Γερμανία Τσεχική Δημοκρατία Από τη Φρανκονία στη Φρανκφούρτη, μια Πράγα δρόμος

[lekond]

Στο άκουσμα ότι τρεις πολύ καλές μου φίλες θα πήγαιναν το ίδιο εξάμηνο Erasmus στην ίδια χώρα (Γερμανία) και οι δύο μάλιστα στην ίδια πόλη (Würzburg), χτύπησε ευθύς αμέσως το ταξιδιωτικό μου καμπανάκι και κατέστρωσα ένα 10ήμερο τουρ (9/7 - 18/7).


15 ημέρες πριν το ταξίδι, δέχομαι το εξής μήνυμα από τη μία εκ των τριών:

• «Να σου πω, έχω ιδεάρα, Παρασκευή βράδυ παίρνουμε βραδινό λεωφορείο για Πράγα, τη βλέπουμε όλο το ΣΚ και Κυριακή βράδυ γυρνάμε Φρανκφούρτη, είσαι μέσα;»
• «Τώρα περιμένεις να πω όχι;»

Έτσι, το πρόγραμμα διαμορφώθηκε ως εξής:

9/7 - 12/7: Würzburg

11/7: Rothenburg ob der Tauber/Bamberg (μονοήμερη)

13/7-14/7: Prague

15/7-18/7: Frankfurt

16/7: Heidelberg (μονοήμερη)


Ελάτε να δούμε παρέα λοιπόν την περιοχή της Φρανκονίας με τις πανέμορφες, μεσαιωνικές πόλεις της, όπως

Το Würzburg

Το Rothenburg ob der Tauber

Το Bamberg

..να περάσουμε ένα ΣΚ στην αρχοντική, παραμυθένια πρωτεύουσα της Τσεχίας, την Πράγα

και να ολοκληρώσουμε το οδοιπορικό με την πανέμορφη Χαιδελβέργη

και την αδίκως παρεξηγημένη Φρανκφούρτη.

Η αλλιώς, “Από την Φρανκονία στη Φρανκφούρτη, μια Πράγα δρόμος!”

 

[lekond]

ΜΕΡΑ 1η: 9/7/2019


Η εξεταστική τελείωσε, οι εθνικές εκλογές ολοκληρώθηκαν κι ήμουν έτοιμος για τις πρώτες διακοπές του καλοκαιριού.

Η πτήση Α3 830 της Aegean με προορισμό τη Φρανκφούρτη εκκίνησε με μικρή καθυστέρηση και σε κάτι περισσότερο από 2 ώρες πετούσαμε πάνω από τον εναέριο χώρο της γερμανικής πόλης.

Με την κάθοδο του αεροσκάφους, ξεπρόβαλλε κι ο ποταμός Main που διατρέχει τη Φρανκφούρτη (εξ´ου και το πλήρες όνομα της Frankfurt am Main).

Στις 10.40 τοπική ώρα, προσγειωθήκαμε στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης, το τρίτο μεγαλύτερο της Ευρώπης και όγδοο μεγαλύτερο του κόσμου.

Από το αεροδρόμιο, είχα κλείσει μεταφορά με τη Flixbus για Würzburg στη 1 η ώρα, οπότε είχα περίπου 2 ώρες στη διάθεση μου για να εξερευνήσω το χαοτικό αυτό αεροδρόμιο, το οποίο όντας ένας εκ των σημαντικότερων κόμβων στη Γηραιά Ήπειρο για transit flights, εικάζω ότι θα επισκεφτώ αρκετές φορές στο μέλλον.

Τα λεωφορεία της Flixbus στον αερολιμένα της Φρανκφούρτης βρίσκονται σταθμευμένα στο parking P36 του Terminal 1. Για όσους, όπως εγώ, προσγειωθείτε στο Terminal 1, πρέπει να κατευθυνθείτε στο Concourse C, να βγείτε έξω από την τελευταία πόρτα στα δεξιά σας, και στρίβοντας δεξιά θα βρείτε μετά από περπάτημα 5’ το parking. Αν προσγειωθείτε στο Terminal 2, θα πρέπει πρώτα να πάτε στο Terminal 1 και μετά να ακολουθήσετε τη διαδρομή που περιγράφηκε.


Το Flixbus ξεκίνησε στην ώρα του με προορισμό το Würzburg κι ενδιάμεση στάση στον κεντρικό σταθμό της Φρανκφούρτης (Hauptbahnhof).


Στη διαδρομή προς το Hauptbahnhof ξεχώρισε ο πύργος Westhafen (Westhafen Tower), με ύψος 109μ. και 30 ορόφους, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 2004 και το όνομα του οποίου σημαίνει πύργος του Δυτικού Λιμανιού (West Port Tower).

Στο Hauptbahnhof κάναμε μία στάση 40’ κι έπειτα πήραμε το δρόμο για Würzburg. Η διαδρομή ήταν αρκετά γραφική, μέσα στο πράσινο κι οι δρόμοι προφανώς εξαιρετικοί.


Μετά από 1.30 ώρα, φθάσαμε στο Hauptbahnhof του Würzburg, όπου με περίμεναν οι φίλες μου κι όλοι μαζί κατευθυνθήκαμε στην εστία για να τακτοποιήσω τα πράματα μου.

Η πρώτη μου βόλτα στην πόλη του Würzburg είχε ως κατάληξη τον ποταμό της πόλης, που δεν είναι άλλος από το Main.

Ο φίλος μας ο Main, με μήκος 525χλμ είναι ο μεγαλύτερος δεξιός παραπόταμος του Ρήνου κι ο μεγαλύτερος ποταμός που βρίσκεται αποκλειστικά και μόνο στη Γερμανία. Οι δύο μεγαλύτερες πόλεις τις οποίες διατρέχει είναι μακράν των άλλων η Φρανκφούρτη και το Würzburg.


Στην αντίπερα όχθη του Main από το μαγαζί που καθίσαμε, δέσποζε επιβλητικό το οχυρό Marienberg (Marienberg Festung/Fortress), ένα εκ των τριών «συμβόλων» της πόλης, όπως θα δούμε παρακάτω. Για να πάρω δυνάμεις και να δροσιστώ, ήπια την πρώτη μου μπύρα επί γερμανικού εδάφους, με θέα το Main και το Marienberg Fortress.

Μιας κι είπα να δροσιστώ, αξίζει να αναφέρω ότι μία εβδομάδα πριν το ταξίδι μου, τη Γερμανία σάρωσε ισχυρός καύσωνας, με τη θερμοκρασία σε πολλές περιπτώσεις να υπερβαίνει τους 35 βαθμούς Κελσίου. Ευτυχώς, το δεκαήμερο της δικής μου διαμονής, οι θερμοκρασίες κυμαίνονταν από 20-25 βαθμούς, με λίγες μόνο κι ελαφριές βροχοπτώσεις, κάτι που ευνοούσε τη θέληση μου για μπόλικο περπάτημα.


Επόμενη μας στάση ήταν το Ring Park, μια όαση πράσινου στο κέντρο της πόλης, ιδανικό για τρέξιμο, περπάτημα, ποδήλατο ή απλά ... άραγμα σε ένα από τα πολυάριθμα παγκάκια του μπροστά στα συντριβάνια που υπάρχουν διάσπαρτα στο πάρκο.

Διασχίσαμε το Ring Park απ´άκρη σε άκρη, περάσαμε τη γέφυρα Friedensbrücke με κατεύθυνση την περιοχή Zellerau

και φτάσαμε σε ένα μεγάλο υπαίθριο φεστιβάλ (Kiliani-Volkfest), όπου είχε στηθεί προσωρινά για λίγες μέρες ένα μεγάλο λούνα παρκ.

Όπως μου εξήγησαν τα κορίτσια, η άφιξη μου στην πόλη συνέπεσε με τους δεκαπενθήμερους εορτασμούς του Saint Kilian, του Αγίου Προστάτη ολόκληρης της Φρανκονίας.


Ο άγιος Kilian (γέννηση 640, στην περιοχή Mullagh, στην County Cavan της Ιρλανδίας / μαρτύριο 689 στο Würzburg, της Γερμανίας /ημέρα μνήμης 8 Ιουλίου), ήταν ένας ιεραπόστολος και επίσκοπος ο οποίος, μαζί με τους συντρόφους του αγίους Colman και Totnan, έδωσε τη ζωή του για τον εκχριστιανισμό της Θουριγγίας και της ανατολικής Βαυαρίας. Στο Würzburg, γύρω στο 689, οι τρεις τους αποκεφαλίστηκαν με διαταγή του Δούκα Gozbert του Würzburg, τον οποίο ο άγιος Kilian είχε βαπτίσει. Ο λόγος που ο Gozbert τους αποκεφάλισε, ήταν το ότι ο άγιος Kilian τον επέπληξε γιατί παντρεύτηκε την χήρα του αδερφού του. Το 752 ο επίσκοπος Burchard του Würzburg μετέφερε με τιμές τα λείψανα τους στον καθεδρικό του. Ο Kilian είναι ένας αγαπημένος προστάτης άγιος στην περιοχή του Würzburg και τον τιμούν επίσης στην Βιέννη και την Ιρλανδία.


Πλήθος κόσμου και παιδιών είχαν ξεχυθεί στα αναρίθμητα παιχνίδια, τα σταντ με τα fast food και τους πάγκους με τις μπύρες.

Δοκίμασα το πρώτο μου currywurst με πατάτες, ήπια ένα τιμιότατο λίτρο μπύρας και αφού γνώρισα και 5-6 ερασμίτες φίλους των κοριτσιών, κατευθύνθηκα στην εστία για ύπνο, όντας κουρασμένος κι από το ταξίδι.

 

[είμαι ευτυχής]

πολύ ενδιαφέρον οι προορισμοί σας και αρκετά κοντινοί με τους δικούς μας,αναμένουμε τη συνέχεια.....
Εμείς ήμασταν οι ''άτυχοι'' της προηγούμενης εβδομάδας με τα 36+ κελσίου!!!

 

[lekond]

πολύ ενδιαφέρον οι προορισμοί σας και αρκετά κοντινοί με τους δικούς μας,αναμένουμε τη συνέχεια.....
Εμείς ήμασταν οι ''άτυχοι'' της προηγούμενης εβδομάδας με τα 36+ κελσίου!!!

Χαχαχαχα ναι το παρατήρησα στην ιστορία σας, εσείς καλύψατε πιο πολύ την «τυπική» Βαυαρία, εμείς πιο πολύ τα «λιγότερο βαυαρικά» τμήματα.

 

[lekond]

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Πριν ξεκινήσω να αναλύω τα πεπραγμένα της δεύτερης μέρας, οφείλω να αναφερθώ στον τίτλο
της ιστορίας και συγκεκριμένα στον όρο Φρανκονία.

Τι είναι λοιπόν η περίφημη Φρανκονία, στο έδαφος της οποίας βρισκόμασταν;;

Η Γερμανία αποτελείται από 16 ομόσπονδα κρατίδια (αντίστοιχα με τα δικά μας γεωγραφικά διαμερίσματα κατά κάποιο τρόπο), το νοτιότερο από τα οποία είναι η Βαυαρία.

Η Βαυαρία διαιρείται σε επτά διοικητικές περιφέρειες (Regierungsbezirke):
1 την Άνω Βαυαρία (Oberbayern) με πρωτεύουσα το Μόναχο
2 την Κάτω Βαυαρία (Niederbayern) με πρωτεύουσα το Λάντσχουτ
3 τη Σουηβία (Schwaben) με πρωτεύουσα το Άουγκσμπουργκ
4 την Άνω Φρανκονία (Oberfranken) με πρωτεύουσα το Μπαϊρόιτ
5 τη Μέση Φρανκονία (Mittelfranken) με πρωτεύουσα το Άνσμπαχ (Ansbach)
6 την Κάτω Φρανκονία (Unterfranken) με πρωτεύουσα το Βύρτσμπουργκ
7 και το Άνω Παλατινάτο (Oberpfalz) με πρωτεύουσα το Ρέγκενσμπουρκ

Η Φραγκονία ή Φρανκονία είναι λοιπόν ιστορική περιοχή-τμήμα της Βαυαρίας, που σήμερα διαιρείται στις διοικητικές περιοχές: Άνω Φραγκονία με 1.250.000 κατoίκους, Κάτω Φραγκονία με 1.100.500 κατοίκους και Μέση Φραγκονία με 1.400.000 κατοίκους.

Ιστορικά «Φρανκονία» ονομάστηκε το ανατολικό τμήμα του Φραγκικού βασιλείου του Καρλομάγνου. Το δυτικό είναι το σημερινό Île-de-France στη Γαλλία. Η Φρανκονία ενσωματώθηκε στην Βαυαρία το 1803, την εποχή του Ναπολέοντα.

Από τεχνική άποψη, η περιοχή της Φρανκονίας στη νοτιο-κεντρική Γερμανία αποτελεί τμήμα της Βαυαρίας για περίπου 200 χρόνια. Οι ντόπιοι δεν έχουν θερμανθεί μέχρι στιγμής στην ιδέα. Θα σας πουν ότι η Φρανκονία έχει διατηρήσει τη δική της διάλεκτο, τον πολιτισμό, την κουζίνα και ακόμη και το χρωματιστό κόκκινο σε σύγκριση με το λευκό και το μπλε του ουρανού της Βαυαρίας.

Αποτελεί μία άκρως τουριστική περιοχή της Γερμανίας καθώς συνδυάζει μεταξύ άλλων πλούσια ιστορία και παραδόσεις. Στις διάσπαρτες μεσαιωνικές πόλεις της Φρανκονίας, οι ντόπιοι κι οι τουρίστες έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν εξαίσια εδέσματα, άφθονη μπύρα (υπάρχουν περί τις 300 ζυθοποιίες), καθώς και το φημισμένο τοπικό κρασί, κυρίως στα βορειοδυτικά.

Η αστεροειδής ποικιλία κρασιού της Φραγκονίας είναι η Sylvaner (Silvaner στα γερμανικά), ένα ξηρό και γήινο λευκό κρασί που ταιριάζει ιδανικά με το ασβεστολιθικό έδαφος της περιοχής, το ήπιο κλίμα και το γόνιμο έδαφος που προσφέρεται από τον ποταμό Main.

Φυσικά, στον τουρισμό της συγκεκριμένης περιοχής συμβάλλει κι η ύπαρξη της Ρομαντικής Οδού (Romantic Road - Romantische Straße), μίας θεματικής οδού που προωθήθηκε σαν ιδέα απο τουριστικούς πράκτορες τη δεκαετία του 1950.

Πρόκειται για μία διαδρομή 350 χιλιομέτρων (220 μίλια) μεταξύ του Würzburg και του Füssen στη νότια Γερμανία, συγκεκριμένα στη Βαυαρία και τη Βάδη-Βυρτεμβέργη, συνδέοντας μερικές γραφικές πόλεις και κάστρα. Στους μεσαιωνικούς χρόνους, ήταν μια διαδρομή που εξυπηρετούσε εμπορικούς σκοπούς, συνδέοντας το κέντρο της Γερμανίας με το νότο. Σήμερα, διέρχεται από αξιοθέατα με έντονο το γερμανικό σκηνικό και πολιτισμό, πόλεις όπως το Nördlingen, το Dinkelsbühl και το Rothenburg ob der Tauber και κάστρα όπως το Burg Harburg και το περίφημο Neuschwanstein. Η ρομαντική οδός σημειώνεται κατά μήκος του δρόμου με καφέ ταμπέλες κι αποτελεί κλασσική διαδρομή για roadtrip.

 

[lekond]

ΜΕΡΑ 2η: 10/07/19

Πρώτο μας πρωινό λοιπόν στο Würzburg, την πρωτεύουσα της Κάτω Φρανκονίας, με πληθυσμό περί τους 130.000 κατοίκους.


Το μόνο που ήξερα για το Würzburg πριν το ταξίδι και πριν αρχίσω να συλλέγω πληροφορίες ήταν το γεγονός ότι η συγκεκριμένη πόλη είναι η γενέτειρα του μεγαλύτερου Ευρωπαίου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών στο NBA, του Dirk Nowitzki. Για το λόγο αυτό, αν και γνώριζα πως παρά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση έχει μένει μόνιμα στο Dallas, είχα τα μάτια μου δεκατέσσερα μήπως συμβεί το θαύμα και τον πετύχω (spoiler alert: δε συνέβη).


Η πρωινή βόλτα ξεκίνησε κόβοντας δρόμο από... το Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της πόλης (Universitäts klinikum), το οποίο, αν και δημόσιο, περιττό να πω ότι ήταν στα πρότυπα δικών μας ιδιωτικών νοσοκομείων τύπου Υγεία.

Μέναμε στα βορειοανατολικά του κέντρου της πόλης, στην περιοχή Grombühl. Η συγκοινωνία ήταν καλή (κυρίως τραμ και λεωφορεία) με αρκετά τακτικά δρομολόγια, εξαιρουμένων των πρώτων πρωινών ωρών. Οι γραμμές τραμ που μας εξυπηρετούσαν ήταν η Νο1 (Grombühl - Sanderau) κι η Νο5 (Grombühl - Rottenbauer).

Πρώτη μας στάση ήταν η ενοριακή εκκλησία του Αγίου Ιωσήφ (Josefkirche) στην περιοχή Grombühl, η κατασκευή της οποίας έγινε στην αρχή του 20ου αιώνα. Δυστυχώς ήταν κλειστή και δε μπορέσαμε να δούμε το εσωτερικό της. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εκκλησία του Würzburg μετά τον καθεδρικό, με ύψος 52 μέτρα, 65 μέτρα μήκος στο εσωτερικό της και χωρητικότητα 3000 ατόμων.

Στη συνέχεια, πήραμε το τραμ και κατεβήκαμε στον κεντρικό σταθμό της πόλης (Hauptbahnhof).

Από εκεί, το κέντρο κι ο ποταμός είναι σε ακτίνα δέκα λεπτών με τα πόδια. Στην πρόσοψη του Hauptbahnhof θα δείτε την επιγραφή DB (Deutsche Bahn), της κεντρικής αλυσίδας σιδηροδρόμων στη Γερμανία.

Κατεβάστε οπωσδήποτε την εφαρμογή DB, θα σας λύσει τα χέρια αν μετακινηθείτε με ΜΜΜ στη Γερμανία, τόσο για αστικά όσο και για υπεραστικά δρομολόγια.


Οι καιρικές συνθήκες ήταν εξαιρετικές κι ο κόσμος είχε ξεχυθεί στους δρόμους του Würzburg. Στην πλατεία Marktplatz (Market Square) επικρατούσε πανδαιμόνιο, με τους πάγκους των πλανόδιων πωλητών να έχουν απλωθεί σε όλο το μήκος της.

Θαυμάσαμε την Marienkapelle, στην είσοδο της οποίας υπάρχουν ρέπλικες των αγαλμάτων του Αδάμ και της Εύας του Tilman Riemenschneider.

Κρατήστε καλά αυτό το όνομα, καθώς έργα του κοσμούν όλο το Würzburg. Γεννημένος το 1460, υπήρξε ένας εκ των σημαντικότερων γλυπτών στη μεταβατική περίοδο πριν την Αναγέννηση. Ο Riemenschneider ήταν δεξιοτέχνης τόσο στην πέτρα όσο και στο ξύλο και τα έργα του είναι κατα κανόνα γοτθικού ρυθμού.


Λίγα μέτρα παραδίπλα, δέσποζε επιβλητικός ο καθεδρικός ναός της πόλης του Würzburg προς τιμήν φυσικά του Saint Kilian.

Έχει υπάρξει για εκατοντάδες χρόνια μέρος ταφής των Πριγκίπων-Επισκόπων του Würzburg. Με συνολικό μήκος 103 μέτρα, είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος ρωμαιοκαθολικός ναός σε ολόκληρη τη Γερμανία. Φυσικά έχει πολλά αριστουργήματα στο εσωτερικό του από τον Riemenschneider και το μεταγενέστερο του Balthasar Neumann. Υπέστη ισχυρές ζημιές από βόμβες κατα τη διάρκεια του ΒΠΠ, οι οποίες αποκαταστάθηκαν μετά το πέρας του πολέμου. Σταθήκαμε τυχεροί και επισκεφτήκαμε τον καθεδρικό εν ώρα λειτουργίας (έχει ένδειξη ότι απαγορεύεται η επίσκεψη εν ώρα τελετών, αλλά οι φυλακές μας άφησαν να μπούμε) και πραγματικά νιώσαμε δέος, τόσο λόγω του μεγέθους του καθεδρικού αλλά κυρίως λόγω του εκκλησιαστικού οργάνου, που έδινε μια άκρως ξεχωριστή νότα στη λειτουργία.

Το επόμενο αξιοθέατο που επισκεφτήκαμε είναι με διαφορά το πλέον γνωστό της πόλης, μιας κι αποτελεί Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO από το 1981. Ο λόγος βεβαίως γίνεται για το Würzburg Residence (γερμ: Würzburger Residenz).

Είναι ένα γιγαντιαίο παλάτι μπαρόκ ρυθμού, την κατασκευή του οποίου ανέλαβε ο Balthasar Neumann. Κι αυτό υπέστη πολλές ζημιές στο ΒΠΠ κι έκτοτε γίνονται συνεχώς έργα ανακατασκευής (όπως θα παρατηρήσετε και στις φωτό).

Στο εσωτερικό του δεσπόζει η μεγαλύτερη τοιχογραφία (fresco) στον πλανήτη, δημιουργία του Βενετού ζωγράφου Giovanni Battista Tiepolo, η οποία απεικονίζει 4 ηπείρους (Ευρώπη, Ασία, Αμερική, Αφρική). Κάθε ήπειρος εκπροσωπείται από ενα τυπικό για αυτήν τοπίο με ζώα και μια αλληγορική γυναικεία φιγούρα.


Οι κήποι του παλατιού ήταν απίστευτοι και θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους. Πολλοί ντόπιοι, όπως είδαμε, έρχονται στους κήπους και κάθονται στη σκιά κάποιου δέντρου ή σε παγκάκια κι απολαμβάνουν το βιβλίο τους.

Φύγαμε από το παλάτι μετά από βόλτα μιας ώρας στους κήπους και αμέτρητες φωτογραφίες και κατευθυνθήκαμε στη στάση του λεωφορείου Νο35 που θα μας ανέβαζε στο Käppele. Δίπλα από τη στάση βρισκόταν και το γυμνάσιο όπου φοίτησε ο Dirk Nowitzki.

Λέγεται Röngten Gymnasium, προς τιμήν του William Röngten, του ανθρώπου που ανακάλυψε τις ακτίνες Χ, κάτι για το οποίο τιμήθηκε με Νόμπελ Φυσικής το 1901. Που έγινε η ανακάλυψη; Μα φυσικά στο εργαστήριο του στο Πανεπιστήμιο του Würzburg το 1895, όπου κατείχε την έδρα Φυσικής.

Käppele σημαίνει μικρό παρεκκλήσι, ενώ στο πλήρες όνομα του αναφέρεται ως "Εκκλησία Προσκυνήματος της Παρθένου Μαρίας". Είναι χτισμένο σε ενα λόφο πάνω από την πόλη του Würzburg, στη δυτική πλευρά του ποταμού Main και προσφέρει συγκλονιστική θέα τόσο προς το φρούριο Marienberg όσο και προς την πόλη και την Παλαιά Γέφυρα.

Το εσωτερικό του είναι μικρό, πλην όμως γραφικό, και αρχιτέκτονας του είναι και σε αυτήν την περίπτωση ο Balthasar Neumann.

Για κάποιον που έχει μόνο μια μέρα στη διάθεση του, είναι προτιμότερο να πάει στο κοντινό φρούριο Marienberg, όμως και το Käppele δεν παύει να αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά αξιοθέατα του Würzburg.

Η κατάβαση έγινε με τα πόδια, ήταν εύκολη και μετά από 15-20' ξαναβρεθήκαμε στο κέντρο της πόλης, κοντά στην Marktplatz.

Περάσαμε έξω από το δημαρχείο της πόλης (Rathaus) και τη Marienkapelle και κάτσαμε κατάκοποι για φαΐ στο Wirtshaus Lämmle, που αποδείχτηκε εξαιρετική επιλογή.

Οι δύο από τους τέσσερις πήραμε το Jägerschnitzel (12,30€) συνοδεία σαλάτας, τηγανιτών πατάτων και σως μανιταριών, ενώ οι άλλοι δυο το "Lämmle" schnitzel (13,90€) στο οποίο υπήρχε και σως πάπρικας. Το μαγαζί δεν είναι σε καμία περίπτωση τουριστικό (οι κατάλογοι είναι μόνο στα γερμανικά), το φαΐ εξαιρετικό κι αρκετά φθηνό, οι μερίδες μεγάλες και η ατμόσφαιρα πολύ ωραία, καθώς βρίσκεται σε μια πλατεία που περιστοιχίζεται από δέντρα που δημιουργούν σκιά.

Έχοντας ανακτήσει τις δυνάμεις μας, κινήσαμε για το σημείο - πόλο έλξης της πόλης, ιδιαίτερα τις ζεστές καλοκαιρινές βραδιές, που δεν είναι άλλο από την Alte Mainbrücke (Παλαιά Κυρία Γέφυρα).

Η γέφυρα κατασκευάστηκε μεταξύ του 1473 και 1543 αντικαθιστώντας μια πρωιμότερη ρωμαϊκή γέφυρα. Τα χαρακτηριστικά 12 αγάλματα αγίων που την κοσμούν προστέθηκαν αργότερα, το 1730. Είναι μια μικρογραφία της περίφημης γέφυρας του Καρόλου, που θα δούμε αργότερα στην ιστορία. Η Alte Mainbrücke συνδέει την Παλαιά Πόλη (Old Town) του Würzburg με τη γνωστή ως συνοικία των Ψαράδων της αριστερής όχθης του Main. Προσφέρει φανταστικές θεές προς το φρούριο Marienberg, το Käppele καθώς και προς τους τεράστιους αμπελώνες που βρίσκονται περιμετρικά της πόλης στους λόφους.

Η ατμόσφαιρα την ώρα του ηλιοβασιλέματος είναι ονειρική κι όλοι την απολαμβάνουν με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, το οποίο είναι μιας εκ των τριών γνωστών ποικιλίων της περιοχής (Silvaner, Bachus, Riesling). Στο ένα και μοναδικό μαγαζί στην αρχή της γέφυρας, οι ουρές για ένα ποτήρι κρασί είναι τεράστιες. Κοστίζει 5-5,50€ το ποτήρι, αλλά θα σας ζητήσουν επιπλέον 5€ τα οποία σας δίνουν πίσω αν επιστρέψετε το άδειο ποτήρι, για να διασφαλίσουν ότι δε θα βρεθεί... να επιπλέει στον ποταμό Main.

 

[Nicoletag]

Τέλειο! Απαιτούμε συνέχεια!