interted
Member
- Μηνύματα
- 1.355
- Likes
- 8.200
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ράφτινγκ στον Ουρουμπάμπα
Καλησπέρα σας!
Περίοδος ρουτίνας και είπαμε να ταξιδέψουμε λίγο με την σκέψη...
Χθες το βράδυ μελετούσα μια ταξιδιωτική εγκυκλοπαίδεια του Βήματος για τα μνημεία της Unesco στην Ρωσία. Άρχισα λοιπόν να χάνομαι στις ατέλειωτες στέπες της Σιβηρίας, την λίμνη Βαικάλη, τα χρυσά όρη του Αλτάι στα σύνορα με την Μογγολία κτλ. Δεν ήθελε πολύ... Βουρ στο internet για να δούμε πως γίνεται αυτό το ταξίδι!
Μετά από λίγη έρευνα παρατήρησα ότι τα περισσότερα sites προτείνουν τον Υπερσιβηρικό ως το ιδανικό μέσο για να δεις την περιοχή αυτή. Μπαίνεις στην Μόσχα ή στην Αγ. Πετρούπολη και βγαίνεις στην άλλη άκρη της Ρωσίας, στο Βλαδιβοστόκ. Διασχίζεις όλη την νότια Σιβηρία, περνόντας από πόλεις όπως Ισκούσκ και το Ulan-Ude, όπου μπορείς να κάνεις στάσεις για μερικές μέρες και να περιηγηθείς και στις γύρω περιοχές. Ωραία ως εδώ. Πως πάμε όμως, στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της Σιβηρίας, όπως η χερσόνησος Καμτσάκα με τα ηφαίστεια που κόβουν την ανάσα ή την Taymyria, την πιο βόρεια περιοχή της Ασίας που είναι καλυμένη με χιόνι 270 μέρες τον χρόνο αλλά παρ' όλ' αυτά έχει πόλεις των 200,000 κατοίκων (Norilsk). Λογικά, δεν είναι δυνατόν να πάει κανείς μόνος του σε αυτά τα μέρη! Ειδικά για την Taymyria διάβασα ότι από το 2001 η Ρώσικη κυβέρνηση έχει απαγορέψει εντελώς την είσοδο σε ξένους στην περιοχή (!) Στην περιοχή αυτή ζούνε πολλοί αυτόχθονες πληθυσμοί που εξασκούν ακόμα και σήμερα σαμανικές πρακτικές! Μερικά από τα ζώα της Σιβηρίας, όπως κάτι μαλιαρά βόδια που μοιάζουν με μαμούθ, και οι πανέμορφες καφέ αρκούδες της Καμτσάκα είναι εξαιρετικά σπάνια θεάματα. Κάποτε είχα δει ένα ντοκιμαντέρ για την Καμτσάκα με τον Michael Palin και ο παρουσιαστής είχε κατεβεί με ελικότερο μέσα σε ένα ενεργό ηφαίστειο και περπατούσε δίπλα σε μια λίμνη από οξύ.
Είναι λοιπόν εφικτό κανείς να επισκεφθεί αυτές τις εντελώς απομονωμένες, αλλά και αχανείς περιοχές του πλανήτη μας. Ειδού η αποριά!
Περίοδος ρουτίνας και είπαμε να ταξιδέψουμε λίγο με την σκέψη...
Χθες το βράδυ μελετούσα μια ταξιδιωτική εγκυκλοπαίδεια του Βήματος για τα μνημεία της Unesco στην Ρωσία. Άρχισα λοιπόν να χάνομαι στις ατέλειωτες στέπες της Σιβηρίας, την λίμνη Βαικάλη, τα χρυσά όρη του Αλτάι στα σύνορα με την Μογγολία κτλ. Δεν ήθελε πολύ... Βουρ στο internet για να δούμε πως γίνεται αυτό το ταξίδι!
Μετά από λίγη έρευνα παρατήρησα ότι τα περισσότερα sites προτείνουν τον Υπερσιβηρικό ως το ιδανικό μέσο για να δεις την περιοχή αυτή. Μπαίνεις στην Μόσχα ή στην Αγ. Πετρούπολη και βγαίνεις στην άλλη άκρη της Ρωσίας, στο Βλαδιβοστόκ. Διασχίζεις όλη την νότια Σιβηρία, περνόντας από πόλεις όπως Ισκούσκ και το Ulan-Ude, όπου μπορείς να κάνεις στάσεις για μερικές μέρες και να περιηγηθείς και στις γύρω περιοχές. Ωραία ως εδώ. Πως πάμε όμως, στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της Σιβηρίας, όπως η χερσόνησος Καμτσάκα με τα ηφαίστεια που κόβουν την ανάσα ή την Taymyria, την πιο βόρεια περιοχή της Ασίας που είναι καλυμένη με χιόνι 270 μέρες τον χρόνο αλλά παρ' όλ' αυτά έχει πόλεις των 200,000 κατοίκων (Norilsk). Λογικά, δεν είναι δυνατόν να πάει κανείς μόνος του σε αυτά τα μέρη! Ειδικά για την Taymyria διάβασα ότι από το 2001 η Ρώσικη κυβέρνηση έχει απαγορέψει εντελώς την είσοδο σε ξένους στην περιοχή (!) Στην περιοχή αυτή ζούνε πολλοί αυτόχθονες πληθυσμοί που εξασκούν ακόμα και σήμερα σαμανικές πρακτικές! Μερικά από τα ζώα της Σιβηρίας, όπως κάτι μαλιαρά βόδια που μοιάζουν με μαμούθ, και οι πανέμορφες καφέ αρκούδες της Καμτσάκα είναι εξαιρετικά σπάνια θεάματα. Κάποτε είχα δει ένα ντοκιμαντέρ για την Καμτσάκα με τον Michael Palin και ο παρουσιαστής είχε κατεβεί με ελικότερο μέσα σε ένα ενεργό ηφαίστειο και περπατούσε δίπλα σε μια λίμνη από οξύ.
Είναι λοιπόν εφικτό κανείς να επισκεφθεί αυτές τις εντελώς απομονωμένες, αλλά και αχανείς περιοχές του πλανήτη μας. Ειδού η αποριά!