Ινδία Νεπάλ Πληροφορίες για Ινδία,Νεπάλ,...

[dmdoc]

εννοεις 2011 ή εγω μπερδευτικα σε κατι φιλε;:roll:

Ε όχι και φίλος η dim!!!!!

 

[dmdoc]

φαίνεται ποια τιμή είναι σωστή και ποια όχι,

Από που φαίνεται;;

 

[Yorgos]

Από το προηγούμενο κομμάτι της πρότασης: Κάνε ένα διερευνητικό παζάρι με τον πρώτο και μετά θα έχεις ένα μπούσουλα, φαίνεται ποια τιμή είναι σωστή και ποια όχι, αλλά μιλάμε για ελάχιστα χρήματα.

Παζαρεύοντας, όταν φτάσεις σε μια τιμή που βλέπεις ότι ο άλλος δε δέχεται να πουλήσει τις υπηρεσίες του θεωρώντας την απαράδεκτη και πια σταματάει να ασχολείται μαζί σου παρότι δεν έχει την ανάλογη ζήτηση (άλλους τουρίστες στους οποίους να στραφεί), βρίσκεσαι πολύ κοντά στην κόκκινη γραμμή της αποδεκτής ή μη αποδεκτής τιμής από την πλευρά του. Εξαρτάται από τον καθένα πόσο πάνω από αυτή τη γραμμή θέλει να πληρώσει. Εξυπακούεται πως υπάρχουν και πονηροί, εννοείται πως δε συζητάμε για παραδείγματα σαν αυτό που έδωσες με το μαγνητάκι.

Γενικώς, σε σύγκριση με όλες τις πολυπλοκότητες της Ινδίας, το παζάρι δεν είναι και καμία αξεπέραστη δυσκολία. Στα περισσότερα πράγματα, από τα rickshaw μέχρι τις βάρκες, η προσφορά υπερβαίνει τη ζήτηση τόσο πολύ που σχεδόν πάντα ο υποψήφιος αγοραστής έχει το πάνω χέρι. Και είναι τόσο φτηνή η χώρα και τόσο φτωχοί πολλοί από τους κατοίκους τους που και να πληρώσεις λίγο παραπάνω από την κόκκινη γραμμή επειδή έτσι το θες, και σχεδόν ανέξοδο είναι και μάλλον και ανθρώπινο.

Το ίδιο μοτίβο (τεράστια προσφορά σε σχέση με τη ζήτηση) ισχύει σχεδόν σε όλα, από τα καταλύματα μέχρι ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς. Στα rickshaw που λέγαμε, δεν μου έτυχε σε όσους μήνες ήμουν στην Ινδία συνολικά να με πάνε ποτέ σε μαγαζιά. Αλλά αν με πήγαινε κανείς, θα του έλεγα άσε τα μαγαζιά και φύγαμε, αλλιώς κατεβαίνω και παίρνω άλλον. Έχει τόσους παντού και πάντα που προσφέρουν την ίδια υπηρεσία πάμφθηνα που δεν αντιμετωπίζει κανείς δυσκολίες τέτοιου τύπου, εγώ τουλάχιστον δεν αντιμετώπισα καμία. Ε, από κάποιο σημείο και μετά, έχεις πια μια πολύ καλή εικόνα του τι είναι μια αποδεκτή τιμή και τι όχι που δε χρειάζεται καν να κάνεις το παζάρι με τον πρώτο μέχρι να απηυδήσει.

Όπως σχεδόν παντού, δεν πληρώνεις για τις υπηρεσίες (ειδικά το συνολικό ποσό) προτού αυτές προσφερθούν. Εννοείται πως αν πληρώσεις τον τουκτουκατζή για όλη τη μέρα και σε κάποια φάση τον αφήσεις για να πας να δεις έναν ναό, υπάρχει το πολύ σοβαρό ενδεχόμενο να έχει εξαφανιστεί όταν επιστρέψεις. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται, μιλάμε για άνθρωπο που έχει ξαναταξιδέψει.

 

[dmdoc]

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με όσα γράφεις.
Τα λόγια σου όμως δείχνουν την εμπειρία της χώρας,κάτι που δεν έχει ο Βασίλης που αναζητά πληροφορίες.Δεν ξέρει περί προσφοράς και ζήτησης,φτώχειας,εξυπνάκηδων και πονηρών,όπως άλλωστε και εγώ όταν πήγα.Αν όμως κάποιος μου έλεγε για τα επίμονα παζαρέματα,θα είχαμε γλυτώσει καμιά 100? έκαστος,από τις φόλες των πρώτων ημερών.

 

[Yorgos]

Ε δεν μπήκα και στη διαδικασία να γράψω εγχειρίδιο διαπραγμάτευσης στην Ασία, διότι ο φίλος λέει από το αρχικό ποστ πως έχει ξαναπάει στην Ινδοκίνα, όπου πάνω-κάτω η κατάσταση είναι η ίδια.

Από κει και πέρα, μάλλον έχεις δίκιο, δεν το εξήγησα καλά. Ήθελα να πω πως για μένα το πρόβλημα μη γνώσης των τιμών είναι πιο σοβαρό όταν βρίσκεσαι σε χώρα όπου η προσφορά υπηρεσιών είναι πολύ μικρή, πολλές φορές μικρότερη κι από τη ζήτηση. Ας πούμε στη Δ. Αφρική μου έτυχε να θέλω να φύγω από ένα μέρος όπου δεν υπήρχε δημόσια συγκοινωνία, ρώτησα και μου είπαν πως θα πρέπει να κανονίσω την τιμή με έναν εκ των δύο ιδιοκτητών αυτοκινήτου του χωριού, που μάλιστα τύχαινε να είναι και αδέρφια. Ε, έπρεπε να έχω μια άποψη του πόσο περίπου κάνει η διαδρομή που ήθελαν αν κάνω, πόσο είναι μια δίκαιη τιμή, ώστε να βγάλει κι αυτός το κέρδος του, αλλά χωρίς να με γδάρει κι αυτό το σκηνικό επαναλαμβανόταν συνεχώς διότι δεν υπήρχαν πολλά άτομα που να είχαν αυτοκίνητο και πολλές φορές δεν υπήρχε και κανένα, οπότε ήσουν και στο έλεος του ποιος θα περάσει από τον κάθε καταυλισμό και στο τι τιμή θα μου ζητήσει, σε μια χώρα μάλιστα που δεν ήταν και ιδιαίτερα φθηνή, κάθε άλλο.

Ε, αυτό το πρόβλημα στην Ινδία δεν υφίσταται. Ο φίλος Βασίλης θα βρεθεί μπροστά σε ένα σκηνικό πολύ γνώριμο, αφού έχει πάει Ινδοκίνα. Επιπλέον, ακόμη και να σε κλέψουν (που μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε, εγώ είμαι σίγουρος πως θα μου έχει συμβεί) σε μια χώρα που οι τιμές είναι τόσο χαμηλές όσο η Ινδία, το κακό είναι μικρότερο απ' ό,τι στη Σενεγάλη ή τη Μαυριτανία, αυτό εννοούσα και όχι πως ό,τι τιμή κι αν σου πουν είναι καλή, δεν το εξήγησα σωστά. Απλώς είναι πιο εύκολο να βρεις το περίπου έστω κυμαίνεται μια λογική τιμή, λόγω της υπερπληθώρας προσφοράς.

Σε αυτά που μάλλον θα πρέπει να μην κόψει ο σύντροφος, είναι το Βαρανάσι, προφανώς. Και ναι, νομίζω πως μια έξτρα ημέρα εκεί είναι απαραίτητη, το όλο σκηνικό είναι εμπειρία ζωής (και θανάτου μπορώ να σου πω). Το Δελχί, λίγα πράγματα για μένα, σε σχέση πάντα με τα υπόλοιπα. Από το Κατμαντού, αξίζει να πάρετε μηχανάκι για να πάτε στα πέριξ αν είστε του δικύκλου, αλλά η οδήγησή τους είναι η χειρότερη που έχω δει οπουδήποτε, πολλή πολλή προσοχή.

 

[meli]

Νομιζω πηρες αρκετες απαντησεις...
Το Βαρανασι,με τιποτα να μην το χασεις!!! Και αξιζει με λιγα χρηματα παραπανω να πας με πτηση απευθειας Κατμαντου!!
Οι τιμες ναι,ολες θελουν παζαρι...Βεβαια,καποιες φορες με τις ρουπιες μπερεδευομουν και μετα συνειδητοποιουσα οτι μπορει να επεμενα και για 20 λεπτα διαφορα! Εχει δικιο ο Γιωργος....Οταν το καταλαβαινα βεβαια σταματουσα.
Να κλεισεις απο εδω τα τρενα. Α2 ειναι ενταξει. Και κατι άλλο,βαλε παραπανω χρονο,.γιατι τα τρενα στην Ινδια καθυστερουν χωρις κανενα λογο και ποτε δεν μπορεις να υπολογισεις...:roll:

 

[Yorgos]

Βεβαια,καποιες φορες με τις ρουπιες μπερεδευομουν και μετα συνειδητοποιουσα οτι μπορει να επεμενα και για 20 λεπτα διαφορα!

Μου'χει τύχει και μένα, μεγάλη ξεφτίλα... Οταν περνάς πολύ χρόνο σε μέρη υπερβολικά φτηνά είναι απίστευτο το τι μπορεί να πάθει ο εγκέφαλός σου...
Χάνεις την αίσθηση του μέτρου.

Και κατι άλλο,βαλε παραπανω χρονο,.γιατι τα τρενα στην Ινδια καθυστερουν χωρις κανενα λογο

Ε, όχι πάντα χωρίς λόγο. Στη δική μου περίπτωση μπήκαν κάτι μουτζαχεντίν μέσα στη Βικτώρια και "γαζώσανε" τους μισούς επιβάτες.
Αλλά ναι, σωστή η παρατήρηση, παίζει καθυστέρηση.

 

[williamgr]

Θα ευχαριστήσω αργότερα πιο εκτενώς για όλες τις ωραίες συμβουλές, απλά επείδη είναι ήδη λίγο αργά και έχω ήδη περάσει πάνω από 12ωρο κάνοντας έρευνα για το ταξίδι, να ρωτήσω μόνο @yorgos, την πτήση Κατμαντού-Βανγκόκ που αναφέρεις με 175Ε σε ποιο site την βρήκε, γτ εγώ έχω ψάξει και λιγότερο από 230 δεν την βρίσκω. thanks girls and guys και θα επανέλθω αύριο δριμύτερος !

 

[Yorgos]

KAYAK - Cheap Flights, Hotels, Airline Tickets, Cheap Tickets, Cheap Travel Deals - Compare Hundreds of Travel Sites At Once

Σατανικό, μέχρι να το κάνω copy-paste πήγε 177?. Τέλος πάντων αυτό είναι.

 

[amsterdam]

Ε, όχι πάντα χωρίς λόγο. Στη δική μου περίπτωση μπήκαν κάτι μουτζαχεντίν μέσα στη Βικτώρια και "γαζώσανε" τους μισούς επιβάτες.
Αλλά ναι, σωστή η παρατήρηση, παίζει καθυστέρηση.

Υπήρχαν τότε διάσπαρτοι ελεύθεροι σκοπευτές πέριξ του σταθμού?

 

[williamgr]

Επίσης, ξέρω να οδηγώ μηχανάκι αλλά δεν έχω δίπλωμα - μπορεί να νοικιάσω όμως μηχανάκι στο Κατμαντού? Και επίσης, πες ότι μπορώ να το νοικιάσω - φτάνοντας σε μία πόλη όπως στo Baktapur, το μηχανάκι τι το κάνω? Εννοώ το κυκλοφορώ μέσα στη πόλη και μπαίνω εναλλάξ σε ναούς κλπ ώστε να υπάρχει πάντα κάποιος να το φυλάει ή το κλειδώνω κάπου - κάπως?

 

[Yorgos]

Ναι, μπουκάρανε μέσα στο σταθμό κάτι Πακιστανοί και σκοτώσανε πολύ κόσμο. Εμε΄να το τραίνο μου έφευγε εκείνη την ώρα, ακούσαμε τους πυροβολισμούς αλλά όλοι νομίζαμε πως ήταν στρακαστρούκες. Εγώ μάλιστα δεν πήρα χαμπάρι ούτε όταν έφτασα στο Aurangabad γιατί έφτασα πτώμα κι έπεσα για ύπνο. Το απόγευμα που ξύπνησα είχε διακοπή ρεύματος, πήγα να δω κάτι κάστρα και μόνο την επόμενη μου είπαν τι είχε γίνει. Πήρα τη μάνα μου τηλέφωνο στην Ελλάδα να μην ανησυχεί γιατί το τελευταίο μέιλ που της είχα στείλει ήταν "όλα πάνε καλά, πάω στο σταθμό της Βομβάης" και φυσικά με δήλωσε αγνοούμενο αφού ήξερε πως την ώρα του μακελειού ήμουν στο τραίνο.. Κόντεψε να πεθάνει η γυναίκα... Τέλος πάντων μην ξεφεύγουμε και μην τρομάζουμε και τον Βασίλη χωρίς λόγο, αυτά γίνονται μια στα δέκα χρόνια.

Τα μηχανάκια τα νοικιάζουνε ακόμη και στους περαστικούς στο Νεπάλ, δε μου ζήτησε κανείς ποτέ άδεια. Αν βρεις κάτι με λουκέτο, παρ'το, αλλιώς κλείδωνε το τιμόνι και πάρκαρέ το σε κάποιο πολυσύχναστο σημείο, έξω από τους ναούς ας πούμε πάντα υπάρχει κόσμος, παππούδες που κάθονται, με μια χειρονομία τους ρωτάς αν είναι ΟΚ να παρκάρεις εκεί και αν μπορούν να του ρίχνουν και καμιά ματιά, σε ανάγκη δίνεις και κανένα φράγκο.