Περιεχόμενα
Έτοιμος πρός αναχώρηση για Γκάνα , αποφάσισα ,αφού με βοήθησαν πολύ οι προηγούμενοι ιδιαίτερα ο kalspiros ,να γράψω κι εγώ τις εντυπώσεις μου από το ταξίδι μου σε αυτήν την όμορφη χώρα.
Το ταξίδι είχε επαγγελματικό σκοπό, και χρειάστηκε να μείνω στην Γκάνα 6 ημέρες.
Πραγματοποιήθηκε τον προηγούμενο Απρίλιο. Μετά από μεγάλη σκέψη και συζητήσεις με γιατρούς ,αποφάσισα να μην κάνω κανένα εμβόλιο ή να πάρω κάποιο χάπι για Μαλάρια κλπ , παρά μόνο αρωματικά μαντηλάκια με σιτρονέλα και βραχιολάκι σιντρονέλας με τρυπούλες (εγώ είχα τρυπήσει την πρώτη ημέρα 2 από τις 4 τρύπες και δεν με πλησιάζε από την μυρωδιά ,όχι κουνούπι αλλά ούτε ελέφαντας,οπότε την 2η ημέρα το πέταξα-πάντως δουλειά κάνει).
Φτάνοντας με Turkish Airlines στην Άκρα μετά από 7μιση ώρες πτήσης ,περιμένεις ως διεθνές αεροδρόμιο να σε περιμένει ένα πουλμανάκι να σε πάει στο κτίριο (φαντάζεσαι οτι μάλλον δεν θα έχει φυσούνα).
Αμ δε?? Το παίρνεις στο περπατητό από το αεροπλάνο στο κτίριο.Βγαίνοντας βέβαια από το αεροπλάνο νομίζεις οτι μπήκες στη σάουνα με τα ρούχα.35 βαθμούς με 90% υγρασία,χάνεις 2 κιλά για πλάκα σε δευτερόλεπτα.
Ακολούθως περιμένεις στο γραφείο μετανάστευσης μιν. κανά μισάωρο για να σου σφραγίσουν το διαβατήριο και περνάς τις θερμικές κάμερες.Φτάνοντας στην παραλαβή των αποσκευών σου έρχεται το πρώτο σοκ.Κανά 400 άτομα μπροστά να περιμένουν αποσκευές και να περάσεις τα desk δακτυλοσκόπησης.Απελπισία.
Γρήγορα καταλαβαίνεις οτι οι Γκανέζοι είναι φίλοι μας.
Συνεχίζω σε πρώτο προσωπο.
Εκεί λοιπόν που βλέπω 3 desk για 400 άτομα και βάλε βγάλε δάχτυλα , και με πιάνει σύγκρυο (δεν βγαινω από έδω ούτε σε 3 ώρες), ερχεται ένας κύριος που κατάλαβε οτι είχα μείνει με το σπινθιροβόλο βλέμμα της αγελάδας και μου λέει αν μπορεί να με βοηθήσει. Του δείχνω τις ουρές και με παίρνει και με περνάει πίσω από όλες τις ουρές και με πηγαίνει αντιθέτα .Σταματάει τις ουρές και μου λέει να περάσω ,τελειώνω την δακτυλοσκόπηση με περιποίηση VIP (και 5 ευρώ πουρμπουάρ- 20 σιντις ) και αφού ρίχνω το μηχάνημα δακτυλοσκόπησης και η κοπέλα στο desk με κοιτάει λες και της σκότωσα τον πατέρα βγαίνω έξω.
Δόξα τω θεώ , έφτασα.Αλλά που είναι ο άνθρωπος που με περιμένει????????????
Μόλις βγαίνω από τις διεθνείς πτήσεις ,ένα λεφούσι ταξιτζήδων (στην Γκάνα όποιος έχει αυτοκίνητο με 4 πόρτες μπορεί να το κάνει ταξί αρκεί να το δηλώσει) πέφτει επάνω μου λέγοντας μου όλοι να πάω μαζί τους διότι ξέρουν που πηγαίνω (ταξιτζήδες με κληρονομικό χάρισμα πρώτη φορά).
Με τα πολλά βρίσκω τον δικό μου ,ο οποίος με πηγαίνει στο μπάρ απέναντι από το αεροδρόμιο για το καλωσόρισμα.Όνομα σας παρακαλώ μην με ρωτάτε γιατί τα μισά φώτα από την φωτεινή πινακίδα ήταν καμμένα ,πάντως είχε ξύλινα τραπέζια και ξύλινες καρέκλες και μου έφεραν ένα αναψυκτικό ανανά με κάτι άλλο(ωραίο ήταν δεν μπορώ να πω)*Φώτο θα παραθέσω αργότερα σήμερα.
Μετάβαση στο ξενοδοχείο Golden Tulip Accra.ωραίο ξενοδοχείο, κάτι σαν 4 αστέρων εδώ με διαφορετική αρχιτεκτονίκη. Σου δίνουν την κάρτα και 2 μπουκάλια νερό , και σου λένε με αυστηρό ύφος ,από τη βρύση μόνο πλένεσαι, ούτε καν τα δόντια από τη βρύση (καλά ρε παιδιά το εμπέδωσα)
Πηγαίνοντας στο ασανσέρ βλέπω μια κοπέλα με ένα βιβλίο στο χέρι , ελληνικό. Στην Γκάνα ? Μου εξηγεί οτι ήταν εκεί για το ετήσιο συνέδριο της ActionAid και ανεβαίνω για ύπνο.
Πετάω από τι 9:40 το πρωί και έχει πάει 2 το πρωί .A/C στους 21 και ύπνος.
Το ταξίδι είχε επαγγελματικό σκοπό, και χρειάστηκε να μείνω στην Γκάνα 6 ημέρες.
Πραγματοποιήθηκε τον προηγούμενο Απρίλιο. Μετά από μεγάλη σκέψη και συζητήσεις με γιατρούς ,αποφάσισα να μην κάνω κανένα εμβόλιο ή να πάρω κάποιο χάπι για Μαλάρια κλπ , παρά μόνο αρωματικά μαντηλάκια με σιτρονέλα και βραχιολάκι σιντρονέλας με τρυπούλες (εγώ είχα τρυπήσει την πρώτη ημέρα 2 από τις 4 τρύπες και δεν με πλησιάζε από την μυρωδιά ,όχι κουνούπι αλλά ούτε ελέφαντας,οπότε την 2η ημέρα το πέταξα-πάντως δουλειά κάνει).
Φτάνοντας με Turkish Airlines στην Άκρα μετά από 7μιση ώρες πτήσης ,περιμένεις ως διεθνές αεροδρόμιο να σε περιμένει ένα πουλμανάκι να σε πάει στο κτίριο (φαντάζεσαι οτι μάλλον δεν θα έχει φυσούνα).
Αμ δε?? Το παίρνεις στο περπατητό από το αεροπλάνο στο κτίριο.Βγαίνοντας βέβαια από το αεροπλάνο νομίζεις οτι μπήκες στη σάουνα με τα ρούχα.35 βαθμούς με 90% υγρασία,χάνεις 2 κιλά για πλάκα σε δευτερόλεπτα.
Ακολούθως περιμένεις στο γραφείο μετανάστευσης μιν. κανά μισάωρο για να σου σφραγίσουν το διαβατήριο και περνάς τις θερμικές κάμερες.Φτάνοντας στην παραλαβή των αποσκευών σου έρχεται το πρώτο σοκ.Κανά 400 άτομα μπροστά να περιμένουν αποσκευές και να περάσεις τα desk δακτυλοσκόπησης.Απελπισία.
Γρήγορα καταλαβαίνεις οτι οι Γκανέζοι είναι φίλοι μας.
Συνεχίζω σε πρώτο προσωπο.
Εκεί λοιπόν που βλέπω 3 desk για 400 άτομα και βάλε βγάλε δάχτυλα , και με πιάνει σύγκρυο (δεν βγαινω από έδω ούτε σε 3 ώρες), ερχεται ένας κύριος που κατάλαβε οτι είχα μείνει με το σπινθιροβόλο βλέμμα της αγελάδας και μου λέει αν μπορεί να με βοηθήσει. Του δείχνω τις ουρές και με παίρνει και με περνάει πίσω από όλες τις ουρές και με πηγαίνει αντιθέτα .Σταματάει τις ουρές και μου λέει να περάσω ,τελειώνω την δακτυλοσκόπηση με περιποίηση VIP (και 5 ευρώ πουρμπουάρ- 20 σιντις ) και αφού ρίχνω το μηχάνημα δακτυλοσκόπησης και η κοπέλα στο desk με κοιτάει λες και της σκότωσα τον πατέρα βγαίνω έξω.
Δόξα τω θεώ , έφτασα.Αλλά που είναι ο άνθρωπος που με περιμένει????????????
Μόλις βγαίνω από τις διεθνείς πτήσεις ,ένα λεφούσι ταξιτζήδων (στην Γκάνα όποιος έχει αυτοκίνητο με 4 πόρτες μπορεί να το κάνει ταξί αρκεί να το δηλώσει) πέφτει επάνω μου λέγοντας μου όλοι να πάω μαζί τους διότι ξέρουν που πηγαίνω (ταξιτζήδες με κληρονομικό χάρισμα πρώτη φορά).
Με τα πολλά βρίσκω τον δικό μου ,ο οποίος με πηγαίνει στο μπάρ απέναντι από το αεροδρόμιο για το καλωσόρισμα.Όνομα σας παρακαλώ μην με ρωτάτε γιατί τα μισά φώτα από την φωτεινή πινακίδα ήταν καμμένα ,πάντως είχε ξύλινα τραπέζια και ξύλινες καρέκλες και μου έφεραν ένα αναψυκτικό ανανά με κάτι άλλο(ωραίο ήταν δεν μπορώ να πω)*Φώτο θα παραθέσω αργότερα σήμερα.
Μετάβαση στο ξενοδοχείο Golden Tulip Accra.ωραίο ξενοδοχείο, κάτι σαν 4 αστέρων εδώ με διαφορετική αρχιτεκτονίκη. Σου δίνουν την κάρτα και 2 μπουκάλια νερό , και σου λένε με αυστηρό ύφος ,από τη βρύση μόνο πλένεσαι, ούτε καν τα δόντια από τη βρύση (καλά ρε παιδιά το εμπέδωσα)
Πηγαίνοντας στο ασανσέρ βλέπω μια κοπέλα με ένα βιβλίο στο χέρι , ελληνικό. Στην Γκάνα ? Μου εξηγεί οτι ήταν εκεί για το ετήσιο συνέδριο της ActionAid και ανεβαίνω για ύπνο.
Πετάω από τι 9:40 το πρωί και έχει πάει 2 το πρωί .A/C στους 21 και ύπνος.