Αποφασίζω μετά από 2 μήνες στο Belo Horizonte -πόλη χωρίς παραλία..- να επισκευτώ το Salvador στη Bahia. Πόλη φημισμένη για την κουλτούρα της επηρεασμένη απο αφρικανικά στοιχεία καθώς και την capoeira. Προσγειώνομαι στο αεροδρόμιο του Σαλβαντορ μετα απο 1,5 ώρα πτήσης και κατευθύνομαι στο ξενοδοχείο, το οποίο βρίσκεται κοντά στην παραλία της Itapua. Η συγκεκριμένη παραλία σε όλο το μήκος είναι πολύ όμορφη, κατάλληλα για φωτογραφίες ειδικά το ηλιοβασίλεμα. Εκεί, βρίσκονται πάγκοι όπου φτιάχνουν ένα τοπικό έδεσμα το acaraje, η διασημότερη "μαγείρισσα" της περιοχής είναι η Cira, ο πάγκος της γράφει Acaraje da Cira, να το δοκιμάσετε οπωσδήποτε. Την επόμενη μέρα, είχα κλείσει να πάω σε μία περιήγηση σε δύο νησιά. Κόστιζε 80 reais το άτομο,καθόλου άσχημα μπορώ να πω! Η σκούνα που θα μας πήγαινε εκεί, έφευγε στις 9 το πρωί από το λιμάνι του Σαλβαντόρ. Το καλό είναι πως ήρθε και με παρέλαβε βαν από το ξενοδοχείο. Επιβιβαζόμαστε λοιπόν και ξεκινάμε για το πρώτο νησάκι το Ilha de Frades. Το ταξίδι διαρκεί 1,5 ώρα περίπου και είναι πολύ ευχάριστο. Μια κυρία ντυμένη παραδοσιακά Μπαϊάνα, προσφέρει στους ταξιδιώτες δωρεάν φρούτα, δροσερά και φρεσκοκομμένα. Τα ποτά τα πληρώνεις, καλά που είχα προνοήσει και είχα πάρει μαζί μου ένα μικρό σακίδιο με νερό,πατατάκια και άλλα τέτοια..υγιεινά! περίπου μισή ώρα πριν φτάσουμε, τέσσερις άντρες από το πλήρωμα αρχίζουν να παίζουν live μουσική pagode. Πολύ ωραία ατμόσφαιρα! Φτάνουμε λοιπόν και αντικρίζω το απόλυτο εξωτικό τοπίο, λευκή απέραντη αμμουδιά και κοκοφοίνικες. Υπέροχο! Περνάμε 2 ωρίτσες εκεί και έπειτα κατευθυνόμαστε στο επόμενο νησί το Ilha de Itaparica. Ο ξεναγός, μας πληροφορεί πως είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Βραζιλίας. Μετά από 45 λεπτά, η σκούνα σταματά γύρω στα 500 μέτρα από την παραλία. Εκεί επιβιβαζόμαστε σε ένα μικρό μηχανοκίνητο βαρκάκι που μας πάει έως την ακτή. Εκεί κι αν νιώθεις την..εξωτικότητα! Φάγαμε μεσημεριανό σε μπουφέ,εκεί πληροφορηθήκαμε πως αν θέλουμε μπορούμε να πάμε στο κέντρο του νησιού με έξτρα χρέωση. Δεν πήγα! Επιστρέφω κατά τις 7 μμ στο ξενοδοχείο, κατάκοπη αλλά ευχαριστημένη. Την επόμενη μέρα την αφιέρωσα στην εξερεύνηση της πόλης του Σαλβαντόρ. εκεί, αξίζει να επισκεφθεί κανείς την εκκλησία Bonfim. Παντού υπάρχουν πλανόδιοι όπου χαρίζουν στους τουρίστες από μία κορδελίτσα-fita λέγεται. Τη δένεις στο χέρι και κάνεις μια ευχή η οποία λέγεται ότι πραγματοποιείται μόνο όταν η κορδέλα φθαρεί και κοπεί από μόνη της (η αδερφή μου ακόμα με βρίζει διότι της είχα φέρει από το προηγούμενο ταξίδι κι ακόμα να κοπεί..!). Μην πάρετε από πλανόδιους,διότι οι ντόπιοι δεν φοράνε οπότε θα ξεχωρίζετε από μακριά ότι είστε τουρίστες σαν τη μύγα μες στο γάλα.. Έπειτα σειρά είχε το Pelourinho με τα πολύχρωμα κτίρια και μετά ο ανελκυστήρας Lacerda που ενώνει την πάνω πόλη με την κάτω. Μόλις κατέβηκα στην κάτω πόλη, μπροστά μου ήταν η κεντρική αγορά για σουβενίρ, λέγεται Mercado Modelo. εκεί να πάρετε fitas λοιπόν, πουλάνε σακουλάκια που περιέχουν 14 και κοστίζει 1 real! Γενικά τα σουβενίρ είναι αρκετά φτηνά. Τελευταίος σταθμός ο φάρος της Barra-Farol de barra, ωραία παραλία δίπλα με βράχια για φώτο! Την επόμενη και τελευταία μέρα αποφασίζω να πάω σε μια παραλία γύρω στα 60 χλμ από το Σαλβαντόρ η οποία ονομάζεται Praia do Forte. Άξιζε τον κόπο! Μοιάζει με κλειστό συγκρότημα κατοικιών, σικ κι έχει ε΄να μονοπάτι μικρό μέχρι να φτάσεις στην παραλία. Εκεί,μετά από λίγο περπάτημα κατά μήκος της παραλίας έχει και εστιατόρια όπου μπορείς να φας πολύ ωραίο ψάρι! Επέστρεψα κουρασμένη αλλά ηλιοκαμένη στο Belo Horizonte. Ωραίο το Σαλβαντόρ!
Attachments
-
84,7 KB Προβολές: 89