StellAnna
Member
- Μηνύματα
- 921
- Likes
- 365
- Επόμενο Ταξίδι
- Αίγυπτος επιτέλους!!!!!!!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μποτσουάνα? Γιατί όχι?
Πριν ξεκινήσεις την περιπλάνησή σου στην αρχιτεκτονική, έλα λίγα τετράγωνα ανατολικά της Πλάθα Καταλούνια, και συγκεκριμένα στην Καρρέρ Σαντ Φρανσίσκο ντε Πάουλα. Στον αριθμό 2, θα δεις ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια της Βαρκελώνης. Το Παλάτι Μουσικής της Καταλωνίας. ΄Εργο του αρχιτέκτονα Μουντανέρ, χτίστηκε μεταξύ του 1905 και 1908. Αποτελεί το σύμβολο της αναβίωσης της καταλωνικής κουλτούρας. Η πρόσοψή του, πολύχρωμη, με τούβλα, κεραμικά, παράθυρα, γλυπτά και προτομές του Βάγκνερ, του Μπετόβεν, του Μπαχ. Το εσωτερικό είναι εξ ίσου εντυπωσιακό, με την αίθουσα συναυλιών να κλέπτει την παράσταση, λόγω του ανεστραμμένου θόλου της φτιαγμένου από βιτρό. Ρώτησε να μάθεις εάν έχει συναυλία. Η ακουστική του κτιρίου είναι καταπληκτική.
Η Passeeig de Gracia, ο δρόμος που ανοίγεται από την Πλάθα Καταλούνια και προς βορρά είναι μια από τις ομορφότερες οδικές αρτηρίες της πόλης, με υπέροχα μαγαζιά και εντυπωσιακά οικοδομήματα, με φανοστάτες του χθες και κεραμικά μωσαϊκά. Καθώς την ανεβαίνεις, θαρρείς πως θα στο τέλος θα γράψεις διαγώνισμα για τα ομορφότερα σπίτια. Και ποιο να πρωτοθαυμάσεις? Στον αριθμό 35 ο Ενρίκε Σανιέ μεγαλουργεί, στο 43 ο Γκαουντί χτίζει την Λα Παντρέρα, το Λατομείο, φτιαγμένο από πέτρα. Από την Πλάθα Καταλούνια, μέχρι τη Σαγκράντα Φαμίλια, ένα υπαίθριο αρχιτεκτονικό μουσείο σε περιμένει.
Η κάζα Λίο Μορέρα, (Passeeig de Gracia 35), έργο του Λουίς Ντουμένεχ ι Μουντανέ, από τις πιο γνωστές εικόνες της Βαρκελώνης, με κυκλικά μπαλκόνια, υπόστυλες στοές, κοίλα παράθυρα, βιτρό, ψηφιδωτά.
Η κάζα Μπατλιό, (Passeeig de Gracia 43) είναι ένα τα διασημότερα έργα του Γκαουντί. Ενσωμάτωσε σε αυτό το οικοδόμημα το μύθο του Αγίου Γεωργίου με το δράκο. Η οροφή είναι η ραχοκοκκαλιά του δράκου και τα μπαλκόνια τα οστά των θυμάτων του. Το σπίτι αυτό ολοκληρώθηκε το 1907, κατά παραγγελία του Ζουζέιτ Μπατλιό.
Η Κάζα Αματλιέρ (Passeeig de Gracia 41), ήταν το σπίτι του σοκολατοβιομήχανου Αντόνιο Αματλιέρ ι Κόστα. Ανέθεσε στον Κανταφάλκ την αξιοποίηση του σπιτιού του και έτσι δημιουργήθηκε ένα κόσμημα με γλυπτά, ανάγλυφα, αετώματα. Μέχρι και γλυπτά που αναπαριστούν ζώα να παρασκευάζουν γλυπτά, υπάρχει.
Η Κάζα Μίλα (Carrer Provenca 261-265), δοξάζει τον Γκαουντί. Ονομάζεται επίσης και Πεδρέρα, το Λατομείο και έτσι την αποκαλούν οι βαρκελωνέζοι. Χτίστηκε περίπου το 1910 και είναι το θαύμα της τεχνολογίας. Ούτε μία γραμμή ευθεία, ούτε μία γωνία ορθή. Χαρακτηριστικό οι καμινάδες της, η όψη της που ρυτιδιάζει και οι επτά όροφοι που στέκονται, -άραγε πώς?- πάνω σε κολόνες και αψίδες
Το ΄Ιδρυμα Αντόνιο Τάπιες (Karrerdʼ Arago 255), θα σε εντυπωσιάση με την πρόσοψή του. ΄Ενα αέρινο σύμπλεγμα από σύρμα και σωλήνες, έργο του ίδιου του δημιουργού. Το ΄Ιδρυμα, που άνοιξε το 1984, περιλαμβάνει μια εκτενή συλλογή από έργα του Τάπιες, καθώς και υπέροχη βιβλιοθήκη.
H Λα Σαγράδα Φαμίλια, ο Ναός της Αγίας Οικογένειας, είναι το πιο γνωστό είδωμα της Βαρκελώνης. Στέκει ατελείωτος από το 1926 και απ΄ ότι δείχνει δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ. Η ανέγερση του Ναού ανετέθηκε στον Γκαουντί, που ξεκίνησε να εργάζεται το 1882, έχοντας ως όνειρό του, να δημιουργήσει τον μεγαλύτερο και πιο πρωτότυπο ναό της Ευρώπης. Η εικόνα του σε εντυπωσιάζει. 18 πύργοι υψώνονται, καλυμμένοι με μωσαϊκά. Ο αριθμός 18 ορίζει τους 12 αποστόλους, τους 4 ευαγγελιστές, την Παναγία και το Χριστό.
Μακρύτερα, βρίσκεται το Πάρκο Γκουέλ.
Ο Γκαουντί, γεννημένος στο Reus της Καταλωνίας, το 1852, έρχεται στη Βαρκελώνη και σπουδάζει αρχιτεκτονική. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από πρωτότυπες γραμμές, και πολυχρωμίες. Οι παιδικές του εικόνες σχετικά με τα φυτά, τα ζώα, τις πέτρες και τους ανθρώπους τον ακολούθησαν στη ζωή του και εκφράστηκαν μέσα από τα έργα του.
Τα κεραμικά πλακίδια που χρησιμοποιούσε, και η τεχνική που εφήρμοζε, ακόμα και σήμερα οδηγούν τους μιμητές του και παράγουν μικρά τέτοια διακοσμητικά, ως αναμνηστικά της Βαρκελώνης.
Ο Γκαουντί γνωρίζεται με τους Γκουέλ, μια πολύ πλούσια οικογένεια της Βαρκελώνης, οι οποίοι πιστεύουν σ΄ αυτόν και του αναθέτουν να δημιουργήσει έναν οικισμό, μια νέα συνοικία. Το έργο δεν ολοκληρώνεται, αλλά αυτό που δημιουργήθηκε, είναι ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό έργο, που απογειώνει τη φήμη του Γκαουντί. Είδαν προγραμματιστεί να φτιαχτούν 60 σπίτια, αλλά μόνο 3 πρόφτασαν και έγιναν. Σε ένα από αυτά έμενε ο ίδιος ο αρχιτέκτονας και τώρα είναι μουσείο, αφιερωμένο στον ίδιο. Το πάρκο είναι μοναδικό. Λίγο αφελές, λίγο παιδικό, λίγο εξωτικό, αλλά πάνω απ΄ όλα μαγικό. Λόγω της ανάβασης που απαιτείται, θέλει λίγο προγραμματισμό, το πώς θα φτάσεις εδώ, χωρίς ιδιαίτερο κόπο.
Νοσοκομείο Δε Λα Σάντα Κρέου ι Σάν Πάου
Βρίσκεται κοντά στο πάρκο Γκουέλ. Υπέροχο το κεντρικό οικοδόμημα, το οποίο είναι πλέον υπό την προστασία της Ουνέσκο. Το νοσοκομείο άρχισε να χτίζεται το 1902 και η λογική του ήταν όλο το νοσοκομείο να αποτελείται από επί μέρους μονάδες, κοσμημένες με φυσικές πέτρες και κεραμικά και να είναι διασκορπισμένες μέσα σε κήπους. Αυτό ακριβώς και έγινε. Απλά πανέμορφο.
Στα βόρεια του Πάρκου Γκουέλ, υψώνεται ο λόφος Τιμπιντάμπο. Στην κορφή του βρίσκεται η εκκλησιά της Ιερής Καρδιάς, με το τεράστιο άγαλμα του Χριστού. Εκεί κοντά είναι το πάρκο αναψυχής και διασκέδασης, το ʽΜαγικό Βουνόʼ, με ειδίκευση στα παιχνίδια υψηλής τεχνολογίας.
Τέλος, για του ποδοσφαιρόφιλους, ένα είναι το απόλυτο σημείο στη Βαρκελώνη. Το Μουσείο του Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Μπαρτσελόνα.
Δέχεται τους περισσότερους επισκέπτες μετά το μουσείο του Πικάσο. Το στάδιο της Μπαρτσελόνα, ο Ναός της, το Νόου Καμπ, είναι εδώ. Αν δεν είσαι τυχερός να βρεθείς μαζί με άλλους 120.000 θεατές και να θαυμάσεις την μεγάλη κυρία της Καταλωνίας, μπορείς να πας κάτω από τις κερκίδες της και να χωθείς στον μαγικό κόσμο της ομάδας. Εκεί είναι το μουσείο, με τα τρόπαια, τα βίντεο, τις φώτο, τα αναμνηστικά. Θα έρθεις με το μετρό, στάση Collbianc για το 5, και Maria Cristina για το 3.
Η Passeeig de Gracia, ο δρόμος που ανοίγεται από την Πλάθα Καταλούνια και προς βορρά είναι μια από τις ομορφότερες οδικές αρτηρίες της πόλης, με υπέροχα μαγαζιά και εντυπωσιακά οικοδομήματα, με φανοστάτες του χθες και κεραμικά μωσαϊκά. Καθώς την ανεβαίνεις, θαρρείς πως θα στο τέλος θα γράψεις διαγώνισμα για τα ομορφότερα σπίτια. Και ποιο να πρωτοθαυμάσεις? Στον αριθμό 35 ο Ενρίκε Σανιέ μεγαλουργεί, στο 43 ο Γκαουντί χτίζει την Λα Παντρέρα, το Λατομείο, φτιαγμένο από πέτρα. Από την Πλάθα Καταλούνια, μέχρι τη Σαγκράντα Φαμίλια, ένα υπαίθριο αρχιτεκτονικό μουσείο σε περιμένει.
Η κάζα Λίο Μορέρα, (Passeeig de Gracia 35), έργο του Λουίς Ντουμένεχ ι Μουντανέ, από τις πιο γνωστές εικόνες της Βαρκελώνης, με κυκλικά μπαλκόνια, υπόστυλες στοές, κοίλα παράθυρα, βιτρό, ψηφιδωτά.
Η κάζα Μπατλιό, (Passeeig de Gracia 43) είναι ένα τα διασημότερα έργα του Γκαουντί. Ενσωμάτωσε σε αυτό το οικοδόμημα το μύθο του Αγίου Γεωργίου με το δράκο. Η οροφή είναι η ραχοκοκκαλιά του δράκου και τα μπαλκόνια τα οστά των θυμάτων του. Το σπίτι αυτό ολοκληρώθηκε το 1907, κατά παραγγελία του Ζουζέιτ Μπατλιό.
Η Κάζα Αματλιέρ (Passeeig de Gracia 41), ήταν το σπίτι του σοκολατοβιομήχανου Αντόνιο Αματλιέρ ι Κόστα. Ανέθεσε στον Κανταφάλκ την αξιοποίηση του σπιτιού του και έτσι δημιουργήθηκε ένα κόσμημα με γλυπτά, ανάγλυφα, αετώματα. Μέχρι και γλυπτά που αναπαριστούν ζώα να παρασκευάζουν γλυπτά, υπάρχει.
Η Κάζα Μίλα (Carrer Provenca 261-265), δοξάζει τον Γκαουντί. Ονομάζεται επίσης και Πεδρέρα, το Λατομείο και έτσι την αποκαλούν οι βαρκελωνέζοι. Χτίστηκε περίπου το 1910 και είναι το θαύμα της τεχνολογίας. Ούτε μία γραμμή ευθεία, ούτε μία γωνία ορθή. Χαρακτηριστικό οι καμινάδες της, η όψη της που ρυτιδιάζει και οι επτά όροφοι που στέκονται, -άραγε πώς?- πάνω σε κολόνες και αψίδες
Το ΄Ιδρυμα Αντόνιο Τάπιες (Karrerdʼ Arago 255), θα σε εντυπωσιάση με την πρόσοψή του. ΄Ενα αέρινο σύμπλεγμα από σύρμα και σωλήνες, έργο του ίδιου του δημιουργού. Το ΄Ιδρυμα, που άνοιξε το 1984, περιλαμβάνει μια εκτενή συλλογή από έργα του Τάπιες, καθώς και υπέροχη βιβλιοθήκη.
H Λα Σαγράδα Φαμίλια, ο Ναός της Αγίας Οικογένειας, είναι το πιο γνωστό είδωμα της Βαρκελώνης. Στέκει ατελείωτος από το 1926 και απ΄ ότι δείχνει δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ. Η ανέγερση του Ναού ανετέθηκε στον Γκαουντί, που ξεκίνησε να εργάζεται το 1882, έχοντας ως όνειρό του, να δημιουργήσει τον μεγαλύτερο και πιο πρωτότυπο ναό της Ευρώπης. Η εικόνα του σε εντυπωσιάζει. 18 πύργοι υψώνονται, καλυμμένοι με μωσαϊκά. Ο αριθμός 18 ορίζει τους 12 αποστόλους, τους 4 ευαγγελιστές, την Παναγία και το Χριστό.
Μακρύτερα, βρίσκεται το Πάρκο Γκουέλ.
Ο Γκαουντί, γεννημένος στο Reus της Καταλωνίας, το 1852, έρχεται στη Βαρκελώνη και σπουδάζει αρχιτεκτονική. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από πρωτότυπες γραμμές, και πολυχρωμίες. Οι παιδικές του εικόνες σχετικά με τα φυτά, τα ζώα, τις πέτρες και τους ανθρώπους τον ακολούθησαν στη ζωή του και εκφράστηκαν μέσα από τα έργα του.
Τα κεραμικά πλακίδια που χρησιμοποιούσε, και η τεχνική που εφήρμοζε, ακόμα και σήμερα οδηγούν τους μιμητές του και παράγουν μικρά τέτοια διακοσμητικά, ως αναμνηστικά της Βαρκελώνης.
Ο Γκαουντί γνωρίζεται με τους Γκουέλ, μια πολύ πλούσια οικογένεια της Βαρκελώνης, οι οποίοι πιστεύουν σ΄ αυτόν και του αναθέτουν να δημιουργήσει έναν οικισμό, μια νέα συνοικία. Το έργο δεν ολοκληρώνεται, αλλά αυτό που δημιουργήθηκε, είναι ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό έργο, που απογειώνει τη φήμη του Γκαουντί. Είδαν προγραμματιστεί να φτιαχτούν 60 σπίτια, αλλά μόνο 3 πρόφτασαν και έγιναν. Σε ένα από αυτά έμενε ο ίδιος ο αρχιτέκτονας και τώρα είναι μουσείο, αφιερωμένο στον ίδιο. Το πάρκο είναι μοναδικό. Λίγο αφελές, λίγο παιδικό, λίγο εξωτικό, αλλά πάνω απ΄ όλα μαγικό. Λόγω της ανάβασης που απαιτείται, θέλει λίγο προγραμματισμό, το πώς θα φτάσεις εδώ, χωρίς ιδιαίτερο κόπο.
Νοσοκομείο Δε Λα Σάντα Κρέου ι Σάν Πάου
Βρίσκεται κοντά στο πάρκο Γκουέλ. Υπέροχο το κεντρικό οικοδόμημα, το οποίο είναι πλέον υπό την προστασία της Ουνέσκο. Το νοσοκομείο άρχισε να χτίζεται το 1902 και η λογική του ήταν όλο το νοσοκομείο να αποτελείται από επί μέρους μονάδες, κοσμημένες με φυσικές πέτρες και κεραμικά και να είναι διασκορπισμένες μέσα σε κήπους. Αυτό ακριβώς και έγινε. Απλά πανέμορφο.
Στα βόρεια του Πάρκου Γκουέλ, υψώνεται ο λόφος Τιμπιντάμπο. Στην κορφή του βρίσκεται η εκκλησιά της Ιερής Καρδιάς, με το τεράστιο άγαλμα του Χριστού. Εκεί κοντά είναι το πάρκο αναψυχής και διασκέδασης, το ʽΜαγικό Βουνόʼ, με ειδίκευση στα παιχνίδια υψηλής τεχνολογίας.
Τέλος, για του ποδοσφαιρόφιλους, ένα είναι το απόλυτο σημείο στη Βαρκελώνη. Το Μουσείο του Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Μπαρτσελόνα.
Δέχεται τους περισσότερους επισκέπτες μετά το μουσείο του Πικάσο. Το στάδιο της Μπαρτσελόνα, ο Ναός της, το Νόου Καμπ, είναι εδώ. Αν δεν είσαι τυχερός να βρεθείς μαζί με άλλους 120.000 θεατές και να θαυμάσεις την μεγάλη κυρία της Καταλωνίας, μπορείς να πας κάτω από τις κερκίδες της και να χωθείς στον μαγικό κόσμο της ομάδας. Εκεί είναι το μουσείο, με τα τρόπαια, τα βίντεο, τις φώτο, τα αναμνηστικά. Θα έρθεις με το μετρό, στάση Collbianc για το 5, και Maria Cristina για το 3.
Attachments
Last edited by a moderator:
