Ιράν ΙΡΑΝ : στη Γη των Αρίων

[jimp]

To καλύτερο πασχαλινό δώρο.
Το περίμενα πώς και πώς και χαίρομαι που το έπραξες.
Με ενδιαφέρει η γυναικεία οπτική και τα συναισθήματά σου για την υπέροχη αυτή χώρα, και η γραφή σου με αποζημιώνει.

Συμφορουμίτες μη το διυλίζετε, πηγαίνετε. Το Ιράν είναι απλά μοναδικό!

Τώρα στο τραπέζι προσπαθούσα να πείσω 3 άτομα να κανονίσουμε ταξίδι στο Ισραήλ. όταν είπα τη λέξη Ιράν νόμιζα πως με είχε απαγάγει ήδη τζιχαντιστής με αυτά που άκουγα. Πιστεύω πως δύσκολα θα κανονίσει κάποιος για Ιράν, δυστυχώς βεβαίως βεβαίως...

 

[hydronetta]

Τώρα στο τραπέζι προσπαθούσα να πείσω 3 άτομα να κανονίσουμε ταξίδι στο Ισραήλ. όταν είπα τη λέξη Ιράν νόμιζα πως με είχε απαγάγει ήδη τζιχαντιστής με αυτά που άκουγα. Πιστεύω πως δύσκολα θα κανονίσει κάποιος για Ιράν, δυστυχώς βεβαίως βεβαίως...

Λανθασμένη εντύπωση. Στο σιιτικό Ιράν δεν γίνονται ούτε έγιναν ποτέ απαγωγές (με εξαίρεση την ταραγμένη περίοδο της ισλαμικής επανάστασης) και ο κόσμος είναι αφάνταστα φιλόξενος και ευγενικός με τους αλλοδαπούς.
Ο τζιχαντισμός (όπως ορθά αναφέρει κι η Φένια) είναι φρούτο που ευδοκιμεί στους κόλπους των αράβων και λοιπών σουννιτών. Καλό είναι να τα ξεκαθαρίσουμε γιατί είναι τρομερά άδικο.

 

[katkats]

Ανυπομονώ για τη συνέχεια. Ελπίζω να μην πας πουθενά το Πάσχα και να αφιερωθείς στο γράψιμο!

 

[dimosf]

Λανθασμένη εντύπωση. Στο σιιτικό Ιράν δεν γίνονται ούτε έγιναν ποτέ απαγωγές (με εξαίρεση την ταραγμένη περίοδο της ισλαμικής επανάστασης) και ο κόσμος είναι αφάνταστα φιλόξενος και ευγενικός με τους αλλοδαπούς.
Ο τζιχαντισμός (όπως ορθά αναφέρει κι η Φένια) είναι φρούτο που ευδοκιμεί στους κόλπους των αράβων και λοιπών σουννιτών. Καλό είναι να τα ξεκαθαρίσουμε γιατί είναι τρομερά άδικο.

Και μάλιστα προσπαθούν να διαχωρίσουν τη θέση τους από τους τζιχαντιστές με διάφορες ενέργειες, όπως το να ανοίξουν τεμένη που προορίζονταν μόνο για μουσουλμάνους.

 

[jimp]

Λανθασμένη εντύπωση. Στο σιιτικό Ιράν δεν γίνονται ούτε έγιναν ποτέ απαγωγές (με εξαίρεση την ταραγμένη περίοδο της ισλαμικής επανάστασης) και ο κόσμος είναι αφάνταστα φιλόξενος και ευγενικός με τους αλλοδαπούς.
Ο τζιχαντισμός (όπως ορθά αναφέρει κι η Φένια) είναι φρούτο που ευδοκιμεί στους κόλπους των αράβων και λοιπών σουννιτών. Καλό είναι να τα ξεκαθαρίσουμε γιατί είναι τρομερά άδικο.

Εδώ εμείς καλά τα λέμε και τα αναλύουμε, αν ο άλλος όμως λέει πως δεν πάει ούτε στην Πολη γιατί γίνονται διάφορα, τότε τι να πω και τι να καταλάβουν.

 

[hydronetta]

Εδώ εμείς καλά τα λέμε και τα αναλύουμε, αν ο άλλος όμως λέει πως δεν πάει ούτε στην Πολη γιατί γίνονται διάφορα, τότε τι να πω και τι να καταλάβουν.

Αυτοί χάνουν πάντως…

 

[fenia42]

Αν κάποιος μπορεί να παρακάμψει την Τεχεράνη θα του έλεγα να το κάνει. Είναι μια τεράστια χαοτική άχρωμη τσιμεντούπολη. Δίπλα της το Κάιρο φαντάζει μητρόπολη. Τα μόνα αξιοθέατα που αξίζουν είναι το Παλάτι και το Μουσείο Διαμαντιών, τα οποία όμως έχουν περίεργα ωράρια και δεν είναι ανοιχτά κάθε μέρα. Κυκλοφοριακό χάος, καυσαέριο, τσιμεντένια άχρωμα – άοσμα κτήρια και τσαντόρ ξεχυμένα στους δρόμους. Που και που ένα τζαμί ξεπρόβαλε δειλά, αλλά κι αυτό αδιάφορο. Και σε κάθε μα κάθε γωνία, ολόιδια μικρά μαγαζάκια που πουλούν από χυμούς και παγωτά μέχρι βίδες, χτένες, ανταλλακτικά, σημαίες . Η ραχοκοκαλιά της οικονομίας του Ιράν φαίνεται πως είναι αυτά τα μαγαζάκια, θυμίζει ίσως Ελλάδα του ’60 . Μεσ’ από τα ξέφρενα κορναρίσματα και τα παράξενα αυτοκίνητα που δε γνωρίζω ένα πράγμα μου τραβάει την προσοχή : οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι είναι γλυκομίλητοι, ήρεμοι, χαρούμενοι, χαμογελαστοί. Αυτή η ηρεμία τους με μαγεύει αμέσως, είναι μια ηρεμία που μόνο στη νοτιοανατολική Ασία μπορεί να βρει κανείς. Κι όμως, να τη, μπροστά μου, στο ισλαμικό Ιράν. Δεύτερη παρατήρηση : από πουθενά δεν ακούς μουεζίνηδες. Κι εδώ έγκειται η βασική διαφορά με τους Σουνίτες. Οι Σιίτες προσεύχονται μόλις 3 φορές την ημέρα, κι όχι πέντε. Αυτό στον πρακτικό τομέα. Στο θεωρητικό τομέα, το πρόβλημα εντοπίζεται στη διαδοχή του Μωάμεθ. Κατά τους Σιίτες, ο διάδοχος είναι ο γαμπρός του Μωάμεθ , Αλή καθώς οφείλει ο χαλίφης να’ ναι κάποιος από την οικογένεια του Μωάμεθ. Επίσης, ο σιιτικός κλάδος του Μουσουλμανισμού είναι και λιγότερο αυστηρός και συντηρητικός. Εγώ βέβαια ως γυναίκα εντόπισα και μια άλλη , ειδοποιό διαφορά : οι Ιρανοί εν αντιθέσει με όλους τους άλλους ( σουνίτες) Μουσουλμάνους που έχω επισκεφτεί σε Αίγυπτο Τουρκία και Μπαχρέιν διαφέρουν σε κάτι πολύ βασικό, δε κοιτάν τις γυναίκες σα λιγούρια! Και δεν υπάρχει περίπτωση να τις αγγίξουν, για κανένα λόγο!

Εκείνο που μου έλειπε απεγνωσμένα όμως είναι να πιω έναν καφέ, ή έστω ένα τσάι τέλος πάντων, ή κάπου να ξαποστάσω. Ο καφές όπως γρήγορα διαπίστωσα είναι ένα θέμα που πονάει στο Ιράν.. Με την πρώτη ματιά καταρχάς δεν έβλεπες ούτε καφετέριες ούτε εστιατόρια. Κι αυτό γιατί ήταν όλα κρυμμένα σε υπόγεια ή σε στοές, και οι επιγραφές φυσικά στα φαρσί. Κάποια στιγμή υπέπεσε στην αντίληψή μου σε μια στοά ένα μαγαζί το οποίο ήταν καφέ-εστιατόριο. Ήμουν έτοιμη να παραδοθώ στην πρώτη μου ιρανική γαστριμαργική κραιπάλη. Μέχρι εκείνη την ώρα η μόνη μου επαφή με την ιρανική κουζίνα ήταν μια επίσκεψη στο εστιατόριο Αναχίτα, στο Χαλάνδρι. Φυσικά, όπως οπουδήποτε στον κόσμο η ντόπια κουζίνα είναι σαφώς ανώτερη.

Το ντεκόρ του μαγαζιού το έλεγες και καλτ. Στη μέση δέσποζε ένα μικρό σιντριβάνι και γύρω γύρω υπήρχαν δωμάτια –οντάδες με ξύλινα καθίσματα σαν τελάρα , καλυμμένα από χαλιά, ενιαία και υπερυψωμένα. Βγάζεις τα παπούτσια , κάθεσαι οκλαδόν ή όπως βολεύεσαι τέλος πάντων και τρως έτσι, καθιστός. Το μενού, διόλου ευφάνταστο, κεμπάπ από αρνί ή κοτόπουλο και σαλάτα. Η αλήθεια είναι ότι απόλαυσα σαλάτες στο ταξίδι αυτό, κάτι που πολλές φορές στερούμαστε στο εξωτερικό, σε οποιαδήποτε ήπειρο κι αν βρισκόμαστε. Το πιάτο μου είναι τεράστιο, η σαλάτα πλούσια και μαζί καταφτάνουν αραβικές λεπτές πίτες και ένα τυρί μα ένα τυρί … μαλακό και λευκό σα φέτα, αλλά απείρως γευστικότερο. Για αλκοόλ ούτε λόγος αλλά δοκιμάζω το γιαουρτοποτό τους και αμέσως εθίζομαι. Κεφίρ με δυόσμο και αλάτι, κάνει το κεμπάπ εύπεπτο και στρώνει το στομάχι. Για το τέλος του γεύματος, δε προβλέπεται τσιγάρο, γυναίκα γαρ, αλλά δε θα διαμαρτυρόταν κανείς αν ενέδιδα σε ένα τσάι συνοδεία ναργιλέ, όπερ και εγένετο. Μετά το λουκούλλειο αυτό γεύμα η περιήγηση στην ιρανική πρωτεύουσα συνεχίστηκε . Για ακόμα μια φορά αδιάφορες αγορές, αδιάφορα μαγαζιά, αδιάφοροι δρόμοι και κτήρια. Το περπάτημα όμως αυτό δεν ήταν άσκοπο, μιας και επεξεργαζόμουν διαρκώς τα νέα δεδομένα , τις νέες φυσιογνωμίες, τη νέα αυτή χώρα που ανακάλυπτα με περισσή λαχτάρα. Και η πρώτη ανακάλυψη έρχεται : οι Ιρανές είναι κούκλες και το ξέρουν. Φυσικά όχι αυτές με τα τσαντόρ αλλά αυτές με τη μαντίλα. Καλοντυμένες, καλοβαμμένες, ξέρουν να τονίζουν τα ήδη έντονα τεράστια αμυγδαλωτά τους μάτια . Σε πολλές περιπτώσεις η μαντίλα δε καλύπτει παρά τα απολύτως απαραίτητα και κάτω από αυτή διακρίνονται πότε μια κόκκινη πότε μια ξανθή πλούσια κώμη, περιποιημένη από χέρι επαγγελματία. Το Ιράν είναι ένα νόμισμα με δυο όψεις και αυτό μου είναι ολοφάνερο από την πρώτη κι όλας μου ημέρα εκεί.

Δυστυχώς όμως δε μπορούμε να πούμε το ίδιο περί ομορφιάς για τους άντρες : κοκαλιάρηδες, κακοντυμένοι, μυτόγκες, κοντοί , με ένα απροσδιόριστο χρώμα, ούτε λευκό, ούτε μαύρο, ούτε σκούρο, ούτε μπεζ, κάτι σα μόκα τέλος πάντων. Επίσης είναι μαλωμένοι με τα παπούτσια, μιας και αρέσκονται να φορούν κάλτσα με πλαστική παντόφλα ….

Το βράδυ δούλεψε το tripadvisor: γεύμα σε «κυριλέ» εστιατόριο, πάντα με το απαραίτητο σιντριβάνι, πάντα με ναργιλέδες. Ο ιδιοκτήτης – όπως και πολλοί όπως διαπίστωσα μετά- έχει σπουδάσει στον Καναδά και φροντίζει να αδράξει την ευκαιρία να ακονίσει τα ήδη άπταιστα αγγλικά του. Ευγενέστατος και εγκάρδιος με αποχαιρετά στο τέλος με μια ζεστή χειραψία και είναι επισήμως ο πρώτος άντρας στο Ιράν που με ακούμπησε. Επιστροφή στο ξενοδοχείο- κολαστήριο με μετρό, τα βαγόνια χύμα κι όχι άντρες- γυναίκες όπως περίμενα, παρόλο που υπήρχαν οι σχετικές ενδείξεις (onlywomen) .

View attachment 116118

 

[fenia42]

Τώρα στο τραπέζι προσπαθούσα να πείσω 3 άτομα να κανονίσουμε ταξίδι στο Ισραήλ. όταν είπα τη λέξη Ιράν νόμιζα πως με είχε απαγάγει ήδη τζιχαντιστής με αυτά που άκουγα. Πιστεύω πως δύσκολα θα κανονίσει κάποιος για Ιράν, δυστυχώς βεβαίως βεβαίως...

Να προσέχεις τις παρέες σου @jimp , τέτοια άτομα είναι επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία.
Σε κάθε ταξίδι τα ίδια και τα ίδια, στο Βιετνάμ έχει κουνούπια, στην Ταιλάνδη θα γίνει τσουνάμι, στο Μεξικό τυφώνας, στο Μαρόκο θα σε τσιμπήσει το κουνούπι του δυτικού Νείλου (ναι,το ακουσα κι αυτό) , στην Αίγυπτο έχει ταραχές, στην Πόλη γίνεται χαμός , στο Λονδίνο βάζουν βόμβες....
Εγώ ακούω την καρδιά μου και πάω. Η κοινή λογική με έχει διατηρήσει σώα όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα κι όπου πήγα σα την καλαμιά στον κάμπο. Και ουδέποτε το μετάνιωσα.
Ειδικά όμως όσον αφορά το Ιράν θα ήθελα η αλήθεια να αποκατασταθεί επιτέλους. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας φόβος, αισθάνθηκα μεγαλύτερη ασφάλεια από ότι όταν ήμουν στην Πόλη μόνη μου.

 

[panius]

WoW! Περιγραφή, λες και βλέπω ντοκιμαντερ του BBC! Το Ιράν είναι στα άμεσα σχέδιά μου (με παρέα ή χωρίς). Πόσο πήγε το εισιτήριο @fenia42 ; Τα ξενοδοχεία φθηνά; Περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια!

 

[fenia42]

WoW! Περιγραφή, λες και βλέπω ντοκιμαντερ του BBC! Το Ιράν είναι στα άμεσα σχέδιά μου (με παρέα ή χωρίς). Πόσο πήγε το εισιτήριο @fenia42 ; Τα ξενοδοχεία φθηνά; Περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια!

Να το τολμήσεις λοιπόν. Το εισιτήριο είχε γύρω στα 230 αν θυμάμαι καλά και το είχα βρει 2 μήνες πριν πάω. Το λες κι αυθόρμητη αγορά. Να προσέξεις τί εποχή θα πας όμως, άνοιξη και φθινόπωρο είναι οι καλύτερες ασυζητητί. Ξενοδοχεία έχει για όλα τα βαλάντια, χλιδάτα και ταπεινά, από 30 δολάρια. Το πιο ακριβό ήταν στο Εσφαχάν, διαμέρισμα στο κέντρο 50 δολλάρια. Προτείνω βέβαια τη καλύτερη λύση : φιλοξενία!

 

[panius]

Και πάμφθηνος προορισμός! Σούπερ! Αυτό με τις επαφές που πρέπει να δηλώσεις στον έλεγχο δεν πολυκατάλαβα... δεν τους αρκεί να γράψω το όνομα του ξενοδοχείου που θα μείνω και το τηλέφωνό του;

 

[fenia42]

Και πάμφθηνος προορισμός! Σούπερ! Αυτό με τις επαφές που πρέπει να δηλώσεις στον έλεγχο δεν πολυκατάλαβα... δεν τους αρκεί να γράψω το όνομα του ξενοδοχείου που θα μείνω και το τηλέφωνό του;

Κοίταξε να δεις. Η κατάσταση με τη βίζα αλλάζει διαρκώς. Πριν λίγα χρόνια την έβγαζες στην πρεσβεία της Αθήνας. Τώρα την παίρνεις on arrival, απλά έχει κάποια διαδικασία. Ο @Yorgos όταν είχε πάει δήλωσε ένα τυχαίο τηλέφωνο. Σε μένσ έτυχε να πάρουν τηλέφωνο την επαφή μου. Γενικώς όμως δε νομίζω πως κάποιος θα αντιμετωπίσει πρόβλημα, εκτός κι αν έχει σφραγίδα Ισραήλ.