Μάνη και Μεσσηνία 2018

[soudianos]

Θα σας κάνω μια περιγραφή του ταξιδιού μας του περασμένου μηνός με τη βοήθεια εικόνων. Αρκετές εκπλήξεις σημαντικές, ενημερωτικές και απρόσμενες. Τελικά, τι μαθαίνει όποιος ταξιδεύει!!! Αλλά όλοι εδώ εμείς το ξέρουμε. Αλίμονο σ αυτούς που τόχουν ρίξει στις αναμνήσεις αντί να δημιουργούν σήμερα νέες για το μέλλον. Μην περιμένετε βέβαια από μένα, όπως γνωρίζετε, εικόνες με άραγμα στις παραλίες κι ούτε φραπεδοκαφέδες... αλλά χειμάρρους, καταρράχτες βουνά και τάφους με κόκαλα!!!

 

[coco]

Πολυ ενδιαφερον θα χει η ματια σου,καπετανιε,περιμενω τους ταφους και τα κοκαλα!!!

 

[soudianos]

Πολυ ενδιαφερον θα χει η ματια σου,καπετανιε,περιμενω τους ταφους και τα κοκαλα!!!

Μακριά από μας...

 

[coco]

Μακριά από μας...

Δε λες τιποτα..

 

[soudianos]

Βάλαμε μια σφήνα στις φετινές 12ήμερες διακοπές μας στα μαγευτικά Φαλάσαρνα και μέρα Τετάρτη πήραμε το Φ/Β Ιονίς για μια επταήμερη στη Ν. Πελοπόννησο. Το δρομολόγιο από Κίσσαμο-Γύθειο-Κίσσαμο με στάση Κύθηρα και Αντικύθηρα γίνεται μόνο Τετάρτες. Το εισιτήριο 24 ευρώ κι αν είστε τρίτεκνοι 12. Όμως το ΙΧ 80 ευρώ μόνο να πας. Άφιξη στο Γύθειο 1530 αναχώρηση στις 1700 και άφιξη στην Κίσσαμο 0115 ξημερώνοντας
Πέμπτη.
Στο πλοίο δε λειτουργεί εστιατόριο αλλά μόνο καφέδες και τα γνωστά ανθυγιεινά τυλίγματα σε νάιλον. Φτάνοντας στο Γύθειο οι εκεί ταβερνιάρηδες με κράχτες σας καλούν να τους προτιμήσετε, μια εικόνα όχι και τόσο πολιτισμένη.
Κάμπινκ στο Μαυροβούνι σ ένα από τα πολλά τα οποία δουλεύουν κυρίως με Σπαρτιάτες κι άλλους Λάκωνες που ζουν μακριά από τις ακτές. Τακτικοί πελάτες κάθε χρόνο είναι οικονομικότερο από τα ξενοδοχεία. Τα νερά της παραλίας του Μαυροβουνίου είχαν την ατυχία να τα δούμε την επομένη μέρα από των Φαλάσαρνων κι έτσι βαθμολογούνται κάτω απ τη βάση.
Διάλεξα τυχαία ένα χωριό που λέγεται Σκουτάρι απλά και μόνο να δούμε και τα ανατολικά παράλια της χερσονήσου. Όμορφη διαδρομή, το χωριό σε υψόμετρο με πύργος και ιστορικά απομεινάρια, κάποιο μουσείο, συνεχίσαμε την κατηφορική πλαγιά μέχρι τη θάλασσα, ένας κλειστός κόλπος, ήρεμα νερά, άπνοια, ζέστη και υγρασία.
Φαλάσαρνα

Φαλάσαρνα

Αντικύθηρα

Κρανάη Γύθειο. Από το κράνος που ξέχασε ο Πάρις στη βιασύνη του να ξεφύγει από τον Μενέλαο που τον κυνηγούσε για να πάρει πίσω τη γυναίκα του!

Σκουτάρι

 

[soudianos]

Διαδρομή από Σκουτάρι προ Πόρτο Κάγιο. Εκεί στην άκρη του Ταίναρου βρίσκεται η μία από τις τρεις πύλες του Άδη, σύμφωνα με τους αρχαίους ημών. Η ευχάριστη έκπληξη στην περιοχή της Μάνης ήταν Αρεόπολη. Προσεγμένη, καθαρή, πινακίδες καταστημάτων σε χαμηλό προφίλ που δε φωνάζουν...αρχοντικά παλιά και ανακαινισμένα, ιστορικά μνημεία μια εμφάνιση που μόνο οι γλάστρες έλειπαν από τις πλευρές των κτιρίων για να νομίζεις ότι είσαι σε χωριό γαλλικής επαρχίας. Ταυτόχρον το υψόμετρο που βρίσκεται την δροσίζει ευχάριστα και την αρωματίζει με τα βότανα των βουνών που την περικλείουν. Ιδιότητες που θα είναι πιο έντονες το βραδάκι και μια διανυκτέρευση συνιστάται για όσους βολεύει, κι όπου πιθανώς θα έχουν την ευκαιρία επικοινωνίας με το δυσπρόσιτο ντόπιο στοιχείο.
Νοτιότερα στη διαδρομή, δεξιά η θάλασσα, παραλίες μοναχικές κι ασκίαστες, οικισμοί, κάποιες ξενοδοχειακές μονάδες, κι αριστερά οι μανιάτικοι πύργοι. Ερειπωμένοι, ανακαινισμένοι σε κατοικίες ή σε ξενώνες.

Αρεόπολη

Γερολιμένας

Γερολιμένας

Μαρμάρι

Βάθεια

Βάθεια

Πόρτο Κάγιο

 

[soudianos]

Πολύωρο μπανάκι στα ήρεμα νερά του Πόρτο Κάγιο, μεσημεριανό στην ταβέρνα με τα τραπεζάκια δίπλα στο κύμα και επιστροφή απ το δρόμο που ήρθαμε με προορισμό για διανυκτέρευση στην Καρδαμύλη, ο πρώτος κύριος στόχος του ταξιδιού μας, ο λόγος για να δούμε τη βίλα του Πάτρικ Λη Φέρμορ αντιστασιακού στα κρητικιά βουνά που μαζί με τους Κρητικούς αντάρτες έκαναν την απαγωγή του Κράϊπερ, και γιατί τα ταξιδιωτικά του βιβλία, στο πρώτο περιγράφει την πεζοπορία του από την Ολλανδία μέχρι την Κων/λη, είναι απόλαυση μοναδικής γραφής και περιπετειών.
Ας δούμε λοιπόν το οδοιπορικό μας μέχρι την Καρδαμύλη.

Πύργος ξενοδοχείο

Λιμένι. Καμιά σχέση όπως το ήξερα το 1994 περίππου

Ανεβήκαμε στο Οίτηλο, χωριό από τα Ομηρικά χρόνια. Η εκκλησία του Σωτήρος σε μια πλαγιά

Στάση για καφεδάκι στο μεγάλο πλάτανο στο χωριό Θαλάμες, ο παλίος μας φίλος έλειπε κείνες τισ μέρες στην Αθήνα. Μια μπρούτζινη προτομή έγραφε Γεώργιος Γεννηματάς. Το σπίτι της οικογένειας του ήταν εδώ. Λίγα χιλιόμετρα στο χωριό Νομιτσί δίπλα στο δρόμο μια παλιά εκκλησία σε καλούσε...Ξεκλείδωτη με παλιές τοιχογραφίες σε καλή κατάσταση

Η παραλία της Στούπας μέρος διαφορετικό απ ότι είδαμε μέχρι τώρα μας θύμιζε τη Χερσόνησο. Μπλεχτήκανε στα στενά σοκάκια, σκεφτήκαμε για παραμονή δωμάτια δεν υπήρχαν και συνεχίσαμε για Καρδαμύλη φτάνοντας είχε νυχτώσει και μείναμε στο πρώτο ξενοδοχείο που είδαμε. Ήσυχο μέρος παραδοσιακό, το επόμενο πρωί επίσκεψη στον πύργο του Μουρτζινού. Εδώ φιλοξενήθηκε ο Κολοκοτρώνης, ήρθε ο Μαυρομιχάλης από την Αρεόπολη και μαζί ξεκίνησαν για την Καλαμάτα να επισημοποιήσουν εκεί την επανάσταση.

Στούπα

Στούπα παραλία

Μουρτζινός

Κι εδώ το σπίτι του Πάτρικ 2 χλμ πριν την Καρδαμύλη, το μουσείο Μπενάκη έχει αναλάβει τα έργα συντήρησης, θα γίνει επισκέψιμο με εκθέματα βιβλιοθήκες και ξενώνες

 

[coco]

Πανεμορφα,ευχαριστουμε!Και η Καρδαμυλη...ευλογημενος τοπος!

 

[soudianos]

Συνεχίζουμε για την παραλία της Καλαμάτας όπου σε κάποια ταβέρνα θα δώσουμε ένα δεματάκι σε φίλου φίλων από την Κρήτη. Ατέλειωτη η παραλία της πόλης, πολλή ζέστη στις δυόμιση το μεσημέρι το παρκάρισμα αδύνατον, και μόνο στα απέναντι σοκάκια μετά βίας βρέθηκε χώρος. Η ταβέρνα στην αρχή της παραλίας και κοντά στον λιμενοβραχίονα. Μας υποδέχτηκαν, κάναμε ένα γρήγορο μπανάκι στα καθαρά νερά παρόλο που ήταν κοντά στο λιμάνι, πήραμε το μεσημεριανό μας, κέρασμα απ τους φίλους άνευ συζήτησης για πληρωμή. Την Μεσσηνιακή φιλοξενία θα την γνωρίσουμε πολλάκις... Έν συνεχεία οδηγήσαμε για τον σπουδαιότερο προορισμό μας τους ταξιδιού, στο χωριό Βλαχόπουλο. Εδώ θα μείνουμε 4 βράδια, τρεις γεμάτες μέρες για εξορμήσεις στο νομό, φιλοξενούμενοι από τον παλιόφιλο μου Γ..Ψ.... Αν δεν θυμάστε, γυρίστε πίσω στις ιστορίες και βρείτε : "Veracruz, Ver, Mexico" . 35 χρόνια μετά και η ιστορία ήταν η αιτία που τον ανακάλυψα. Δυστυχώς η Βερακρουζιάνα σύζυγος που την είχα γνωρίσει τότε είχε πάει στη Βέρα Κρούζ στην κόρης για διακοπές. Η τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του, οι προσκλήσεις του να συναντηθούμε στο χωριό και κυρίως το ανασκάλισμα των αναμνήσεων από το πέρασμα μας στο φιλόξενο εκείνο λιμάνι, σε συνδυασμό βέβαια με τα αξιοθέατα της Μεσσηνίας, ήταν οι λόγοι της απόφασης του ταξιδιού.

Πρώτη μέρα:

Κόλπος Ναβαρίνου, Σφακτηρία. Η Ταφή και η Ανάσταση της Επανάστασης.

Λιμανάκι Πύλου

Μια απρόσμενη έκπληξη, χάρη στο φίλο μας ξεναγό πλέον. Τσικλητήρα ακούγαμε μα δε γνωρίζαμε ότι τα Τσικλητήρια γίνονται στην Καλαμάτα κι ούτε βέβαια για το σπίτι του

Η πλατεία των τριών Ναυαρχών στην Πύλο. Τρίπλευρη πυραμίδα σε κάθε πλευρά το όνομα και η εικόνα εκάστου ναυάρχου της ναυμαχίας. Καθαρή προσεγμένη και φιλική η πλατεία χωρίς τα πλήθη των τουριστών που συναντάμε αλλού...

Κι εδώ με το φίλο που σας χαιρετά....

Μπαίνουμε στο κάστρο

Στο μουσείο εντός του κάστρου. Μοντέρνο, σύγχρονο και με ψηφιακή ενημέρωση

 

[coco]

περιεργως για Πυλο δεν τρελαινομαι ιδιαιτερα..υπεροχες φωτο ομως!Πληροφορια,στην αρχη της παραλιακης στην Καλαματα εχει 2 παρκινγκ.Το ενα στο υψος της οδου Φαρων ,εκει οπου δενει το πλοιο και ειναι δωρεαν,και το αλλο πιο κατω,διπλα στο πανελληνιο,στον ναυτικο ομιλο και ειναι με πληρωμη!

 

[soudianos]

Συνέχεια πρώτης μέρας. Ανάμεσα από τους Μεσσηνιακούς ελαιώνες όπως και όλες τις υπόλοιπες μέρες. Μελετήσαμε τα είδη, τις καλλιέργειες τις διαφορές με τις με τις κρητικές, σταματούσαμε για πικ νικ όπου μας βόλευε με ελιές Καλαμάτας και με πάστα ελιάς σε βαζάκι, χρόνο δεν είχαμε να ψάχνουμε ταβέρνες, συνεχίσαμε για Μεθώνη.

Ο ταμίας στην είσοδο που έγινε φίλος μας εξ αιτίας του συνοδού μας, μας είπε για το επόμενο αξιοθέατο. Γυρίσαμε πίσω προς Πύλο και στο 3ο χιλιόμετρο σταματήσαμε σε μια εκκλησία. Πινακίδα δεν υπήρχε, διακρίναμε ένα μονοπάτι πάνω στην πλαγιά και σε 20 λεπτά μας έβγαλε στους τάφους. Ο χώρος ανοργάνωτος και περιφραγμένος με συρματόπλεγμα, ήταν ανοικτός σε μια άκρη και μπήκαμε. Η έλλειψη πινακίδας προστατεύει το χώρο από τα πλήθη.

Μπανάκι στην παραλία και τέλος πρώτης μέρας με επιστροφή στη βάση μας...

 

[soudianos]

Η δεύτερη μας μέρα στο νομό Μεσσηνίας θα είναι η μισή εξ αιτίας πρόσκλησης για γεύμα συγγενούς του φίλου μας. Η προθυμία για φιλοξενία, χωρίς σκοπιμότητες και αναμονή ανταπόκρισης η καλοσύνη της αδερφής του, μας εντυπωσίασε. Από το μπαλκόνι μου δείχνει τα βουνά: - Στο δεύτερο που βλέπεις είναι το Μανιάκι του Παπαφλέσσα και πίσω από κείνο το λόφο ο σοφός Νέστορας. Που το περίμενα, να διανυχτερεύω κοντά σε προσωπικότητες της ιστορίας μας. Δικαιώνουν με το παραπάνω την απόφαση μου για το ταξείδι. Μα θα βουτήξουμε για τα καλά στα βάθη της ιστορίας, από τα ομηρικά χρόνια μέχρι και τον εμφύλιο.
Πάμε λοιπόν: