Aniretak18
New Member
- Μηνύματα
- 3
- Likes
- 4
- Επόμενο Ταξίδι
- Θα το ξέρω μια μέρα πριν
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ισλανδία, Κούβα, Αφρική
Καλώς σας βρήκα! Η παρέα φαίνεται ενδιαφέρουσα και τα ταξιδιωτικά θέματα πολλά! Μ'αρέσει να γνωρίζω καινούργια μέρη και ανθρώπους, και κάποιες φορές έχω ταξιδέψει και μόνη μου με αξέχαστες εικόνες και εμπειρίες. Μια τέτοια αξέχαστη εμπειρία ήταν να αποφασίσω μια μέρα πριν, αντί να γυρίσω πίσω στην Αθήνα από τα Σύβοτα και την Ηγουμενίτσα, όπου βρισκόμουν με φίλους, να πάρω το καράβι για Ιταλία και να ταξιδέψω μόνη μου στα ελληνόφωνα χωριά κοντά στο Lecce γνωρίζοντας ένα χωριό και τους ανθρώπους της υπό τους ρυθμούς της ταραντέλας.
Μια ακόμα ανεπανάληπτη εμπειρία ήταν για λόγους οικονομίας να ταξιδέψω αεροπορικώς μέχρι το Μιλάνο, να πάρω το τραίνο μέχρι την Γένοβα, το πλοίο από την Γένοβα για Κορσική και να μείνω μόνη μου σε κάμπινγκ για 10 μέρες, κολυμπώντας σε υπέροχες παραλίες και πεζοπορώντας στο Κόρτε μέχρι την λίμνη που βρίσκεται στα 1.710 μέτρα. Όχι, δεν έχω ταξιδέψω πάρα πολύ αλλά είμαι ευγνώμων για τις εικόνες που έχω δει, τις γεύσεις, τις μυρωδιές, τους ανθρώπους που συνάντησα - ακόμα κι αυτούς απ'τους οποίους αγόρασα ένα απλό σάντουιτς, τον ευγενικό οδηγό του λεωφορείου, την κυρία που μου έκανε δώρο ένα παρεό, τον ταξιτζή στη Μπανγκόγκ που με περίμενε τρώγοντας φυστίκια όσο εγώ έκανα βόλτα με το ποταμόπλοιο - λεωφορείο,και τους άραβες με τις χαρακτηριστικές τους κελεμπίες με το λευκό στεφάνι στα μαύρα μαντήλια τους που μου θύμιζαν την ταινία με τη Βλαχοπούλου!
Μια ακόμα ανεπανάληπτη εμπειρία ήταν για λόγους οικονομίας να ταξιδέψω αεροπορικώς μέχρι το Μιλάνο, να πάρω το τραίνο μέχρι την Γένοβα, το πλοίο από την Γένοβα για Κορσική και να μείνω μόνη μου σε κάμπινγκ για 10 μέρες, κολυμπώντας σε υπέροχες παραλίες και πεζοπορώντας στο Κόρτε μέχρι την λίμνη που βρίσκεται στα 1.710 μέτρα. Όχι, δεν έχω ταξιδέψω πάρα πολύ αλλά είμαι ευγνώμων για τις εικόνες που έχω δει, τις γεύσεις, τις μυρωδιές, τους ανθρώπους που συνάντησα - ακόμα κι αυτούς απ'τους οποίους αγόρασα ένα απλό σάντουιτς, τον ευγενικό οδηγό του λεωφορείου, την κυρία που μου έκανε δώρο ένα παρεό, τον ταξιτζή στη Μπανγκόγκ που με περίμενε τρώγοντας φυστίκια όσο εγώ έκανα βόλτα με το ποταμόπλοιο - λεωφορείο,και τους άραβες με τις χαρακτηριστικές τους κελεμπίες με το λευκό στεφάνι στα μαύρα μαντήλια τους που μου θύμιζαν την ταινία με τη Βλαχοπούλου!
