Evapar
Member
- Μηνύματα
- 87
- Likes
- 103
- Επόμενο Ταξίδι
- Αναζητείται
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ν.Ζηλανδία/Πολυνησία
Περιεχόμενα
Μόλις επέστρεψα από ένα πολύ όμορφο τετραήμερο στην Ιρλανδία. Παρότι όταν έκλεινα το ταξίδι είχα στο νου μου τον τυπικό μουντό, κρύο και βροχερό καιρό που θα περίμενε κανείς αυτήν την εποχή, βρέθηκα σε ένα ηλιόλουστο Δουβλίνο και το πρώτο πράγμα που χρειάστηκα μετά την προσγείωση ήταν τα γυαλιά ηλίου Για το Δουβλίνο δεν έχω να προσθέσω πολλά σ' αυτά που τόσο ωραία περιέγραψε ο vasnorth στη δική του ιστορία για το Δουβλίνο. Αυτό που με κέρδισε ήταν η ατμόσφαιρα της πόλης κι όχι τόσο τα αξιοθέατά της. Σίγουρα έχω δει πιο εντυπωσιακούς ναούς, πιο όμορφα ποτάμια και γέφυρες, πιο επιβλητικά μουσεία. Ομως η θετική ενέργεια της πόλης, το αίσθημα οικειότητας και ασφάλειας, η ευγένεια των ντόπιων και η έλλειψη ο,τιδήποτε δήθεν, με έκαναν να απολαύσω τις βόλτες μου και να νιώσω πολύ άνετα και χαλαρά.
Αν και υπάρχουν ήδη στο site παρόμοιες εικόνες, ας βάλω κι εγώ μερικές από το ηλιόλουστο Δουβλίνο.
Λίγο πριν την προσγείωση.
St Patrick's Cathedral
St Patrick's Park
Wellington's Monument - Ο μεγαλύτερος οβελίσκος στην Ευρώπη ύψος 62μ. Βρίσκεται στο Phoenix Park.
Phoenix Park
Trinity College
Μετά από δύο μέρες στο Δουβλίνο, πήραμε αυτοκίνητο και φύγαμε για την κεντροδυτική πλευρά της χώρας. Πρώτος προορισμός μας τα Cliffs of Moher, το πιο δημοφιλές φυσικό αξιοθέατο της Ιρλανδίας με περισσότερους από 1 εκατ. επισκέπτες το χρόνο. Ακόμη κι εκεί, στις άγριες ακτές του Ατλαντικού, σταθήκαμε σχετικά τυχεροί με τον καιρό. Την ώρα που φτάσαμε άρχισε μια ξαφνική μπόρα με πολύ δυνατό αέρα κι αρχίσαμε τις δεύτερες σκέψεις. Λουφάξαμε στο αυτοκίνητο και περιμέναμε. Ευτυχώς σε 10 λεπτά το μπουρίνι σταμάτησε και βγήκε ένας απίστευτος ήλιος. Το κρύο βέβαια θέριζε, αλλά είχαμε πάει προετοιμασμένοι (σκουφιά, γάντια, κασκόλ, χοντρά μπουφάν). Ξεμυτίσαμε λοιπόν, αφού πληρώσαμε το εισιτήριο των 6 ευρώ και περπατήσαμε κατά μήκος των κατακόρυφων βράχων. Η θέα σε κάποια σημεία είναι καταπληκτική. Ο καθαρός καιρός μας επέτρεψε να δούμε και τα απέναντι νησιά Aran.
Οι τεράστιοι βράχοι που έχουν θέα στον Ατλαντικό, εκτείνονται σε μήκος 8 χλμ. και φτάνουν σε ύψος τα 214μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το πάρκιγκ στο οποίο πληρώνεις το εισιτήριο εισόδου και το κέντρο επισκεπτών.
Συνεχίζω με λίγες ακόμη πληροφορίες και φωτογραφίες από το ταξίδι μου στην Ιρλανδία. Μετά τα Cliffs of Moher, κατευθυνθήκαμε προς το Galway. Η διαδρομή περνούσε μέσα από λιβάδια, μικρά χωριά και μερικές φορές δίπλα από τις ακτές του Ατλαντικού.
Η οδήγηση αποδείχτηκε πιο δύσκολη για το συνοδηγό (εγώ), παρά για τον οδηγό (ο υπομονετικός σύζυγος). Οι επαρχιακοί δρόμοι είναι τόσο στενοί που σε κάθε στροφή νόμιζα ότι θα πέσουμε πάνω στους πέτρινους φράχτες ή τους στύλους ή στην καλύτερη πάνω στα δέντρα. Κατά τα άλλα και η σήμανση και το GPS λειτουργούν άψογα.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας αφού προσπεράσαμε το Galway κατευθυνθήκαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο Glenlo Abbey (5χλμ έξω από το κέντρο). Αποδείχθηκε εξαιρετική επιλογή και για διαμονή και για φαγητό.
Tea o'clock
Παροπλισμένο βαγόνι του Orient Express στον κήπο του ξενοδοχείου που λειτουργεί ως εστιατόριο. Δεν το δοκιμάσαμε γιατί τη χειμερινή περίοδο λειτουργεί μόνο Παρασκευή και Σάββατο βράδυ.
Την επόμενη μέρα εξερευνήσαμε το Galway, την πόλη που θεωρείται ως "η πιο Ιρλανδική πόλη" από τους Ιρλανδούς και έχει ψηφιστεί ως η πιο φιλική πόλη του κόσμου από το Travel and Leisure. Αν και δε λαμβάνω υπόψη τέτοιες λίστες, δεν παύει να είναι μια ένδειξη.
Μερικές φωτογραφίες από το κέντρο του Galway που έσφυζε από ζωή και είχε ήδη αρχίσει να στολίζεται για τα Χριστούγεννα.
Μετά το Galway, κατευθυνθήκαμε στο Cong και στο Ashford Castle, ένα από τα πολυτελέστερα ξενοδοχεία της Ιρλανδίας. Το Ashford Castle θεμελιώθηκε το 1228 κι από το 1852 έως το 1939 ανήκε στην οικογένεια Guinness. Το 1951 γυρίστηκε στην περιοχή η κλασσική ταινία 'The Quiet Man' και οι πρωταγωνιστές έμεναν στο Κάστρο. Και φυσικά, το σημαντικότερο για μας τις φαν του Pierce Brosnan, είναι ότι εδώ έκανε το γάμο του ο Ιρλανδός ηθοποιός Το ξενοδοχείο, που ανακαινίσθηκε ριζικά το 2013, είναι μια εξαιρετική επιλογή για ειδικές περιστάσεις, όπως ήταν η επέτειος του γάμου μας.
Κι ενώ όλα κύλησαν ομαλά και χωρίς απρόοπτα στη διάρκεια του ταξιδιού, η επιστροφή ήταν ιδιαίτερα επεισοδιακή. Η πτήση από Δουβλίνο για Μόναχο έφυγε με καθυστέρηση σχεδόν 2 ωρών κι έτσι χάσαμε την πτήση Μόναχο-Αθήνα. Οταν φθάσαμε στο Μόναχο, η Lufthansa μας ενημέρωσε ότι δεν υπήρχε πουθενά ξενοδοχείο σε ακτίνα 60 χλμ. λόγω μιας μεγάλης έκθεσης. Η μόνη επιλογή που μας έδωσαν ήταν να πετάξουμε για Βιέννη και την επομένη να πετάξουμε για Αθήνα. Τέλος καλό, όλα καλά. Αλλο ένα ταξίδι τελείωσε αφήνοντάς μας με υπέροχες αναμνήσεις!
Αν και υπάρχουν ήδη στο site παρόμοιες εικόνες, ας βάλω κι εγώ μερικές από το ηλιόλουστο Δουβλίνο.
Λίγο πριν την προσγείωση.
St Patrick's Cathedral
St Patrick's Park
Wellington's Monument - Ο μεγαλύτερος οβελίσκος στην Ευρώπη ύψος 62μ. Βρίσκεται στο Phoenix Park.
Phoenix Park
Trinity College
Μετά από δύο μέρες στο Δουβλίνο, πήραμε αυτοκίνητο και φύγαμε για την κεντροδυτική πλευρά της χώρας. Πρώτος προορισμός μας τα Cliffs of Moher, το πιο δημοφιλές φυσικό αξιοθέατο της Ιρλανδίας με περισσότερους από 1 εκατ. επισκέπτες το χρόνο. Ακόμη κι εκεί, στις άγριες ακτές του Ατλαντικού, σταθήκαμε σχετικά τυχεροί με τον καιρό. Την ώρα που φτάσαμε άρχισε μια ξαφνική μπόρα με πολύ δυνατό αέρα κι αρχίσαμε τις δεύτερες σκέψεις. Λουφάξαμε στο αυτοκίνητο και περιμέναμε. Ευτυχώς σε 10 λεπτά το μπουρίνι σταμάτησε και βγήκε ένας απίστευτος ήλιος. Το κρύο βέβαια θέριζε, αλλά είχαμε πάει προετοιμασμένοι (σκουφιά, γάντια, κασκόλ, χοντρά μπουφάν). Ξεμυτίσαμε λοιπόν, αφού πληρώσαμε το εισιτήριο των 6 ευρώ και περπατήσαμε κατά μήκος των κατακόρυφων βράχων. Η θέα σε κάποια σημεία είναι καταπληκτική. Ο καθαρός καιρός μας επέτρεψε να δούμε και τα απέναντι νησιά Aran.
Οι τεράστιοι βράχοι που έχουν θέα στον Ατλαντικό, εκτείνονται σε μήκος 8 χλμ. και φτάνουν σε ύψος τα 214μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το πάρκιγκ στο οποίο πληρώνεις το εισιτήριο εισόδου και το κέντρο επισκεπτών.
Συνεχίζω με λίγες ακόμη πληροφορίες και φωτογραφίες από το ταξίδι μου στην Ιρλανδία. Μετά τα Cliffs of Moher, κατευθυνθήκαμε προς το Galway. Η διαδρομή περνούσε μέσα από λιβάδια, μικρά χωριά και μερικές φορές δίπλα από τις ακτές του Ατλαντικού.
Η οδήγηση αποδείχτηκε πιο δύσκολη για το συνοδηγό (εγώ), παρά για τον οδηγό (ο υπομονετικός σύζυγος). Οι επαρχιακοί δρόμοι είναι τόσο στενοί που σε κάθε στροφή νόμιζα ότι θα πέσουμε πάνω στους πέτρινους φράχτες ή τους στύλους ή στην καλύτερη πάνω στα δέντρα. Κατά τα άλλα και η σήμανση και το GPS λειτουργούν άψογα.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας αφού προσπεράσαμε το Galway κατευθυνθήκαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο Glenlo Abbey (5χλμ έξω από το κέντρο). Αποδείχθηκε εξαιρετική επιλογή και για διαμονή και για φαγητό.
Tea o'clock
Παροπλισμένο βαγόνι του Orient Express στον κήπο του ξενοδοχείου που λειτουργεί ως εστιατόριο. Δεν το δοκιμάσαμε γιατί τη χειμερινή περίοδο λειτουργεί μόνο Παρασκευή και Σάββατο βράδυ.
Την επόμενη μέρα εξερευνήσαμε το Galway, την πόλη που θεωρείται ως "η πιο Ιρλανδική πόλη" από τους Ιρλανδούς και έχει ψηφιστεί ως η πιο φιλική πόλη του κόσμου από το Travel and Leisure. Αν και δε λαμβάνω υπόψη τέτοιες λίστες, δεν παύει να είναι μια ένδειξη.
Μερικές φωτογραφίες από το κέντρο του Galway που έσφυζε από ζωή και είχε ήδη αρχίσει να στολίζεται για τα Χριστούγεννα.
Μετά το Galway, κατευθυνθήκαμε στο Cong και στο Ashford Castle, ένα από τα πολυτελέστερα ξενοδοχεία της Ιρλανδίας. Το Ashford Castle θεμελιώθηκε το 1228 κι από το 1852 έως το 1939 ανήκε στην οικογένεια Guinness. Το 1951 γυρίστηκε στην περιοχή η κλασσική ταινία 'The Quiet Man' και οι πρωταγωνιστές έμεναν στο Κάστρο. Και φυσικά, το σημαντικότερο για μας τις φαν του Pierce Brosnan, είναι ότι εδώ έκανε το γάμο του ο Ιρλανδός ηθοποιός Το ξενοδοχείο, που ανακαινίσθηκε ριζικά το 2013, είναι μια εξαιρετική επιλογή για ειδικές περιστάσεις, όπως ήταν η επέτειος του γάμου μας.
Κι ενώ όλα κύλησαν ομαλά και χωρίς απρόοπτα στη διάρκεια του ταξιδιού, η επιστροφή ήταν ιδιαίτερα επεισοδιακή. Η πτήση από Δουβλίνο για Μόναχο έφυγε με καθυστέρηση σχεδόν 2 ωρών κι έτσι χάσαμε την πτήση Μόναχο-Αθήνα. Οταν φθάσαμε στο Μόναχο, η Lufthansa μας ενημέρωσε ότι δεν υπήρχε πουθενά ξενοδοχείο σε ακτίνα 60 χλμ. λόγω μιας μεγάλης έκθεσης. Η μόνη επιλογή που μας έδωσαν ήταν να πετάξουμε για Βιέννη και την επομένη να πετάξουμε για Αθήνα. Τέλος καλό, όλα καλά. Αλλο ένα ταξίδι τελείωσε αφήνοντάς μας με υπέροχες αναμνήσεις!
Last edited: