Ο προστάτης των ελεφάντων

[renata]

Στην Καµπότζη, τον αποκαλούν «Θείο Ελέφαντα». Ο Τούι Σερεϊβατάνα έχει αφιερώσει τη ζωή του στον αγώνα κατά της εξαφάνισης των παχύδερµων από τη χώρα του και τιµήθηκε φέτος µε το Βραβείο Γκόλντµαν για την προστασία του περιβάλλοντος.

Στον Βατάνα, όπως προτιµάει να τον αποκαλούν, άρεσαν πολύ οι ιστορίες µε ελέφαντες και τους είδε ζωντανούς για πρώτη φορά στα 9 του, όταν δύο οδηγοί ελεφάντων πέρασαν τη νύχτα µε τα ζώα τους σ’ ένα γειτονικό χωριό.

Θαύµασε τότε τη συνεννόηση που υπάρχει ανάµεσα στους ελέφαντες και σ’ αυτούς που τους φροντίζουν. «Τότε ήταν που κατάλαβα ότι θα γινόµουν ένας προστάτης των ελεφάντων», εξηγεί. Ηταν 5 χρονών όταν οι Ερυθροί Χµερ πήραν την εξουσία, το 1975, και το 1989 βρέθηκε µε σοβιετική υποτροφία στη Λευκορωσία για µια σειρά µαθηµάτων για τα δάση στο Τεχνικό Πανεπιστήµιο της χώρας. Οταν επέστρεψε στην Καµπότζη, προσελήφθη στη διεύθυνση δασών. Και λίγα χρόνια αργότερα, η µη κυβερνητική οργάνωση Fauna and Flora (Πανίδα και Χλωρίδα) τού προσέφερε την ευκαιρία να ασχοληθεί µε το παλιό του πάθος, τους ελέφαντες.

Μολονότι οι ελέφαντες ήταν πάντα σεβαστοί στον πολιτισµό των Χµερ, επί πολλές δεκαετίες υφίσταντο στην Καµπότζη ένα ανελέητο κυνηγητό για τους χαυλιόδοντές τους ή για να φύγουν από τις περιοχές τους ώστε να επεκταθούν σ’ αυτές οι άνθρωποι. Το αποτέλεσµα ήταν να µειωθεί ο αριθµός τους και σήµερα σε όλη την Καµπότζη δεν ζουν περισσότεροι από 500 ελέφαντες. «Οι άνθρωποι τούς έριχναν οξύ στο κεφάλι», αφηγείται ο Βατάνα. «Τους επιτίθονταν µε ακόντια από µπαµπού ή δηλητηρίαζαν τους καρπούς των δένδρων».

Η Fauna and Flora Ιnternational τον «στρατολόγησε» το 2003 για να προσπαθήσει να προωθήσει µια ειρηνική συγκατοίκηση ανθρώπων και ελεφάντων. Επειτα από πολλές δοκιµές και αρκετά λάθη, πρότεινε µερικά απλά πράγµατα.

Κάποια χωριά εγκατέστησαν σειρές από αιώρες στις οποίες «κοιµούνται» σκιάχτρα µε καπέλο, ραντισµένα µε µια µυρωδιά που για τους ελέφαντες σηµαίνει άνθρωπο. Αλλα έστησαν ηλεκτρικούς φράκτες που τροφοδοτούνται µε ηλιακή ενέργεια και είναι αρκετά ισχυροί για να αποθαρρύνουν έναν ελέφαντα χωρίς να του κάνουν κακό.

Σε άλλες περιπτώσεις ήταν αρκετό να αλλάξουν τις καλλιέργειες, για παράδειγµα να αντικαταστήσουν τα καρπούζια και τις µπανάνες που λατρεύουν οι ελέφαντες, µε φυτά που αντιπαθούν, όπως οι µελιτζάνες.

Ο Βατάνα πηγαίνει από χωριό σε χωριό και µιλάει µε κατοίκους και τοπικούς αξιωµατούχους.

Οπου οι ελέφαντες είχαν καταστρέψει σπίτια και σοδειές, τον έβριζαν και τον απειλούσαν, όµως σιγά σιγά κέρδισε τους χωρικούς µε τις ιδέες του και τον ενθουσιασµό του. Εφτιαξε µάλιστα µε την οµάδα του τέσσερα σχολεία σε δάση όπου ζουν ελέφαντες και προγραµµατίζει κι άλλα. «Τέσσερις ηµέρες την εβδοµάδα, τα παιδιά ακολουθούν το κανονικό σχολικό πρόγραµµα», εξηγεί. «Την πέµπτη ηµέρα, µαθαίνουν πώς να προστατεύουν τους ελέφαντες».
tanea.gr