Eleni P
Member
- Μηνύματα
- 101
- Likes
- 492
Ήθελα και εγώ να μοιραστώ μαζί σας το φανταστικό ταξίδι που πραγματοποίησα τον περασμένο Οκτώβρη.
Σαν λάτρης των ταξιδιών και αφού επισκέφθηκα τις πιο δημοφιλείς Ευρωπαϊκές πόλεις είπα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό.
Έτσι ένα χρόνο πρίν και μετά απο αρκετό ψάξιμο για τους ιδανικούς συνδυασμούς αεροπορικών εταιρειών, έκλεισα εισιτήρια και διαμονή και έπεσα με τα μούτρα στο να οργανώσω το ιδανικό ταξίδι!!!
Το πρόγραμμα είχε ώς εξής: Πρώτη στάση η Βαρσοβία για 5 μέρες, έπειτα στο Βίλνιους για 3 μέρες και τέλος στη Ρίγα για άλλες 3 μέρες.
Βαρσοβία
Πέτάξαμε λοιπόν απο Θεσσαλονίκη για Βαρσοβία απευθείας (με Ryanair).
Εκεί είχαμε κλείσει μια μεταφορά απο το αεροδρόμιο στην παλιά πόλη όπου και είχαμε κλείσει ένα διαμέρισμα.
Η μεταφορά με αυτοκίνητο ήταν γρήγορη και οικονομική (περίπου 15 Ευρώ για 3 άτομα).
Φτάνοντας στον προορισμό με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα οτι στην παλιά πόλη, προστατευόμενο μνημείο της Ουνέσκο, δεν επιτρέπονταν τα αυτοκίνητα!
Το διαμέρισμα που κλείσαμε ήταν ιδανικό και υπερβολικά άνετο, στην καρδιά της παλιάς πόλης.
Στην πρώτη μας μέρα επιλέξαμε να εξερευνήσουμε την παλιά πόλη και να επισκευτούμε τα αξιοθέατα εκεί.
Οπότε η πρώτη μας στάση ήταν ο καθεδρικός ναός, μιας και ήταν απέναντι απο το σπίτι μας.
Είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη τον βαπτιστή, κατα τη διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου καταστράφηκε και ανοικοδομήθηκε με τη βοήθεια των Πολωνών και με τις δωρεές κατοίκων της Βαρσοβίας.
Λίγο πιο κάτω, στη είσοδο της παλιάς πόλης, βρίσκεται το Βασιλικό κάστρο της Βαρσοβίας. Ήταν η επίσημη έδρα της Πολωνικής Μοναρχίας.
Σήμερα, το πλήρως ανακαινισμένο Βασιλικό Κάστρο είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μουσεία στην Πολωνική πρωτεύουσα, συγκεντρώνοντας πίνακες επιφανών ζωγράφων, έπιπλα αντίκες, μια νομισματική συλλογή, μια ολοκληρωμένη συλλογή ανατολικών χαλιών και Ευρωπαϊκών ταπετσαριών.
Στις 11:15 κάθε μέρα ένας τρομπετίστας παίζει τον εθνικό ύμνο της Βαρσοβίας 3 φορές. Γιατί όμως στις 11:15 και όχι στις 12:00 όπως στις περισσότερες πόλεις; Γιατί η ώρα έδειχνε 11:15 όταν έπεσαν οι πρώτες βόμβες στο Κάστρο κατά τη διάρκεια του πολέμου με αποτέλεσμα το ρολόι να σταματήσει σε αυτή την ώρα. 35 χρόνια μετά, το ρολόι επισκευάστηκε και ξεκίνησε ξανά να λειτουργεί, από την ίδια ώρα.
Αμέσως μετά σειρά είχε η κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης ( Old town Market Square), πανέμορφα πολύχρωμα κτήρια, ρομαντική ατμόσφαιρα και το άγαλμα της γοργόνας, σύμβολο της Βαρσοβίας. Υπάρχουν άπειρα εστιατόρια όπου μπορείς να δοκιμάσεις παραδοσιακή Πολωνική κουζίνα. Στο πρώτο μας βράδυ επιλέξαμε το Bazyliszek Restaurant, ήταν εξαιρετική πρώτη επιλογή!!!
Βγαίνοντας απο την πλατεία επισκεφθήκαμε το Barbican. Πρόκειται για φρούριο με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που χωρίζει την παλιά πόλη απο την καινούρια.
Είναι ένα από τα λίγα κτίσματα ενός σύνθετου δικτύου ιστορικών οχυρώσεων της πόλης.
Το φρούριο χρησιμοποιήθηκε μόνο μια φορά για την υπεράσπιση της πόλης κατά την διάρκεια της εισβολής των Σουηδών στην Πολωνία. Κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου το φρούριο καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό και ανακατασκευάστηκε το 1954 βάση των χαρακτηριστικών που είχε τον 17ο αιώνα
Η επόμενη μέρα μας ξεκίνησε ακολουθώντας το Βασιλικό δρόμο.
Πρόκειται για μια μεγάλη διαδρομή που συνδέει το βασιλικό παλάτι του Wilanow (οι «Βερσαλλίες» της Πολωνίας που αξίζουν αρκετές ώρες εξερεύνησης) με το Κάστρο της Παλιάς Πόλης. Το τελευταίο της κομμάτι είναι πεζοδρομημένο και απολαυστικότατο: Περνά από σπουδαία κτήρια της πόλης, ναούς, high tech παγκάκια που… παίζουν Σοπέν, υπαίθριες εκθέσεις τέχνης, café με θέα στις όχθες του Βιστούλα και καταλήγει στην πλατεία του Κάστρου, όπου αρχίζει…
Στη διαδρομή αυτή επισκεφθήκαμε την εκκλησία της Αγίας Άννας όπου λέγεται πως φυλάσσεται η καρδιά του Σοπέν.
Αμέσως μετά πήγαμε στο μουσείο του Σοπέν.
Ένα πολύ ενδιαφέρον διαδραστικό μουσείο που περιγράφει τη ζωή σου και αξίζει να επισκεφθείτε!!!
Χρειαζόμασταν μια στάση για καφέ (και γλυκό εννοείται!!!) και κάναμε την καλύτερη επιλογή όταν μπήκαμε στο Croque Madame. Έαν βρεθείτε εδώ μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε το cheese cake!!!
Τις τελευταίες μας μέρες στη Βαρσοβία τις αφιερώσαμε στο να επισκεφθούμε το Μουσείο εξέγερσης της Βαρσοβίας που κατα τη γνώμη μου ήταν συγκλονιστικό, το πάρκο Lazienki και να απολαύσουμε αυτήν την υπέροχη πόλη γνωρίζοντας, όσο είναι δυνατόν, την κάθε γωνιά της.
Φυσικά κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό με μια μόνο επίσκεψη.
Τα στενά της παλιάς πόλης είναι γεμάτα με κοσμηματοπωλεία.
Δεν παραλείψαμε να μπούμε σε αρκετά και να αγοράσουμε απο ένα κόσμημα με την διαδεδομένη πράσινη πέτρα που υπάρχει σε αυτές της χώρες, το κεχριμπάρι (Amber)
Προτείνω να το ψάξετε λίγο πρίν κάνετε κάποια αγορά διότι οι τιμές ναι μέν είναι πάνω κάτω ίδιες αλλά η ποιότητα διαφέρει και μπορείτε να το διακρίνετε!!
Και εκεί που αναρωτιόμασταν μήπως και βαρεθούμε τόσες μέρες στη Βαρσοβία, ήρθε η μέρα να φύγουμε και δεν το θέλαμε καθόλου.
Το ταξίδι έπρεπε να συνεχιστεί και έτσι ξανα βρεθήκαμε στο αεροδρόμιο (Modlin) με προορισμό το Βίλνιους.
Βίλνιους
Η πτήση ήταν σύντομη, περίπου μιάμιση ώρα, και πολύ φθηνή, γύρω στα 10 Ευρώ (Με τη Wizzair)
Φτάνοντας στο Βίλνιους μας πρίμενε ο οδηγός της μεταφοράς που είχαμε κλείσει(12 Ευρώ, 3 άτομα) για να μας πάει στο ξενοδοχείο.
Η διαδρομή ήταν σχετικά σύντομη.
Το ξενοδοχείο μας ήταν ενα μικρό ξενοδοχείο στο κέντρο, πάλι δίπλα στον καθεδρικό της πόλης.
Φτάσαμε αρκετά νωρίς το πρωί, αφήσαμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε να δούμε την πόλη.
Μετά απο λίγο περπάτημα σε ένα τεράστιο δρόμο με άπειρα μαγαζιά (η χαρά του shopacholic) φτάσαμε στο πρώτο σημείο ενδιαφέροντος, το μουσείο των θυμάτων της γενοκτονίας (αρχηγείο της KGB)
Βρίσκεται στο πρώην αρχηγείο της KGB απέναντι από την πλατεία Lukiškės και ανεπίσημα αποκαλείται 'μουσείο της KGB'. Το κτίριο αυτό χρησιμοποιήθηκε από την Κα Γκε Μπε λόγω του σημείου του για παρακολούθηση αλλά και σαν χώρος φυλάκισης,βασανιστηρίων και εκτέλεσης . Ιδρύθηκε το 1992 από τον υπουργό Πολιτισμού και είναι αφοσιωμένο στην συλλογή και έκθεση εγγράφων και στοιχείων σχετικών με την 50-χρονη κατοχή από την Σοβιετική Ένωση, την Λιθουανική αντίσταση και τα θύματα της εποχής. Πολλά δωμάτια εκθέτουν την μεταφορά των Λιθουανών αιχμαλώτων στην Σιβηρία και ότι συνεπάγονταν για αυτούς και για την χώρα. Η φυλακή του κτιρίου είναι συγκλονιστική δεδομένου ότι χρησιμοποιούνταν πολύ πρόσφατα. Μπορείτε ακόμα να δείτε το δωμάτιο απομόνωσης και το δωμάτιο εκτελέσεων με της τρύπες από της σφαίρες στον τοίχο.
(Πηγή: taxidologio.gr)
Αν αξίζει να επισκεφθείτε κάτι στο Βίλνιους είναι σίγουρα αυτό το μουσείο, είναι βέβαια αρκετά θλιβερό, ειδικά βλέποντας το χώρο εκτελέσεων αλλά είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να δεις!!!
Φεύγοντας απο εκεί κάναμε την ίδια διαδρομή για να επιστρέψουμε στο κέντρο όπου και επισκεφθήκαμε τον καθεδρικό ναο.
Ο Καθεδρικός ναός της πόλης, βρίσκεται στη θέση ενός παγανιστικού ναού, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον θεό του κεραυνού Perkunas. Στη συνέχεια, έγινε τελικά καθολικός καθεδρικός ναός των Αγίων Stanislav και Vladislav και απέκτησε μπαρόκ/κλασική μορφή. Χαρακτηριστική είναι η πρόσοψή του ναού, η οποία θυμίζει Παρθενώνα! Στο εσωτερικό είναι θαμμένες μερικές διάσημες προσωπικότητες της ιστορίας της Λιθουανίας: όπως ο βασιλιάς Αλέξανδρος της Πολωνίας, η βασίλισσα Ελισάβετ της Αυστρίας και η καρδιά του βασιλια Vladislovas σε ενα βάζο.
Το σε ξεχωριστό κτίριο καμπαναριό του ναού, έχει ύψος περίπου 50 μέτρα. Στις κατακόμβες του ναού, υπάρχει μουσείο στο οποίο παρουσιάζεται η ιστορία του ναού.
Μιας και είχε περάσει η ώρα επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.
Το απόγευμα εξερευνήσαμε τα στενά της παλιάς πόλης για να κατατοπιστούμε και καθήσαμε για φαγητό.
Πρώτη απόπειρα Λιυοθανικής κουζίνας έγινε στο εστιατόριο Etno Dvaras. Είναι αρκετά μεγάλο και βρίσκεις εύκολα τραπέζι. Ό,τι δοκιμάσαμε ήταν τέλειο, όλα ήρθα γρήγορα και το προσωπικό άψογο!!!
Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στους ναούς, μιας και το Βίλνιους έχει άπειρους.
Ξεκινήσαμε λοιπόν με την Πύλη της Αυγής.
Είναι η μοναδική πύλη από τις εννέα που είχε χτίσει ο Μεγάλος Δούκας της Λιθουανίας για αμυντικό και προστατευτικό σκοπό.
κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1503-1522 και είναι η μοναδική που διατηρήθηκε από τις συνολικά 10 πύλες εισόδου στην παλιά πόλη του Βίλνιους. Στο σημείο αυτό, επισημαίνεται ότι τα τείχη της παλιάς πόλης του Βίλνιους, είχαν μήκος 3km και 10 πύλες εισόδου. Οι υπόλοιπες πύλες, καταστράφηκαν στα τέλη του 18ου αιώνα. Όπως σε όλο τον κόσμο τα τείχη σταμάτησαν να έχουν χρησιμότητα με τα νέα, τότε, όπλα. Όμως στον 16ο αιώνα ή/και παλαιότερα, οι πύλες των πόλεων συχνά περιείχαν κάποια θρησκευτικά στοιχεία τα οποία προορίζονταν για να φρουρούν την πόλη από της επιθέσεις και για να ευλογούν τους ταξιδιώτες. Έτσι και η πύλη της Dawn έχει μια εικόνα της Παρθένου Μαρίας, μητέρας του Χριστού, που φιλοξενείται στο εκκλησάκι της ανατολικής της πλευράς.Το εικόνισμα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους προσκυνηματικούς προορισμούς στην Ανατολική Ευρώπη.
Από την πύλη της Αυγής ξεκινά (ή τελειώνει) ο κεντρικός πεζόδρομος της παλιάς πόλης του Βίλνιους, ο οποίος συνδέει τον καθεδρικό ναό με την πύλη.
Με θεωρία, ότι αφετηρία είναι ο καθεδρικός ναός, ο κεντρικός πεζόδρομος ονομάζεται στην αρχή Pilies g, μετά το ναό της Αγίας Παρασκευής ονομάζεται Didžioji g, ενώ στη συνέχεια ονομάζεται Aušros Vartų gatvė.
Στη συνέχεια βρήκαμε την εκκλησία της Αγίας Τερέζας και το ναό του Αγίου Πνεύματος.
Το βράδυ πήγαμε για φαγητό στο Berneliu Uzeiga, είναι σε μια πολύ ωραία τοποθεσία, επίσης πολύ μεγάλο μαγαζι και τέλειο φαγητό!!!
Την τελευταία μας μέρα, πρωί πρωί πήγαμε στο παλάτι του μεγάλου δούκα, η ανακατασκευή του παλατιού ήταν ενα απο τα σημαντηκότερα πρότζεκτ της Λιθουανίας την τελευταία χιλιετία.
Έπρεπε να ολοκληρωθεί το 2009 και να ανοίξει για το κοινό με τον εορτασμό του Μιλένιουμ αλλά λόγω οικονομικών προβλημάτων άνοιξε για το κοινό χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η ανακατασκευή και η επίπλωσή της. Απο εκεί ανεβήκαμε στο λόφο για τον πύργο Γκεντιμίνας.
Ο Γκεντιμίνας ήταν Μεγάλος Δούκας της Λιθουανίας από το 1315 ή 1316 μέχρι τον θάνατό του. Ο λόφος Γκεντιμίνας είναι ο λόφος όπου ο μεγάλος Δούκας Γκεντιμίνας ίδρυσε την πόλη. Ο πύργος Γκεντιμίνας βρίσκεται στον ύψους 48 μέτρων ως άνω λόφο, αποτελεί το ιστορικό σύμβολο της πόλης και σήμερα υπάρχει ότι απέμεινε από το Κάστρο το οποίο δέσποζε στο σημείο αυτό.
Ήταν πολύ ωραίος περίπατος, ξεκίνησε μέσα απο ένα πάρκο και όλη η διαδρομή, παρότι Οκτώβρης, ήταν πανέμορφη μες τα λουλούδια!!!
Γενικά αυτό που μας έκανε εντύπωση σε όλες αυτές τις χώρες ήταν τα λουλούδια.
Το κρύο δεν τα επηρεάζει και ήταν όλα προσεγμένα και πανέμορφα.
Απο εκεί κατευθυνθήκαμε προς το πάρκο Μπερναντίνε.
Μην το παραλείψετε, ειδικά εαν έχει καλό καιρό, μπορείτε να βγάλετε όμορφες φωτογραφίες, να περπατήσετε μέσα σε καταπράσινα δρομάκια και ξανά άπειρα λουλούδια!!!
Μέτά το πάρκο είδαμε και την ομόνυμη εκκλησία.
Δίπλα ακρίβώς βρσκεται και η εκκλησία της Αγίας Άννας.
Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία της παλιάς πόλης του Βίλνιους, βρίσκεται στη δεξιά όχθη του ποταμού Vilnia. Είναι μια εκκλησία γοτθικού στυλ, με δύο πύργους, που κατασκευάστηκε με 33 διαφορετικά είδη κόκκινων τούβλων.
Το εσωτερικό της εκκλησίας είναι διακοσμημένο με μπαρόκ ύφος, όπως και ο βωμός της.
Η πρώτη εκκλησία στο σημείο αυτό, κατασκευάστηκε προς τιμή της Άννας, την πρώτης γυναίκας του Vytautas του Μέγα (1344-1430), ενός από τους διασημότερους κυβερνήτες της μεσαιωνικής Λιθουανίας. Η εκκλησία όμως ήταν ξύλινη και το 1419 καταστράφηκε από φωτιά. Η σημερινή τούβλινη εκκλησία κατασκευάστηκε από τον Μέγα Δούκα Αλέξανδρο μεταξύ των ετών 1495-1500 και η εξωτερική εμφάνιση της εκκλησίας έχει μείνει σχεδόν ίδια από τότε.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο στρατηγός Ναπολέοντας, αφού είδε την εκκλησία κατά την διάρκεια του Γαλλορωσικού πολέμου το έτος 1812, του άρεσε τόσο πολύ που εκδήλωσε την επιθυμία να την σμικρύνει(!!!) και να την μεταφέρει στο Παρίσι.
Το τελευταίο μας βράδυ στο υπέροχο Βίλνιους αποφασίσαμε να μην τιμήσουμε τη Λιθουανική κουζίνα και έτσι για αλλαγή πήγαμε σε μια αμερικάνικη πάμπ (ήταν καιρός για ένα μπέργκερ!!!)
Το μαγαζί ήταν φανταστικό, είχε ένα τεράστιο κεντρικό μπάρ και πολλά τραπέζια και στάντ καθώς και πατάρι με τραπέζια.
Η διακόσμηση φοβερή και το φαγητο τελειο!!!!
Αν έρθετε στο Βίλνιους να επισκεφθείτε αυτήν την πάμπ!!!!!
Το επόμενο πρωί μετά το πρωινό κάναμε μια τελευταία βόλτα στην πόλη μιας και η πτήση μας για Ρίγα ήταν μεσημεράκι, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και πήραμε το δρόμο για το αεροδρόμιο!!
Ρίγα
Η διαδικασία ίδια, φτάνοντας στη Ρίγα (με Air Baltic, πτήση 10 ευρώ) μας περίμενε ο οδηγός για τη μεταφορά η οποία για ακόμη μια φορά ήταν σύντομη και οικονομική.
Η Ρίγα μπορώ να πώ οτι είχε εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα απο τις άλλες δύο πρωτεύουσες.
Το κέντρο της αποτελείται απο στενά πλακόστρωτα δρομάκια γεμάτα μαγαζιά, εστιατόρια και μπάρ ενώ ταυτόχρονα θα δείς τεράστιους επιβλητικούς ναούς αλλά επίσης και μεγάλα ξενοδοχεία στην καρδιά της πόλης, όπως ήταν και αυτό που κλείσαμε.
Αφου τακτοποιηθήκαμε κάναμε μια αναγνωριστική βόλτα, επισκεφθήκαμε το ναό του Αγίου Πέτρου, μια πολύ όμορφη εκκλησία ακριβώς έξω απο το ξενοδοχείο μας και προχωρήσαμε προς τον καθεδρικό ναό της πόλης.
Τεράστιος, επιβλητικός, πανέμορφος!!!
Είναι η μεγαλύτερη μεσαιωνική εκκλησία στην Βαλτική. Κατασκευάστηκε το 1211 από τον επίσκοπο Αλβέρτο της Ρίγας, ενώ τροποποιήθηκε αρκετές φορές κατά μήκος της ιστορίας του. Ο καθεδρικός της Ρίγας βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Daugava και είναι το πιο αναγνωρίσιμο μνημείο της Λετονίας, εμφανίζεται σε πολλούς πίνακες, κάρτες, φωτογραφίες και τηλεοπτικές ταξιδιωτικές εκπομπές. Στο κτίριο στεγάζεται και το μουσείο της ιστορίας της Ρίγας που εγκαινιάστηκε το 1773 είναι είναι ένα από τα παλαιότερα μουσεία στην Ευρώπη. Ο καθεδρικός διαθέτει ένα εντυπωσιακό όργανο που κατασκευάστηκε το 1884 και διαθέτει 6.718 σωλήνες και 116 όργανα.
Έξω απο τον καθεδρικό ναό μπορείς να πάρεις ένα τρενάκι (αν θυμάμαι καλά 7 ευρώ το άτομο) το οποίο σε κάνει βόλτα σε όλη την πόλη περνώντας απο όλα τα σημαντικά σημεία τα οποία πρέπει να δείς και ταυτόχρονα έχει και ακουστική ξενάγηση.
Άξιζε τον κόπο!!!
Αφού ξανα γυρίσαμε στον καθεδρικό επιστρέψαμε στο ξεοδοχείο για ξεκούραση.
Το βράδυ φάγαμε σε ένα πολύ ωραίο μαγαζί, Folkklubs ALA pagrabs, τέλεια ατμόσφαιρα και σούπερ φαγητό!!!
Η Ρίγα έχει πολλή νυχτερινή ζωή, το αντιληφθήκαμε το πρώτο πρωί κατεβαίνοντας για πρωινό όταν ακριβώς απέαντι σε ένα μπάρ, το οποίο δεν το είχαμε προσέξει καν, στις 8:30 το πρωί έφευγαν οι τελευταίοι θαμώνες!
Η δεύτερη μέρα μας ξεκίνησε πηγαίνοντας προς το μνημείο της ελευθερίας.
Το μνημείο ιδρύθηκε απο δωρεές των κατοίκων και κατασκευάστηκε ώς ενα μνημείο των πεσόντων της Λετονίας στην προσπάθειά τους για ανεξαρτησία το 1935 σε σημείο όπου πρίν βρισκόταν το άγαλμα του μεγάλου Πέτρου.
Έχει 42,7 μέτρα ύψος και αποτελείται απο 56 αγάλματα χωρισμένα σε 23 διαφορετικές ομάδες σε 4 επίπεδα που περιγράφουν την Λετονική ιστορία και κουλτούρα.
Στην κορυφή του οβελίσκου βρίσκεται το 9 μέτρων σύμβολο της ελευθερίας, μια νεαρή γυναίκα που κρατάει 3 αστέρια πάνω απο το κεφάλι της, τα οποία συμβολίζουν τις 3 ιστορικές περιοχές της Λετονίας και την εθνική ενότητα.
Λίγο πιο κάτω διασχίζοντας το πάρκο υπάρχει ένας ορθόδοξος καθεδρικός ναός, με όμορφες τοιχογραφίες!!!
Στη συνέχεια η μέρα μας είχε Art Nouveau ξενάγηση.
Κατευθυνθήκαμε προς την οδό Alberta που όπως και όλη η γύρω περιοχή έχει πανέμορφα Art Nouveau κτίρια.
Δεκάδες μεγαλόπρεπα αρχοντικά των αρχών του 20ου αιώνα, που τα χρόνια της Σοβιετικής περιόδου ρήμαζαν, σήμερα με γοργούς ρυθμούς αναστηλώνονται, χαρίζοντας στην πόλη έναν αέρα σπάνιας μεγαλοπρέπειας.
Μπορείτε να επισκεφθείτε το Art Nouveau Μουσείο της πόλης, που εγκαινιάστηκε μόλις το 2009. Στεγάζεται στην ιδιωτική κατοικία του Λετονού αρχιτέκτονα Pēkšēns Konstantīns (1859 – 1928), που ο ίδιος κατασκεύασε το 1907. Το κτίριο είναι λαμπρό χαρακτηριστικό δείγμα εκείνης της περιόδου και ξεχωρίζει για τα διακοσμητικά ανάγλυφα της πρόσοψης, την χαρακτηριστική επίπλωση των χώρων και την υπέροχη εσωτερική σκάλα, που είναι από τις εντυπωσιακότερες όχι μόνο στη Ρίγα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.
Το βράδυ αφού κάναμε μια βόλτα στο κέντρο επιστρέψαμε στη γειτονιά μας και επιλέξαμε ένα μαγαζί απέναντι απο το ξενοδοχείο το οποίο μας έκανε εντύπωση που ήταν μονίμως όλες τις ώρες της ημέρας γεμάτο.
Πρόκειται για το Easy beer, μπαίνοντας έχει δυο τεράστιους τοίχους δεξιά και αριστερά με κάνουλες απο μπύρες απο όλο τον κόσμο!!!
Βρήκαμε αμέσως τραπέζι, μπροστά μας μια ανοιχτή κουζίνα, η ατμόσφαιρα ήταν σούπερ, πολύ μοντέρνο μαγαζι.
Το κόνσεπτ απλό.
Η σερβιτόρα έρχεται και μας δίνει μια κάρτα. Σε κάθε κάνουλά δίπλα είχε μια υποδοχή για την κάρτα και έγραφε απο πού προέρχεται η μπύρα και την τιμή που πληρώνεις.
Έπαιρνες λοιπόν ένα ποτήρι το έβαζες κάτω απο την κάνουλα που ήθελες, έβαζες την κάρτα και με ένα κουμπί γέμιζες όση ποσότητα ήθελες.
Σε μια μικρή οθόνη δίπλα σου έγραφε την ποσότητα, πόσο πλήρωσες και το συνολικό ποσό που πρέπει να πληρώσεις στο τέλος για τις μπύρες που δοκίμασες.
Ήταν κάτι διαφορετικό και ενθουσιαστήκαμε πολύ!!
Το φαγητο επίσης ήταν τέλειο και γενικά ήταν ενα υπέροχο βράαδυ!!!
Την τελευταία μας μέρα στην μαγευτκή αυτή πόλη σηκωθήκαμε πολύ πρωί και μετά το πρωινό πήραμε ταξί και πήγαμε σε μια τεράστια κλειστή αγορά.
Αποτελούνταν απο 3 μεγάλα κτίρια, το ένα είχε μόνο κρέατα το άλλο μόνο ψάρια και το τρίτο είχε κάθε λογής τυριά, ψωμιά (η Ρίγα φημίζεται για τα ιδιαίτερα τυριά της και τα ψωμιά που έχει) μπορείς να φανταστείς και διάφορα σουβενίρ για να αγοράσεις.
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι να γυρίσουμε όλα τα κτήρια μας πήρε αρκετή ώρα.
Φυσικά ψωνήσαμε κάποια τυριά συσκευασμένα και ψωμιά για να φέρουμε Ελλάδα αλλά το πιό εντυπωσιακό ήταν το κτήριο με τα ψάρια, όχι μόνο για τους ταράστιους σολωμούς που είχε αλλά πιο πολύ για το άπειρο κόκκινο και μαύρο χαβιάρι χύμα που πωλούσαν.
Αφού ψωνήσαμε και κάποια σουβενίρ γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τα ψώνια και ξανα φύγαμε, αυτή τη φορά για να δούμε ό,τι μας είχε απομείνει σε αξιοθέατο.
Αρχικά ξανα γυρίσαμε στον Άγιο πέτρο και ανεβήκαμε στο καμπαναριό για να δούμε τη θέα.
Έπειτα κατευθυνθήκαμε προς το κάστρο να το δούμε απ'έξω και μετά περάσαμε απο 3 όμοια κτίρια που τα αποκαλούν 3 Brothers.
Είναι τρία κτίρια στη σειρά και το κάθε ένα έχει τη δική του ιστορία.
Το κτίριο στο νούμερο 17 της οδού έχει Γοτθικές κόγχες και χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και είναι η παλαιότερη κατοικία χτισμένη από πέτρα στη Ρίγα.
Στο νούμερο 19 της οδού έχουμε ένα κτίριο του 17ου αιώνα το οποίο στεγάζει ένα μικρό μουσείο αρχιτεκτονικής.
Ενώ στο νούμερο 21 έχουμε ένα πράσινο κτίριο χτισμένο τον 18ο αιώνα!
Τελευταία μας στάση ήταν το σπίτι των Μαυροκέφαλων ( House of the black heads)
Χτίστηκε το 1344 για να στεγάσει τους ταξιδιώτες εμπόρους της αδελφότητας των “μαυροκέφαλων”, βομβαρδίστηκε το 1941 από τους Γερμανούς, τα ερείπια απομακρύνθηκαν εντελώς από τους Σοβιετικούς το 1948 και ανακατασκευάστηκε το 2001, στην επέτειο των 800 χρόνων της πόλης.
Πρόκειται για μια αρχιτεκτονική κατασκευή που κυριαρχεί το κόκκινο τούβλο, τα αγάλματα, το χρυσό και το μπλε χρώμα, σε αυτόν τον χώρο πραγματοποιούσαν τις συναντήσεις τους οι νεαροί ανύπαντροι έμποροι της Αδελφότητας των Μαυροκέφαλων. Σε αυτό το κτίριο σήμερα στεγάζονται το μουσείο και η επίσημη αίθουσα δεξιώσεων. Αυτό όμως που ξεχωρίζει στην πλατεία είναι το άγαλμα του πολιούχου αγίου της πόλης του St. Roland, από του οποίου το σπαθί ορίζεται το γεωμετρικό κέντρο της Ρίγας.
Και εξωτερικά αλλά και εσωτερικά ήταν πολύ εντυπωσιακό.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να φτιάξουμε βαλίτσες.
Το βράδυ πήγαμε πάλι απέναντι απο το ξενοδοχείο, αυτή τη φορά στο Easy wine, όπως καταλαβαίνεται είχε το ίδιο κόνσεπτ με τις μπύρες αλλα με κρασί.
Επίσης ξεχωριστή εμπειρία και φοβερό φαγητο.
Δυστυχώς είχε έρθει η μέρα της επιστροφής.
Μπορώ να πώ με σιγουριά οτι ήταν απο τα πιο ενδιαφέροντα ταξίδια που έχω κάνει.
Αυτες οι χώρες (και οι συγκεκριμένες πόλεις που επισκεφθήκαμε) έχουν κάτι το ιδιαίτερο, σε καθηλώνουν με την ομορφιά τους και σίγουρα σε προκαλούν ώστε να επιστρέψεις για ακόμη μια επίσκεψη!!!
Σας προτείνω να τις βάλετε άμεσα στο πλάνο σας άμεσα!!!
Εγώ σίγουρα θα ξανα πάω!!!!!
Σαν λάτρης των ταξιδιών και αφού επισκέφθηκα τις πιο δημοφιλείς Ευρωπαϊκές πόλεις είπα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό.
Έτσι ένα χρόνο πρίν και μετά απο αρκετό ψάξιμο για τους ιδανικούς συνδυασμούς αεροπορικών εταιρειών, έκλεισα εισιτήρια και διαμονή και έπεσα με τα μούτρα στο να οργανώσω το ιδανικό ταξίδι!!!
Το πρόγραμμα είχε ώς εξής: Πρώτη στάση η Βαρσοβία για 5 μέρες, έπειτα στο Βίλνιους για 3 μέρες και τέλος στη Ρίγα για άλλες 3 μέρες.
Βαρσοβία
Πέτάξαμε λοιπόν απο Θεσσαλονίκη για Βαρσοβία απευθείας (με Ryanair).
Εκεί είχαμε κλείσει μια μεταφορά απο το αεροδρόμιο στην παλιά πόλη όπου και είχαμε κλείσει ένα διαμέρισμα.
Η μεταφορά με αυτοκίνητο ήταν γρήγορη και οικονομική (περίπου 15 Ευρώ για 3 άτομα).
Φτάνοντας στον προορισμό με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα οτι στην παλιά πόλη, προστατευόμενο μνημείο της Ουνέσκο, δεν επιτρέπονταν τα αυτοκίνητα!
Το διαμέρισμα που κλείσαμε ήταν ιδανικό και υπερβολικά άνετο, στην καρδιά της παλιάς πόλης.
Στην πρώτη μας μέρα επιλέξαμε να εξερευνήσουμε την παλιά πόλη και να επισκευτούμε τα αξιοθέατα εκεί.
Οπότε η πρώτη μας στάση ήταν ο καθεδρικός ναός, μιας και ήταν απέναντι απο το σπίτι μας.
Είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη τον βαπτιστή, κατα τη διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου καταστράφηκε και ανοικοδομήθηκε με τη βοήθεια των Πολωνών και με τις δωρεές κατοίκων της Βαρσοβίας.
Λίγο πιο κάτω, στη είσοδο της παλιάς πόλης, βρίσκεται το Βασιλικό κάστρο της Βαρσοβίας. Ήταν η επίσημη έδρα της Πολωνικής Μοναρχίας.
Σήμερα, το πλήρως ανακαινισμένο Βασιλικό Κάστρο είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μουσεία στην Πολωνική πρωτεύουσα, συγκεντρώνοντας πίνακες επιφανών ζωγράφων, έπιπλα αντίκες, μια νομισματική συλλογή, μια ολοκληρωμένη συλλογή ανατολικών χαλιών και Ευρωπαϊκών ταπετσαριών.
Στις 11:15 κάθε μέρα ένας τρομπετίστας παίζει τον εθνικό ύμνο της Βαρσοβίας 3 φορές. Γιατί όμως στις 11:15 και όχι στις 12:00 όπως στις περισσότερες πόλεις; Γιατί η ώρα έδειχνε 11:15 όταν έπεσαν οι πρώτες βόμβες στο Κάστρο κατά τη διάρκεια του πολέμου με αποτέλεσμα το ρολόι να σταματήσει σε αυτή την ώρα. 35 χρόνια μετά, το ρολόι επισκευάστηκε και ξεκίνησε ξανά να λειτουργεί, από την ίδια ώρα.
Αμέσως μετά σειρά είχε η κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης ( Old town Market Square), πανέμορφα πολύχρωμα κτήρια, ρομαντική ατμόσφαιρα και το άγαλμα της γοργόνας, σύμβολο της Βαρσοβίας. Υπάρχουν άπειρα εστιατόρια όπου μπορείς να δοκιμάσεις παραδοσιακή Πολωνική κουζίνα. Στο πρώτο μας βράδυ επιλέξαμε το Bazyliszek Restaurant, ήταν εξαιρετική πρώτη επιλογή!!!
Βγαίνοντας απο την πλατεία επισκεφθήκαμε το Barbican. Πρόκειται για φρούριο με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που χωρίζει την παλιά πόλη απο την καινούρια.
Είναι ένα από τα λίγα κτίσματα ενός σύνθετου δικτύου ιστορικών οχυρώσεων της πόλης.
Το φρούριο χρησιμοποιήθηκε μόνο μια φορά για την υπεράσπιση της πόλης κατά την διάρκεια της εισβολής των Σουηδών στην Πολωνία. Κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου το φρούριο καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό και ανακατασκευάστηκε το 1954 βάση των χαρακτηριστικών που είχε τον 17ο αιώνα
Η επόμενη μέρα μας ξεκίνησε ακολουθώντας το Βασιλικό δρόμο.
Πρόκειται για μια μεγάλη διαδρομή που συνδέει το βασιλικό παλάτι του Wilanow (οι «Βερσαλλίες» της Πολωνίας που αξίζουν αρκετές ώρες εξερεύνησης) με το Κάστρο της Παλιάς Πόλης. Το τελευταίο της κομμάτι είναι πεζοδρομημένο και απολαυστικότατο: Περνά από σπουδαία κτήρια της πόλης, ναούς, high tech παγκάκια που… παίζουν Σοπέν, υπαίθριες εκθέσεις τέχνης, café με θέα στις όχθες του Βιστούλα και καταλήγει στην πλατεία του Κάστρου, όπου αρχίζει…
Στη διαδρομή αυτή επισκεφθήκαμε την εκκλησία της Αγίας Άννας όπου λέγεται πως φυλάσσεται η καρδιά του Σοπέν.
Αμέσως μετά πήγαμε στο μουσείο του Σοπέν.
Ένα πολύ ενδιαφέρον διαδραστικό μουσείο που περιγράφει τη ζωή σου και αξίζει να επισκεφθείτε!!!
Χρειαζόμασταν μια στάση για καφέ (και γλυκό εννοείται!!!) και κάναμε την καλύτερη επιλογή όταν μπήκαμε στο Croque Madame. Έαν βρεθείτε εδώ μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε το cheese cake!!!
Τις τελευταίες μας μέρες στη Βαρσοβία τις αφιερώσαμε στο να επισκεφθούμε το Μουσείο εξέγερσης της Βαρσοβίας που κατα τη γνώμη μου ήταν συγκλονιστικό, το πάρκο Lazienki και να απολαύσουμε αυτήν την υπέροχη πόλη γνωρίζοντας, όσο είναι δυνατόν, την κάθε γωνιά της.
Φυσικά κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό με μια μόνο επίσκεψη.
Τα στενά της παλιάς πόλης είναι γεμάτα με κοσμηματοπωλεία.
Δεν παραλείψαμε να μπούμε σε αρκετά και να αγοράσουμε απο ένα κόσμημα με την διαδεδομένη πράσινη πέτρα που υπάρχει σε αυτές της χώρες, το κεχριμπάρι (Amber)
Προτείνω να το ψάξετε λίγο πρίν κάνετε κάποια αγορά διότι οι τιμές ναι μέν είναι πάνω κάτω ίδιες αλλά η ποιότητα διαφέρει και μπορείτε να το διακρίνετε!!
Και εκεί που αναρωτιόμασταν μήπως και βαρεθούμε τόσες μέρες στη Βαρσοβία, ήρθε η μέρα να φύγουμε και δεν το θέλαμε καθόλου.
Το ταξίδι έπρεπε να συνεχιστεί και έτσι ξανα βρεθήκαμε στο αεροδρόμιο (Modlin) με προορισμό το Βίλνιους.
Βίλνιους
Η πτήση ήταν σύντομη, περίπου μιάμιση ώρα, και πολύ φθηνή, γύρω στα 10 Ευρώ (Με τη Wizzair)
Φτάνοντας στο Βίλνιους μας πρίμενε ο οδηγός της μεταφοράς που είχαμε κλείσει(12 Ευρώ, 3 άτομα) για να μας πάει στο ξενοδοχείο.
Η διαδρομή ήταν σχετικά σύντομη.
Το ξενοδοχείο μας ήταν ενα μικρό ξενοδοχείο στο κέντρο, πάλι δίπλα στον καθεδρικό της πόλης.
Φτάσαμε αρκετά νωρίς το πρωί, αφήσαμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε να δούμε την πόλη.
Μετά απο λίγο περπάτημα σε ένα τεράστιο δρόμο με άπειρα μαγαζιά (η χαρά του shopacholic) φτάσαμε στο πρώτο σημείο ενδιαφέροντος, το μουσείο των θυμάτων της γενοκτονίας (αρχηγείο της KGB)
Βρίσκεται στο πρώην αρχηγείο της KGB απέναντι από την πλατεία Lukiškės και ανεπίσημα αποκαλείται 'μουσείο της KGB'. Το κτίριο αυτό χρησιμοποιήθηκε από την Κα Γκε Μπε λόγω του σημείου του για παρακολούθηση αλλά και σαν χώρος φυλάκισης,βασανιστηρίων και εκτέλεσης . Ιδρύθηκε το 1992 από τον υπουργό Πολιτισμού και είναι αφοσιωμένο στην συλλογή και έκθεση εγγράφων και στοιχείων σχετικών με την 50-χρονη κατοχή από την Σοβιετική Ένωση, την Λιθουανική αντίσταση και τα θύματα της εποχής. Πολλά δωμάτια εκθέτουν την μεταφορά των Λιθουανών αιχμαλώτων στην Σιβηρία και ότι συνεπάγονταν για αυτούς και για την χώρα. Η φυλακή του κτιρίου είναι συγκλονιστική δεδομένου ότι χρησιμοποιούνταν πολύ πρόσφατα. Μπορείτε ακόμα να δείτε το δωμάτιο απομόνωσης και το δωμάτιο εκτελέσεων με της τρύπες από της σφαίρες στον τοίχο.
(Πηγή: taxidologio.gr)
Αν αξίζει να επισκεφθείτε κάτι στο Βίλνιους είναι σίγουρα αυτό το μουσείο, είναι βέβαια αρκετά θλιβερό, ειδικά βλέποντας το χώρο εκτελέσεων αλλά είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να δεις!!!
Φεύγοντας απο εκεί κάναμε την ίδια διαδρομή για να επιστρέψουμε στο κέντρο όπου και επισκεφθήκαμε τον καθεδρικό ναο.
Ο Καθεδρικός ναός της πόλης, βρίσκεται στη θέση ενός παγανιστικού ναού, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον θεό του κεραυνού Perkunas. Στη συνέχεια, έγινε τελικά καθολικός καθεδρικός ναός των Αγίων Stanislav και Vladislav και απέκτησε μπαρόκ/κλασική μορφή. Χαρακτηριστική είναι η πρόσοψή του ναού, η οποία θυμίζει Παρθενώνα! Στο εσωτερικό είναι θαμμένες μερικές διάσημες προσωπικότητες της ιστορίας της Λιθουανίας: όπως ο βασιλιάς Αλέξανδρος της Πολωνίας, η βασίλισσα Ελισάβετ της Αυστρίας και η καρδιά του βασιλια Vladislovas σε ενα βάζο.
Το σε ξεχωριστό κτίριο καμπαναριό του ναού, έχει ύψος περίπου 50 μέτρα. Στις κατακόμβες του ναού, υπάρχει μουσείο στο οποίο παρουσιάζεται η ιστορία του ναού.
Μιας και είχε περάσει η ώρα επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.
Το απόγευμα εξερευνήσαμε τα στενά της παλιάς πόλης για να κατατοπιστούμε και καθήσαμε για φαγητό.
Πρώτη απόπειρα Λιυοθανικής κουζίνας έγινε στο εστιατόριο Etno Dvaras. Είναι αρκετά μεγάλο και βρίσκεις εύκολα τραπέζι. Ό,τι δοκιμάσαμε ήταν τέλειο, όλα ήρθα γρήγορα και το προσωπικό άψογο!!!
Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στους ναούς, μιας και το Βίλνιους έχει άπειρους.
Ξεκινήσαμε λοιπόν με την Πύλη της Αυγής.
Είναι η μοναδική πύλη από τις εννέα που είχε χτίσει ο Μεγάλος Δούκας της Λιθουανίας για αμυντικό και προστατευτικό σκοπό.
κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1503-1522 και είναι η μοναδική που διατηρήθηκε από τις συνολικά 10 πύλες εισόδου στην παλιά πόλη του Βίλνιους. Στο σημείο αυτό, επισημαίνεται ότι τα τείχη της παλιάς πόλης του Βίλνιους, είχαν μήκος 3km και 10 πύλες εισόδου. Οι υπόλοιπες πύλες, καταστράφηκαν στα τέλη του 18ου αιώνα. Όπως σε όλο τον κόσμο τα τείχη σταμάτησαν να έχουν χρησιμότητα με τα νέα, τότε, όπλα. Όμως στον 16ο αιώνα ή/και παλαιότερα, οι πύλες των πόλεων συχνά περιείχαν κάποια θρησκευτικά στοιχεία τα οποία προορίζονταν για να φρουρούν την πόλη από της επιθέσεις και για να ευλογούν τους ταξιδιώτες. Έτσι και η πύλη της Dawn έχει μια εικόνα της Παρθένου Μαρίας, μητέρας του Χριστού, που φιλοξενείται στο εκκλησάκι της ανατολικής της πλευράς.Το εικόνισμα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους προσκυνηματικούς προορισμούς στην Ανατολική Ευρώπη.
Από την πύλη της Αυγής ξεκινά (ή τελειώνει) ο κεντρικός πεζόδρομος της παλιάς πόλης του Βίλνιους, ο οποίος συνδέει τον καθεδρικό ναό με την πύλη.
Με θεωρία, ότι αφετηρία είναι ο καθεδρικός ναός, ο κεντρικός πεζόδρομος ονομάζεται στην αρχή Pilies g, μετά το ναό της Αγίας Παρασκευής ονομάζεται Didžioji g, ενώ στη συνέχεια ονομάζεται Aušros Vartų gatvė.
Στη συνέχεια βρήκαμε την εκκλησία της Αγίας Τερέζας και το ναό του Αγίου Πνεύματος.
Το βράδυ πήγαμε για φαγητό στο Berneliu Uzeiga, είναι σε μια πολύ ωραία τοποθεσία, επίσης πολύ μεγάλο μαγαζι και τέλειο φαγητό!!!
Την τελευταία μας μέρα, πρωί πρωί πήγαμε στο παλάτι του μεγάλου δούκα, η ανακατασκευή του παλατιού ήταν ενα απο τα σημαντηκότερα πρότζεκτ της Λιθουανίας την τελευταία χιλιετία.
Έπρεπε να ολοκληρωθεί το 2009 και να ανοίξει για το κοινό με τον εορτασμό του Μιλένιουμ αλλά λόγω οικονομικών προβλημάτων άνοιξε για το κοινό χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η ανακατασκευή και η επίπλωσή της. Απο εκεί ανεβήκαμε στο λόφο για τον πύργο Γκεντιμίνας.
Ο Γκεντιμίνας ήταν Μεγάλος Δούκας της Λιθουανίας από το 1315 ή 1316 μέχρι τον θάνατό του. Ο λόφος Γκεντιμίνας είναι ο λόφος όπου ο μεγάλος Δούκας Γκεντιμίνας ίδρυσε την πόλη. Ο πύργος Γκεντιμίνας βρίσκεται στον ύψους 48 μέτρων ως άνω λόφο, αποτελεί το ιστορικό σύμβολο της πόλης και σήμερα υπάρχει ότι απέμεινε από το Κάστρο το οποίο δέσποζε στο σημείο αυτό.
Ήταν πολύ ωραίος περίπατος, ξεκίνησε μέσα απο ένα πάρκο και όλη η διαδρομή, παρότι Οκτώβρης, ήταν πανέμορφη μες τα λουλούδια!!!
Γενικά αυτό που μας έκανε εντύπωση σε όλες αυτές τις χώρες ήταν τα λουλούδια.
Το κρύο δεν τα επηρεάζει και ήταν όλα προσεγμένα και πανέμορφα.
Απο εκεί κατευθυνθήκαμε προς το πάρκο Μπερναντίνε.
Μην το παραλείψετε, ειδικά εαν έχει καλό καιρό, μπορείτε να βγάλετε όμορφες φωτογραφίες, να περπατήσετε μέσα σε καταπράσινα δρομάκια και ξανά άπειρα λουλούδια!!!
Μέτά το πάρκο είδαμε και την ομόνυμη εκκλησία.
Δίπλα ακρίβώς βρσκεται και η εκκλησία της Αγίας Άννας.
Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία της παλιάς πόλης του Βίλνιους, βρίσκεται στη δεξιά όχθη του ποταμού Vilnia. Είναι μια εκκλησία γοτθικού στυλ, με δύο πύργους, που κατασκευάστηκε με 33 διαφορετικά είδη κόκκινων τούβλων.
Το εσωτερικό της εκκλησίας είναι διακοσμημένο με μπαρόκ ύφος, όπως και ο βωμός της.
Η πρώτη εκκλησία στο σημείο αυτό, κατασκευάστηκε προς τιμή της Άννας, την πρώτης γυναίκας του Vytautas του Μέγα (1344-1430), ενός από τους διασημότερους κυβερνήτες της μεσαιωνικής Λιθουανίας. Η εκκλησία όμως ήταν ξύλινη και το 1419 καταστράφηκε από φωτιά. Η σημερινή τούβλινη εκκλησία κατασκευάστηκε από τον Μέγα Δούκα Αλέξανδρο μεταξύ των ετών 1495-1500 και η εξωτερική εμφάνιση της εκκλησίας έχει μείνει σχεδόν ίδια από τότε.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο στρατηγός Ναπολέοντας, αφού είδε την εκκλησία κατά την διάρκεια του Γαλλορωσικού πολέμου το έτος 1812, του άρεσε τόσο πολύ που εκδήλωσε την επιθυμία να την σμικρύνει(!!!) και να την μεταφέρει στο Παρίσι.
Το τελευταίο μας βράδυ στο υπέροχο Βίλνιους αποφασίσαμε να μην τιμήσουμε τη Λιθουανική κουζίνα και έτσι για αλλαγή πήγαμε σε μια αμερικάνικη πάμπ (ήταν καιρός για ένα μπέργκερ!!!)
Το μαγαζί ήταν φανταστικό, είχε ένα τεράστιο κεντρικό μπάρ και πολλά τραπέζια και στάντ καθώς και πατάρι με τραπέζια.
Η διακόσμηση φοβερή και το φαγητο τελειο!!!!
Αν έρθετε στο Βίλνιους να επισκεφθείτε αυτήν την πάμπ!!!!!
Το επόμενο πρωί μετά το πρωινό κάναμε μια τελευταία βόλτα στην πόλη μιας και η πτήση μας για Ρίγα ήταν μεσημεράκι, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και πήραμε το δρόμο για το αεροδρόμιο!!
Ρίγα
Η διαδικασία ίδια, φτάνοντας στη Ρίγα (με Air Baltic, πτήση 10 ευρώ) μας περίμενε ο οδηγός για τη μεταφορά η οποία για ακόμη μια φορά ήταν σύντομη και οικονομική.
Η Ρίγα μπορώ να πώ οτι είχε εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα απο τις άλλες δύο πρωτεύουσες.
Το κέντρο της αποτελείται απο στενά πλακόστρωτα δρομάκια γεμάτα μαγαζιά, εστιατόρια και μπάρ ενώ ταυτόχρονα θα δείς τεράστιους επιβλητικούς ναούς αλλά επίσης και μεγάλα ξενοδοχεία στην καρδιά της πόλης, όπως ήταν και αυτό που κλείσαμε.
Αφου τακτοποιηθήκαμε κάναμε μια αναγνωριστική βόλτα, επισκεφθήκαμε το ναό του Αγίου Πέτρου, μια πολύ όμορφη εκκλησία ακριβώς έξω απο το ξενοδοχείο μας και προχωρήσαμε προς τον καθεδρικό ναό της πόλης.
Τεράστιος, επιβλητικός, πανέμορφος!!!
Είναι η μεγαλύτερη μεσαιωνική εκκλησία στην Βαλτική. Κατασκευάστηκε το 1211 από τον επίσκοπο Αλβέρτο της Ρίγας, ενώ τροποποιήθηκε αρκετές φορές κατά μήκος της ιστορίας του. Ο καθεδρικός της Ρίγας βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Daugava και είναι το πιο αναγνωρίσιμο μνημείο της Λετονίας, εμφανίζεται σε πολλούς πίνακες, κάρτες, φωτογραφίες και τηλεοπτικές ταξιδιωτικές εκπομπές. Στο κτίριο στεγάζεται και το μουσείο της ιστορίας της Ρίγας που εγκαινιάστηκε το 1773 είναι είναι ένα από τα παλαιότερα μουσεία στην Ευρώπη. Ο καθεδρικός διαθέτει ένα εντυπωσιακό όργανο που κατασκευάστηκε το 1884 και διαθέτει 6.718 σωλήνες και 116 όργανα.
Έξω απο τον καθεδρικό ναό μπορείς να πάρεις ένα τρενάκι (αν θυμάμαι καλά 7 ευρώ το άτομο) το οποίο σε κάνει βόλτα σε όλη την πόλη περνώντας απο όλα τα σημαντικά σημεία τα οποία πρέπει να δείς και ταυτόχρονα έχει και ακουστική ξενάγηση.
Άξιζε τον κόπο!!!
Αφού ξανα γυρίσαμε στον καθεδρικό επιστρέψαμε στο ξεοδοχείο για ξεκούραση.
Το βράδυ φάγαμε σε ένα πολύ ωραίο μαγαζί, Folkklubs ALA pagrabs, τέλεια ατμόσφαιρα και σούπερ φαγητό!!!
Η Ρίγα έχει πολλή νυχτερινή ζωή, το αντιληφθήκαμε το πρώτο πρωί κατεβαίνοντας για πρωινό όταν ακριβώς απέαντι σε ένα μπάρ, το οποίο δεν το είχαμε προσέξει καν, στις 8:30 το πρωί έφευγαν οι τελευταίοι θαμώνες!
Η δεύτερη μέρα μας ξεκίνησε πηγαίνοντας προς το μνημείο της ελευθερίας.
Το μνημείο ιδρύθηκε απο δωρεές των κατοίκων και κατασκευάστηκε ώς ενα μνημείο των πεσόντων της Λετονίας στην προσπάθειά τους για ανεξαρτησία το 1935 σε σημείο όπου πρίν βρισκόταν το άγαλμα του μεγάλου Πέτρου.
Έχει 42,7 μέτρα ύψος και αποτελείται απο 56 αγάλματα χωρισμένα σε 23 διαφορετικές ομάδες σε 4 επίπεδα που περιγράφουν την Λετονική ιστορία και κουλτούρα.
Στην κορυφή του οβελίσκου βρίσκεται το 9 μέτρων σύμβολο της ελευθερίας, μια νεαρή γυναίκα που κρατάει 3 αστέρια πάνω απο το κεφάλι της, τα οποία συμβολίζουν τις 3 ιστορικές περιοχές της Λετονίας και την εθνική ενότητα.
Λίγο πιο κάτω διασχίζοντας το πάρκο υπάρχει ένας ορθόδοξος καθεδρικός ναός, με όμορφες τοιχογραφίες!!!
Στη συνέχεια η μέρα μας είχε Art Nouveau ξενάγηση.
Κατευθυνθήκαμε προς την οδό Alberta που όπως και όλη η γύρω περιοχή έχει πανέμορφα Art Nouveau κτίρια.
Δεκάδες μεγαλόπρεπα αρχοντικά των αρχών του 20ου αιώνα, που τα χρόνια της Σοβιετικής περιόδου ρήμαζαν, σήμερα με γοργούς ρυθμούς αναστηλώνονται, χαρίζοντας στην πόλη έναν αέρα σπάνιας μεγαλοπρέπειας.
Μπορείτε να επισκεφθείτε το Art Nouveau Μουσείο της πόλης, που εγκαινιάστηκε μόλις το 2009. Στεγάζεται στην ιδιωτική κατοικία του Λετονού αρχιτέκτονα Pēkšēns Konstantīns (1859 – 1928), που ο ίδιος κατασκεύασε το 1907. Το κτίριο είναι λαμπρό χαρακτηριστικό δείγμα εκείνης της περιόδου και ξεχωρίζει για τα διακοσμητικά ανάγλυφα της πρόσοψης, την χαρακτηριστική επίπλωση των χώρων και την υπέροχη εσωτερική σκάλα, που είναι από τις εντυπωσιακότερες όχι μόνο στη Ρίγα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.
Το βράδυ αφού κάναμε μια βόλτα στο κέντρο επιστρέψαμε στη γειτονιά μας και επιλέξαμε ένα μαγαζί απέναντι απο το ξενοδοχείο το οποίο μας έκανε εντύπωση που ήταν μονίμως όλες τις ώρες της ημέρας γεμάτο.
Πρόκειται για το Easy beer, μπαίνοντας έχει δυο τεράστιους τοίχους δεξιά και αριστερά με κάνουλες απο μπύρες απο όλο τον κόσμο!!!
Βρήκαμε αμέσως τραπέζι, μπροστά μας μια ανοιχτή κουζίνα, η ατμόσφαιρα ήταν σούπερ, πολύ μοντέρνο μαγαζι.
Το κόνσεπτ απλό.
Η σερβιτόρα έρχεται και μας δίνει μια κάρτα. Σε κάθε κάνουλά δίπλα είχε μια υποδοχή για την κάρτα και έγραφε απο πού προέρχεται η μπύρα και την τιμή που πληρώνεις.
Έπαιρνες λοιπόν ένα ποτήρι το έβαζες κάτω απο την κάνουλα που ήθελες, έβαζες την κάρτα και με ένα κουμπί γέμιζες όση ποσότητα ήθελες.
Σε μια μικρή οθόνη δίπλα σου έγραφε την ποσότητα, πόσο πλήρωσες και το συνολικό ποσό που πρέπει να πληρώσεις στο τέλος για τις μπύρες που δοκίμασες.
Ήταν κάτι διαφορετικό και ενθουσιαστήκαμε πολύ!!
Το φαγητο επίσης ήταν τέλειο και γενικά ήταν ενα υπέροχο βράαδυ!!!
Την τελευταία μας μέρα στην μαγευτκή αυτή πόλη σηκωθήκαμε πολύ πρωί και μετά το πρωινό πήραμε ταξί και πήγαμε σε μια τεράστια κλειστή αγορά.
Αποτελούνταν απο 3 μεγάλα κτίρια, το ένα είχε μόνο κρέατα το άλλο μόνο ψάρια και το τρίτο είχε κάθε λογής τυριά, ψωμιά (η Ρίγα φημίζεται για τα ιδιαίτερα τυριά της και τα ψωμιά που έχει) μπορείς να φανταστείς και διάφορα σουβενίρ για να αγοράσεις.
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι να γυρίσουμε όλα τα κτήρια μας πήρε αρκετή ώρα.
Φυσικά ψωνήσαμε κάποια τυριά συσκευασμένα και ψωμιά για να φέρουμε Ελλάδα αλλά το πιό εντυπωσιακό ήταν το κτήριο με τα ψάρια, όχι μόνο για τους ταράστιους σολωμούς που είχε αλλά πιο πολύ για το άπειρο κόκκινο και μαύρο χαβιάρι χύμα που πωλούσαν.
Αφού ψωνήσαμε και κάποια σουβενίρ γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τα ψώνια και ξανα φύγαμε, αυτή τη φορά για να δούμε ό,τι μας είχε απομείνει σε αξιοθέατο.
Αρχικά ξανα γυρίσαμε στον Άγιο πέτρο και ανεβήκαμε στο καμπαναριό για να δούμε τη θέα.
Έπειτα κατευθυνθήκαμε προς το κάστρο να το δούμε απ'έξω και μετά περάσαμε απο 3 όμοια κτίρια που τα αποκαλούν 3 Brothers.
Είναι τρία κτίρια στη σειρά και το κάθε ένα έχει τη δική του ιστορία.
Το κτίριο στο νούμερο 17 της οδού έχει Γοτθικές κόγχες και χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και είναι η παλαιότερη κατοικία χτισμένη από πέτρα στη Ρίγα.
Στο νούμερο 19 της οδού έχουμε ένα κτίριο του 17ου αιώνα το οποίο στεγάζει ένα μικρό μουσείο αρχιτεκτονικής.
Ενώ στο νούμερο 21 έχουμε ένα πράσινο κτίριο χτισμένο τον 18ο αιώνα!
Τελευταία μας στάση ήταν το σπίτι των Μαυροκέφαλων ( House of the black heads)
Χτίστηκε το 1344 για να στεγάσει τους ταξιδιώτες εμπόρους της αδελφότητας των “μαυροκέφαλων”, βομβαρδίστηκε το 1941 από τους Γερμανούς, τα ερείπια απομακρύνθηκαν εντελώς από τους Σοβιετικούς το 1948 και ανακατασκευάστηκε το 2001, στην επέτειο των 800 χρόνων της πόλης.
Πρόκειται για μια αρχιτεκτονική κατασκευή που κυριαρχεί το κόκκινο τούβλο, τα αγάλματα, το χρυσό και το μπλε χρώμα, σε αυτόν τον χώρο πραγματοποιούσαν τις συναντήσεις τους οι νεαροί ανύπαντροι έμποροι της Αδελφότητας των Μαυροκέφαλων. Σε αυτό το κτίριο σήμερα στεγάζονται το μουσείο και η επίσημη αίθουσα δεξιώσεων. Αυτό όμως που ξεχωρίζει στην πλατεία είναι το άγαλμα του πολιούχου αγίου της πόλης του St. Roland, από του οποίου το σπαθί ορίζεται το γεωμετρικό κέντρο της Ρίγας.
Και εξωτερικά αλλά και εσωτερικά ήταν πολύ εντυπωσιακό.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να φτιάξουμε βαλίτσες.
Το βράδυ πήγαμε πάλι απέναντι απο το ξενοδοχείο, αυτή τη φορά στο Easy wine, όπως καταλαβαίνεται είχε το ίδιο κόνσεπτ με τις μπύρες αλλα με κρασί.
Επίσης ξεχωριστή εμπειρία και φοβερό φαγητο.
Δυστυχώς είχε έρθει η μέρα της επιστροφής.
Μπορώ να πώ με σιγουριά οτι ήταν απο τα πιο ενδιαφέροντα ταξίδια που έχω κάνει.
Αυτες οι χώρες (και οι συγκεκριμένες πόλεις που επισκεφθήκαμε) έχουν κάτι το ιδιαίτερο, σε καθηλώνουν με την ομορφιά τους και σίγουρα σε προκαλούν ώστε να επιστρέψεις για ακόμη μια επίσκεψη!!!
Σας προτείνω να τις βάλετε άμεσα στο πλάνο σας άμεσα!!!
Εγώ σίγουρα θα ξανα πάω!!!!!
Last edited by a moderator:
