Νορβηγία Νορβηγία: φιορδ, παγετώνες, raspberries και μανιτάρια

[Menia21]

Η πρώτη σκέψη μας ήταν πού θα βρούμε εστιατόριο ανοικτό. Ήταν στο περίπου 15.30, δύσκολη ώρα μιας και στα βουνά τα εστιατόρια δεν είναι όλη την ώρα ανοικτά. Στην επιστροφή σταματήσαμε στο Gaupne, όπου υπήρχε ένα μικρό εμπορικό κέντρο, δίπλα ήταν το super market και παραδίπλα τα σχολεία. Στο εμπορικό είχε ένα και μοναδικό εστιατόριο - καφετέρια. Παραγείλαμε σολωμό για το παιδί (fish and chips), ένα club σάντουιτς για εμένα και μια σίζαρς για τον σύζυγο, 50 ευρωπουλάκια υπέρ των πεινασμένων στομαχιών μας. Μετά κάναμε μια βόλτα στον ανοικτό χώρο του σχολείου, για να συγχυστούμε και να παίξει το αγόρι μας. Δεν ήταν περιφραγμένο, είχε γήπεδα, παιδικές χαρές και χώρους για ποδήλατα. Τα ίδια και στα σχολεία του Hafslo, ίσως και καλύτερα. Προσπαθώ να κάνω τη σύγκριση με το δημοτικό σχολείο που ξεκίνησε ο γιος μου αλλά είναι μάταιο. Οι σχολικές αυλές είναι ανοικτές γιατί δεν φοβούνται. Ο καιρός τους είναι βροχερός και κρύος τον περισσότερο χρόνο, παρόλα αυτά έχουν τόσες πολλές εξωτερικές δραστηριότητες στο προαύλιο των σχολείων. Εμείς που έχουμε όλο τον χρόνο ήλιο γιατί έχουμε τσιμέντο μόνο? Μετά φταίνε τα παιδιά που βαριούνται, δεν εκτονώνονται και δεν αθλούνται? Ετσι ροκανίσαμε ευχάριστα τον χρόνο μέχρι τις 19.30, ώρα δείπνου. Πήγαμε να πνίξουμε τον πόνο μας για το χάλι των ελληνικών σχολείων ξεκινώντας με ένα πιάτο σαλάτα με σολωμό. Και στη συνέχεια μοσχαράκι με σουφλέ πατάτας. Και στο τέλος γλυκό παγωτό raspberry... Αλήθεια, πείτε μου, έχετε φάει χειροποίητο παγωτό raspberry???? Πήγα στον παράδεισο και ξαναγύρισα! Ωχ Θεέ μου...

 

[Dina Z]

α. Παραγείλαμε σολωμό για το παιδί (fish and chips), ένα club σάντουιτς για εμένα και μια σίζαρς για τον σύζυγο, 50 ευρωπουλάκια υπέρ των πεινασμένων στομαχιών μας

Μπορεις να μας δωσεις περισσοτερες πληροφοριες για το κοστος και γενικα για τα εξοδα σας;
Ανεξαρτητα απο την οικονομικη δυνατοτητα του καθενος θεωρω πως κανεις μπορει να σχηματισει μια εικονα.

 

[Menia21]

Θα γραψω πολυ αναλυτικα οταν τελειωσει η ιστορια για το κοστος κ καποια χρησιμα tips. Παντως νομιζω οτι, ανεξαρτητως budget, την ακριβεια δεν την γλυτωνεις με τιποτα. Πας προετοιμασμενος για να μην παθεις σοκ απο τα περιπου 5 ευρω που κοστιζει το ψωμι...

 

[Menia21]

22/08. Χμμμ... Σήμερα ο καιρός δίνει 100% βροχή. Πάρα πολύ κακό αυτό. Είχαμε κανονίσει πεζοπορία στο Molden, στο Mollandsmarki, αρκετά κοντά στο Hafslo. Από εκεί θα είχαμε φοβερή θέα των φιορδ. Δυστυχώς δεν ήταν καθόλου ασφαλές να το κάνουμε με αυτόν τον καιρό. Χώρια του ότι θα είχε ομίχλη. Το μόνο μέρος που θα μπορούσαμε να επισκεφτούμε για να σπαταλήσουμε κάποιες ώρες ήταν το Glacier Museum (Norsk Bremuseum) στο Fjaerland. Μετά απλά ελπίζαμε να σταματούσε η παλιοβροχή, μπας και κάναμε καμιά βόλτα στο Fjaerland ή στο Balestrand.
To Fjaerland είναι περίπου ένα μισάωρο οδήγηση από το Hafslo. Πάντα σύμφωνα με το GPS. Λόγω της ασταμάτητης βροχής και της ομίχλης, το μισάωρο έγινε ώρα. Οι δρόμοι είναι αρκετά ασφαλείς πάντως και η άσφαλτος σε άριστη κατάσταση. Ακόμα και με αυτόν τον καιρό. Μπορώ να φανταστώ το Fjaerlandfjord μια ηλιόλουστη μέρα. Ψηλά βουνά γύρω γύρω, πολύ κοντά ο Bøyabreen Glacier, μέρος του τεράστιου Jostedalsbreen. Σήμερα έχει ομίχλη και απόλυτη ερημιά. Όχι ότι είναι άσχημα. Το αντίθετο μπορώ να πω. Πολύ ατμοσφαιρικά. Για δείτε.

 

[Menia21]

Η αλήθεια είναι ότι η βροχή δεν σταμάτησε καθόλου. Αρα το μουσείο ήταν μονόδρομος. Το Glacier Museum είναι μια εξαιρετική επιλογή για να μάθεις τα πάντα για τους παγετώνες. Εχει διαδραστικά παιχνίδια για μικρούς και μεγάλους και έχει χρησιμοποιηθεί πολλή τεχνολογία. Ξεκινάς με το multi media tunnel, όπου σε κλείνουν σε ένα θεοσκότεινο τούνελ- απομίμηση ice tunnel και ξεκινά ένα σκηνικό με φώτα, παρουσιάσεις για την παγκόσμια κλιματική αλλαγή στα αγγλικά και στο τέλος βγαίνεις ζαλισμένος και προβληματισμένος. Ο τρόπος που γίνεται η παρουσίαση αυτή έχει κάτι το ζοφερό, όταν βγήκαμε από το τούνελ νιώθαμε μουδιασμένοι και με πολλά ερωτηματικά στο κεφάλι μας. Περιττό να πω ότι εάν είσαι κλειστοφοβικός ΔΕΝ το κάνεις. Στη συνέχεια μπήκαμε στην αίθουσα προβολής ενός αφιερώματος για τους παγετώνες της Νορβηγίας, το οποίο βίντεο είχε την εξής ιδιαιτερότητα: παιζόταν σε πέντε (!) μεγάλες οθόνες, όπου οι λήψεις είχαν γίνει από ένα ελικόπτερο. Όπως έγραψε ένας συνταξιδιώτης σε άλλο site: "Be aware that the wrap around screening of a helicopter flight over the glacier is very realistic and you will be "banking" with the pilot as you sweep around crags and ice walls......not advisable for those with a fear of heights and/or flying." Δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς. Νομίζω ότι όλοι ζαλίστηκαν, ήταν λες και ήμασταν εμείς μέσα στο ελικόπτερο και πετούσαμε πάνω από τους παγετώνες. Συγκλονιστική εμπειρία! Και μετά την εικονική πτήση, περάσαμε αρκετή ώρα με τα διαδραστικά παιχνίδια και πειράματα. Φτιάξαμε πάγο, βάψαμε πάγο, δημιουργήσαμε ηλεκτρικό ρεύμα από το λυώσιμο του νερού του παγετώνα. Και άλλα τέτοια. Ενα 2ωρο κάτσαμε στο μουσείο. Η βροχή συνεχιζόταν, οπότε το πήραμε απόφαση ότι για σήμερα δυστυχώς δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά. Ξεκινήσαμε πίσω για το Sogndal για να βρούμε κάποιο εστιατόριο, μιας και στο Fjaerland δεν μπορέσαμε να βρούμε τίποτα ανοικτό. Στο Sogndal πολύ δύσκολο το πάρκιν και πάντα με πληρωμή. Βρήκαμε ένα μπριζολάδικο (έτσι λεγόταν το εστιατόριο) και καθήσαμε για μπριζόλες. Αυτά για σήμερα. Επιστροφή στο ξενοδοχείο, ξεκούραση, δείπνο και ετοιμασία για την αυριανή μας τεράστια ημέρα! Διότι για αύριο έδινε ηλιοφάνεια και θα φεύγαμε για άλλο ξενοδοχείο και περιοχή! Ύπνο λοιπόν!

 

[Menia21]

23/08. Πραγματικά σήμερα ΠΡΕΠΕΙ να οργανωθούμε σωστά! Η μέρα προβλέπεται θηριώδης! Αναχωρούμε από το Hafslo και, μέσω ενός National Tourist Route, οδεύουμε προς Hjelle. Στη Νορβηγία υπάρχουν 18 national Tourist Routes, δρόμοι με εξαιρετικά τοπία, ας πούμε "φτιαγμένοι" για τουρίστες. https://www.nasjonaleturistveger.no/en/routes
Επιστρέφουμε στο Gaupne και από εκεί στην ουσία ξεκινά ο Sognefjellet, με την χαρακτηριστική καφέ ταμπέλα με τον αριθμό 55. Οτι και να πω πραγματικά δεν μπορεί να περιγράψει αυτά που βλέπει το μάτι... Για αρχή προχωράμε κατά μήκος του Sognefjord. Τα νερά του φιορδ είναι σαν τυρκουάζ γάλα. Η ομορφιά είναι σοκαριστική! Ο δρόμος δικός μας, ελάχιστα αυτοκίνητα, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι μπορούμε να τρέξουμε. Διασχίζουμε μια κοιλάδα με την τελευταία λίμνη πριν αρχίσουμε την άνοδο στα βουνά. Σας είπα το καλύτερο??? Στις 14.00 έχουμε κλείσει να κάνουμε το Klimapark 2469 ice tunnel, που βρίσκεται στα υψίπεδα του Juvasshytta. https://klimapark2469.no/en/ Οχι απλά πρέπει να βιαστούμε, αλλά να πετάξουμε εάν θέλουμε να είμαστε στην ώρα μας εκεί! Διότι ο Sognefjellet είναι 108χλμ, συν τις στάσεις που θα κάνουμε, ήδη με έχει πιάσει απελπισία! Και συνεχίζουμε την αργή οδήγηση προς τα βουνά, σε κάποιο σημείο χάνεται ο πολιτισμός, υπάρχουν σημεία ενδιαφέροντος κατά μήκος του δρόμου από Νορβηγούς καλλιτέχνες https://www.nasjonaleturistveger.no/en/routes/sognefjellet . Και ξαφνικά αρχίζουν να φαίνονται οι παγετώνες! Τυρκουάζ λιμνούλες γύρω μας, αλπικό τοπίο, συγκλονιστικό τοπίο! Δεν το χορταίνεις με τίποτα! Ο πρόσφατα στρωμένος με άσφαλτο Route 55 σε κάποιες φάσεις γίνεται σαν ένα roller coaster, μια ευθεία όλο πάνω κάτω και το αμάξι σχεδόν να χοροπηδάει! Με τις απαραίτητες στάσεις για φωτογραφίες και ελάχιστη ξεκούραση, κοντεύαμε να φτάσουμε στο Lom, όπου και τελειώνει ο Sognefjellet. Δεν καταλήξαμε εκεί, είδαμε την ταμπέλα για Juvasshytta ξεκινήσαμε μια νέα ανάβαση για το πλέον εξωγήινο τοπίο! Και είναι σχεδόν 14.00! Για πάρτε μια γεύση από τον Sognefjellet!

 

[Menia21]

Juvasshytta. Πρέπει να πληρώσεις τον toll road για να φτάσεις ως εκεί. Οδηγώντας διαπιστώνεις ότι ανεβαίνεις πραγματικά ψηλά και το κλίμα αλλάζει δραματικά. Μιλάμε για το θέρετρο που βρίσκεται στις παρυφές του Galdhøpiggen και είναι το ψηλότερο lodge της Βόρειας Ευρώπης. Από δω ξεκινάνε οι αναβάσεις στο Galdhøpiggen, το ψηλότερο βουνό της Νορβηγίας. Στα 1.841μ. υψόμετρο, στο απόλυτα γυμνό τοπίο, παρκάραμε και τρέξαμε να προλάβουμε το τουρ του Klimapark 2469. Ο Όλιβερ ο ξεναγός μας, αστείρευτη πηγή γνώσης, μας εξηγούσε τα πάντα για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, τη διαφορά μεταξύ Glacier και Ice Patch, για τα είδη ζώων που ζούσαν εδώ, για το πώς η γη συνεχώς μετακινείται με αποτέλεσμα ο δρόμος να είναι όλο καρούμπαλα, για τα βρύα και τις λειχήνες που φυτρώνουν στους βράχους, τα υπόγεια ποτάμια, τα μικροσκοπικά μανιτάρια. Περπατούσαμε πάνω από τους μαύρους βράχους, σε ένα ξύλινο διάδρομο. Με θερμοκρασία κοντά στο μηδέν και αέρα, έκανε ψοφόκρυο. To έδαφος κάποιες φορές ήταν σαν τραμπολίνο, τρεμόπαιζε γιατί είχε νερό από κάτω, ο Ολιβερ όμως είπε ότι και να χοροπηδούσαμε δεν θα έσκαγε στα πόδια μας, απλά είναι ο λόγος που συνέχεια τα πάντα μετακινούνται σε αυτό το μέρος. Και φτάσαμε στο highlight, το τούνελ πάγου μέσα στον Juvfonne. Κι εδώ να τονίσω πάλι ότι εάν είσαι κλειστοφοβικός δεν το κάνεις με τίποτα. Ηταν ομολογουμένως κάτι που ενθουσίασε και τους τρεις μας, θέλει πολύ ζεστό ντύσιμο μέσα στο τούνελ γιατί κάνει παγωνιά και μπορείς να το εξερευνήσεις για όση ώρα θέλεις. Μετά την εξερεύνηση βγήκαμε και ακολουθήσαμε το μονοπάτι των Sherpa, με σκοπό να φτάσουμε σε μια λίμνη με σπηλιά πάγου, εύκολη πεζοπορία πάνω σε μεγάλες πέτρες. Δυστυχώς μπερδευτήκαμε και σταματήσαμε στην πρώτη λίμνη που είδαμε, χωρίς να καταλάβουμε ότι έπρεπε να ανέβουμε και το λόφο πέρα από αυτήν. Ετσι δεν προλάβαμε να δούμε τη σπηλιά από πάγο. Βασικά η ώρα κόντευε 17.00 και ξανά τρέχαμε να φτάσουμε στο νέο ξενοδοχείο και να προλάβουμε το δείπνο. Ειχαμε φάει μόνο κάτι σάντουιτς από το σούπερ μάρκετ και πεινούσαμε πολύ. Στο Hjelle φτάσαμε στις 19.30 και τρίβαμε τα μάτια μας από την τοποθεσία του ξενοδοχείου! Ακριβώς δίπλα από τη λίμνη Oppstrynsvatnet, με θέα χιονισμένες βουνοκορφές! Η τοποθεσία του ήταν λες και ήσουν σε παραμύθι! Ωρα για το δείπνο και ξεκούραση, πραγματικά την χρειαζόμασταν.

 

[Menia21]

24/08. Είμαστε στο Hjelle, έχουμε πάρα πολλές επιλογές για το τι θα επισκεφτούμε σήμερα και ο καιρός φαίνεται ότι θα είναι σχετικά καλός. Θα ξεκινήσουμε τον παραλίμνιο δρόμο μιας λωρίδας από το Hjelle, θα περάσουμε τα τρία πολύ γνωστά θέρετρα Stryn, Loen και Olden και θα κατευθυνθούμε προς τον παγετώνα Briksdal. Το Stryn είναι το μεγαλύτερο από τα 3 χωριά, το Loen έχει το περίφημο Loen Skylift, όπου μπορείς να ανέβεις ψηλά και να αγναντέψεις τα φιορδ, και το Olden είναι το χωριό στο οποίο θα στρίψουμε για τον Briksdalsbreen. Θέλει περίπου 1,5 ώρα οδήγηση για να φτάσουμε στο πάρκιν του Melkevoll camping, όπου και η αφετηρία της πεζοπορίας για τον παγετώνα Briksdal. Η διαδρομή είναι παραμυθένια, δε φυσάει και τα νερά της λίμνης Oldevatnet σε προκαλούν να τα φωτογραφίσεις. Η φύση οργιάζει εδώ. Εχει δωρεάν τουαλέτες στο camping, το πάρκιν όμως το πληρώνεις. Η διαδρομή προς τον παγετώνα ξεκινάει λίγο ανηφορικά μέχρι να φτάσουμε στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο όπου περνάνε τα περίφημα troll cars. Είναι ανοιχτά αμαξάκια γι' αυτούς που δεν μπορούν να περπατήσουν και σε πάνε μέχρι λίγο πριν τον παγετώνα, όπου και εκεί έχει τουαλέτες. Φυσικά δεν πήραμε troll car, ξεκινήσαμε χαλαρά, περάσαμε από καταρράκτες, γεφυρούλες, είδαμε βατομουριές και άπειρα μανιτάρια. Μανιτάρια παντού, με highlight τα κόκκινα Amanita muscaria! Σε 1,5 ώρα πεζοπορίας είχαμε φτάσει στη λίμνη του παγετώνα Brikdal και εδώ διαπιστώσαμε το πόσο είχε συρρικνωθεί ο Briksdalsbreen, σε σχέση με τις φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Παρόλα αυτά, το τοπίο σε μαγεύει και η επίσκεψη αξίζει 100%. Επιστρέφοντας, κάναμε στάση για φαγητό στο Lodge που υπάρχει στην αφετηρία των troll cars, μία τοματόσουπα και ένα πιάτο fish and chips περίπου 40 ευρώ. Αουτς....

 

[Menia21]

Εχοντας πάρει δυνάμεις και βλέποντας να φεύγουν τα σύννεφα, αποφασίσαμε να ανέβουμε με το Loen Skylift ψηλά για να βγάλουμε καμιά φωτογραφία τα φιορδ. Αυτό δεν το είχαμε καταφέρει έως τώρα και θα ήταν κρίμα να χάναμε την ευκαιρεία τώρα που ο ουρανός ήταν ασυννέφιαστος. Χμμμ... Μάθημα 1ον: ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ μην χαίρεσαι που δεν έχει σύννεφα εκείνη τη στιγμή στη Νορβηγία. Με το που ανεβήκαμε στην κορυφή εμφανίστηκε απο το πουθενά ομίχλη. Μα έλεος, πληρώσαμε τα πανάκριβα εισιτήρια για να μην καταφέρουμε να δούμε τίποτα??? Μάθημα 2ον: εάν ο καιρός δεν δίνει 100% βροχή και απλά δείχνει σύννεφα και κάποιο ποσοστό πιθανής βροχόπτωσης, τότε περίμενε λίγο και θα δεις έτσι στα ξαφνικά τον ήλιο να εμφανίζεται! Αέρας, βροχή, ήλιος, σύννεφα που έρχονταν κατά πάνω μας, όλα μαζί συνέθεσαν το παρακάτω θέαμα!

 

[Menia21]

25/08. Βαρύ το πρόγραμμα και για σήμερα. Ξυπνάμε, τρώμε γερό πρωινό και έχω πολλά στα σχέδιά μου. Η πρόγνωση του καιρού φαίνεται ικανοποιητική. Τώρα ψιχαλίζει αλλά πλέον το έχουμε συνηθίσει και δεν μας ενοχλεί. Βγαίνουμε και βλέπουμε αυτές τις εικόνες! Πραγματικά αγαπώ το Hjelle!

Από το ξενοδοχείο απέχει ελάχιστα ο GAMLE STRYNEFJELLSVENGEN, National Tourist Route με τον αριθμό 258. https://www.nasjonaleturistveger.no/en/routes/gamle-strynefjellsvegen .
Ξεκινάει από Hjelle και καταλήγει στο Grotli, σύνολο 27χλμ. Εάν πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις κάποιον National Tourist Route, αυτός είναι ο 258. Τα 27χλμ τα κάναμε σε 3 ώρες. Μόνο αυτό θα σας πω. Ο δρόμος ξεκινάει κάπως έτσι. Στην αρχή είναι ασφαλτοστρωμένος, στη συνέχεια όχι, αλλά τους πετύχαμε σε φάση που κάνανε έργα ασφαλτόστρωσης. Μέγιστη ταχύτητα, 20-30 χμ. Αλλά άξιζε και με το παραπάνω.

 

[Menia21]

Ανηφορίζοντας και φτάνοντας σε μια κοιλάδα, παρατηρούμε τις τυρκουάζ λίμνες και το γυμνό τοπίο. Οδηγώντας σε απίστευτα αργή ταχύτητα, ψάχνουμε να βρούμε ένα σημείο να σταματήσουμε για να πάμε να θαυμάσουμε τις λίμνες από κοντά. Κανένα αυτοκίνητο έως τώρα δεν έχει φανεί, δεν ακούγεται ούτε ήχος από πουλί. Απόλυτη ησυχία κι εμείς βγαίνουμε χοροπηδώντας από το αυτοκίνητο και ξεκινάμε προς μια ξύλινη καλύβα. Παντού μίνι μανιτάρια, στα πιο απίθανα σημεία. Ακόμα κι εδώ!

Αλήθεια, τι είναι αυτό πάνω στο οποίο φύτρωσαν τα μανιταράκια??? Και το πήρα χαμπάρι μετά? Μα φυσικά κακάκια από κάποιο ζώο! Και εδώ έρχεται το Μάθημα 3ον: όταν βλέπεις κακάκια ζώου στην ερημιά, πρέπει να προβληματιστείς από ποιο ζώο είναι... Θα σας πω στη συνέχεια σχετικά μ' αυτό... Για την ώρα, απολαμβάνουμε την ελευθερία μας απροβλημάτιστοι, φτάσαμε στην καλύβα πηδώντας πέτρες και τα παιδία παίζει! Είμαστε ολομόναχοι στην ερημιά (ή έτσι νομίζουμε τελοσπάντων) και είναι τέλεια!

 

[Menia21]

Ξεκινάμε να επιστρέψουμε στο αυτοκίνητο, το οποίο είναι παρκαρισμένο αρκετά μακριά σε μια εσοχή του δρόμου. Ξάφνου το μάτι μου πιάνει κάτι το συγκλονιστικό! Κι όμως ναι! Ενα κοπάδι Ρούντολφ, ολοζώντανοι μπροστά μας! Αγριοι τάρανδοι! Χωρίς να το σκεφτούμε τρέχουμε στην άκρη του ισιώματος για να τους δούμε! Δεν έχω λόγια, έχουμε τρελαθεί από την χαρά μας! Εχουμε ξεχάσει ότι είναι άγριοι τάρανδοι και όχι προβατάκια. Μας έχουν δει και μάλλον έχουν ενοχληθεί. Γυρίζουν προς το μέρος μας και μας φερμάρουν. Αρχίζουν να τρέχουν προς εμάς. Ενώ μας πλησιάζουν σταματάνε και αλλάζουν πορεία προς ένα άλλο ζευγάρι που βρισκόταν από την άλλη μεριά και το έβαλε στα πόδια. Στο τέλος απλά πάνε προς το ποτάμι και φεύγουν. Βασικά παγώσαμε... Δεν ξέρω τι συμπεριφορά έχουν οι άγριοι τάρανδοι, αλλά θα μπορούσαν πολύ άνετα να μας έχουν τσαλαπατήσει, το λιγότερο... Αρα όταν ξαναδούμε κακάκια στη μέση του πουθενά, θα έχουμε το νου μας... Ηταν το super highlight των διακοπών μας στην Νορβηγία! Μετά από αυτό συνεχίσαμε προς Grotli, όπου η έξοδος του GAMLE STRYNEFJELLSVENGEN έγινε μέσα από πυκνό δάσος, πανέμορφα και σίγουρα πανάκριβα σπίτια τύπου σαλέ, μέχρι να φτάσουμε στην πινακίδα που έδειχνε "Geiranger - Trollstingen". H συνέχεια είχε κρουαζιέρα Geiranger - Hellesylt και επιστροφή στο Hjelle. Δείτε τους ταράνδους και βίντεο.

https://player.vimeo.com/video/291280539