Από πέρυσι προσπαθώ να γράψω μερικές σειρές από το ταξίδι μου στο Μεξικό μιας συνέπεσε η επίσκεψη μου με τις μέρες των νεκρών η των ψυχών για άλλους).
Οι μέρα (ες) των νεκρών γιορτάζονται από 31/10-02/11 αν και η ημερομηνίες είναι σχετικές διότι πέρυσι στην Γουαχάκα άρχισαν στις 27/10 και τελείωσαν στις 04/11 (το πρόγραμμα του 2017 στη διεύθυνση: http://www.viveoaxaca.org/2017/10/Muertos2017.html), και αυτή για το φετεινό https://www.viveoaxaca.org/2018/10/ActMuerteadas18.html, με οργανωμένες νυκτερινές επισκέψεις στα νεκροταφεία και στις κρύπτες των νεκρών/μαυσωλεία, (λίγο περισσότερο για τους Αμερικάνους τουρίστες) παρελάσεις, κονσέρτα, υπαίθριες αγορές κλπ.
Βέβαια αυτή η γιορτή δεν γιορτάζεται παντού στο Μεξικό, 10 χρόνια που ζούσα στα σύνορα του Β. Μεξικού απλώς αναφερόταν, συμπίπτει και με το Αμερικάνικο Haloween 31/10, και οι ντόπιοι πηγαίνανε στα νεκροταφεία λουλούδια & κάνανε ‘πικ-νικ’ με όλη την οικογένεια δίπλα στους τάφους. Aγοραζανε από τα φουρνάρικα ‘ψωμί των νεκρών’ (pan de muerto) ένα γλυκό ψωμί που συν τοις άλλοις το τοποθετούν και στα θυσιαστήρια σαν προσφορά στους νεκρούς.
Το ίδιο χρόνια αργότερα είδα στις πολιτείες του Jalisco της Chiapas, Yucatan και της Quintana Ro.
Βέβαια ένα άρθρο που διάβασα προ ημερών μου έλυσε την απορία (https://www.dallasnews.com/life/life/2016/10/28/10-things-know-dia-de-los-muertos), στις πολιτείες του Μιτσοακαν, Γουαχακα και Βερακρουζ γιορτάζεται εντονότερα!
Όλη η πόλη στολισμένη με πορτοκαλί κατιφέδες (μεξικανικές καλεντουλες/ταγετες ορθοφυης/mexican marigold), καθώς και γιρλάντες με κυρίαρχα χρώματα το μωβ και το πορτοκάλι.
Η γιορτή των νεκρών είναι κατι παρόμοιο με την γιορτή των ψυχών που έχουν οι ορθόδοξοι όπως και οι καθολικοί. Οι καθολικοί την ξεχωρίζουν στην ημέρα των Αγίων Πάντων σαν την 01/11 και των Ψυχών την 02/11 (πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/782 και http://www.catholic.org/saints/allsaints/)
Δηλαδή από ότι έχω καταλάβει όλοι αυτοί που έχουν φτάσει στον παράδεισο & έχουν γίνει άγιοι (01/11) και αυτοί που είναι στο μεταβατικό στάδιο και δεν έχουν φτάσει στον παράδεισο (02/11).
Ακολουθούν φωτογραφίες από τα altars=θυσιαστήρια (ofrendas=offerings=προσφορές) τα οποία τα βρίσκεις σχεδόν παντού στην πόλη και είναι για να μνημονεύσουν τους νεκρούς τους πιστεύοντας ότι αυτες/την μέρα θα κατέβουν στην γη, γιαυτό εκτός το ψωμί των πεθαμένων τους προσφέρουν και άλλα τρόφιμα, ακόμη και ποτά αλκοολούχα και μη στα θυσιαστήρια! Τα οποία για μένα είναι όπως είχε η γιαγιά μου το καντήλι με 1-2 φωτογραφίες σαν πέθανε κάνεις, με την μόνη διαφορά εκει στο Μεξικό είναι πολύ πιο πολύχρωμα & μυστηριώδη με τις νεκροκεφαλές και τους σκελετούς!
Φυσικά τα βράδια ήταν ένα διαρκές πανηγύρι μέχρι πολύ αργά, από παρελάσεις αρμάτων, μασκαράδων, και μουσικές μπάντες. Στο zocalo της Γουαχακα (στην κεντρική πλατεία) εκτός από το υπαίθριο παζάρι που είχαν μαζευτεί ινδιάνοι (τι ινδιάνοι, ΝΤΟΠΙΟΙ) από Τσιαπας, Τσιχουαουα, Βερακρουζ και Γιουκαταν και πουλούσαν τις πραμάτειες τους απο τα φημισμένα ντόπια χαλιά, μέχρι σκαλιστά σε ξύλο, κεραμικά, και τόσα άλλα!
Χώρια τα live concerts στην κεντρική πλατεία, πρέπει να ηταν 2-3 συγχρόνως κάθε βράδυ, τους μουσικούς σε κάθε γωνιά του δρόμου, τους μασκαράδες που πηγαινοερχόταν και τις παρελάσεις στον πεζόδρομο Alcala.
Μια ξεχωριστή εμπειρία.
Και μετά την Γουαχακα, πάρτε και λίγη γεύση απο την (Ηρωική) Βερακρουζ ευχόμενος να 'χω την υγειά μου & να υπάρχουν & φτηνά εισιτήρια για να ξαναζήσω αυτές τις μέρες σ'αυτη τη χώρα.
Λυπάμαι που δεν έχω να σας προσφέρω καλύτερες φωτογραφίες,οι μέρες που κουβαλούσα στα βουνά & στα λαγκάδια την Ν@#%^ FA με φακούς, φίλτρα της C#$%^ κλπ έχουν περάσει. Αρκούμε δυστυχώς στο κινητό μου και σε μια πολύ απλή C@#$%, αν και εχω την εντύπωση οι του κινητού μου είναι καλύτερες
.
YΓ. Δύστυχως οι φωτογραφίες δεν μπήκαν όπως ήθελα, ίσως λόγω απειρίας, οι τελευταίες 4 είναι από την Βερακρούζ.
Οι μέρα (ες) των νεκρών γιορτάζονται από 31/10-02/11 αν και η ημερομηνίες είναι σχετικές διότι πέρυσι στην Γουαχάκα άρχισαν στις 27/10 και τελείωσαν στις 04/11 (το πρόγραμμα του 2017 στη διεύθυνση: http://www.viveoaxaca.org/2017/10/Muertos2017.html), και αυτή για το φετεινό https://www.viveoaxaca.org/2018/10/ActMuerteadas18.html, με οργανωμένες νυκτερινές επισκέψεις στα νεκροταφεία και στις κρύπτες των νεκρών/μαυσωλεία, (λίγο περισσότερο για τους Αμερικάνους τουρίστες) παρελάσεις, κονσέρτα, υπαίθριες αγορές κλπ.
Βέβαια αυτή η γιορτή δεν γιορτάζεται παντού στο Μεξικό, 10 χρόνια που ζούσα στα σύνορα του Β. Μεξικού απλώς αναφερόταν, συμπίπτει και με το Αμερικάνικο Haloween 31/10, και οι ντόπιοι πηγαίνανε στα νεκροταφεία λουλούδια & κάνανε ‘πικ-νικ’ με όλη την οικογένεια δίπλα στους τάφους. Aγοραζανε από τα φουρνάρικα ‘ψωμί των νεκρών’ (pan de muerto) ένα γλυκό ψωμί που συν τοις άλλοις το τοποθετούν και στα θυσιαστήρια σαν προσφορά στους νεκρούς.
Το ίδιο χρόνια αργότερα είδα στις πολιτείες του Jalisco της Chiapas, Yucatan και της Quintana Ro.
Βέβαια ένα άρθρο που διάβασα προ ημερών μου έλυσε την απορία (https://www.dallasnews.com/life/life/2016/10/28/10-things-know-dia-de-los-muertos), στις πολιτείες του Μιτσοακαν, Γουαχακα και Βερακρουζ γιορτάζεται εντονότερα!
Όλη η πόλη στολισμένη με πορτοκαλί κατιφέδες (μεξικανικές καλεντουλες/ταγετες ορθοφυης/mexican marigold), καθώς και γιρλάντες με κυρίαρχα χρώματα το μωβ και το πορτοκάλι.
Η γιορτή των νεκρών είναι κατι παρόμοιο με την γιορτή των ψυχών που έχουν οι ορθόδοξοι όπως και οι καθολικοί. Οι καθολικοί την ξεχωρίζουν στην ημέρα των Αγίων Πάντων σαν την 01/11 και των Ψυχών την 02/11 (πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/782 και http://www.catholic.org/saints/allsaints/)
Δηλαδή από ότι έχω καταλάβει όλοι αυτοί που έχουν φτάσει στον παράδεισο & έχουν γίνει άγιοι (01/11) και αυτοί που είναι στο μεταβατικό στάδιο και δεν έχουν φτάσει στον παράδεισο (02/11).
Ακολουθούν φωτογραφίες από τα altars=θυσιαστήρια (ofrendas=offerings=προσφορές) τα οποία τα βρίσκεις σχεδόν παντού στην πόλη και είναι για να μνημονεύσουν τους νεκρούς τους πιστεύοντας ότι αυτες/την μέρα θα κατέβουν στην γη, γιαυτό εκτός το ψωμί των πεθαμένων τους προσφέρουν και άλλα τρόφιμα, ακόμη και ποτά αλκοολούχα και μη στα θυσιαστήρια! Τα οποία για μένα είναι όπως είχε η γιαγιά μου το καντήλι με 1-2 φωτογραφίες σαν πέθανε κάνεις, με την μόνη διαφορά εκει στο Μεξικό είναι πολύ πιο πολύχρωμα & μυστηριώδη με τις νεκροκεφαλές και τους σκελετούς!
Φυσικά τα βράδια ήταν ένα διαρκές πανηγύρι μέχρι πολύ αργά, από παρελάσεις αρμάτων, μασκαράδων, και μουσικές μπάντες. Στο zocalo της Γουαχακα (στην κεντρική πλατεία) εκτός από το υπαίθριο παζάρι που είχαν μαζευτεί ινδιάνοι (τι ινδιάνοι, ΝΤΟΠΙΟΙ) από Τσιαπας, Τσιχουαουα, Βερακρουζ και Γιουκαταν και πουλούσαν τις πραμάτειες τους απο τα φημισμένα ντόπια χαλιά, μέχρι σκαλιστά σε ξύλο, κεραμικά, και τόσα άλλα!
Χώρια τα live concerts στην κεντρική πλατεία, πρέπει να ηταν 2-3 συγχρόνως κάθε βράδυ, τους μουσικούς σε κάθε γωνιά του δρόμου, τους μασκαράδες που πηγαινοερχόταν και τις παρελάσεις στον πεζόδρομο Alcala.
Μια ξεχωριστή εμπειρία.
Και μετά την Γουαχακα, πάρτε και λίγη γεύση απο την (Ηρωική) Βερακρουζ ευχόμενος να 'χω την υγειά μου & να υπάρχουν & φτηνά εισιτήρια για να ξαναζήσω αυτές τις μέρες σ'αυτη τη χώρα.
Λυπάμαι που δεν έχω να σας προσφέρω καλύτερες φωτογραφίες,οι μέρες που κουβαλούσα στα βουνά & στα λαγκάδια την Ν@#%^ FA με φακούς, φίλτρα της C#$%^ κλπ έχουν περάσει. Αρκούμε δυστυχώς στο κινητό μου και σε μια πολύ απλή C@#$%, αν και εχω την εντύπωση οι του κινητού μου είναι καλύτερες
.YΓ. Δύστυχως οι φωτογραφίες δεν μπήκαν όπως ήθελα, ίσως λόγω απειρίας, οι τελευταίες 4 είναι από την Βερακρούζ.
Last edited:
