alvadi
Member
- Μηνύματα
- 576
- Likes
- 3.314
- Επόμενο Ταξίδι
- Ολλανδία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μεξικό
Σκέφτηκα να κάνω τη προσπάθεια να γράψω μία ιστορία κι εγώ, αν και με το γράψιμο δεν τα πάω καλά (προτιμώ το διάβασμα). Προβληματίστηκα λίγο αν αξίζει να το ξεκινήσω μια και έχουν γραφτεί αρκετές ιστορίες στο forum για αυτές τις 2 πόλεις της Ιταλίας που ήδη έχουν γραφτεί πολλά, την Μπολόνια και τη Φλωρεντία. Σκέφτηκα όμως ότι έστω και μία πληροφορία ίσως βοηθήσει κάποιον που πρόκειται να ταξιδέψει, βλέποντας το από τη δικιά μου σκοπιά που ρούφηξα τις ιστορίες που έχουν ήδη γραφτεί και άντλησα αρκετές πληροφορίες.
Πληροφορίες όμως που τελικά δεν μπορώ να πω ότι της αξιοποίησα γιατί όσο προετοιμασμένη και να ΄σαι όταν συνοδεύεσαι από τα παιδιά σου ο προγραμματισμός αλλάζει.
Το ταξίδι μας σε Μπολόνια και Φλωρεντία έγινε με αφορμή τη συναυλία των Metallica στη Φλωρεντία - ένα ταξίδι έκπληξη στο γιο μου που είχαμε σκοπό να ταξιδέψουμε στη Κωνσταντινούπολη το 2020 αλλά λόγω covid ακυρώθηκε.
Οι πτήσεις Αθήνα - Μπολόνια - Αθήνα κλείστηκαν με Ryan στο πήγαινε και η επιστροφή με Aegean. Σύνολο αρχικά των αεροπορικών 200,00 € (2 άτομα) και λέω αρχικά γιατί 2 μήνες πριν το ταξίδι η Aegean ακύρωσε το δρομολόγιο της επιστροφής δίνοντας μας την επιλογή να φύγουμε την επόμενη μέρα κάτι που δεν με εξυπηρετούσε. Οι τιμές των εισιτηρίων είχαν ήδη ανέβει αλλά τελικά βρήκα επιστροφή από Μιλάνο με easy jet στη τιμή των 37€/άτομο.
Οι παραπάνω τιμές περιλάμβαναν και τη χειραποσκευή.
Όταν έφτασε η ώρα της αναζήτησης των ξενοδοχείων διαπίστωσα ότι στη Μπολόνια είχαν διπλασιαστεί οι τιμές σε σχέση με τη προηγούμενη φορά που είχα πάει (2018), όσο για τη Φλωρεντία στα ύψη..
Τελευταία στιγμή αποφάσισε να έρθει μαζί μας και η μεγάλη μου κόρη.
1η ημέρα Αθήνα - Μπολόνια
Χαμός στο αεροδρόμιο, ο κόσμος πολύς, η επιβίβαση είχε αρχίσει. Αν και όλοι είχαμε μπει στο αεροπλάνο, αυτό δεν ξεκινούσε. Υπήρχε μία κινητικότητα, κάτι συνέβαινε. Σύντομα βγήκε λοιπόν ανακοίνωση ότι υπάρχει τεχνική βλάβη στο αεροσκάφος και θα καθυστερήσουμε. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν η πρώτη φορά του γιου μου στο αεροπλάνο και με πολύ φόβο είχε ξεκινήσει. Το πρόβλημα ήταν μάλλον στον εξαερισμό, το νιώσαμε καλά, κοντέψαμε να σκάσουμε. 2 ώρες μετά το πρόβλημα λύθηκε και επιτέλους ξεκινήσαμε. Οι μισοί επιβάτες του αεροπλάνου ταξίδευαν για τη συναυλία των Metallica.
Μόλις φτάσαμε στη Μπολόνια πήγαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο που είχα κλείσει να μείνω με τον γιο μου, ενώ η κόρη θα έμενε σε ένα hostel 500 μέτρα πιο πέρα. Το ξενοδοχείο ήταν το Casa Isolani, ήταν ακριβώς πάνω στη πλατεία Maggiore και το είχαμε κλείσει 85,00 € το δίκλινο με πρωινό. Εδώ να επισημάνω ότι έγινε μία παρεξήγηση αλλά ευτυχώς είχα τυπωμένη τη κράτηση στα Ιταλικά. Η κοπέλα που ήρθε να μου παραδώσει τα κλειδιά μου ζήτησε 170,00 € και μου είπε ότι είναι τιμή χωρίς πρωινό. Της είπα ότι πρέπει να κανει λάθος και μου τόνισε ότι 85,00 € είναι το άτομο. Της έδωσα κι εγώ την επιβεβαίωση από το booking, τηλεφώνησε στον προϊστάμενο της και το θέμα λύθηκε. Το κατάλυμα δεν είχε reception και το πρωινό (καφές, χυμός, κρουασάν) ήταν σε μία καφετέρια λίγα μέτρα παραπάνω. Αφήσαμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε..
μμμ..ξεκινήσαμε; με τα παιδιά; πρώτα πρέπει να φάμε..
Μπροστά στο φαΐ ξεχάστηκαν και η Ferrari και η Ducati (στην οποίες δεν πήγαμε λόγω καθυστέρησης της πτήσης μας). Πήγαμε απέναντι σχεδόν από το δωμάτιο στο PAN8, ένα χαρακτηριστικό μαγαζί της Μπολόνια με τα αλλαντικά και τα τυριά
Τα παιδιά ξαφνιάστηκαν βλέποντας τόσα πολλά αλλαντικά. Αφού φάγαμε (πιατέλα για 3 άτομα, στη πραγματικότητα έτρωγαν 4 - με επιπλέον ψωμί και μπύρες, πληρώσαμε 70€) είπαμε να αρχίσουμε τη βόλτα στη πόλη
Ξεκινήσαμε από την πλατεία, περιπλανηθήκαμε στις στοές, χαζέψαμε ένα πολύ ωραίο παλιό βιβλιοπωλείο το “libreria nanni” και καταλήξαμε στο Αρχιγυμνάσιο που είναι σε κοντινή απόσταση από την πλατεία. Δεν αναφέρομαι σε ιστορικά στοιχεία μια και έχουν γραφτεί αρκετές φορές. Είδαμε την διάσημη αίθουσα ανατομίας αλλά δεν προλάβαμε την βιβλιοθήκη ανοιχτή.
Ακολούθησε βόλτα στη πόλη προς τον Αγ.Στέφανο. Εν τω μεταξύ η ζέστη αφόρητη και κάθε λίγο σταματούσαμε να προμηθευτούμε νερό, πολύ δίψα. Φτάσαμε στην πλατεία του Αγ.Στεφάνου όπου ο κόσμος είχε αράξει είτε σε καφέ είτε σε πεζοδρόμια. Εμείς με τα παιδιά επισκεφθήκαμε την συγκεκριμένη εκκλησία που δεν είναι μία αλλά 7 περνώντας από περάσματα και πόρτες. Κατηφορίζοντας κάναμε μία στάση για παγωτό στο “cremeria la vecchia stala” δοκιμάζοντας παγωτό με γεύση μασκαρπόνε. Υπέροχο αλλά λιώνουν γρήγορα αφού δεν περιέχουν συνθετικά πρόσθετα και ΄κει λιγο πριν πασαλειφτούμε ουπς γνωστή της κόρης μου που έκανε erasmus στη Μπολόνια. Έπειτα κατηφορίσαμε προς τους γνωστούς πύργους και μετά φύγαμε από τα στενάκια για να βρούμε το γνωστό μπαρ la stenza το οποίο είναι στεγασμένο σε μία εκκλησία του 1500. Εκεί ήπιαμε τα aperol μας, και διασκεδάσαμε με το σερβιτόρο μας ο οποίος κατάλαβε αμέσως ότι ήμασταν από Ελλάδα και προσπαθούσε να μας μιλήσει ελληνικά ενώ εγώ αντίθετα με τα λιγα που ξέρω προσπαθούσα να του μιλήσω ιταλικά.
Αφού χαλαρώσαμε, ξεκουραστήκαμε συνεχίσαμε τη βόλτα μας και χαρακτηριστικά ενώ περάσαμε τα πιο high σημεία της Μπολόνια πήγαμε και στα πιο χύμα, με πολλούς νέους να συνωστίζονται, τη μπύρα στο χέρι και που και που να έρχονται και κάποιες περίεργες μυρωδιές καπνού (όπως είπε η κόρη μου ήμασταν στα Εξάρχεια της Μπολόνια)
Μαντέψτε τη συνέχεια, τα παιδιά πεινούσαν και έτσι πήγαμε στην Osteria del Orsa και τσάκισαν κατι μακαρόνια.
Οι βόλτες στη πολη συνεχίστηκαν μέχρι που δεν νιώθαμε τα πόδια μας, κάναμε ένα μικρό διάλειμμα για γλυκό (γιατι γλυκό δεν φάγαμε - το παγωτό δε πιάνεται) στο cafe Pasticceria Gamberinι για το οποίο είχαμε ακούσει καλά λόγια (ωραία φρέσκα μικρά γλυκακια) και ήταν και κοντά στο hostel (il Nosadillo hostel) της κόρης μου και 10:30 είχαμε γυρίσει πίσω για ύπνο αφού προμηθευτήκαμε φυσικά νερό…
Ημέρα 2η
Μπολόνια Φλωρεντία
Η κόρη έχει ήδη φυγει μονη της για Φλωρεντία με flixbus και θα μας περίμενε. Εγώ με τον μικρό ταξιδέψαμε με τρένο της Italo. Δεν είχα ξαναπάει στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια και έμεινα έκπληκτη με το πόσο μεγάλος ήταν. Αγχώθηκα πολύ και άγχωσα και τον μικρό αφού το τρένο μας έφτασε με μικρή καθυστέρηση κι εγώ φοβόμουν μήπως πέρασε και δεν το πήρα είδηση ή μήπως βρισκόμουν σε λάθος πλατφόρμα.
Το τρένο ήρθε και ξεκινήσαμε για Φλωρεντία. Μόλις βγήκαμε από το σταθμό της Santa Maria Novela νιώσαμε τον καυτό αέρα αφού την Ιταλία την έπληττε καύσωνας, στροφή μέσα και ένα παγωτάκι από το Venci (μη ξεχνιόμαστε) Αφού δροσιστήκαμε και κατεβάσαμε μονορούφι από ένα μπουκαλάκι νερό κατηφορίσαμε προς το κέντρο να βρούμε το ξενοδοχείο μας. Το ξενοδοχείο λεγόταν Borghese art hotel, κόστιζε 130 € το δίκλινο, ήταν σε καλή τοποθεσία, το δωμάτιο μεγάλο και το πρωινό υπέροχο σε μια ωραία σάλα ακούγοντας κλασσική μουσική (του ταίριαζε τοοοσσο πολύ)
Βρεθήκαμε και με την κόρη μου και ξεκινήσαμε την περιήγηση μας στη πόλη.
Πρώτος σταθμός η γέφυρα Ponte Vecchio και ο ποταμός Άρνος. Πολύ κόσμος, walking traffic και η ζέστη αφόρητη
όμως το θέαμα μπροστά σου ήταν το κάτι άλλο, μαγεία!! Αφού βολτάραμε αρκετά, ήπιαμε μπυριτσα με εναν συμμαθητή της κόρης μου που έκανε erasmus εκεί, στις 4 πήγαμε στη galleria Ufizzi όπου είχα κλείσει ξενάγηση με ελληνοφωνο ξεναγό. Αποδείχτηκε πολύ καλή κίνηση αφού κάτσαμε περίπου 2ώρες και 15 λεπτά, εστιάζοντας στα βασικά έργα και κάποια άλλα που φυσικά δεν γνώριζα, μας μίλησε για τη Φλωρεντια, τους Μεδικους καθώς και για τους ζωγράφους της εποχής εκείνης. Μας ταξίδεψε στον χρόνο.
Περιπλανηθήκαμε ξανά στους δρόμους της Φλωρεντίας, καταλήξαμε για φαγητό στο mercato centrale για φαγητό και ανακτήσαμε δυνάμεις. Ξαναβγήκαμε στους δρόμους της Φλωρεντίας. Θέλαμε να ανέβουμε στη πλατεία Michelangelo αλλά περπατώντας θα μας έπαιρνε αρκετή ώρα και η κόρη μου έπρεπε να φύγει γιατί λόγω των ακριβών καταλυμάτων είχε κλείσει δωμάτιο στο Prati. Ψάχναμε για ταξί μήπως μας ανέβαζε αλλά τελικά δεν προέκυψε. Στην ψάξιμο πάνω συναντήσαμε μία παρέα Ινδών όπου τραγουδήσαμε μαζί τους (επαναλαμβάναμε κατι λεξεις τους μαλλον ινδικά ) και χορέψαμε στο δρόμο…
Ημέρα 3η
Φλωρεντία
Η μέρα ξεκίνησε με την επίσκεψη μας στη πλατεία Michelangelo. Ενταξει δεν υπάρχουν λόγια, όλη η πολη απλωμένη μπροστα σου, η θέα μαγευτική, δεν την χορταίνεις. Ο καυτός ήλιος μας αναγκάζει να κατηφορίσουμε προς το κέντρο, προσπαθήσαμε να κάτσουμε να πιούμε ένα κρασί/μπυρα/αναψυκτικο σε ένα μαγαζί δίπλα στο ποτάμι, αλλά δεν είχαμε κάνει κράτηση και έτσι συνεχίσαμε προς το κέντρο της πόλης. Επισκεφθήκαμε το Palazzo Vecchio, δεν είχαμε βγάλει εισιτήρια, είχε ουρά αλλά δεν καθυστερήσαμε ιδιαίτερα. Αξίζει μία επίσκεψη και έχει πολύ ωραία θέα.
Για φαγητό πήγαμε στην Osteria Filetto d’ Oro, οπου το φαγητό ήταν πολύ νόστιμο, το προσωπικό ευγενέστατο αλλά οι τιμές ήταν λίγο τσιμπημένες (μη ξεχνιόμαστε, είμαστε στη Φλωρεντία). Το βραδάκι ήταν η συναυλία των Metallica και έπρεπε να κατευθυνθουμε προς τον χώρο της συναυλίας νωρίς για να είμαστε και λίγο μπροστά.
Αποφασίσαμε λόγω της υψηλής θερμοκρασίας να σταθούμε λίγο στη Piazza Santa Maria Novela για ένα δροσερό τσάι, αναψυκτικό, αλλά όλα τα cafe ήταν γεμάτα, τόσο απεγνωσμένοι και διψασμένοι καταλήξαμε να κάτσουμε στο καφέ ενός καλου ξενοδοχείο οπου για άλλη μία φορά ακριβοπληρώσαμε τη δίψα μας, χαλάλι όμως..
Η συναυλία θα γινόταν στη Visarno arena και η πρόσβαση μας θα γινόταν με τραμ. Δεν ειχαμε υπολογίσει όμως το μέγεθος του κόσμου, στο πρώτο τραμ μειναμε εκτος αλλά καταφέραμε και μπηκαμε στο επόμενο. Μέτρα για covid δεν υπήρχαν, αλλά έλεγχος στις τσάντες μας και σκυλιά της αστυνομίας που μύριζαν για ουσίες ήταν εκεί. Το ιταλικο κοινό θερμο και φιλικό. Η Metallica βγήκαν στις 21:00 και για 2,5 ώρες ξεχάσαμε τη κούραση της μέρας, πηδούσαμε, χορεύαμε (εμένα με είχε στο νου της και μία Ιταλίδα και δεν με άφηνε καν να σταματήσω (μολις με επαιρνε χαμπάρι μου φώναζε)
Περάσαμε υπέροχα αλλα γυρίσαμε κατάκοποι, τα πόδια μας δεν τα νιωθαμε, πίστευα ότι θα φτάσω στο ξενοδοχείο και θα σωριαστώ μπροστά στη reception... aqua...aqua
Hμέρα 4η
Φλωρεντία - Μιλάνο
Η επιστροφή μας θα γινόταν από Μιλάνο κι έτσι πήραμε ενα ταξί απο το ξενοδοχείο να μας πάει στο σταθμό γιατί δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε να περπατήσουμε (τσουχτερό το ταξι, για μία διαδρομή 1,5χλμ. - 15 €) . Το τρένο είχε καθυστέρηση 30' κι ετσι η ελεύθερη ωρα στο Μιλάνο περιορίστηκε ακόμα περισσότερο. Μόλις φθάσαμε πήραμε το metro και κατευθυνθήκαμε στο διάσημο Duomo. Οσο και να το είχα δει από φωτογραφείς και βιντεο η αλήθεια είναι οτι σε εντυπωσιάζει. Λόγω πίεσης χρόνου δεν προλαβαίναμε να μπούμε μέσα. Η ζέστη αφόρητη. Πήγαμε και μία βολτα στη galleria vitorio emmanuele έτσι για να πούμε ότι την ειδαμε, αφού ο γιος μου δεν είχε καμία όρεξη για μαγαζιά και φύγαμε γρηγορα για το αεροδρόμιο να προλάβουμε την πτήση μας η οποία τελικά είχε 1.30 ωρα καθυστέρηση.
Ανακεφαλαίωση: Μία επίσκεψη στη Φλωρεντία τη χρωστάω, γιατί δεν πρόλαβα να δω όχι μόνο αυτά που ήθελα, αλλά δεν πρόλαβα να νιώσω την πόλη. Βέβαια την επόμενη φορά που θα την επισκεφθώ θα φροντίσω να είναι ή άνοιξη ή φθινόπωρο.
Πληροφορίες όμως που τελικά δεν μπορώ να πω ότι της αξιοποίησα γιατί όσο προετοιμασμένη και να ΄σαι όταν συνοδεύεσαι από τα παιδιά σου ο προγραμματισμός αλλάζει.
Το ταξίδι μας σε Μπολόνια και Φλωρεντία έγινε με αφορμή τη συναυλία των Metallica στη Φλωρεντία - ένα ταξίδι έκπληξη στο γιο μου που είχαμε σκοπό να ταξιδέψουμε στη Κωνσταντινούπολη το 2020 αλλά λόγω covid ακυρώθηκε.
Οι πτήσεις Αθήνα - Μπολόνια - Αθήνα κλείστηκαν με Ryan στο πήγαινε και η επιστροφή με Aegean. Σύνολο αρχικά των αεροπορικών 200,00 € (2 άτομα) και λέω αρχικά γιατί 2 μήνες πριν το ταξίδι η Aegean ακύρωσε το δρομολόγιο της επιστροφής δίνοντας μας την επιλογή να φύγουμε την επόμενη μέρα κάτι που δεν με εξυπηρετούσε. Οι τιμές των εισιτηρίων είχαν ήδη ανέβει αλλά τελικά βρήκα επιστροφή από Μιλάνο με easy jet στη τιμή των 37€/άτομο.
Οι παραπάνω τιμές περιλάμβαναν και τη χειραποσκευή.
Όταν έφτασε η ώρα της αναζήτησης των ξενοδοχείων διαπίστωσα ότι στη Μπολόνια είχαν διπλασιαστεί οι τιμές σε σχέση με τη προηγούμενη φορά που είχα πάει (2018), όσο για τη Φλωρεντία στα ύψη..
Τελευταία στιγμή αποφάσισε να έρθει μαζί μας και η μεγάλη μου κόρη.
1η ημέρα Αθήνα - Μπολόνια
Χαμός στο αεροδρόμιο, ο κόσμος πολύς, η επιβίβαση είχε αρχίσει. Αν και όλοι είχαμε μπει στο αεροπλάνο, αυτό δεν ξεκινούσε. Υπήρχε μία κινητικότητα, κάτι συνέβαινε. Σύντομα βγήκε λοιπόν ανακοίνωση ότι υπάρχει τεχνική βλάβη στο αεροσκάφος και θα καθυστερήσουμε. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν η πρώτη φορά του γιου μου στο αεροπλάνο και με πολύ φόβο είχε ξεκινήσει. Το πρόβλημα ήταν μάλλον στον εξαερισμό, το νιώσαμε καλά, κοντέψαμε να σκάσουμε. 2 ώρες μετά το πρόβλημα λύθηκε και επιτέλους ξεκινήσαμε. Οι μισοί επιβάτες του αεροπλάνου ταξίδευαν για τη συναυλία των Metallica.
Μόλις φτάσαμε στη Μπολόνια πήγαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο που είχα κλείσει να μείνω με τον γιο μου, ενώ η κόρη θα έμενε σε ένα hostel 500 μέτρα πιο πέρα. Το ξενοδοχείο ήταν το Casa Isolani, ήταν ακριβώς πάνω στη πλατεία Maggiore και το είχαμε κλείσει 85,00 € το δίκλινο με πρωινό. Εδώ να επισημάνω ότι έγινε μία παρεξήγηση αλλά ευτυχώς είχα τυπωμένη τη κράτηση στα Ιταλικά. Η κοπέλα που ήρθε να μου παραδώσει τα κλειδιά μου ζήτησε 170,00 € και μου είπε ότι είναι τιμή χωρίς πρωινό. Της είπα ότι πρέπει να κανει λάθος και μου τόνισε ότι 85,00 € είναι το άτομο. Της έδωσα κι εγώ την επιβεβαίωση από το booking, τηλεφώνησε στον προϊστάμενο της και το θέμα λύθηκε. Το κατάλυμα δεν είχε reception και το πρωινό (καφές, χυμός, κρουασάν) ήταν σε μία καφετέρια λίγα μέτρα παραπάνω. Αφήσαμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε..
μμμ..ξεκινήσαμε; με τα παιδιά; πρώτα πρέπει να φάμε..
Μπροστά στο φαΐ ξεχάστηκαν και η Ferrari και η Ducati (στην οποίες δεν πήγαμε λόγω καθυστέρησης της πτήσης μας). Πήγαμε απέναντι σχεδόν από το δωμάτιο στο PAN8, ένα χαρακτηριστικό μαγαζί της Μπολόνια με τα αλλαντικά και τα τυριά
Τα παιδιά ξαφνιάστηκαν βλέποντας τόσα πολλά αλλαντικά. Αφού φάγαμε (πιατέλα για 3 άτομα, στη πραγματικότητα έτρωγαν 4 - με επιπλέον ψωμί και μπύρες, πληρώσαμε 70€) είπαμε να αρχίσουμε τη βόλτα στη πόλη
Ξεκινήσαμε από την πλατεία, περιπλανηθήκαμε στις στοές, χαζέψαμε ένα πολύ ωραίο παλιό βιβλιοπωλείο το “libreria nanni” και καταλήξαμε στο Αρχιγυμνάσιο που είναι σε κοντινή απόσταση από την πλατεία. Δεν αναφέρομαι σε ιστορικά στοιχεία μια και έχουν γραφτεί αρκετές φορές. Είδαμε την διάσημη αίθουσα ανατομίας αλλά δεν προλάβαμε την βιβλιοθήκη ανοιχτή.
Ακολούθησε βόλτα στη πόλη προς τον Αγ.Στέφανο. Εν τω μεταξύ η ζέστη αφόρητη και κάθε λίγο σταματούσαμε να προμηθευτούμε νερό, πολύ δίψα. Φτάσαμε στην πλατεία του Αγ.Στεφάνου όπου ο κόσμος είχε αράξει είτε σε καφέ είτε σε πεζοδρόμια. Εμείς με τα παιδιά επισκεφθήκαμε την συγκεκριμένη εκκλησία που δεν είναι μία αλλά 7 περνώντας από περάσματα και πόρτες. Κατηφορίζοντας κάναμε μία στάση για παγωτό στο “cremeria la vecchia stala” δοκιμάζοντας παγωτό με γεύση μασκαρπόνε. Υπέροχο αλλά λιώνουν γρήγορα αφού δεν περιέχουν συνθετικά πρόσθετα και ΄κει λιγο πριν πασαλειφτούμε ουπς γνωστή της κόρης μου που έκανε erasmus στη Μπολόνια. Έπειτα κατηφορίσαμε προς τους γνωστούς πύργους και μετά φύγαμε από τα στενάκια για να βρούμε το γνωστό μπαρ la stenza το οποίο είναι στεγασμένο σε μία εκκλησία του 1500. Εκεί ήπιαμε τα aperol μας, και διασκεδάσαμε με το σερβιτόρο μας ο οποίος κατάλαβε αμέσως ότι ήμασταν από Ελλάδα και προσπαθούσε να μας μιλήσει ελληνικά ενώ εγώ αντίθετα με τα λιγα που ξέρω προσπαθούσα να του μιλήσω ιταλικά.
Αφού χαλαρώσαμε, ξεκουραστήκαμε συνεχίσαμε τη βόλτα μας και χαρακτηριστικά ενώ περάσαμε τα πιο high σημεία της Μπολόνια πήγαμε και στα πιο χύμα, με πολλούς νέους να συνωστίζονται, τη μπύρα στο χέρι και που και που να έρχονται και κάποιες περίεργες μυρωδιές καπνού (όπως είπε η κόρη μου ήμασταν στα Εξάρχεια της Μπολόνια)
Μαντέψτε τη συνέχεια, τα παιδιά πεινούσαν και έτσι πήγαμε στην Osteria del Orsa και τσάκισαν κατι μακαρόνια.
Οι βόλτες στη πολη συνεχίστηκαν μέχρι που δεν νιώθαμε τα πόδια μας, κάναμε ένα μικρό διάλειμμα για γλυκό (γιατι γλυκό δεν φάγαμε - το παγωτό δε πιάνεται) στο cafe Pasticceria Gamberinι για το οποίο είχαμε ακούσει καλά λόγια (ωραία φρέσκα μικρά γλυκακια) και ήταν και κοντά στο hostel (il Nosadillo hostel) της κόρης μου και 10:30 είχαμε γυρίσει πίσω για ύπνο αφού προμηθευτήκαμε φυσικά νερό…
Ημέρα 2η
Μπολόνια Φλωρεντία
Η κόρη έχει ήδη φυγει μονη της για Φλωρεντία με flixbus και θα μας περίμενε. Εγώ με τον μικρό ταξιδέψαμε με τρένο της Italo. Δεν είχα ξαναπάει στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια και έμεινα έκπληκτη με το πόσο μεγάλος ήταν. Αγχώθηκα πολύ και άγχωσα και τον μικρό αφού το τρένο μας έφτασε με μικρή καθυστέρηση κι εγώ φοβόμουν μήπως πέρασε και δεν το πήρα είδηση ή μήπως βρισκόμουν σε λάθος πλατφόρμα.
Το τρένο ήρθε και ξεκινήσαμε για Φλωρεντία. Μόλις βγήκαμε από το σταθμό της Santa Maria Novela νιώσαμε τον καυτό αέρα αφού την Ιταλία την έπληττε καύσωνας, στροφή μέσα και ένα παγωτάκι από το Venci (μη ξεχνιόμαστε) Αφού δροσιστήκαμε και κατεβάσαμε μονορούφι από ένα μπουκαλάκι νερό κατηφορίσαμε προς το κέντρο να βρούμε το ξενοδοχείο μας. Το ξενοδοχείο λεγόταν Borghese art hotel, κόστιζε 130 € το δίκλινο, ήταν σε καλή τοποθεσία, το δωμάτιο μεγάλο και το πρωινό υπέροχο σε μια ωραία σάλα ακούγοντας κλασσική μουσική (του ταίριαζε τοοοσσο πολύ)
Βρεθήκαμε και με την κόρη μου και ξεκινήσαμε την περιήγηση μας στη πόλη.
Πρώτος σταθμός η γέφυρα Ponte Vecchio και ο ποταμός Άρνος. Πολύ κόσμος, walking traffic και η ζέστη αφόρητη
όμως το θέαμα μπροστά σου ήταν το κάτι άλλο, μαγεία!! Αφού βολτάραμε αρκετά, ήπιαμε μπυριτσα με εναν συμμαθητή της κόρης μου που έκανε erasmus εκεί, στις 4 πήγαμε στη galleria Ufizzi όπου είχα κλείσει ξενάγηση με ελληνοφωνο ξεναγό. Αποδείχτηκε πολύ καλή κίνηση αφού κάτσαμε περίπου 2ώρες και 15 λεπτά, εστιάζοντας στα βασικά έργα και κάποια άλλα που φυσικά δεν γνώριζα, μας μίλησε για τη Φλωρεντια, τους Μεδικους καθώς και για τους ζωγράφους της εποχής εκείνης. Μας ταξίδεψε στον χρόνο.
Περιπλανηθήκαμε ξανά στους δρόμους της Φλωρεντίας, καταλήξαμε για φαγητό στο mercato centrale για φαγητό και ανακτήσαμε δυνάμεις. Ξαναβγήκαμε στους δρόμους της Φλωρεντίας. Θέλαμε να ανέβουμε στη πλατεία Michelangelo αλλά περπατώντας θα μας έπαιρνε αρκετή ώρα και η κόρη μου έπρεπε να φύγει γιατί λόγω των ακριβών καταλυμάτων είχε κλείσει δωμάτιο στο Prati. Ψάχναμε για ταξί μήπως μας ανέβαζε αλλά τελικά δεν προέκυψε. Στην ψάξιμο πάνω συναντήσαμε μία παρέα Ινδών όπου τραγουδήσαμε μαζί τους (επαναλαμβάναμε κατι λεξεις τους μαλλον ινδικά ) και χορέψαμε στο δρόμο…
Ημέρα 3η
Φλωρεντία
Η μέρα ξεκίνησε με την επίσκεψη μας στη πλατεία Michelangelo. Ενταξει δεν υπάρχουν λόγια, όλη η πολη απλωμένη μπροστα σου, η θέα μαγευτική, δεν την χορταίνεις. Ο καυτός ήλιος μας αναγκάζει να κατηφορίσουμε προς το κέντρο, προσπαθήσαμε να κάτσουμε να πιούμε ένα κρασί/μπυρα/αναψυκτικο σε ένα μαγαζί δίπλα στο ποτάμι, αλλά δεν είχαμε κάνει κράτηση και έτσι συνεχίσαμε προς το κέντρο της πόλης. Επισκεφθήκαμε το Palazzo Vecchio, δεν είχαμε βγάλει εισιτήρια, είχε ουρά αλλά δεν καθυστερήσαμε ιδιαίτερα. Αξίζει μία επίσκεψη και έχει πολύ ωραία θέα.
Για φαγητό πήγαμε στην Osteria Filetto d’ Oro, οπου το φαγητό ήταν πολύ νόστιμο, το προσωπικό ευγενέστατο αλλά οι τιμές ήταν λίγο τσιμπημένες (μη ξεχνιόμαστε, είμαστε στη Φλωρεντία). Το βραδάκι ήταν η συναυλία των Metallica και έπρεπε να κατευθυνθουμε προς τον χώρο της συναυλίας νωρίς για να είμαστε και λίγο μπροστά.
Αποφασίσαμε λόγω της υψηλής θερμοκρασίας να σταθούμε λίγο στη Piazza Santa Maria Novela για ένα δροσερό τσάι, αναψυκτικό, αλλά όλα τα cafe ήταν γεμάτα, τόσο απεγνωσμένοι και διψασμένοι καταλήξαμε να κάτσουμε στο καφέ ενός καλου ξενοδοχείο οπου για άλλη μία φορά ακριβοπληρώσαμε τη δίψα μας, χαλάλι όμως..
Η συναυλία θα γινόταν στη Visarno arena και η πρόσβαση μας θα γινόταν με τραμ. Δεν ειχαμε υπολογίσει όμως το μέγεθος του κόσμου, στο πρώτο τραμ μειναμε εκτος αλλά καταφέραμε και μπηκαμε στο επόμενο. Μέτρα για covid δεν υπήρχαν, αλλά έλεγχος στις τσάντες μας και σκυλιά της αστυνομίας που μύριζαν για ουσίες ήταν εκεί. Το ιταλικο κοινό θερμο και φιλικό. Η Metallica βγήκαν στις 21:00 και για 2,5 ώρες ξεχάσαμε τη κούραση της μέρας, πηδούσαμε, χορεύαμε (εμένα με είχε στο νου της και μία Ιταλίδα και δεν με άφηνε καν να σταματήσω (μολις με επαιρνε χαμπάρι μου φώναζε)
Περάσαμε υπέροχα αλλα γυρίσαμε κατάκοποι, τα πόδια μας δεν τα νιωθαμε, πίστευα ότι θα φτάσω στο ξενοδοχείο και θα σωριαστώ μπροστά στη reception... aqua...aqua
Hμέρα 4η
Φλωρεντία - Μιλάνο
Η επιστροφή μας θα γινόταν από Μιλάνο κι έτσι πήραμε ενα ταξί απο το ξενοδοχείο να μας πάει στο σταθμό γιατί δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε να περπατήσουμε (τσουχτερό το ταξι, για μία διαδρομή 1,5χλμ. - 15 €) . Το τρένο είχε καθυστέρηση 30' κι ετσι η ελεύθερη ωρα στο Μιλάνο περιορίστηκε ακόμα περισσότερο. Μόλις φθάσαμε πήραμε το metro και κατευθυνθήκαμε στο διάσημο Duomo. Οσο και να το είχα δει από φωτογραφείς και βιντεο η αλήθεια είναι οτι σε εντυπωσιάζει. Λόγω πίεσης χρόνου δεν προλαβαίναμε να μπούμε μέσα. Η ζέστη αφόρητη. Πήγαμε και μία βολτα στη galleria vitorio emmanuele έτσι για να πούμε ότι την ειδαμε, αφού ο γιος μου δεν είχε καμία όρεξη για μαγαζιά και φύγαμε γρηγορα για το αεροδρόμιο να προλάβουμε την πτήση μας η οποία τελικά είχε 1.30 ωρα καθυστέρηση.
Ανακεφαλαίωση: Μία επίσκεψη στη Φλωρεντία τη χρωστάω, γιατί δεν πρόλαβα να δω όχι μόνο αυτά που ήθελα, αλλά δεν πρόλαβα να νιώσω την πόλη. Βέβαια την επόμενη φορά που θα την επισκεφθώ θα φροντίσω να είναι ή άνοιξη ή φθινόπωρο.
Last edited:
