Eleni P
Member
- Μηνύματα
- 101
- Likes
- 492
Περιεχόμενα
Ημέρα 2η
Το πρόγραμμα σήμερα έχει επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο του Ερκολάνο.
Ξεκινήσαμε την μέρα μας με ένα τέλειο καφέ και πρωινό στην γειτονιά.
Πήραμε μετρό για τον κεντρικό σταθμό και απο εκεί πήραμε το τρένο για ερκολάνο (5 Ευρώ/διαδρομή) περίπου 20 λεπτά.
Στην προηγούμενη σύντομη επίσκεψη μας στη Νάπολη, είχαμε παει και στην Πομπηία, συναρπαστική και αξέχαστη εμπειρία.
Το Ερκολάνο ήταν μια πιο μικρή πόλη που καταστράφηκε επίσης απο τον Βεζούβιο.
Στο Ερκολάνο θα δείτε, σε αντίθεση με την Πομπηία, σε μικρότερη έκταση φυσικά, ερρείπια απο σχεδόν ολόκληρα κτήρια, σπίτια, στα οποία μπορείτε να μπειτε μέσα, να δείτε τους χώρους του κάθε σπιτιού, που έχουν απομείνει, ακόμη και τις εστίες που μαγείρευαν ακόμη και χαμάμ. Τοιχογραφίες και ψηφιδωτά σχεδόν άθικτα.
Είναι εξίσου ενδιαφέρον και κατα τη γνώμη μου μια επίσεψη που πρέπει να κάνετε οπωσδήποτε.
Η πρόσβαση απο τον σταθμό είναι πολή εύκολη, το εισιτήριο ήταν περίπου 13 Ευρώ και μπορείτε εύκολα να το γυρίσετε μόνοι σας.
Ήταν μια υπέροχη επίσκεψη, μια επιστροφή πίσω στον χρόνο και σε όλη την τραγωδία που προκάλεσε η έκρηξη. Αξίζει να το βάλετε στο πρόγραμμά σας.
Η επίσκεψη μας στο Ερκολάνο κράτησε περίπου 3 ώρες.
Επιστρέψαμε με τον ίδιο τρόπο στην Νάπολη και κατεβήκαμε στον σταθμό Montesanto με σκοπό να πάμε στην Pescheria Azzurra μια ψαραγορά όπου μπορείς να επιλέξεις τι θέλεις να φας και να τα απολαύσεις στον υπέθριο χώρο με στάντ και τραπεζάκια.
Για κακή μας τύχη γινόταν πανικός, σε υπερβολικό σημείο, οπότε και φύγαμε τρέχοντας με συνοπτικές διαδικασίες.
Λίγο πιο κάτω σε ένα μαγαζί στο οποίο καθήσαμε στην τύχη (μερικές φορες είναι και καλύτερα), φάγαμε τα θαλασσινά μας σε συνδυασμό με ζυμαρικά και ήταν τέλεια.
Ακολούθησε μια μικρή βόλτα και επιστροφή στο σπίτι για λίγη ξεκούραση.
Το βράδυ δεν απομακρυνθήκαμε, βγήκαμε κάπου στην γειτονιά μιας και η επόμενη μέρα θα ήταν πολύ γεμάτη.
Βρήκαμε λοιπόν ένα μαγαζάκι και αφού ο καιρός ήταν τέλειος, καθήσαμε κ εμείς έξω να απολαύσουμε τη βραδιά.
Ημέρα 3η
Η τρίτη μας μέρα στην Νάπολη ήταν αρκετά γεμάτη οπότε και ξεκινήσαμε νωρίς.
Αρχικά είχαμε εισιτήρια για το παρεκκλήσι του Sansevero.
Αρχικά ήταν ιδιωτικό παρεκκλήσι που δημιουργήθηκε απο τον Δούκα Francesco di Sanngro το 1590, μετά την ανάρρωσή του απο μια σοβαρή ασθένια.
Την τελική του μορφή την πήρε απο τον Raimondo di Sangro, μεγάλο αλχημιστή και επονομαζόμενο <<πρίγκιπα του Σανσεβέρο>>.
Πρόκειται για ενα μουσείο που περιλαμβάνει περίτεχνα αγάλματα με πιο γνωστά τη σινδόνη του κεκαλυμμένου Χριστού, του Τζουζεπε Σανμαρτινο και το πέπλο της σεμνότητας του Αντονιο Καραντινι.
Το ιδιαίτερο με αυτα τα αγάλματα είναι οτι αποτελούνται απο διαφανές μαρμαρο!!
Πρόκειται για μάρμαρο που σμιλεύτηκε σε πάχος 3 χιλιοστών με την ιδιότητα να φαινεται σαν διάφανο.
Οι γλύπτες που τα φιλοτέχνησαν δεν διέθεταν κάποιες ξεχωριστές ικανότητες, συνεργάστηκαν όμως για την κατασκευή των γλυπτών με τον μεγάλο αλχημιστή.
Στο παρεκκλήσι υπάρχει μια κρύπτη με κατι επίσης συγκλονιστικό.
Υπάρχουν δυο σιδερένιοι σκελετοί σε όρθια θέση, ενός άνδρα και μιας γυναίκας που εκτός από τα σιδερένια οστά, έχουν περιπλεγμένα γύρω τους με φοβερή ακρίβεια το κυκλοφορικό σύστημα τού ανθρώπου, και αυτό όμως μεταλλικό! Βλέποντάς το απο κοντά μένεις έκπληκτος με τις απίστευτες λεπτομέρειες που παρουσιάζονται οι ανθρώπινες φλεβες, ακόμη και οι μικρότερες και πιο ασήμαντες.
Υπάρχει ένας μύθος που θέλει τον Πρίγκιπα τού Σανσεβέρο, που στην εποχή του θεωρήθηκε ένας σκοτεινός μάγος που προκαλούσε τρόμο στις λαϊκές μάζες, ανα αναζητεί ‘‘εθελοντές” ή να βρίσκει πτώματα και να ασκεί πάνω τους την τέχνη του.
Η επίσκεψη σε αυτό το παρεκκλήσι-μουσείο θα σας αφήσει άφωνους. Δυστυχώς δεν επιτρέπονταν οι φωτογραφίες.
Μετά απο αυτήν την συγκλονιστική επίσκεψη, και με πολλά ερωτήματα, συνεχίσαμε την μέρα μας, κατευθυνόμενες στο Castel Nuovo.
Κάναμε όμως μια μικρή στάση στον σταθμό Τολέδο, του μετρό ο οποίος είναι πανέμορφος!!
Φτάσαμε στο κάστρο και το είδαμε λίγο στα γρήγορα
Συνεχίσαμε στην Galleria Umberto I
Ακολούθησε η πλατεία Plebiscito
Αφού τριγυρίσαμε αρκετά, καθήσαμε για ενα μικρό break και μια δροσερή μπύρα.
Στη συνέχεια πήραμε το τελεφερικ για το κάστρο Σαν Ελμο.
Απο εκεί που θα σε αφήσει το τελεφερικ έχει κάμποσο περπάτημα, ανηφορικό, που σε κάποια σημεία(οχι παντου), θα βρείτε και υπέθριες κυλιόμενες σκάλες.
Φτάνοντας στο κάστρο θα πρέπει να ανεβείτε πάνω, ακολουθώντας ένα αρκετά ανηφορικό κεκλιμένο δρόμο, που για κάποιους ίσως φανεί δύσκολο.
Μας έκανε εντύπωση όσο ανεβαίναμε, οτι κατέβαιναν (μέσα στην χαρά, ενω εμας μας είχε βγεί η πίστη) αρκετοι ηλικιωμένοι και λεγαμε, δεν παίζει, αφου μπορούν εκείνοι, μπορούμε κ εμείς.
Φτάνοντας η θέα μας αποζημίωσε κ με το παραπάνω!!
Πήραμε την απόφαση να κατεβούμε, όταν ξαφνικά πήρε το μάτι μου μια πόρτα ασανσερ!!!
Εδώ να πω, πως είχα ψάξει τις πιο πρόσφατες κριτηκές στο Google μήπως και αναφέρει κάποιος κάποιο ασανσερ. Μιας κ δεν βρήκα καμία, θεώρησα οτι δεν θα έχει.
Έλα όμως που εκεί που ήταν κρυμμένο, δεν υπήρχε περίπτωση να το δεί κανείς.
Επιστρέψαμε λοιπόν στο κέντρο και στο σπίτι για να αναπληρώσουμε δυνάμεις.
Το βράδυ είχαμε κράτηση σε ένα μαγαζί σχετικά κοντά μας, στην τρατορία Don Vincenzo, Όπου κ όλα ήταν υπέροχα!!
Έτσι έκλεισε όμορφα η μέρα μας!
Το πρόγραμμα σήμερα έχει επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο του Ερκολάνο.
Ξεκινήσαμε την μέρα μας με ένα τέλειο καφέ και πρωινό στην γειτονιά.
Πήραμε μετρό για τον κεντρικό σταθμό και απο εκεί πήραμε το τρένο για ερκολάνο (5 Ευρώ/διαδρομή) περίπου 20 λεπτά.
Στην προηγούμενη σύντομη επίσκεψη μας στη Νάπολη, είχαμε παει και στην Πομπηία, συναρπαστική και αξέχαστη εμπειρία.
Το Ερκολάνο ήταν μια πιο μικρή πόλη που καταστράφηκε επίσης απο τον Βεζούβιο.
Στο Ερκολάνο θα δείτε, σε αντίθεση με την Πομπηία, σε μικρότερη έκταση φυσικά, ερρείπια απο σχεδόν ολόκληρα κτήρια, σπίτια, στα οποία μπορείτε να μπειτε μέσα, να δείτε τους χώρους του κάθε σπιτιού, που έχουν απομείνει, ακόμη και τις εστίες που μαγείρευαν ακόμη και χαμάμ. Τοιχογραφίες και ψηφιδωτά σχεδόν άθικτα.
Είναι εξίσου ενδιαφέρον και κατα τη γνώμη μου μια επίσεψη που πρέπει να κάνετε οπωσδήποτε.
Η πρόσβαση απο τον σταθμό είναι πολή εύκολη, το εισιτήριο ήταν περίπου 13 Ευρώ και μπορείτε εύκολα να το γυρίσετε μόνοι σας.
Ήταν μια υπέροχη επίσκεψη, μια επιστροφή πίσω στον χρόνο και σε όλη την τραγωδία που προκάλεσε η έκρηξη. Αξίζει να το βάλετε στο πρόγραμμά σας.
Η επίσκεψη μας στο Ερκολάνο κράτησε περίπου 3 ώρες.
Επιστρέψαμε με τον ίδιο τρόπο στην Νάπολη και κατεβήκαμε στον σταθμό Montesanto με σκοπό να πάμε στην Pescheria Azzurra μια ψαραγορά όπου μπορείς να επιλέξεις τι θέλεις να φας και να τα απολαύσεις στον υπέθριο χώρο με στάντ και τραπεζάκια.
Για κακή μας τύχη γινόταν πανικός, σε υπερβολικό σημείο, οπότε και φύγαμε τρέχοντας με συνοπτικές διαδικασίες.
Λίγο πιο κάτω σε ένα μαγαζί στο οποίο καθήσαμε στην τύχη (μερικές φορες είναι και καλύτερα), φάγαμε τα θαλασσινά μας σε συνδυασμό με ζυμαρικά και ήταν τέλεια.
Ακολούθησε μια μικρή βόλτα και επιστροφή στο σπίτι για λίγη ξεκούραση.
Το βράδυ δεν απομακρυνθήκαμε, βγήκαμε κάπου στην γειτονιά μιας και η επόμενη μέρα θα ήταν πολύ γεμάτη.
Βρήκαμε λοιπόν ένα μαγαζάκι και αφού ο καιρός ήταν τέλειος, καθήσαμε κ εμείς έξω να απολαύσουμε τη βραδιά.
Ημέρα 3η
Η τρίτη μας μέρα στην Νάπολη ήταν αρκετά γεμάτη οπότε και ξεκινήσαμε νωρίς.
Αρχικά είχαμε εισιτήρια για το παρεκκλήσι του Sansevero.
Αρχικά ήταν ιδιωτικό παρεκκλήσι που δημιουργήθηκε απο τον Δούκα Francesco di Sanngro το 1590, μετά την ανάρρωσή του απο μια σοβαρή ασθένια.
Την τελική του μορφή την πήρε απο τον Raimondo di Sangro, μεγάλο αλχημιστή και επονομαζόμενο <<πρίγκιπα του Σανσεβέρο>>.
Πρόκειται για ενα μουσείο που περιλαμβάνει περίτεχνα αγάλματα με πιο γνωστά τη σινδόνη του κεκαλυμμένου Χριστού, του Τζουζεπε Σανμαρτινο και το πέπλο της σεμνότητας του Αντονιο Καραντινι.
Το ιδιαίτερο με αυτα τα αγάλματα είναι οτι αποτελούνται απο διαφανές μαρμαρο!!
Πρόκειται για μάρμαρο που σμιλεύτηκε σε πάχος 3 χιλιοστών με την ιδιότητα να φαινεται σαν διάφανο.
Οι γλύπτες που τα φιλοτέχνησαν δεν διέθεταν κάποιες ξεχωριστές ικανότητες, συνεργάστηκαν όμως για την κατασκευή των γλυπτών με τον μεγάλο αλχημιστή.
Στο παρεκκλήσι υπάρχει μια κρύπτη με κατι επίσης συγκλονιστικό.
Υπάρχουν δυο σιδερένιοι σκελετοί σε όρθια θέση, ενός άνδρα και μιας γυναίκας που εκτός από τα σιδερένια οστά, έχουν περιπλεγμένα γύρω τους με φοβερή ακρίβεια το κυκλοφορικό σύστημα τού ανθρώπου, και αυτό όμως μεταλλικό! Βλέποντάς το απο κοντά μένεις έκπληκτος με τις απίστευτες λεπτομέρειες που παρουσιάζονται οι ανθρώπινες φλεβες, ακόμη και οι μικρότερες και πιο ασήμαντες.
Υπάρχει ένας μύθος που θέλει τον Πρίγκιπα τού Σανσεβέρο, που στην εποχή του θεωρήθηκε ένας σκοτεινός μάγος που προκαλούσε τρόμο στις λαϊκές μάζες, ανα αναζητεί ‘‘εθελοντές” ή να βρίσκει πτώματα και να ασκεί πάνω τους την τέχνη του.
Η επίσκεψη σε αυτό το παρεκκλήσι-μουσείο θα σας αφήσει άφωνους. Δυστυχώς δεν επιτρέπονταν οι φωτογραφίες.
Μετά απο αυτήν την συγκλονιστική επίσκεψη, και με πολλά ερωτήματα, συνεχίσαμε την μέρα μας, κατευθυνόμενες στο Castel Nuovo.
Κάναμε όμως μια μικρή στάση στον σταθμό Τολέδο, του μετρό ο οποίος είναι πανέμορφος!!
Φτάσαμε στο κάστρο και το είδαμε λίγο στα γρήγορα
Συνεχίσαμε στην Galleria Umberto I
Ακολούθησε η πλατεία Plebiscito
Αφού τριγυρίσαμε αρκετά, καθήσαμε για ενα μικρό break και μια δροσερή μπύρα.
Στη συνέχεια πήραμε το τελεφερικ για το κάστρο Σαν Ελμο.
Απο εκεί που θα σε αφήσει το τελεφερικ έχει κάμποσο περπάτημα, ανηφορικό, που σε κάποια σημεία(οχι παντου), θα βρείτε και υπέθριες κυλιόμενες σκάλες.
Φτάνοντας στο κάστρο θα πρέπει να ανεβείτε πάνω, ακολουθώντας ένα αρκετά ανηφορικό κεκλιμένο δρόμο, που για κάποιους ίσως φανεί δύσκολο.
Μας έκανε εντύπωση όσο ανεβαίναμε, οτι κατέβαιναν (μέσα στην χαρά, ενω εμας μας είχε βγεί η πίστη) αρκετοι ηλικιωμένοι και λεγαμε, δεν παίζει, αφου μπορούν εκείνοι, μπορούμε κ εμείς.
Φτάνοντας η θέα μας αποζημίωσε κ με το παραπάνω!!
Πήραμε την απόφαση να κατεβούμε, όταν ξαφνικά πήρε το μάτι μου μια πόρτα ασανσερ!!!
Εδώ να πω, πως είχα ψάξει τις πιο πρόσφατες κριτηκές στο Google μήπως και αναφέρει κάποιος κάποιο ασανσερ. Μιας κ δεν βρήκα καμία, θεώρησα οτι δεν θα έχει.
Έλα όμως που εκεί που ήταν κρυμμένο, δεν υπήρχε περίπτωση να το δεί κανείς.
Επιστρέψαμε λοιπόν στο κέντρο και στο σπίτι για να αναπληρώσουμε δυνάμεις.
Το βράδυ είχαμε κράτηση σε ένα μαγαζί σχετικά κοντά μας, στην τρατορία Don Vincenzo, Όπου κ όλα ήταν υπέροχα!!
Έτσι έκλεισε όμορφα η μέρα μας!
