soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.756
- Likes
- 6.529
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Συνοδοιπόροι καλημέρα.
Για την σημερινή μέρα, σας περνάω εδώ ένα άρθρο που δημοσίευσα πέρυσι στον τοπικό τύπο. Ήταν ακόμα στα αρχεία και το φερνω εδώ. Θα τα πούμε και μετά....
Περί Αγίου Βαλεντίνου
Κι αν μου επιτρέπετε μια προσωπική εμπειρία
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εορτή του Αγ. Βαλεντίνου με το έθιμο της, είναι ένα καθαρά εισαγόμενο προϊόν από την καθολική Δύση. Άρχισε να μπαίνει στη ζωή μας γύρω στη δεκαετία του 80 μαζί με τα άλλα προϊόντα της παγκοσμιοποίησης, καθώς και με τις επαφές μας με τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής που άρχισαν να γίνονται εντονότερες εξαιτίας των συχνότερων ταξιδιών, επαγγελματικών ή αναψυχής, από και προς τη χώρα μας, με αποτέλεσμα περισσότερες προσωπικές σχέσεις των Ελλήνων με τους Ευρωπαίους.
Παρόλο που η ορθόδοξη εκκλησία μας δε γιορτάζει το άγιο, καθιερώθηκε στη ζωή μας με το έθιμο του, τα ΜΜΕ μας την υπενθυμίζουν κάθε χρόνο, η νεολαία τη υιοθέτησε με ενθουσιασμό, οι έμποροι δώρων και λουλουδιών με ευχαρίστηση κι εμείς οι παλιοί της «χωρίς Αγ. Βαλεντίνου» εποχής, μάλλον αδιάφορα.
Αξιοσημείωτο είναι ότι τη γιορτή-έθιμο του Αγίου Βαλεντίνου, την είχαν υιοθετήσει και κάποιοι μη χριστιανικοί λαοί πολλά χρόνια πριν από μας, όπως οι Ιάπωνες, οι Κινέζοι της Ταιβάν, οι Φιλιππινέζοι, γιατί δέχθηκαν τον αμερικάνικο τρόπο ζωής με τα προϊόντα του, αμέσως μετά το τέλος του πολέμου.
Όταν ξεκίνησα τη σταδιοδρομία μου σαν αξιωματικός του Ε.Ν., και είχα κάνει μερικές φορές το γύρω του κόσμου, στις χώρες που πήγαινα φυσικό ήταν να αναπτυχθούν και ιδιαίτερες προσωπικές σχέσεις με κοπέλες, σχέσεις που συνεχίζονταν με αλληλογραφία.
Μετά το τέλος κάθε Φεβρουαρίου που πιάναμε λιμάνι κι ερχόταν η αλληλογραφία, έπαιρνα γράμματα με ευχές για St. Valentine’s Day, σελίδες με αποτυπωμένα φιλιά, ζωγραφισμένα λουλούδια και καρδιές, και αναρωτιόμουν προς τι όλα αυτά. Μάλιστα τα συσχέτιζα με το καρναβάλι των καθολικών που συνήθως πέφτει λίγο πριν το δικό μας. Συνήθισα με τα χρόνια αλλά αδιαφορούσα και δεν αντευχόμουν θεωρώντας ότι είναι καθολικά έθιμα δικά τους. Κι ούτε σκεφτόμουν ποτέ ότι εκεί γύρω στα μέσα του Φεβρουαρίου κάτι υπάρχει και στέλνουμε ευχές.
Εκείνη την εποχή μου έτυχε δεύτερο ταξίδι στο Ponce του Πορτορίκο, όπου πριν από οκτώ μήνες είχα γνωρίσει μια δεκαεφτάρα μελαψή πορτορικάνα με την οποία είχαμε αναπτύξει συναισθηματική σχέση (περισσότερο εκ μέρους της), και μετά από τους πρώτους συνήθεις χαιρετισμούς, άρχισε η μουρμούρα και τα μούτρα γιατί δεν τη θυμήθηκα την St. Valentine’s Day. Δημιουργήθηκε πρόβλημα κι άρχισα τότε να τους εξηγώ επί πολύ ώρα, μέχρι που το κατάλαβαν στο τέλος, ότι εμείς οι ορθόδοξοι (δεν γνώριζαν βέβαια ότι είμαστε ορθόδοξοι) δεν έχουμε τέτοια γιορτή-έθιμο. Είπα να «τους εξηγώ» γιατί εκεί ανακατεύεται και η οικογένεια και για τις πορτορικάνικες οικογένειες θα γνωρίζετε ιδίως από τον κινηματογράφο.
Καλό είναι να τιμούμε όλους τους αγίους, αλλά τα ξένα έθιμα ας μην επηρεάζουν τις συνήθειές μας. Όταν περάσουμε σε κάποιους λαούς το έθιμο π.χ. της Καθαρής Δευτέρας τότε ας υιοθετήσουμε κι εμείς κάποιο δικό τους. Μέρες αγάπης είναι κάθε μέρα.
Ευχαριστώ για το χρόνο που διαθέσατε και …Χρόνια Πολλά.
Σουδιανός
Για την σημερινή μέρα, σας περνάω εδώ ένα άρθρο που δημοσίευσα πέρυσι στον τοπικό τύπο. Ήταν ακόμα στα αρχεία και το φερνω εδώ. Θα τα πούμε και μετά....
Περί Αγίου Βαλεντίνου
Κι αν μου επιτρέπετε μια προσωπική εμπειρία
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εορτή του Αγ. Βαλεντίνου με το έθιμο της, είναι ένα καθαρά εισαγόμενο προϊόν από την καθολική Δύση. Άρχισε να μπαίνει στη ζωή μας γύρω στη δεκαετία του 80 μαζί με τα άλλα προϊόντα της παγκοσμιοποίησης, καθώς και με τις επαφές μας με τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής που άρχισαν να γίνονται εντονότερες εξαιτίας των συχνότερων ταξιδιών, επαγγελματικών ή αναψυχής, από και προς τη χώρα μας, με αποτέλεσμα περισσότερες προσωπικές σχέσεις των Ελλήνων με τους Ευρωπαίους.
Παρόλο που η ορθόδοξη εκκλησία μας δε γιορτάζει το άγιο, καθιερώθηκε στη ζωή μας με το έθιμο του, τα ΜΜΕ μας την υπενθυμίζουν κάθε χρόνο, η νεολαία τη υιοθέτησε με ενθουσιασμό, οι έμποροι δώρων και λουλουδιών με ευχαρίστηση κι εμείς οι παλιοί της «χωρίς Αγ. Βαλεντίνου» εποχής, μάλλον αδιάφορα.
Αξιοσημείωτο είναι ότι τη γιορτή-έθιμο του Αγίου Βαλεντίνου, την είχαν υιοθετήσει και κάποιοι μη χριστιανικοί λαοί πολλά χρόνια πριν από μας, όπως οι Ιάπωνες, οι Κινέζοι της Ταιβάν, οι Φιλιππινέζοι, γιατί δέχθηκαν τον αμερικάνικο τρόπο ζωής με τα προϊόντα του, αμέσως μετά το τέλος του πολέμου.
Όταν ξεκίνησα τη σταδιοδρομία μου σαν αξιωματικός του Ε.Ν., και είχα κάνει μερικές φορές το γύρω του κόσμου, στις χώρες που πήγαινα φυσικό ήταν να αναπτυχθούν και ιδιαίτερες προσωπικές σχέσεις με κοπέλες, σχέσεις που συνεχίζονταν με αλληλογραφία.
Μετά το τέλος κάθε Φεβρουαρίου που πιάναμε λιμάνι κι ερχόταν η αλληλογραφία, έπαιρνα γράμματα με ευχές για St. Valentine’s Day, σελίδες με αποτυπωμένα φιλιά, ζωγραφισμένα λουλούδια και καρδιές, και αναρωτιόμουν προς τι όλα αυτά. Μάλιστα τα συσχέτιζα με το καρναβάλι των καθολικών που συνήθως πέφτει λίγο πριν το δικό μας. Συνήθισα με τα χρόνια αλλά αδιαφορούσα και δεν αντευχόμουν θεωρώντας ότι είναι καθολικά έθιμα δικά τους. Κι ούτε σκεφτόμουν ποτέ ότι εκεί γύρω στα μέσα του Φεβρουαρίου κάτι υπάρχει και στέλνουμε ευχές.
Εκείνη την εποχή μου έτυχε δεύτερο ταξίδι στο Ponce του Πορτορίκο, όπου πριν από οκτώ μήνες είχα γνωρίσει μια δεκαεφτάρα μελαψή πορτορικάνα με την οποία είχαμε αναπτύξει συναισθηματική σχέση (περισσότερο εκ μέρους της), και μετά από τους πρώτους συνήθεις χαιρετισμούς, άρχισε η μουρμούρα και τα μούτρα γιατί δεν τη θυμήθηκα την St. Valentine’s Day. Δημιουργήθηκε πρόβλημα κι άρχισα τότε να τους εξηγώ επί πολύ ώρα, μέχρι που το κατάλαβαν στο τέλος, ότι εμείς οι ορθόδοξοι (δεν γνώριζαν βέβαια ότι είμαστε ορθόδοξοι) δεν έχουμε τέτοια γιορτή-έθιμο. Είπα να «τους εξηγώ» γιατί εκεί ανακατεύεται και η οικογένεια και για τις πορτορικάνικες οικογένειες θα γνωρίζετε ιδίως από τον κινηματογράφο.
Καλό είναι να τιμούμε όλους τους αγίους, αλλά τα ξένα έθιμα ας μην επηρεάζουν τις συνήθειές μας. Όταν περάσουμε σε κάποιους λαούς το έθιμο π.χ. της Καθαρής Δευτέρας τότε ας υιοθετήσουμε κι εμείς κάποιο δικό τους. Μέρες αγάπης είναι κάθε μέρα.
Ευχαριστώ για το χρόνο που διαθέσατε και …Χρόνια Πολλά.
Σουδιανός