Δεν μπόρεσα να το αποφύγω!
Γράφτηκα κι΄ εγώ να σας μεταφέρω κάτι που έτυχε μπροστά μου τελευταία.
Αλλά και επειδή πριν το τελευταίο ολιγοήμερο ταξίδι μας, είχα τη τύχη... να το επισκεφτώ μόνος μου πριν πολλά χρόνια τρείς φορές, επί 30 μέρες την κάθε φορά. "Φιλοξενούμενος" έμενα στην περιοχή του Trocadero. Για μένα είναι η πρωτεύουσα του κόσμου, όλα απ΄ εδώ ξεκίνησαν. Επαναστάσεις, δημοκρατικοί, σοσιαλιστές, κομμουνιστές, αναρχικοί, κι΄ όλοι οι "κυνηγημένοι" εδώ έβρισκαν καταφύγιο. Αλλά εσείς αυτά τα γνωρίζετε. Μεταφέρω λοιπόν το παρακάτω:
"Σκεφτείτε ποιοι μπορεί να είναι οι βασικοί λόγοι αυτής της απελπισίας. Ο καθένας από σας θα έχει τους δικούς του. Σας εκθέτω τους δικούς μου: η θέληση για τον έρωτα, η τρωτότητα του σώματος μας, η εξαντλητική ευτέλεια που κυριαρχεί στην κοινωνική ζωή, η τραγική μοναξιά στην οποία ζούμε κατά βάθος όλοι, οι αναποδιές της φιλίας, η μονοτονία και η αναισθησία που φέρνει μαζί της η συνήθεια του ζην.
Από την άλλη μεριά της ζυγαριάς έχουμε το Παρίσι. Αυτή η πόλη , ίσως επειδη δεν τελειώνει ποτέ κι επειδή, επιπλέον είναι υπέροχη, αντεπεξέρχεται σε όλα, αντεπεξέρχεται σε όλους τους λόγους που βρίσκει ο άνθρωπος για να ευτυχήσει".
Ενρίκε Βίλα-Μάτας "Το
Παρίσι δεν τελειώνει ποτέ" μτφρ. Νανά Παπανικολάου