Ελλάδα Παντού: Επιγραφές και οτιδήποτε θυμίζει Ελλάδα ανά τον κόσμο

escursione

Member
Μηνύματα
1.437
Likes
4.562
Στις εκδρομές μας όλοι μας έχουμε συναντήσει κάποια ελληνική επιγραφή, αρχαιολογικό χώρο, άγαλμα, Εκκλησία, εστιατόριο, μαγαζί κλπ. που θυμίζουν Ελλάδα. Ανοίγω ένα καινούριο thread όπου ο καθένας θα μπορεί να ανεβάζει οτιδήποτε αντίστοιχο έχει συναντήσει στο εξωτερικό.

Frankfurt am main
Ξεκινάω με μία τεράστια λευκή επιγραφή που βρίσκεται στη σιδερένια πεζογέφυρα της Φρανκφούρτης (Eiserner Steg) που περνάει πάνω από τον ποταμό Μάιν και αναγράφει με κόκκινα γράμματα τους στίχους του Ομήρου από την Οδύσσεια: «ΠΛΕΩΝ ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ» που σημαίνει «Πλέοντας μέσ’ το μελανό πέλαγος μ’ αλλόγλωσσους ανθρώπους»....

Η συγκεκριμένη φράση προέρχεται από την ραψωδία α' της Οδύσσειας του Ομήρου (στ. 183), όταν η θεά Αθηνά κατεβαίνει στην Ιθάκη με την μορφή του Μέντη για να παρακινήσει τον Τηλέμαχο να αναζητήσει τον πατέρα του, Οδυσσέα.

«Μέντης Ἀγχιάλοιο δαίφρονος εὔχομαι εἶναι υἱός, ἀτὰρ Ταφίοισι φιληρέτμοισιν ἀνάσσω. Νῦν δ’ ὧδε ξὺν νηὶ κατήλυθονἠδ’ ἑτάροισιν πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον ἐπ’ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους, ἐς Τεμέσην μετὰ χαλκόν, ἄγω δ’ αἴθωνα σίδηρον.»

Η γέφυρα Eiserner Steg μήκους 170 μέτρων έχει ιδιαίτερη ιστορία. Φτιάχτηκε με κόπο και έξοδα των κατοίκων της Φρανκφούρτης το 1869, σύμφωνα με τα σχέδια του Peter Schmick, προκειμένου να ενωθεί η μια άκρη της πόλης με την άλλη. Ήταν απόφαση που πάρθηκε μετά από άκαρπες συζητήσεις πενήντα ετών. Το γερμανικό κράτος υπήρξε ανεπαρκές εκείνα τα χρόνια και προκάλεσε την αγανάκτηση των πολιτών με την ολιγωρία του. Για την αποπληρωμή του κόστους αρχικά όποιος χρησιμοποιούσε την γέφυρα πλήρωνε διόδια. Μετά το 1886 η ιδιοκτησία της γέφυρας έγινε δημοτική και έτσι τα διόδια καταργήθηκαν. Πριν από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η γέφυρα ανατινάχθηκε γεγονός που φρόντισαν άμεσα να διορθώσουν χτίζοντας την και πάλι από την αρχή.

Το 1993 ανακαινίστηκε ριζικά γιατί η φθορά που είχε επέλθει στο ατσάλι ήταν πολύ μεγάλη. Το κόστος της ανακαίνισης άγγιξε τα 16 εκατομμύρια μάρκα. Μέσα στο κόστος της ανακαίνισης είχε συμπεριληφθεί και μια μεγάλη επιγραφή με την ομηρική ρήση, «ΠΛΕΩΝ ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ» δηλαδή «Πλέοντας μέσ’ το μελανό πέλαγος μ’ αλλόγλωσσους ανθρώπους» την οποία επιμελήθηκε ο Γερμανός καλλιτέχνης Hagen Bonifer.

Υπάρχουν δύο εκδοχές για το λόγο χρήσης των συγκεκριμένων ομηρικών στίχων, η πρώτη αφορά στο χρώμα του νερού του ποταμού, το οποίο είναι αρκετά σκούρο (μελανό), και η δεύτερη εκδοχή έχει σχέση με τις 180 εθνικότητες που συμβιώνουν αρμονικά στην πόλη.

Τέλος ένα χαρακτηριστικό αυτής της γέφυρας που το συναντάμε και σε άλλες ανά τον κόσμο γέφυρες, είναι τα πολύχρωμα λουκέτα με τα χαραγμένα ονόματά που τα ερωτευμένα ζευγάρια κλειδώνουν την αγάπη τους στις σιδερένιες ράγες σε όλο το μήκος της. Επίσης η νυχτερινή όψη της γέφυρας είναι καταπληκτική όταν ανάβουν τα φώτα.

DSCN3398.JPG
 
Last edited:

Sassenach77

Member
Μηνύματα
7.612
Likes
22.492
Ταξίδι-Όνειρο
Γη του Πυρός
Σαλαμάνκα-Παλιό Πανεπιστήμιο: «Οι βασιλείς τη εγκυκλοπαίδεια· αυτή τοις βασιλεύσι» => Οι βασιλείς προς το Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο προς τους βασιλείς.
DSC08463.JPG
 

escursione

Member
Μηνύματα
1.437
Likes
4.562
Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης
Στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης μπαίνοντας από την κεντρική είσοδο που για να ανοίξεις την πόρτα πρέπει να είσαι αρκετά φαγωμένος! ακριβώς απέναντι, παρατηρούμε 2 ελληνικές επιγραφές: «Η ΣΟΦΙΑΣ ΠΗΓΗ ΔΙΑ ΒΙΒΛΙΩΝ ΡΕΕΙ» και «ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟΚΤΕΙΝΕΙ ΤΟ ΔΕ ΠΝΕΥΜΑ ΖΩΟΠΟΙΕΙ» (από την β' προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου). Δυστυχώς στις φωτογραφίες μου οι επιγραφές δεν φαίνονται πολύ καλά διότι τη περίοδο που πήγα διεξαγόταν εργασίες συντήρησης και ήταν καλυμμένες.

Η βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης λειτουργεί ήδη από τα τέλη του 14ου αιώνα, παράλληλα με το πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε το έτος 1386, φέροντας αρχικά το όνομα Bibliotheca Palatina, αφού υπαγόταν στο κρατίδιο του Παλατινάτου. Ας επισημανθεί ότι, ανήκοντας στο εν λόγω κρατίδιο, τις πρώτες σοβαρές επιπτώσεις από πολεμικές επιχειρήσεις τις γνώρισε κατά τη διάρκεια του μεταξύ χριστιανών αδελφοκτόνου τριακονταετούς πολέμου (1618-1648). Τότε που, σύμφωνα με παπική διαταγή, μεταφέρθηκαν γύρω στις τέσσερις χιλιάδες χειρόγραφα και δεκατρείς χιλιάδες έντυπα στην Ρώμη, για να βρίσκονται στα ασφαλή χέρια της καθολικής εκκλησίας, μακριά από τους επικίνδυνους λουθηρανούς. Ας μη νομιστεί, τέλος, ότι τα μεταφερθέντα επεστράφησαν εξ ολοκλήρου: εκτός από τα -δυσνόητα, ίσως- γερμανόφωνα κείμενα, όσα χειρόγραφα είχαν γραφεί στην ελληνική και στη λατινική φυλάσσονται επιμελώς, σήμερα ακόμα, στη Biblioteca Apostolica Vaticana!

Παραβλέποντας, τώρα, μεταγενέστερες στρατιωτικές αναμετρήσεις, λιγότερο καταστροφικές, φτάνουμε στην τελευταία παγκόσμια σύρραξη. Και διαπιστώνουμε πως οι καλές πράξεις μετακόμισης βιβλίων δεν προσιδιάζουν μόνο σε μη Γερμανούς. Το 1939 αφαιρείται από τη βιβλιοθήκη και μεταφέρεται σε άλλη πόλη, που έχαιρε μεγαλύτερης χιτλερικής ευαρέσκειας, ο περίφημος Codex Manesse: πολυτιμότατο εικονογραφημένο χειρόγραφο του 1304, με 137 ψιλοδουλεμένες έγχρωμες μινιατούρες που απεικονίζουν ευγενείς και ποιητές της εποχής. Στα 1942 -1944, σειρά όλη αρχείων, παπύρων, εντύπων και χειρογράφων κατανέμονται αλλού: ή στην Καρλσρούη ή στο Χάιλμπρον ή στη Νυρεμβέργη, όπου αποφάσιζε εν τη σοφία του το καθεστώς, είτε για να αντικαταστήσουν τα έργα βιβλιοθηκών που είχαν βομβαρδιστεί είτε πάλι για να τοποθετηθούν σε «οχυρά καταφύγια τέχνης», όπως εκείνο που προνοητικά είχε κατασκευαστεί στη Νυρεμβέργη.

Εδώ παρεμβαίνει η ειρωνεία της τύχης. Το τέλος του πολέμου βρίσκει τη Χαϊδελβέργη απείραχτη από συμμαχικούς βομβαρδισμούς. Ανεξάρτητα από την εξήγηση του φαινομένου, καθώς διάφορα διαδόθηκαν σχετικά, ο πλούτος της βιβλιοθήκης όντως δεν απωλέσθηκε μεν από τις βόμβες των νικητών, δεινοπάθησε όμως και συλήθηκε από τα ανθρώπινα χέρια τους. Εν πρώτοις, ο αμερικανικός στρατός απέκλεισε τον περιβάλλοντα χώρο με συρματόπλεγμα, ώστε να λειτουργήσει απερίσπαστο το νεοσύστατο «Κέντρο Τεκμηρίωσης», με στόχο τη συλλογή εγγράφων του Υπουργείου Άμυνας, του Ναζιστικού Κόμματος και άλλων φορέων της νικημένης Γερμανίας, τη μελέτη τους, την αξιολόγηση και την επεξεργασία τους. Απώτερος στόχος αυτής της εργώδους προσπάθειας, η αποτελεσματική σύνταξη του κατηγορητηρίου στις επικείμενες δίκες της Νυρεμβέργης!

Σαν να μην έφτανε η φυσική κακοποίηση που υφίσταντο τα βιβλία κατά τη διάρκεια των όχι λεπτεπίλεπτων στρατιωτικών ερευνών, συνάπτονταν ταυτοχρόνως… μονομερείς συμβάσεις (!) χρησιδανείου χωρίς φυσικά καμιά υποχρέωση επιστροφής, πραγματοποιούνταν δηλαδή κανονική «αφαίμαξη». Με απλά λόγια, η κλοπή έδινε κι έπαιρνε! Οι συνέπειες της ένδοξης αυτής πρακτικής, που συνεχίστηκε μέχρι τη μέρα αποχώρησης των νικητριών δυνάμεων από την πόλη, δεν εξέλιπαν ποτέ. Παρά τις προσπάθειες που λέγεται ότι κατέβαλε ο Αμερικανός Ύπατος Αρμοστής για ανεύρεση των κλαπέντων, μεγάλο μέρος του πνευματικού θησαυρού της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης χάθηκε οριστικά.
Πηγή: Νάσος Χριστογιαννόπουλος

DSCN2964.JPG

DSCN2968.JPG
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.651
Μηνύματα
906.145
Μέλη
39.400
Νεότερο μέλος
geotheoh

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom