irinaki89
New Member
- Μηνύματα
- 2
- Likes
- 13
Η ιδεα για αυτό το ταξιδι ειχε ξεκινησει από το 2014 αλλα καταφερε να γινει τον νοεμβριο του 2015. Εχουμε κλεισει τα εισητηρια για Παρασκευή 13 νοεμβριου στις 18.20. Το ταξιδι με την ryanair διήρκησε 2 ωρες παρα κατι. Ειχαμε αποφασισει να μην κανουμε συναλλαγμα από δω και να βγαλουμε καποια χρηματα από το αεροδρομιο της βουδαπεστης όταν φτασουμε, για την καρτα που θελαμε για τα μεσα. Επειδη εχει δυο μερη που πουλανε καρτες εμεις προσπερασαμε εκεινο το οποιο έδινε κ άλλες παροχες κ κατευθυνθηκαμε σε αυτή που είναι εξω από τις αυτοματες πορτες του αεροδρομιου στο δεξι μας χερι. Που ηταν μονο για τα μεσα για 72 ωρες. Πληρωσαμε τα πρωτα μας φιορινια (12000) και κατευθυνθηκαμε προς την εξοδο από οπου πηραμε το 200E και μετα από μια διαδρομη περιπου 30-40 λεπτων μας αφησε στην Kőbánya-Kispest από οπου πηραμε τη γραμμη 3 για να αλλαξουμε μετα και να παρουμε την 4 για να φτασουμε στο διαμερισμα που ειχαμε νοικιασει.
Το διαμερισμα που ειχαμε κλεισει ηταν λιγο πιο μακρια από το κεντρο αλλα μας βγηκε παρα πολύ οικονομικα με 30 ευρω τη βραδια και ηταν πραγματικα πανεμορφο. Το προτεινω ανεπιφυλακτα λεγεται Budapest Colors Home. Ηταν σε μια μεγαλη πολυκατοικια και αυτό μας δυσκολεψε λιγο αλλα ο ιδιοκτητης μας περιμενε απ’εξω την ωρα που του ειχαμε πει. Αφου αποθεσαμε τα πραγματα μας κ φορεσαμε τα κασκολ μας βγηκαμε αρων αρων εξω να προλαβουμε μιας και ειχαμε να φαμε από το μεσημερι. Στις δεκα βεβαια το βραδυ σε μια πολη που δεν ξεραμε ηταν λιγο απιθανο να βρουμε κατι αξιολογο αλλα μιας και δεν θελαμε να μεινουμε μεσα κατεβηκαμε στην Deák Ferenc tér οπου ειχαν ηδη στολισει για τα χριστουγεννα. Ειχαν απομεινει καποια κιοσκια που εδιναν φαγητο στο χερι και ειχε καποια ξυλινα σταντ ανοιχτα τα οποια ειχαν κατι σαν τηγανια λουκανικα πατατες ζεστο κρασι κ διαφορα αλλα.
Αποφασισαμε ότι μαλλον τετοια ωρα δεν θα βρουμε πουθενα αλλου κατι άλλο οποτε φαγαμε εκει. Πολύ κακη επιλογη. Το φαγητο ηταν λες και ηταν τριων ημερων πανακριβο και τελειως ανοστο. Δωσαμε γυρω στα 20 ευρω για δυο μεριδες από τις οποιες φαγαμε τρεις μπουκιες λογω πεινας και από λυπηση για τα χρηματα και το υπολοιπο το πεταξαμε. Συνεχισαμε τη διαδρομη πανω στον πεζοδρομο της Deák Ferenc προσπαθοντας να βρουμε τον προσανατολισμο μας για το που βρισκονται τα κυριοτερα σημεια της πολης. Περπατησαμε αρκετα και φτασαμε στην Elisabethbridge οπου ειδαμε τη φωτισμενη βουδα και τον δουναβη. Το τοπιο μαγικο και ιδανικο γιαφωτογραφιες.
Όταν το κρυο αρχισε να γινεται τσουχτερο και η ωρα περασμενη,αποφασισαμε να παρουμε το δρομο της επιστροφης. Επειδη θελαμε να δουμε λιγο ακομα την πολη και επειδη δεν υπολογισαμε πολύ καλα το ποσο μακρια ηταν το δωματιο αποφασισαμε να παμε με τα ποδια μεσω της Rakocziut. Η πολη μενει ξυπνια ως αργα και ο κοσμος πηγαινοερχεται παρολα αυτά το κρυο και η κουραση εκαναν τη διαδρομη μαρτυρικη. Με τα πολλα καταφεραμε να φτασουμε κατακοποι στο δωματιο.
Την επομενη μερα και αφου εχουμε ξεκουραστει και εχουμε φαει πρωινο ξεκιναμε για την βασιλικη του αγιου στεφανου στη σταση Bajcsy-Zsilinszky út . Μια πολύ εντυπωσιακη εκκλησια οπου δινεις 500 φιορινια και ανεβαινεις πανω στον τρουλο. Ειχε ομορφη καιρο αν και φυσαγε αρκετα εκει πανω. Η εκκλησια είναι πολύ εντυπωσιακή και από εξω και από μεσα.
Συνεχισαμε στη zrinyiutcaπερπατωντας και ολο ευθεια μας εβγαλε στη γεφυρα των αλυσιδων. Ειχε πολύ ωραια μερα και τη διασχισαμε περπατωντας και περασαμε για λιγο απεναντι στη βουδα. Ειχαμε βαλει βεβαια στο προγραμμα τη βουδα για την επομενη μερα οποτε πηραμε το λεωφορειο 16 που μας γυρισε πισω και μας αφησε στο Budapesteye που θελαμε να ανεβουμε μιας και ειχε τοσο ηλιολουστη ημερα. Tο εισιτήριο στα 2500 φιορινια.
Συνεχιζοντας πηραμε το μετρο να περασουμε εξω από την οπερα και να κανουμε και ένα περασμα από την central market hall στη σταση Fovamter η οποια όμως δυστυχώς εκλεινε νωριτερα το σαββατο το απογευμα και την πετυχαμε στο κλεισιμο. Οποτε συνεχισαμε τη βολτα μας στην οδο fovamter οπου βρηκαμε και ένα φτηνο ανταλλακτηριο στην αρχη της. Βρηκαμε κ ένα μικρο μαγαζακι κ φαγαμε γιατι πεινουσαμε το οποιο ηταν σαφως πιο βελτιωμενο από αυτό που ειχαμε φαει την προηγουμενη αλλα ηταν μετριας ποιοτητας. Καθαρα τουριστικο πανω στον πεζοδρομο κατι που περιμεναμε βεβαια. Φτανοντας στην Kossuthlajos πηραμε το μετρο ώστε να παμε στην πλατεια ηρωων. Ειχα διαβασει από το φορουμ ότι το βραδυ είναι πιο ομορφη που είναι φωτισμενη όπως και το jaki kapolna στο παρκο ακριβως από πισω.
Εμεις ειμασταν τυχεροι γιατι ειχε και κατι σαν υπαίθριο πανηγυρι με μικρα κιοσκια που πουλουσαν ένα σωρο πραγματα συμπεριλαμβανομενων των kurtoskalacs τα οποια παρατηρησαμε πως φτιαχνονται. Το κακο είναι ότι με τον χαρτη της πολης μονο δεν μπορουσαμε να προσανατολιστουμε μεσα στο παρκο και μιας και δεν ειχαμε ιντερνετ στο κινητο να δουμε προς ποια κατευθυνση εχει ακομα πραγματα να δουμε πηραμε στην τυχη καποια δρομακια μεσα στο παρκο τα οποια βεβαια δεν εβγαζαν καπου ιδιαιτερα οποτε απογοητευμενοι επιστρεψαμε στην Hősök Tere από οπου ειχαμε ερθει με το μετρο και πηραμε τη διαδρομη προς το σπιτι. Αποφασισαμε μετα από καμια ωρα ξεκουρασης πως ειχαμε ακομα δυναμεις και πως θα αξιζε να πηγαιναμε να βλεπαμε το newYorkcafé που ηταν πολύ κοντα στο διαμερισμα μας. Πηραμε λοιπον το τραμ το 28 και κατεβηκαμε 2 τετραγωνα από το μαγαζι. Πολύ εντυπωσικο μεσα και με λιγοτερο κοσμο το βραδυ από ότι υποθετω θα ειχε το πρωι. Αν και σκοπο ειχαμε καποιο ζεστο ροφημα η ποτο πηραμε ένα γλυκο και μια πατατοσουπα. Πολύ νοστιμα και τα δυο και δωσαμε για αυτά και ένα νερο κατι λιγοτερο από 20 ευρω. Η αληθεια είναι πως για το συγκεκριμενο μαγαζι το περιμενα αν σκεφτει κανεις πως δωσαμε στο κιοσκι 20 ευρω κ δεν τρωγοταν.
Τριτη μερα και είναι αφιερωμενη στη βουδα. Εχει ξεκινησει ένα εκνευριστικο ψιλοβροχο από τη προηγουμενη νυχτα το οποιο θα μας ακολουθησει για σχεδον ολη την ημερα αλλα εμεις δεν πτοουμαστε. Εχουμε προνοησει και εχουμε και ομπρελα μαζι. Βγαινοντας λοιπον από το σπιτι περνουμε το μετρο που θα μας κατεβασει στην σταση Széll Kálmán tér για να παρουμε από εκει το λεωφορειο 16 η 16Α που θα μας ανεβαζε μεχρι το καστρο του λοφου. Το καστρο πολύ εντυπωσιακό και πετυχαμε και τη διαδικασια για την αλλαγη φρουρας, ηταν λιγο σαν τη δικη μας εξω από το συνταγμα. Η θεα της πολης από εκει ηταν πραγματικα πανεμορφη. Κατευθυνθηκαμε προς τον πυργο των ψαραδων και την εκκλησια του ματθαιου. Χαζεψαμε τη θεα και ψαξαμε να βρουμε το καφε μιρο το οποιο ειχαμε ακουσει ότι είναι πολύ ωραιο. Ηταν τελικα πολύ κοντα στην εκκλησια και κατσαμε για ένα ζεστο καφε μεχρι να σταματησει λιγο η βροχη.
Αναζωογονημένοι περνουμε το δρομο προς την άλλη μερια της πολης και την εβραικη συνοικια οπου εχουμε διαβασει ότι εχει μερη για φαγητο και μιας και ηταν κυριακη ψαχναμε το Szimpla Kert που ειχαμε διαβασει ότι μετατρεπεται σε υπαιθρια αγορα. Αντ’αυτου βρηκαμε ένα απιστευτο μαγαζι με φαγητο. Το kazimir. Ότι και να πω είναι λιγο. Παπιες, χηνες, ζεστο γκουλας, μετα από τοσο κρυο πραγματικα ενθουσιαστηκαμε. Αφου μεχρι να φυγουμε δεν φαγαμε πουθενα αλλου. Αφου λοιπον φαγαμε του σκασμου (σε πολύ οικονομικες τιμες) με δυσκολια περπατησαμε για να φυγουμε και να κανουμε μια βολτα να χωνεψουμε.
Αποφασισαμε να παμε στη σταση Batthyány tér στη μερια της βουδας για να χαζεψουμε το φωτισμενο κοινοβουλιο. Αλλα δυστυχως δεν ειμασταν τυχεροι, μετα τις επιθεσεις του παρισιου όλα τα ιστορικα μνημεια ειχαν αποφασισει να κλεισουν τα φωτα τους οποτε αποθαρυμενοι ξεκινησαμε για μια βολτα στο κεντρο της πολης και επιστροφη στο σπιτι. Μετα από ένα ζεστο μπανιο και αφου χωνεψαμε και ξεκουραστήκαμε πηραμε παλι κασκολ γαντια και καμερα και ξεκινησαμε να παμε να δουμε την πολη από ψηλα. Προορισμος η Citadella και ο λοφος Gellért. Ψιλοχαθηκαμε για να βρουμε το σωστο λεωφορειο που μας ανεβαζει αλλα ευτυχως οι οδηγοι αν και δεν μιλουσαν γρι αγγλικα ηταν υπερ του δεοντος εξυπηρετικοι. Επειδη το googlemaps μας απογοητευσε στο πως παει κανεις εκει, καλυτερα να κατέβετε στη σταση Móricz Zsigmond körtér της γραμμης 4 και να παρετε το 27 λεωφορειο κ να πειτε στον οδηγο να κατεβετε στη σταση cittadela. Μετα είναι δεκα λεπτα περπατημα. Η αληθεια είναι πως τη νυχτα είναι λιγο αποκοσμα αλλα η θεα σε αποζημιώνει. Υπηρχαν πολλα ζευγαρια παντως που ειχαν επιλεξει να ανεβουν εκεινη την ωρα οποτε δεν ειμασταν τελειως μονοι.
Δευτερα τελευταια μερα και εχουμε αφησει τα ψωνια για αναμνηστικα ,το κοινοβουλιο και το νησι της μαργαριτας. Ειχαμε χρονο μεχρι το βραδυ οποτε ξεκινησαμε με τα ψωνια στηcentral market hall που ειχαμε βρει κλειστα το σαββατο. Ενταξει δεν ηταν κατι τοσο φοβερο κατά τη γνωμη μου αλλα βρηκαμε ωραια πραγματακια που ισως σε πιο τουριστικα μερη να τα βρισκαμε μερικα φιορινια παραπανω. Συνεχιζοντας και παίρνοντας το μετρο από τη fovamter να κατεβουμε στη Nyugati pályaudvar (Μ3) να παρουμε το λεωφορειο 26 που θα μας πηγαινε μεσα στο νησακι. Μπαινοντας κατευθυνθηκαμε στο σημειο που νοικιαζε με το μισαωρο ¨ποδηλατο-αυτοκινητακια¨ που κανουν πεταλι δυο ατομα για να γυρισουμε το νησακι. Ειχαν παρα πολύ πλακα. Τα συντριβανια που ηλπιζα να δουμε δυστυχως ηταν κλειστα αυτή τη περιοδο και γενικα το νησακι δεν ηταν όπως θα ηταν αν ηταν ανοιξη που θα ηταν όλα ανθισμενα. Παρολα αυτά καναμε τη βολτα μας πηγαμε κ στον ταφο της πριγκιπισσας μαργαριτας και χαζεψαμε λιγο το απεραντο παρκο και γελασαμε πολύ με το ποδηλατοαμαξο. Τελευταιο και καλυτερο το κοινοβουλιο. Η μερα ειχε μαλακωσει πολύ και ο καιρος ηταν υπεροχος. Καθησαμε και χαζεψαμε το ποσο μεγαλοπρεπες κτηριο ηταν και απολαυσαμε μια βολτα τριγυρω.
Πηγαμε φυσικα για φαγητο στο kazimir να απολαυσουμε οσα περισσοτερα πιατα μπορουσαμε και μετα αφησαμε μια βολτα στην εβραικη συναγωγη. Με βαρια καρδια πηγαμε σπιτι να μαζεψουμε τα πραγματα και να ξεκινησουμε την αντιστροφη διαδρομη από αυτή που ειχαμε κανει ερχομενοι. Οι αισθηση που μας αφησε ηταν πολύ γλυκια. Αξιζει σαν προορισμος και σαν εμπειρια.
Το διαμερισμα που ειχαμε κλεισει ηταν λιγο πιο μακρια από το κεντρο αλλα μας βγηκε παρα πολύ οικονομικα με 30 ευρω τη βραδια και ηταν πραγματικα πανεμορφο. Το προτεινω ανεπιφυλακτα λεγεται Budapest Colors Home. Ηταν σε μια μεγαλη πολυκατοικια και αυτό μας δυσκολεψε λιγο αλλα ο ιδιοκτητης μας περιμενε απ’εξω την ωρα που του ειχαμε πει. Αφου αποθεσαμε τα πραγματα μας κ φορεσαμε τα κασκολ μας βγηκαμε αρων αρων εξω να προλαβουμε μιας και ειχαμε να φαμε από το μεσημερι. Στις δεκα βεβαια το βραδυ σε μια πολη που δεν ξεραμε ηταν λιγο απιθανο να βρουμε κατι αξιολογο αλλα μιας και δεν θελαμε να μεινουμε μεσα κατεβηκαμε στην Deák Ferenc tér οπου ειχαν ηδη στολισει για τα χριστουγεννα. Ειχαν απομεινει καποια κιοσκια που εδιναν φαγητο στο χερι και ειχε καποια ξυλινα σταντ ανοιχτα τα οποια ειχαν κατι σαν τηγανια λουκανικα πατατες ζεστο κρασι κ διαφορα αλλα.
Αποφασισαμε ότι μαλλον τετοια ωρα δεν θα βρουμε πουθενα αλλου κατι άλλο οποτε φαγαμε εκει. Πολύ κακη επιλογη. Το φαγητο ηταν λες και ηταν τριων ημερων πανακριβο και τελειως ανοστο. Δωσαμε γυρω στα 20 ευρω για δυο μεριδες από τις οποιες φαγαμε τρεις μπουκιες λογω πεινας και από λυπηση για τα χρηματα και το υπολοιπο το πεταξαμε. Συνεχισαμε τη διαδρομη πανω στον πεζοδρομο της Deák Ferenc προσπαθοντας να βρουμε τον προσανατολισμο μας για το που βρισκονται τα κυριοτερα σημεια της πολης. Περπατησαμε αρκετα και φτασαμε στην Elisabethbridge οπου ειδαμε τη φωτισμενη βουδα και τον δουναβη. Το τοπιο μαγικο και ιδανικο γιαφωτογραφιες.
Όταν το κρυο αρχισε να γινεται τσουχτερο και η ωρα περασμενη,αποφασισαμε να παρουμε το δρομο της επιστροφης. Επειδη θελαμε να δουμε λιγο ακομα την πολη και επειδη δεν υπολογισαμε πολύ καλα το ποσο μακρια ηταν το δωματιο αποφασισαμε να παμε με τα ποδια μεσω της Rakocziut. Η πολη μενει ξυπνια ως αργα και ο κοσμος πηγαινοερχεται παρολα αυτά το κρυο και η κουραση εκαναν τη διαδρομη μαρτυρικη. Με τα πολλα καταφεραμε να φτασουμε κατακοποι στο δωματιο.
Την επομενη μερα και αφου εχουμε ξεκουραστει και εχουμε φαει πρωινο ξεκιναμε για την βασιλικη του αγιου στεφανου στη σταση Bajcsy-Zsilinszky út . Μια πολύ εντυπωσιακη εκκλησια οπου δινεις 500 φιορινια και ανεβαινεις πανω στον τρουλο. Ειχε ομορφη καιρο αν και φυσαγε αρκετα εκει πανω. Η εκκλησια είναι πολύ εντυπωσιακή και από εξω και από μεσα.
Συνεχισαμε στη zrinyiutcaπερπατωντας και ολο ευθεια μας εβγαλε στη γεφυρα των αλυσιδων. Ειχε πολύ ωραια μερα και τη διασχισαμε περπατωντας και περασαμε για λιγο απεναντι στη βουδα. Ειχαμε βαλει βεβαια στο προγραμμα τη βουδα για την επομενη μερα οποτε πηραμε το λεωφορειο 16 που μας γυρισε πισω και μας αφησε στο Budapesteye που θελαμε να ανεβουμε μιας και ειχε τοσο ηλιολουστη ημερα. Tο εισιτήριο στα 2500 φιορινια.
Συνεχιζοντας πηραμε το μετρο να περασουμε εξω από την οπερα και να κανουμε και ένα περασμα από την central market hall στη σταση Fovamter η οποια όμως δυστυχώς εκλεινε νωριτερα το σαββατο το απογευμα και την πετυχαμε στο κλεισιμο. Οποτε συνεχισαμε τη βολτα μας στην οδο fovamter οπου βρηκαμε και ένα φτηνο ανταλλακτηριο στην αρχη της. Βρηκαμε κ ένα μικρο μαγαζακι κ φαγαμε γιατι πεινουσαμε το οποιο ηταν σαφως πιο βελτιωμενο από αυτό που ειχαμε φαει την προηγουμενη αλλα ηταν μετριας ποιοτητας. Καθαρα τουριστικο πανω στον πεζοδρομο κατι που περιμεναμε βεβαια. Φτανοντας στην Kossuthlajos πηραμε το μετρο ώστε να παμε στην πλατεια ηρωων. Ειχα διαβασει από το φορουμ ότι το βραδυ είναι πιο ομορφη που είναι φωτισμενη όπως και το jaki kapolna στο παρκο ακριβως από πισω.
Εμεις ειμασταν τυχεροι γιατι ειχε και κατι σαν υπαίθριο πανηγυρι με μικρα κιοσκια που πουλουσαν ένα σωρο πραγματα συμπεριλαμβανομενων των kurtoskalacs τα οποια παρατηρησαμε πως φτιαχνονται. Το κακο είναι ότι με τον χαρτη της πολης μονο δεν μπορουσαμε να προσανατολιστουμε μεσα στο παρκο και μιας και δεν ειχαμε ιντερνετ στο κινητο να δουμε προς ποια κατευθυνση εχει ακομα πραγματα να δουμε πηραμε στην τυχη καποια δρομακια μεσα στο παρκο τα οποια βεβαια δεν εβγαζαν καπου ιδιαιτερα οποτε απογοητευμενοι επιστρεψαμε στην Hősök Tere από οπου ειχαμε ερθει με το μετρο και πηραμε τη διαδρομη προς το σπιτι. Αποφασισαμε μετα από καμια ωρα ξεκουρασης πως ειχαμε ακομα δυναμεις και πως θα αξιζε να πηγαιναμε να βλεπαμε το newYorkcafé που ηταν πολύ κοντα στο διαμερισμα μας. Πηραμε λοιπον το τραμ το 28 και κατεβηκαμε 2 τετραγωνα από το μαγαζι. Πολύ εντυπωσικο μεσα και με λιγοτερο κοσμο το βραδυ από ότι υποθετω θα ειχε το πρωι. Αν και σκοπο ειχαμε καποιο ζεστο ροφημα η ποτο πηραμε ένα γλυκο και μια πατατοσουπα. Πολύ νοστιμα και τα δυο και δωσαμε για αυτά και ένα νερο κατι λιγοτερο από 20 ευρω. Η αληθεια είναι πως για το συγκεκριμενο μαγαζι το περιμενα αν σκεφτει κανεις πως δωσαμε στο κιοσκι 20 ευρω κ δεν τρωγοταν.
Τριτη μερα και είναι αφιερωμενη στη βουδα. Εχει ξεκινησει ένα εκνευριστικο ψιλοβροχο από τη προηγουμενη νυχτα το οποιο θα μας ακολουθησει για σχεδον ολη την ημερα αλλα εμεις δεν πτοουμαστε. Εχουμε προνοησει και εχουμε και ομπρελα μαζι. Βγαινοντας λοιπον από το σπιτι περνουμε το μετρο που θα μας κατεβασει στην σταση Széll Kálmán tér για να παρουμε από εκει το λεωφορειο 16 η 16Α που θα μας ανεβαζε μεχρι το καστρο του λοφου. Το καστρο πολύ εντυπωσιακό και πετυχαμε και τη διαδικασια για την αλλαγη φρουρας, ηταν λιγο σαν τη δικη μας εξω από το συνταγμα. Η θεα της πολης από εκει ηταν πραγματικα πανεμορφη. Κατευθυνθηκαμε προς τον πυργο των ψαραδων και την εκκλησια του ματθαιου. Χαζεψαμε τη θεα και ψαξαμε να βρουμε το καφε μιρο το οποιο ειχαμε ακουσει ότι είναι πολύ ωραιο. Ηταν τελικα πολύ κοντα στην εκκλησια και κατσαμε για ένα ζεστο καφε μεχρι να σταματησει λιγο η βροχη.
Αναζωογονημένοι περνουμε το δρομο προς την άλλη μερια της πολης και την εβραικη συνοικια οπου εχουμε διαβασει ότι εχει μερη για φαγητο και μιας και ηταν κυριακη ψαχναμε το Szimpla Kert που ειχαμε διαβασει ότι μετατρεπεται σε υπαιθρια αγορα. Αντ’αυτου βρηκαμε ένα απιστευτο μαγαζι με φαγητο. Το kazimir. Ότι και να πω είναι λιγο. Παπιες, χηνες, ζεστο γκουλας, μετα από τοσο κρυο πραγματικα ενθουσιαστηκαμε. Αφου μεχρι να φυγουμε δεν φαγαμε πουθενα αλλου. Αφου λοιπον φαγαμε του σκασμου (σε πολύ οικονομικες τιμες) με δυσκολια περπατησαμε για να φυγουμε και να κανουμε μια βολτα να χωνεψουμε.
Αποφασισαμε να παμε στη σταση Batthyány tér στη μερια της βουδας για να χαζεψουμε το φωτισμενο κοινοβουλιο. Αλλα δυστυχως δεν ειμασταν τυχεροι, μετα τις επιθεσεις του παρισιου όλα τα ιστορικα μνημεια ειχαν αποφασισει να κλεισουν τα φωτα τους οποτε αποθαρυμενοι ξεκινησαμε για μια βολτα στο κεντρο της πολης και επιστροφη στο σπιτι. Μετα από ένα ζεστο μπανιο και αφου χωνεψαμε και ξεκουραστήκαμε πηραμε παλι κασκολ γαντια και καμερα και ξεκινησαμε να παμε να δουμε την πολη από ψηλα. Προορισμος η Citadella και ο λοφος Gellért. Ψιλοχαθηκαμε για να βρουμε το σωστο λεωφορειο που μας ανεβαζει αλλα ευτυχως οι οδηγοι αν και δεν μιλουσαν γρι αγγλικα ηταν υπερ του δεοντος εξυπηρετικοι. Επειδη το googlemaps μας απογοητευσε στο πως παει κανεις εκει, καλυτερα να κατέβετε στη σταση Móricz Zsigmond körtér της γραμμης 4 και να παρετε το 27 λεωφορειο κ να πειτε στον οδηγο να κατεβετε στη σταση cittadela. Μετα είναι δεκα λεπτα περπατημα. Η αληθεια είναι πως τη νυχτα είναι λιγο αποκοσμα αλλα η θεα σε αποζημιώνει. Υπηρχαν πολλα ζευγαρια παντως που ειχαν επιλεξει να ανεβουν εκεινη την ωρα οποτε δεν ειμασταν τελειως μονοι.
Δευτερα τελευταια μερα και εχουμε αφησει τα ψωνια για αναμνηστικα ,το κοινοβουλιο και το νησι της μαργαριτας. Ειχαμε χρονο μεχρι το βραδυ οποτε ξεκινησαμε με τα ψωνια στηcentral market hall που ειχαμε βρει κλειστα το σαββατο. Ενταξει δεν ηταν κατι τοσο φοβερο κατά τη γνωμη μου αλλα βρηκαμε ωραια πραγματακια που ισως σε πιο τουριστικα μερη να τα βρισκαμε μερικα φιορινια παραπανω. Συνεχιζοντας και παίρνοντας το μετρο από τη fovamter να κατεβουμε στη Nyugati pályaudvar (Μ3) να παρουμε το λεωφορειο 26 που θα μας πηγαινε μεσα στο νησακι. Μπαινοντας κατευθυνθηκαμε στο σημειο που νοικιαζε με το μισαωρο ¨ποδηλατο-αυτοκινητακια¨ που κανουν πεταλι δυο ατομα για να γυρισουμε το νησακι. Ειχαν παρα πολύ πλακα. Τα συντριβανια που ηλπιζα να δουμε δυστυχως ηταν κλειστα αυτή τη περιοδο και γενικα το νησακι δεν ηταν όπως θα ηταν αν ηταν ανοιξη που θα ηταν όλα ανθισμενα. Παρολα αυτά καναμε τη βολτα μας πηγαμε κ στον ταφο της πριγκιπισσας μαργαριτας και χαζεψαμε λιγο το απεραντο παρκο και γελασαμε πολύ με το ποδηλατοαμαξο. Τελευταιο και καλυτερο το κοινοβουλιο. Η μερα ειχε μαλακωσει πολύ και ο καιρος ηταν υπεροχος. Καθησαμε και χαζεψαμε το ποσο μεγαλοπρεπες κτηριο ηταν και απολαυσαμε μια βολτα τριγυρω.
Πηγαμε φυσικα για φαγητο στο kazimir να απολαυσουμε οσα περισσοτερα πιατα μπορουσαμε και μετα αφησαμε μια βολτα στην εβραικη συναγωγη. Με βαρια καρδια πηγαμε σπιτι να μαζεψουμε τα πραγματα και να ξεκινησουμε την αντιστροφη διαδρομη από αυτή που ειχαμε κανει ερχομενοι. Οι αισθηση που μας αφησε ηταν πολύ γλυκια. Αξιζει σαν προορισμος και σαν εμπειρια.
Last edited by a moderator:
