dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.066
- Likes
- 6.317
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
ΚΙΝΑ
"Η Κίνα είναι σαν το ψάρι. Αν το ξεκοκαλίσεις σωστά θα κατάφερεις να γευθείς ένα θεσπέσιο γεύμα που θα σου μείνει αξέχαστο. Αν όμως όχι...... θας φας κοκαλα.".
Γενικά/Ανθρωποι
Κατ αρχήν να πω ότι είμαι μάλλον ένας απο τους ελάχιστους ανθρώπους πάνω στη Γη,
που πρέπει να λατρεύει τους κινέζους. Προσωπικά, αγαπάω και εκτιμώ την απαράμιλλη εντιμότητά τους (σκανδαλιστικά έντιμοι) και την απόλυτη έλλειψη κοινωνικών παραμέτρων, ταμπού και προκαταλήψεων.
Πάντως, με όσους έχω μιλήσει για αυτους, έχουν καταστήσει σαφέστατη την αντιπάθεια που αισθάνονται για τους συμπατριώτες του Μάο και της χήρας του.
Οι λόγοι που συνήθως εστιάζουν (ακόμα και άτομα που ΔΕΝ έχουν πάει ποτέ τους στην Κίνα, και η άποψή τους, έχει δημιουργηθεί αποκλειστικά και μόνο απο τους μετανάστες ή τα γκρουπ τουριστών που έχουν συναντήσει σε άλλες χώρες) είναι οι ακόλουθοι.
Φωνακλάδες, επιφανειακοί, ανιστόρητοι, του συρμού, βρωμιάρηδες,
ευκολοεπηρρέαστοι, πάσχοντες απο υπερκαταναλωτισμό, χωρίς φινέτσα, κλειστή κάστα -μόνο μεταξύ τους έχουν αλισβερίσια ως τουρίστες, αλλά και ως μετανάστες ουδέποτε έρχονται σε επαφή με άλλες μειονότητες- , στενόμυαλοι, ρηχοί, ακαλλιέργητοι, αγενείς, μη δεκτικοί σε ξένα ερεθίσματα, τίγκα στην άγνοια σε οποιοδήποτε επίπεδο μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους, συλλογικότητα και αγελαία συμπεριφορά που χαρακτηρίζει κυρίως τα άτομα χωρίς προσωπικότητα ή ελλειπή παιδεία, αδιαφορία για οτιδήποτε που δεν αγγίζει ή δεν προερχεται απο την σινική παράδοση και ιστορία, αμορφωσια, έλλειψη φιλομάθειας (θεωρούν ότι όλος ο ντουνιάς ομιλεί την κινεζική και για αυτούς τα κινέζικα είναι διεθνής γλώσσα και σε αυτήν σου απευθύνονται), και τέλος αδιάκριτοι.
Είναι όλα αλήθεια. Πράγματι είναι όσα αναφέρω παραπάνω και ακόμα περισσότερα.
Αλλά. Πάντα υπάρχει ένα αλλά. Τους συμπαθώ και μου είναι αρεστοί, γιατί δεν τους αγγίζουν τα δυτικά κλισέ και έχουν μια -στενή η αλήθεια γκάμα- αρετών που είναι όμως ικανή να επισκιάσει στα μάτια μου , όλα τους τα μειονεκτήματα. Περιορίζεται βέβαια στο τρίπτυχο "αληθινοί/ειλικρινείς, τιμιότατοι, και άθεοι" (άρα χωρίς ταμπού, κολλήματα, θεωρίες , εθιμοτυπικά, εξαιρέσεις, ρατσισμό, δαιμονοληψίες, φαντάσματα), αλλά λειτουργει θαυμάσια , διότι "ουκ εν ω πολλώ το ευ".
Κοινώς στην Κίνα , ελάχιστοι περιορισμοί υπάρχουν. Τρως ότι θες, όποτε θες. Πίνεις εξίσου με την ίδια ελευθερία χωρίς να σε χαρακτηρίσουν ΑΑ. Ντυνεσαι και συμπεριφέρεσαι (εντός λογικών πλαισίων βέβαια) όπως επιθυμείς και γενικότερα η "ετικέτα " τους είναι απο τις πλέον χαλαρες της Ασίας. Μάλλον η πιο χαλαρή. Σε σύγκριση πχ με Ταυλάνδη η Κίνα είναι έτη μπροστά σε θέματα ανεκτικότητας. Απλά δεν το διατυμπανίζει.
Οι άνθρωποι είναι ακομπλεξάριστοι (μάλλον λόγω αθείας). Τίμιοι μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Την τιμιότητα δεν νομίζω να την οφείλουν μόνο στον Μάο και την πολιτική του. Πρέπει να κυλάει στο DNA τους. Ελάχιστοι θα προσπαθήσουν να σε κλέψουν (με εξαίρεση την κίτρινη φυλή-ταξί, και αυτή όχι πάντα) και πολλοί θα προσπαθήσουν να σε βοηθήσουν σε οτιδηποτε ζητήσεις, άλλο αν επειδή δεν καταλαβαίνουν γρι απο ότι τους λες, και
δυσκολεύονται ακόμα και στην νοηματική (!!!), στο τέλος θα βρεθείς σε λάθος σημείο, τρένο, ωρα, λεωφορείο κλπ.
Δεν έχουν ταμπού οιουδήποτε είδους (κοινωνικά , θρησκευτικά, ταξικά κλπ). Δεν ξεχωρίζουν τα φύλα , για να μην πούμε ότι στην Κίνα οι
γυναίκες λόγω παράδοσης είναι ανώτερες κι από τον άντρα. Για να το εξηγήσω πολύ πρόχειρα, οι βασικοί λόγοι είναι 2.
Ο πρώτος -ποιός άλλος?- ο Μάο. Απαγόρευε ρητά διαχωρισμούς γυναικών αντρών και τους θεωρούσε όλους ίσους και συντρόφους Ο 2ος λόγος είναι ότι άμα παρατηρήσετε εκ των έσω την κοινωνία, θα διαπιστώσετε ότι τις
σημαντικότερες και πιο αναγκαίες για τον οικιακό βιοπορισμό εργασίες όπως αφορούν χωράφια, εμπόριο , συναλλαγές κλπ τις κάνουν οι γυναίκες. Η ανατροφή των παιδιών επίσης ανήκει στις γυναίκες, (οι οποίες μάλιστα είναι οι πιο αυστηρές μαμάδες απο όσα κράτη της Ανατολικής Ασίας έχω δει). Επίσης παρατήρησα ότι το ποσοστό των γυναικών που ομιλεί αγγλικά είναι εξόχως μεγαλύτερο απο αυτό των αντρών. Αρα και στην πράξη οι Κινέζοι αποδεικνύουν την απελευθέρωση του πνεύματος (σε αυτόν τον
τομέα τουλάχιστον).
Εχουν κι' άλλα θετικά όμως. Σαν άνθρωποι έχουν οι περισσότεροι , ένα αφελές και απλοικό χιούμορ, και ένα ειλικρινές και έμφυτο αίσθημα φιλοξενίας.
Επειδή δε, οι περισσότεροι έχουν άγνοια για την Δύση, τα πάντα τους φαίνονται αστεία και εντυπωσιάζονται με το παραμικρό. Αν πας σε μέρη δε, που δεν δέχονται μαζικό τουρισμό, είναι σίγουρο ότι θα ξεσηκώσεις τα πλήθη με την παρουσία σου και το πιο πιθανό ότι σε όλο το ταξίδι σου θα βγάλεις λιγότερες φωτογραφίες από ότι σε έβγαλαν (φανερά ή κρυφά).
Ας αναλύσω λίγο και την θέση του Κινέζου όπως τον τοποθετεί η κοινωνικοπολιτική ελιτ και περνώ μετά σε θέματα που άπτονται του ταξιδιωτικού ενδιάφεροντος, αν και πάντα πίστευα ότι όταν επισκέπτεσαι έναν τόπο, καλό θα είναι να γνωρίζεις εκτός απο το "που θα φάω το καλύτερο σουβλάκι?" και το κοινωνικοπολιτικό στάτους που επικρατεί.
Υπάρχει ένα παλιό ανέκδοτο, που λέει ότι το Σινικό Τείχος δεν φτιάχτηκε για να κρατήσει τους εισβολείς έξω , αλλά να κρατήσει τους Κινέζους μέσα και εντός των τειχών. Με την πρώτη φορά που το ακούς μειδιάζεις. Αλλά αν επισκεφτείς την χώρα και μείνεις αρκετά για να μπορέσεις να εστιάσεις στην συμπεριφορά του λαού , θα αρχίσεις να σκέφτεσαι ότι το ανέκδοτο μια χαρά περιγράφει αυτή την μυστικοπάθεια που τους διακατέχει κι αυτήν την άγνοια του περί του τι γίνεται εκτός των τειχών.
Αν υπάρχει ένας λαός που διεκδικεί βραβείο αγελαίας συμπεριφοράς -που επιτυγχάνεται με πολλούς τρόπους- τότε αυτός θα είναι σίγουρα η Κίνα.
Οι άνθρωποι είναι κοπάδι, γιατί τους έχει γαλουχίσει η πολιτική της χώρας να είναι κοπάδι. Πώς άλλωστε να επιβληθείς και να μπορείς να εξουσιάζεις τέτοιον όγκο ανθρώπων χωρίς να τους "διαχειρίζεσαι"?
Ενα απλούστατο παράδειγμα είναι τα σπίτια τους. Οι μονοκατοικίες εντός των πόλεων είναι απειροελάχιστες. Μεγάλοι τσιμέντινοι όγκοι αποτελούν το όνειρο του μέσου Κινέζου. Τέτοια συγκροτήματα μπορούν να αποτελούνται ακόμα και απο 16 διαφορετικά κτίρια, με ορόφους να πλησιάζουν νούμερα όπως 40 και άπειρα διαμερισματάκια σε κάθε όροφο.
Με ένα πολλαπλασιασμό το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Ενα και μόνο ένα (και υπάρχουν χιλιάδες) τέτοιο συγκρότημα κατοικιών, μπορεί να φιλοξενήσει ολόκληρες πόλεις.
Εξωτερικά είναι ακαλαίσθητα, πανομοιότυπα, απειλητικά , άκομψα, με σοβιετικές καταβολές -τα παλαιότερα τουλάχιστον απο αυτά-, θυμίζουν φυλακές και εγκλεισμό, χωρίς μπαλκόνια, με σιδερόφραχτα παράθυρα, όλα ίδια, όλα απαράλλαχτα.
Η κυβέρνηση τα προωθεί με όλες τις δυνάμεις της (κίνητρα, γη κλπ) γιατί πολύ απλά το συγκεντρωμένο πλήθος είναι ευκολότερα ελεγχόμενο αλλά και για "ψυχολογικούς" λόγους αφού αυτού του είδους η διαβίωση (όλοι είμαστε το ίδιο, όλα ζούμε στο ίδιο κτίριο, σε όλους αναλογούν τα ίδια τετραγωνικά, κανενός σπίτι δεν είναι καλύτερο ή πλουσιότερο, .....) βοηθάει ιδιαίτερα ή μάλλον καταλήγει και οδηγεί στην αγελαία συμπεριφορά των ατόμων, στην μείωση του κινδύνου της κοινωνικής αυτοδιχοτόμισης, απόσχισης και αυτοπροσδιορισμού, αλλά ταυτόχρονα έχει και άλλα οφέλη όπως η αποφυγή βίαιων επεισοδίων , αφου καταπολεμά την ζηλοφθονεία που προέρχεται απο την ανθρώπινη ενστικτώδη σύγκριση.
Αν παρατηρήσει ο επισκέπτης τις συνήθειες της καθημερινότητας που διέπουν την κινεζική κοινωνία, θα παρατηρήσει πολλά φαινόμενα που θα του θυμίσουν κρατική επέμβαση (που αποβλέπει στον έλεγχο της μάζας), φαινομενικά άσκοπη με την πρώτη ματιά.
Αν εστιάσει βέβαια, θα καταλάβει πολλά. Ο Κινέζος θέλει τον Μάο του και τον έλεγχο του. Αυτή η πολιτική μάλλον εξηγεί και την έλλειψη γνώσης Αγγλικών. Ο έλεγχος της μάζας επιβάλλει την διατήρηση του κοινού στην άγνοια και στην μετριότητα. Ενας μορφωμένος άνθρωπος με δίαυλο επικοινωνίας σε άλλες κουλτούρες , λαούς και πολιτισμούς, με όποιο τρόπο και αν το δεις, είναι εν δυνάμει "ανατροπέας".
Ακόμα μια παρατήρηση που έκανα, είναι ότι σε όλα σχεδόν τα λεωφορεία (ακόμα και τα σαράβαλα) υπάρχει τηλεόραση που συνέχεια παίζει χαζομάρες, φτηνά σόου που αποκοιμίζουν, και σαβούρα γενικότερα. Και όλοι οι επιβάτες όταν δεν κοιμούνταν, παρακολουθούσαν σαν αποχαυνωμένοι. Μόνο 2 φορές είδα να κρατά κάποιος βιβλίο.
Επίσης ο λαός αυτός αν συνεχίσει την αλόγιστη χρήση κινητού, σε λίγο θα χαζέψει.
Ακόμα και οι διαφημίσεις τους , είναι τέτοιες που νομίζεις ότι απευθύνονται σε 3χρονα και όχι σε ενήλικους με μόρφωση, καταναλωτική συνείδηση και κριτική σκέψη. Παιδάκια, λουλουδάκια, καρτούν, φωτάκια και όλα αυτά που εντυπωσιάζουν ένα νήπιο, είναι στην πρώτη γραμμή.
Θέλετε κι άλλη παρατήρηση? Πρόσεξα ότι τους αρέσει η ομοιομορφία. Στα κτήρια, στους ανθρώπους, στην αρχιτεκτονική.. στα πάντα.
Γενικά σκεπτόμενη, θα το απέδιδα στην ρίζωση της τακτικής να μην ξεχωρίζει κανείς και τίποτα. Ομοιογένεια παντού, και ο Μαο -αν και νεκρός- είναι ακόμα ο τιμονιέρης τους με -έστω- καπιταλιστικούς εμβολιασμούς.
Η πολιτική της χώρας είναι να τους έχει όλους μαζεμένους, όλους υπάκουους, όλους χειραγωγήσιμους, όλους μέσα στην άγνοια (απαγορευση και κλείδωμα συγκεκριμένων site όπως το face book και γενικότερη λογοκρισία), όλους ελεγχόμενους , όλους χαρούμενους. Και καταναλωτές βεβαίως, βεβαίως....
Επίσης ως πολιτική, έχει ένα θεματάκι με την επίδειξη (όπως όλοι οι νεόπλουτοι βέβαια) και αυτό το συναντάς παντού σε όλη την χώρα , αλλά κυρίως στο βόρειο κομμάτι της.
Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το τρενο μαγκλεβ που ενώνει την Σαγκάη με το αεροδρόμιο, το οποίο ναι μεν είναι τεχνολογικό επίτευγμα (μαγνητική τεχνολογία, προδιαγραφές να φτάνει τα 431 χλμ την ώρα αν και έχει φτάσει παραπάνω), αλλά δόθηκε ένα τραγικά μεγάλο ποσό (1,2 δις $) , για μια διαδρομή που θα μπορούσε να γίνει με ΄'αλλο μέσο, λιγότερο κοστοβόρο και χωρίς να υπολείπεται σημαντικά σε τελικό χρόνο . Ομιλώ για μια απόσταση μόλις 30 χιλιομέτρων.
Η επιλογή της Σαγκάης βέβαια μόνο τυχαία δεν ήταν , αφού αποτελεί την πύλη για τους περισσότερους δυτικούς επισκέπτες της χώρας, και η πόλη που ζουν και εργάζονται πάρα πολλοί ξένοι, οι οποίοι και ήταν ο στόχος αυτής της επιδεικτικής και πολυδάπανης δημιουργίας.
Θα δεις πολλές σημαίες με το σφυροδρέπανο. Μην μασάς! Οι άνθρωποι (εννοώντας το σύστημα και όχι τις μονάδες/πολίτες) είναι πιο καπιταλιστές κι από τον Andrew Carnegie . Και καταναλώνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ και αστόχαστα! Η νεοδημιουργηθείσα μεσαία τάξη, έχει πιο μεγάλη πείνα και απο τον κακό τον λύκο.
Το νέο μότο της χώρας είναι ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕ.
Είμαι σίγουρη, ότι εάν σημαδέψω ένα γιουάν την Τρίτη στο Πεκίνο, αυτό θα βρεθεί την Τετάρτη στο Μακάο. Ο όγκος συναλλαγών είναι απλά απίστευτος. Τα χρήματα και τα αγαθά , αλλάζουν χέρια σε ρυθμό που δεν μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους. Τετράκις εκατομμύρια δοσοληψίες
λαμβάνουν χώρα την ημέρα, τεράστιοι όγκοι αγαθών ανταλλάσονται.
Επίσης ο νόμος της αγοράς είναι ο επηρρεασμός. Παρατηρήστε πχ ένα γκρουπ κινέζων τουριστών. Αρκεί ένας -μόνο ένας- απο τα 50 άτομα να αγοράσει μια μπούρδα ολκής (ένα ροζ τάπερ με λαμπάκια, που κάνει ήχο όταν ανοίγεις το καπάκι για παράδειγμα, ή μια μαγκούρα απο φελιζόλ) και οι υπόλοιποι 49 θα τρέξουν να αγοράσουν το ίδιο ακριβώς .
Η ψυχολογία της μάζας στα φόρτε της.
Οσο αφορά μέλλον - παράδοση, μάλλον σημειώσατε 1. Φυσικά και η κουλτούρα διέπει τους νόμους καθημερινής διαβίωσης, αλλά διαβρώνεται σιγά σιγά.
Ενα απλούστατο παράδειγμα. Στα τρένα υπάρχουν ειδικά μηχανήματα για καυτό νερό. Οι επιβάτες φτιάχνουν τσάι, πίνουν (Ω! ναι, πίνουν καυτό νερό όπως εμείς μια πορτοκαλάδα) και βάζουν στα νούντλς τους.
Επειδή στεκόμουν για πολλές ώρες δίπλα στο εν λόγω μηχάνημα, είδα ότι 100 άτομα ήρθαν να πάρουν νερό για να φτιάξουν τα τυποποιημένα
νουντλς τους απο το σουπερ μαρκετ (αγορά 2 γιουάν/23 λεπτά του ευρώ), και μόλις 2 διέθεταν τάπερ απο το σπίτι τους . Τα συγκεκριμενα άτομα με τα ταπερ ήταν άνω των 70 ετών.
Αυτό που θελω να πω είναι ότι , ναι μεν, τρώνε ακόμα νουντλς, αλλά
βιομηχανοποιημένα. Μπορώ να πω κι άλλα μικρά , κατανοητά παραδείγματα, αλλά διάλεξα ένα απλό και χαρακτηριστικό.
Σε ορισμένους τομείς, η σινική παράδοση είναι καμμένο χαρτί. Η μόνη λύση είναι ένας επερχόμενος πιθανός αταβισμός μιας γενιάς, αν και η ιστορία μας έχει δείξει ότι ακόμα και ο αταβισμός -ειδικά στις μέρες μας- είναι
παροδικός και οι συνέπειές του , δεν είναι διαχρονικές.
Ισως το πιθανότερο, ήθη, έθιμα, και η γενικότερη κουλτούρα να προσαρμοστούν στα νεα δεδομένα, να αλλάξουν κοστούμι, να ρίξουν νερό στο κρασί τους και έτσι να μπορέσουν να περάσουν στις επόμενες γενιές, άρα και να επιβιώσουν. Αν η παράδοση δεν μάθει να ελλίσεται, και να εξελίσσεται (βέβαια, η παράδοση γιατί να εξελιχθεί? παράδοξο δεν είναι? Το πάγιο και η μονιμότητα δεν είναι το χαρακτηριστικό της εθνικης κουλτούρας κάθε λαού? ) το πιθανότερο είναι όλα τα στοιχεία της αλλοτινής Κίνας ή τουλάχιστον τα περισσότερα να τα βλέπουμε πλέον μόνο σε μουσεία. Θα δούμε....
Λοιπόν αυτά ως προς τα γενικά της χώρας, και για να καταλάβει ο καθένας το κοινωνικό πλαίσιο που θα κινηθεί.
Εν κατακλείδι, άθεοι, αμόρφωτοι, ακομπλεξάριστοι, θεοβρώμικοι (οι συνήθειές τους εννοώ και όχι τόσο οι πόλεις τους, και άλλωστε μόνο για αυτό τους νικούν οι Ινδοί στον διαγωνισμό "ποιός είναι ο πιό βρώμικος λαός του κόσμου"?) άκρατοι καταναλωτές, τίμιοι, χειραγωγήσιμοι και φιλόξενοι. Για να δούμε όμως τι γίνεται με τα......
ΤΡΕΝΑ
Απο όλα έχει ο μπαξές. Και καρβουνο -που λέει ο λόγος- διαθέτει, και μαγνητική τεχνολογία και μπούλετ και ηλεκτρικά... όλα μα όλα έχουν την θέση τους στην καρδιά του κινεζικού ΟΣΕ.
Πιάνω την κατηγορία Maglev γιατί την ανέφερα παραπάνω, αλλά και γιατί διαθέτει μόνο μια γραμμή που ενωνει Σαγκάη-αεροδρόμιο 30,5 χλμ. Συχνά δρομολόγια, η γρηγορότερη διαδρομή σε ολόκληρη την χώρα. Δεν έχω τίποτε να προσθέσω
Μη καπνιζοντων
Πάμε μια κατηγορία πιο κάτω. Μπούλετ. Γρήγορα. Ο κωδικός είναι G. Αν δηλαδή δείτε στο site που ψάχνετε ότι το τρένο είναι το πχ G234 πάει να πει ότι θα πάτε με την δεύτερη (μετά το μαγκλεβ) ταχύτητα τρένου στην Κίνα που θα αγγίξει τα 300 χλμ/ωρα.
Αλλά υπάρχει και το D που θεωρείται και αυτό μπούλετ αλλά δεν είναι τόσο γρήγορο όσο το G. Κινείται περίπου με 200-220 χλμ/ωρα (σε μερικά τρένα πέφτει και στα 180).
Επίσης μη καπνιζόντων.
Κατεβαίνουμε κατηγορία. Ζ. τα ίδια ως τα κάτω αναφερθέντα, με την διαφορά όμως ότι θεωρούνται πιο γρήγορα γιατί δεν κάνουν πολλές στάσεις.
Κατηγορίες Τ και Κ (ελάχιστες διαφορές έχουν, τα βάζω μαζί). Οι ταχύτητες πέφτουν στα 150-120.
Καπνιζουν ανάμεσα στα βαγόνια. Δεν είναι και τα καλύτερα τρένα , αλλά δεν βαριέσαι..... το βαρέλι δεν έχει πάτο γιατί περνάμε στην ... φανταστική, υπέροχη, διαστημική, ασύλληπτης τεχνολογίας υπερταχεία .... 6453. Τι είναι αυτό? Τρένο! Της υπομονής. Είναι ότι πιο αργό διαθετει το μαγαζί και -συνήθως- ότι πιό παλιό και παρωχημένο. Επειδή είναι η πιο φτηνή επιλογή, είναι πάντα ναυλωμένο και απο αντίστοιχους ταξιδευτές. Θα το καταλάβετε και αυτό απο τον κωδικό του. Είναι ένα απλό νούμερο , συνήθως τετραψήφιο. Αν το προτιμήσετε κάντε το καλύτερα για
σύντομες διαδρομές.
Εχω ταξιδέψει με όλες τις κατηγορίες και η καλύτερη -φαίνεται ξεκάθαρα άλλωστε - ότι είναι το G, αλλά θέλουν κι άλλα πραγματάκια προσοχή. Ποιά είναι αυτά? Μα φυσικά οι θέσεις!!
Οκ! Πήρες το εισιτήριο σου -με πολύ κόπο, ιδρώτα, παντομίμα , ρεζίλεμα η αλήθεια- απο το γκισέ και το κοιτάζεις με χαρά και συγκίνηση. Ενα δάκρυ κυλάει απο τα μάτια σου. Το σκουπίζεις και βλέπεις καθαρά την διαδρομή που αναγράφεται πάνω. Πεκίνο-Σιαν.
Είναι τυπωμένο στα αγγλικά. Μέχρι εδώ όλα καλά. Μετά αναγράφει ημερομηνία. Την έχει ανάποδα αλλά θα την καταλάβεις (πρώτα έτος, μετά μήνα, μετά ημέρα δηλ. 2012-11-23). Πάμε πιό κάτω. Αριθμό βαγονιού. Τα τρένα στην Κίνα μπορεί να έχουν ακόμα και 20 βαγόνια, αρα θα πρέπει να ξέρεις που θα πας.
Εχεις αρχίσει και παραλληλείς απο χαρά ε? Λάθος σου! Που είναι βρε η θέση σου? Δεν γράφει θέση? Εμ! Βέβαια δεν γράφει! Την πάτησες. Ορθιος για τις προσεχείς 15 ώρες και γράψε και 40 φορές "δεν θα ξανακλείσω εισιτηρια τρένου στην Κίνα αν πρώτα δεν ρωτήσω την πολυπαθούσα Dim Kyr". Τι πάει να πει ότι δεν ήξερες ότι γίνεται overbooking? Γίνεται και παραγίνεται! Αρα για να αποφύγεις να ταξιδέψεις όρθιος, να σε σπρώχνουν , να σε πατάνε και άλλες τέτοιες αθλοπαιδίες, μάθε ότι στο γκισέ να πας προετοιμασμένος με τα γιουάν σου, με το διαβατήριο σου (το ζητάνε, αλλοιώς δεν σου κλείνουν), με την ημερομηνία που θες να ταξιδεψεις ανάποδα γραμμένη, και κυρίως με την θέση που θέλεις γραμμένη στα ΚΙΝΕΖΙΚΑ! Θέλω αυτή! Θέλω την άλλη. Θέλω όρθιος. Θέλω στην οροφή σαν τον Μπάτμαν! Αλλά να το έχεις γραμμένο.
Και όσο απίστευτο και αν ακούγεται (διότι εδώ τίθεται θέμα κανόνων ασφαλείας) ορθίους διαθέτουν ακόμα τα D που τρέχουν με 200 χλμ/ωρα και πολλές φορές περισσότερο.
Αφού έκανα αυτήν την μικρή , αλλά απαραίτητη ,διευκρίνηση, περνώ τώρα στον διαχωρισμό θέσεων
Εχουμε για τα G και D μόνο 2 κατηγορίες. Α' θέση και απλή (έχουμε και ορθίους βέβαια τουλάχιστον για τα D , αλλά αν διάβασες παραπάνω και δεν χάζευες σοκαρισμένος τον συνάδελφό σου στο γραφείο που σκάλιζε την μύτη του στα μουλοχτά, δεν χρειάζεται να το αναφέρω. Αν δεν το διάβασες, καλά να πάθεις).
Η διαφορά στην τιμή , αλλά και στα γενικότερα δεν είναι μεγάλη. Εχουν την αισθητική αεροπλάνου, τραπεζάκι μπροστά στο κάθισμα, μοκέτα κάτω, μια χαρά. Με ένα τέτοιο (G για την ακρίβεια, διενύσαμε 615 χλμ
σε 2 ώρες και κάτι. Καθόλου άσχημα...). Ακόμα αν ενδιαφερεσαι, δικαιούσαι δωρεάν και ένα μπουκαλάκι νερό , το οποίο θα προμηθευτείς στην αίθουσα αναμονής. Ευτελούς αξίας βέβαια, αλλά το αναφέρω για να μην πεις ότι σου κρύβω στοιχεία.
Επίσης έχουμε τις υπόλοιπες θέσεις για τα όλα τα .... υπόλοιπα ταπεινά τρένα.
soft sleeper.
Εχουμε τα καλύτερα λέεεεμε! 4 κρεβατάκια (2+2), ευγένεια καθαριότητα και πόρτα που κλείνει.
hard sleeper
Πέφτουμε κατηγορία στο πρωτάθλημα λόγω έλλειψης μπάτζετ, αλλά κακό
δεν το λες. 6 κρεβατάκια (3+3). Διαφορετικές τιμές το πρώτο απο το μεσαίο και το πάνω - πάνω. Φρόντισε να μάθεις κινέζικα για να πεις στην υπάλληλο τι ακριβώς θέλεις όταν κλείνεις εισιτηρια. Κουρτίνα στον διάδρομο, και όχι πόρτα όπως η πιο πάνω αλαζονική και κομμάτι υπεροπτική κατηγορία.
soft seat
Μια χαρά, ειδικά εάν μπορείς να κοιμηθείς σε κάθισμα. Για διαδρομές μερικών ωρών ωραία θα περάσεις. Τυπικά δεν έχει τους ορθίους να σε κοιτούν απο τον διάδρομο και να σε κάνουν να αισθάνεσαι σαν καταπιεστής της φτωχής μάζας. Πρακτικά όμως όλο και κάποιος ξέμπαρκος θα περάσει απο τα λημέρια σου. Τραπεζάκι μπροστά που το μοιράζεσαι με άλλους τρεις, ολίγον κρύο (πάρε ζακέτα), αλλά σε γενικές γραμμές παλεύεται.
hard seat
Αρχίζουν τα ωραία. Πήχτρα (τουλάχιστον στην εκκίνηση). Λαικός κόσμος στα βαγόνια με μπαγάζια όπως αυτοσχέδιοι μπόγοι απο λινάτσα, σακιά απο λίπασμα κλπ. Οσμές.... ενδιαφέρουσες. Μωρά, παιδιά, γέροι, κουτσοί, στραβοί στον Αγιο Παντελεήμωνα.
Τραπεζάκι μπροστά στα καθίσματα (το μοιράζονται και οι 4 ή 6, ανάλογα τα καθίσματα, αλλά και οι περαστικοί!!). Δεν έχω τ'ίποτα να προσθέσω. Φασαρία και κάπνα απο τσιγάρα. Αα! κλιματίζεται και παράθυρα δεν ανοίγουν (εδώ που τα λέμε σε κανένα τρενο δεν ανοίγουν).
Ορθιοι (overbooking)
Οδηγός επιβίωσης για ορθίους
Αφού την πάτησες μεγαλοπρεπώς και δεν διάβασες ότι ΝΑΙ! υπάρχουν ορθιοι σε κινεζικά τρένα, και μάλιστα νόμιμοι με το εισιτηριάκι που τους έβγαλε ο ΟΣΕ της Κίνας, κάτσε να σε βοηθήσω να ξεμπλέξεις.
Εχεις ακούσει ένα τραγούδι μάγκικο που λέει "μάγκες πιάστε τα γιοφύρια" ή κάπως έτσι? Αυτό ακριβώς θα πράξεις και εσύ.
Ακου τι θα κάνεις λοιπόν (δώσε την δέουσα προσοχή, σου μιλάει μια παθούσα όρθια 15 ωρών, και μάλιστα στην χειρότερη κατηγορία βαγονιού και τρένου που διαθέτει η αγορά).
Μέσα στον σταθμό ή και πιο πριν θα αγοράσεις την "τσάντα" σου. Ακρως απαραίτητο κινεζικό αξεσουάρ για τρένα και ΚΤΕΛ. Χωρίς αυτή πολύ απλά δεν πας πουθενά. Θα περιλαμβάνει πορτοκαλάδες, γκαζόζες, νερά, ψωμάκια, γλυκάκια, πατατάκια, καραμέλες, πασατέμπο, τσιγάρα, νουντλς στιγμής κλπ). Δώσε σημασία στο μέγεθος. Στην Κίνα όσο πιο μεγάλη "τσάντα" έχεις, τόσο πιο βαρύνουσα ταξιδιωτική αξία σου προσδίδουν οι άλλοι, και ταυτόχρονα απολαμβάνεις τον ανάλογο σεβασμό.
Καταλαβαίνεις λοιπόν , ότι "η τσάντα" είναι θέμα πρεστιζ. Μην μας πουν και γύφτους οι Κινέζοι!
Αφού την εφοδιαστείς, θα πας κατευθείαν στην πύλη την οποία θα δεις σε
ηλεκτρονική ταμπέλα που υπάρχει εντός του σταθμού μετά τον έλεγχο. Συνήθως είναι και στα Αγγλικά, αλλά αν δεν είναι κοίτα το εισιτήριό σου , στην μέση μεταξύ των 2 πόλεων έχει τον κωδικό του τρένου (Τ41 πχ), μετά σήκωσε την άδεια κεφάλα σου προς τον πίνακα και περίμενε να δεις απο ποιά πύλη φεύγει το ριμαδοΤ41.
Θα πας στην πύλη και θα περιμένεις όσο πιο κοντά γίνεται στην είσοδο για τις αποβάθρες. Ο συνωστισμός στα φτηνά τρένα είναι δεδομένος. Θα δεις και πολύ κόσμο να είναι ξαπλωμένος πάνω σε εφημερίδες. Δεν υπάρχει πρόβλημα στον συγκεκριμένο χώρο (αν δεν δεις κινέζο όμως μην το κάνεις, γιατί θα έρθουν υπάλληλοι και θα σε κατσαδιάσουν. Μιλάει η πείρα).
Οταν διαπιστώσεις κινητικότητα θα γίνεις road ranner και θα προσπαθήσεις να περάσεις απο τους πρώτους. Εν ανάγκη, ακόμα και πάνω απο το πτώμα τους εκτός αν διαθέτεις φυσιοθεραπευτή φίλο απο τον στρατό που θα σου κάνει καλές τιμές στην επαναφορά της μέσης σου. Καταλαβαίνεις ότι διακυβεύονται πολλά.
Θα φτάσεις στο βαγόνι σου και θα πας να ρίξεις τις αποσκευές σου και το σαρκιο σου κατευθείαν ανάμεσα στα βαγόνια.
Δεν εννοώ να αυτοκτονήσεις χριστιανέ μου! Για όνομα του Θεού! Ενα λάθος έκανες, δεν σου αρμόζει τόσο σκληρή τιμωρία. Εννοώ ότι θα μπαστακωθείς σαν ναυαγός σε νησί στον Ειρηνικό, κάτω, στο πάτωμα στον χώρο που βρίσκεται ανάμεσα και εντός των βαγονιών. Υπάρχουν 4 τέτοιοι χώροι, αλλά 2 είναι οι καλοί, γιατί δεν ανοίγουν οι πόρτες. Εντόπισέ τους και απλώσου. Θα έχεις προμηθευτεί μαζί με την "τσάντα" και ένα φουσκωτό μαξιλαράκι, (για να χρυσώσεις το χάπι του ορθίου, πουλάνε στους σταθμούς). Κάτσε εκεί και μην σηκωθείς γιατί αυτήν την "θέση" θα στην πιάσουν οι κινέζοι αμέσως. Είναι απο τις καλύτερες των ορθίων.
Μπορείς να τεντωθείς, να ξαπλώσεις, να σταθείς όρθιος, να κάτσεις, κανείς δεν σε ενοχλεί .. πολυτέλειες φιλάρα! Πρέπει όμως να βιαστείς γιατί όλοι
οι κινεζοόρθιοι, αυτές καπαρώνουν.
Και εδώ το όρθιος αποκτά ένα πλεονέκτημα. Μπορείς να την πέσεις σε όλα τα βαγόνια της θέσης που έκλεισες (hard seat είναι , μην το σκέφτεσαι, εγώ στο λέω) ασχετα τι βαγόνι γράφει το εισιτήριο σου. Εχει όμως ένα
πρόβλημα για τους μη καπνιστές αλλά ένα ατού για τους καπνιστές. Σωστά κατάλαβες.
Είναι ο χώρος καπνιζόντων. Πάντα θα υπάρχει κάποιος να καπνίζει, ή να σβήνει κάτω το τσιγάρο του. Αν δεν μπορείς να το αντεξείς κυριε αντικαπνιστή όρθιε, χώσου στον διάδρομο και κάτσε πάνω στο σάκο σου. Θα είναι μαρτύριο με τα καροτσάκια να παιρνούν κάθε τρεις και λίγο και να πρέπει να σηκώνεσαι και να τρέχεις να χωθείς σε μια ζεστή κινεζική αγκαλιά μην σε πάρει σβάρνα και πουν στον επικήδειό σου "ήταν
καλός άνθρωπος ο Χαράλαμπος! Αλλά δεν πρόσεχε. Πήγε απο καρότσι κινεζικού τρένου. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του ".
Πάντως για να τα λέμε και όλα, ο ΟΣΕ μέσω μιας υπαλλήλου του, περνάει και πουλάει σκαμπουδάκια πλαστικά στην καταπληκτική τιμή των 1.20 ευρω (αυτή ήταν και η στιγμή της συνειδητοποίσης του ότι θα ταξιδέψουμε
όρθιοι για τις επόμενες 15 ωρες). ΑΛΛΑ.
Μυστικό ζωτικής αξίας!!!!
Αν αντέξεις μερικές ώρες, στην πρώτη στάση ή ακόμα και απο την αρχή, βουτάς έναν υπάλληλο (υπάρχουν μπόλικοι, στην Κίνα είσαι). Του λες ή μάλλον του κάνεις νόημα γιατί άμα "του πεις" το πιθανό είναι να σε περάσει για τρομοκράτη και να σε πετάξει εκτός τρένου, ότι δεν έχεις θέση και θέλεις να αγοράσεις αν αδειάσει κάποια.
ΑΝ το θυμηθεί, θα σε "φτιάξει".
Αυτό γίνεται, όχι γιατί ο ΟΣΕ είναι άτιμος αλλά γιατί εσύ μπορεί να μην βρήκες εισιτήριο στην θέση που ήθελες απο Πεκίνο για πχ Σιάν όχι όμως ότι δεν υπήρχε για μερικά απο τα κομμάτια της διαδρομής. Δηλαδή μπορεί να μην είχε θέση απο Πεκίνο μέχρι την στάση β, αλλά μετά να είχε κενές θέσεις μέχρι τον προορισμό σου.. Τόσο απλό!
Σε κάποια στιγμή λοιπόν θα δεις έναν υπάλληλο , που θα φαίνεται σαν ελεγκτής και κάτι θα πουλάει. Εισιτήρια πουλάει μανίτσα μου! Θέσεις! Για να ξεκουραστείς, να ταξιδέψεις σαν άνθρωπος, να μην γυρίσεις πίσω στην Ελλάδα σαν τον καμπούρη. Η τιμή του, είναι όση κι αν το έκλεινες απο τον σταθμό αλλά αφαιρείται το ποσό που έχεις ήδη πληρώσει. Δηλαδή απλά, πληρώνεις την διαφορά (ορθιου/καθήμενου με τιμή που αντιστοιχεί απο τον σταθμό που θα αγοράσεις την θέση , μέχρι τον προορισμό σου).
Περνάω στο ακανθώδες θέμα του πως να κλείσεις . Και πότε. Μου βάζεις δύσκολα για το πότε. Το συντομότερο είναι και το καλύτερο για να έχεις ευελιξία και σε συγκεκριμένη θέση. Σε περίοδο εορτών δε, τα κλείνεις αμέσως μόλις ανοίξουν. Αμέσως!
Μιλάμε για την πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη! Να θυμάσαι ανοίγουν 10 ημέρες πριν.
Τρόπος.
Μπορείς απο το σπίτι σου στην Ελλάδα. βρίσκεις ενα κινεζοσαιτ και το
κλείνεις. Θα πρέπει όμως να γράψεις ΠΟΥ να σου στείλει τα εισιτήρια στην Κίνα και αυτό προυποθέτει ότι θα έχεις κάνει κράτηση ξενοδοχείου απο πριν. Επιπρόσθετο κόστος συνήθως 20 ευρώ το εισιτήριο, αρα αν είστε 2 και θέλετε για παράδειγμα 4 διαδρομές ο καθένας, το ολικό κόστος εκτινάσεται στα 160 ευρώ .
Δευτερη επιλογή η επίσημη σελίδα του ΟΣΕ Κίνας. Χωρίς έξοδα κράτησης. Γνωρίζεις κινέζικα όμως? Η σελίδα είναι στα κινέζικα. Αν νομίζεις ότι προλαβαίνεις σε 2 μήνες με την Λινγκουαφον επίκουρό σου, να τα μιλάς άψογα, αυτός είναι ο τρόπος ο κατάλληλος.
Ισως βέβαια αν περιμένεις λιγάκι, εδεήσουν και φτιάξουν και μια σελίδα κράτησης στα Αγγλικά. Αλλά για να μην το κάνουν τόσο καιρό, κάποιος λόγος θα υπάρχει.
Τριτη επιλογή. Επιτόπου στον σταθμό. Χωρίς έξοδα. Με σοβαρό ρίσκο όμως να μην βρείς άμα πας τελευταία στιγμή.
Αρα, αν είσαι οργανωτικός και βασίζεις το ταξίδι σου στο τρένο, κλείσε μέσω ιντερνετ το πρώτο, και όταν φτάσεις στον σταθμό, χωρίς επιβάρυνση τα υπόλοιπα.
Να έχεις μαζί σου διαβατήριο και όλα τα στοιχεία γραμμένα στην κινεζική. Επίσης όπως προανέφερα τις ημερομηνίες τις γράφουν διαφορετικά απο εμάς. Μην το ξεχνάς, γιατί μπορεί αντι στις 9 Αυγούστου να κλείσεις για τις 8 Σεπτεμβρίου (9/8 ή 8/9) και να θριαμβολογείς κιόλας!.
Ακόμα, δεν είναι ηλεκτρονικά, υπό την έννοια ότι οι ελεγκτές δεν έχουν μαζί τους λίστες με ονόματα, άρα φρόντισε να μην χάσεις το "σώμα" του εισιτηρίου και να μην το πετάξεις μέχρι να βγεις απο τον σταθμό προορισμού σου , γιατί σε μερικούς σταθμούς έχουν έλεγχο στην έξοδο κι αν δεν το έχεις, δεν σε αφήνουν να βγεις και πας για εξακρίβωση.
Χάσιμο χρόνου....
Γενικός κανόνας θα πηγαίνεις νωρίς στους σταθμούς την ημέρα αναχωρησής σου, γιατί στις μεγάλες πόλεις είναι τεράστιοι και χαοτικοί. Ο West Beijing για παράδειγμα είναι ο μεγαλύτερος της Ασίας. Επίσης εισιτήρια βγάζουν όλα τα γκισέ για παντού. Δεν υπάρχουν ειδικά για γκισέ για την ταδε πόλη ή για την τάδε. Ολοι οι υπάλληλοι μπορούν να εκδόσουν για ολόκληρη την Κίνα, για οποιαδήποτε πόλη, σε οποιοδήποτε γκισέ. Οι
ουρές δεν είναι πολλές, εκτός αν πέσετε στην περίπτωση ή σε περίοδο εορτών.
Ααα!! να μην ξεχάσω το θέμα της ακύρωσης. Μπορείς να ακυρώσεις και παίρνεις τα χρήματά σου πίσω. Αλλά έχει σημασία απο που εκδόθηκε το εισητήριο και απο που επιθυμείς να το ακυρώσεις. Είναι αρκετά
μπερδεμένο, και δεν το κατάλαβα η αλήθεια όταν μας το εξηγούσε μια κινέζα, άρα όταν εκδίδετε εισιτήριο, "ρωτήστε" (και ότι καταλάβουν) απο ποιά πόλη μπορείτε να το ακυρώσετε.
Και ένας -μάλλον γελοίος- κανονισμός που έχουν. Κατεβαίνεις ΜΟΝΟ στον προορισμό σου. ΔΕΝ επιτρέπουν να κατεβεις πριν. Αν αλλάξεις γνώμη δηλαδή ή σε πάρουν τηλέφωνο και σου πουν καίγεται το σπίτι σου, εσύ θα περιμένεις τις επόμενες 9 ώρες εντός τρένου και δεν επιτρέπεται να κατέβεις να πας να σβήσεις την προίκα σου. Οι λόγοι εξηγούνται -μάλλον- στην 1η ενότητα (θέλω να ξερω που εισαι, θελω να ξέρω που πας).
Τώρα πως γίνεται αυτό πρακτικά , δεν γνωρίζω. Μάλλον με το έλεγχο του εισιτηρίου στην έξοδο της κάθε αποβάθρας.
Και κάτι ασήμαντο αλλά σημαντικό. Αν έχεις θέση , σε οποιαδήποτε κατηγορία, μπορείς άνετα να σηκωθείς να πας για τσιγάρο, τουαλέτα, ή μια βόλτα να ξεμουδιάσεις χωρίς να έχεις φόβο να σου πάρουν την θέση.
Δεν χρειάζεται καν να κάνεις τις ελληνικές κουτοπόνηρες πατέντες και να βάζεις αντικείμενα πάνω στο κάθισμα ή να λες στον διπλανό σου, να σου "το προσέχει". Το πιθανότερο βέβαια όταν γυρίσεις να κάθεται άλλος , ο οποίος όμως θα σηκωθεί αμέσως όταν σε δει απο τον διάδρομο να έρχεσαι.
Μην γίνεσαι κακός λοιπόν και κάνε και κατι καλό. Οταν πηγαίνεις πχ για τσιγάρο άφησε και κανέναν ταλαίπωρο όρθιο να κάτσει εν τη απουσία σου έστω για 5 λέπτα, γιατί σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες πάνω στις διατροφικές συνήθειες των κινέζων τα καθίσματα τρένων δεν περιλαμβάνονται.
Λοιπόν δεν έχω νομίζω να προσθέσω κάτι άλλο, ας περάσω στις επόμενες κατηγορίες -οι οποίες είναι και οι αγαπημένες μου- που αφορούν ΚΤΕΛ και.... ξενοδοχεία. Εχουμε επίσης να αναλύσουμε κινδύνους ή επειδή η χώρα είναι ασφαλής ας ονομάσουμε το θέμα "τι να προσέξω? " , σημεία αναφοράς, κόστος, κλπ....
"Η Κίνα είναι σαν το ψάρι. Αν το ξεκοκαλίσεις σωστά θα κατάφερεις να γευθείς ένα θεσπέσιο γεύμα που θα σου μείνει αξέχαστο. Αν όμως όχι...... θας φας κοκαλα.".
Γενικά/Ανθρωποι
Κατ αρχήν να πω ότι είμαι μάλλον ένας απο τους ελάχιστους ανθρώπους πάνω στη Γη,
που πρέπει να λατρεύει τους κινέζους. Προσωπικά, αγαπάω και εκτιμώ την απαράμιλλη εντιμότητά τους (σκανδαλιστικά έντιμοι) και την απόλυτη έλλειψη κοινωνικών παραμέτρων, ταμπού και προκαταλήψεων.
Πάντως, με όσους έχω μιλήσει για αυτους, έχουν καταστήσει σαφέστατη την αντιπάθεια που αισθάνονται για τους συμπατριώτες του Μάο και της χήρας του.
Οι λόγοι που συνήθως εστιάζουν (ακόμα και άτομα που ΔΕΝ έχουν πάει ποτέ τους στην Κίνα, και η άποψή τους, έχει δημιουργηθεί αποκλειστικά και μόνο απο τους μετανάστες ή τα γκρουπ τουριστών που έχουν συναντήσει σε άλλες χώρες) είναι οι ακόλουθοι.
Φωνακλάδες, επιφανειακοί, ανιστόρητοι, του συρμού, βρωμιάρηδες,
ευκολοεπηρρέαστοι, πάσχοντες απο υπερκαταναλωτισμό, χωρίς φινέτσα, κλειστή κάστα -μόνο μεταξύ τους έχουν αλισβερίσια ως τουρίστες, αλλά και ως μετανάστες ουδέποτε έρχονται σε επαφή με άλλες μειονότητες- , στενόμυαλοι, ρηχοί, ακαλλιέργητοι, αγενείς, μη δεκτικοί σε ξένα ερεθίσματα, τίγκα στην άγνοια σε οποιοδήποτε επίπεδο μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους, συλλογικότητα και αγελαία συμπεριφορά που χαρακτηρίζει κυρίως τα άτομα χωρίς προσωπικότητα ή ελλειπή παιδεία, αδιαφορία για οτιδήποτε που δεν αγγίζει ή δεν προερχεται απο την σινική παράδοση και ιστορία, αμορφωσια, έλλειψη φιλομάθειας (θεωρούν ότι όλος ο ντουνιάς ομιλεί την κινεζική και για αυτούς τα κινέζικα είναι διεθνής γλώσσα και σε αυτήν σου απευθύνονται), και τέλος αδιάκριτοι.
Είναι όλα αλήθεια. Πράγματι είναι όσα αναφέρω παραπάνω και ακόμα περισσότερα.
Αλλά. Πάντα υπάρχει ένα αλλά. Τους συμπαθώ και μου είναι αρεστοί, γιατί δεν τους αγγίζουν τα δυτικά κλισέ και έχουν μια -στενή η αλήθεια γκάμα- αρετών που είναι όμως ικανή να επισκιάσει στα μάτια μου , όλα τους τα μειονεκτήματα. Περιορίζεται βέβαια στο τρίπτυχο "αληθινοί/ειλικρινείς, τιμιότατοι, και άθεοι" (άρα χωρίς ταμπού, κολλήματα, θεωρίες , εθιμοτυπικά, εξαιρέσεις, ρατσισμό, δαιμονοληψίες, φαντάσματα), αλλά λειτουργει θαυμάσια , διότι "ουκ εν ω πολλώ το ευ".
Κοινώς στην Κίνα , ελάχιστοι περιορισμοί υπάρχουν. Τρως ότι θες, όποτε θες. Πίνεις εξίσου με την ίδια ελευθερία χωρίς να σε χαρακτηρίσουν ΑΑ. Ντυνεσαι και συμπεριφέρεσαι (εντός λογικών πλαισίων βέβαια) όπως επιθυμείς και γενικότερα η "ετικέτα " τους είναι απο τις πλέον χαλαρες της Ασίας. Μάλλον η πιο χαλαρή. Σε σύγκριση πχ με Ταυλάνδη η Κίνα είναι έτη μπροστά σε θέματα ανεκτικότητας. Απλά δεν το διατυμπανίζει.
Οι άνθρωποι είναι ακομπλεξάριστοι (μάλλον λόγω αθείας). Τίμιοι μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Την τιμιότητα δεν νομίζω να την οφείλουν μόνο στον Μάο και την πολιτική του. Πρέπει να κυλάει στο DNA τους. Ελάχιστοι θα προσπαθήσουν να σε κλέψουν (με εξαίρεση την κίτρινη φυλή-ταξί, και αυτή όχι πάντα) και πολλοί θα προσπαθήσουν να σε βοηθήσουν σε οτιδηποτε ζητήσεις, άλλο αν επειδή δεν καταλαβαίνουν γρι απο ότι τους λες, και
δυσκολεύονται ακόμα και στην νοηματική (!!!), στο τέλος θα βρεθείς σε λάθος σημείο, τρένο, ωρα, λεωφορείο κλπ.
Δεν έχουν ταμπού οιουδήποτε είδους (κοινωνικά , θρησκευτικά, ταξικά κλπ). Δεν ξεχωρίζουν τα φύλα , για να μην πούμε ότι στην Κίνα οι
γυναίκες λόγω παράδοσης είναι ανώτερες κι από τον άντρα. Για να το εξηγήσω πολύ πρόχειρα, οι βασικοί λόγοι είναι 2.
Ο πρώτος -ποιός άλλος?- ο Μάο. Απαγόρευε ρητά διαχωρισμούς γυναικών αντρών και τους θεωρούσε όλους ίσους και συντρόφους Ο 2ος λόγος είναι ότι άμα παρατηρήσετε εκ των έσω την κοινωνία, θα διαπιστώσετε ότι τις
σημαντικότερες και πιο αναγκαίες για τον οικιακό βιοπορισμό εργασίες όπως αφορούν χωράφια, εμπόριο , συναλλαγές κλπ τις κάνουν οι γυναίκες. Η ανατροφή των παιδιών επίσης ανήκει στις γυναίκες, (οι οποίες μάλιστα είναι οι πιο αυστηρές μαμάδες απο όσα κράτη της Ανατολικής Ασίας έχω δει). Επίσης παρατήρησα ότι το ποσοστό των γυναικών που ομιλεί αγγλικά είναι εξόχως μεγαλύτερο απο αυτό των αντρών. Αρα και στην πράξη οι Κινέζοι αποδεικνύουν την απελευθέρωση του πνεύματος (σε αυτόν τον
τομέα τουλάχιστον).
Εχουν κι' άλλα θετικά όμως. Σαν άνθρωποι έχουν οι περισσότεροι , ένα αφελές και απλοικό χιούμορ, και ένα ειλικρινές και έμφυτο αίσθημα φιλοξενίας.
Επειδή δε, οι περισσότεροι έχουν άγνοια για την Δύση, τα πάντα τους φαίνονται αστεία και εντυπωσιάζονται με το παραμικρό. Αν πας σε μέρη δε, που δεν δέχονται μαζικό τουρισμό, είναι σίγουρο ότι θα ξεσηκώσεις τα πλήθη με την παρουσία σου και το πιο πιθανό ότι σε όλο το ταξίδι σου θα βγάλεις λιγότερες φωτογραφίες από ότι σε έβγαλαν (φανερά ή κρυφά).
Ας αναλύσω λίγο και την θέση του Κινέζου όπως τον τοποθετεί η κοινωνικοπολιτική ελιτ και περνώ μετά σε θέματα που άπτονται του ταξιδιωτικού ενδιάφεροντος, αν και πάντα πίστευα ότι όταν επισκέπτεσαι έναν τόπο, καλό θα είναι να γνωρίζεις εκτός απο το "που θα φάω το καλύτερο σουβλάκι?" και το κοινωνικοπολιτικό στάτους που επικρατεί.
Υπάρχει ένα παλιό ανέκδοτο, που λέει ότι το Σινικό Τείχος δεν φτιάχτηκε για να κρατήσει τους εισβολείς έξω , αλλά να κρατήσει τους Κινέζους μέσα και εντός των τειχών. Με την πρώτη φορά που το ακούς μειδιάζεις. Αλλά αν επισκεφτείς την χώρα και μείνεις αρκετά για να μπορέσεις να εστιάσεις στην συμπεριφορά του λαού , θα αρχίσεις να σκέφτεσαι ότι το ανέκδοτο μια χαρά περιγράφει αυτή την μυστικοπάθεια που τους διακατέχει κι αυτήν την άγνοια του περί του τι γίνεται εκτός των τειχών.
Αν υπάρχει ένας λαός που διεκδικεί βραβείο αγελαίας συμπεριφοράς -που επιτυγχάνεται με πολλούς τρόπους- τότε αυτός θα είναι σίγουρα η Κίνα.
Οι άνθρωποι είναι κοπάδι, γιατί τους έχει γαλουχίσει η πολιτική της χώρας να είναι κοπάδι. Πώς άλλωστε να επιβληθείς και να μπορείς να εξουσιάζεις τέτοιον όγκο ανθρώπων χωρίς να τους "διαχειρίζεσαι"?
Ενα απλούστατο παράδειγμα είναι τα σπίτια τους. Οι μονοκατοικίες εντός των πόλεων είναι απειροελάχιστες. Μεγάλοι τσιμέντινοι όγκοι αποτελούν το όνειρο του μέσου Κινέζου. Τέτοια συγκροτήματα μπορούν να αποτελούνται ακόμα και απο 16 διαφορετικά κτίρια, με ορόφους να πλησιάζουν νούμερα όπως 40 και άπειρα διαμερισματάκια σε κάθε όροφο.
Με ένα πολλαπλασιασμό το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Ενα και μόνο ένα (και υπάρχουν χιλιάδες) τέτοιο συγκρότημα κατοικιών, μπορεί να φιλοξενήσει ολόκληρες πόλεις.
Εξωτερικά είναι ακαλαίσθητα, πανομοιότυπα, απειλητικά , άκομψα, με σοβιετικές καταβολές -τα παλαιότερα τουλάχιστον απο αυτά-, θυμίζουν φυλακές και εγκλεισμό, χωρίς μπαλκόνια, με σιδερόφραχτα παράθυρα, όλα ίδια, όλα απαράλλαχτα.
Η κυβέρνηση τα προωθεί με όλες τις δυνάμεις της (κίνητρα, γη κλπ) γιατί πολύ απλά το συγκεντρωμένο πλήθος είναι ευκολότερα ελεγχόμενο αλλά και για "ψυχολογικούς" λόγους αφού αυτού του είδους η διαβίωση (όλοι είμαστε το ίδιο, όλα ζούμε στο ίδιο κτίριο, σε όλους αναλογούν τα ίδια τετραγωνικά, κανενός σπίτι δεν είναι καλύτερο ή πλουσιότερο, .....) βοηθάει ιδιαίτερα ή μάλλον καταλήγει και οδηγεί στην αγελαία συμπεριφορά των ατόμων, στην μείωση του κινδύνου της κοινωνικής αυτοδιχοτόμισης, απόσχισης και αυτοπροσδιορισμού, αλλά ταυτόχρονα έχει και άλλα οφέλη όπως η αποφυγή βίαιων επεισοδίων , αφου καταπολεμά την ζηλοφθονεία που προέρχεται απο την ανθρώπινη ενστικτώδη σύγκριση.
Αν παρατηρήσει ο επισκέπτης τις συνήθειες της καθημερινότητας που διέπουν την κινεζική κοινωνία, θα παρατηρήσει πολλά φαινόμενα που θα του θυμίσουν κρατική επέμβαση (που αποβλέπει στον έλεγχο της μάζας), φαινομενικά άσκοπη με την πρώτη ματιά.
Αν εστιάσει βέβαια, θα καταλάβει πολλά. Ο Κινέζος θέλει τον Μάο του και τον έλεγχο του. Αυτή η πολιτική μάλλον εξηγεί και την έλλειψη γνώσης Αγγλικών. Ο έλεγχος της μάζας επιβάλλει την διατήρηση του κοινού στην άγνοια και στην μετριότητα. Ενας μορφωμένος άνθρωπος με δίαυλο επικοινωνίας σε άλλες κουλτούρες , λαούς και πολιτισμούς, με όποιο τρόπο και αν το δεις, είναι εν δυνάμει "ανατροπέας".
Ακόμα μια παρατήρηση που έκανα, είναι ότι σε όλα σχεδόν τα λεωφορεία (ακόμα και τα σαράβαλα) υπάρχει τηλεόραση που συνέχεια παίζει χαζομάρες, φτηνά σόου που αποκοιμίζουν, και σαβούρα γενικότερα. Και όλοι οι επιβάτες όταν δεν κοιμούνταν, παρακολουθούσαν σαν αποχαυνωμένοι. Μόνο 2 φορές είδα να κρατά κάποιος βιβλίο.
Επίσης ο λαός αυτός αν συνεχίσει την αλόγιστη χρήση κινητού, σε λίγο θα χαζέψει.
Ακόμα και οι διαφημίσεις τους , είναι τέτοιες που νομίζεις ότι απευθύνονται σε 3χρονα και όχι σε ενήλικους με μόρφωση, καταναλωτική συνείδηση και κριτική σκέψη. Παιδάκια, λουλουδάκια, καρτούν, φωτάκια και όλα αυτά που εντυπωσιάζουν ένα νήπιο, είναι στην πρώτη γραμμή.
Θέλετε κι άλλη παρατήρηση? Πρόσεξα ότι τους αρέσει η ομοιομορφία. Στα κτήρια, στους ανθρώπους, στην αρχιτεκτονική.. στα πάντα.
Γενικά σκεπτόμενη, θα το απέδιδα στην ρίζωση της τακτικής να μην ξεχωρίζει κανείς και τίποτα. Ομοιογένεια παντού, και ο Μαο -αν και νεκρός- είναι ακόμα ο τιμονιέρης τους με -έστω- καπιταλιστικούς εμβολιασμούς.
Η πολιτική της χώρας είναι να τους έχει όλους μαζεμένους, όλους υπάκουους, όλους χειραγωγήσιμους, όλους μέσα στην άγνοια (απαγορευση και κλείδωμα συγκεκριμένων site όπως το face book και γενικότερη λογοκρισία), όλους ελεγχόμενους , όλους χαρούμενους. Και καταναλωτές βεβαίως, βεβαίως....
Επίσης ως πολιτική, έχει ένα θεματάκι με την επίδειξη (όπως όλοι οι νεόπλουτοι βέβαια) και αυτό το συναντάς παντού σε όλη την χώρα , αλλά κυρίως στο βόρειο κομμάτι της.
Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το τρενο μαγκλεβ που ενώνει την Σαγκάη με το αεροδρόμιο, το οποίο ναι μεν είναι τεχνολογικό επίτευγμα (μαγνητική τεχνολογία, προδιαγραφές να φτάνει τα 431 χλμ την ώρα αν και έχει φτάσει παραπάνω), αλλά δόθηκε ένα τραγικά μεγάλο ποσό (1,2 δις $) , για μια διαδρομή που θα μπορούσε να γίνει με ΄'αλλο μέσο, λιγότερο κοστοβόρο και χωρίς να υπολείπεται σημαντικά σε τελικό χρόνο . Ομιλώ για μια απόσταση μόλις 30 χιλιομέτρων.
Η επιλογή της Σαγκάης βέβαια μόνο τυχαία δεν ήταν , αφού αποτελεί την πύλη για τους περισσότερους δυτικούς επισκέπτες της χώρας, και η πόλη που ζουν και εργάζονται πάρα πολλοί ξένοι, οι οποίοι και ήταν ο στόχος αυτής της επιδεικτικής και πολυδάπανης δημιουργίας.
Θα δεις πολλές σημαίες με το σφυροδρέπανο. Μην μασάς! Οι άνθρωποι (εννοώντας το σύστημα και όχι τις μονάδες/πολίτες) είναι πιο καπιταλιστές κι από τον Andrew Carnegie . Και καταναλώνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ και αστόχαστα! Η νεοδημιουργηθείσα μεσαία τάξη, έχει πιο μεγάλη πείνα και απο τον κακό τον λύκο.
Το νέο μότο της χώρας είναι ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕ.
Είμαι σίγουρη, ότι εάν σημαδέψω ένα γιουάν την Τρίτη στο Πεκίνο, αυτό θα βρεθεί την Τετάρτη στο Μακάο. Ο όγκος συναλλαγών είναι απλά απίστευτος. Τα χρήματα και τα αγαθά , αλλάζουν χέρια σε ρυθμό που δεν μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους. Τετράκις εκατομμύρια δοσοληψίες
λαμβάνουν χώρα την ημέρα, τεράστιοι όγκοι αγαθών ανταλλάσονται.
Επίσης ο νόμος της αγοράς είναι ο επηρρεασμός. Παρατηρήστε πχ ένα γκρουπ κινέζων τουριστών. Αρκεί ένας -μόνο ένας- απο τα 50 άτομα να αγοράσει μια μπούρδα ολκής (ένα ροζ τάπερ με λαμπάκια, που κάνει ήχο όταν ανοίγεις το καπάκι για παράδειγμα, ή μια μαγκούρα απο φελιζόλ) και οι υπόλοιποι 49 θα τρέξουν να αγοράσουν το ίδιο ακριβώς .
Η ψυχολογία της μάζας στα φόρτε της.
Οσο αφορά μέλλον - παράδοση, μάλλον σημειώσατε 1. Φυσικά και η κουλτούρα διέπει τους νόμους καθημερινής διαβίωσης, αλλά διαβρώνεται σιγά σιγά.
Ενα απλούστατο παράδειγμα. Στα τρένα υπάρχουν ειδικά μηχανήματα για καυτό νερό. Οι επιβάτες φτιάχνουν τσάι, πίνουν (Ω! ναι, πίνουν καυτό νερό όπως εμείς μια πορτοκαλάδα) και βάζουν στα νούντλς τους.
Επειδή στεκόμουν για πολλές ώρες δίπλα στο εν λόγω μηχάνημα, είδα ότι 100 άτομα ήρθαν να πάρουν νερό για να φτιάξουν τα τυποποιημένα
νουντλς τους απο το σουπερ μαρκετ (αγορά 2 γιουάν/23 λεπτά του ευρώ), και μόλις 2 διέθεταν τάπερ απο το σπίτι τους . Τα συγκεκριμενα άτομα με τα ταπερ ήταν άνω των 70 ετών.
Αυτό που θελω να πω είναι ότι , ναι μεν, τρώνε ακόμα νουντλς, αλλά
βιομηχανοποιημένα. Μπορώ να πω κι άλλα μικρά , κατανοητά παραδείγματα, αλλά διάλεξα ένα απλό και χαρακτηριστικό.
Σε ορισμένους τομείς, η σινική παράδοση είναι καμμένο χαρτί. Η μόνη λύση είναι ένας επερχόμενος πιθανός αταβισμός μιας γενιάς, αν και η ιστορία μας έχει δείξει ότι ακόμα και ο αταβισμός -ειδικά στις μέρες μας- είναι
παροδικός και οι συνέπειές του , δεν είναι διαχρονικές.
Ισως το πιθανότερο, ήθη, έθιμα, και η γενικότερη κουλτούρα να προσαρμοστούν στα νεα δεδομένα, να αλλάξουν κοστούμι, να ρίξουν νερό στο κρασί τους και έτσι να μπορέσουν να περάσουν στις επόμενες γενιές, άρα και να επιβιώσουν. Αν η παράδοση δεν μάθει να ελλίσεται, και να εξελίσσεται (βέβαια, η παράδοση γιατί να εξελιχθεί? παράδοξο δεν είναι? Το πάγιο και η μονιμότητα δεν είναι το χαρακτηριστικό της εθνικης κουλτούρας κάθε λαού? ) το πιθανότερο είναι όλα τα στοιχεία της αλλοτινής Κίνας ή τουλάχιστον τα περισσότερα να τα βλέπουμε πλέον μόνο σε μουσεία. Θα δούμε....
Λοιπόν αυτά ως προς τα γενικά της χώρας, και για να καταλάβει ο καθένας το κοινωνικό πλαίσιο που θα κινηθεί.
Εν κατακλείδι, άθεοι, αμόρφωτοι, ακομπλεξάριστοι, θεοβρώμικοι (οι συνήθειές τους εννοώ και όχι τόσο οι πόλεις τους, και άλλωστε μόνο για αυτό τους νικούν οι Ινδοί στον διαγωνισμό "ποιός είναι ο πιό βρώμικος λαός του κόσμου"?) άκρατοι καταναλωτές, τίμιοι, χειραγωγήσιμοι και φιλόξενοι. Για να δούμε όμως τι γίνεται με τα......
ΤΡΕΝΑ
Απο όλα έχει ο μπαξές. Και καρβουνο -που λέει ο λόγος- διαθέτει, και μαγνητική τεχνολογία και μπούλετ και ηλεκτρικά... όλα μα όλα έχουν την θέση τους στην καρδιά του κινεζικού ΟΣΕ.
Πιάνω την κατηγορία Maglev γιατί την ανέφερα παραπάνω, αλλά και γιατί διαθέτει μόνο μια γραμμή που ενωνει Σαγκάη-αεροδρόμιο 30,5 χλμ. Συχνά δρομολόγια, η γρηγορότερη διαδρομή σε ολόκληρη την χώρα. Δεν έχω τίποτε να προσθέσω
Μη καπνιζοντων
Πάμε μια κατηγορία πιο κάτω. Μπούλετ. Γρήγορα. Ο κωδικός είναι G. Αν δηλαδή δείτε στο site που ψάχνετε ότι το τρένο είναι το πχ G234 πάει να πει ότι θα πάτε με την δεύτερη (μετά το μαγκλεβ) ταχύτητα τρένου στην Κίνα που θα αγγίξει τα 300 χλμ/ωρα.
Αλλά υπάρχει και το D που θεωρείται και αυτό μπούλετ αλλά δεν είναι τόσο γρήγορο όσο το G. Κινείται περίπου με 200-220 χλμ/ωρα (σε μερικά τρένα πέφτει και στα 180).
Επίσης μη καπνιζόντων.
Κατεβαίνουμε κατηγορία. Ζ. τα ίδια ως τα κάτω αναφερθέντα, με την διαφορά όμως ότι θεωρούνται πιο γρήγορα γιατί δεν κάνουν πολλές στάσεις.
Κατηγορίες Τ και Κ (ελάχιστες διαφορές έχουν, τα βάζω μαζί). Οι ταχύτητες πέφτουν στα 150-120.
Καπνιζουν ανάμεσα στα βαγόνια. Δεν είναι και τα καλύτερα τρένα , αλλά δεν βαριέσαι..... το βαρέλι δεν έχει πάτο γιατί περνάμε στην ... φανταστική, υπέροχη, διαστημική, ασύλληπτης τεχνολογίας υπερταχεία .... 6453. Τι είναι αυτό? Τρένο! Της υπομονής. Είναι ότι πιο αργό διαθετει το μαγαζί και -συνήθως- ότι πιό παλιό και παρωχημένο. Επειδή είναι η πιο φτηνή επιλογή, είναι πάντα ναυλωμένο και απο αντίστοιχους ταξιδευτές. Θα το καταλάβετε και αυτό απο τον κωδικό του. Είναι ένα απλό νούμερο , συνήθως τετραψήφιο. Αν το προτιμήσετε κάντε το καλύτερα για
σύντομες διαδρομές.
Εχω ταξιδέψει με όλες τις κατηγορίες και η καλύτερη -φαίνεται ξεκάθαρα άλλωστε - ότι είναι το G, αλλά θέλουν κι άλλα πραγματάκια προσοχή. Ποιά είναι αυτά? Μα φυσικά οι θέσεις!!
Οκ! Πήρες το εισιτήριο σου -με πολύ κόπο, ιδρώτα, παντομίμα , ρεζίλεμα η αλήθεια- απο το γκισέ και το κοιτάζεις με χαρά και συγκίνηση. Ενα δάκρυ κυλάει απο τα μάτια σου. Το σκουπίζεις και βλέπεις καθαρά την διαδρομή που αναγράφεται πάνω. Πεκίνο-Σιαν.
Είναι τυπωμένο στα αγγλικά. Μέχρι εδώ όλα καλά. Μετά αναγράφει ημερομηνία. Την έχει ανάποδα αλλά θα την καταλάβεις (πρώτα έτος, μετά μήνα, μετά ημέρα δηλ. 2012-11-23). Πάμε πιό κάτω. Αριθμό βαγονιού. Τα τρένα στην Κίνα μπορεί να έχουν ακόμα και 20 βαγόνια, αρα θα πρέπει να ξέρεις που θα πας.
Εχεις αρχίσει και παραλληλείς απο χαρά ε? Λάθος σου! Που είναι βρε η θέση σου? Δεν γράφει θέση? Εμ! Βέβαια δεν γράφει! Την πάτησες. Ορθιος για τις προσεχείς 15 ώρες και γράψε και 40 φορές "δεν θα ξανακλείσω εισιτηρια τρένου στην Κίνα αν πρώτα δεν ρωτήσω την πολυπαθούσα Dim Kyr". Τι πάει να πει ότι δεν ήξερες ότι γίνεται overbooking? Γίνεται και παραγίνεται! Αρα για να αποφύγεις να ταξιδέψεις όρθιος, να σε σπρώχνουν , να σε πατάνε και άλλες τέτοιες αθλοπαιδίες, μάθε ότι στο γκισέ να πας προετοιμασμένος με τα γιουάν σου, με το διαβατήριο σου (το ζητάνε, αλλοιώς δεν σου κλείνουν), με την ημερομηνία που θες να ταξιδεψεις ανάποδα γραμμένη, και κυρίως με την θέση που θέλεις γραμμένη στα ΚΙΝΕΖΙΚΑ! Θέλω αυτή! Θέλω την άλλη. Θέλω όρθιος. Θέλω στην οροφή σαν τον Μπάτμαν! Αλλά να το έχεις γραμμένο.
Και όσο απίστευτο και αν ακούγεται (διότι εδώ τίθεται θέμα κανόνων ασφαλείας) ορθίους διαθέτουν ακόμα τα D που τρέχουν με 200 χλμ/ωρα και πολλές φορές περισσότερο.
Αφού έκανα αυτήν την μικρή , αλλά απαραίτητη ,διευκρίνηση, περνώ τώρα στον διαχωρισμό θέσεων
Εχουμε για τα G και D μόνο 2 κατηγορίες. Α' θέση και απλή (έχουμε και ορθίους βέβαια τουλάχιστον για τα D , αλλά αν διάβασες παραπάνω και δεν χάζευες σοκαρισμένος τον συνάδελφό σου στο γραφείο που σκάλιζε την μύτη του στα μουλοχτά, δεν χρειάζεται να το αναφέρω. Αν δεν το διάβασες, καλά να πάθεις).
Η διαφορά στην τιμή , αλλά και στα γενικότερα δεν είναι μεγάλη. Εχουν την αισθητική αεροπλάνου, τραπεζάκι μπροστά στο κάθισμα, μοκέτα κάτω, μια χαρά. Με ένα τέτοιο (G για την ακρίβεια, διενύσαμε 615 χλμ
σε 2 ώρες και κάτι. Καθόλου άσχημα...). Ακόμα αν ενδιαφερεσαι, δικαιούσαι δωρεάν και ένα μπουκαλάκι νερό , το οποίο θα προμηθευτείς στην αίθουσα αναμονής. Ευτελούς αξίας βέβαια, αλλά το αναφέρω για να μην πεις ότι σου κρύβω στοιχεία.
Επίσης έχουμε τις υπόλοιπες θέσεις για τα όλα τα .... υπόλοιπα ταπεινά τρένα.
soft sleeper.
Εχουμε τα καλύτερα λέεεεμε! 4 κρεβατάκια (2+2), ευγένεια καθαριότητα και πόρτα που κλείνει.
hard sleeper
Πέφτουμε κατηγορία στο πρωτάθλημα λόγω έλλειψης μπάτζετ, αλλά κακό
δεν το λες. 6 κρεβατάκια (3+3). Διαφορετικές τιμές το πρώτο απο το μεσαίο και το πάνω - πάνω. Φρόντισε να μάθεις κινέζικα για να πεις στην υπάλληλο τι ακριβώς θέλεις όταν κλείνεις εισιτηρια. Κουρτίνα στον διάδρομο, και όχι πόρτα όπως η πιο πάνω αλαζονική και κομμάτι υπεροπτική κατηγορία.
soft seat
Μια χαρά, ειδικά εάν μπορείς να κοιμηθείς σε κάθισμα. Για διαδρομές μερικών ωρών ωραία θα περάσεις. Τυπικά δεν έχει τους ορθίους να σε κοιτούν απο τον διάδρομο και να σε κάνουν να αισθάνεσαι σαν καταπιεστής της φτωχής μάζας. Πρακτικά όμως όλο και κάποιος ξέμπαρκος θα περάσει απο τα λημέρια σου. Τραπεζάκι μπροστά που το μοιράζεσαι με άλλους τρεις, ολίγον κρύο (πάρε ζακέτα), αλλά σε γενικές γραμμές παλεύεται.
hard seat
Αρχίζουν τα ωραία. Πήχτρα (τουλάχιστον στην εκκίνηση). Λαικός κόσμος στα βαγόνια με μπαγάζια όπως αυτοσχέδιοι μπόγοι απο λινάτσα, σακιά απο λίπασμα κλπ. Οσμές.... ενδιαφέρουσες. Μωρά, παιδιά, γέροι, κουτσοί, στραβοί στον Αγιο Παντελεήμωνα.
Τραπεζάκι μπροστά στα καθίσματα (το μοιράζονται και οι 4 ή 6, ανάλογα τα καθίσματα, αλλά και οι περαστικοί!!). Δεν έχω τ'ίποτα να προσθέσω. Φασαρία και κάπνα απο τσιγάρα. Αα! κλιματίζεται και παράθυρα δεν ανοίγουν (εδώ που τα λέμε σε κανένα τρενο δεν ανοίγουν).
Ορθιοι (overbooking)
Οδηγός επιβίωσης για ορθίους
Αφού την πάτησες μεγαλοπρεπώς και δεν διάβασες ότι ΝΑΙ! υπάρχουν ορθιοι σε κινεζικά τρένα, και μάλιστα νόμιμοι με το εισιτηριάκι που τους έβγαλε ο ΟΣΕ της Κίνας, κάτσε να σε βοηθήσω να ξεμπλέξεις.
Εχεις ακούσει ένα τραγούδι μάγκικο που λέει "μάγκες πιάστε τα γιοφύρια" ή κάπως έτσι? Αυτό ακριβώς θα πράξεις και εσύ.
Ακου τι θα κάνεις λοιπόν (δώσε την δέουσα προσοχή, σου μιλάει μια παθούσα όρθια 15 ωρών, και μάλιστα στην χειρότερη κατηγορία βαγονιού και τρένου που διαθέτει η αγορά).
Μέσα στον σταθμό ή και πιο πριν θα αγοράσεις την "τσάντα" σου. Ακρως απαραίτητο κινεζικό αξεσουάρ για τρένα και ΚΤΕΛ. Χωρίς αυτή πολύ απλά δεν πας πουθενά. Θα περιλαμβάνει πορτοκαλάδες, γκαζόζες, νερά, ψωμάκια, γλυκάκια, πατατάκια, καραμέλες, πασατέμπο, τσιγάρα, νουντλς στιγμής κλπ). Δώσε σημασία στο μέγεθος. Στην Κίνα όσο πιο μεγάλη "τσάντα" έχεις, τόσο πιο βαρύνουσα ταξιδιωτική αξία σου προσδίδουν οι άλλοι, και ταυτόχρονα απολαμβάνεις τον ανάλογο σεβασμό.
Καταλαβαίνεις λοιπόν , ότι "η τσάντα" είναι θέμα πρεστιζ. Μην μας πουν και γύφτους οι Κινέζοι!
Αφού την εφοδιαστείς, θα πας κατευθείαν στην πύλη την οποία θα δεις σε
ηλεκτρονική ταμπέλα που υπάρχει εντός του σταθμού μετά τον έλεγχο. Συνήθως είναι και στα Αγγλικά, αλλά αν δεν είναι κοίτα το εισιτήριό σου , στην μέση μεταξύ των 2 πόλεων έχει τον κωδικό του τρένου (Τ41 πχ), μετά σήκωσε την άδεια κεφάλα σου προς τον πίνακα και περίμενε να δεις απο ποιά πύλη φεύγει το ριμαδοΤ41.
Θα πας στην πύλη και θα περιμένεις όσο πιο κοντά γίνεται στην είσοδο για τις αποβάθρες. Ο συνωστισμός στα φτηνά τρένα είναι δεδομένος. Θα δεις και πολύ κόσμο να είναι ξαπλωμένος πάνω σε εφημερίδες. Δεν υπάρχει πρόβλημα στον συγκεκριμένο χώρο (αν δεν δεις κινέζο όμως μην το κάνεις, γιατί θα έρθουν υπάλληλοι και θα σε κατσαδιάσουν. Μιλάει η πείρα).
Οταν διαπιστώσεις κινητικότητα θα γίνεις road ranner και θα προσπαθήσεις να περάσεις απο τους πρώτους. Εν ανάγκη, ακόμα και πάνω απο το πτώμα τους εκτός αν διαθέτεις φυσιοθεραπευτή φίλο απο τον στρατό που θα σου κάνει καλές τιμές στην επαναφορά της μέσης σου. Καταλαβαίνεις ότι διακυβεύονται πολλά.
Θα φτάσεις στο βαγόνι σου και θα πας να ρίξεις τις αποσκευές σου και το σαρκιο σου κατευθείαν ανάμεσα στα βαγόνια.
Δεν εννοώ να αυτοκτονήσεις χριστιανέ μου! Για όνομα του Θεού! Ενα λάθος έκανες, δεν σου αρμόζει τόσο σκληρή τιμωρία. Εννοώ ότι θα μπαστακωθείς σαν ναυαγός σε νησί στον Ειρηνικό, κάτω, στο πάτωμα στον χώρο που βρίσκεται ανάμεσα και εντός των βαγονιών. Υπάρχουν 4 τέτοιοι χώροι, αλλά 2 είναι οι καλοί, γιατί δεν ανοίγουν οι πόρτες. Εντόπισέ τους και απλώσου. Θα έχεις προμηθευτεί μαζί με την "τσάντα" και ένα φουσκωτό μαξιλαράκι, (για να χρυσώσεις το χάπι του ορθίου, πουλάνε στους σταθμούς). Κάτσε εκεί και μην σηκωθείς γιατί αυτήν την "θέση" θα στην πιάσουν οι κινέζοι αμέσως. Είναι απο τις καλύτερες των ορθίων.
Μπορείς να τεντωθείς, να ξαπλώσεις, να σταθείς όρθιος, να κάτσεις, κανείς δεν σε ενοχλεί .. πολυτέλειες φιλάρα! Πρέπει όμως να βιαστείς γιατί όλοι
οι κινεζοόρθιοι, αυτές καπαρώνουν.
Και εδώ το όρθιος αποκτά ένα πλεονέκτημα. Μπορείς να την πέσεις σε όλα τα βαγόνια της θέσης που έκλεισες (hard seat είναι , μην το σκέφτεσαι, εγώ στο λέω) ασχετα τι βαγόνι γράφει το εισιτήριο σου. Εχει όμως ένα
πρόβλημα για τους μη καπνιστές αλλά ένα ατού για τους καπνιστές. Σωστά κατάλαβες.
Είναι ο χώρος καπνιζόντων. Πάντα θα υπάρχει κάποιος να καπνίζει, ή να σβήνει κάτω το τσιγάρο του. Αν δεν μπορείς να το αντεξείς κυριε αντικαπνιστή όρθιε, χώσου στον διάδρομο και κάτσε πάνω στο σάκο σου. Θα είναι μαρτύριο με τα καροτσάκια να παιρνούν κάθε τρεις και λίγο και να πρέπει να σηκώνεσαι και να τρέχεις να χωθείς σε μια ζεστή κινεζική αγκαλιά μην σε πάρει σβάρνα και πουν στον επικήδειό σου "ήταν
καλός άνθρωπος ο Χαράλαμπος! Αλλά δεν πρόσεχε. Πήγε απο καρότσι κινεζικού τρένου. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του ".
Πάντως για να τα λέμε και όλα, ο ΟΣΕ μέσω μιας υπαλλήλου του, περνάει και πουλάει σκαμπουδάκια πλαστικά στην καταπληκτική τιμή των 1.20 ευρω (αυτή ήταν και η στιγμή της συνειδητοποίσης του ότι θα ταξιδέψουμε
όρθιοι για τις επόμενες 15 ωρες). ΑΛΛΑ.
Μυστικό ζωτικής αξίας!!!!
Αν αντέξεις μερικές ώρες, στην πρώτη στάση ή ακόμα και απο την αρχή, βουτάς έναν υπάλληλο (υπάρχουν μπόλικοι, στην Κίνα είσαι). Του λες ή μάλλον του κάνεις νόημα γιατί άμα "του πεις" το πιθανό είναι να σε περάσει για τρομοκράτη και να σε πετάξει εκτός τρένου, ότι δεν έχεις θέση και θέλεις να αγοράσεις αν αδειάσει κάποια.
ΑΝ το θυμηθεί, θα σε "φτιάξει".
Αυτό γίνεται, όχι γιατί ο ΟΣΕ είναι άτιμος αλλά γιατί εσύ μπορεί να μην βρήκες εισιτήριο στην θέση που ήθελες απο Πεκίνο για πχ Σιάν όχι όμως ότι δεν υπήρχε για μερικά απο τα κομμάτια της διαδρομής. Δηλαδή μπορεί να μην είχε θέση απο Πεκίνο μέχρι την στάση β, αλλά μετά να είχε κενές θέσεις μέχρι τον προορισμό σου.. Τόσο απλό!
Σε κάποια στιγμή λοιπόν θα δεις έναν υπάλληλο , που θα φαίνεται σαν ελεγκτής και κάτι θα πουλάει. Εισιτήρια πουλάει μανίτσα μου! Θέσεις! Για να ξεκουραστείς, να ταξιδέψεις σαν άνθρωπος, να μην γυρίσεις πίσω στην Ελλάδα σαν τον καμπούρη. Η τιμή του, είναι όση κι αν το έκλεινες απο τον σταθμό αλλά αφαιρείται το ποσό που έχεις ήδη πληρώσει. Δηλαδή απλά, πληρώνεις την διαφορά (ορθιου/καθήμενου με τιμή που αντιστοιχεί απο τον σταθμό που θα αγοράσεις την θέση , μέχρι τον προορισμό σου).
Περνάω στο ακανθώδες θέμα του πως να κλείσεις . Και πότε. Μου βάζεις δύσκολα για το πότε. Το συντομότερο είναι και το καλύτερο για να έχεις ευελιξία και σε συγκεκριμένη θέση. Σε περίοδο εορτών δε, τα κλείνεις αμέσως μόλις ανοίξουν. Αμέσως!
Μιλάμε για την πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη! Να θυμάσαι ανοίγουν 10 ημέρες πριν.
Τρόπος.
Μπορείς απο το σπίτι σου στην Ελλάδα. βρίσκεις ενα κινεζοσαιτ και το
κλείνεις. Θα πρέπει όμως να γράψεις ΠΟΥ να σου στείλει τα εισιτήρια στην Κίνα και αυτό προυποθέτει ότι θα έχεις κάνει κράτηση ξενοδοχείου απο πριν. Επιπρόσθετο κόστος συνήθως 20 ευρώ το εισιτήριο, αρα αν είστε 2 και θέλετε για παράδειγμα 4 διαδρομές ο καθένας, το ολικό κόστος εκτινάσεται στα 160 ευρώ .
Δευτερη επιλογή η επίσημη σελίδα του ΟΣΕ Κίνας. Χωρίς έξοδα κράτησης. Γνωρίζεις κινέζικα όμως? Η σελίδα είναι στα κινέζικα. Αν νομίζεις ότι προλαβαίνεις σε 2 μήνες με την Λινγκουαφον επίκουρό σου, να τα μιλάς άψογα, αυτός είναι ο τρόπος ο κατάλληλος.
Ισως βέβαια αν περιμένεις λιγάκι, εδεήσουν και φτιάξουν και μια σελίδα κράτησης στα Αγγλικά. Αλλά για να μην το κάνουν τόσο καιρό, κάποιος λόγος θα υπάρχει.
Τριτη επιλογή. Επιτόπου στον σταθμό. Χωρίς έξοδα. Με σοβαρό ρίσκο όμως να μην βρείς άμα πας τελευταία στιγμή.
Αρα, αν είσαι οργανωτικός και βασίζεις το ταξίδι σου στο τρένο, κλείσε μέσω ιντερνετ το πρώτο, και όταν φτάσεις στον σταθμό, χωρίς επιβάρυνση τα υπόλοιπα.
Να έχεις μαζί σου διαβατήριο και όλα τα στοιχεία γραμμένα στην κινεζική. Επίσης όπως προανέφερα τις ημερομηνίες τις γράφουν διαφορετικά απο εμάς. Μην το ξεχνάς, γιατί μπορεί αντι στις 9 Αυγούστου να κλείσεις για τις 8 Σεπτεμβρίου (9/8 ή 8/9) και να θριαμβολογείς κιόλας!.
Ακόμα, δεν είναι ηλεκτρονικά, υπό την έννοια ότι οι ελεγκτές δεν έχουν μαζί τους λίστες με ονόματα, άρα φρόντισε να μην χάσεις το "σώμα" του εισιτηρίου και να μην το πετάξεις μέχρι να βγεις απο τον σταθμό προορισμού σου , γιατί σε μερικούς σταθμούς έχουν έλεγχο στην έξοδο κι αν δεν το έχεις, δεν σε αφήνουν να βγεις και πας για εξακρίβωση.
Χάσιμο χρόνου....
Γενικός κανόνας θα πηγαίνεις νωρίς στους σταθμούς την ημέρα αναχωρησής σου, γιατί στις μεγάλες πόλεις είναι τεράστιοι και χαοτικοί. Ο West Beijing για παράδειγμα είναι ο μεγαλύτερος της Ασίας. Επίσης εισιτήρια βγάζουν όλα τα γκισέ για παντού. Δεν υπάρχουν ειδικά για γκισέ για την ταδε πόλη ή για την τάδε. Ολοι οι υπάλληλοι μπορούν να εκδόσουν για ολόκληρη την Κίνα, για οποιαδήποτε πόλη, σε οποιοδήποτε γκισέ. Οι
ουρές δεν είναι πολλές, εκτός αν πέσετε στην περίπτωση ή σε περίοδο εορτών.
Ααα!! να μην ξεχάσω το θέμα της ακύρωσης. Μπορείς να ακυρώσεις και παίρνεις τα χρήματά σου πίσω. Αλλά έχει σημασία απο που εκδόθηκε το εισητήριο και απο που επιθυμείς να το ακυρώσεις. Είναι αρκετά
μπερδεμένο, και δεν το κατάλαβα η αλήθεια όταν μας το εξηγούσε μια κινέζα, άρα όταν εκδίδετε εισιτήριο, "ρωτήστε" (και ότι καταλάβουν) απο ποιά πόλη μπορείτε να το ακυρώσετε.
Και ένας -μάλλον γελοίος- κανονισμός που έχουν. Κατεβαίνεις ΜΟΝΟ στον προορισμό σου. ΔΕΝ επιτρέπουν να κατεβεις πριν. Αν αλλάξεις γνώμη δηλαδή ή σε πάρουν τηλέφωνο και σου πουν καίγεται το σπίτι σου, εσύ θα περιμένεις τις επόμενες 9 ώρες εντός τρένου και δεν επιτρέπεται να κατέβεις να πας να σβήσεις την προίκα σου. Οι λόγοι εξηγούνται -μάλλον- στην 1η ενότητα (θέλω να ξερω που εισαι, θελω να ξέρω που πας).
Τώρα πως γίνεται αυτό πρακτικά , δεν γνωρίζω. Μάλλον με το έλεγχο του εισιτηρίου στην έξοδο της κάθε αποβάθρας.
Και κάτι ασήμαντο αλλά σημαντικό. Αν έχεις θέση , σε οποιαδήποτε κατηγορία, μπορείς άνετα να σηκωθείς να πας για τσιγάρο, τουαλέτα, ή μια βόλτα να ξεμουδιάσεις χωρίς να έχεις φόβο να σου πάρουν την θέση.
Δεν χρειάζεται καν να κάνεις τις ελληνικές κουτοπόνηρες πατέντες και να βάζεις αντικείμενα πάνω στο κάθισμα ή να λες στον διπλανό σου, να σου "το προσέχει". Το πιθανότερο βέβαια όταν γυρίσεις να κάθεται άλλος , ο οποίος όμως θα σηκωθεί αμέσως όταν σε δει απο τον διάδρομο να έρχεσαι.
Μην γίνεσαι κακός λοιπόν και κάνε και κατι καλό. Οταν πηγαίνεις πχ για τσιγάρο άφησε και κανέναν ταλαίπωρο όρθιο να κάτσει εν τη απουσία σου έστω για 5 λέπτα, γιατί σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες πάνω στις διατροφικές συνήθειες των κινέζων τα καθίσματα τρένων δεν περιλαμβάνονται.
Λοιπόν δεν έχω νομίζω να προσθέσω κάτι άλλο, ας περάσω στις επόμενες κατηγορίες -οι οποίες είναι και οι αγαπημένες μου- που αφορούν ΚΤΕΛ και.... ξενοδοχεία. Εχουμε επίσης να αναλύσουμε κινδύνους ή επειδή η χώρα είναι ασφαλής ας ονομάσουμε το θέμα "τι να προσέξω? " , σημεία αναφοράς, κόστος, κλπ....
απιστευτη οπως παντα...διατριβη εκανες για το ΟΣΕ Κινας?..αυτο το 15ωρο ορθιοι με τι ποσο ανταλασσετε καθημενων θεσεων? πληρωνω οσα-οσα γινεται? αλλιως Κινα γιοκ..πονανε τα γονατα μου!!!!!!!!!!
