nickostraveller
Member
- Μηνύματα
- 485
- Likes
- 1.688
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ
Περιεχόμενα
Χαιρετώ όλους τους φίλους του φόρουμ.Ειλικρινά τα ταξίδια είναι ενα πραγματικό μέσο έκφρασης για μένα και προσωπικά η καλύτερη διέξοδος από την δύσκολη καθημερινότητα.Ετσι και λόγω ηλικίας και λόγω τρέλας προσπαθούμε να περάσουμε όσο γίνεται καλύτερα και οικονομικότερα χωρίς φυσικά να στερούμαστε τίποτα.Ετσι λοιπον ψάχναμε προορισμούς για την άνοιξη και ξάφνου βλέπουμε Αθήνα -Δουβλινο 90 ευρω πηγαινε και ελα με Ryan air.Οutsider στην αρχη προορισμος για μας δεν ξεραμε και πολλα αλλα η τιμη μας χτυπησε μιας και δεν βρισκεις ευκολα τετοιες τιμες για τοσο μακρινους προορισμους .Λεμε λες? Λιγο τα σκηνικα Αρχοντα Δαχτυλιδιων οπου επιβεβαιωθηκαν οτι ηταν ετσι οπως τα φανταζομασταν και φυσικα η μονη εικονα που ειχα για το Δουβλινο οι αμετρητες παμπ οπου θα καναμε μαι γερη μπαροτσαρκα με πολυ ποτο και μπιρα.Παραλληλα ενας φιλος μου ειχε τρελα με Ιρλανδια τρελα ομως και ηταν ο πρωτος που του προτειναμε σαν ιδεα να ερθει.Δεν αργησε και πολυ να πει το ναι .Πηγαμε κλεισαμε σχεδον αμεσως Δεκεμβριο συγκεκριμενα οποτε ειχαμε απλετο χρονο να οργανωθουμε και να ψαχτουμε σχετικα με το Σμαραγδενιο νησι.Κλεισαμε σε ενα συμπαθεστατο χοστελ στο κεντρο του Δουβλινου διπλα στην O conel street (πολυ κεντρικη οδος ) με πρωινο πολυ καλες τιμες.Τ ο Δουβλινο ειναι σχετικα μικρο οποτε οπου και να κλεισετε ειναι ολα κοντα με τα ποδια.Εκτος κι αν ειναι κανα απομονωμενο προαστειο που δεν υπαρχει λογος να κλεισετε τοσο μακρυα.Ξενοδοχεια ειναι πολυ ακριβα αλλα χοστελακια ειναι σε λογικες τιμες και αρκετα ζεστα και μοντερνα.
Το ταξιδι μας θελαμε να ναι μια βασικη δοση Ιρλανδιας και με βαση το Δουβλινο οπου και θα μεναμε.Ετσι ειχαμε 6 μερες η πρωτη μερα ητανε βραδυ ητανε εκτος καθως φταναμε 12 η ωρα το βραδυ .Ετσι ψαξαμε πολλα τουρ στο ιντερνετ που διοργανωνουνε εκδρομες ημερησιες και το πιο γνωστο οπου και κλεισαμε ητανε το περιφημο Padywagon tours.Η πιο must εκδρομες ειναι Cliffs of moher και ο περιφημος διαδρομος του γιγαντα (giants causeway).Oι εκδρομες κλειστηκαν μεσω νετ απο εδω απο το σαιτ τους .Η πρωτη στοιχιζε 40 ευρω και η δευτερη 60 .Ειναι τσιμπημενες θα λεγα αλλα ειναι ο καλυτερος τροπος να γνωρισεις την Ιρλανδια .Παραλληλα σε κανει στασεις σε διαφορα αλλα αξιοθεατα οπου θα γραψω και παρακατω στην ιστορια μας και σε κανει και μια σταση για φαγητο.Ειναι ολοημερες.
Ετσι λοιπον ο Απριλιος εφτασε , η αναμονη τελειωσε ,η διαθεση στο τερμα ,αφιξη στο Βενιζελος και μια νεα περιπετεια το πρωι ξεκινουσε για μας το πρωι που θα ξημερωνε.
Η ημερα 1η ητανε off καθως φταναμε 12 η το βραδυ ημασταν κουρασμενοι και πηγαμε κατευθειαν χοστελ.Ο ελεγχος στην αφιξη ητανε τρομερος λογω προσφατων τρομοκρατικων .Αφου τελειωσαμε και μετα βιας με περασανε καθως με κρατησαν μιση ωρα και μου καναν μεχρι και σοβαρη παρατηρηση γιατι δεν εχω μαζι μου το διπλωμα οδηγησης (Αν ειναι δυνατον )
Περνουμε λεωφορειακι απο αεροδρομιο κατεβαινουμε Ο connel βρισκουμε σχετικα ευκολα το χοστελ με εναν τυπικο Εβραιο receptionist οπου μας οδηγησε στο τρικλινο μας με δικο μας μπανιο εννοειται.Συμπαθητικο χοστελακι αν και λιγο λαβυρινθος Πεσαμε μετα απο 4 ωρες πτηση για υπνο και απο την επομενη μερα μας περιμενε το κουκλιστικο Δουβλινο να το εξερευνησουμε
Ημερα 2η- Δουβλινο part 1
Με το ενθουσιασμο να μας διακατεχει ξυπνησαμε φαγαμε ενα γερο πρωινο και ξεχυθηκαμε στους δρομους.Η μερα ηταν σχετικα καλη και οχι τοσο κρυο οσο περιμεναμε για την εποχη.Πρωτη σταση μια βολτα στην O Connel street με το περιφημο καρφι που τρυπαει τον ουρανο και καναμε μια βολτα στις πανεμορφες γεφυρες με ιδιαιτερη εμφαση στην Ha penny Bridge οπου λες οτι ονομαστηκε ετσι επειδη τα τοτε χρονια οι περαστικοι εδιναν μιση πενα ποσο να περασουν απεναντι σαν διοδια δηλαδη.Το Δουβλινο μαθαμε ητανε σημαντικο λιμανι τον Βικινγκς οπου αφησανε εντονα το στιγμα τους στην πολη.Στην συνεχεια περασαμε απεναντι και κατευθηνθηκαμε στην περιφημη περιοχη του Temple Bar .Στην περιοχη αυτη γινεται πραγματικα χαμος ειναι ολες οι γνωστες παμπ μαζεμενες και φυσικα με την ομωνυμη παμπ ''temple bar".Ειναι ολη την ωρα γεματη κοσμο και ο κοσμος ξεκιναει απο νωρις να πινει.Μουσικες,τουριστες και Ιρλανδοι απο τις 2 το μεσημερι ηδη να τραγουδανε.Ειναι τρελοι αυτοι οι Ιρλανδοι λενε πραγμα που θα μας το δειχναν και στην πορεια.
Aν με μια λεξη μπορουσα να πω πως θα χαρακτηριζα το Δουβλινο θα ελεγα πολυχρωμο πραγμα που ερχοτανε σε αντιθεση με τον γκριζο καιρο του.Η αισθηση μιας πολης οπως το Δουβλινο μονο πρωτευουσας δεν σου κανε καθως ειχε ενα feeling μικρης πολης ενω πανω απο τους ποταμους πεταγαν γλαροι.Πραγματικα ειχα να αρχισει να την ερωτευομουν αυτη την πολη.Να σαι δηλαδη σαν να λεμε στο κεντρο του Δουβλινου στο αντιστοιχο δηλαδη Συνταγμα και να ακους απο πανω τους γλαρους
Στην συνεχεια πηγαμε να επισκεφτουμε το καστρο του Δουβλινου οπου ειναι επιβλητικο και πανεμορφο η οργανωμενη ξεναγηση αξιζει.Ειναι ισως απο τα πιο Must αξιοθεατα του Δουβλινο και ακριβως απο πισω δεσποζει η πανεμορφη Christ Church οπου βρισκεται στο πιο γκοθικ ισως κομματι της πολης.
Σιγα σιγα αρχισε να ψιχαλιζει και μας ειχε πιασει μια πεινα και τρεξαμε στην περιοχη του Temple Bar για να φαμε.(Στην Ιρλανδια ο καιρος ειναι απροβλεπτος.Εκει που εχει λιακαδα και χαρα Θεου μπορει να πιασει μια ξαφνικη μπορα)
Το καλυτερο φαγητο στην Ιρλανδια ειναι στις παμπ που ειναι σε λογικες τιμες και εκει θα φας πραγματικα ιρλανδεζικα πιατα.Η επιλογη μας τελικα στην παμπ που κατσαμε καθως το φαγητο ητανε πολυ καλο.
Παντου στην Ιρλανδια βλεπεις την μπιρα Guiness παντου ομως και την χρησιμοποιουν ακομα και στα φαγητα τους.
O Αrthur Guiness ητανε ενα πολυ σημαντικο προσωπο για το Δουβλινο οπου προς τιμην του πηρε το ονομα της και η γνωστη μπιρα
Πηραμε λοιπον και η 3 μας απο ενα ποτηρι Guiness ενω περιμεναμε το φαγητο .Στην Ιρλανδια το ζητας ως ΄΄Α pint of Guiness'' οπου σου φερνει ενα γενναιο ποτηρι με χλιαρη μπιρα Guinness με τον υπεροχο αφρο της.Ακομα και οσοι εχετε δοκιμασει μπιρα Guinness στην Ελλαδα ειλικρινα δεν εχει καμμια σχεση καθως η Guinness στην Ιρλανδια εχει εντελως αλλη γευση.Τσουγκρισαμε τα ποτηρια της μαυρης μπιρας ειπαμε ''slaide'' το αντιστοιχα ελληνικο ΄΄γεια μας'' και ηρθε το φαι μας.Παραγγειλαμε λοιπον ιρλανδικο στιφαδο κοκκινιστο με μοσχαρακι και μαυρη μπιρα Guinness .Πραγματικα το πιο νοστιμο φαγητο που φαγαμε σε ολη την διαμονη μας στην Ιρλανδια γλυφαμε και τα δαχτυλα μας και με τις μπιρες οπου απο μια γιναν δυο μπηκαμε για τα καλα στο κλιμα της χωρας .
Βγαινοντας και λεγοντας ή οι μπιρες μας βαρεσαν ή οντως εχει πιασει χαλαζι.Χαλαζι ειλικρινα σε μεγεθος μπαλακι τεννις.Περιμεναμε λιγο μεχρι να ηρεμησει και βγει παλι ηλιος.Ιρλανδικος καιρος οπως σας ειπα!!Επιστροφη στο χοστελ υπνος και χαλαρωμα μεχρι να ζησουμε την νυχτερινη ζωη στο Δουβλινο οπου απο οτι θα διαπιστωναμε και οι ιδιοι ειναι εντονοτατη
Βαλαμε τα καλα μας,βαλαμε ολη την καλη και σεξυ διαθεση μας και βγηκαμε να ζησουμε ενα Σαββατοβραδο σε μια αυθεντικη irish pub στο κεντρο του Δουβλινου.
Η κινηση το Σαββατοβραδο ητανε απιστευτη κοσμος παντου ,ηδη οι περισσοτεροι απο νωρις ειχανε αρχισει και τρεκλιζανε .Η νυχτερινη διασκεδαση στο Δουβλινο ξεκιναει νωρις αλλα τελειωνει τις πρωτες πρωινες ωρες κυριως τα Σαββατα ομως. Οι pub ασφυχτικα γεματες γεματο τουριστες .Αν ψαχνετε παντως για μια περιοχη να βγειτε το βραδυ η απαντηση ειναι μια φυσικα ''Temple Bar''.Οι επιλογες στις παμπ ειναι τεραστιες εμεις τελικα κατσαμε στο γνωστο μπαρακι που φερει και τον τιτλο.Κοπανησαμε τις μπιρες μας,καναμε κεφακι ,γελασαμε και το φλερτακι ητανε μες το προγραμμα απο καποια μελη της παρεας(25 χρονων νιατα ειμαστε ) Αλλα κατα τις 3 φυγαμε καθως την επομενη μερα τα αστεια τελειωσαν και η πραγματικη περειπετεια ξεκινουσε Cliffs of Moher.Kατι τεραστια βραχια κατι σαν την Ιρλανδικη εκδοχη του Γκραν Κανυον αλλα με ωκεανο απο κατω.Ειχαμε πρωινο ξυπνημα λοιπον
Παρακατω βαζω και φωτογραφιες της πρωτης μερας
Το ταξιδι μας θελαμε να ναι μια βασικη δοση Ιρλανδιας και με βαση το Δουβλινο οπου και θα μεναμε.Ετσι ειχαμε 6 μερες η πρωτη μερα ητανε βραδυ ητανε εκτος καθως φταναμε 12 η ωρα το βραδυ .Ετσι ψαξαμε πολλα τουρ στο ιντερνετ που διοργανωνουνε εκδρομες ημερησιες και το πιο γνωστο οπου και κλεισαμε ητανε το περιφημο Padywagon tours.Η πιο must εκδρομες ειναι Cliffs of moher και ο περιφημος διαδρομος του γιγαντα (giants causeway).Oι εκδρομες κλειστηκαν μεσω νετ απο εδω απο το σαιτ τους .Η πρωτη στοιχιζε 40 ευρω και η δευτερη 60 .Ειναι τσιμπημενες θα λεγα αλλα ειναι ο καλυτερος τροπος να γνωρισεις την Ιρλανδια .Παραλληλα σε κανει στασεις σε διαφορα αλλα αξιοθεατα οπου θα γραψω και παρακατω στην ιστορια μας και σε κανει και μια σταση για φαγητο.Ειναι ολοημερες.
Ετσι λοιπον ο Απριλιος εφτασε , η αναμονη τελειωσε ,η διαθεση στο τερμα ,αφιξη στο Βενιζελος και μια νεα περιπετεια το πρωι ξεκινουσε για μας το πρωι που θα ξημερωνε.
Η ημερα 1η ητανε off καθως φταναμε 12 η το βραδυ ημασταν κουρασμενοι και πηγαμε κατευθειαν χοστελ.Ο ελεγχος στην αφιξη ητανε τρομερος λογω προσφατων τρομοκρατικων .Αφου τελειωσαμε και μετα βιας με περασανε καθως με κρατησαν μιση ωρα και μου καναν μεχρι και σοβαρη παρατηρηση γιατι δεν εχω μαζι μου το διπλωμα οδηγησης (Αν ειναι δυνατον )
Περνουμε λεωφορειακι απο αεροδρομιο κατεβαινουμε Ο connel βρισκουμε σχετικα ευκολα το χοστελ με εναν τυπικο Εβραιο receptionist οπου μας οδηγησε στο τρικλινο μας με δικο μας μπανιο εννοειται.Συμπαθητικο χοστελακι αν και λιγο λαβυρινθος Πεσαμε μετα απο 4 ωρες πτηση για υπνο και απο την επομενη μερα μας περιμενε το κουκλιστικο Δουβλινο να το εξερευνησουμε
Ημερα 2η- Δουβλινο part 1
Με το ενθουσιασμο να μας διακατεχει ξυπνησαμε φαγαμε ενα γερο πρωινο και ξεχυθηκαμε στους δρομους.Η μερα ηταν σχετικα καλη και οχι τοσο κρυο οσο περιμεναμε για την εποχη.Πρωτη σταση μια βολτα στην O Connel street με το περιφημο καρφι που τρυπαει τον ουρανο και καναμε μια βολτα στις πανεμορφες γεφυρες με ιδιαιτερη εμφαση στην Ha penny Bridge οπου λες οτι ονομαστηκε ετσι επειδη τα τοτε χρονια οι περαστικοι εδιναν μιση πενα ποσο να περασουν απεναντι σαν διοδια δηλαδη.Το Δουβλινο μαθαμε ητανε σημαντικο λιμανι τον Βικινγκς οπου αφησανε εντονα το στιγμα τους στην πολη.Στην συνεχεια περασαμε απεναντι και κατευθηνθηκαμε στην περιφημη περιοχη του Temple Bar .Στην περιοχη αυτη γινεται πραγματικα χαμος ειναι ολες οι γνωστες παμπ μαζεμενες και φυσικα με την ομωνυμη παμπ ''temple bar".Ειναι ολη την ωρα γεματη κοσμο και ο κοσμος ξεκιναει απο νωρις να πινει.Μουσικες,τουριστες και Ιρλανδοι απο τις 2 το μεσημερι ηδη να τραγουδανε.Ειναι τρελοι αυτοι οι Ιρλανδοι λενε πραγμα που θα μας το δειχναν και στην πορεια.
Aν με μια λεξη μπορουσα να πω πως θα χαρακτηριζα το Δουβλινο θα ελεγα πολυχρωμο πραγμα που ερχοτανε σε αντιθεση με τον γκριζο καιρο του.Η αισθηση μιας πολης οπως το Δουβλινο μονο πρωτευουσας δεν σου κανε καθως ειχε ενα feeling μικρης πολης ενω πανω απο τους ποταμους πεταγαν γλαροι.Πραγματικα ειχα να αρχισει να την ερωτευομουν αυτη την πολη.Να σαι δηλαδη σαν να λεμε στο κεντρο του Δουβλινου στο αντιστοιχο δηλαδη Συνταγμα και να ακους απο πανω τους γλαρους
Στην συνεχεια πηγαμε να επισκεφτουμε το καστρο του Δουβλινου οπου ειναι επιβλητικο και πανεμορφο η οργανωμενη ξεναγηση αξιζει.Ειναι ισως απο τα πιο Must αξιοθεατα του Δουβλινο και ακριβως απο πισω δεσποζει η πανεμορφη Christ Church οπου βρισκεται στο πιο γκοθικ ισως κομματι της πολης.
Σιγα σιγα αρχισε να ψιχαλιζει και μας ειχε πιασει μια πεινα και τρεξαμε στην περιοχη του Temple Bar για να φαμε.(Στην Ιρλανδια ο καιρος ειναι απροβλεπτος.Εκει που εχει λιακαδα και χαρα Θεου μπορει να πιασει μια ξαφνικη μπορα)
Το καλυτερο φαγητο στην Ιρλανδια ειναι στις παμπ που ειναι σε λογικες τιμες και εκει θα φας πραγματικα ιρλανδεζικα πιατα.Η επιλογη μας τελικα στην παμπ που κατσαμε καθως το φαγητο ητανε πολυ καλο.
Παντου στην Ιρλανδια βλεπεις την μπιρα Guiness παντου ομως και την χρησιμοποιουν ακομα και στα φαγητα τους.
O Αrthur Guiness ητανε ενα πολυ σημαντικο προσωπο για το Δουβλινο οπου προς τιμην του πηρε το ονομα της και η γνωστη μπιρα
Πηραμε λοιπον και η 3 μας απο ενα ποτηρι Guiness ενω περιμεναμε το φαγητο .Στην Ιρλανδια το ζητας ως ΄΄Α pint of Guiness'' οπου σου φερνει ενα γενναιο ποτηρι με χλιαρη μπιρα Guinness με τον υπεροχο αφρο της.Ακομα και οσοι εχετε δοκιμασει μπιρα Guinness στην Ελλαδα ειλικρινα δεν εχει καμμια σχεση καθως η Guinness στην Ιρλανδια εχει εντελως αλλη γευση.Τσουγκρισαμε τα ποτηρια της μαυρης μπιρας ειπαμε ''slaide'' το αντιστοιχα ελληνικο ΄΄γεια μας'' και ηρθε το φαι μας.Παραγγειλαμε λοιπον ιρλανδικο στιφαδο κοκκινιστο με μοσχαρακι και μαυρη μπιρα Guinness .Πραγματικα το πιο νοστιμο φαγητο που φαγαμε σε ολη την διαμονη μας στην Ιρλανδια γλυφαμε και τα δαχτυλα μας και με τις μπιρες οπου απο μια γιναν δυο μπηκαμε για τα καλα στο κλιμα της χωρας .
Βγαινοντας και λεγοντας ή οι μπιρες μας βαρεσαν ή οντως εχει πιασει χαλαζι.Χαλαζι ειλικρινα σε μεγεθος μπαλακι τεννις.Περιμεναμε λιγο μεχρι να ηρεμησει και βγει παλι ηλιος.Ιρλανδικος καιρος οπως σας ειπα!!Επιστροφη στο χοστελ υπνος και χαλαρωμα μεχρι να ζησουμε την νυχτερινη ζωη στο Δουβλινο οπου απο οτι θα διαπιστωναμε και οι ιδιοι ειναι εντονοτατη
Βαλαμε τα καλα μας,βαλαμε ολη την καλη και σεξυ διαθεση μας και βγηκαμε να ζησουμε ενα Σαββατοβραδο σε μια αυθεντικη irish pub στο κεντρο του Δουβλινου.
Η κινηση το Σαββατοβραδο ητανε απιστευτη κοσμος παντου ,ηδη οι περισσοτεροι απο νωρις ειχανε αρχισει και τρεκλιζανε .Η νυχτερινη διασκεδαση στο Δουβλινο ξεκιναει νωρις αλλα τελειωνει τις πρωτες πρωινες ωρες κυριως τα Σαββατα ομως. Οι pub ασφυχτικα γεματες γεματο τουριστες .Αν ψαχνετε παντως για μια περιοχη να βγειτε το βραδυ η απαντηση ειναι μια φυσικα ''Temple Bar''.Οι επιλογες στις παμπ ειναι τεραστιες εμεις τελικα κατσαμε στο γνωστο μπαρακι που φερει και τον τιτλο.Κοπανησαμε τις μπιρες μας,καναμε κεφακι ,γελασαμε και το φλερτακι ητανε μες το προγραμμα απο καποια μελη της παρεας(25 χρονων νιατα ειμαστε ) Αλλα κατα τις 3 φυγαμε καθως την επομενη μερα τα αστεια τελειωσαν και η πραγματικη περειπετεια ξεκινουσε Cliffs of Moher.Kατι τεραστια βραχια κατι σαν την Ιρλανδικη εκδοχη του Γκραν Κανυον αλλα με ωκεανο απο κατω.Ειχαμε πρωινο ξυπνημα λοιπον
Παρακατω βαζω και φωτογραφιες της πρωτης μερας
Last edited by a moderator: