Mpach
Member
- Μηνύματα
- 50
- Likes
- 40
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μαυρίκιος
Καλησπέρα σας!
Μόλις γύρισα από Αμοργό και Φολέγανδρο, που είχαμε πάει για honeymoon (περίπου).
-ελπίζω και σε κάτι πιο μακρυνό και πιο εξωτικό αργότερα-.
Αμοργό πήγα πρώτη φορά. Φολέγανδρο για 5η νομίζω, απλά δεν μπορούσα να αντισταθώ και να μην πάω και φέτος, με το επιχείρημα στον (πλέον) άντρα μου (-that' s a first), " ε, δίπλα είναι, κρίμα είναι να μην περάσουμε..." Τα γνωστά...
1η μέρα:
Φτάσαμε αργά το απόγευμα, και πήγαμε ίσα για μια βουτιά στην Αγία Άννα, αλλά επειδή είχε πέσει ο ήλιος, φυσούσε και πάρα πολύ (τι περίεργο και ψυχρό καλοκαίρι!), εγώ δεν μπήκα..., είμαι παιδί της ζέστης και του καύσωνα... Μέναμε Κατάπολα, λίγο πιο έξω δηλαδή, κι είχαμε προφανώς κι αμαξάκι για να δούμε το νησί..
Για φαγητό πήγαμε στη Χώρα, στο Λιοτρίβι, πάρα πολύ καλό, αξίζει... Για ποτάκι στη Botilla και στο Γιασεμί, πολύ καλά και τα δύο. Για πολύ ωραία κοκτέιλς, μας είπαν στο πρώτο, αλλά εμείς προτιμήσαμε την ψημένη ρακούλα. HΧώρα της Αμοργού είναι από τις πιο γραφικές χώρες, με το κυκλαδίτικο άσπρο, και τις καμάρες που ενώνουν τα σπίτια πάνω από τα στενά σοκάκια, που τις ονομάζουν εμπροστιάδες.
2η μέρα:
Πήγαμε για μπανάκι στον Άγιο Παύλο. Τιρκουάζ νερά, ήρεμα, πολύ όμορφος κόλπος, αλλά και πάλι φυσούσε...Για να φανταστείτε, συναντήσαμε πολύ ομίχλη στο δρόμο και χειμερινό τοπίο. Αλλά στην παραλία ήταν πολύ όμορφα. Πέρασαμε απέναντι με το καραβάκι και πήγαμε στη Νικουριά. Επίσης, παρόμοιο τοπίο, τιρκουάζ και πολύ όμορφο.
Κατόπιν, επισκεφθήκαμε το χωρίο Θολάρια, πάνω από την Αιγιάλη. Είναι ένα μικρούλι, γραφικό χωρίο, μικρογραφία της Χώρας, θα έλεγε κανείς. Εκεί φάγαμε στο Πανόραμα, κόκορα με μακαρόνια, και πατατάτο (τοπική σπεσιαλιτέ).
Έπειτα κατεβήκαμε στην Αιγιάλη, για βόλτα γύρω από το γυαλό και για ποτάκι. Η Αιγιάλη μου άρεσε πολύ. Όταν βλέπεις θάλασσα, νομίζω, όπου και να'σαι το ευχαριστιέσαι. Για μένα, τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή είναι τσάμπα... Το να κάτσεις σ' ένα παγκάκι, μπροστά στην όμορφη θάλασσα, κάτω από το φεγγαράκι, με καλή παρέα, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Το να περπατήσεις γύρω από τη θάλασσα, με το παγωτάκι σου στο χέρι, αξία ανεκτίμητη!
Επίσης, αν σας τύχει πολύ αέρας, όπως έτυχε σε μας, θα σας συμβούλευα να πάτε στην Αιγιάλη. Στη Χώρα, έπαιρνε τον κόσμο, αλλά στην Αιγιάλη, ένιωθες καλοκαίρι πραγματικά...
3η μέρα:
Πήγαμε για μπανάκι στο Μούρο. Thebest!Γαλαζοπράσινα νερά, παρθένο τοπίο, όπως και όλες οι παραλίες βέβαια της Αμοργού. Ομπρέλες και ξαπλώστρες δεν θα βρεις σχεδόν πουθενά, γι' αυτό καλό είναι να κρατάτε μια ομπρελίτσα, αν θέλετε να αποφύγετε τον ήλιο. Εμείς στο Μούρο, βρήκαμε μια σκιά, κάτω από τα βράχια, από τις ελάχιστες που είχε.
Μετά πεινασμένοι καθώς ήμασταν, τρέξαμε για τη Χώρα για φαγητό, και πάνω που έβριζα τον εαυτό μου που κάθε φορά λιμοκτονώ μέχρι να μας έρθει το φαγητό, τότε συνέβη το καλύτερο... καθίσαμε εντελώς τυχαία στο (Πίτσα) Πέτρινο, και μας έφεραν αμέσως ψωμάκια πίτσας με βουτυράκια, αλλά και σε λίγα λεπτάκια, όλα τα φαγητά που είχαμε παραγγείλει (τα οποία από την πείνα μας, ήταν και πολλά). Πολύ το αγάπησα αυτό το μαγαζί, για την ταχύτητά του, αλλά και για την ποιότητά του. Και παρατήρησα ότι είχε όλο ντόπιους εκεί και έτρωγαν. Ωραία μακαρόνια, ωραία πίτ(σ)α, ωραία σαλάτα, όλα super!
Μετά πήγαμε για γλυκάκι στην ξακουστή Καλλιστώ, αλλά εγώ που είμαι η υπερτάτη γλυκατζού, δεν ξετρελάθηκα, και δεν έφαγα καν όλο τη μπανανότουρτά μου, ούτε το αμόρε μου ξετρελάθηκε με την σοκολατόπιτα. Ίσως αν ήταν φρέσκα να ήταν καλύτερα, αλλά δεν ήταν... Το καλύτερο στο μαγαζί αυτό, ήταν ότι εκεί έκοβε τελείως ο αέρας, θα το πώ, δεν μπορώ...
Έπειτα, πήγαμε για επιτραπέζιο στο Γιασεμί, και βγάλαμε υπέροχες φωτογραφίες στο ηλιοβασίλεμα στην ταράτσα. Και μετά πήγαμε για ρακούλα στο "καθ'οδόν" με ζωντανή πάρα πολύ ωραία μουσικούλα. Μακράν ό,τι καλύτερο κάναμε στην Αμοργό, ήταν σκέτη απόλαυση, το μέρος, τα σκαλάκια, η πολύ ωραία μουσικούλα, ωραίες φωνές! Αλλά... ο κόσμος κυκλοφορούσε εκεί ή με μπουφάν( ξέρετε από τα χοντρά, όχι τα τζάκετ), ή με μάλλινες μπλούζες και από μέσα πουκάμισο... Εμείς που δεν είχαμε χειμωνιάτικα, φύγαμε πιο νωρίς...
4η μέρα:
Για μπανάκι πήγαμε στο Μαλτέζι, με καραβάκι από τα Κατάπολα. Πολύ ωραία παραλία επίσης, ήρεμη, με ελάχιστες ομπρέλες και ξαπλώστρες, κι ένα μπαράκι. Μετά πήγαμε στη Λόζα, για γλυκό, στη Χώρα, μήπως εκεί τα γλυκά ήταν πιο φρέσκα, αλλά... μπα!
Για φαγητάκι πήγαμε στα Κατάπολα, στο Βιντσέντζο για θαλασσινά. Φάγαμε ωραία μακαρονάδα με θαλασσινά, ωραίες φρέσκιες γαρίδες και καλαμαράκια, όλα σε μεγάλες μερίδες.. Και μετά για ποτάκι στην Αιγιάλη, για να αποφύγουμε τον αέρα της Χώρας...
5η μέρα:
Την τελευταία μας μέρα πήγαμε στην Καλοταρίτισσα για μπανάκι. Είναι μια πολύ ωραία παραλία, με λίγες ξαπλώστρες κι ένα μικρό μπαράκι, το οποίο κάνει πολύ ωραία τυρόπιτα, με γλυκία μυζήθρα, μοιάζει πολύ με τις κρητικιές μυζηθρόπιτες στο τηγάνι, αλλά σε μεγάλο μέγεθος. Δοκιμάστε την! Και από εκεί περάσαμε με το καραβάκι απέναντι στο νησάκι της Γραμβούσας. Εκεί, έχει δύο πανέμορφες παραλίες, εμείς πήγαμε στην πιο μέσα, μετά από ένα τριλεπτο ποδαρόδρομο. Είναι σαν να έχεις ναυαγήσει σε ένα νησάκι, κι είσαι σχεδόν μόνος... Πολύ όμορφα! Σ' αυτό το καραβάκι, οφείλω να ομολογήσω, δεν μας ζήτησε κανείς να πληρώσουμε, παρά μόνο αφού τέλειωσε το ταξιδάκι μας και επιστρέψαμε και μας κατέβασε όλους, παραμείναμε όλοι εκεί για να τον πληρώσουμε αυτοβούλως, χωρίς να μας το έχει ζητήσει. Δηλαδή αν το ξεχνούσες έφευγες, και δε σου έλεγε και κανείς τίποτα.
Το βραδάκι πήγαμε για φαγητό στην Αιγιάλη, στο λιμάνι της Κατίνας. ΤΗΕ ΒΕST!Μην το χάσετε! Έφαγα ίσως την καλύτερη γαριδομακαρονάδα που έχω φάει, κι έχω φάει πολλές, γιατί τις αγαπώ! Έχω την αίσθηση ότι το καραμελώνει το κρεμμύδι... Πολύ καλό φαγητό!
Και για ποτό πήγαμε σ' ενα μπαράκι, το Qαν δεν απατώμαι, στο οποίο για να πας έπρεπε να πας από την αμμουδιά και ενδεχομένως να βραχείς και λίγο στα πόδια, αν σε πετυχαίνε κανένα κυμματάκι...
Τις επόμενες μερούλες τις περάσαμε στη Φολέγανδρο, αλλά επειδή ήταν λίγες, κι επειδή ήταν η 5η μου φορά εκεί, και επειδή την αγαπώ τρελά, κι επειδή είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο για μένα, θα αναφερθώ στη Φολέγανδρο σε ένα άλλο δικό της αποκλειστικά κεφάλαιο. Ελπίζω να πάω του χρόνου για πολλές πολλές μέρες εκεί και να σας τα διηγηθώ με το ν και με το σίγμα.
Εώς τότε, εις το επανειδείν...
Φιλιά άπειρα!
Μόλις γύρισα από Αμοργό και Φολέγανδρο, που είχαμε πάει για honeymoon (περίπου).
-ελπίζω και σε κάτι πιο μακρυνό και πιο εξωτικό αργότερα-.
Αμοργό πήγα πρώτη φορά. Φολέγανδρο για 5η νομίζω, απλά δεν μπορούσα να αντισταθώ και να μην πάω και φέτος, με το επιχείρημα στον (πλέον) άντρα μου (-that' s a first), " ε, δίπλα είναι, κρίμα είναι να μην περάσουμε..." Τα γνωστά...
1η μέρα:
Φτάσαμε αργά το απόγευμα, και πήγαμε ίσα για μια βουτιά στην Αγία Άννα, αλλά επειδή είχε πέσει ο ήλιος, φυσούσε και πάρα πολύ (τι περίεργο και ψυχρό καλοκαίρι!), εγώ δεν μπήκα..., είμαι παιδί της ζέστης και του καύσωνα... Μέναμε Κατάπολα, λίγο πιο έξω δηλαδή, κι είχαμε προφανώς κι αμαξάκι για να δούμε το νησί..
Για φαγητό πήγαμε στη Χώρα, στο Λιοτρίβι, πάρα πολύ καλό, αξίζει... Για ποτάκι στη Botilla και στο Γιασεμί, πολύ καλά και τα δύο. Για πολύ ωραία κοκτέιλς, μας είπαν στο πρώτο, αλλά εμείς προτιμήσαμε την ψημένη ρακούλα. HΧώρα της Αμοργού είναι από τις πιο γραφικές χώρες, με το κυκλαδίτικο άσπρο, και τις καμάρες που ενώνουν τα σπίτια πάνω από τα στενά σοκάκια, που τις ονομάζουν εμπροστιάδες.
2η μέρα:
Πήγαμε για μπανάκι στον Άγιο Παύλο. Τιρκουάζ νερά, ήρεμα, πολύ όμορφος κόλπος, αλλά και πάλι φυσούσε...Για να φανταστείτε, συναντήσαμε πολύ ομίχλη στο δρόμο και χειμερινό τοπίο. Αλλά στην παραλία ήταν πολύ όμορφα. Πέρασαμε απέναντι με το καραβάκι και πήγαμε στη Νικουριά. Επίσης, παρόμοιο τοπίο, τιρκουάζ και πολύ όμορφο.
Κατόπιν, επισκεφθήκαμε το χωρίο Θολάρια, πάνω από την Αιγιάλη. Είναι ένα μικρούλι, γραφικό χωρίο, μικρογραφία της Χώρας, θα έλεγε κανείς. Εκεί φάγαμε στο Πανόραμα, κόκορα με μακαρόνια, και πατατάτο (τοπική σπεσιαλιτέ).
Έπειτα κατεβήκαμε στην Αιγιάλη, για βόλτα γύρω από το γυαλό και για ποτάκι. Η Αιγιάλη μου άρεσε πολύ. Όταν βλέπεις θάλασσα, νομίζω, όπου και να'σαι το ευχαριστιέσαι. Για μένα, τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή είναι τσάμπα... Το να κάτσεις σ' ένα παγκάκι, μπροστά στην όμορφη θάλασσα, κάτω από το φεγγαράκι, με καλή παρέα, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Το να περπατήσεις γύρω από τη θάλασσα, με το παγωτάκι σου στο χέρι, αξία ανεκτίμητη!
Επίσης, αν σας τύχει πολύ αέρας, όπως έτυχε σε μας, θα σας συμβούλευα να πάτε στην Αιγιάλη. Στη Χώρα, έπαιρνε τον κόσμο, αλλά στην Αιγιάλη, ένιωθες καλοκαίρι πραγματικά...
3η μέρα:
Πήγαμε για μπανάκι στο Μούρο. Thebest!Γαλαζοπράσινα νερά, παρθένο τοπίο, όπως και όλες οι παραλίες βέβαια της Αμοργού. Ομπρέλες και ξαπλώστρες δεν θα βρεις σχεδόν πουθενά, γι' αυτό καλό είναι να κρατάτε μια ομπρελίτσα, αν θέλετε να αποφύγετε τον ήλιο. Εμείς στο Μούρο, βρήκαμε μια σκιά, κάτω από τα βράχια, από τις ελάχιστες που είχε.
Μετά πεινασμένοι καθώς ήμασταν, τρέξαμε για τη Χώρα για φαγητό, και πάνω που έβριζα τον εαυτό μου που κάθε φορά λιμοκτονώ μέχρι να μας έρθει το φαγητό, τότε συνέβη το καλύτερο... καθίσαμε εντελώς τυχαία στο (Πίτσα) Πέτρινο, και μας έφεραν αμέσως ψωμάκια πίτσας με βουτυράκια, αλλά και σε λίγα λεπτάκια, όλα τα φαγητά που είχαμε παραγγείλει (τα οποία από την πείνα μας, ήταν και πολλά). Πολύ το αγάπησα αυτό το μαγαζί, για την ταχύτητά του, αλλά και για την ποιότητά του. Και παρατήρησα ότι είχε όλο ντόπιους εκεί και έτρωγαν. Ωραία μακαρόνια, ωραία πίτ(σ)α, ωραία σαλάτα, όλα super!
Μετά πήγαμε για γλυκάκι στην ξακουστή Καλλιστώ, αλλά εγώ που είμαι η υπερτάτη γλυκατζού, δεν ξετρελάθηκα, και δεν έφαγα καν όλο τη μπανανότουρτά μου, ούτε το αμόρε μου ξετρελάθηκε με την σοκολατόπιτα. Ίσως αν ήταν φρέσκα να ήταν καλύτερα, αλλά δεν ήταν... Το καλύτερο στο μαγαζί αυτό, ήταν ότι εκεί έκοβε τελείως ο αέρας, θα το πώ, δεν μπορώ...
Έπειτα, πήγαμε για επιτραπέζιο στο Γιασεμί, και βγάλαμε υπέροχες φωτογραφίες στο ηλιοβασίλεμα στην ταράτσα. Και μετά πήγαμε για ρακούλα στο "καθ'οδόν" με ζωντανή πάρα πολύ ωραία μουσικούλα. Μακράν ό,τι καλύτερο κάναμε στην Αμοργό, ήταν σκέτη απόλαυση, το μέρος, τα σκαλάκια, η πολύ ωραία μουσικούλα, ωραίες φωνές! Αλλά... ο κόσμος κυκλοφορούσε εκεί ή με μπουφάν( ξέρετε από τα χοντρά, όχι τα τζάκετ), ή με μάλλινες μπλούζες και από μέσα πουκάμισο... Εμείς που δεν είχαμε χειμωνιάτικα, φύγαμε πιο νωρίς...
4η μέρα:
Για μπανάκι πήγαμε στο Μαλτέζι, με καραβάκι από τα Κατάπολα. Πολύ ωραία παραλία επίσης, ήρεμη, με ελάχιστες ομπρέλες και ξαπλώστρες, κι ένα μπαράκι. Μετά πήγαμε στη Λόζα, για γλυκό, στη Χώρα, μήπως εκεί τα γλυκά ήταν πιο φρέσκα, αλλά... μπα!
Για φαγητάκι πήγαμε στα Κατάπολα, στο Βιντσέντζο για θαλασσινά. Φάγαμε ωραία μακαρονάδα με θαλασσινά, ωραίες φρέσκιες γαρίδες και καλαμαράκια, όλα σε μεγάλες μερίδες.. Και μετά για ποτάκι στην Αιγιάλη, για να αποφύγουμε τον αέρα της Χώρας...
5η μέρα:
Την τελευταία μας μέρα πήγαμε στην Καλοταρίτισσα για μπανάκι. Είναι μια πολύ ωραία παραλία, με λίγες ξαπλώστρες κι ένα μικρό μπαράκι, το οποίο κάνει πολύ ωραία τυρόπιτα, με γλυκία μυζήθρα, μοιάζει πολύ με τις κρητικιές μυζηθρόπιτες στο τηγάνι, αλλά σε μεγάλο μέγεθος. Δοκιμάστε την! Και από εκεί περάσαμε με το καραβάκι απέναντι στο νησάκι της Γραμβούσας. Εκεί, έχει δύο πανέμορφες παραλίες, εμείς πήγαμε στην πιο μέσα, μετά από ένα τριλεπτο ποδαρόδρομο. Είναι σαν να έχεις ναυαγήσει σε ένα νησάκι, κι είσαι σχεδόν μόνος... Πολύ όμορφα! Σ' αυτό το καραβάκι, οφείλω να ομολογήσω, δεν μας ζήτησε κανείς να πληρώσουμε, παρά μόνο αφού τέλειωσε το ταξιδάκι μας και επιστρέψαμε και μας κατέβασε όλους, παραμείναμε όλοι εκεί για να τον πληρώσουμε αυτοβούλως, χωρίς να μας το έχει ζητήσει. Δηλαδή αν το ξεχνούσες έφευγες, και δε σου έλεγε και κανείς τίποτα.
Το βραδάκι πήγαμε για φαγητό στην Αιγιάλη, στο λιμάνι της Κατίνας. ΤΗΕ ΒΕST!Μην το χάσετε! Έφαγα ίσως την καλύτερη γαριδομακαρονάδα που έχω φάει, κι έχω φάει πολλές, γιατί τις αγαπώ! Έχω την αίσθηση ότι το καραμελώνει το κρεμμύδι...
Πολύ καλό φαγητό!Και για ποτό πήγαμε σ' ενα μπαράκι, το Qαν δεν απατώμαι, στο οποίο για να πας έπρεπε να πας από την αμμουδιά και ενδεχομένως να βραχείς και λίγο στα πόδια, αν σε πετυχαίνε κανένα κυμματάκι...
Τις επόμενες μερούλες τις περάσαμε στη Φολέγανδρο, αλλά επειδή ήταν λίγες, κι επειδή ήταν η 5η μου φορά εκεί, και επειδή την αγαπώ τρελά, κι επειδή είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο για μένα, θα αναφερθώ στη Φολέγανδρο σε ένα άλλο δικό της αποκλειστικά κεφάλαιο. Ελπίζω να πάω του χρόνου για πολλές πολλές μέρες εκεί και να σας τα διηγηθώ με το ν και με το σίγμα.
Εώς τότε, εις το επανειδείν...
Φιλιά άπειρα!
Last edited by a moderator:
