giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Holesovice και οι τελευταίες στιγμές στην Πράγα!
Η τελευταία διαδρομή που κάναμε ήταν στο 7ο διαμέρισμα, σε μια συνοικία αρκετά διαφορετική. Δεν ήταν κάτι το συγκλονιστικό ούτε θα πω πρέπει οπωσδήποτε να την επισκεφτείτε. Όμως προσπάθησα να εντοπίσω τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της. Η γειτονιά του Holesovice είναι μια βιομηχανική περιοχή, απομακρυσμένη σχετικά από το τουριστικό ραντάρ! Έχει την ακατέργαστη γοητεία μιας σύγχρονης πόλης με παλιά βιομηχανικά συγκροτήματα και θεωρείται μια από τις πιο ραγδαία αναπτυσσόμενες περιοχές στην Πράγα όπου τα πάντα συμβαίνουν. Τα εργοστάσια που υπήρχαν έχουν εκσυγχρονιστεί και ανακαινιστεί, και πήραν νέα ζωή ως γραφεία, διαμερίσματα και στούντιο για νέους καλλιτέχνες, σχεδιαστές και αρχιτέκτονες. Έχει πληθώρα από ιδιόρρυθμα καφέ και κουλ μπαράκια, εναλλακτικές γκαλερί και καταστήματα και είναι μια περιοχή όπου η δημιουργικότητα και η καινοτομία περιμένουν σε κάθε γωνιά! Δυστυχώς δεν είχαμε τον απαιτούμενο χρόνο να τα ανακαλύψουμε όλα αυτά αλλά πήραμε μια καλή γεύση.
Αν το σκεφτόμουν βέβαια καλύτερα εκείνη τη στιγμή κι αν είχαμε περισσότερο χρόνο θα ήταν ίσως προτιμότερο να πηγαίναμε στην ενδιαφέρουσα περιοχή του Smichov που πας πολύ εύκολα με τραμ από τη Μάλα Στράνα ή με το μετρό. Εκεί είναι και ο φημισμένος πολυχώρος MeetFactory. Επίσης θα μπορούσαμε να πάμε στο 8ο διαμέρισμα στην περιοχή Karlin που είναι ακριβώς κάτω από τον λόφο Vitkov κι έτσι δεν θα χάναμε χρόνο και έχει αρκετά πράγματα να δεις. Επίσης θα μπορούσα να πάρω ένα τραμ να πάω σε μια τυχαία γειτονιά με τα σοβιετικά μπλοκ πολυκατοικιών, με τα μουντά πάρκα και τους λιγότερο στιλάτους δρόμους. Θα μου πείτε γιατί. Για να έχω ολόκληρη την αληθινή εικόνα της Πράγας, και όχι μόνο αυτή που βλέπουν οι τουρίστες. Μπορεί να βγήκαμε έξω από το τουριστικό κέντρο, μπορεί να είδαμε το 1,2,3,4,7 διαμέρισμα της Πράγας αλλά δεν έχω την αυταπάτη ότι έχω ολοκληρωμένη άποψη για την πόλη. Το προσπάθησα όμως και είμαι ευχαριστημένος που δεν αρκεστήκαμε μόνο στο ''χρυσό τρίγωνο'' αλλά είδαμε και λιγότερο γνωστές γειτονιές και πιο αυθεντικές μέσα σε αυτές τις 3,5 μέρες.
Όπως έχω ξαναπεί το δίκτυο των λεωφορείων και των τραμ είναι άψογο στην Πράγα, κι έτσι πολύ εύκολα φτάσαμε στην περιοχή Holesovice και η αρχή έγινε από την στάση του τραμ Prazska Trznice και από την οδό Bubenske nabrezi δίπλα στον ποταμό.
Από το σημείο αυτό μπήκαμε στην αγορά της Πράγας δηλαδή Prazska trznice. Για σχεδόν 100 χρόνια, αυτό το μεγάλο συγκρότημα με στοιχεία αρ νουβό λειτούργησε ως ένα σφαγείο. Σήμερα είναι η μεγαλύτερη αγορά της Πράγας με αμέτρητα καταστήματα σε υπαίθριους πάγκους ή μέσα στις τεράστιες αίθουσες. Σε κάποιες αίθουσες λειτουργούν μοντέρνα εστιατόρια, Gallery μοντέρνας τέχνης και χώροι θεάτρου και τέχνης. Ομολογώ πως είχα μεγαλύτερες προσδοκίες από αυτή την αγορά γι’αυτό και ίσως να με απογοήτευσε. Τα κτίρια είχαν εξωτερικά ενδιαφέρον αλλά έμοιαζαν σαν να είναι κλειστά. Ίσως να έφταιγε που ήταν απόγευμα. Οι πάγκοι δημιουργούσαν την εντύπωση μιας απλής λαϊκής ασιατικής αγοράς. Δεν μου προξένησε κάποιο ενδιαφέρον.
Το ArtGen, είναι ένα συγκρότημα με γραφεία και γκαλερί σε ένα σύγχρονο αρχιτεκτονικά κτίριο,
μεταξύ των οδών Argentinska και Jatecni.
Περάσαμε απ' έξω από το κέντρο σύγχρονης τέχνης DOX στην οδό Poupetova 1. Και αυτός ο πολυλειτουργικός χώρος βρίσκεται σε ένα ανακαινισμένο συγκρότημα από βιομηχανικά κτίρια του 19ου αιώνα. Εκτός από τον εκθεσιακό χώρο υπάρχει ένα καφέ, ένα βιβλιοπωλείο και ένα design store. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον, έχει πολλά πράγματα να δεις και μόνο από αρχιτεκτονικής άποψης αξίζει. Χαρακτηριστικό του είναι μια ξύλινη κατασκευή στην ταράτσα που μοιάζει με πλοίο! Έχει είσοδο 180 CZK (7€). https://www.dox.cz/en/
Στην αυλή του A7 Office Center Holesovice (Holesovicky mestansky pivovar). Εδώ ήταν το πρώτο ζυθοποιείο που λειτουργούσε από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και το 1998. Έχει ανακηρυχτεί πολιτιστικό μνημείο για την ξεχωριστή αρχιτεκτονική του και πλέον είναι ένα συγκρότημα γραφείων! Μια ωραία αναμορφωμένη περιοχή ιδανική όμως να αράζεις το καλοκαίρι.
Πολύ κοντά είναι και το Classic 7 Business Park που είναι ακόμα ένα παράδειγμα μετασχηματισμού ενός ιστορικού κτιρίου. Συγκεκριμένα ήταν ένας αλευρόμυλος που μετά την ανασυγκρότηση έγινε σύγχρονο συγκρότημα γραφείων. Το όμορφο προσεγμένο πάρκο ανάμεσα στα κτίρια είναι ένας πολύ ωραίος χώρος να τον απολαμβάνεις όμως άνοιξη και καλοκαίρι. Ακριβώς δίπλα είναι πολυτελή συγκρότημα διαμερισμάτων ανάμεσα στην οδό V Pristavu, δίπλα στην αποβάθρα Holesovice και τη μαρίνα της Πράγας.
Στην οδό Privozni με Jankovcova, ένα παλιό εργοστάσιο άρτου και εμφιαλωμένου νερού,
μετά από ένα ρεκτιφιέ στεγάζει τη μεγαλύτερη διαφημιστική εταιρεία της Τσεχίας!
Πριν φύγουμε οριστικά από την περιοχή Holesovice, κάναμε μια στάση. Μια στάση στο θρυλικό Cross Club στη διασταύρωση των οδών Jankovcova και Plynarni. Είναι ένα πολυπολιτισμικό κέντρο που θεωρείται αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής σκηνής της Πράγας, διάσημο ακόμα και στο εξωτερικό. Έχει τρεις ορόφους, είναι καφέ, μπαρ, εστιατόριο και φυσικά κλαμπ με ζωντανή μουσική από εναλλακτικά συγκροτήματα, εστιάζοντας κυρίως στην αντισυμβατική σκηνή και την πολιτιστική πολυμορφία. Αυτό βέβαια που έχει δώσει μια μοναδική ταυτότητα στο Cross Club είναι ο συναρπαστικός φουτουριστικός βιομηχανικός σχεδιασμός, με πολλά ασυνήθιστα αντικείμενα από μέταλλο. Το μέρος είναι κορυφαίο για νυχτερινή διασκέδαση, αλλά και για μια στάση ώστε να δούμε αυτόν τον τρελό χώρο επιβαλλόταν! Είχε κόσμο και κάποιες περίεργες φάτσες αλλά δεν δώσαμε σημασία. Δεν μπορώ να πω ότι μας ταιριάζει σαν στυλ αυτός ο χώρος αλλά ήθελα να τον δω. Ήπιαμε τις μπυρίτσες μας και αποχωρήσαμε.
Είχε βραδιάσει πια και με το τραμ 12 επιστρέψαμε στη γειτονιά μας στην πλατεία Strossmayerovo που απέχει λίγες στάσεις με το τραμ από την συνοικία Holesovice. Αν και ήμασταν ένα βήμα από το ξενοδοχείο μας, ήταν η τελευταία μας μέρα στην Πράγα και θέλαμε να χαρούμε λίγο ακόμα την πόλη. Μπορεί να είδαμε πολλές και διαφορετικές όψεις της Πράγας αλλά όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην παλιά πόλη! Έτσι ξανά με το τραμ πήγαμε στην πλατεία Republiky. Λίγο χριστουγεννιάτικο κλίμα πριν το τέλος!
Στο εμπορικό Kotva στον 5ο όροφο είναι το καφέ-εστιατόριο T-Anker το οποίο έχει εξαιρετική θέα στις στέγες της παλιάς πόλης. Είπα να κάνουμε μια απόπειρα να ανέβουμε να δούμε τι παίζει εκεί πάνω. Όπως ανεβήκαμε έτσι κατεβήκαμε. Ο εξωτερικός χώρο της ταράτσας όπως ήταν φυσικό λόγω χειμώνα ήταν κλειστός και μάλιστα υπήρχε απαγορευτικό να περάσεις και να φωτογραφίσεις! Έτσι δεν μπήκαμε καν στο μπαρ. Σημειώστε το εσείς γιατί η ταράτσα τους θερινούς μήνες που είναι ανοιχτή έχει εξαιρετική θέα. Κατεβήκαμε το κτίριο και ψαχνόμασταν για το που θα πάμε για καφέ. Βρεθήκαμε στον πύργο της πυρίτιδας.
Το καφέ που επιλέξαμε τελικά ήταν το Grand Cafe Orient στην παλιά πόλη στην οδό Ovocny trh 19,
δίπλα από το Τσεχικό Μουσείο κυβισμού.
Το εσωτερικό του είναι ένας πολύ ωραίος χώρος σχεδιασμένος για τους λάτρεις του κυβισμού και της αρχιτεκτονικής. Η ατμόσφαιρα ήταν ζεστή και είχε συνεχώς κίνηση. Ο υπεύθυνος και ο ένας σερβιτόρος ήταν πολύ σοβαροί αλλά εξυπηρετικοί, ενώ ο δεύτερος σερβιτόρος ήταν ζωηρός, χαμογελαστός και πολύ φιλικός. Εκτός από τον καπουτσίνο πήρα και ένα γευστικό υπέροχο μιλφέιγ. Ο τελευταίος καφές στην Πράγα ήταν γεγονός!
Στο ταξίδι αυτό απολαύσαμε πολλές στιγμές χαλάρωσης σε καφέ και μπυραρίες. Ήταν ίσως η πρώτη φορά που χαρίσαμε στον εαυτό μας τόσες πολλές στάσεις για ξεκούραση, ζεστασιά, καφέ και μπύρα! Τον χειμώνα άλλωστε δεν γίνεται να περπατάς όλη τη μέρα οπότε οφείλαμε να βρίσκουμε στέγη να μας ζεσταίνει και να μας ξεκουράζει. Γι’ αυτό και πριν το ταξίδι είχα κάνει πολλή καλή έρευνα στα καφέ της Πράγας αλλά και στις μπυραρίες της. Μακάρι να είχαμε κι άλλες μέρες να πήγαινα σε ακόμα περισσότερα! Είπα όμως για φαγητό και θυμήθηκα ότι τελικά το είπαμε και το κάναμε! Αν εξαιρέσουμε το πρωινό που φάγαμε, το τσουρέκι στα κάρβουνα που μοιραστήκαμε και το μιλφέιγ δεν είχαμε φάει τίποτα όλη τη μέρα και είχε πάει αργά το απόγευμα. Πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο ο Rose έφαγε ένα αποτυχημένο σάντουιτς στην χριστουγεννιάτικη αγορά ενώ εγώ με το μιλφέιγ ήμουν κομπλέ!
Αφού ξεκουραστήκαμε στο δωμάτιο, θέλαμε να βγούμε για τελευταία φορά και να φάμε κάτι σαν άνθρωποι. Αλλά είχαμε μπουχτίσει τα λουκάνικα, τα γκούλας και τα κρέατα γενικά. Η λύση ήταν δίπλα μας. Κάθε μέρα πηγαίνοντας προς τη στάση του τραμ βλέπαμε μια πιτσαρία που πάντα είχε πολύ κόσμο. Ήρθε η στιγμή λοιπόν να πάμε κι εμείς. Το ιταλικό εστιατόριο λέγεται San Carlo - Pizza E Cucina Napoletana στη γωνία των οδών M. Horakove και Veverkova πολύ κοντά στην πλατεία Strossmayerovo στο 7ο διαμέρισμα και φυσικά ένα βήμα από το ξενοδοχείο μας Hotel Belvedere Prague. Εγώ πάντως το προτείνω το μαγαζί αν κάποιος θέλει κάτι έξω από το τουριστικό κέντρο, δεν τρώει τσέχικη κουζίνα και του αρέσει το ιταλικό.
Το στυλ του μαγαζιού είναι σαν μια απλή ταβέρνα ενώ οι θαμώνες ήταν ένα μιξ ντόπιων με τουρίστες. Το προσωπικό μια χαρά εξυπηρετικό αν και η παραγγελία μας μπορώ να πω πως καθυστέρησε λιγάκι. Η πίτσα ήταν πολλή καλή ενώ το ριζότο ήταν απλά οκ. Μαζί με μπύρα και κόκα κόλα ο λογαριασμός ήταν γύρω στις 550CZK (22€). Για υποτίθεται συνοικιακό μαγαζί και σε σύγκριση με τις τσέχικες μπυραρίες φτηνό δεν το λες! Αν και τώρα που το σκέφτομαι τόσο θα έβγαινε σε μια οποιαδήποτε πιτσαρία της Ελλάδας.
Το πρωί της επομένης, πήγαμε στον σταθμό Florenc για να πάρουμε το λεωφορείο της Flixbus για Βερολίνο Σόνενφελντ με ενδιάμεση στάση στη Δρέσδη.
Λίγο πριν τα σύνορα με τη Γερμανία, το τοπίο έγινε λευκό!
Δεν είχαμε δει χιόνι ακόμα (μετά χορτάσαμε και στην Ελλάδα), οπότε στη στάση που κάναμε στα σύνορα παίξαμε χιονοπόλεμο με μια παρέα ισραηλινών!
Έτσι χειμωνιάτικα και λευκά κλείνω αυτή την ιστορία. Αυτή ήταν η δική μου Πράγα! Μια Πράγαγιορτινή και στολισμένη, μια Πράγα τουριστική, μεσαιωνική και ιστορική, αλλά και κουλτουριάρα και εναλλακτική! Ευελπιστώ και αυτή η ιστορία μου να γίνει χρηστική για τους επόμενους που θέλουν να την επισκεφτούν. Θα ήθελα να την ξαναδώ την άνοιξη ή το καλοκαίρι. Γι' αυτό και κλείνω με αυτό που είχε πει ο Κάφκα για την πόλη που του ασκούσε μια αλλόκοτη γοητεία! Σχεδόν ολόκληρη η ζωή του συνδέθηκε με την Πράγα.
"Praha nepusti. Ani Tebe, ani me."
''Η Πράγα δεν σε αφήνει να φύγεις. Ούτε εσένα ούτε εμένα''!
ΤΕΛΟΣ
Η τελευταία διαδρομή που κάναμε ήταν στο 7ο διαμέρισμα, σε μια συνοικία αρκετά διαφορετική. Δεν ήταν κάτι το συγκλονιστικό ούτε θα πω πρέπει οπωσδήποτε να την επισκεφτείτε. Όμως προσπάθησα να εντοπίσω τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της. Η γειτονιά του Holesovice είναι μια βιομηχανική περιοχή, απομακρυσμένη σχετικά από το τουριστικό ραντάρ! Έχει την ακατέργαστη γοητεία μιας σύγχρονης πόλης με παλιά βιομηχανικά συγκροτήματα και θεωρείται μια από τις πιο ραγδαία αναπτυσσόμενες περιοχές στην Πράγα όπου τα πάντα συμβαίνουν. Τα εργοστάσια που υπήρχαν έχουν εκσυγχρονιστεί και ανακαινιστεί, και πήραν νέα ζωή ως γραφεία, διαμερίσματα και στούντιο για νέους καλλιτέχνες, σχεδιαστές και αρχιτέκτονες. Έχει πληθώρα από ιδιόρρυθμα καφέ και κουλ μπαράκια, εναλλακτικές γκαλερί και καταστήματα και είναι μια περιοχή όπου η δημιουργικότητα και η καινοτομία περιμένουν σε κάθε γωνιά! Δυστυχώς δεν είχαμε τον απαιτούμενο χρόνο να τα ανακαλύψουμε όλα αυτά αλλά πήραμε μια καλή γεύση.
Αν το σκεφτόμουν βέβαια καλύτερα εκείνη τη στιγμή κι αν είχαμε περισσότερο χρόνο θα ήταν ίσως προτιμότερο να πηγαίναμε στην ενδιαφέρουσα περιοχή του Smichov που πας πολύ εύκολα με τραμ από τη Μάλα Στράνα ή με το μετρό. Εκεί είναι και ο φημισμένος πολυχώρος MeetFactory. Επίσης θα μπορούσαμε να πάμε στο 8ο διαμέρισμα στην περιοχή Karlin που είναι ακριβώς κάτω από τον λόφο Vitkov κι έτσι δεν θα χάναμε χρόνο και έχει αρκετά πράγματα να δεις. Επίσης θα μπορούσα να πάρω ένα τραμ να πάω σε μια τυχαία γειτονιά με τα σοβιετικά μπλοκ πολυκατοικιών, με τα μουντά πάρκα και τους λιγότερο στιλάτους δρόμους. Θα μου πείτε γιατί. Για να έχω ολόκληρη την αληθινή εικόνα της Πράγας, και όχι μόνο αυτή που βλέπουν οι τουρίστες. Μπορεί να βγήκαμε έξω από το τουριστικό κέντρο, μπορεί να είδαμε το 1,2,3,4,7 διαμέρισμα της Πράγας αλλά δεν έχω την αυταπάτη ότι έχω ολοκληρωμένη άποψη για την πόλη. Το προσπάθησα όμως και είμαι ευχαριστημένος που δεν αρκεστήκαμε μόνο στο ''χρυσό τρίγωνο'' αλλά είδαμε και λιγότερο γνωστές γειτονιές και πιο αυθεντικές μέσα σε αυτές τις 3,5 μέρες.
Όπως έχω ξαναπεί το δίκτυο των λεωφορείων και των τραμ είναι άψογο στην Πράγα, κι έτσι πολύ εύκολα φτάσαμε στην περιοχή Holesovice και η αρχή έγινε από την στάση του τραμ Prazska Trznice και από την οδό Bubenske nabrezi δίπλα στον ποταμό.
Από το σημείο αυτό μπήκαμε στην αγορά της Πράγας δηλαδή Prazska trznice. Για σχεδόν 100 χρόνια, αυτό το μεγάλο συγκρότημα με στοιχεία αρ νουβό λειτούργησε ως ένα σφαγείο. Σήμερα είναι η μεγαλύτερη αγορά της Πράγας με αμέτρητα καταστήματα σε υπαίθριους πάγκους ή μέσα στις τεράστιες αίθουσες. Σε κάποιες αίθουσες λειτουργούν μοντέρνα εστιατόρια, Gallery μοντέρνας τέχνης και χώροι θεάτρου και τέχνης. Ομολογώ πως είχα μεγαλύτερες προσδοκίες από αυτή την αγορά γι’αυτό και ίσως να με απογοήτευσε. Τα κτίρια είχαν εξωτερικά ενδιαφέρον αλλά έμοιαζαν σαν να είναι κλειστά. Ίσως να έφταιγε που ήταν απόγευμα. Οι πάγκοι δημιουργούσαν την εντύπωση μιας απλής λαϊκής ασιατικής αγοράς. Δεν μου προξένησε κάποιο ενδιαφέρον.
Το ArtGen, είναι ένα συγκρότημα με γραφεία και γκαλερί σε ένα σύγχρονο αρχιτεκτονικά κτίριο,
μεταξύ των οδών Argentinska και Jatecni.
Περάσαμε απ' έξω από το κέντρο σύγχρονης τέχνης DOX στην οδό Poupetova 1. Και αυτός ο πολυλειτουργικός χώρος βρίσκεται σε ένα ανακαινισμένο συγκρότημα από βιομηχανικά κτίρια του 19ου αιώνα. Εκτός από τον εκθεσιακό χώρο υπάρχει ένα καφέ, ένα βιβλιοπωλείο και ένα design store. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον, έχει πολλά πράγματα να δεις και μόνο από αρχιτεκτονικής άποψης αξίζει. Χαρακτηριστικό του είναι μια ξύλινη κατασκευή στην ταράτσα που μοιάζει με πλοίο! Έχει είσοδο 180 CZK (7€). https://www.dox.cz/en/
Στην αυλή του A7 Office Center Holesovice (Holesovicky mestansky pivovar). Εδώ ήταν το πρώτο ζυθοποιείο που λειτουργούσε από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και το 1998. Έχει ανακηρυχτεί πολιτιστικό μνημείο για την ξεχωριστή αρχιτεκτονική του και πλέον είναι ένα συγκρότημα γραφείων! Μια ωραία αναμορφωμένη περιοχή ιδανική όμως να αράζεις το καλοκαίρι.
Πολύ κοντά είναι και το Classic 7 Business Park που είναι ακόμα ένα παράδειγμα μετασχηματισμού ενός ιστορικού κτιρίου. Συγκεκριμένα ήταν ένας αλευρόμυλος που μετά την ανασυγκρότηση έγινε σύγχρονο συγκρότημα γραφείων. Το όμορφο προσεγμένο πάρκο ανάμεσα στα κτίρια είναι ένας πολύ ωραίος χώρος να τον απολαμβάνεις όμως άνοιξη και καλοκαίρι. Ακριβώς δίπλα είναι πολυτελή συγκρότημα διαμερισμάτων ανάμεσα στην οδό V Pristavu, δίπλα στην αποβάθρα Holesovice και τη μαρίνα της Πράγας.
Στην οδό Privozni με Jankovcova, ένα παλιό εργοστάσιο άρτου και εμφιαλωμένου νερού,
μετά από ένα ρεκτιφιέ στεγάζει τη μεγαλύτερη διαφημιστική εταιρεία της Τσεχίας!
Πριν φύγουμε οριστικά από την περιοχή Holesovice, κάναμε μια στάση. Μια στάση στο θρυλικό Cross Club στη διασταύρωση των οδών Jankovcova και Plynarni. Είναι ένα πολυπολιτισμικό κέντρο που θεωρείται αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής σκηνής της Πράγας, διάσημο ακόμα και στο εξωτερικό. Έχει τρεις ορόφους, είναι καφέ, μπαρ, εστιατόριο και φυσικά κλαμπ με ζωντανή μουσική από εναλλακτικά συγκροτήματα, εστιάζοντας κυρίως στην αντισυμβατική σκηνή και την πολιτιστική πολυμορφία. Αυτό βέβαια που έχει δώσει μια μοναδική ταυτότητα στο Cross Club είναι ο συναρπαστικός φουτουριστικός βιομηχανικός σχεδιασμός, με πολλά ασυνήθιστα αντικείμενα από μέταλλο. Το μέρος είναι κορυφαίο για νυχτερινή διασκέδαση, αλλά και για μια στάση ώστε να δούμε αυτόν τον τρελό χώρο επιβαλλόταν! Είχε κόσμο και κάποιες περίεργες φάτσες αλλά δεν δώσαμε σημασία. Δεν μπορώ να πω ότι μας ταιριάζει σαν στυλ αυτός ο χώρος αλλά ήθελα να τον δω. Ήπιαμε τις μπυρίτσες μας και αποχωρήσαμε.
Είχε βραδιάσει πια και με το τραμ 12 επιστρέψαμε στη γειτονιά μας στην πλατεία Strossmayerovo που απέχει λίγες στάσεις με το τραμ από την συνοικία Holesovice. Αν και ήμασταν ένα βήμα από το ξενοδοχείο μας, ήταν η τελευταία μας μέρα στην Πράγα και θέλαμε να χαρούμε λίγο ακόμα την πόλη. Μπορεί να είδαμε πολλές και διαφορετικές όψεις της Πράγας αλλά όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην παλιά πόλη! Έτσι ξανά με το τραμ πήγαμε στην πλατεία Republiky. Λίγο χριστουγεννιάτικο κλίμα πριν το τέλος!
Στο εμπορικό Kotva στον 5ο όροφο είναι το καφέ-εστιατόριο T-Anker το οποίο έχει εξαιρετική θέα στις στέγες της παλιάς πόλης. Είπα να κάνουμε μια απόπειρα να ανέβουμε να δούμε τι παίζει εκεί πάνω. Όπως ανεβήκαμε έτσι κατεβήκαμε. Ο εξωτερικός χώρο της ταράτσας όπως ήταν φυσικό λόγω χειμώνα ήταν κλειστός και μάλιστα υπήρχε απαγορευτικό να περάσεις και να φωτογραφίσεις! Έτσι δεν μπήκαμε καν στο μπαρ. Σημειώστε το εσείς γιατί η ταράτσα τους θερινούς μήνες που είναι ανοιχτή έχει εξαιρετική θέα. Κατεβήκαμε το κτίριο και ψαχνόμασταν για το που θα πάμε για καφέ. Βρεθήκαμε στον πύργο της πυρίτιδας.
Το καφέ που επιλέξαμε τελικά ήταν το Grand Cafe Orient στην παλιά πόλη στην οδό Ovocny trh 19,
δίπλα από το Τσεχικό Μουσείο κυβισμού.
Το εσωτερικό του είναι ένας πολύ ωραίος χώρος σχεδιασμένος για τους λάτρεις του κυβισμού και της αρχιτεκτονικής. Η ατμόσφαιρα ήταν ζεστή και είχε συνεχώς κίνηση. Ο υπεύθυνος και ο ένας σερβιτόρος ήταν πολύ σοβαροί αλλά εξυπηρετικοί, ενώ ο δεύτερος σερβιτόρος ήταν ζωηρός, χαμογελαστός και πολύ φιλικός. Εκτός από τον καπουτσίνο πήρα και ένα γευστικό υπέροχο μιλφέιγ. Ο τελευταίος καφές στην Πράγα ήταν γεγονός!
Στο ταξίδι αυτό απολαύσαμε πολλές στιγμές χαλάρωσης σε καφέ και μπυραρίες. Ήταν ίσως η πρώτη φορά που χαρίσαμε στον εαυτό μας τόσες πολλές στάσεις για ξεκούραση, ζεστασιά, καφέ και μπύρα! Τον χειμώνα άλλωστε δεν γίνεται να περπατάς όλη τη μέρα οπότε οφείλαμε να βρίσκουμε στέγη να μας ζεσταίνει και να μας ξεκουράζει. Γι’ αυτό και πριν το ταξίδι είχα κάνει πολλή καλή έρευνα στα καφέ της Πράγας αλλά και στις μπυραρίες της. Μακάρι να είχαμε κι άλλες μέρες να πήγαινα σε ακόμα περισσότερα! Είπα όμως για φαγητό και θυμήθηκα ότι τελικά το είπαμε και το κάναμε! Αν εξαιρέσουμε το πρωινό που φάγαμε, το τσουρέκι στα κάρβουνα που μοιραστήκαμε και το μιλφέιγ δεν είχαμε φάει τίποτα όλη τη μέρα και είχε πάει αργά το απόγευμα. Πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο ο Rose έφαγε ένα αποτυχημένο σάντουιτς στην χριστουγεννιάτικη αγορά ενώ εγώ με το μιλφέιγ ήμουν κομπλέ!
Αφού ξεκουραστήκαμε στο δωμάτιο, θέλαμε να βγούμε για τελευταία φορά και να φάμε κάτι σαν άνθρωποι. Αλλά είχαμε μπουχτίσει τα λουκάνικα, τα γκούλας και τα κρέατα γενικά. Η λύση ήταν δίπλα μας. Κάθε μέρα πηγαίνοντας προς τη στάση του τραμ βλέπαμε μια πιτσαρία που πάντα είχε πολύ κόσμο. Ήρθε η στιγμή λοιπόν να πάμε κι εμείς. Το ιταλικό εστιατόριο λέγεται San Carlo - Pizza E Cucina Napoletana στη γωνία των οδών M. Horakove και Veverkova πολύ κοντά στην πλατεία Strossmayerovo στο 7ο διαμέρισμα και φυσικά ένα βήμα από το ξενοδοχείο μας Hotel Belvedere Prague. Εγώ πάντως το προτείνω το μαγαζί αν κάποιος θέλει κάτι έξω από το τουριστικό κέντρο, δεν τρώει τσέχικη κουζίνα και του αρέσει το ιταλικό.
Το στυλ του μαγαζιού είναι σαν μια απλή ταβέρνα ενώ οι θαμώνες ήταν ένα μιξ ντόπιων με τουρίστες. Το προσωπικό μια χαρά εξυπηρετικό αν και η παραγγελία μας μπορώ να πω πως καθυστέρησε λιγάκι. Η πίτσα ήταν πολλή καλή ενώ το ριζότο ήταν απλά οκ. Μαζί με μπύρα και κόκα κόλα ο λογαριασμός ήταν γύρω στις 550CZK (22€). Για υποτίθεται συνοικιακό μαγαζί και σε σύγκριση με τις τσέχικες μπυραρίες φτηνό δεν το λες! Αν και τώρα που το σκέφτομαι τόσο θα έβγαινε σε μια οποιαδήποτε πιτσαρία της Ελλάδας.
Το πρωί της επομένης, πήγαμε στον σταθμό Florenc για να πάρουμε το λεωφορείο της Flixbus για Βερολίνο Σόνενφελντ με ενδιάμεση στάση στη Δρέσδη.
Λίγο πριν τα σύνορα με τη Γερμανία, το τοπίο έγινε λευκό!
Δεν είχαμε δει χιόνι ακόμα (μετά χορτάσαμε και στην Ελλάδα), οπότε στη στάση που κάναμε στα σύνορα παίξαμε χιονοπόλεμο με μια παρέα ισραηλινών!
Έτσι χειμωνιάτικα και λευκά κλείνω αυτή την ιστορία. Αυτή ήταν η δική μου Πράγα! Μια Πράγαγιορτινή και στολισμένη, μια Πράγα τουριστική, μεσαιωνική και ιστορική, αλλά και κουλτουριάρα και εναλλακτική! Ευελπιστώ και αυτή η ιστορία μου να γίνει χρηστική για τους επόμενους που θέλουν να την επισκεφτούν. Θα ήθελα να την ξαναδώ την άνοιξη ή το καλοκαίρι. Γι' αυτό και κλείνω με αυτό που είχε πει ο Κάφκα για την πόλη που του ασκούσε μια αλλόκοτη γοητεία! Σχεδόν ολόκληρη η ζωή του συνδέθηκε με την Πράγα.
"Praha nepusti. Ani Tebe, ani me."
''Η Πράγα δεν σε αφήνει να φύγεις. Ούτε εσένα ούτε εμένα''!
ΤΕΛΟΣ
Last edited:
