• Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Μάιο 2020 !

Μαρόκο Επιβιωνοντας στο Μαροκο

voulrafael

New Member
Μηνύματα
4
Likes
9
Καλησπερα σε ολους!
Ειμαι ο Ραφαηλ και θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας την εμπειρια μου απο το Μαροκο, ωντας νεος στο φορουμ ελπιζω να δειξετε κατανοηση για το συγγραφικο μου ταλεντο και σας παρακαλω ρωτηστε με οτι θελετε και διορθωστε με σε οτι κανω λαθος!

Πριν δυο περιπου μηνες επισκεφθηκα το Μαροκο με την κοπελα μου για 5 βραδια. Το συνολικο κοστος ηταν γυρω στα 320 ευρω μαζι με εισητηρια απο Κλουζ Ρουμανιας (εκει σπουδαζω), 5 βραδια σε πανεμορφα ριαντ, μεταφορες στο Μαροκο και γενικα εξοδα. Αρκετα καλη τιμη κατα τη γνωμη μου.

ΦΕΣ

Ξεκινησαμε ενα ωραιο μεσημερι παρασκευης και να παμε στην πολη της Φες η αλλιως Fes el Bali για τους αραβες. Πεταξαμε με wizzair απο Κλουζ εως Μιλανο και απο εκει με ryanair μεχρι Φες. Το απογευμα φτασαμε στην Φες οπου ξεκινησαν και οι περιπετειες μας. Κατεβηκαμε απο το αεροπλανο σφραγισαμε τα διαβατηρια μας και ξεκινησαμε να ψαχνουμε το λεωφοριο που παει στην νεα πολη.
Μην θελοντας να ειμαι ενας ακομα τουριστας αρνιομουν κατηγοτηματικα να μπω σε ταξι που θα κοστιζε εως και 100 φορες την τιμη του λεωφοριου, ολα ομως αλλαξαν μολις αρχισε να σκοτινιαζει χωρις να βλεπω κανενα λεωφοριο και τους αραβες να μας κοιτανε περιεργα καθως ειμασταν οι μονοι ευρωπαιοι που ειχαμε ξεμεινει στο αεροδρομιο. Για καλη μας τυχη ξαφνικα ειδα 2 ιταλους με τους οποιους και μοιραστηκαμε εν τελει ενα grande taxi στο οποιο μπαινουν εως και 6 ατομα εκτος του οδηγου και εχει προκαθορισμενη ταριφα (120 dirham ανα δυο ατομα στην περιπτωση μας).
Σε μιση ωρα περιπου ειχαμε φτασει στην μεδινα της Φες στην Bab Rcif οπου ηταν το ξενοδοχειο μας. Εκεινη την στιγμη ηταν και το πρωτο μας "σοκ" καθως ειδαμε μαζεμενους αραβες να τσακωνονται στην μεση της πλατειας εξω απο το αστυνομικο τμημα σαν να μην συνεβαινε τιποτα! Αραβες να τσακωνονται, παντελη ελλειψη γυναικων και 15χρονοι χασισεμποροι ηταν η πρωτες μας εικονες.
Στο ριαντ που μειναμε μας υποδεχθηκε το νιγηριανος Αζιζ με παραδοσιακο τσαι μεντας και καθως η μεντα ανοιγει την ορεξη τον ρωτησαμε που μπορουμε να φαμε για βραδυ.
Μας προτεινε ενα εστιατοριο κοντα στο ριαντ στο οποιο και πηγαμε καθως δεν υπηρχε τπτ αλλο εκτος απο σαλιγκαρια βραστα στην πλατεια. Ανεβηκαμε στην ταρατσα με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια που θα δοκιμαζαμε το παραδοσιακο tagine και με το που καθομαστε τι να δω? Το πατωμα καλυμενο με φαγωμενους ηλιοσπορους, πατημενα πορτοκαλια, φυλλα μαρουλιου και οτι αλλη λιχουδια βαλει ο νους σου. Σηκωνω το κεφαλι και τι να δω? 15 αραβες να μας κοιτανε. Κοιταω λιγο καλυτερα και τι να δω?
παιρνουσαν ο ενας στον αλλο κοματια χασις, το λιωναν στην παλαμη τους και το στριβαν λες και ηταν σε κανα coffeshop στο Αμστερνταμ!
Εκει που ειπα να το παιξω κουλ και προσπαθουσα να μην τους κοιταω καθολου αρχισαν να μου ποιανουν την συζητηση και να μου λενε ποσο αγαπανε την Ελλαδα και ποσο φιλοξενοι ειναι οι ιδιοι. Οπως μιλουσαμε προσφερθηκαν να με κερασουν χασις το οποιο ευτυχως αρνηθηκα καθως ηρθε ο σερβιτορος και μας ειπε πως η κουζινα εχει κλεισει και ενας απο τους νεους μου "φιλους"προσφερθηκε να μας παει σε ενα αλλο εστιατοριο. Μην ξεροντας πηγαμε μαζι του για μερικους κυκλους μεσα στην μεδινα, ενιωσα να μου κλεβουν τα νεφρα, να με σκοτωνουν αραβες και να πεθαινω απο την πεινα γιατι στην πραγματικοτητα δεν υπηρχε κανενα εστιατοριο. Με τα πολλα μας πηγε στο ξενοδοχειο και μολις τον ευχαριστησαμε για τις καλες του προθεσεις απλωσε το χερι ζητωντας tips προφανως απο 2 τουριστες που μολις ειχε ψαρεψει.
Τελικα και κοροιδα μας επιασε και νηστικοι μειναμε!

Την αλλη μερα πρωι-πρωι μας περιμενε για να μας παει στα βυρσοδεψεία και αρχισε να μας ακολουθει στα κρυφα παρα τις αρνησεις μας. Εν τελει με απειλες να παω στην αστυνομια εξαφανιστικε και δεν τον ξαναειδαμε.
Οι υπολοιπες μερες κυλησαν καλυτερα χωρις καποιο ιδιαιτερο προβλημα.
Επισκεφθηκαμε την μεδινα της Φες η οποια προστατευετε απο τη UNESCO, ειναι ο μεγαλυτερος πεζοδρομος στον κοσμο και εγω θα ελεγα ενας τεραστιος λαβυρινθος. Εκει μπορεις να βρεις οτι μα οτι θες: ασημικα, παραδοσιακα ρουχα, σουβενιρ, καφετεριες, εστιατορια, λαχανικα, μπαχαρικα, ψαρια, κρεατα, τσαντες, παπουτσια. Εχει απειρα σοκακια στα οποια αδυνατο να μην χαθεις, πρεπει να εχει υπομονη γιατι ολοι σε φωναζουν να μπεις στα μαγαζια τους και πολλοι θελουν να σε ξεναγησουν γιατι ειναι καλοι ανθρωποι οπως ο "φιλος" που προανεφερα.
Απο αποψη καθαριοτητας δεν ειναι οτι καλυτερο γιατι πετανε τα σκουπιδια στο δρομο, πουλανε ψαρια παρατημενα στο ηλιο, ζωντανες κοτες (ΚΟΤΕΣ αν εχου το Θεο τους!) και επισης ολοι μα ΟΛΟΙ (ακομα και οι γυναικες) φτυνουν συνεχεια!
Αναμεσα στα απειρα σοκακια της μεδινας βρισκεται κρυμενο το Ruin Garden, ενα πανεμορφο εστιατοριο το οποιο δουλευει ενας αγγλος χωρις ομως να εχει αξιολογο φαγητο.
Επισης το Cafe Clock , μοντερνα καφετερια με ταρατσα και πολυ ωραια ροφηματα και καλαπληκτικο φαι. Προσφερει βραδιες με παραδοσιακη μουσικη, henna tatto, και μαθηματα μαγειρικης.
Ολα καλα με την μεδινα αλλα αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι η ασχημη συνηθεια που εχουν οι αραβες να καθοντα στις απομονωμενες σκοτεινες γωνιες και να παρατηρουν τους τουριστες.
Καθε μερα βρισκομαστα στην μεδινα ανακαλυπτοντας καθε φορα και κατι καινουργιο και δοκιμαζοντας υπεροχο φαι οπως σουπα χαριρα, φαλαφελ, κεφτα σε ενα εστιατοριο στην κρεαταγορα το οποιο ειχε μονο ενα τραπεζι!, σαντουιτς με κοτοπουλο και απειρο τσαι. Δυστυχως μολις επεφτε ο ηλιος ολοι οι τουριστες κρυβονταν, μαζι και εμεις καθως ειχαμε ηδη την εμπειρια της πρωτης νυχτας.


Ραμπατ

Μετα απο μερικες μερες ξεκινησαμε για την πρωτευουσα Ραμπατ. Αλλη πολη, αλλοι ανθρωποι. Ολοι ηταν εξοικειωμενοι με τους τουριστες και δεν μας μιλησε κανενας ακομα και οταν μας ειδαν με τις βαλιτσες. Ευτυχως βρηκαμε πολυ ευκολα το ριαντ μας το οποιο διατηρουσε ενας γαλλος που ηταν πολυ φιλικος και μας προτεινε ωραια μερη για να επισκευθουμε.
Η μεδινα ηταν με περισσοτερα τουριστικα μαγαζια απ' οτι αυτη της Φες, οι δρομοι μεγαλυτεροι και ηταν σχεδον αδυνατο να χαθεις καθως ολοι οι δρομοι ηταν παραληλλοι και καθετοι.
Επισκευθηκαμε τον ατλαντικο ωκεανο και το κασμπα το οποιο θυμηζει παραδοσιακο ελληνικο νησι και ειναι βαμενο με μπλε και ασπρο χρωμα. Το βραδυ η αγορα μενει ανοιχτη μεχρι αργα και μπορεις να περιπλανηθεις χωρις φοβο και να δοκιμασεις το απιστευτο street food το οποιο στην περιπτωση μας ηταν σαντουιτς με τηγανητη σαρδελα και πατατοκεφτε, παραδοσιακο ψωμι και σαλιγκαρια.
Την επομενη μερα πηγαμε στο μαυσολιο του Μοχαμεντ και στο Cellah^ ερειπωμενη πολη γεματη με ταφους η οποια λειτουργει πλεον ως κηπος. Πριν την αναχωρηση μας δοκιμασαμε παραδοσιακο tagine το οποιο ηταν απογοητευτικο σε σχεση με αυτο που περιμεναμε.

Chefchaouen

Μετα το Ραμπατ ξεκινησαμε για σεφσαουεν η αλλιως μπλε χωριο. Ο δρομος γεματος λακουβες, βροχη και μαροκινοι ντυμενοι κλου κλουξ κλαν με τις παραδοσιακες φορεσιες τους. Με το που παταμε το ποδι μας πλακωνουν οι "οδηγοι" για να μας πουλησουν ξενοδοχειο και μαζι με αυτο κατι τεραστια κοματια χασις( ειλικρινα τεραστια) στα οποια αντισταθηκα γιατι απ οτι διαβασα μερικοι αστυνομικοι σου πουλανε και μετα για να μην σε βαλουν μεσα ζητανε λεφτα. Με τα πολλα και τρεχοντας με το σκ*ατο στην καλτσα που λεμε μπας και ξεφορτοθουμε τους οδηγους βρηκαμε το ξενοδοχειο. Μετα απο ακομα μια εμπειρια με οδηγους- ειναι και λιγο τρομακτικοι- ειπαμε να μην βγουμε μιας και ηταν αργα για να ξεκινησουμε την επομενη μερα νωρις. Μιας που ειπαμε νωρις κατα τις 5 ξεκιναει ο ιμαμης το τραγουδι του που ακουγονταν λες και ηταν διπλα μας. Μιση ωρα αυτο το πραγμα στα αυτια σου και οχι τπτ αλλο ηταν και κακοφωνος!
Εν τελει κατα τις 9 ξεκιναμε να δουμε τους καταρακτες οι οποιοι τελικα αποδειχτηκαν ρυακια αλλα ανταμηφθηκαμε μετα μπλε στενακια και τα ωραια μαγαζια αυτης της παραδοσιακης πολης. Το μεσιμερι φαγαμε στο παραδοσιακο εστιατοριο Αλαντιν το οποιο ειχε επισης απογοητευτικο tagine αλλα υπεροχη κοτοπιτα.Το ιδιο απογευμα πηγαμε στην Ταγγερη που δυστηχως δεν επισκευθημε γιατι επρεπε να παμε στο αεροδρομιο.


Το Μαροκο ειναι μια πολυ ομορφη χωρα την οποια θα συστηνα σε οποιον αγαπαει να ανακαλυπτει διαφορετικες κουλτουρες και συνηθειες. Να σημειωσω βεβαια οτι το ταξιδι συνοδευονταν απο ενα μικρο τρομο για τους αραβες οι οποιοι συμπεριφερονται λιγο αγαρμπα μερικες φορες με τους τουριστες αλλα σε καμια περιπτωση δεν ειναι επικυνδινοι.

Υ.Γ. Μην εμπιστευτε μαστουρομενους μαροκινους :xalara:
 

panius

Member
Μηνύματα
668
Likes
2.744
Ήσασταν απλα άτυχοι με το ξενοδοχείο και τα εστιατόρια. Πουθενά δεν είδα χασισοκατάσταση στο Μαρόκο. Σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που το βλέπεις, το μυρίζεις, το αισθάνεσαι, στο Μαρόκο δεν πήρα πρέφα. Σημασία πάντως έχει ότι περάσατε καλά!
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.636
Μηνύματα
905.164
Μέλη
39.375
Νεότερο μέλος
maria kou

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom