεια μακαρονάδα με θαλασσινά, τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο, ο φίλος μου χειροποίητα gnocchi και ένα ΤΕ-ΛΕΙ-Ο τιραμισού. Χορτάτοι λοιπόν κατευθυνθήκαμε προς το πάρκο Borgese, πάνω από την Popolo. Υπέροχο μέρος για βόλτα. Για ρομαντικό περίπατο,πικνικ, οικογενειακά απογεύματα. Κάτσαμε για ένα καφέ μέσα στο πάρκο και μετά είχαμε μια φαεινή ιδέα. Να νοικιάσουμε ένα ποδήλατο, απ' αυτά τα διπλά που οι θέσεις είναι δίπλα δίπλα. Εγώ να σημειώσω ότι είμαι λίγο φοβιτσιάρα.. Θα μου πείτε μ' αυτό; Σιγά! Ε, αυτό σκέφτηκα κι εγώ. Και νοικιάσαμε. Δεν ξέρω τι έφταιξε. Ήταν προβληματικό το όχημα, είμασταν προβληματικοί εμείς, πάντως είδα το χάρο με τα μάτια μου. Το ρεζίλι του αιώνα. Να μας προσπερνούν τα πεντάχρονα κι εμείς να μπαλαντζάρουμε αριστερά και δεξιά!! ΧΑαχαχαχαχαχ!!! Τώρα που τα θυμάμαι γελάω.. Τότε.. Μου ήρθε να κατέβω και να το σπάσω!! Αφού επιστρέψαμε το ποδήλατο και πάτησα σταθερά έδαφος κατηφορίσαμε για μια βόλτα στην αγορά. Με τις βιτρίνες ξεχάστηκα και κουράστηκα. Γυρίσαμε λοιπόν ξανά στο caffe della pace για να πιούμε αυτά τα υπέροχα κρασιά του. Να σημειώσω ότι η περιοχή γύρω από την piazza della pace έχει πολύ όμορφα μαγαζάκια με χειροποίητα είδη και πολλά μπαράκια που είναι γεμάτα συνεχώς. Πραγματικά αξίζει να πάτε. Είχε βραδιάσει και είχαμε αρχίσει να πεινάμε. Πήγαμε λοιπόν προς το Casa Copelle κοντά στο Πάνθεον (δίπλα στο Maccheroni). Σ' όποιο βρείτε από τα δύο καθήστε. Πολύ ωραία μαγαζιά με ωραίο φαγητό. Εμείς δεν είχαμε κάνει κράτηση κι έτσι περιμέναμε κανα εικοσάλεπτο. Φάγαμε πολύ ωραία. Ειδικά η πρόταση του σεφ πένες αματριτσιανέλα (μια παραλλαγή της κλασικής συνταγής) ήταν εξαιρετικές. Αφού φάγαμε πήγαμε προς το Πάνθεον για ν' αγοράσουμε τα συνηθισμένα αναμνηστικά για οικογένεια και φίλους (σ' αυτή την περιοχή εχει μεγάλη ποικιλία κι όπως είχα διαβάσει είναι και πιο οικονομικά). Μετά τις αγορές μας επιστρέψαμε πίσω για το τελευταίο βράδυ μας στην Αιώνια πόλη...
(γιατί πολλοί συστήνουν κράτηση). Έφαγα μία τέλεια μακαρονάδα με θαλασσινά, τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο, ο φίλος μου χειροποίητα gnocchi και ένα ΤΕ-ΛΕΙ-Ο τιραμισού. Χορτάτοι λοιπόν κατευθυνθήκαμε προς το πάρκο Borgese, πάνω από την Popolo. Υπέροχο μέρος για βόλτα. Για ρομαντικό περίπατο,πικνικ, οικογενειακά απογεύματα. Κάτσαμε για ένα καφέ μέσα στο πάρκο και μετά είχαμε μια φαεινή ιδέα. Να νοικιάσουμε ένα ποδήλατο, απ' αυτά τα διπλά που οι θέσεις είναι δίπλα δίπλα. Εγώ να σημειώσω ότι είμαι λίγο φοβιτσιάρα.. Θα μου πείτε μ' αυτό; Σιγά! Ε, αυτό σκέφτηκα κι εγώ. Και νοικιάσαμε. Δεν ξέρω τι έφταιξε. Ήταν προβληματικό το όχημα, είμασταν προβληματικοί εμείς, πάντως είδα το χάρο με τα μάτια μου. Το ρεζίλι του αιώνα. Να μας προσπερνούν τα πεντάχρονα κι εμείς να μπαλαντζάρουμε αριστερά και δεξιά!! ΧΑαχαχαχαχαχ!!! Τώρα που τα θυμάμαι γελάω.. Τότε.. Μου ήρθε να κατέβω και να το σπάσω!! Αφού επιστρέψαμε το ποδήλατο και πάτησα σταθερά έδαφος κατηφορίσαμε για μια βόλτα στην αγορά. Με τις βιτρίνες ξεχάστηκα και κουράστηκα. Γυρίσαμε λοιπόν ξανά στο caffe della pace για να πιούμε αυτά τα υπέροχα κρασιά του. Να σημειώσω ότι η περιοχή γύρω από την piazza della pace έχει πολύ όμορφα μαγαζάκια με χειροποίητα είδη και πολλά μπαράκια που είναι γεμάτα συνεχώς. Πραγματικά αξίζει να πάτε. Είχε βραδιάσει και είχαμε αρχίσει να πεινάμε. Πήγαμε λοιπόν προς το Casa Copelle κοντά στο Πάνθεον (δίπλα στο Maccheroni). Σ' όποιο βρείτε από τα δύο καθήστε. Πολύ ωραία μαγαζιά με ωραίο φαγητό. Εμείς δεν είχαμε κάνει κράτηση κι έτσι περιμέναμε κανα εικοσάλεπτο. Φάγαμε πολύ ωραία. Ειδικά η πρόταση του σεφ πένες αματριτσιανέλα (μια παραλλαγή της κλασικής συνταγής) ήταν εξαιρετικές. Αφού φάγαμε πήγαμε προς το Πάνθεον για ν' αγοράσουμε τα συνηθισμένα αναμνηστικά για οικογένεια και φίλους (σ' αυτή την περιοχή εχει μεγάλη ποικιλία κι όπως είχα διαβάσει είναι και πιο οικονομικά). Μετά τις αγορές μας επιστρέψαμε πίσω για το τελευταίο βράδυ μας στην Αιώνια πόλη...
5η ημέρα (Πέμπτη)
Η τελευταία μας μέρα.. Ξυπνάμε πρωί πρωί, τρώμε πρωινό και πάμε termini να πάρουμε το λεωφορείο που είχαμε κλείσει εξαρχής. Το είδαμε όμως να περνάει από μπροστά μας και να φεύγει... Ήταν 8.30 το πρωί κι έπρεπε να είμαστε στο αεροδρόμιο μέχρι τις 10 παρα 15. Ε, δεν πειράζει λέμε. Θα πάρουμε το επόμενο. Το επόμενο όμως ήταν στις 9.30!! Βρήκαμε ένα άλλο ζευγάρι Έλληνες, που κι αυτοί την είχαν πατήσει σαν εμάς και είπαμε να πάρουμε ταξί και οι τέσσερις. Η ταρίφα για τα αεροδρόμια είναι σταθερή, όση ώρα και να κάνεις όσοι και αν είστε. Αυτό θα πει προστατεύουν τον τουρίστα. Τέλος πάντων. Για το το αεροδρόμιο Ciampino απ' όπου πετάει η ryan air, κοστίζει 30 ευρώ. Φτάσαμε λοιπόν κυριλέ. Ξεκινήσαμε με καθυστέρηση μισής ώρας και αποχαιρέτισα τη Ρώμη. 
Ήταν 8.30 το πρωί κι έπρεπε να είμαστε στο αεροδρόμιο μέχρι τις 10 παρα 15. Ε, δεν πειράζει λέμε. Θα πάρουμε το επόμενο. Το επόμενο όμως ήταν στις 9.30!! Βρήκαμε ένα άλλο ζευγάρι Έλληνες, που κι αυτοί την είχαν πατήσει σαν εμάς και είπαμε να πάρουμε ταξί και οι τέσσερις. Η ταρίφα για τα αεροδρόμια είναι σταθερή, όση ώρα και να κάνεις όσοι και αν είστε. Αυτό θα πει προστατεύουν τον τουρίστα. Τέλος πάντων. Για το το αεροδρόμιο Ciampino απ' όπου πετάει η ryan air, κοστίζει 30 ευρώ. Φτάσαμε λοιπόν κυριλέ. Ξεκινήσαμε με καθυστέρηση μισής ώρας και αποχαιρέτισα τη Ρώμη. Εύχομαι να πιάσει τόπο το νόμισμα στη Fontana di Trevi και να επιστρέψω. Κι αυτή τη φορά να ζήσω την πραγματική dolce vita, γιατί το τρέξιμο του τουρίστα την πρώτη φορά δεν έχει τέλος..
Καλά σας ταξίδια!! Ευχαριστώ πολύ!!
!!!
