soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.755
- Likes
- 6.505
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο]Μετά από 31 μέρες παραμονή στην Κεϋλάνη ξεκινήσαμε για Ταϊλάνδη. Ταϊλάνδη, πρώην Σιάμ, με μια όμορφη Βασίλισσα να το κυβερνά, ειρηνική χώρα, χωρίς να απασχολεί τον τύπο με πολέμους ή εμφύλιους. Αυτές ήταν οι γνώσεις μου τότε γι’ αυτή τη χώρα. Στρίψουμε από την νότια άκρη του νησιού και συνεχίζουμε ανατολικά. Οι μέρες είναι ηλιόλουστες και η θάλασσα γαλήνια. Στο στενό μεταξύ Κεϋλάνης και Ινδίας είναι η Γέφυρα του Αδάμ που όμως λέει ο Καββαδίας: [I]«Πέρα απ’ τη γέφυρα του Αδάμ στην Νότια Κίνα-χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια…»[/I
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
Ήταν τέλη Αυγούστου. Ένα καράβι κατέβαινε τη Μαύρη Θάλασσα, πέρασε το Βόσπορο, τα Δαρδανέλια και τον Ελλήσποντο και μπήκε καμαρωτό-καμαρωτό στο Αιγαίο, έχοντας στην πρύμνη του την ελληνική σημαία. Είχε φορτώσει 12.000 τόνους ζάχαρη σε τσουβάλια από ένα λιμάνι της Ρωσία. Μιας και περνούσε από τα ελληνικά νερά, έπιασε Πειραιά και έμεινε δυο μέρες αγκυροβολημένο στην περιοχή του Περάματος, για να κάνει εφοδιασμό με ελληνικά προϊόντα, ιδίως φρούτα και λαχανικά, και για να αντικατασταθούν τα μέλη του πληρώματος, όσα επιθυμούσαν να απολυθούν. Μεταξύ των νέων μελών ήμουν κι΄ εγώ. Απελευθερωμένος από στρατιωτική υπηρεσία που σταμάτησε την επαγγελματική σταδιοδρομία μου για 27!!!! μήνες, με αρκετή όρεξη κι ενδιαφέρον ξεκινούσα για να γνωρίσω κόσμους άγνωστους, εξωτικούς, γεμάτους με περιπέτειες. Το όνομα του πλοίου “Simba”, που σήμαινε λιοντάρι σε μια αφρικάνικη διάλεκτο. Δεξιά και αριστερά στην τσιμινιέρα ήταν στερεωμένα δύο κίτρινα λιοντάρια φτιαγμένα από λαμαρίνα.
Βίρα τις άγκυρες. Είδα αυτούς που μένουν Αθήνα - Πειραιά, να δίνουν τον τελευταίο αποχαιρετισμό με τους δικούς τους. Οι επαρχιώτες είχαμε ήδη αποχαιρετήσει με πιο ήπιο τρόπο. Θυμάμαι σε μια παρόμοια περίπτωση, που μερικές οικογένειες με τα παιδιά τους, είχαν πάει στο Σούνιο κάτω από το ναό του Ποσειδώνα, το καράβι να έχει πλησιάσει πολύ κοντά στη στεριά και να χαλάει ο κόσμος από τα σφυρίγματα της μπουρού αποχαιρετώντας. Ευτυχώς, ποτέ δεν μου έτυχαν τέτοιες φορτισμένες στιγμές…Πορεία δυτικά για το στενό του Γιβραλτάρ. Μεσόγειος θάλασσα. Γνωστά τα νερά. Φτάνουμε στο στενό, που ήταν οι «Ηράκλειες Στήλες» και το τέλος του κόσμου των αρχαίων. Η πορεία μας εδώ στα στενά είναι καθορισμένη από διεθνούς κανόνες Η κίνηση μεγάλη από κάθε είδους πλοία. Μόλις περάσαμε το στενό πήραμε πορεία προς Ν.Δ.
Βίρα τις άγκυρες. Είδα αυτούς που μένουν Αθήνα - Πειραιά, να δίνουν τον τελευταίο αποχαιρετισμό με τους δικούς τους. Οι επαρχιώτες είχαμε ήδη αποχαιρετήσει με πιο ήπιο τρόπο. Θυμάμαι σε μια παρόμοια περίπτωση, που μερικές οικογένειες με τα παιδιά τους, είχαν πάει στο Σούνιο κάτω από το ναό του Ποσειδώνα, το καράβι να έχει πλησιάσει πολύ κοντά στη στεριά και να χαλάει ο κόσμος από τα σφυρίγματα της μπουρού αποχαιρετώντας. Ευτυχώς, ποτέ δεν μου έτυχαν τέτοιες φορτισμένες στιγμές…Πορεία δυτικά για το στενό του Γιβραλτάρ. Μεσόγειος θάλασσα. Γνωστά τα νερά. Φτάνουμε στο στενό, που ήταν οι «Ηράκλειες Στήλες» και το τέλος του κόσμου των αρχαίων. Η πορεία μας εδώ στα στενά είναι καθορισμένη από διεθνούς κανόνες Η κίνηση μεγάλη από κάθε είδους πλοία. Μόλις περάσαμε το στενό πήραμε πορεία προς Ν.Δ.
