Η πτήση 042 της Gulf δεν ήταν η οικονομικότερη για να φθάσω στο Μπαχρέιν άλλα ή μόνη απ’ ευθείας ΑΤΗ-ΒΑΗ και είχα ειδικό λόγο να την επιλέξω.
Το Embraer 190 ήταν σχεδόν γεμάτο αλλά οι Έλληνες επιβάτες όχι περισσότεροι από 10. Ταξίδευα Σάββατο – η Κυριακή είναι η πρώτη εργάσιμη μέρα της εβδομάδας στο Μπαχρέιν.
Απόλαυσα την πτήση και το σέρβις της Gulf
και η άφιξη έγινε λίγο νωρίτερα από την προκαθορισμένη ώρα. Στον έλεγχο διαβατηρίων πήρα επί τόπου βίζα καταβάλλοντας 5 Δηνάρια (BD) ήτοι κάτι λιγότερο από 10 Ευρώ και η διαδικασία δεν κράτησε πάνω από 3 λεπτά.
Το αλκοόλ που επιτρέπεται η εισαγωγή, περιορίζεται σε ένα μπουκάλι κρασί και ένα αλκοολούχο ποτό ή 6 μπύρες ανά επιβάτη – οι χειραποσκευές περνούν έλεγχο ακτίνων Χ κατά την έξοδο ειδικά για αλκοόλ.
Δεν έμεινα σε ξενοδοχείο αλλά φιλοξενήθηκα 8 μέρες σε σπίτι φίλου στη περιοχή Juffair.
Για 4 μέρες νοίκιασα από την AVIS ένα Mitsubishi 1600 αυτόματο (πληρώνοντας συνολικά 41 DB) με το οποίο έκανα διαδρομές 450 km σε όλη τη χώρα.
To Βασίλειο του Μπαχρέιν ως γνωστόν είναι ένα πετρελαιοπαραγωγό νησί – κρατίδιο στον Περσικό (Αραβικό κατά τους Άραβες) κόλπο. Το σχήμα του μοιάζει με της Άνδρου σε διπλάσια έκταση. Η ευνοούμενη τάξη είναι οι Σουνίτες μουσουλμάνοι από τους οποίους προέρχεται η βασιλική οικογένεια.
Στις εξεγέρσεις του αραβικού κόσμου τον Φεβρουάριο του 2011 έγιναν περιορισμένης έκτασης επεισόδια μεταξύ Σιιτών μουσουλμάνων και αστυνομίας με 12 νεκρούς. Ακόμη και τώρα γίνονται σποραδικά μικροεπεισόδια σε γειτονιές Σιιτών και η παρουσία της αστυνομίας είναι έντονη στους δρόμους.
Κατά τα άλλα ο ξένος επισκέπτης αισθάνεται ασφαλής να κυκλοφορήσει μέρα και νύχτα παντού σ’ ένα κράτος όπου η κλοπή και η ληστεία θεωρούνται σοβαρότατα αδικήματα.
Τα 2/5 της χώρας στο βορρά καταλαμβάνουν η πρωτεύουσα Manama, 4-5 πόλεις και καλλιεργήσιμες εκτάσεις ενώ τα υπόλοιπα 3/5 στο νότο καταλαμβάνει η έρημος όπου και οι πετρελαιοπηγές.
Στο νοτιότατο άκρο της χώρας κατασκευάζεται ένα μεγαλεπήβολο οικιστικό έργο ανάλογο με τον «φοίνικα» του Dubai. Πυκνό δίκτυο σύγχρονων αυτοκινητοδρόμων (χωρίς διόδια) κάνει παιχνιδάκι την οδήγηση στο βορρά ενώ στο νότο το οδικό δίκτυο στην έρημο περιορίζεται σε στενούς ασφαλτοστρωμένους δρόμους που εξυπηρετούν κυρίως την κίνηση στις πετρελαιοπηγές.
Μια γέφυρα 20 km συνδέει οδικά το Μπαχρέιν με την Σαουδική Αραβία και στα σκαριά είναι μια παρόμοια που θα συνδέσει τη χώρα με το Κατάρ.
Τα τουριστικά ενδιαφέροντα όπως έχει αναφερθεί και από άλλους συμφορουμίτες που επισκέφθηκαν το μέρος είναι ελάχιστα.
Ο επισκέπτης μπορεί να δει 3-4 κάστρα όπως το Arad fort στο νησί του αεροδρομίου,
το Εθνικό Μουσείο με αίθουσα αρχαιολογικών εκθεμάτων, τα περισσότερα με αναφορές στην αρχαία Ελλάδα και τον Μέγα Αλέξανδρο,
πτέρυγα λαογραφίας
και πινακοθήκης,
το μεγάλο τζαμί Al Fateh
και λίγα ακόμη αξιοθέατα μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Για όποιον ενδιαφέρεται για αγορές υπάρχουν αρκετά Malls με μεγαλύτερο το Bahrain City Centre.
Στον 2ο όροφο του παραπάνω mall εκτός από τα πολυάριθμα ταχυφαγεία όπου μπορεί κανείς να πάρει μια χορταστική μερίδα με 2,5 - 4 DB
θα βρει μια ντουζίνα πολυτελή ρεστωράν με διεθνή κουζίνα και κόστος φαγητού 10 – 20 BD ανά άτομο, για ποτό όμως θα αρκεστεί σε νερό ή αναψυκτικό μιας και πουθενά εκτός των κλαμπ των ξενοδοχείων δεν σερβίρεται αλκοόλ.
Το εντυπωσιακότερο mall είναι το Moda στο ισόγειο του υπερμοντέρνου διδύμου πύργου του Διεθνούς Κέντρου Εμπορίου αποκλειστικά με υπερπολυτελή καταστήματα διεθνών οίκων μόδας.
Λιγοστοί πελάτες μέσα, άνδρες με κελεμπίες και γυναίκες με μπούρκες, αγοράζουν τα πανάκριβα είδη.
Τοπική αγορά θα βρει κανείς στην περιοχή του Manama Souk με ντόπια και Ινδικά προϊόντα.
Στις παραλιακές λεωφόρους καθώς και στις νέες οικιστικές περιοχές που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια υπάρχουν και αναγείρονται με ταχύτατους ρυθμούς μοντέρνα κτίρια και εντυπωσιακοί ουρανοξύστες
ενώ στο κέντρο της πόλης τα κτίρια είναι παλιά και κακοσυντηρημένα. Εδώ μένουν κυρίως ινδοί μικροκαταστηματάρχες και πακιστανοί εργάτες.
Οδηγώντας στο κέντρο θα συναντήσεις διάφορους τύπους να στέκονται σε κενές θέσεις πάρκιν και κρατώντας μια πατσαβούρα στο χέρι να σου κάνουν νόημα να παρκάρεις. Είναι πλύντες αυτοκινήτων και αν θέλεις με 1,5 BD σου κάνουν λαμπίκο τα αμάξι σε μισή ώρα. Γενικά βρίσκεις εύκολα πάρκιν και δωρεάν – στα κεντρικά σημεία όπου υπάρχουν παρκόμετρα στοιχίζει 0,10 DB η μισή ώρα.
Στις διαδρομές που έκανα εκτός πρωτεύουσας επισκέφθηκα : Τα σύνορα με την Σαουδική Αραβία στο μέσον της γέφυρας που προανέφερα (καταβάλλοντας 2 BD διόδια) σε ένα τεχνητό νησί όπου υπάρχουν οι εγκαταστάσεις των τελωνείων.
Τις εγκαταστάσεις του Bahrain International Circuit στο νότο (πληροφορήθηκα ότι οι αγώνες της F1 του 2012 δεν θα γίνουν για να αποτραπούν τυχόν επεισόδια) και του Al Areen Wildlife Park - φτωχικό αλλά με μερικά παράξενα είδη ζώων που έβλεπα για πρώτη φορά όπως την τεραστίων διαστάσεων χελώνα της ερήμου.
Την περιοχή των πετρελαιοπηγών στη έρημο του νότου.
Εδώ εντυπωσιάσθηκα ιδιαίτερα βλέποντας από κοντά τις αντλίες να κάνουν τις παλινδρομικές κινήσεις βγάζοντας τον μαύρο χρυσό αλλά και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των πακιστανών εργατών σε αντίσκηνα μες τη σκόνη της ερήμου και τη βρώμα του αργού πετρελαίου. Άλλαξα λίγες κουβέντες μαζί τους με αγγλικά της συμφοράς.
Κάποια στιγμή έκανα λάθος στο δρόμο και χώθηκα από μια ανοιχτή μπάρα σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Οι αγριωποί στρατιωτικοί που έτρεξαν αμέσως προς το μέρος μου ηρέμησαν όταν είδαν ότι είμαι ξένος και χαμογέλασαν στις λέξεις «Γιουνανία» και «μουσαφιρία».
Σε κάποιο κομβικό σημείο βρισκόταν το Μουσείο Πετρελαίου ανοικτό μόνο τις Παρασκευές.
Στην περιοχή της πόλης Hamad Town είδα ένα μεγάλο οικιστικό συγκρότημα – κάπου 500 νεοαναγειρόμενες μονοκατοικίες – και την επιγραφή της ελληνικής εργοληπτικής εταιρείας ΤΕΡΝΑ.
Στις διαδρομές με συντρόφευαν τα τελευταία αραβικά hits από το Radio Sawa.
Η περιοχή Adliya είναι το κέντρο της απογευματινής – βραδινής εξόδου. Στο Cafe Lilou θα δει κανείς όλες τις φυλές του κόσμου ενώ το Extrovert Cafe σε έναν όμορφο κήπο συγκεντρώνει κυρίως ντόπιους άνδρες και γυναίκες που καπνίζουν αρειμανίως τον ναργιλέ τους και χαρτοπαίζουν ή παρακολουθούν ποδόσφαιρο στις οθόνες. (καπουτσίνο 1 DB, ναργιλές 2 DB)
Για μεταμεσονύκτια διασκέδαση και ποτό αποκλειστικά στα κλαμπ των μεγάλων ξενοδοχείων. Wrangler, Buffalo, Dublin μερικά ονόματα στη Juffair με το ποτό στα 3-4 DB και ζωντανή μουσική. Μην ξεχνάμε βέβαια ότι το Μπαχρέιν φιλοξενεί τον 5ο στόλο των Η.Π.Α. οπότε καταλαβαίνετε τι γίνεται καθημερινά στα κλαμπ. Πέμπτη και Παρασκευή έρχονται κατά κύματα οι Σαουδάραβες (είναι το δικό τους Σαββατοκύριακο) και γίνεται ο χαμός τόσο στα καταστήματα όσο και το βράδυ στα κλαμπ. Στις περιοχές των ξενοδοχείων γίνεται το αδιαχώρητο από τα αυτοκίνητα. Δύο με τρείς μετά τα μεσάνυκτα θα τους δεις να μπαινοβγαίνουν στα πάρκινγκ, να χώνονται ανάποδα στους μονόδρομους, να τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα με τις Πόρσε και τις Φερράρι τους φορτωμένες με κοπέλες του πρώην ανατολικού μπλοκ, Ασιάτισσες ή δίμετρες μαύρες καλλονές για τα περαιτέρω … Μερικά κλαμπ επιτρέπουν την είσοδο μόνο σε Σαουδάραβες μέλη τους.
Στον ταξιδιωτικό χάρτη που πήρα από το αεροδρόμιο, το Μπαχρέιν αναφερόταν σαν «το νησί του χρυσού χαμόγελου» Αφορούσε άραγε η ονομασία στο χαμόγελο με το οποίο σε υποδέχονται απαξάπαντες καταστηματάρχες, πωλητές, σερβιτόροι στα μέρη που πας σαν πελάτης ή στο πλατύ χαμόγελο που αφήνεις φεύγοντας από το βενζινάδικο όπου έχεις φουλάρει ; Με σταθερή τιμή παντού 0,1 DB ανά λίτρο ήτοι 9 φορές φθηνότερα (!!!) από ότι σε μας, τα καύσιμα είναι σίγουρα το πιο ασήμαντο έξοδο που έχεις να υπολογίσεις σαν επισκέπτης.
Επέστρεψα Κυριακή με την 041 και πληρότητα μόνο 30%
Υ.Γ. Περιδιαβαίνοντας την αρχαιολογική αίθουσα του Εθνικού Μουσείου μένει η εντύπωση ότι αυτό το κρατίδιο ψάχνει την ιστορία του στην αρχαία Ελλάδα και τους απογόνους του Μ. Αλεξάνδρου. Μήπως στο Υπουργείο μας των Εξωτερικών κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου ; Άλλο κράτος στη θέση μας θα είχε σοβαρότερη διπλωματική αποστολή από έναν πρόξενο.
Το Embraer 190 ήταν σχεδόν γεμάτο αλλά οι Έλληνες επιβάτες όχι περισσότεροι από 10. Ταξίδευα Σάββατο – η Κυριακή είναι η πρώτη εργάσιμη μέρα της εβδομάδας στο Μπαχρέιν.
Απόλαυσα την πτήση και το σέρβις της Gulf
και η άφιξη έγινε λίγο νωρίτερα από την προκαθορισμένη ώρα. Στον έλεγχο διαβατηρίων πήρα επί τόπου βίζα καταβάλλοντας 5 Δηνάρια (BD) ήτοι κάτι λιγότερο από 10 Ευρώ και η διαδικασία δεν κράτησε πάνω από 3 λεπτά.
Το αλκοόλ που επιτρέπεται η εισαγωγή, περιορίζεται σε ένα μπουκάλι κρασί και ένα αλκοολούχο ποτό ή 6 μπύρες ανά επιβάτη – οι χειραποσκευές περνούν έλεγχο ακτίνων Χ κατά την έξοδο ειδικά για αλκοόλ.
Δεν έμεινα σε ξενοδοχείο αλλά φιλοξενήθηκα 8 μέρες σε σπίτι φίλου στη περιοχή Juffair.
Για 4 μέρες νοίκιασα από την AVIS ένα Mitsubishi 1600 αυτόματο (πληρώνοντας συνολικά 41 DB) με το οποίο έκανα διαδρομές 450 km σε όλη τη χώρα.
To Βασίλειο του Μπαχρέιν ως γνωστόν είναι ένα πετρελαιοπαραγωγό νησί – κρατίδιο στον Περσικό (Αραβικό κατά τους Άραβες) κόλπο. Το σχήμα του μοιάζει με της Άνδρου σε διπλάσια έκταση. Η ευνοούμενη τάξη είναι οι Σουνίτες μουσουλμάνοι από τους οποίους προέρχεται η βασιλική οικογένεια.
Στις εξεγέρσεις του αραβικού κόσμου τον Φεβρουάριο του 2011 έγιναν περιορισμένης έκτασης επεισόδια μεταξύ Σιιτών μουσουλμάνων και αστυνομίας με 12 νεκρούς. Ακόμη και τώρα γίνονται σποραδικά μικροεπεισόδια σε γειτονιές Σιιτών και η παρουσία της αστυνομίας είναι έντονη στους δρόμους.
Κατά τα άλλα ο ξένος επισκέπτης αισθάνεται ασφαλής να κυκλοφορήσει μέρα και νύχτα παντού σ’ ένα κράτος όπου η κλοπή και η ληστεία θεωρούνται σοβαρότατα αδικήματα.
Τα 2/5 της χώρας στο βορρά καταλαμβάνουν η πρωτεύουσα Manama, 4-5 πόλεις και καλλιεργήσιμες εκτάσεις ενώ τα υπόλοιπα 3/5 στο νότο καταλαμβάνει η έρημος όπου και οι πετρελαιοπηγές.
Στο νοτιότατο άκρο της χώρας κατασκευάζεται ένα μεγαλεπήβολο οικιστικό έργο ανάλογο με τον «φοίνικα» του Dubai. Πυκνό δίκτυο σύγχρονων αυτοκινητοδρόμων (χωρίς διόδια) κάνει παιχνιδάκι την οδήγηση στο βορρά ενώ στο νότο το οδικό δίκτυο στην έρημο περιορίζεται σε στενούς ασφαλτοστρωμένους δρόμους που εξυπηρετούν κυρίως την κίνηση στις πετρελαιοπηγές.
Μια γέφυρα 20 km συνδέει οδικά το Μπαχρέιν με την Σαουδική Αραβία και στα σκαριά είναι μια παρόμοια που θα συνδέσει τη χώρα με το Κατάρ.
Τα τουριστικά ενδιαφέροντα όπως έχει αναφερθεί και από άλλους συμφορουμίτες που επισκέφθηκαν το μέρος είναι ελάχιστα.
Ο επισκέπτης μπορεί να δει 3-4 κάστρα όπως το Arad fort στο νησί του αεροδρομίου,
το Εθνικό Μουσείο με αίθουσα αρχαιολογικών εκθεμάτων, τα περισσότερα με αναφορές στην αρχαία Ελλάδα και τον Μέγα Αλέξανδρο,
πτέρυγα λαογραφίας
και πινακοθήκης,
το μεγάλο τζαμί Al Fateh
και λίγα ακόμη αξιοθέατα μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Για όποιον ενδιαφέρεται για αγορές υπάρχουν αρκετά Malls με μεγαλύτερο το Bahrain City Centre.
Στον 2ο όροφο του παραπάνω mall εκτός από τα πολυάριθμα ταχυφαγεία όπου μπορεί κανείς να πάρει μια χορταστική μερίδα με 2,5 - 4 DB
θα βρει μια ντουζίνα πολυτελή ρεστωράν με διεθνή κουζίνα και κόστος φαγητού 10 – 20 BD ανά άτομο, για ποτό όμως θα αρκεστεί σε νερό ή αναψυκτικό μιας και πουθενά εκτός των κλαμπ των ξενοδοχείων δεν σερβίρεται αλκοόλ.
Το εντυπωσιακότερο mall είναι το Moda στο ισόγειο του υπερμοντέρνου διδύμου πύργου του Διεθνούς Κέντρου Εμπορίου αποκλειστικά με υπερπολυτελή καταστήματα διεθνών οίκων μόδας.
Λιγοστοί πελάτες μέσα, άνδρες με κελεμπίες και γυναίκες με μπούρκες, αγοράζουν τα πανάκριβα είδη.
Τοπική αγορά θα βρει κανείς στην περιοχή του Manama Souk με ντόπια και Ινδικά προϊόντα.
Στις παραλιακές λεωφόρους καθώς και στις νέες οικιστικές περιοχές που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια υπάρχουν και αναγείρονται με ταχύτατους ρυθμούς μοντέρνα κτίρια και εντυπωσιακοί ουρανοξύστες
ενώ στο κέντρο της πόλης τα κτίρια είναι παλιά και κακοσυντηρημένα. Εδώ μένουν κυρίως ινδοί μικροκαταστηματάρχες και πακιστανοί εργάτες.
Οδηγώντας στο κέντρο θα συναντήσεις διάφορους τύπους να στέκονται σε κενές θέσεις πάρκιν και κρατώντας μια πατσαβούρα στο χέρι να σου κάνουν νόημα να παρκάρεις. Είναι πλύντες αυτοκινήτων και αν θέλεις με 1,5 BD σου κάνουν λαμπίκο τα αμάξι σε μισή ώρα. Γενικά βρίσκεις εύκολα πάρκιν και δωρεάν – στα κεντρικά σημεία όπου υπάρχουν παρκόμετρα στοιχίζει 0,10 DB η μισή ώρα.
Στις διαδρομές που έκανα εκτός πρωτεύουσας επισκέφθηκα : Τα σύνορα με την Σαουδική Αραβία στο μέσον της γέφυρας που προανέφερα (καταβάλλοντας 2 BD διόδια) σε ένα τεχνητό νησί όπου υπάρχουν οι εγκαταστάσεις των τελωνείων.
Τις εγκαταστάσεις του Bahrain International Circuit στο νότο (πληροφορήθηκα ότι οι αγώνες της F1 του 2012 δεν θα γίνουν για να αποτραπούν τυχόν επεισόδια) και του Al Areen Wildlife Park - φτωχικό αλλά με μερικά παράξενα είδη ζώων που έβλεπα για πρώτη φορά όπως την τεραστίων διαστάσεων χελώνα της ερήμου.
Την περιοχή των πετρελαιοπηγών στη έρημο του νότου.
Εδώ εντυπωσιάσθηκα ιδιαίτερα βλέποντας από κοντά τις αντλίες να κάνουν τις παλινδρομικές κινήσεις βγάζοντας τον μαύρο χρυσό αλλά και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των πακιστανών εργατών σε αντίσκηνα μες τη σκόνη της ερήμου και τη βρώμα του αργού πετρελαίου. Άλλαξα λίγες κουβέντες μαζί τους με αγγλικά της συμφοράς.
Κάποια στιγμή έκανα λάθος στο δρόμο και χώθηκα από μια ανοιχτή μπάρα σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Οι αγριωποί στρατιωτικοί που έτρεξαν αμέσως προς το μέρος μου ηρέμησαν όταν είδαν ότι είμαι ξένος και χαμογέλασαν στις λέξεις «Γιουνανία» και «μουσαφιρία».
Σε κάποιο κομβικό σημείο βρισκόταν το Μουσείο Πετρελαίου ανοικτό μόνο τις Παρασκευές.
Στην περιοχή της πόλης Hamad Town είδα ένα μεγάλο οικιστικό συγκρότημα – κάπου 500 νεοαναγειρόμενες μονοκατοικίες – και την επιγραφή της ελληνικής εργοληπτικής εταιρείας ΤΕΡΝΑ.
Στις διαδρομές με συντρόφευαν τα τελευταία αραβικά hits από το Radio Sawa.
Η περιοχή Adliya είναι το κέντρο της απογευματινής – βραδινής εξόδου. Στο Cafe Lilou θα δει κανείς όλες τις φυλές του κόσμου ενώ το Extrovert Cafe σε έναν όμορφο κήπο συγκεντρώνει κυρίως ντόπιους άνδρες και γυναίκες που καπνίζουν αρειμανίως τον ναργιλέ τους και χαρτοπαίζουν ή παρακολουθούν ποδόσφαιρο στις οθόνες. (καπουτσίνο 1 DB, ναργιλές 2 DB)
Για μεταμεσονύκτια διασκέδαση και ποτό αποκλειστικά στα κλαμπ των μεγάλων ξενοδοχείων. Wrangler, Buffalo, Dublin μερικά ονόματα στη Juffair με το ποτό στα 3-4 DB και ζωντανή μουσική. Μην ξεχνάμε βέβαια ότι το Μπαχρέιν φιλοξενεί τον 5ο στόλο των Η.Π.Α. οπότε καταλαβαίνετε τι γίνεται καθημερινά στα κλαμπ. Πέμπτη και Παρασκευή έρχονται κατά κύματα οι Σαουδάραβες (είναι το δικό τους Σαββατοκύριακο) και γίνεται ο χαμός τόσο στα καταστήματα όσο και το βράδυ στα κλαμπ. Στις περιοχές των ξενοδοχείων γίνεται το αδιαχώρητο από τα αυτοκίνητα. Δύο με τρείς μετά τα μεσάνυκτα θα τους δεις να μπαινοβγαίνουν στα πάρκινγκ, να χώνονται ανάποδα στους μονόδρομους, να τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα με τις Πόρσε και τις Φερράρι τους φορτωμένες με κοπέλες του πρώην ανατολικού μπλοκ, Ασιάτισσες ή δίμετρες μαύρες καλλονές για τα περαιτέρω … Μερικά κλαμπ επιτρέπουν την είσοδο μόνο σε Σαουδάραβες μέλη τους.
Στον ταξιδιωτικό χάρτη που πήρα από το αεροδρόμιο, το Μπαχρέιν αναφερόταν σαν «το νησί του χρυσού χαμόγελου» Αφορούσε άραγε η ονομασία στο χαμόγελο με το οποίο σε υποδέχονται απαξάπαντες καταστηματάρχες, πωλητές, σερβιτόροι στα μέρη που πας σαν πελάτης ή στο πλατύ χαμόγελο που αφήνεις φεύγοντας από το βενζινάδικο όπου έχεις φουλάρει ; Με σταθερή τιμή παντού 0,1 DB ανά λίτρο ήτοι 9 φορές φθηνότερα (!!!) από ότι σε μας, τα καύσιμα είναι σίγουρα το πιο ασήμαντο έξοδο που έχεις να υπολογίσεις σαν επισκέπτης.
Επέστρεψα Κυριακή με την 041 και πληρότητα μόνο 30%
Υ.Γ. Περιδιαβαίνοντας την αρχαιολογική αίθουσα του Εθνικού Μουσείου μένει η εντύπωση ότι αυτό το κρατίδιο ψάχνει την ιστορία του στην αρχαία Ελλάδα και τους απογόνους του Μ. Αλεξάνδρου. Μήπως στο Υπουργείο μας των Εξωτερικών κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου ; Άλλο κράτος στη θέση μας θα είχε σοβαρότερη διπλωματική αποστολή από έναν πρόξενο.
Attachments
Last edited:
