BASILISPAP
Member
- Μηνύματα
- 547
- Likes
- 2.801
- Επόμενο Ταξίδι
- Απο εδώ και από εκεί...
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία, Περού, Κιργιστάν
Kathmandu για 5 μερες μερος Β'...
Η σημερινη μερα (13 Φεβρουαριου 2018) ειναι ιδιαιτερη και πολυ σημαντικη για τους Ινδουιστες. Ηταν ο λογος για τον οποιο καναμε το ταξιδι μας με αυτη την σειρα και να ειμαστε παροντες. Ονομαζεται Maha Shivaratri και σημαινει η νυχτα του Shiva (Ινδουιστικη θεοτητα, ο καταστροφεας του κακου) https://el.wikipedia.org/wiki/Σίβα .
Πραγματοποιειται στο συμπλεγμα ναων του Pashupatinath, οπου μονο οι Ινδουιστες εχουν το δικαιωμα να μπουν μεσα, οι υπολοιποι παραμειναμε γυρω και εξω απο αυτον.
Ρωτησαμε στην ρεσεψιον του ξενοδοχειου μας για την καλυτερη ωρα προσεγγισης του χωρου για καποιον τουριστα και η απαντηση ηταν νωρις το πρωι, πριν ερθει ο πολυς κοσμος. Ετσι και ακολουθησαμε την πολυ καλη συμβουλη του!
Αν και τα ναρκωτικα ειναι απαγορευμενα στην χωρα, την συγκεκριμενη μερα οι "αγιοι" (Sadhus) κανουν το τσιγαρο τους χωρις να τους ενοχλει κανεις. Καποιοι απο αυτους δεν φορανε καθολου ρουχα, ο υλικος κοσμος κανει φτερα . Θεωρειτε οτι με το ναρκωτικο βρισκονται πιο κοντα στον Shiva. Λιγοι τουριστες βρισκουν την ευκαιρια να δοκιμασουν την απαγορευμενη ουσια. Το ιδιο και καποιοι νεαροι Νεπαλεζοι, οι οποιοι χαχανιζοντας αφηνουν μικρες γραμμες καπνου να ξεφυγει απο τα χειλη τους.
Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ουρα χιλιομετρων (υπολογισαν οτι 1,3 εκατομμυρια κοσμου προσηλθε στην γιορτη) σε καθε πυλη για την εισοδο στον ναο μας αποθαρρυνε, αλλα αφου ρωτησαμε καποιον προθυμο αστυνομικο, μας περασαν απο αλλου. Φυσικα δεν κλεψαμε την θεση καποιου πιστου, αφου αυτοι περιμενουν στην ουρα για να μπουν μεσα στον απαγορευμενο (για εμας) ναο.
Κοσμος παντου, πολυχρωμα ντυμενοι με τις καλυτερες φορεσιες τους! Ιερες αγελαδες ξαπλωνουν μεχρι να περασει αλλη μια βαρετη μερα για αυτες. Οι μαιμουδες προσπαθουν να κλεψουν κατι για την μεσημεριανη λιγουρα... Μικροπωλητες πουλανε την πραματια τους, κοσμηματα και στολιδια, χρωματα σε σκονη, και οτι αλλο σκεφτεις. Ακρωτηριασμενοι ζητιανοι αποζητουν την ελεημοσυνη σου...
Οι αρχες με χαμογελο μοιραζουν δωρεαν νερο και χυμους στους παντες ανεξαιρετως! Επισης υπηρχαν παντου νοσοκομειακοι σταθμοι για την αντιμετωπιση των εκτακτων περιστατικων.
Καποιοι Sadhus στοχευοντας αποκλειστικα σε τουριστες, προσπαθωντας να μας βαλουν λιγη κοκκινη μπογια (Sindur) στο κεφαλι για να εκβιασουν λιγες ή και πολλες ρουπιες... Μερικα μονοτονα "no, no, no" κανουν την δουλεια τους παντως!
Ημασταν παροντες σε καυση νεκρων, στην οποια οι συγγενεις δεν κλαινε, παρα μονο κανουν την διαδικασια που απαιτειται. Καποιος εκ των αρρενων συγγενων γυρναει δεξιοστροφα 3 φορες γυρω απο το σωμα και η σορος παιρνει φωτια. Η ατμοσφαιρα γεμιζει καπνο με μια απροσδιοριστη μυρωδια (οχι κακη παντως) ενω το επομενο σωμα ετοιμαζεται για το τελευταιο ταξιδι την ιεροτερη μερα του χρονου για τους Ινδουιστες... Φυσικα μας αφησε ενα παραξενο συναισθημα...
Μετα απο καποιες ωρες ειχε ερθει η ωρα της επιστροφης και περπατησαμε την περιπου 1 ωρα για το κεντρο χαζευοντας τον κοσμο και τα μαγαζια.
Το βραδυ πηγαμε και παλι στο ταβερνακι μας, διαλεξαμε απο κατι ο καθενας και χορτασμενοι επιλεξαμε να χαθουμε και να εξερευνησουμε λιγακι το κεντρο της πολης. Ο κοσμος γιορταζε με φωτιες καιγοντας παλια πραγματα, επιπλα, πινακιδες ... Καπου καπου ακουγαμε μουσικες και μονοτονες ψαλμωδιες. Μυρωδιες απο τα στικς-θυμιαματα για τους θεους, πλανωνταν στον αερα...
Πηγαμε για υπνο (νομιζεις)... μεχρι που η Α δεν ενιωθε καλα και αρχισε τα πηγαινε-ελα μεταξυ κρεβατιου και τουαλετας, συνοδειας διαρροιας και εμετων .
Ακυρωσαμε το rafting που ειχαμε κλεισει για την επομενη μερα και προσπαθησαμε να ξεκουραστουμε λιγακι.
Το πρωι ο Ν και εγω, επιτελους χωρις την Α, καναμε εναν ρομαντικο περιπατο στο παλιο κεντρο της πολης. Μην ξεχνατε οτι ηταν 14 Φεβρουαριου, η μερα των ερωτευμενων! Το ιδιο μεσημερι ο Ν ειχε τα συμπτωματα της Α... και το βραδυ ηταν η σειρα μου να δω τα υπολοιπα του στομαχιου μου , ακριβως οπως και την προηγουμενη χρονια στο Βιετναμ! Τελεια !
Η σημερινη μερα (13 Φεβρουαριου 2018) ειναι ιδιαιτερη και πολυ σημαντικη για τους Ινδουιστες. Ηταν ο λογος για τον οποιο καναμε το ταξιδι μας με αυτη την σειρα και να ειμαστε παροντες. Ονομαζεται Maha Shivaratri και σημαινει η νυχτα του Shiva (Ινδουιστικη θεοτητα, ο καταστροφεας του κακου) https://el.wikipedia.org/wiki/Σίβα .
Πραγματοποιειται στο συμπλεγμα ναων του Pashupatinath, οπου μονο οι Ινδουιστες εχουν το δικαιωμα να μπουν μεσα, οι υπολοιποι παραμειναμε γυρω και εξω απο αυτον.
Ρωτησαμε στην ρεσεψιον του ξενοδοχειου μας για την καλυτερη ωρα προσεγγισης του χωρου για καποιον τουριστα και η απαντηση ηταν νωρις το πρωι, πριν ερθει ο πολυς κοσμος. Ετσι και ακολουθησαμε την πολυ καλη συμβουλη του!
Αν και τα ναρκωτικα ειναι απαγορευμενα στην χωρα, την συγκεκριμενη μερα οι "αγιοι" (Sadhus) κανουν το τσιγαρο τους χωρις να τους ενοχλει κανεις. Καποιοι απο αυτους δεν φορανε καθολου ρουχα, ο υλικος κοσμος κανει φτερα . Θεωρειτε οτι με το ναρκωτικο βρισκονται πιο κοντα στον Shiva. Λιγοι τουριστες βρισκουν την ευκαιρια να δοκιμασουν την απαγορευμενη ουσια. Το ιδιο και καποιοι νεαροι Νεπαλεζοι, οι οποιοι χαχανιζοντας αφηνουν μικρες γραμμες καπνου να ξεφυγει απο τα χειλη τους.
Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ουρα χιλιομετρων (υπολογισαν οτι 1,3 εκατομμυρια κοσμου προσηλθε στην γιορτη) σε καθε πυλη για την εισοδο στον ναο μας αποθαρρυνε, αλλα αφου ρωτησαμε καποιον προθυμο αστυνομικο, μας περασαν απο αλλου. Φυσικα δεν κλεψαμε την θεση καποιου πιστου, αφου αυτοι περιμενουν στην ουρα για να μπουν μεσα στον απαγορευμενο (για εμας) ναο.
Κοσμος παντου, πολυχρωμα ντυμενοι με τις καλυτερες φορεσιες τους! Ιερες αγελαδες ξαπλωνουν μεχρι να περασει αλλη μια βαρετη μερα για αυτες. Οι μαιμουδες προσπαθουν να κλεψουν κατι για την μεσημεριανη λιγουρα... Μικροπωλητες πουλανε την πραματια τους, κοσμηματα και στολιδια, χρωματα σε σκονη, και οτι αλλο σκεφτεις. Ακρωτηριασμενοι ζητιανοι αποζητουν την ελεημοσυνη σου...
Οι αρχες με χαμογελο μοιραζουν δωρεαν νερο και χυμους στους παντες ανεξαιρετως! Επισης υπηρχαν παντου νοσοκομειακοι σταθμοι για την αντιμετωπιση των εκτακτων περιστατικων.
Καποιοι Sadhus στοχευοντας αποκλειστικα σε τουριστες, προσπαθωντας να μας βαλουν λιγη κοκκινη μπογια (Sindur) στο κεφαλι για να εκβιασουν λιγες ή και πολλες ρουπιες... Μερικα μονοτονα "no, no, no" κανουν την δουλεια τους παντως!
Ημασταν παροντες σε καυση νεκρων, στην οποια οι συγγενεις δεν κλαινε, παρα μονο κανουν την διαδικασια που απαιτειται. Καποιος εκ των αρρενων συγγενων γυρναει δεξιοστροφα 3 φορες γυρω απο το σωμα και η σορος παιρνει φωτια. Η ατμοσφαιρα γεμιζει καπνο με μια απροσδιοριστη μυρωδια (οχι κακη παντως) ενω το επομενο σωμα ετοιμαζεται για το τελευταιο ταξιδι την ιεροτερη μερα του χρονου για τους Ινδουιστες... Φυσικα μας αφησε ενα παραξενο συναισθημα...
Μετα απο καποιες ωρες ειχε ερθει η ωρα της επιστροφης και περπατησαμε την περιπου 1 ωρα για το κεντρο χαζευοντας τον κοσμο και τα μαγαζια.
Το βραδυ πηγαμε και παλι στο ταβερνακι μας, διαλεξαμε απο κατι ο καθενας και χορτασμενοι επιλεξαμε να χαθουμε και να εξερευνησουμε λιγακι το κεντρο της πολης. Ο κοσμος γιορταζε με φωτιες καιγοντας παλια πραγματα, επιπλα, πινακιδες ... Καπου καπου ακουγαμε μουσικες και μονοτονες ψαλμωδιες. Μυρωδιες απο τα στικς-θυμιαματα για τους θεους, πλανωνταν στον αερα...
Πηγαμε για υπνο (νομιζεις)... μεχρι που η Α δεν ενιωθε καλα και αρχισε τα πηγαινε-ελα μεταξυ κρεβατιου και τουαλετας, συνοδειας διαρροιας και εμετων .
Ακυρωσαμε το rafting που ειχαμε κλεισει για την επομενη μερα και προσπαθησαμε να ξεκουραστουμε λιγακι.
Το πρωι ο Ν και εγω, επιτελους χωρις την Α, καναμε εναν ρομαντικο περιπατο στο παλιο κεντρο της πολης. Μην ξεχνατε οτι ηταν 14 Φεβρουαριου, η μερα των ερωτευμενων! Το ιδιο μεσημερι ο Ν ειχε τα συμπτωματα της Α... και το βραδυ ηταν η σειρα μου να δω τα υπολοιπα του στομαχιου μου , ακριβως οπως και την προηγουμενη χρονια στο Βιετναμ! Τελεια !
Last edited: