sotoscivil
Member
- Μηνύματα
- 67
- Likes
- 220
- Επόμενο Ταξίδι
- ????
- Ταξίδι-Όνειρο
- road trip στις ΗΠΑ
Περιεχόμενα
Χαιρετώ όλη την ταξιδοπαρέα. Τις εορτές των Χριστουγέννων έκανα ένα πάρα πολύ ωραίο ταξίδι με πολλά συνδυαστικά μέρη το οποίο αξίζει τον κόπο να το μοιραστώ αφού ήταν και φθηνό αλλά και ωραίο σαν ιδέα. Ξεκινάμε…
Τελ Αβιβ: 120 Ευρώ εισιτήριο Aegean Αθήνα - Τελ Αβιβ στις 28 Δεκεμβρίου. Η πτήση έφθανε πολύ νωρίς στο Τελ Αβιβ οπότε μέχρι την επόμενη μέρα το πρωί είχαμε στην διάθεση μας χρόνο να πάρουμε μία μικρή έστω γεύση από την πόλη. Ξεκινήσαμε με μία πεζοπορία στην λεωφόρο Ρότσφιλτν και στον πεζόδρομο Nachlat. Τελικός μας προορισμός ήταν η γραφική αγορά Καρμέλ γεμάτη Μπαχάρια, ρούχα και διάφορα αναμνηστικά. Από εκεί πορευτήκαμε στην παλιά πόλη της Γιάφα, ένα από τα αρχαιότερα λιμάνια το οποίο το έχουν ανασκευάσει έτσι ώστε να δείχνει γραφικό με πετρόχτιστα δρομάκια και νεοκλασικού στυλ οικοδομήματα. Όμορφο και γραφικό μέρος, ίσως το πιο ωραίο τμήμα της πόλης μαζί με το παραλιακό της μέτωπο. Αφού βγάλαμε ωραίες φώτο στην Γιάφα, περπατήσαμε παραλιακά προς τον βορά, ένα όμορφο παραλιακό μέτωπο γεμάτο ουρανοξύστες – ξενοδοχεία. Στο τέλος της ημέρας, σειρά είχε η βόλτα μας στην γραφική γειτονιά Νεβέ Τζεντέκ αλλά και σε άλλες γειτονιές γύρω από την Νεβέ ΤΖεντέκ όπου επικρατούσε μία hipster ατμόσφαιρα με ωραία εναλλακτικά καφέ και εστιατόρια. Επιστροφή το βράδυ γιατί πρωί έχουμε αναχώρηση για το αεροδρόμιο για την εσωτερική μας πτήση για Ειλάτ.
Σύνοψη: Το Τελ Αβίβ είναι μία πόλη με πανέμορφο παραλιακό μέτωπο, πολλά καφέ και εστιατόρια και φυσικά πολύ gay friendly τουρισμό. Δεν είναι τόσο όμορφο το μη παραλιακό της κομμάτι και ουσιαστικά ενδείκνυται για καλοκαίρι οπότε η εποχή που πήγαμε δεν την κολάκευε. Τα ξενοδοχεία ήταν όλα πολύ ακριβά (φαντάσου και να πας καλοκαίρι που είναι οι τιμές), ακόμα και σε στυλ Airbnb που πήγαμε ήταν εξίσου πολύ ακριβό για αυτά που πρόσφερε. Τα φαλαφελ-άδικα της πόλης είναι απίστευτα, βασικά όπου βλέπεις ουρά από ντόπιους, μπαίνεις χωρίς δεύτερη σκέψη, τρως στο όρθιο και ξανά τρως μέχρι να σκάσεις.
Ειλάτ (Ισραήλ), Άκαμπα (Ιορδανία) και ερυθρά θάλασσα: Πρωί πρωί στο δεύτερο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ που έχουν για τις εσωτερικές πτήσεις (ο Θεός να το κάνει αεροδρόμιο, σαν μεγάλη αποθήκη είναι) για να πάρουμε το αεροπλάνο για Ελάτ. Η πόλη αυτή είναι στο νότιο άκρο του Ισραήλ, φάτσα στην Ερυθρά θάλασσα και στα σύνορα με την Ιορδανική πόλη Άκαμπα. Το εισιτήριο απλής μετάβασης το κλείσαμε σκάρτα 50 ευρώ με την ark airlines. Μπορείς να πας και με λεωφορείο (κοστίζει 17 ευρώ) κάτι το οποίο το προτιμήσαμε στην επιστροφή, έχει διάρκεια 4 ώρες. Ο λόγος που επιλέξαμε την Ελάτ ήταν γιατί θέλαμε με αυτό τον τρόπο να περάσουμε στα σύνορα με Ιορδανία για να δούμε Πέτρα και την έρημο Wadi Rum. Τα μέρη αυτά είναι στην νότια Ιορδανία και αφού δεν μας ενδιέφερε αν δούμε το Αμάν, το πέρασμα μέσω της νότιας πόλης Ελάτ ενδείκνυται αφού και σχετικά γρήγορα περνάς και συνδυάζεις και την ερυθρά θάλασσα.
Λοιπόν, αφού φθάνουμε στην Ειλάτ, μένουμε με τα κοντομάνικά μας (θερινές θερμοκρασίες) και αφού κάνουμε μία μικρή βόλτα στην πόλη (μία πόλη καθαρά παραθεριστική χωρίς κάποιο τρελό ενδιαφέρον) πήραμε ταξί για τα σύνορα (5 λεπτά δρόμος). Εκεί περάσαμε τα σύνορα με τα πόδια και αφού ρίξαμε μία ματιά στην Άκαμπα (τίποτα το ενδιαφέρον), πήραμε ταξάκι και βουρ για την παραλία Japanese Gardens (10 χιλιόμετρα από την Άκαμπα). Ο λόγος? Στην παραλία αυτή έχει τρομερό βυθό για κατάδυση αλλά και για snorkeling (ελληνιστί βουτάς μόνος με την μασκούλα σου και χαζεύεις). Εγώ βούτηξα με την μάσκα μου και έπαθα πλάκα, απίστευτος βυθός, ολοζώντανος κοραλλιογενής ύφαλος με τρομερά ψάρια, πολύ πιο ωραία εμπειρία από την πολυδιαφημιζόμενη Ταϊλάνδη. Το καλό επίσης είναι ότι ο ύφαλος ξεκινάει πολύ κοντά στην παραλία, στα 10 μέτρα περίπου, απλά δεν το χάνεις. Εκτός και εάν πας εντελώς καλοκαίρι που η θάλασσα θα είναι εντελώς καυτή και δεν ξέρω εάν αντέχεις.
Συνεχίζουμε.. από την παραλία αυτή λοιπόν πήραμε ταξάκι και μετά από 2 ώρες διαδρομή φθάσαμε στην Wadi Musa, ένα χωριό δίπλα στην Πέτρα όπου μένει κανείς για να μπορεί να κάνει επίσκεψη στην Πέτρα. Το κόστος? Χωρίς πολλά παζάρια, ένα 35αρι ευρώ, ήμασταν 4 οπότε σκάρτα 9 ευρώ το άτομο… και με καφέ και σνάκ κερασμένο από τον ίδιο…Φθάνοντας στην Wadi musa, πήγαμε να αφήσουμε τα πράγμα στο ξενοδοχείο μας (cleopetra hotel, όχι κάτι το τρομερό αλλά αρκετά αξιοπρεπές με πρωινό και δωρεάν μεταφορά για την είσοδο της Πέτρας την επόμενη μέρα) και κάναμε μία βόλτα στην πόλη… ντάξει, δεν τρελαθήκαμε με την πόλη, αδιάφορη, μένεις αναγκαστικά εκεί για να επισκεφθείς την Πέτρα.
Σύνοψη: την κατάδυση ή έστω την απλή βουτιά με μάσκα στην παραλία που σου είπα στην Ερυθρά θάλασσα δεν την χάνεις.
Πέτρα: Επόμενη μέρα, στις 30, 6.15 το πρωί στην είσοδο, 50 ευρώ εισιτήριο και μπαίνουμε στο πάρκο της Πέτρας. Αξιοθέατο πρώτο το Σικ, ένα πανέμορφο φαράγγι που το διασχίζεις για να φθάσεις στο βάθος του πάρκου, πολύ στενό και εντυπωσιακό. Στο τέλος του Σίκ ξεπροβάλει το θησαυροφυλάκια.
Tip 1: χαρείτε το πρωί, μην το αφήσετε για την επιστροφή γιατί πέφτει σκιά και δεν είναι τόσο εντυπωσιακά τα χρώματα του.
Tip 2: δώσε 5 ευρώ να σε πάει ένας ντόπιος σε ένα ύψωμα ψηλά φάτσα στο θησαυροφυλάκιο για εντυπωσιακές φώτο..
Συνεχίζεις την πορεία του χάρτη για το Μοναστήρι. Στον δρόμο θα δεις και τους βασιλικούς τάφους. ΤΟ μοναστήρι θέλει πολύ περπάτημα με αρκετή ανηφόρα. Βασικά σκέψου ένα πολύ και δύσκολο περπάτημα που έχεις ρίξει στην ζωή σου, κάνε το επί 2 και βασικά δεν το πλησιάζεις. Παρόλα αυτά, δεν χάνεις, τρομερό το μοναστήρι, δεν ξέρω εάν είναι πιο ωραίο από το θησαυροφυλάκιο, και γιατί να διαλέξω βασικά, και έχει ακριβώς απέναντι και έναν όμορφο βράχο για τρομερές φώτο. Επειδή το μοναστήρι έχει πολύ περπάτημα πάμε στο
Tip 3: στον χάρτη που θα σου δώσουνε έχει και άλλα μονοπάτια πέρα του βασικου. ΜΗΝ τα ακολουθήσεις εκτός και εάν είσαι Ολυμπιονίκης. Ο κίνδυνος είναι να διαλυθείς τόσο από τα μονοπάτια που στο τέλος να μην αντέχεις να φτάσεις μέχρι το μοναστήρι. Δες και το μοναστήρι και εάν αντέχεις και έχεις και χρόνο, βλέπεις και τα άλλα μονοπάτια. Εάν το ήξερα τώρα, μόνο για το μοναστήρι ίσως θα έπαιρνα γαϊδουράκι να με πάρει όχι από την αρχή του πάρκου αλλά από τους βασιλικούς τάφους. Ο κίνδυνος βέβαια είναι ότι τα γαϊδουράκια πάνε δίπλα σε γκρεμό αλλά ντάξει, μπορεί και να την σκαπουλάρεις.
Σύνοψη: η Πέτρα είναι μία εμπειρία ζωής, Πήγαινε όσο νωρίς γίνεται και απόλαυσε το. Μπορεί να γκρινιάζω για τα έξτρα μονοπατάκια που έκανα αλλά εάν αντέχεις κάντο. Επειδή δεν έχει κόσμο έχουν κάτι το ιδιαίτερο και συναντάς και ένα δυο στυλ θησαυροφυλάκια (πολύ πιο απλά βέβαια αλλά είναι παντελώς ερημικά και κάνεις ότι θες). Παίρνεις νερό, ντύσου ελαφριά αλλά πάρε και ζεστά ρούχα μαζί σου και σε πολλά σημεία έχει σκιά και τον χειμώνα το κρύο εάν δεν είσαι στον ήλιο θερίζει.
Έρημος Wadi rum: Από πέτρα, παίρνουμε ταξάκι (κανά 30αρι, 7,5 ο καθένας μας) και βουρ για την έρημο Wadi Rum. Στην είσοδο της ερήμου μας περιμένει ο βεδουίνος μας και μας παραλαμβάνει και μας πηγαίνει στην σκηνή μας.
Λίγα λόγια για αυτό: η έρημος Wadi Rum είναι η έρημος που έβλεπες στον Λωρενς της Αραβίας, είναι πανέμορφη, πιο εντυπωσιακή από αυτή στο Ντουμπαι και στο Μαρόκο (το επιβεβαίωσαν παιδιά από την παρέα που πήγαν) και βασικά δεν την χάνεις. Υπάρχουν πολλά camp στο booking που κλείνεις, πολύ φθηνά. Εμείς δώσαμε ένα 50άρι για 2 σκηνές 2 ατόμων (και όταν λέμε σκηνές, μιλάμε για σκηνές γίγαντες με τεράστιο διπλό κρεββάτι μέσα και γενικά πολύ χώρο) και η τιμή περιλάμβανε και φαγητό ψημένο στην έρημο, σούπερ!!!! Εάν δώσεις και κάτι παραπάνω, πας σε camp που έχουν σκηνές όπου ο ουρανός τους είναι από γυαλί οπότε κοιμάσαι βλέποντας τον ουρανό, και ουρανός με σελήνη στην μέση της ερήμου είναι legendary.
Το βράδυ ο βεδουίνος, αφού μας ταΐζει, και μας προσφέρει τσάι γύρω από την φωτιά και αραβικό ψωμί ψημένο στην φωτιά, μας πηγαίνει νυχτερινή βόλτα κάτω από την Πανσέληνο. Μαγεία! Το πρωί, είχαμε κανονίσει στις 6 το πρωί, να μας πάρει ο βεδουίνος να πάμε σε ένα ύψωμα να δούμε ανατολή ηλίου. Μαγεία ξανά! Σιγά σιγά να βγαίνει ο ήλιος μέσα από την έρημο, πανέμορφα. Μετά μας έκανε ο βεδουίνος το κλασσικό σαφάρι με τα τζιπ, (εάν θες κάνεις και με καμήλα) και μας πήγε σε ένα πανέμορφο μέρος να μας βράσει τσάι και να μας ψήσει ψωμάκι. Επιστροφή στο camp, και αναχώρηση για Ακάμπα, περνάμε σύνορα και λεωφορείο για να πάμε στις 31 το βράδυ Ιερουσαλήμ.
Σύνοψη: την έρημο δεν την χάνεις. Είναι τόσο διαφορετικό που μένει χαραγμένο στην μνήμη σου.. θα δεις και το βίντεο παρακάτω και θα καταλάβεις…το βράδυ που κοιμάσαι σε μία σκηνή στην μέση του πουθενά, το πρωί η ανατολή ηλίου, το τσάι γύρω από την φωτιά μαζί με άλλυς ταξιδιώτες από όλα τα σημεία του ορίζοντα.. άλλη φάση, μία από τις πιο κορυφαίες εμπειρίες ταξιδιών που έχω ζήσει…
Ιερουσαλήμ: Στις 31 το βράδυ είμαστε Ιερουσαλήμ. Πάμε με ταξί στο Ibis που έχουμε νοικιάσει (είναι στο κέντρο της πόλης, δυτικά, ένα τέταρτο από τα τείχη της παλιάς πόλης) αφήνουμε τα πράγματα και βουρ για μία πρώτη γεύση της πόλης και για να αλλάξουμε χρονιά. Το δυτικό τμήμα της Ιερουσαλήμ είναι πραγματικά μία όμορφη ευρωπαϊκή πόλη. Πεζόδρομοι, τραμ, μαγαζάκια ωραία και μάρκες πολυεθνικές.. όμορφαα…Μπύρες και φαλάφελ και διανυκτέρευση…
Επόμενη μέρα βόλτα στην παλιά πόλη… Μπαίνουμε περνώντας τα παλαιά τείχη και χανόμαστε στα παζάρια… Πρώτη μας στάση ο Πανάγιος τάφος.. δεν είχε πολύ κόσμο, προσκυνήσαμε τον τάφο και τον Γολγοθά και χαθήκαμε μετά στα στενάκια της παλιάς πόλης… άπειρα, μαγαζιά, όμορφα και γραφικά, μου άρεσε πιο πολύ από τις αγορές της Κωνσταντινούπολης.. ειδικά στα μαγαζάκια του αραβικού τομέα…όλη την ημέρα βόλτες αλλά το βράδυ η παλιά πόλη ερημώνει πολύ.. επειδή όλα τα μαγαζάκια είναι τουριστικά με δερμάτινα, μπαχάρια και τόσα άλλα, μετά τις 5 με 6 πέφτει περενόσπορος.. οπότε έξοδος στην περιοχή γύρω από το ξενοδοχείο μας.
Σύνοψη: στην Ιερουσαλήμ καθίσαμε το βράδυ που γυρίσαμε από Ειλάτ, μία ολόκληρη μέρα και άλλη μία παραπάνω από μισή όταν γυρίσαμε από την Βηθλεέμ. Το δυτικό της κομμάτι είναι όμορφο αλλά και η παλιά πόλη είναι κάτι το τρομερό... ισλάμ, χριστιανοί και Εβραίοι, ο ένας δίπλα και πάνω στον άλλον.. Υπάρχει ένα σημείο στην πλατεία που είναι το τείχος των δακρύων.. ανεβαίνεις και βγάζεις τρομερές φώτο και βλέπεις το τείχος και από πίσω του το τέμενος του ιερού βράχου των Εβραίων…είναι κάτι το μοναδικό, η παλιά πολη σου βγάζει αυτήν την αίσθηση ότι περπατάς σε βιβλικά χώματα… είτε πιστεύεις είτε όχι, την Ιερουσαλήμ πρέπει να την επισκεφθείς.. την παλιά πόλη…ναοί, συναγωγές, τζαμιά, όλα δίπλα, ανταγωνισμοί και έριδες μεταξύ τους ολοφάνερα στην ατμόσφαιρα και όλα αυτά αμπαλαρισμένα με ένα αίσθημα γραφικότητας και βιβλικού στοιχείου, μαγεία..
Όσο αφορά τώρα το θέμα της ασφάλειας… τι μου είπαν: πριν πάω γινόταν χαμός, λέγανε ότι δεν είναι ασφαλής, είχαν σκοτώσει οι Ισραηλίτες κάτι παλαιστινίους στην δυτική όχθη, ακόμα και στην παλιά πόλη είχαν γίνει αρκετά.. και όλα αυτά λόγω της απόφασης του Τραμπ να μεταφέρει την πρεσβεία από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, αναγνωρίζοντας με αυτό τον τρόπο την Ιερουσαλήμ σαν μελλοντική πρωτεύουσα του Ισραήλ. Ακόμα και η πρόξενος της Ελλάδας στο Ισραήλ που μίλησα με απέτρεψε να την επισκεφθώ για λόγους ασφάλειας. Τι είδα: μία χαρά όλα ασφάλεια όσο δεν πήγαινε, ούτε επεισόδια, ούτε πέτρες που λέγανε ότι πετάνε οι Παλαιστίνιοι σε διάφορες σημεία πολυκοσμίας, γενικά πολύ χαλαρά.. πήγα και Βηθλεέμ που ανήκει στην Παλαιστίνη στην Δυτική όχθη, μια χαρά.. μετά από καιρό έμαθα ότι επιτέθηκαν οι Παλαιστίνιοι στον Πατριάρχη μας όταν πήγε να επισκεφθεί την Βηθλεέμ. Τον κατηγορούν ότι πουλάει ακίνητα φιλέτα του Πατριαρχείου στους Εβραίους κάτι που μάλλον ισχύει.. εγώ πάντως δεν ένιωσα κίνδυνο, δεν πήγα στην περιοχή ανατολικά από τα τείχη της παλιάς πόλης που είναι καθαρά μουσουλμανικό (εκεί είναι και το όρος των ελαίων, η Γεσθημανή κτλ.) ακόμα και εάν πάει κάποιος και δει επεισόδια, θα είναι πιστεύω τύπου σαν τις πορείες στην Αθήνα με τους αναρχικούς, κοιτά να τα αποφύγει…δεν πλησιάζει λωρίδα της γάζας και ούτε δυτική όχθη με εξαίρεση την Βηθλεέμ
Όσο αφορά το θρησκευτικό κομμάτι: εμείς σαν παρέα δεν είμαστε της θρησκείας, κάποιος που ενδιαφέρει υπάρχουν στην γύρω περιοχή πολλά μοναστήρια και γενικότερα πολλά θρησκευτικά hotspot.. εάν θέλετε να νιώσετε ακόμα περισσότερο κατάνυξη, μιλάτε με τον φύλακα του Πανάγιου τάφου που είναι Έλληνας από τον πατριαρχείο και σας φέρνει επαφή με τον πρωτοσύγκελο του ναού.. εκεί μόλις ακούσουν Έλληνα, ενθουσιάζονται, να τα μπαγκλαβαδάκια, να οι λεμονάδες, να οι ιστορίες… μα φέρθηκαν πολύ καλά και μας είπαν ότι το ίδιο βράδυ γίνονταν ολονυκτία και να πάμε για πιο prive καταστάσεις.. πήγαμε για την εμπειρία και όχι τόσο για την πίστη, μία παλιά πόλη έρημη, ένας ναός έρημος και λειτουργία στον πανάγιο τάφο πριβέ μαζί με λίγες Ρωσίδες μοναχές… ωραίο, γιατί όχι..
Βηθλεέμ: Την επόμενη μέρα εκδρομή στην Βηθλεέμ ίσα για να δούμε τον Ναό της Γεννήσεως.. με λεωφορείο και εισιτήριο 2 ευρώ.. είναι στο έλεγχο των Παλαιστίνιων, μία πόλη που πας ίσα για να δεις τον ναό της Γεννήσεως.. σαν πόλη δεν λέει και πολλά ενώ η αγορά της είναι αδιάφορα… στον ναό της γεννήσεως για να προσκυνήσεις το κλασσικό σαν αστέρι που είναι το σημείο ο γεννήθηκε ο Χριστός, ετοιμάσου για πολύ σπροξίδι, ειδικά με Ρώσους, μιλάμε για ασφυκτικές καταστάσεις.. Το μεσημέρι επιστροφή και βόλτα στην Ιερουσαλήμ…
Νεκρά Θάλασσα: τελευταία μέρα, νοικιάζουμε αμάξι από Ιερουσαλήμ και το πρόγραμμα ήταν ως εξής: πάμε στην kalia beach, η κοντινότερη παραλία στην Ιερουσαλήμ.. μετά πάμε το αφήνουν στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ και παίρνουμε το αεροπλάνο της επιστροφής… η Νεκρά θάλασσα τώρα… ωραία εμπειρία.. στην παραλία που προανέφερα δίνει κανα 8ευρω αλλά σου προσφέρουν ομπρέλα και το πιο βασικό Ντουζ, γιατί εάν δεν έχεις ντουζ, δεν βουτάς, είναι πολύ το αλάτι… η αίσθηση είναι μοναδική, παίρνεις μαζί σου και μία εφημερίδα - περιοδικό για να βγάλεις την κλασσική αστεία φώτο ότι διαβάζεις αμέριμνος όσο επιπλέεις στον αφρό.. λόγω αλατιού βέβαια δεν αντέχεις πολύ, σε τσούζει όλο το κορμί σου από το αλάτι, και εάν πάει και λίγο και στο στόμα σου θα σου έρθει εμετός… δεν βουτάς κεφάλι…
Φυσικά, το βίντεο του ταξιδιού για την όλη εμπειρία και αναμένω απορίες… ωραίο ταξίδι, καθαρίζεις πολλά από το bucket list σου, και όχι πολύ ακριβά…
Καλή χρονιά με υγεία και πολλά πολλά ταξίδια!!!
Τελ Αβιβ: 120 Ευρώ εισιτήριο Aegean Αθήνα - Τελ Αβιβ στις 28 Δεκεμβρίου. Η πτήση έφθανε πολύ νωρίς στο Τελ Αβιβ οπότε μέχρι την επόμενη μέρα το πρωί είχαμε στην διάθεση μας χρόνο να πάρουμε μία μικρή έστω γεύση από την πόλη. Ξεκινήσαμε με μία πεζοπορία στην λεωφόρο Ρότσφιλτν και στον πεζόδρομο Nachlat. Τελικός μας προορισμός ήταν η γραφική αγορά Καρμέλ γεμάτη Μπαχάρια, ρούχα και διάφορα αναμνηστικά. Από εκεί πορευτήκαμε στην παλιά πόλη της Γιάφα, ένα από τα αρχαιότερα λιμάνια το οποίο το έχουν ανασκευάσει έτσι ώστε να δείχνει γραφικό με πετρόχτιστα δρομάκια και νεοκλασικού στυλ οικοδομήματα. Όμορφο και γραφικό μέρος, ίσως το πιο ωραίο τμήμα της πόλης μαζί με το παραλιακό της μέτωπο. Αφού βγάλαμε ωραίες φώτο στην Γιάφα, περπατήσαμε παραλιακά προς τον βορά, ένα όμορφο παραλιακό μέτωπο γεμάτο ουρανοξύστες – ξενοδοχεία. Στο τέλος της ημέρας, σειρά είχε η βόλτα μας στην γραφική γειτονιά Νεβέ Τζεντέκ αλλά και σε άλλες γειτονιές γύρω από την Νεβέ ΤΖεντέκ όπου επικρατούσε μία hipster ατμόσφαιρα με ωραία εναλλακτικά καφέ και εστιατόρια. Επιστροφή το βράδυ γιατί πρωί έχουμε αναχώρηση για το αεροδρόμιο για την εσωτερική μας πτήση για Ειλάτ.
Σύνοψη: Το Τελ Αβίβ είναι μία πόλη με πανέμορφο παραλιακό μέτωπο, πολλά καφέ και εστιατόρια και φυσικά πολύ gay friendly τουρισμό. Δεν είναι τόσο όμορφο το μη παραλιακό της κομμάτι και ουσιαστικά ενδείκνυται για καλοκαίρι οπότε η εποχή που πήγαμε δεν την κολάκευε. Τα ξενοδοχεία ήταν όλα πολύ ακριβά (φαντάσου και να πας καλοκαίρι που είναι οι τιμές), ακόμα και σε στυλ Airbnb που πήγαμε ήταν εξίσου πολύ ακριβό για αυτά που πρόσφερε. Τα φαλαφελ-άδικα της πόλης είναι απίστευτα, βασικά όπου βλέπεις ουρά από ντόπιους, μπαίνεις χωρίς δεύτερη σκέψη, τρως στο όρθιο και ξανά τρως μέχρι να σκάσεις.
Ειλάτ (Ισραήλ), Άκαμπα (Ιορδανία) και ερυθρά θάλασσα: Πρωί πρωί στο δεύτερο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ που έχουν για τις εσωτερικές πτήσεις (ο Θεός να το κάνει αεροδρόμιο, σαν μεγάλη αποθήκη είναι) για να πάρουμε το αεροπλάνο για Ελάτ. Η πόλη αυτή είναι στο νότιο άκρο του Ισραήλ, φάτσα στην Ερυθρά θάλασσα και στα σύνορα με την Ιορδανική πόλη Άκαμπα. Το εισιτήριο απλής μετάβασης το κλείσαμε σκάρτα 50 ευρώ με την ark airlines. Μπορείς να πας και με λεωφορείο (κοστίζει 17 ευρώ) κάτι το οποίο το προτιμήσαμε στην επιστροφή, έχει διάρκεια 4 ώρες. Ο λόγος που επιλέξαμε την Ελάτ ήταν γιατί θέλαμε με αυτό τον τρόπο να περάσουμε στα σύνορα με Ιορδανία για να δούμε Πέτρα και την έρημο Wadi Rum. Τα μέρη αυτά είναι στην νότια Ιορδανία και αφού δεν μας ενδιέφερε αν δούμε το Αμάν, το πέρασμα μέσω της νότιας πόλης Ελάτ ενδείκνυται αφού και σχετικά γρήγορα περνάς και συνδυάζεις και την ερυθρά θάλασσα.
Λοιπόν, αφού φθάνουμε στην Ειλάτ, μένουμε με τα κοντομάνικά μας (θερινές θερμοκρασίες) και αφού κάνουμε μία μικρή βόλτα στην πόλη (μία πόλη καθαρά παραθεριστική χωρίς κάποιο τρελό ενδιαφέρον) πήραμε ταξί για τα σύνορα (5 λεπτά δρόμος). Εκεί περάσαμε τα σύνορα με τα πόδια και αφού ρίξαμε μία ματιά στην Άκαμπα (τίποτα το ενδιαφέρον), πήραμε ταξάκι και βουρ για την παραλία Japanese Gardens (10 χιλιόμετρα από την Άκαμπα). Ο λόγος? Στην παραλία αυτή έχει τρομερό βυθό για κατάδυση αλλά και για snorkeling (ελληνιστί βουτάς μόνος με την μασκούλα σου και χαζεύεις). Εγώ βούτηξα με την μάσκα μου και έπαθα πλάκα, απίστευτος βυθός, ολοζώντανος κοραλλιογενής ύφαλος με τρομερά ψάρια, πολύ πιο ωραία εμπειρία από την πολυδιαφημιζόμενη Ταϊλάνδη. Το καλό επίσης είναι ότι ο ύφαλος ξεκινάει πολύ κοντά στην παραλία, στα 10 μέτρα περίπου, απλά δεν το χάνεις. Εκτός και εάν πας εντελώς καλοκαίρι που η θάλασσα θα είναι εντελώς καυτή και δεν ξέρω εάν αντέχεις.
Συνεχίζουμε.. από την παραλία αυτή λοιπόν πήραμε ταξάκι και μετά από 2 ώρες διαδρομή φθάσαμε στην Wadi Musa, ένα χωριό δίπλα στην Πέτρα όπου μένει κανείς για να μπορεί να κάνει επίσκεψη στην Πέτρα. Το κόστος? Χωρίς πολλά παζάρια, ένα 35αρι ευρώ, ήμασταν 4 οπότε σκάρτα 9 ευρώ το άτομο… και με καφέ και σνάκ κερασμένο από τον ίδιο…Φθάνοντας στην Wadi musa, πήγαμε να αφήσουμε τα πράγμα στο ξενοδοχείο μας (cleopetra hotel, όχι κάτι το τρομερό αλλά αρκετά αξιοπρεπές με πρωινό και δωρεάν μεταφορά για την είσοδο της Πέτρας την επόμενη μέρα) και κάναμε μία βόλτα στην πόλη… ντάξει, δεν τρελαθήκαμε με την πόλη, αδιάφορη, μένεις αναγκαστικά εκεί για να επισκεφθείς την Πέτρα.
Σύνοψη: την κατάδυση ή έστω την απλή βουτιά με μάσκα στην παραλία που σου είπα στην Ερυθρά θάλασσα δεν την χάνεις.
Πέτρα: Επόμενη μέρα, στις 30, 6.15 το πρωί στην είσοδο, 50 ευρώ εισιτήριο και μπαίνουμε στο πάρκο της Πέτρας. Αξιοθέατο πρώτο το Σικ, ένα πανέμορφο φαράγγι που το διασχίζεις για να φθάσεις στο βάθος του πάρκου, πολύ στενό και εντυπωσιακό. Στο τέλος του Σίκ ξεπροβάλει το θησαυροφυλάκια.
Tip 1: χαρείτε το πρωί, μην το αφήσετε για την επιστροφή γιατί πέφτει σκιά και δεν είναι τόσο εντυπωσιακά τα χρώματα του.
Tip 2: δώσε 5 ευρώ να σε πάει ένας ντόπιος σε ένα ύψωμα ψηλά φάτσα στο θησαυροφυλάκιο για εντυπωσιακές φώτο..
Συνεχίζεις την πορεία του χάρτη για το Μοναστήρι. Στον δρόμο θα δεις και τους βασιλικούς τάφους. ΤΟ μοναστήρι θέλει πολύ περπάτημα με αρκετή ανηφόρα. Βασικά σκέψου ένα πολύ και δύσκολο περπάτημα που έχεις ρίξει στην ζωή σου, κάνε το επί 2 και βασικά δεν το πλησιάζεις. Παρόλα αυτά, δεν χάνεις, τρομερό το μοναστήρι, δεν ξέρω εάν είναι πιο ωραίο από το θησαυροφυλάκιο, και γιατί να διαλέξω βασικά, και έχει ακριβώς απέναντι και έναν όμορφο βράχο για τρομερές φώτο. Επειδή το μοναστήρι έχει πολύ περπάτημα πάμε στο
Tip 3: στον χάρτη που θα σου δώσουνε έχει και άλλα μονοπάτια πέρα του βασικου. ΜΗΝ τα ακολουθήσεις εκτός και εάν είσαι Ολυμπιονίκης. Ο κίνδυνος είναι να διαλυθείς τόσο από τα μονοπάτια που στο τέλος να μην αντέχεις να φτάσεις μέχρι το μοναστήρι. Δες και το μοναστήρι και εάν αντέχεις και έχεις και χρόνο, βλέπεις και τα άλλα μονοπάτια. Εάν το ήξερα τώρα, μόνο για το μοναστήρι ίσως θα έπαιρνα γαϊδουράκι να με πάρει όχι από την αρχή του πάρκου αλλά από τους βασιλικούς τάφους. Ο κίνδυνος βέβαια είναι ότι τα γαϊδουράκια πάνε δίπλα σε γκρεμό αλλά ντάξει, μπορεί και να την σκαπουλάρεις.
Σύνοψη: η Πέτρα είναι μία εμπειρία ζωής, Πήγαινε όσο νωρίς γίνεται και απόλαυσε το. Μπορεί να γκρινιάζω για τα έξτρα μονοπατάκια που έκανα αλλά εάν αντέχεις κάντο. Επειδή δεν έχει κόσμο έχουν κάτι το ιδιαίτερο και συναντάς και ένα δυο στυλ θησαυροφυλάκια (πολύ πιο απλά βέβαια αλλά είναι παντελώς ερημικά και κάνεις ότι θες). Παίρνεις νερό, ντύσου ελαφριά αλλά πάρε και ζεστά ρούχα μαζί σου και σε πολλά σημεία έχει σκιά και τον χειμώνα το κρύο εάν δεν είσαι στον ήλιο θερίζει.
Έρημος Wadi rum: Από πέτρα, παίρνουμε ταξάκι (κανά 30αρι, 7,5 ο καθένας μας) και βουρ για την έρημο Wadi Rum. Στην είσοδο της ερήμου μας περιμένει ο βεδουίνος μας και μας παραλαμβάνει και μας πηγαίνει στην σκηνή μας.
Λίγα λόγια για αυτό: η έρημος Wadi Rum είναι η έρημος που έβλεπες στον Λωρενς της Αραβίας, είναι πανέμορφη, πιο εντυπωσιακή από αυτή στο Ντουμπαι και στο Μαρόκο (το επιβεβαίωσαν παιδιά από την παρέα που πήγαν) και βασικά δεν την χάνεις. Υπάρχουν πολλά camp στο booking που κλείνεις, πολύ φθηνά. Εμείς δώσαμε ένα 50άρι για 2 σκηνές 2 ατόμων (και όταν λέμε σκηνές, μιλάμε για σκηνές γίγαντες με τεράστιο διπλό κρεββάτι μέσα και γενικά πολύ χώρο) και η τιμή περιλάμβανε και φαγητό ψημένο στην έρημο, σούπερ!!!! Εάν δώσεις και κάτι παραπάνω, πας σε camp που έχουν σκηνές όπου ο ουρανός τους είναι από γυαλί οπότε κοιμάσαι βλέποντας τον ουρανό, και ουρανός με σελήνη στην μέση της ερήμου είναι legendary.
Το βράδυ ο βεδουίνος, αφού μας ταΐζει, και μας προσφέρει τσάι γύρω από την φωτιά και αραβικό ψωμί ψημένο στην φωτιά, μας πηγαίνει νυχτερινή βόλτα κάτω από την Πανσέληνο. Μαγεία! Το πρωί, είχαμε κανονίσει στις 6 το πρωί, να μας πάρει ο βεδουίνος να πάμε σε ένα ύψωμα να δούμε ανατολή ηλίου. Μαγεία ξανά! Σιγά σιγά να βγαίνει ο ήλιος μέσα από την έρημο, πανέμορφα. Μετά μας έκανε ο βεδουίνος το κλασσικό σαφάρι με τα τζιπ, (εάν θες κάνεις και με καμήλα) και μας πήγε σε ένα πανέμορφο μέρος να μας βράσει τσάι και να μας ψήσει ψωμάκι. Επιστροφή στο camp, και αναχώρηση για Ακάμπα, περνάμε σύνορα και λεωφορείο για να πάμε στις 31 το βράδυ Ιερουσαλήμ.
Σύνοψη: την έρημο δεν την χάνεις. Είναι τόσο διαφορετικό που μένει χαραγμένο στην μνήμη σου.. θα δεις και το βίντεο παρακάτω και θα καταλάβεις…το βράδυ που κοιμάσαι σε μία σκηνή στην μέση του πουθενά, το πρωί η ανατολή ηλίου, το τσάι γύρω από την φωτιά μαζί με άλλυς ταξιδιώτες από όλα τα σημεία του ορίζοντα.. άλλη φάση, μία από τις πιο κορυφαίες εμπειρίες ταξιδιών που έχω ζήσει…
Ιερουσαλήμ: Στις 31 το βράδυ είμαστε Ιερουσαλήμ. Πάμε με ταξί στο Ibis που έχουμε νοικιάσει (είναι στο κέντρο της πόλης, δυτικά, ένα τέταρτο από τα τείχη της παλιάς πόλης) αφήνουμε τα πράγματα και βουρ για μία πρώτη γεύση της πόλης και για να αλλάξουμε χρονιά. Το δυτικό τμήμα της Ιερουσαλήμ είναι πραγματικά μία όμορφη ευρωπαϊκή πόλη. Πεζόδρομοι, τραμ, μαγαζάκια ωραία και μάρκες πολυεθνικές.. όμορφαα…Μπύρες και φαλάφελ και διανυκτέρευση…
Επόμενη μέρα βόλτα στην παλιά πόλη… Μπαίνουμε περνώντας τα παλαιά τείχη και χανόμαστε στα παζάρια… Πρώτη μας στάση ο Πανάγιος τάφος.. δεν είχε πολύ κόσμο, προσκυνήσαμε τον τάφο και τον Γολγοθά και χαθήκαμε μετά στα στενάκια της παλιάς πόλης… άπειρα, μαγαζιά, όμορφα και γραφικά, μου άρεσε πιο πολύ από τις αγορές της Κωνσταντινούπολης.. ειδικά στα μαγαζάκια του αραβικού τομέα…όλη την ημέρα βόλτες αλλά το βράδυ η παλιά πόλη ερημώνει πολύ.. επειδή όλα τα μαγαζάκια είναι τουριστικά με δερμάτινα, μπαχάρια και τόσα άλλα, μετά τις 5 με 6 πέφτει περενόσπορος.. οπότε έξοδος στην περιοχή γύρω από το ξενοδοχείο μας.
Σύνοψη: στην Ιερουσαλήμ καθίσαμε το βράδυ που γυρίσαμε από Ειλάτ, μία ολόκληρη μέρα και άλλη μία παραπάνω από μισή όταν γυρίσαμε από την Βηθλεέμ. Το δυτικό της κομμάτι είναι όμορφο αλλά και η παλιά πόλη είναι κάτι το τρομερό... ισλάμ, χριστιανοί και Εβραίοι, ο ένας δίπλα και πάνω στον άλλον.. Υπάρχει ένα σημείο στην πλατεία που είναι το τείχος των δακρύων.. ανεβαίνεις και βγάζεις τρομερές φώτο και βλέπεις το τείχος και από πίσω του το τέμενος του ιερού βράχου των Εβραίων…είναι κάτι το μοναδικό, η παλιά πολη σου βγάζει αυτήν την αίσθηση ότι περπατάς σε βιβλικά χώματα… είτε πιστεύεις είτε όχι, την Ιερουσαλήμ πρέπει να την επισκεφθείς.. την παλιά πόλη…ναοί, συναγωγές, τζαμιά, όλα δίπλα, ανταγωνισμοί και έριδες μεταξύ τους ολοφάνερα στην ατμόσφαιρα και όλα αυτά αμπαλαρισμένα με ένα αίσθημα γραφικότητας και βιβλικού στοιχείου, μαγεία..
Όσο αφορά τώρα το θέμα της ασφάλειας… τι μου είπαν: πριν πάω γινόταν χαμός, λέγανε ότι δεν είναι ασφαλής, είχαν σκοτώσει οι Ισραηλίτες κάτι παλαιστινίους στην δυτική όχθη, ακόμα και στην παλιά πόλη είχαν γίνει αρκετά.. και όλα αυτά λόγω της απόφασης του Τραμπ να μεταφέρει την πρεσβεία από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, αναγνωρίζοντας με αυτό τον τρόπο την Ιερουσαλήμ σαν μελλοντική πρωτεύουσα του Ισραήλ. Ακόμα και η πρόξενος της Ελλάδας στο Ισραήλ που μίλησα με απέτρεψε να την επισκεφθώ για λόγους ασφάλειας. Τι είδα: μία χαρά όλα ασφάλεια όσο δεν πήγαινε, ούτε επεισόδια, ούτε πέτρες που λέγανε ότι πετάνε οι Παλαιστίνιοι σε διάφορες σημεία πολυκοσμίας, γενικά πολύ χαλαρά.. πήγα και Βηθλεέμ που ανήκει στην Παλαιστίνη στην Δυτική όχθη, μια χαρά.. μετά από καιρό έμαθα ότι επιτέθηκαν οι Παλαιστίνιοι στον Πατριάρχη μας όταν πήγε να επισκεφθεί την Βηθλεέμ. Τον κατηγορούν ότι πουλάει ακίνητα φιλέτα του Πατριαρχείου στους Εβραίους κάτι που μάλλον ισχύει.. εγώ πάντως δεν ένιωσα κίνδυνο, δεν πήγα στην περιοχή ανατολικά από τα τείχη της παλιάς πόλης που είναι καθαρά μουσουλμανικό (εκεί είναι και το όρος των ελαίων, η Γεσθημανή κτλ.) ακόμα και εάν πάει κάποιος και δει επεισόδια, θα είναι πιστεύω τύπου σαν τις πορείες στην Αθήνα με τους αναρχικούς, κοιτά να τα αποφύγει…δεν πλησιάζει λωρίδα της γάζας και ούτε δυτική όχθη με εξαίρεση την Βηθλεέμ
Όσο αφορά το θρησκευτικό κομμάτι: εμείς σαν παρέα δεν είμαστε της θρησκείας, κάποιος που ενδιαφέρει υπάρχουν στην γύρω περιοχή πολλά μοναστήρια και γενικότερα πολλά θρησκευτικά hotspot.. εάν θέλετε να νιώσετε ακόμα περισσότερο κατάνυξη, μιλάτε με τον φύλακα του Πανάγιου τάφου που είναι Έλληνας από τον πατριαρχείο και σας φέρνει επαφή με τον πρωτοσύγκελο του ναού.. εκεί μόλις ακούσουν Έλληνα, ενθουσιάζονται, να τα μπαγκλαβαδάκια, να οι λεμονάδες, να οι ιστορίες… μα φέρθηκαν πολύ καλά και μας είπαν ότι το ίδιο βράδυ γίνονταν ολονυκτία και να πάμε για πιο prive καταστάσεις.. πήγαμε για την εμπειρία και όχι τόσο για την πίστη, μία παλιά πόλη έρημη, ένας ναός έρημος και λειτουργία στον πανάγιο τάφο πριβέ μαζί με λίγες Ρωσίδες μοναχές… ωραίο, γιατί όχι..
Βηθλεέμ: Την επόμενη μέρα εκδρομή στην Βηθλεέμ ίσα για να δούμε τον Ναό της Γεννήσεως.. με λεωφορείο και εισιτήριο 2 ευρώ.. είναι στο έλεγχο των Παλαιστίνιων, μία πόλη που πας ίσα για να δεις τον ναό της Γεννήσεως.. σαν πόλη δεν λέει και πολλά ενώ η αγορά της είναι αδιάφορα… στον ναό της γεννήσεως για να προσκυνήσεις το κλασσικό σαν αστέρι που είναι το σημείο ο γεννήθηκε ο Χριστός, ετοιμάσου για πολύ σπροξίδι, ειδικά με Ρώσους, μιλάμε για ασφυκτικές καταστάσεις.. Το μεσημέρι επιστροφή και βόλτα στην Ιερουσαλήμ…
Νεκρά Θάλασσα: τελευταία μέρα, νοικιάζουμε αμάξι από Ιερουσαλήμ και το πρόγραμμα ήταν ως εξής: πάμε στην kalia beach, η κοντινότερη παραλία στην Ιερουσαλήμ.. μετά πάμε το αφήνουν στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ και παίρνουμε το αεροπλάνο της επιστροφής… η Νεκρά θάλασσα τώρα… ωραία εμπειρία.. στην παραλία που προανέφερα δίνει κανα 8ευρω αλλά σου προσφέρουν ομπρέλα και το πιο βασικό Ντουζ, γιατί εάν δεν έχεις ντουζ, δεν βουτάς, είναι πολύ το αλάτι… η αίσθηση είναι μοναδική, παίρνεις μαζί σου και μία εφημερίδα - περιοδικό για να βγάλεις την κλασσική αστεία φώτο ότι διαβάζεις αμέριμνος όσο επιπλέεις στον αφρό.. λόγω αλατιού βέβαια δεν αντέχεις πολύ, σε τσούζει όλο το κορμί σου από το αλάτι, και εάν πάει και λίγο και στο στόμα σου θα σου έρθει εμετός… δεν βουτάς κεφάλι…
Φυσικά, το βίντεο του ταξιδιού για την όλη εμπειρία και αναμένω απορίες… ωραίο ταξίδι, καθαρίζεις πολλά από το bucket list σου, και όχι πολύ ακριβά…
Καλή χρονιά με υγεία και πολλά πολλά ταξίδια!!!
