flying-doc
Member
- Μηνύματα
- 21
- Likes
- 82
- Επόμενο Ταξίδι
- Νάπολη-Ακτή Αμάλφι
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ταϋλάνδη
Ήταν Γενάρης στην κρύα Βαυαρία. Είχα μπει για τα καλά στους ρυθμούς της δουλειάς, ο καλός μου θα έφευγε σύντομα για Κέιπ Τάουν και είχα ζηλέψει τις μακρινές του περιπλανήσεις... Είχε αρχίσει να μου λείπει και η Ελλάδα και κυρίως η οικογένειά μου. Για να κατέβω κάτω ούτε λόγος. Είναι αυτό το παράξενο συναίσθημα που όλοι οι Έλληνες του εξωτερικού γινόμαστε σχεδόν σαν τους βορειοευρωπαίους και ερχόμαστε στην πατρίδα μόνο το καλοκαίρι. Οπότε, αποφασίζω να φέρω την αδερφή μου στο Μόναχο. Τα εισιτήρια κλείνονται για μέσα Μαρτίου, αλλά κάτι δεν με ικανοποιεί. Εγώ θέλω να ξεφύγω, όχι να κάθομαι να πίνω μπύρες κι έξω να βρέχει με παγωνιά. Θέλω έναν προορισμό μακρινό αλλά όχι άπιαστο, γνωστό αλλά όχι πολυπερπατημένο, ευρωπαϊκό αλλά και εξωτικό. Ψάχνω εισιτήρια, σ' αυτά είμαι μανούλα και πετυχαίνω γλυκιά προσφορά της μέχρι τότε άγνωστης σε μένα TAP από Μόναχο-Λισσαβώνα μετ' επιστροφής. Δεν το σκέφτομαι καθόλου. Η φοιτήτρια αδερφή μου να χοροπηδά από τη χαρά της στο τηλέφωνο κι εγώ επιτέλους έτοιμη να πραγματοποιήσω ένα ταξίδι σ' έναν τόπο για τον οποίο πολλά άκουσα ως φοιτήτρια, πολύ τον ταξίδεψα μέσα από τα fados που άκουγα στο διαμέρισμά μου στη Σαλονίκη και που δεν είχα τότε το θάρρος και τα μέσα για να πάω. Έναν τόπο που ονειρεύτηκα πριν καν να τον γνωρίσω. Έναν τόπο για τον οποίο έπρεπε να κοιμηθούμε μια νύχτα στο αεροδρόμιο του Μονάχου, με την απαίσια συνήθεια των υπαλλήλων να ανοίγουν στις 3 τα ξημερώματα τον εξαερισμό και τα τεράστια παράθυρα και να τουρτουρίζουμε από το κρύο. Αλλά άξιζε τον κόπο...
Attachments
-
139,4 KB Προβολές: 52