BASILISPAP
Member
- Μηνύματα
- 547
- Likes
- 2.801
- Επόμενο Ταξίδι
- Απο εδώ και από εκεί...
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία, Περού, Κιργιστάν
Kathmandu για 5 μερες μερος Γ'...
Ξυπνωντας καταπονημενοι μετα απο μια δυσκολη νυχτα, αποφασισαμε οτι αφου δεν καναμε rafting επρεπε να κανουμε και να δουμε κατι χαλαρο σημερα...
Πηραμε ταξι για το Swayambhunath Stupa (η ναο των πιθηκων) https://www.welcomenepal.com/places-to-see/Swayambhunath%20.html , τον πρωτο βουδιστικο ναο που επισκεφθηκαμε στην χωρα.
Ανεβηκαμε αργα, βασανιστικα τα 365 σκαλια που μας χωριζαν απο την κορυφη του λοφου. Ημασταν ακεφοι και κουρασμενοι λογω της προηγουμενης νυχτας. Μικροπωλητες και μακακοι βρισκονταν παντου στον χωρο. Για οποιον αποθαρρυνεται απο την υπαρξη σκαλιων, μπορει να παει με αυτοκινητο μεχρι πανω απο τον πισω δρομο.
Ηταν η πρωτη φορα που ειδαμε τα "ματια του Βουδα" με τα χαρακτηριστικα χρωματα! Εργασιες αποκαταστασης πραγματοποιουνταν χωρις βιασυνη απο καποιους εργατες. Ντοπιοι αναμικτοι με τους λιγους τουριστες χαζευαμε την πανοραμικη θεα της πολης.
Αγιε μου "χ" να με εχεις καλα ...
Μετα απο 1+ ωρα ξεκινησαμε την καθοδο και με ταξι (παζαρι μην το ξεχνατε, αρχικα μας ζητησαν 3 φορες το ποσο) καναμε τα 3 χιλιομετρα που μας χωριζαν απο την κεντρικη πλατεια. Η Durbar square της Κατμαντου, μνημειο παγκοσμιας κληρονομιας της Unesco, βρισκεται μπροστα απο το Βασιλικο παλατι στο κεντρο της πολης.
Τα κτιρια βρισκονται σε κακη κατασταση, λογω του σεισμου. Σε καποιους τοιχους εχουν τοποθετηθει ξυλινα δοκαρια για να κρατηθουν ορθιοι! Για αλλη μια φορα, εργατες προσπαθουν να αποκαταστησουν της τεραστιες ζημιες αλλα μαλλον με αυτο τον ρυθμο θα παρει χρονια. Κριμα γιατι ο χωρος δεν ειχε την ομορφια που βλεπεις σε παλαιοτερες φωτογραφιες.
Βρεθηκαμε στο σπιτι της Kumari, της μοναδικης εν ζωη θεας στον κοσμο. Απαγορευεται να πατησει το χωμα μεχρι να αποκτησει την πρωτη της εμμηνο ρυση. Μετα απο αυτο ειναι και παλι μια κοινη θνητη! Της χτυπησα την πορτα, την φωναξα αλλα δεν βγηκε στο μπαλκονι της. Ακαταδεκτη, την επομενη φορα ας κανει αυτη το πρωτο βημα !
Καθησαμε καπου για καφε και συζηταγαμε μεταξυ μας. Καποιος τυπος ο οποιος ετρωγε διπλα μας, γυρναει και μας ρωταει "Ελληνες ειστε; ". Ηταν ντοπιος και ειχε σπουδασει και δουλεψει στην Κυπρο για 8 χρονια. Μας φανηκε πολυ παραξενο καθως ολες αυτες τις ημερες δεν ειχαμε ακουσει καθολου Ελληνικα (οχι οτι μας χαλασε).
Λιγο παρακατω καποιοι οδηγοι τρικυκλων ποδηλατων περιμενουν τον τουριστα-θυμα. Η κυκλοφορια ειναι πολυ πυκνη (εκατονταδες δικυκλα μεχρι 200cc) αλλα οι περισσοτεροι πεζοι τηρουν την κινηση και προχωρανε απο αριστερα σε καθε δρομο. Ετσι ευτυχως ολα γινονται ομαλα (ειπαμε, οργανωμενο χαος).
Τα μαγαζια πουλανε φρουτα, μπαχαρικα, κρεατα και ψαρια (ολα εκτος ψυγειου βεβαιως, ετσι για το feng shui ). Μεγαλα σουπερ μαρκετ δεν υπαρχουν παρα μονο 2-3 λιγο εξω απο το κεντρο. Ολοι ψωνιζουν απο τα ντοπια μπακαλικα στους μικρους δρομους. Περπατας και βλεπεις αποκλειστικα ρουχα, αποφασιζεις να μπεις σε καποιο στενο και πετυχαινεις μονο παπουτσια. Στην επομενη διακλαδωση εχει μονο τροφιμα η κοσμηματα! Το βρηκαμε πολυ ενδιαφερον! Η σκονη βεβαιως βρισκετε πανταχου παρουσα και οι μαγαζατορες σκουπιζουν ανελλιπως προς την πλευρα του γειτονα τους ...
Λιγο πριν βραδιασει αποφασισαμε να ξεκουραστουμε και να πιουμε εναν καφε. Περνωντας καποιος κυριος σταματαει, μας κοιταει και αρχιζει να μιλαει στον Ν.
- "Δεν με θυμασαι; Περσι ημασταν μαζι ενα βραδυ σε καποιο μπαρ λιγο παρακατω"...
Μετα απο λιγο προσπαθησε να του πουλησει χασις ... Ετσι μαθαμε οτι ο φιλος μας ο Ν, ειχε ξαναπαει στο Νεπαλ και περασε ενα βραδυ πινοντας παρεα με καποιο βαπορακι !!! Δεν μας ειχε πει τιποτα, ο ατιμος !
Το βραδυ επιλεξαμε να φαμε σε διαφορετικο ταβερνακι (ω τι εκπληξη!! )... Παλι δεν θελαμε κατι τουριστικο, παρολη την χθεσινη μας εμπειρια (ειμαστε ανεπιδεκτοι μαθησεως). Φαγαμε κατι απλο, noodles λαχανικων χωρις πολλα καρυκευματα και ευτυχως δεν ειχαμε καποιο απροοπτο. Πηγαμε νωρις για υπνο εξαντλημενοι...
Ξυπνωντας καταπονημενοι μετα απο μια δυσκολη νυχτα, αποφασισαμε οτι αφου δεν καναμε rafting επρεπε να κανουμε και να δουμε κατι χαλαρο σημερα...
Πηραμε ταξι για το Swayambhunath Stupa (η ναο των πιθηκων) https://www.welcomenepal.com/places-to-see/Swayambhunath%20.html , τον πρωτο βουδιστικο ναο που επισκεφθηκαμε στην χωρα.
Ανεβηκαμε αργα, βασανιστικα τα 365 σκαλια που μας χωριζαν απο την κορυφη του λοφου. Ημασταν ακεφοι και κουρασμενοι λογω της προηγουμενης νυχτας. Μικροπωλητες και μακακοι βρισκονταν παντου στον χωρο. Για οποιον αποθαρρυνεται απο την υπαρξη σκαλιων, μπορει να παει με αυτοκινητο μεχρι πανω απο τον πισω δρομο.
Ηταν η πρωτη φορα που ειδαμε τα "ματια του Βουδα" με τα χαρακτηριστικα χρωματα! Εργασιες αποκαταστασης πραγματοποιουνταν χωρις βιασυνη απο καποιους εργατες. Ντοπιοι αναμικτοι με τους λιγους τουριστες χαζευαμε την πανοραμικη θεα της πολης.
Αγιε μου "χ" να με εχεις καλα ...
Μετα απο 1+ ωρα ξεκινησαμε την καθοδο και με ταξι (παζαρι μην το ξεχνατε, αρχικα μας ζητησαν 3 φορες το ποσο) καναμε τα 3 χιλιομετρα που μας χωριζαν απο την κεντρικη πλατεια. Η Durbar square της Κατμαντου, μνημειο παγκοσμιας κληρονομιας της Unesco, βρισκεται μπροστα απο το Βασιλικο παλατι στο κεντρο της πολης.
Τα κτιρια βρισκονται σε κακη κατασταση, λογω του σεισμου. Σε καποιους τοιχους εχουν τοποθετηθει ξυλινα δοκαρια για να κρατηθουν ορθιοι! Για αλλη μια φορα, εργατες προσπαθουν να αποκαταστησουν της τεραστιες ζημιες αλλα μαλλον με αυτο τον ρυθμο θα παρει χρονια. Κριμα γιατι ο χωρος δεν ειχε την ομορφια που βλεπεις σε παλαιοτερες φωτογραφιες.
Βρεθηκαμε στο σπιτι της Kumari, της μοναδικης εν ζωη θεας στον κοσμο. Απαγορευεται να πατησει το χωμα μεχρι να αποκτησει την πρωτη της εμμηνο ρυση. Μετα απο αυτο ειναι και παλι μια κοινη θνητη! Της χτυπησα την πορτα, την φωναξα αλλα δεν βγηκε στο μπαλκονι της. Ακαταδεκτη, την επομενη φορα ας κανει αυτη το πρωτο βημα !
Καθησαμε καπου για καφε και συζηταγαμε μεταξυ μας. Καποιος τυπος ο οποιος ετρωγε διπλα μας, γυρναει και μας ρωταει "Ελληνες ειστε; ". Ηταν ντοπιος και ειχε σπουδασει και δουλεψει στην Κυπρο για 8 χρονια. Μας φανηκε πολυ παραξενο καθως ολες αυτες τις ημερες δεν ειχαμε ακουσει καθολου Ελληνικα (οχι οτι μας χαλασε).
Λιγο παρακατω καποιοι οδηγοι τρικυκλων ποδηλατων περιμενουν τον τουριστα-θυμα. Η κυκλοφορια ειναι πολυ πυκνη (εκατονταδες δικυκλα μεχρι 200cc) αλλα οι περισσοτεροι πεζοι τηρουν την κινηση και προχωρανε απο αριστερα σε καθε δρομο. Ετσι ευτυχως ολα γινονται ομαλα (ειπαμε, οργανωμενο χαος).
Τα μαγαζια πουλανε φρουτα, μπαχαρικα, κρεατα και ψαρια (ολα εκτος ψυγειου βεβαιως, ετσι για το feng shui ). Μεγαλα σουπερ μαρκετ δεν υπαρχουν παρα μονο 2-3 λιγο εξω απο το κεντρο. Ολοι ψωνιζουν απο τα ντοπια μπακαλικα στους μικρους δρομους. Περπατας και βλεπεις αποκλειστικα ρουχα, αποφασιζεις να μπεις σε καποιο στενο και πετυχαινεις μονο παπουτσια. Στην επομενη διακλαδωση εχει μονο τροφιμα η κοσμηματα! Το βρηκαμε πολυ ενδιαφερον! Η σκονη βεβαιως βρισκετε πανταχου παρουσα και οι μαγαζατορες σκουπιζουν ανελλιπως προς την πλευρα του γειτονα τους ...
Λιγο πριν βραδιασει αποφασισαμε να ξεκουραστουμε και να πιουμε εναν καφε. Περνωντας καποιος κυριος σταματαει, μας κοιταει και αρχιζει να μιλαει στον Ν.
- "Δεν με θυμασαι; Περσι ημασταν μαζι ενα βραδυ σε καποιο μπαρ λιγο παρακατω"...
Μετα απο λιγο προσπαθησε να του πουλησει χασις ... Ετσι μαθαμε οτι ο φιλος μας ο Ν, ειχε ξαναπαει στο Νεπαλ και περασε ενα βραδυ πινοντας παρεα με καποιο βαπορακι !!! Δεν μας ειχε πει τιποτα, ο ατιμος !
Το βραδυ επιλεξαμε να φαμε σε διαφορετικο ταβερνακι (ω τι εκπληξη!! )... Παλι δεν θελαμε κατι τουριστικο, παρολη την χθεσινη μας εμπειρια (ειμαστε ανεπιδεκτοι μαθησεως). Φαγαμε κατι απλο, noodles λαχανικων χωρις πολλα καρυκευματα και ευτυχως δεν ειχαμε καποιο απροοπτο. Πηγαμε νωρις για υπνο εξαντλημενοι...
Last edited: