Pitcoupe
Member
- Μηνύματα
- 18
- Likes
- 72
- Επόμενο Ταξίδι
- Ιταλια-Σλοβενια-Αυστρια
- Ταξίδι-Όνειρο
- ...οπου δεν εχω παει
Η ιδεα για ενα ταξιδι με τη μοτοσυκλετα στο εξωτερικο δεν ηταν καινουρια. Απο μικρος το σκεφτομουν και εψαχνα μερη που θα ηταν ωραια να πας με τη μηχανη.
Αλλα τοτε τα Βαλκανια τα σνομπαραμε, τη Τουρκια τη σιχαινομασταν, και ετσι ποτε δεν αποφασιζαμε καποιο μερος, και τη βγαζαμε ξανα και ξανα στην Ελλαδιτσα.
Τον Ιουνιο του '08 εσπασα πολυ ασχημα τον αστραγαλο μου.
Οσο ημουν με τα σιδερα γυρω απο το ποδι μου δεν μου ελειπε τοσο το να περπατησω οσο το να οδηγησω. Οποτε ελεγα με το φιλο Σακη:
-Μολις γινω καλα θα παμε ενα ταξιδακι μακρινο...
-Που ομως?
-Παμε να δουμε Ατλαντικο!
-Καλη ιδεα, για ανοιξε το χαρτη να δουμε....
Εκει η ιδεα απο καλη γινοταν ψιλοαδυνατη. Για να δεις Ατλαντικο θελεις τουλαχιστον 15-20 μερες αδεια. Και αντε εγω ειχα (ακομη) αναρρωτικη, ποιος αλλος θα μπορουσε να ακολουθησει?
Τοτε ειδα τα αρθρα καποιων ανησυχων πνευματων για τα Βαλκανια, και σαν να αλλαξε η ιδεα μου για αυτα τα μερη. Ρε λες να ειναι καλα? Ντουμπροβνικ? Τι ειναι αυτο? Ναι, καποιος συναδελφος μου το ειχε αναφερει, πως εκει ειχαν μεινει για λιγο οταν γυρνουσαν απο την ειρηνευτικη στη Βοσνια.
Ναι αλλα αυτο ειναι Κροατια. Τοσο χαμηλα?
Περιεργο σχημα η Κροατια, εχει κλεψει ολη τη παραλια απο τη γειτονα Βοσνια, αυτοι θα ξαναμαλωσουν καποτε. Ενδιαφερον μερος.
Η αποφαση εληφθη 8-9 μηνες νωριτερα, και αρχισε η προετοιμασια. Που, με τι, γιατι, πως, και με ποιους. Πλην του Σακη ολοι λεγαν ''τρελος εισαι ρε που θα παω Κροατια με τη μηχανη''? Τελικα γιναμε 3, Γιαννης-Γιαννης-Σακης, λιγοι και καλοι φιλοι.
Καπου εκει μπηκε και η Μελινα στη ζωη μου.
-''Ξερεις,εχω κανονισει να παω με τη μηχανη στη Κροατια το καλοκαιρι...''
-''Γινεται να ερθω και εγω?''
Αυτες ειναι γυναικες... Δε σκεφτηκε ουτε γκρινια, ουτε κουραση, ουτε τα λιγα μπαγκαζια, ουτε αποσταση. Οι φιλοι τα πανε καλα μαζι της, οποτε μια χαρα!
Κανα μηνα νωριτερα, ο Γιαννης εχει προβλημα με τη δουλεια και την αδεια του και ακυρωνει... Ο Σακης ειναι στο ντεμι... ''να ερθω, να μην ερθω''...
Πεφτει με τη μηχανη απο λαδια στο δρομο και της κανει καλη ζημια. Ακυρο κ αυτος...
Εγω κ η Μελινα λοιπον... Ρωταω:
''Συνεχιζουμε η ακυρωνουμε?''
''Συνεχιζουμε εννοειτε!''
Φυγαμε!
Θα φυγουμε απο Καβαλα Κυριακη, θα διανυκτερευσουμε Καστορια και θα ξεκινησουμε για πανω Δευτερα.
Ετσι κ εγινε. Ξεκινησαμε 6:30 το πρωι για να μη φαμε ζεστη. Στις 10 κ κατι φτασαμε. Η Καστορια ειναι πανεμορφη πολη...
Παραδοξως, βρισκουμε γνωστους απο Καβαλα που επιστρεφουν απο διακοπες με τη μηχανη τους και διανυκτερευουν και αυτοι εκει.
Νωρις το πρωι της Δευτερας ξυπναμε, τρωμε πρωινο και παμε Κρυσταλοπηγη. Εχει αρχισει να βρεχει. Ωραια... Καλη αρχη, σκεφτομαι.
Η σημανση ελειπης και ψιλοχανομαστε, αλλα το βρισκουμε το τελωνειο στις 8:50. Βγαζουμε κρανη και γαντια και δειχνω τα χαρτια στην ξυνισμενη ελληνιδα υπαλληλο. Μου τα δινει πισω και αρχιζω να ξαναβαζω γαντια, κρανος κτλ... Δεν περασε ουτε 1 λεπτο, και μας λεει:
-''Παιδια γιατι δε φευγετε?''
-''Τωρα, μολις ετοιμαστω φευγουμε...''
-''Να πατε εξω και να ετοιμαστειτε οσο θελετε!''
Και οπως ειπα, εξω εβρεχε... Ανεβαζω πιεση και κρατιεμαι με το ζορι να μην αρπαχτω. Τι την ενοχλουσαμε δηλαδη? Δεν ειχε κινηση ουτε καθομασταν στη μεση.
Στην αυλη της καθομασταν? Αναιδεστατη και ηλιθια συγχρονως. Και ασχημη.
Περναμε στο Αλβανικο φυλακιο και ολα ειναι αλλιως. Οι Αλβανοι που περιμεναν μολις με βλεπουν μου δινουν τη σειρα τους. Μου εξηγουν αναλυτικα απο που να παω για να μη ταλαιπωρηθουμε, με προειδοποιουν για τα πολλα μπλοκα της τροχαιας και μου λενε πως το τελος που πληρωνες στο τελωνειο καταργηθηκε.
Μολις παω να δωσω τα χαρτια μου στον υπαλληλο, καποιος μου τρωει τη σειρα, και ακουει πολυ κραξιμο απο τους υπολοιπους.
Παιρνω ενα εντυπο για τον ελεγχο της μηχανης και μπαινω πιο μεσα να αλλαξω λεφτα. Ενας αστυνομικος με βοηθαει πολυ, παρολο που δεν ξερει αγγλικα. Ψαχνει τον υπευθηνο ο οποιος κοιμοταν, τον σηκωνει, τον φερνει εκει, και ελεγχει και αν μου εδωσε σωστα τα λεφτα.
Ξεκιναω με πολυ καλες εντυπωσεις απο τους Αλβανους.
Εχει βγαλει ηλιο και η διαδρομη ειναι σχετικα ομορφη. Ασφαλτος καλη, αλλα βρομικη. Πολλα καρα, πολλα μπουνκερ (πολυβολεια, απειρα απο αυτα), ακομα περισσοτερα Lavazh (car wash) και κοσμος, πολυς κοσμος που περπαταει διπλα στο δρομο. Σχεδον σε ολη τη διαδρομη, καποιος περπατουσε διπλα μας!
Τα μπλοκα της τροχαιας συχνα, αλλα παντα καποιος θα σε ειδοποιησει απο πριν. Γελασα με τον πιτσιρικα που καθως πηγαινα να προσπερασω λεωφορειο,
ανοιξε αποτομα τις πισω κουρτινες και αγχωμενος προσπαθουσε να με ειδοποιησει για το μπλοκο μπροστα!
Βλεπω και αυτο το λεωφορειο, που ουτε τα αυτοκολλητα δεν κουραστηκαν να βγαλουν!
Ο δρομος Κορυτσα(Korce)-Maliq ανεκτος, το gps μου λεει να παω κατευθειαν προς Elbasan αλλα οι ντοπιοι λενε απο Pogradec, λιμνη Οχριδα που τελικα εχει πολλες στροφες και σαμαρια. Δεν ξερω αν εκανα καλα που τους ακουσα.
Pogradec, χαμος απο εργα οδοποιειας, σκονη, παρακαμξεις, μεχρι και αγελαδες μεσα στη πολη.
Μετα και για ολα τα παραλια ο δρομος ειναι πολυ κακος. Πανω απο 60 δεν πηγα καθολου. Πονεσαν οι καρποι μου απο τις ανωμαλιες και τις στροφες, κουραστηκα πολυ.
Οι καλυτερες στασεις ειναι οι βρυσες κατω απο δεντρα. Κλασικη συνταγη δροσιας παντου κ παντα.
Οι Αλβανοι με συμβουλεψαν να μη παω απο Τιρανα αλλα απο Durres, και ετσι εκανα, και μαλλον ηταν καλυτερα. Το Durres ειναι παραλιακη πολη, με τρομερα μεγαλη ανοικοδομηση κτιριων και δρομων, ενα μεγαλο εργοταξιο, αλλα με λαμπρο μελλον. Απο εκει ξεκιναει ενας μεγαλος δρομος τυπου Εγνατιας, αλλα δυστυχως για λιγα χιλιομετρα, και μετα γινεται παλι μονος μεχρι την Shkoder.
Εφιαλτης στο δρομο με τις Mercedes. Προσπερασεις χωρις αυριο (χωρις αυριο για μενα),
τοσα καντηλια δεν εχω ξαναριξει μαζεμενα. Τουλαχιστον μπορω να τρεξω, βλεπω μεχρι και 140 καποια στιγμη!!!
Μπερδευομαι και μπαινω μεσα στη Shkoder, ενω επρεπε να στριψω νωρις δυτικα προς τη ξυλινη γεφυρα. Ομορφη πολη, για αλλη μια φορα οι Αλβανοι με σκλαβωνουν με την προθυμια τους να με βοηθησουν να βρω το δρομο μου.
Μετα τη γεφυρα, η συνοικια που θα μπορουσε να ειχε γυριστει το Slamdog Millionaire. Σκουπιδια, ξυπολητα παιδακια και παραγκες, και καπου καπου και ενα χλιδατο restaurant με ομορφο κηπο. Ολα διπλα σε ενα ομορφο ποταμι. Σε λιγα χιλιομετρα φτανω στο Φυλακιο για Μαυροβουνιο. Εκανα 7μιση ωρες για να διασχισω τα περιπου 350χλμ της Αλβανιας, με 2 μονο στασεις!!! Δεν αντεχω αλλο και αραζουμε για λιγο σε ενα μαγαζακι με σκια, πριν τα συνορα. Εχουν και μικρα μπουνκερ για σουβενιρ!
Περναμε τα συνορα πολυ γρηγορα, δινοντας το χαρτι για τον ελεγχο της μηχανης πισω στους υπαλληλους του αλβανικου τελωνειου.
Μολις μπαινουμε Μαυροβουνιο, η θερμοκρασια πεφτει αρκετα. Οδηγαω μεσα στη σκια σχεδον συνεχεια, αφου το πρασινο εχει σχεδον καλυψει το δρομο!
Μαγικο! Πεταξαμε και βρεθηκαμε στα κεντρικα ενος ελληνικου νησιου!!! Ελιες, πευκα, στενοι δρομοι με στροφες, δροσια, τζιτζικια, προβατα... Οπως Ελλαδα.
Μετα απο λιγο ο δρομος αυτος καταληγει αναμεσα στο Ulcin...
και στο Bar,
και πλεον βλεπουμε την Αδριατικη. Διασχιζουμε το Bar απο μεσα, πολυ ομορφη και προσεγμενη
πολη, επιτελους καλοι δρομοι, ωραια αμαξια, επιτελους ωραιες γυναικες, σωστες διασταυρωσεις.
Βλεπουμε και μια γνωστη φατσα εξω απο ενα κομμωτηριο...
Ο δρομος προς Budva ειναι πανεμορφος, παραλιακο στροφιλικι με καλη ασφαλτο. Τυχαια κανουμε σταση ακριβως πανω απο το Sveti Stefan, το περιεργο χωριουδακι, αν ειχαμε χρονο θα διναμε απο 10ε και θα μπαιναμε να το δουμε και απο μεσα. Αλλα η Αλβανια ηταν ατελειωτη, και μας εφαγε πολυ χρονο.
Μολις περναμε τη κοσμοπολιτικη Budva (η οποια απο οτι εμαθα εχει φιλοξενησει τη Madona και τους Metallica στα ακριβα ξενοδοχεια της) το gps με οδηγει στο βουνο, και με βγαζει λιγο πριν το Kotor. Περιεργο φαινομενο, ενας κολπος τετοιου σχηματος... Καποιοι μιλανε για το νοτιοτερο φιορδ, στην πραγματικοτητα ομως προκειται για ενα φαραγγι πλημυρισμενο απο θαλασσα... Παιρνουμε το καραβακι (1.5ε) και σε 5 λεπτα ειμαστε απεναντι.
Η ωρα ειναι σχεδον 7 το απογευμα, και εχουμε αλλα 90χλμ μεχρι το Dubrovnik! Φτανουμε στα συνορα με Κροατια, οπου τα περναμε παλι σε χρονο μηδεν.
Τελικα βλεπω το Dubrovnik.... και ευτυχως φορουσα το υποσιαγωνο γιατι θα μου ειχε πεσει το σαγονι! Ειναι πανεμορφο, και λιγα λεω. Οι φωτογραφιες το αδικουν πολυ. Ο δρομος περναει περιφερειακα και πανω απο τη πολη, παρουσιαζοντας την στους περαστικους, και τη παλια και τη συγχρονη. Δεν ειναι εικονα απο ελικοπτερο, αλλα
απο το δρομο:
Δεν εχουμε κουραγιο ομως, και το αφηνουμε πισω μας, αφου το ξενοδοχειο μας ειναι στην εισοδο του κολπου του Zaton, 8χλμ πιο περα. Περναμε απο την ομορφη κρεμαστη γεφυρα και φτανουμε στο ξενοδοχειο περιπου στις 8, σχεδον 12 ωρες ταξιδι με περιπου μια ωρα συνολο σε στασεις... Αυτη η Αλβανια μας πεθανε!!!
Το ξενοδοχειο μας ειναι μικρο και υπεροχο, με πισινα, κηπο, απιστευτη θεα, πρωινο, κλιματιστικο, τηλεοραση 32'' lcd με αποκωδικοποιητη στο δωματιο, μου παραχωρηθηκε και χωρος για τη μηχανη ωστε να μη τη βλεπουν πολλα ματια... 7 νυχτες, 490ευρω. Τελεια!
Αυτο θα πει θεα απο το δωματιο!
Πισινα με θεα το κολπο του Zaton
Το Dubrovnik ειναι χτισμενο σε μια υπεροχη περιοχη. Κολποι, νησακια, ακρωτηρια, αποκρυμνοι βραχοι, χωριουδακια, παραλιες, πρασινο... και πανω απο αυτα ο δρομος που σε βγαζει παντου. Με μεγαλο λιμανι που καθημερινα εβλεπες και αλλο κρουαζιεροπλοιο, παντα τεραστιο. Πολλες φορες, επειδη το λιμανι δε χωραει πανω απο 2, καποια αραζανε εξω και μικρα καραβακια εφερναν τους τουριστες στη πολη. Συγχρονη πολη με πολλα παρκα.
Δε θα ποσταρω πολλες φωτο απο την συγχρονη (πανεμορφη) πολη, αλλα μονο απο την παλια.
ελιωσα απο τη ζεστη οταν ανεβηκαμε στα τειχη...
Λαιμητομος!
Το αρχικο σχεδιο ηταν να χρησιμοποιησουμε το Dubrovnik ως ορμητηριο και να κανουμε ημερησιες εκδρομες, πχ στο παρκο του Krka, στο Kotor, στη Mostar (Βοσνια), στο παρκο Durmitor κτλ... μας πιανει ομως η βαρεμαρα και δε παμε πουθενα, αλλωστε ειμαστε σε διακοπες, και το Dubrovnik ειναι πανεμορφο!!!
Αν καποιος παει, οσων αφορα στο φαγητο, απλα ας ακολουθησει τις συμβουλες του Lonely Planet και σιγουρα δε θα βγει χαμενος. Η πιτσαρια-σπαγγετερια Toni, η ταβερνα Atlantic κτλ εχουν πολυ καλο φαγητο, προσεγμενο, πεντανοστιμο και με λογικες τιμες. Επισης υπαρχουν παντου Konoba (ταβερνες) με καλο φαγητο.
Ολοι γνωριζουν αγγλικα, και τα μενου ειναι σε πολλες γλωσσες, οποτε no problem σε αυτο.
Ενα μαγαζι που ανακαλυψα ο ιδιος ειναι το Ankora, στο κολπο του Zaton... Μετρηστε και υπολογιστε:
Μια τεραστια πιατελα ψαρικων 2 ατομων (με 2 φαγκρια των 350-400γρ, 2 ψητα καλαμαρια και 2 φετες μαγιατικο), σαλατα αστακου, (ροκα με θε'ι'κο αστακο...)
ενα ψητο χταποδι (οχι 2 ποδια, αλλα ...ενα ολοκληρο χταποδι!), τοματοσαλατα, πατε τονου για ορεκτικο, ψωμια κτλ κτλ και ενα λιτρο λευκο κρασι του μαγαζιου.
Ολα αυτα 580κουνα, δηλ. 80ε, για ενα γευμα που στην Ελλαδα θα ειχε τουλαχιστον 150-200ε! Και ολα αυτα φρεσκοτατα, πεντανοστιμα και προσεγμενα, σε μαγαζι
κυριολεκτικα μεσα στη θαλασσα.
Οταν εφτασε η Δευτερα του γυρισμου, σκεφτηκα να μη παω απο τον ιδιο δρομο αλλα να παω απο τα Γιαννενα. Διεσχισα παλι το Μαυροβουνιο, πρωτα το Kotor, μετα το κοσμοπολιτικο παραλιακο μερος της Budva, και τελος το ηπειρωτικο, φτωχοτερο κομματι, με τις γνωστες στασεις στις βρυσουλες
μπαινω Αλβανια παλι απο Shkoder, απο τη γεφυρα
και περναω τη μιση Αλβανια ελπιζωντας η αλλη μιση να ειναι καλυτερη απο τα παραλια της Οχριδας.....
Αμ δε!!! Περα απο ενα καλο κοματι δρομου μεχρι το Fierr, το υπολοιπο ηταν ενας εφιαλτης...
Στροφη, σαμαρι, λακουβα, μεχρι και χωμα, και ολα αυτα ατελειωτα, ηλιθιωδως ατελειωτα....
ενιωθα τους καρπους μου λες και ειχαν καρφωμενα καρφια μεσα τους.... Ευτυχως η Μελινα αποδυκνειεται κομαντο και ειναι μια χαρα, ενω εγω ψοφαω!
Τελικα λιγο πριν το Τεπελενι η κατασταση ψιλοβελτιωνεται. Διπλα σε ενα (δικο μας...
) ποταμι μερικα παιδια πουλανε κρουασαν Molto και αναψυκτικα, που κρατανε κρυα στα νερα μιας πηγης. Οτι πρεπει για μια σταση μετα απο τετοιο γολγοθα.
Φτανω Ελλαδα.... Ο αστυνομικος λιγομιλιτος, ολα καλα. Τελωνειακος υπαλληλος γυναικα... κατι μου θυμιζει αυτο...
-Ποιανου ειναι η μηχανη?
-... δικια μου φυσικα...
-Δικια σου?
-...Ναι... δικια μου...
-Τι ειναι αυτα τα Ι.Ι. και Ε.Σ. πανω στα διαβατηρια σας?
-...Τα αρχικα μας, για να μη τα μπερδευω...
-Α εσυ τα εγραψες δηλαδη?
-.....
-Τι εχεις στις βαλιτσες?
-ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΗΜΑΣΤΑΝ, ΤΙ ΝΑ ΕΧΩ ΔΗΛΑΔΗ, ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΑΣ ΕΧΩ!!!
-...αντε καλα, περαστε....
Ειναι τυχαιο οτι οι μονοι ανθρωποι που με εξοργισαν ηταν η τελευταια και η πρωτη Ελληνιδα που ειδαμε? Αντε και οι μερσεντεδακιδες Αλβανοι...
Σε 60χλμ φτανω Γιαννενα μεσα απο μια ομορφη, πρασινη και δροσερη διαδρομη. Φουλαρω, μπαινω στο κεντρο και βρισκω ξενοδοχειο.
Δε ρωταω τιμη, μου φτανει που εχει δικο του κλειστο παρκινκ. Μπανιο, ντυσιμο και δρομο για φαι! Σαν τη χοληστερινη δεν εχει!
Μαγαζακι κατω απο τα τειχη, πιατελα κρεατικων, τζατζικι, χωριατικη, φλωρινης γεμιστη, ψωμι λαδοριγανη στα καρβουνα, Μαλαματινα με κολα.....
Μου ελειψαν πολυ!
Σκασαμε στο φαι! Παμε και HaagenDas για μια παγωτουμπα, εχω γινει αλοιφη.
Υπνο νεκρος...
Την επομενη παμε για καφε στη λιμνη, και μετα απο λιγο ζορι βρισκω την Εγνατια... Μπορει ο παλιος δρομος να ειναι πιο ομορφος, αλλα μετα την Αλβανια η Εγνατια ειναι οτι χρειαζεται!!! Τα πολλα και μεγαλα τουνελ βοηθαν στο να μεινει η θερμοκρασια μας σε ανεκτα επιπεδα, και να μη λιωσουμε απο την αρχη.
Βεβαια, λιγο πριν το Μετσοβο μας βγαζουν στον παλιο λογω εργασιων. Ευκαιρια να δουμε και το ομορφο Μετσοβο λοιπον! Καθομαστε για φαγητο και η δευτερη δοση χοληστερινης ειναι ακομη πιο νοστιμη απο τη πρωτη. Η ρετσινα ομως λιγη, μιας και εχω πολλα χιλιομετρα ακομη, κατω απο καυτο ηλιο...
Ξεκιναμε παλι μεσω του παλιου δρομου, αλλα μαλλον εχουν ανοιξει πλεον την Εγνατια, οσο εμεις τρωγαμε, γιατι ο δρομος ειναι αδειος! Ειμαστε μονοι μας! Τελεια. Λιγο πριν ξαναβγω Εγνατια, βλεπω με την ακρη του ματιου μου μια βρυση, εξω απο το δρομο, κατω απο πλατανια, διπλα σε ενα ποταμι. Δε χανω την ευκαιρια και στριβω.
Το νερο τρεχει παγωμενο, ο ηλιος στεγνωνει το μπλουζακι μου απο τον ιδρωτα, και η αναζωογωνηση μας μεγαλη.
Η φυση με καλουσε εντονα και επιτακτικα, και τα δεντρα διπλα στο ποταμι δεχτηκαν και εκρυψαν αναμεσα τους τον ταξιδιωτη που ειχε αναγκη!
Το ποταμι ηταν πιο ζεστο απο τη βρυση, και λιγο ηθελα να μπω μεσα. Ισως αλλη φορα...
Τελικα, κατα τις 7 το απογευμα φτασαμε σπιτι...
Συμπερασματα:
-Αν το σκεφτεστε, καντε το. Ολα ειναι απλα. Αλλα μη περνατε απο το κατω μισο της Αλβανιας, ειναι σκοτωμα. Προτιμηστε να πατε απο Fyrom μεχρι τη βορεια πλευρα της Οχριδας.
-Για την Αλβανια χρησιμοποιησα Destinator, αλλα θα ηταν πιο καλα με εναν απλο, φρεσκο χαρτη. Για την υπολοιπη διαδρομη, MioMap '08.
-Οι Ελληνες ειμαστε παλιορατσα, αλλα σα την Ελλαδα δεν εχει.
-Βενζιναδικα εχει καθ'ολη τη διαδρομη, στην Αλβανια πληρωνεις σε Λεκ, Μαυροβουνιο σε Ευρω, Κροατια σε οτι θες, ευρω η κουνα.
Αλλα τοτε τα Βαλκανια τα σνομπαραμε, τη Τουρκια τη σιχαινομασταν, και ετσι ποτε δεν αποφασιζαμε καποιο μερος, και τη βγαζαμε ξανα και ξανα στην Ελλαδιτσα.
Τον Ιουνιο του '08 εσπασα πολυ ασχημα τον αστραγαλο μου.
Οσο ημουν με τα σιδερα γυρω απο το ποδι μου δεν μου ελειπε τοσο το να περπατησω οσο το να οδηγησω. Οποτε ελεγα με το φιλο Σακη:
-Μολις γινω καλα θα παμε ενα ταξιδακι μακρινο...
-Που ομως?
-Παμε να δουμε Ατλαντικο!
-Καλη ιδεα, για ανοιξε το χαρτη να δουμε....
Εκει η ιδεα απο καλη γινοταν ψιλοαδυνατη. Για να δεις Ατλαντικο θελεις τουλαχιστον 15-20 μερες αδεια. Και αντε εγω ειχα (ακομη) αναρρωτικη, ποιος αλλος θα μπορουσε να ακολουθησει?
Τοτε ειδα τα αρθρα καποιων ανησυχων πνευματων για τα Βαλκανια, και σαν να αλλαξε η ιδεα μου για αυτα τα μερη. Ρε λες να ειναι καλα? Ντουμπροβνικ? Τι ειναι αυτο? Ναι, καποιος συναδελφος μου το ειχε αναφερει, πως εκει ειχαν μεινει για λιγο οταν γυρνουσαν απο την ειρηνευτικη στη Βοσνια.
Ναι αλλα αυτο ειναι Κροατια. Τοσο χαμηλα?
Περιεργο σχημα η Κροατια, εχει κλεψει ολη τη παραλια απο τη γειτονα Βοσνια, αυτοι θα ξαναμαλωσουν καποτε. Ενδιαφερον μερος.
Η αποφαση εληφθη 8-9 μηνες νωριτερα, και αρχισε η προετοιμασια. Που, με τι, γιατι, πως, και με ποιους. Πλην του Σακη ολοι λεγαν ''τρελος εισαι ρε που θα παω Κροατια με τη μηχανη''? Τελικα γιναμε 3, Γιαννης-Γιαννης-Σακης, λιγοι και καλοι φιλοι.
Καπου εκει μπηκε και η Μελινα στη ζωη μου.
-''Ξερεις,εχω κανονισει να παω με τη μηχανη στη Κροατια το καλοκαιρι...''
-''Γινεται να ερθω και εγω?''
Αυτες ειναι γυναικες... Δε σκεφτηκε ουτε γκρινια, ουτε κουραση, ουτε τα λιγα μπαγκαζια, ουτε αποσταση. Οι φιλοι τα πανε καλα μαζι της, οποτε μια χαρα!
Κανα μηνα νωριτερα, ο Γιαννης εχει προβλημα με τη δουλεια και την αδεια του και ακυρωνει... Ο Σακης ειναι στο ντεμι... ''να ερθω, να μην ερθω''...
Πεφτει με τη μηχανη απο λαδια στο δρομο και της κανει καλη ζημια. Ακυρο κ αυτος...
Εγω κ η Μελινα λοιπον... Ρωταω:
''Συνεχιζουμε η ακυρωνουμε?''
''Συνεχιζουμε εννοειτε!''
Φυγαμε!
Θα φυγουμε απο Καβαλα Κυριακη, θα διανυκτερευσουμε Καστορια και θα ξεκινησουμε για πανω Δευτερα.
Ετσι κ εγινε. Ξεκινησαμε 6:30 το πρωι για να μη φαμε ζεστη. Στις 10 κ κατι φτασαμε. Η Καστορια ειναι πανεμορφη πολη...
Παραδοξως, βρισκουμε γνωστους απο Καβαλα που επιστρεφουν απο διακοπες με τη μηχανη τους και διανυκτερευουν και αυτοι εκει.
Νωρις το πρωι της Δευτερας ξυπναμε, τρωμε πρωινο και παμε Κρυσταλοπηγη. Εχει αρχισει να βρεχει. Ωραια... Καλη αρχη, σκεφτομαι.
Η σημανση ελειπης και ψιλοχανομαστε, αλλα το βρισκουμε το τελωνειο στις 8:50. Βγαζουμε κρανη και γαντια και δειχνω τα χαρτια στην ξυνισμενη ελληνιδα υπαλληλο. Μου τα δινει πισω και αρχιζω να ξαναβαζω γαντια, κρανος κτλ... Δεν περασε ουτε 1 λεπτο, και μας λεει:
-''Παιδια γιατι δε φευγετε?''
-''Τωρα, μολις ετοιμαστω φευγουμε...''
-''Να πατε εξω και να ετοιμαστειτε οσο θελετε!''
Και οπως ειπα, εξω εβρεχε... Ανεβαζω πιεση και κρατιεμαι με το ζορι να μην αρπαχτω. Τι την ενοχλουσαμε δηλαδη? Δεν ειχε κινηση ουτε καθομασταν στη μεση.
Στην αυλη της καθομασταν? Αναιδεστατη και ηλιθια συγχρονως. Και ασχημη.
Περναμε στο Αλβανικο φυλακιο και ολα ειναι αλλιως. Οι Αλβανοι που περιμεναν μολις με βλεπουν μου δινουν τη σειρα τους. Μου εξηγουν αναλυτικα απο που να παω για να μη ταλαιπωρηθουμε, με προειδοποιουν για τα πολλα μπλοκα της τροχαιας και μου λενε πως το τελος που πληρωνες στο τελωνειο καταργηθηκε.
Μολις παω να δωσω τα χαρτια μου στον υπαλληλο, καποιος μου τρωει τη σειρα, και ακουει πολυ κραξιμο απο τους υπολοιπους.
Παιρνω ενα εντυπο για τον ελεγχο της μηχανης και μπαινω πιο μεσα να αλλαξω λεφτα. Ενας αστυνομικος με βοηθαει πολυ, παρολο που δεν ξερει αγγλικα. Ψαχνει τον υπευθηνο ο οποιος κοιμοταν, τον σηκωνει, τον φερνει εκει, και ελεγχει και αν μου εδωσε σωστα τα λεφτα.
Ξεκιναω με πολυ καλες εντυπωσεις απο τους Αλβανους.
Εχει βγαλει ηλιο και η διαδρομη ειναι σχετικα ομορφη. Ασφαλτος καλη, αλλα βρομικη. Πολλα καρα, πολλα μπουνκερ (πολυβολεια, απειρα απο αυτα), ακομα περισσοτερα Lavazh (car wash) και κοσμος, πολυς κοσμος που περπαταει διπλα στο δρομο. Σχεδον σε ολη τη διαδρομη, καποιος περπατουσε διπλα μας!
Τα μπλοκα της τροχαιας συχνα, αλλα παντα καποιος θα σε ειδοποιησει απο πριν. Γελασα με τον πιτσιρικα που καθως πηγαινα να προσπερασω λεωφορειο,
ανοιξε αποτομα τις πισω κουρτινες και αγχωμενος προσπαθουσε να με ειδοποιησει για το μπλοκο μπροστα!
Βλεπω και αυτο το λεωφορειο, που ουτε τα αυτοκολλητα δεν κουραστηκαν να βγαλουν!
Ο δρομος Κορυτσα(Korce)-Maliq ανεκτος, το gps μου λεει να παω κατευθειαν προς Elbasan αλλα οι ντοπιοι λενε απο Pogradec, λιμνη Οχριδα που τελικα εχει πολλες στροφες και σαμαρια. Δεν ξερω αν εκανα καλα που τους ακουσα.
Pogradec, χαμος απο εργα οδοποιειας, σκονη, παρακαμξεις, μεχρι και αγελαδες μεσα στη πολη.
Μετα και για ολα τα παραλια ο δρομος ειναι πολυ κακος. Πανω απο 60 δεν πηγα καθολου. Πονεσαν οι καρποι μου απο τις ανωμαλιες και τις στροφες, κουραστηκα πολυ.
Οι καλυτερες στασεις ειναι οι βρυσες κατω απο δεντρα. Κλασικη συνταγη δροσιας παντου κ παντα.
Οι Αλβανοι με συμβουλεψαν να μη παω απο Τιρανα αλλα απο Durres, και ετσι εκανα, και μαλλον ηταν καλυτερα. Το Durres ειναι παραλιακη πολη, με τρομερα μεγαλη ανοικοδομηση κτιριων και δρομων, ενα μεγαλο εργοταξιο, αλλα με λαμπρο μελλον. Απο εκει ξεκιναει ενας μεγαλος δρομος τυπου Εγνατιας, αλλα δυστυχως για λιγα χιλιομετρα, και μετα γινεται παλι μονος μεχρι την Shkoder.
Εφιαλτης στο δρομο με τις Mercedes. Προσπερασεις χωρις αυριο (χωρις αυριο για μενα),
τοσα καντηλια δεν εχω ξαναριξει μαζεμενα. Τουλαχιστον μπορω να τρεξω, βλεπω μεχρι και 140 καποια στιγμη!!!
Μπερδευομαι και μπαινω μεσα στη Shkoder, ενω επρεπε να στριψω νωρις δυτικα προς τη ξυλινη γεφυρα. Ομορφη πολη, για αλλη μια φορα οι Αλβανοι με σκλαβωνουν με την προθυμια τους να με βοηθησουν να βρω το δρομο μου.
Μετα τη γεφυρα, η συνοικια που θα μπορουσε να ειχε γυριστει το Slamdog Millionaire. Σκουπιδια, ξυπολητα παιδακια και παραγκες, και καπου καπου και ενα χλιδατο restaurant με ομορφο κηπο. Ολα διπλα σε ενα ομορφο ποταμι. Σε λιγα χιλιομετρα φτανω στο Φυλακιο για Μαυροβουνιο. Εκανα 7μιση ωρες για να διασχισω τα περιπου 350χλμ της Αλβανιας, με 2 μονο στασεις!!! Δεν αντεχω αλλο και αραζουμε για λιγο σε ενα μαγαζακι με σκια, πριν τα συνορα. Εχουν και μικρα μπουνκερ για σουβενιρ!
Περναμε τα συνορα πολυ γρηγορα, δινοντας το χαρτι για τον ελεγχο της μηχανης πισω στους υπαλληλους του αλβανικου τελωνειου.
Μολις μπαινουμε Μαυροβουνιο, η θερμοκρασια πεφτει αρκετα. Οδηγαω μεσα στη σκια σχεδον συνεχεια, αφου το πρασινο εχει σχεδον καλυψει το δρομο!
Μαγικο! Πεταξαμε και βρεθηκαμε στα κεντρικα ενος ελληνικου νησιου!!! Ελιες, πευκα, στενοι δρομοι με στροφες, δροσια, τζιτζικια, προβατα... Οπως Ελλαδα.
Μετα απο λιγο ο δρομος αυτος καταληγει αναμεσα στο Ulcin...
και στο Bar,
και πλεον βλεπουμε την Αδριατικη. Διασχιζουμε το Bar απο μεσα, πολυ ομορφη και προσεγμενη
πολη, επιτελους καλοι δρομοι, ωραια αμαξια, επιτελους ωραιες γυναικες, σωστες διασταυρωσεις.
Βλεπουμε και μια γνωστη φατσα εξω απο ενα κομμωτηριο...
Ο δρομος προς Budva ειναι πανεμορφος, παραλιακο στροφιλικι με καλη ασφαλτο. Τυχαια κανουμε σταση ακριβως πανω απο το Sveti Stefan, το περιεργο χωριουδακι, αν ειχαμε χρονο θα διναμε απο 10ε και θα μπαιναμε να το δουμε και απο μεσα. Αλλα η Αλβανια ηταν ατελειωτη, και μας εφαγε πολυ χρονο.
Μολις περναμε τη κοσμοπολιτικη Budva (η οποια απο οτι εμαθα εχει φιλοξενησει τη Madona και τους Metallica στα ακριβα ξενοδοχεια της) το gps με οδηγει στο βουνο, και με βγαζει λιγο πριν το Kotor. Περιεργο φαινομενο, ενας κολπος τετοιου σχηματος... Καποιοι μιλανε για το νοτιοτερο φιορδ, στην πραγματικοτητα ομως προκειται για ενα φαραγγι πλημυρισμενο απο θαλασσα... Παιρνουμε το καραβακι (1.5ε) και σε 5 λεπτα ειμαστε απεναντι.
Η ωρα ειναι σχεδον 7 το απογευμα, και εχουμε αλλα 90χλμ μεχρι το Dubrovnik! Φτανουμε στα συνορα με Κροατια, οπου τα περναμε παλι σε χρονο μηδεν.
Τελικα βλεπω το Dubrovnik.... και ευτυχως φορουσα το υποσιαγωνο γιατι θα μου ειχε πεσει το σαγονι! Ειναι πανεμορφο, και λιγα λεω. Οι φωτογραφιες το αδικουν πολυ. Ο δρομος περναει περιφερειακα και πανω απο τη πολη, παρουσιαζοντας την στους περαστικους, και τη παλια και τη συγχρονη. Δεν ειναι εικονα απο ελικοπτερο, αλλα
απο το δρομο:
Δεν εχουμε κουραγιο ομως, και το αφηνουμε πισω μας, αφου το ξενοδοχειο μας ειναι στην εισοδο του κολπου του Zaton, 8χλμ πιο περα. Περναμε απο την ομορφη κρεμαστη γεφυρα και φτανουμε στο ξενοδοχειο περιπου στις 8, σχεδον 12 ωρες ταξιδι με περιπου μια ωρα συνολο σε στασεις... Αυτη η Αλβανια μας πεθανε!!!
Το ξενοδοχειο μας ειναι μικρο και υπεροχο, με πισινα, κηπο, απιστευτη θεα, πρωινο, κλιματιστικο, τηλεοραση 32'' lcd με αποκωδικοποιητη στο δωματιο, μου παραχωρηθηκε και χωρος για τη μηχανη ωστε να μη τη βλεπουν πολλα ματια... 7 νυχτες, 490ευρω. Τελεια!
Αυτο θα πει θεα απο το δωματιο!
Πισινα με θεα το κολπο του Zaton
Το Dubrovnik ειναι χτισμενο σε μια υπεροχη περιοχη. Κολποι, νησακια, ακρωτηρια, αποκρυμνοι βραχοι, χωριουδακια, παραλιες, πρασινο... και πανω απο αυτα ο δρομος που σε βγαζει παντου. Με μεγαλο λιμανι που καθημερινα εβλεπες και αλλο κρουαζιεροπλοιο, παντα τεραστιο. Πολλες φορες, επειδη το λιμανι δε χωραει πανω απο 2, καποια αραζανε εξω και μικρα καραβακια εφερναν τους τουριστες στη πολη. Συγχρονη πολη με πολλα παρκα.
Δε θα ποσταρω πολλες φωτο απο την συγχρονη (πανεμορφη) πολη, αλλα μονο απο την παλια.
ελιωσα απο τη ζεστη οταν ανεβηκαμε στα τειχη...
Λαιμητομος!
Το αρχικο σχεδιο ηταν να χρησιμοποιησουμε το Dubrovnik ως ορμητηριο και να κανουμε ημερησιες εκδρομες, πχ στο παρκο του Krka, στο Kotor, στη Mostar (Βοσνια), στο παρκο Durmitor κτλ... μας πιανει ομως η βαρεμαρα και δε παμε πουθενα, αλλωστε ειμαστε σε διακοπες, και το Dubrovnik ειναι πανεμορφο!!!
Αν καποιος παει, οσων αφορα στο φαγητο, απλα ας ακολουθησει τις συμβουλες του Lonely Planet και σιγουρα δε θα βγει χαμενος. Η πιτσαρια-σπαγγετερια Toni, η ταβερνα Atlantic κτλ εχουν πολυ καλο φαγητο, προσεγμενο, πεντανοστιμο και με λογικες τιμες. Επισης υπαρχουν παντου Konoba (ταβερνες) με καλο φαγητο.
Ολοι γνωριζουν αγγλικα, και τα μενου ειναι σε πολλες γλωσσες, οποτε no problem σε αυτο.
Ενα μαγαζι που ανακαλυψα ο ιδιος ειναι το Ankora, στο κολπο του Zaton... Μετρηστε και υπολογιστε:
Μια τεραστια πιατελα ψαρικων 2 ατομων (με 2 φαγκρια των 350-400γρ, 2 ψητα καλαμαρια και 2 φετες μαγιατικο), σαλατα αστακου, (ροκα με θε'ι'κο αστακο...)
ενα ψητο χταποδι (οχι 2 ποδια, αλλα ...ενα ολοκληρο χταποδι!), τοματοσαλατα, πατε τονου για ορεκτικο, ψωμια κτλ κτλ και ενα λιτρο λευκο κρασι του μαγαζιου.
Ολα αυτα 580κουνα, δηλ. 80ε, για ενα γευμα που στην Ελλαδα θα ειχε τουλαχιστον 150-200ε! Και ολα αυτα φρεσκοτατα, πεντανοστιμα και προσεγμενα, σε μαγαζι
κυριολεκτικα μεσα στη θαλασσα.
Οταν εφτασε η Δευτερα του γυρισμου, σκεφτηκα να μη παω απο τον ιδιο δρομο αλλα να παω απο τα Γιαννενα. Διεσχισα παλι το Μαυροβουνιο, πρωτα το Kotor, μετα το κοσμοπολιτικο παραλιακο μερος της Budva, και τελος το ηπειρωτικο, φτωχοτερο κομματι, με τις γνωστες στασεις στις βρυσουλες
μπαινω Αλβανια παλι απο Shkoder, απο τη γεφυρα
και περναω τη μιση Αλβανια ελπιζωντας η αλλη μιση να ειναι καλυτερη απο τα παραλια της Οχριδας.....
Αμ δε!!! Περα απο ενα καλο κοματι δρομου μεχρι το Fierr, το υπολοιπο ηταν ενας εφιαλτης...
Στροφη, σαμαρι, λακουβα, μεχρι και χωμα, και ολα αυτα ατελειωτα, ηλιθιωδως ατελειωτα....
ενιωθα τους καρπους μου λες και ειχαν καρφωμενα καρφια μεσα τους.... Ευτυχως η Μελινα αποδυκνειεται κομαντο και ειναι μια χαρα, ενω εγω ψοφαω!
Τελικα λιγο πριν το Τεπελενι η κατασταση ψιλοβελτιωνεται. Διπλα σε ενα (δικο μας...
) ποταμι μερικα παιδια πουλανε κρουασαν Molto και αναψυκτικα, που κρατανε κρυα στα νερα μιας πηγης. Οτι πρεπει για μια σταση μετα απο τετοιο γολγοθα.
Φτανω Ελλαδα.... Ο αστυνομικος λιγομιλιτος, ολα καλα. Τελωνειακος υπαλληλος γυναικα... κατι μου θυμιζει αυτο...
-Ποιανου ειναι η μηχανη?
-... δικια μου φυσικα...
-Δικια σου?
-...Ναι... δικια μου...
-Τι ειναι αυτα τα Ι.Ι. και Ε.Σ. πανω στα διαβατηρια σας?
-...Τα αρχικα μας, για να μη τα μπερδευω...
-Α εσυ τα εγραψες δηλαδη?
-.....
-Τι εχεις στις βαλιτσες?
-ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΗΜΑΣΤΑΝ, ΤΙ ΝΑ ΕΧΩ ΔΗΛΑΔΗ, ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΑΣ ΕΧΩ!!!
-...αντε καλα, περαστε....
Ειναι τυχαιο οτι οι μονοι ανθρωποι που με εξοργισαν ηταν η τελευταια και η πρωτη Ελληνιδα που ειδαμε? Αντε και οι μερσεντεδακιδες Αλβανοι...
Σε 60χλμ φτανω Γιαννενα μεσα απο μια ομορφη, πρασινη και δροσερη διαδρομη. Φουλαρω, μπαινω στο κεντρο και βρισκω ξενοδοχειο.
Δε ρωταω τιμη, μου φτανει που εχει δικο του κλειστο παρκινκ. Μπανιο, ντυσιμο και δρομο για φαι! Σαν τη χοληστερινη δεν εχει!
Μαγαζακι κατω απο τα τειχη, πιατελα κρεατικων, τζατζικι, χωριατικη, φλωρινης γεμιστη, ψωμι λαδοριγανη στα καρβουνα, Μαλαματινα με κολα.....
Μου ελειψαν πολυ!
Σκασαμε στο φαι! Παμε και HaagenDas για μια παγωτουμπα, εχω γινει αλοιφη.
Υπνο νεκρος...
Την επομενη παμε για καφε στη λιμνη, και μετα απο λιγο ζορι βρισκω την Εγνατια... Μπορει ο παλιος δρομος να ειναι πιο ομορφος, αλλα μετα την Αλβανια η Εγνατια ειναι οτι χρειαζεται!!! Τα πολλα και μεγαλα τουνελ βοηθαν στο να μεινει η θερμοκρασια μας σε ανεκτα επιπεδα, και να μη λιωσουμε απο την αρχη.
Βεβαια, λιγο πριν το Μετσοβο μας βγαζουν στον παλιο λογω εργασιων. Ευκαιρια να δουμε και το ομορφο Μετσοβο λοιπον! Καθομαστε για φαγητο και η δευτερη δοση χοληστερινης ειναι ακομη πιο νοστιμη απο τη πρωτη. Η ρετσινα ομως λιγη, μιας και εχω πολλα χιλιομετρα ακομη, κατω απο καυτο ηλιο...
Ξεκιναμε παλι μεσω του παλιου δρομου, αλλα μαλλον εχουν ανοιξει πλεον την Εγνατια, οσο εμεις τρωγαμε, γιατι ο δρομος ειναι αδειος! Ειμαστε μονοι μας! Τελεια. Λιγο πριν ξαναβγω Εγνατια, βλεπω με την ακρη του ματιου μου μια βρυση, εξω απο το δρομο, κατω απο πλατανια, διπλα σε ενα ποταμι. Δε χανω την ευκαιρια και στριβω.
Το νερο τρεχει παγωμενο, ο ηλιος στεγνωνει το μπλουζακι μου απο τον ιδρωτα, και η αναζωογωνηση μας μεγαλη.
Η φυση με καλουσε εντονα και επιτακτικα, και τα δεντρα διπλα στο ποταμι δεχτηκαν και εκρυψαν αναμεσα τους τον ταξιδιωτη που ειχε αναγκη!
Το ποταμι ηταν πιο ζεστο απο τη βρυση, και λιγο ηθελα να μπω μεσα. Ισως αλλη φορα...
Τελικα, κατα τις 7 το απογευμα φτασαμε σπιτι...
Συμπερασματα:
-Αν το σκεφτεστε, καντε το. Ολα ειναι απλα. Αλλα μη περνατε απο το κατω μισο της Αλβανιας, ειναι σκοτωμα. Προτιμηστε να πατε απο Fyrom μεχρι τη βορεια πλευρα της Οχριδας.
-Για την Αλβανια χρησιμοποιησα Destinator, αλλα θα ηταν πιο καλα με εναν απλο, φρεσκο χαρτη. Για την υπολοιπη διαδρομη, MioMap '08.
-Οι Ελληνες ειμαστε παλιορατσα, αλλα σα την Ελλαδα δεν εχει.
-Βενζιναδικα εχει καθ'ολη τη διαδρομη, στην Αλβανια πληρωνεις σε Λεκ, Μαυροβουνιο σε Ευρω, Κροατια σε οτι θες, ευρω η κουνα.
