Βιετνάμ Καμπότζη Ταϊλάνδη Ινδοκίνα Χειμώνας 2020

[Παρίσακτος]

Η Ιδέα
Ήθελα από καιρό να κάνω ένα μεγάλο solo ταξίδι, σε προορισμούς που να είναι βολικά για backpackers, οικονομικά, με πολλές δυνατότητες, ωραία κουλτούρα κι ενδιαφέροντα αξιοθέατα, για μεγάλο χρονικό διάστημα διάρκειας μέχρι 2 μήνες. Οι βασικές μου επιλογές ήταν η Ινδοκίνα (ο ορισμός όσων ζητάω παραπάνω) και η κεντρική Αμερική με κόμπο την Κούβα (δηλαδή Κούβα-Μεξικό ή Μεξικό-Γουατεμάλα-Μπελίσε). Η μάχη Βιετνάμ vs Κούβα (δυο προορισμοί που φαντάζομαι πως αλλάζουν ραγδαία κι ενδεχομένως επείγει να τους επισκεφτώ όσο νωρίτερα γίνεται και γι' αυτόν τον λόγο είχαν σημαντική θέση στα ενδεχόμενα που προκρίθηκαν) έδινε κι έπαιρνε, αλλά κάτι η προσφορά της scoot, κάτι ότι η ασιατική επιλογή που θα είναι σαφώς οικονομικότερη (και για να πας αλλά και για να μείνεις, ιδίως για έναν σόλο ταξιδιώτη - η Κούβα ίσως να βολεύει για παρέα, είναι αλλιώς να μοιράζεσαι τα μεταφορικά), με βλέπω μάλλον να καταλήγω στην επιλογή της Ινδοκίνας.
Επειδή είναι πιθανό να μην έχω πολλές φορές την ευκαιρία για πολύμηνα (ας το πούμε) ταξίδια στο εξωτερικό, θέλω να γεμίσω τον χρόνο μου (κι αφήνω για επόμενη φορά Μεξικό/κεντρική Αμερική/Κούβες αλλά και τον δυναμίτη Περού/Βολιβία), άρα ήθελα να συμπεριλάβω περισσότερες από μία χώρες στους προορισμούς μου.

Το πρόγραμμα
Πρόγραμμα δεν υπάρχει ακόμα, αλλά αν τα κλείσω άμεσα πρέπει να έχω μια ιδέα. Σκεφτόμουν να ξεκινήσω από Ανόι, βόρειο Βιετνάμ τουρ, να κατέβω προς Χουέ, Χόι Αν και να καταλήξω Χο Τσι Μιν. Από εκεί Καμπότζη ένα δεκαήμερο, αρχαία και εξερεύνηση στη φύση, με λίγη από σύγχρονη ιστορία, και καταλήγουμε Ταϊλάνδη, κάνα νησάκι (το Kut σκεφτόμουν, με τη βοήθεια ιστορίας του φόρουμ, το οποίο μάλλον επιβεβαιώνεται και από άλλο συμφορουμίτη όπως ανακάλυψα και συμβαδίζει πολύ με τις σκέψεις μου) και Μπανγκόκ για επιστροφή.
Οι μέρες που σκεφτόμουν ήταν 1 μήνας Βιετνάμ (15 μέρες το βόρειο, μια βδομάδα το κεντρικό, άλλη μια το νότιο), 10-12 μέρες Καμπότζη, 12-15 μέρες Ταϊλάνδη (πολλές αλλά δεν θα είναι τόσες κι αν μειωθούν συνολικά από εδώ θα κοπούν). 55 μέρες περίπου δηλαδή (σαν μαξ, ιδανικά 50), προφανώς δίνω περισσότερο χρόνο προς το τέλος ώστε αν κάτι να μου αρέσει (π.χ. Βιετνάμ ή Καμπότζη) να θυσιάσω μέρες από Ταϊλάνδη, που ούτως ή άλλως βγαίνει και ξεχωριστό ταξίδι. Αν από την άλλη βαρεθώ κάπου (π.χ. Βιετνάμ) και καταλήξω Καμπότζη το πρώτο εικοσαήμερο του ταξιδιού θα έχω την επιλογή να ανέβω Λάος κι από εκεί να καταλήξω Μπανγκόκ μέσω Βόρειας Ταϊλάνδης. Οι τόσες μέρες ελπίζω ότι μου δίνουν μια ευελιξία, αλλά ελπίζω να μην καταλήξω να βλαστημάω την ώρα και τη στιγμή που το αποφάσισα.
Επιπλέον, από όλα τα κομμάτια το Βόρειο Βιετνάμ με τραβάει περισσότερο κι ίσως θα ήταν ωραίο να έκλεινα με αυτό (για λόγους κλιμάκωσης), αλλά καλύτερα να προλάβω να το χαρώ όπως του πρέπει και με βάση τα περισσεύματα διαμορφώνω το υπόλοιπο πρόγραμμα.

Το κόστος
Από πειραματισμούς που έκανα στο σάιτ για τυχαίες ημερομηνίες τα αεροπορικά βγαίνουν κάτω από 400Ε (με βαλίτσα), λόγω προσφοράς. Με budget 35Ε/μέρα (κι όχι ιδιαίτερα πιεστικά, αν ισχύουν όσα έχω διαβάσει, εντάξει κάποιες μέρες θα είναι πάνω από το ποσό αυτό (Σίεμ Ριπ) κι άλλες πιο κάτω αν δεν υπάρχουν έξοδα ακριβών εκδρομών) και κάποια εξτραδάκια, το ταξίδι το υπολογίζω σε περίπου 2,500 για 55 μέρες (όλα μέσα). Δεν υπολογίζω μέσα εσωτερικές πτήσεις, αν κι όταν είχα δει μου είχαν φανεί φτηνές, γιατί δεν ξέρω πόσο φτηνά θα είναι να τα κλείνεις δυο τρεις μέρες πριν.

Ερωτήσεις
1) Πιστεύετε ότι είναι καλή η τιμή των αεροπορικών και να την τσιμπήσω ή καλύτερα να περιμένω γιατί μπορεί να βρεθεί αντίστοιχη ή καλύτερη προσφορά μέχρι τον Γενάρη (άρα να μην πάρω την απόφαση υπό την πίεση της προσφοράς)
2)Το μπάτζετ σας φαίνεται οκ για τους παραπάνω προορισμούς;
3)Το μοίρασμα των ημερών; Έχετε κάποια άλλη οπτική, όσοι έχετε επισκεφτεί τα παραπάνω μέρη; Ή ως προς τη σειρά. Όσοι έχετε επισκεφτεί τις παραπάνω χώρες, πού θα μου προτείνατε να δώσω περισσότερο βάρος;
Προφανώς αν κάποιος θέλει να κάνει κάνα crash test των χωρών της Ινδοκίνας για να με πείσει (@Yorgos style), ευπρόσδεκτος.

Τις υπόλοιπες ερωτήσεις, αφότου τα κλείσω (αν), να μην σας ταλαιπωρώ άδικα.

 

[taver]

Καλά το πας, προχώρα. Περισσότερα αργότερα.

 

[Yorgos]

Θα άφηνα την Ταϊλάνδη έξω και θα έβαζα το λαος: λιγότερο τουριστική χώρα, έχει ιστορία και περίεργα αρχαία, πιο οικονομικό από την Ταϊλάνδη και πιο backpacker

 

[x7777]

Πάνω κάτω με τον ίδιο τρόπο είχαμε κινηθεί και εμείς αλλά αντίστροφα. Από Μπανγκοκ για Ανόι μένοντας λίγότερες μέρες Ταιλάνδη.
Με 55 μέρες πάντως θα έβαζα 30 βιετνάμ, 8--10 Καμπότζη και θα σκεφτόμουν τις υπόλοιπες για Βιρμανία (απωθημένο την έχω).

 

[Παρίσακτος]

Ευχαριστώ για την παρότρυνση και τις συμβουλές. Έκλεισα στη βράση εισιτήρια προς Ανόι (φτάνω λίγο πριν το μεσημέρι) και επιστρέφω από Μπανγκόκ (φεύγω απόγευμα από εκεί), συνολικά 48 μέρες με τις δυο αυτές κερδισμένες - οι πτήσεις για/από Λάος δεν έχουν βγει ακόμη για εκείνη την περίοδο, άλλωστε το Λάος συνδυάζεται και με Βόρεια Ταϊλάνδη καλά, να αφήσουμε και τίποτα για επόμενο ταξίδι στην περιοχή άμα μας αρέσει, αλλά είπαμε, παίζει ακόμη ανάλογα με το πρόγραμμα και ό,τι ανακαλύψω, οι μέρες αρκετές είναι για να έχω μια ελαστικότητα. Το αυτό και για τη Μιανμάρ (που μάλλον υπάγεται στους υπό κίνδυνο από τουριστική αλλοτρίωση προορισμούς, σαν το Βιετνάμ), αν και δυσκολότερο να τη συνδυάσω, η οποία φαντάζομαι ότι γίνεται κι αυτόνομο ταξίδι.

Είδα ότι θα πετύχω και τη βιετναμέζικη πρωτοχρονιά την περίοδο που θα είμαι στη χώρα, δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, θα το ανακαλύψω φαντάζομαι σε κάμποσους μήνες.

 

[Yorgos]

Το Βιετνάμ έχει αλλοτριωθεί εδώ και δεκαετίες, η Μιανμάρ είναι που θα έπρεπε να επείγει.

 

[Παρίσακτος]

Επανέρχομαι με ορισμένες απορίες για να κλείνω ορισμένα ζητήματα:
Αρχικά να υπενθυμίσω ότι θα έχω 48 μέρες, εκ των οποίων τις 28 χοντρικά τις υπολογίζω για το Βιετνάμ, που για μένα έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στους βασικούς τομείς (πόλεις, φύση, ενδιαφέρουσα πρόσφατη ιστορία, κουλτούρα, πολυπολιτισμικό προφίλ, φαγητό). Ενώ του δίνω τις περισσότερες μέρες, φοβάμαι ότι θα αφήσω και τα περισσότερα υπόλοιπα τόσα ενδιαφέροντα πράγματα που έχει (εκτός αν με απογοητεύσει πολύ και το περάσω εν τάχει, ή αν μου τα χαλάσει ο καιρός, οπότε εκεί μπορεί να μπει και το Λάος στο πρόγραμμα, οπότε πρέπει να είμαι προετοιμασμένος να αλλάξω τον προγραμματισμό μου). Λογικά μετά Καμπότζη για αρχαία (Άνγκορ και άλλοι ναοί) και λίγη πολιτική ιστορία (πρωτεύουσα), ίσως και φύση, και καταλήγω στην Μπανγκόκ, για 3-5 μέρες, ώστε να πάρουμε και λίγη δόση από σύγχρονη μεγαλούπολη, απ' όπου αναχωρώ για Ελλάδα, και στο ενδιάμεσο πιθανολογώ κάνα νησάκι για κάποιες μέρες.
Έχουμε και λέμε:
1. Πόσες μέρες θεωρείτε ιδανικές για το Λάος, ώστε να πάρει κανείς μια καλή ιδέα χωρίς πασαλείμματα; Βάσει όσων έχω βρει, το Λάος είναι περισσότερο χώρα που τη βιώνεις κι όχι που τη βλέπεις, όπου δεν πας για να δεις αξιοθέατα (όπως π.χ. τους ναούς της Καμπότζης) αλλά για να μπεις στην ατμόσφαιρά της. Έχω βρει ενδιαφέροντα στοιχεία, διάσπαρτα όμως, είτε αρκετά νότια είτε Luang Prabang και πέριξ, χωρίς όμως κάτι να με τραβάει όπως στους άλλους προορισμούς τόσο ώστε να χρειαστεί να κάνω την παράκαμψη. Από το να πάω για να πω ότι πήγα, προτιμώ να μην πάω καθόλου, εκτός αν τα ενδιαφέροντά του είναι περιορισμένα και μπορεί να βγουν άνετα και σε μια βδομάδα -ή με το να επιλέξω π.χ. μόνο τον Νότο, παίρνω μια καλή ιδέα-, οπότε εκεί αλλάζει το πράγμα.
2. Καμπότζη αντίστοιχα; Σκέφτομαι 2 μέρες Πνομ Πεν και 4-5 Σίεμ Ριπ στα σίγουρα και μάλλον άλλες 3-4 πιο ζούγκλα φάση, τύπου Ratanakiri ή Mondulkiri ή κάποιο αντίστοιχο μέρος με ευκολότερη πρόσβαση, για να σπάσω με λίγη φύση τους την παραμονή μου στη χώρα. Έχει κανείς επισκεφτεί τις παραπάνω περιοχές να μου πει μια γνώμη/πρόταση; Φαντάζομαι πολλά ζητάω, απλώς υπάρχουν αρκετοί πολυταξιδεμένοι ανάμεσά μας. Συνολικά υπολογίζω 7-15 μέρες στην Καμπότζη, ανάλογα με το τι θα αποφασίσω να συμπεριλάβω (βλ. 3).
3. Νησάκι για λίγο άραγμα στο δεύτερο σκέλος του ταξιδιού; Είχα την Ταϊλάνδη στο πρόγραμμα για τον συγκεκριμένο σκοπό (Koh Chang και Kut κυρίως, που είναι και κοντά), αλλά δεδομένου ότι η Ταϊλάνδη είναι εύκολος προορισμός και μπορεί να με ξαναβγάλει εκεί ο δρόμος μου, μήπως να στραφώ προς Koh Rong που διαβάζω αντίστοιχα καλά πράγματα και θεωρώ δυσκολότερο να επισκέπτομαι στο μέλλον; Έχει κανείς εμπειρία από τους παραπάνω προορισμούς; Ή κάποια άλλη βολική επιλογή εκεί κοντά (όχι Πουκέτ δηλαδή).

 

[poised]

Θα σου μιλήσω ως backpacker που έκανε παρόμοιο ταξίδι πριν 2 χρόνια (περίπου την ανάποδη διαδρομή) σε 3 μήνες συνολικά με μόνα αεροπορικά το πήγαινε και έλα Ελλάδα (τα υπόλοιπα λεωφορεία, τρένα και φέρι).

Πρώτον, αν δεν οδηγάς μηχανάκι... μάθε. Θα έχεις ε-ντε-λως καλύτερη εμπειρία, θα γλιτώσεις πολλά λεφτά σε τουριστικά τουρ και θα κάνεις το δικό σου, ελεύθερο πρόγραμμα.

Στα επιμέρους:
- 30 μέρες ίσως είναι πολλές στο Βιετνάμ εκτός και αν έχεις σκοπό να αράξεις (δεδομένου ότι ξεκινάς από εκεί θα έχεις αντοχές να το "τρέξεις" τις πρώτες μέρες). Βγαίνει σε 20-25. Τα μέρη που συνήθως δε βλέπουν οι περισσότεροι (off the beaten path) είναι η Da Nang, προσωπική αγαπημένη (σκοπεύω να γράψω οδηγό), η "ορεινή" Da Lat με πολύ εσωτερικό τουρισμό, η Muy Nhe για κάτι διαφορετικό (εμένα μου άρεσαν και οι παραλίες και τα ψαροχώρια), ενώ και η Quy Nhon είναι σχετικά ενδιαφέρουσα για την μη τουριστική πλευρά του Βιετνάμ, έχει μια ατέλειωτη ελάχιστα χρησιμοποιούμενη παραλία και μία αποκλεισμένη πρώην παρθένα αλλά νυν εμποροποιημένη που πας με καράβι. Εκεί βλέπεις το Βιετνάμ όπως ήταν 10 χρόνια πίσω και θα καταλάβεις πως αλλάζει ραγδαία. Θα σου έλεγα να αποφύγεις εντελώς το δέλτα του μεκόνγκ ως τίγκα τουριστικό και ως κάτι που θα ξαναδείς πιο αυθεντικό αλλού (άποψή μου, δε την μοιράζονται όλοι) ενώ η Σαιγκόν για 2 άντε 3 μέρες αρκετή. Η διαδρομή Nha Trang προς Da Lat και Da Lat προς Muy Nhe είναι εξαιρετικά δύσκολη (ειδικά ο δεύτερος πολύ κακός δρόμος) αλλά βλέπεις απίστευτα μέρη πάνω στα βουνά. Εγώ χαίρομαι που το έκανα μια φορά στη ζωή μου αλλά έχω ορκιστεί ότι δε το ξανακάνω. Τα υπεραστικά λεωφορεία (όχι minivan) στο Βιετνάμ (και μερικά σε Καμπότζη) είναι σαν μίνι κρεβάτια και οι 6-8-10 ώρες περνάνε σχετικά άνετα. Σε γενικές γραμμές σε παραλαμβάνουν από και συνήθως σε πηγαίνουν στο κατάλυμα μέσα στη τιμή (αν το έχεις ζητήσει) και γλιτώνεις ταλαιπωρία. Από Hoi An μη πας My Son, θα τα δεις 100 φορές πιο όμορφα στο Άνγκορ.

- Στη Καμπότζη όσοι ξέρουν αγγλικά και μπορείς να συνεννοηθείς δε βλέπουν το πρόσωπό σου αλλά δολάρια, προσπαθούν να σε κοροϊδέψουν και κλέψουν με πανάκριβες τιμές ή κομπίνες για δυτικούς, κάτι πολύ κουραστικό και που σου χαλάει την εμπειρία (παντού υπάρχει αυτό αλλά εκεί είναι η επιτομή). Δύο μέρες στην Πνομ Πεν είναι υπεραρκετές για να δεις τα μέρη μαζικής δολοφονίας επί των ερυθρών χμερ. Σου προτείνω να μην πας καν στην Σιχανούκβιλ αλλά αντί αυτού στην Μπάταμπανγκ. Ο "εθνικός" δρόμος είναι εξαιρετικά επικίνδυνος οπότε διάβασε κριτικές για την εταιρία λεωφορείων που θα διαλέξεις. Η πόλη έχει μικρό τουριστικό ενδιαφέρον, αξίζει μια σπηλιά με δισεκατομμύρια νυχτερίδες, αλλά στη πόλη δε βλέπουν τουρίστες και οι άνθρωποι είναι αυθεντικοί. Εκεί είναι το μόνο σημείο που δεν ένιωθα απέραντη κατάθλιψη ή απογοήτευση σε αυτή τη χώρα. Από Μπάταμπανγκ παίρνεις το καράβι μέσα από τη λίμνη ως την σίεμ ριπ για μια (ακριβοπληρωμένη σα δυτικός) αλλά αυθεντική εμπειρία μέσα από τη μεγαλύτερη λίμνη της Ασίας όπου θα δεις φύση και την αυθεντική ζωή των ανθρώπων σε πλωτά χωριά. Περισσότερα απ' όσα θα έβλεπες με "τουρ" από την Siem Riep σε 3πλασια τιμή αλλά σχετικά άβολα στα ξύλινα μαδέρια. Για το Άνγκορ τρεις μέρες είναι πολύ αλλά το βλέπεις άνετα, γίνεται σε δύο ή και σε μία υπερξαντλητική μέρα αν θες να το κάνεις πιο οικονομικά (το 3ημερο εισιτήριο νομίζω είχε 70 δολάρια της μίας μέρας 27). Από εκεί φύγε ευθεία σύνορα για Ταϊλάνδη. Απέναντι από τα σύνορα μπορείς να πάρεις τρένο για Λάος (μετεπιβίβαση) ή για Μπανγκογκ ή για τα νησιά που θες, το τρένο είναι σχεδόν τζάμπα, ασφαλές και αξίζει την εμπειρία.

- Το Λάος έχει τα ίδια προβλήματα που έχει και η Καμπότζη, υπάρχουν κυκλώματα που εκμεταλλεύονται τους ξένους διαχειριζόμενοι τους λίγους που ξέρουν αγγλικά. Θα πληρώσεις πχ 20 δολάρια για βανάκι, ο υπάλληλος με τα αγγλικά θα πάρει 2, ο κράχτης που σε έφερε βαριά 1, το εισιτήριο για το βανάκι θα είναι 3 δολάρια και τα υπόλοιπα θα τα τσεπώσει η μαφία. Δύσκολα μπορείς να βγεις εκτός κυκλώματος (και να συνεννοηθείς γενικά) αλλά οι άνθρωποι είναι πιο ευγενικοί και το φαγητό καλό και ασφαλές σε σχέση με Καμπότζη. Τα χαμόγελα θα σου μείνουν αξέχαστα, περισσότερο και από την Ταϊλάνδη. Δεν σου προτείνω να κάνεις διαδρομή από/προς "χίλιες λίμνες" γιατί είναι πολύ κουραστική και έχει ατέλειωτες ώρες με το λεωφορείο, αλλά αυτό αν μπορεί κάποιος να το κάνει με δικό του μεταφορικό και στάσεις κατ' επιλογή αξίζει γιατί βλέπεις το "πραγματικό" Λάος που ο χρόνος έχει σταματήσει. Από Vientane σε Lua Prabang είναι η στάνταρ διαδρομή και από εκεί μπορείς να βγεις στο τριεθνές "χρυσό τρίγωνο" (προς θεού, μη πάρεις τη μαούνα από το ποτάμι θα κόψεις φλέβες) και να περάσεις πάλι Ταϊλάνδη (Chiang Mai).

- Στην Ταϊλάνδη, άνετα μπορείς να περάσεις ως και 10 μέρες στο βορά πριν κατέβεις προς τα κάτω. Αν έχεις δει το Angkor η στάση στην Ayutaya είναι μάλλον περιττή, αν και μισή μέρα για μια ποδηλατόβολτα στην αρχαία πόλη χωρίς να δεις τους αδιάφορους ναούς δεν είναι και άσχημη ιδέα. Είμαι σίγουρος ότι για Ταϊλάνδη θα βρεις πολλές παραπάνω πληροφορίες μιας που είναι πολύ πιο επισκέψιμη. Ανάλογα την περίοδο που θα πας (τσέκαρε τους μουσώνες) τα λιγότερο τουριστικά νησιά πέριξ του Πουκέτ και Κράμπι ή από πάνω από το Σουρατάνι δεν είναι και άσχημα.

Τέλος, σκέψου σοβαρά μία πλήρη ταξιδιωτική ασφάλιση με επαναπατρισμό, αχρείαστη να είναι αλλά άμα περάσεις Καμπότζη και Λάος, είναι καλύτερα να πας κατ' ευθείαν αεροδρόμιο απ' ότι νοσοκομείο για ότι προκύψει και δεν υπερβάλλω καθόλου.

 

[taver]

Γενικά καλά τα λες, αλλά:

Από Hoi An μη πας My Son, θα τα δεις 100 φορές πιο όμορφα στο Άνγκορ.

Μα είναι άλλος πολιτισμός και διαφορετική χρονική περίοδος. Τι σύγκριση είναι τούτη;

μέσα από τη μεγαλύτερη λίμνη της Ασίας

Κασπία, (Αράλη), Βαϊκάλη... Ας μην τα παραλέμε.

Αν έχεις δει το Angkor η στάση στην Ayutaya είναι μάλλον περιττή

Δες παραπάνω. Δεν τα πας και πολύ καλά με την αρχαιολογία, ή είναι ιδέα μου;

 

[Παρίσακτος]

Σ’ ευχαριστώ για τα σχόλια @poised!

Αυτό για το μηχανάκι το έχω υπόψη –οδηγώ κανονικά– απλώς όχι για αγορά όπως κάνουν πολλοί (μου φαίνονται μεγάλες οι αποστάσεις και στις πόλεις η κατάσταση φαίνεται λίγο Κάιρο σε έκδοση moto, που δεν θα μου τη συνιστούσα), αλλά για ενοικίαση σε συγκεκριμένα σημεία (Ha Giang ανάλογα με τον καιρό, καμιά μονοήμερη στην Καμπότζη, πιθανόν Hue προς Hoi An αν γίνεται). Σκέφτομαι να βγάλω και το διεθνές μ’ αυτά που διαβάζω, να έχω το κεφάλι μου ήσυχο αν με σταματήσει πουθενά η αστυνομία.

Γενικά για το Βιετνάμ οι 3 βδομάδες τουλάχιστον υπολογίζω πως θα είναι στο βόρειο (Ανόι, Βορράς, κάτι προς Halong Bay) και στο κεντρικό τμήμα (Phong Nha, Hue, Hoi An) που μου φαίνονται πιο ενδιαφέροντα κομμάτια από τον νότο, για τον οποίο σκεφτόμουν κάνα 3άρι μέρες (Σαϊγκόν, με καμιά μονοήμερη βόλτα στο δέλτα του Μεκόνγκ, αν κι επιβεβαιώνεις τους φόβους μου για το συγκεκριμένο, ή sand dunes αν φτάσω εκεί νωρίτερα απ’ ό,τι περίμενα). Da Nang είναι πιθανό να κάνω ένα πέρασμα (ίσως και λόγω πτήσης προς HCMC, αν και την περίοδο που πάω είναι η χειρότερη δυνατή από οικονομική πλευρά), Dalat μου φαίνεται πολύ απομακρυσμένη από τα υπόλοιπα και, αν και όμορφη, αρκετά ευρωπαϊκή για να αξίζει η παράκαμψη (μπορεί να κάνω και λάθος). Την Quy Nhon δεν την ήξερα καν, αν φτάσω να φεύγω νωρίς στον προγραμματισμό μου από το Χόι Αν, ίσως να είναι καλή στάση, κι άρα να έχουν νόημα κι οι υπόλοιπες περιοχές που προτείνεις.

Για Καμπότζη, η Sihanoukville είναι αναγκαστικό πέρασμα για τα νησιά, οπότε αν κινηθώ προς αυτά, θα κάνω (μικρή, ευελπιστώ) στάση. Την Μπάταμπονγκ την περίμενα πιο τουριστική με τα τρενάκια κλπ και δεν με πολυψήνει – βέβαια, αν βιώσω την ίδια κατάθλιψη θα το σκεφτώ διαφορετικά, μπας κι αποδειχθεί η θεραπεία. Μου αρέσει όμως η ιδέα σου με τη λίμνη. Είχες επισκεφτεί κάποιο νησάκι; Kampot/Kep μήπως; Πήγες σε κάποιον άλλον απομακρυσμένο ναό εκτός Άνγκορ Γουατ;

Για το τελευταίο που λες, μου έκανες την καρδιά περιβόλι (όχι, για την ασφάλιση, αυτή την έχω στο πρόγραμμα, για το τι μπορεί να μου λάχει εκεί πέρα).
Σ’ ευχαριστώ για τις συμβουλές σου.

 

[poised]

Γενικά καλά τα λες, αλλά:

Μα είναι άλλος πολιτισμός και διαφορετική χρονική περίοδος. Τι σύγκριση είναι τούτη;
Δες παραπάνω. Δεν τα πας και πολύ καλά με την αρχαιολογία, ή είναι ιδέα μου;

Ναι, δεν με απασχολεί καθόλου η αρχαιολογία, μόνο αισθητικά το προσεγγίζω το ζήτημα. Δηλαδή μπορεί να είναι πέντε πέτρες χαλάσματα 200 ετών σε μέρος που μου δημιουργεί δέος και να γουστάρω και τα πιο σημαντικά ευρήματα 5000 ετών να τα προσπεράσω εντελώς αδιάφορα, ίσως έπρεπε να το πω εξ' αρχής γιατί φαντάζομαι σε κάποιους που έχουν πάθος τους πέσανε τα μαλλιά. Οπότε ναι, η My Son είναι στα μάτια μου αδιάφορη και δεν αξίζει τα λεφτά ούτε το χρόνο.

Κασπία, (Αράλη), Βαϊκάλη... Ας μην τα παραλέμε.

Σωστά, εννοούσα η μεγαλύτερη λίμνη στη ΝΑ Ασία. Συγνώμη και πάλι για τα πιθανά λάθη και για να μη παρεξηγηθώ, δεν το παίζω δάσκαλος ή "αρχηγός" σε γκρουπ, για τα ταξίδια που έχω κάνει μεταφέρω (εδώ και σε φίλους) τις εμπειρίες μου, μπορεί να διαφωνεί κάποιος, μπορεί εγώ να ήμουν τυχερός ή άτυχος με κάτι που είδα, απόψεις είναι και δεν υπάρχει "αλήθεια" εκτός από τους σεξ πίστολ.

Σκέφτομαι να βγάλω και το διεθνές μ’ αυτά που διαβάζω, να έχω το κεφάλι μου ήσυχο αν με σταματήσει πουθενά η αστυνομία.

Το διεθνές δίπλωμα είναι άχρηστο, στο Βιετνάμ, Καμπότζη και Λάος δεν αναγνωρίζεται καν, μόνο στην Ταϊλάνδη νομίζω κάτι γίνεται αλλά και πάλι αν θυμάμαι μόνο για τα αυτοκίνητα. Η μόνη χώρα στη ΝΑ Ασία που επίσημα το αναγνωρίζει σε επίπεδο κράτους είναι η Ταιβάν απ' όσο θυμάμαι.

Γενικά αν έχεις ατύχημα ισχύει το "θα συνεννοηθούν οι οδηγοί" και κατά πάσα πιθανότητα θα την πληρώσεις εσύ ως δυτικός ακόμα και αν έχεις δίκιο. Τουλάχιστον κοίτα να φοράς κράνος για να σε καλύπτει τυπικά η ασφάλισή σου (για την υγείας μιλάω, οδική δεν υπάρχει) γιατί αν δεις πως είναι τα κράνη θα καταλάβεις ότι είναι για να μη δίνεις στόχο να σε γράψουν και όχι για ασφάλεια.

Με έχουν σταματήσει μόνο μία φορά στην Ταϊλάνδη και το παλιό ελληνικό τρίπτυχο που γράφει τα Α, Β, C και ξεκάθαρα δείχνει το μηχανάκι ήταν αρκετό για να μη με γράψουν. Δηλαδή αν δείχνεις ότι έχεις _κάποιο_ δίπλωμα για μηχανάκι είναι αρκετό, οι περισσότεροι ξένοι δεν έχουν τίποτα. Από κει και πέρα αν θέλουν μπαξίσι, φροντίζεις να έχεις λίγα λεφτά, αντίστοιχα των 3-5-10 ευρώ στο πορτοφόλι και τα υπόλοιπα αλλού ώστε να σου πάρουν μόνο αυτά (και με αντίδραση τύπου "μου παίρνεις όλα τα λεφτά τι θα κάνω"). Στο Βιετνάμ επιτρέπεται να οδηγάς μηχανάκι μόνο με τοπική άδεια την οποία μπορείς να βγάλεις μόνο αν έχεις residence card και στην Μυανμάρ απαγορεύεται γενικά για ξένους, άλλο που ελάχιστα εφαρμόζεται. Συμπέρασμα παράνομος θα είσαι ότι και να κάνεις αλλά δεν παίζει ρόλο.

Στη Καμπότζη (όλη πλην Σιχανούκβιλ) και στο HCM θα σου πρότεινα να μην οδηγήσεις, στα υπόλοιπα μέρη παλεύεται η κατάσταση, πας αργά με συνεχή προσοχή και χωρίς ξαφνικές αλλαγές πορείας ακόμα και άμα βλέπεις κάποιον να έρχεται κατά πάνω σου και σιγά σιγά θα συνηθίσεις.

Για το πλάνο για Βιετνάμ συμφωνώ γενικά, ίσως υπολογίζεις πολλές μέρες στο βορά αλλά θα το δεις στη πράξη - σου αρέσει; κάθεσαι, δε σου αρέσει; φεύγεις

Άσε καλύτερα την Quy Nhon εκτός και αν σου μείνει χρόνος φάτον στην Ταιλάνδη. Στα sand dunes θα έλεγα πήγαινε (στη Mui Ne, τη σκότωσα ορθογραφικά στο πρώτο μήνυμα) δεν είναι πολύ μακριά από HCM και αν ο καιρός είναι καλός εμένα μου άρεσε πολύ το περιβάλλον με το δρόμο δίπλα στη θάλασσα και τις εκατοντάδες ψαρόβαρκες, σχεδόν μου θύμισε κάτι επαρχιακά μέρη στην Ελλάδα. Όμως εκεί έχουν ένα στάνταρ σημείο στον δρόμο για τη λευκή άμμο που γράφουν μηχανάκια με ξένους σα γραμμή παραγωγής, εγώ την γλίτωσα από τύχη γιατί με προσπέρασε φορτηγό και έκανα ότι δεν τους είδα, όποιον γνώρισα που πέρασε από εκεί τον σταμάτησαν, απλά πληρώνεις το "πρόστιμο" και φεύγεις.

Για Καμπότζη, ήθελα αρχικά να περάσω απέναντι στα νησιά από Σιχανούκβιλ αλλά είχε μία βδομάδα συνεχή βροχή, άκουσα μέτριες προς κακές εμπειρίες για τις συνθήκες από άλλους ξένους που είχαν γυρίσει, με είχε πιάσει πόνος στο στομάχι που οδήγησε σε πυρετό-διάρροια, μου την είχε δώσει και με την "ακρίβεια" όπου το μικρότερο denomination για ξένους ήταν το 1 δολάριο (ένα το μπουκάλι το νερό, ένα το άβραστο αυγό, ένα το πακέτο noodle) και αποφάσισα να τους μουτζώσω και να πάω Βιετνάμ. Στη Καμπότζη πήγα και σε δύο τοπικές επαρχίες που είχα γνωστούς αλλά εκτός από κάτι βουδιστικά δεν είχαν τίποτα το ιδιαίτερο για ξένους και γι αυτό δεν τα αναφέρω.

 

[Παρίσακτος]

Για την οδήγηση, απ' όσο διάβασα στο Βιετνάμ αναγνωρίζεται το IDP (και το βιετναμέζικο δίπλωμα), αν και δεν βρήκα κάποια επίσημη πηγή (βλ. κράτος του Βιετνάμ). Αν βρω κάτι θα το παραθέσω, σε περίπτωση που το χρειαστεί και κάποιος άλλος. Σαφώς, αν κανείς έχει κάποια πληροφόρηση, να τη μοιραστεί μαζί μας.

Για Καμπότζη σκεφτόμουν το Σιμ Ριπ, κυρίως, για μηχανή, ώστε να επισκεφτώ κάποιον πιο απομονωμένο ναό μες στη ζούγκλα για μια φάση πιο Ιντιάνα Τζόουνς. Βέβαια εκεί υπάρχει ο κίνδυνος των ναρκών, οπότε ανάλογα με το τι βρω, θα κινηθώ αντιστοίχως. Επίσης έχω στα maybe-visit μέρη και το Mondulkiri, ανάλογα με το πώς πάει το πρόγραμμα.

Ευχαριστώ και πάλι για τις απαντήσεις σου. Καλή χρονιά!