θα συμφωνησω με την romantic woman...
αφου κ εγω ενοιωσα νοσταλγια κ μου θυμισε αμερικανικες ταινιες, στις οποιες βλεπουμε στην αμερικανικη επαρχια της δεκαετιας του 60 κ 70 να μαζευονται ολοι οι συγγενεις γυρω απο τον πατερ φαμιλια (παππου) κ τα παιδια να σκαρφιζονται διαφορες σκανταλιες...
πολυ ενδιαφερουσες οι πληροφοριες για την επομενη φορα που θα κινησουμε για την Πολη...
αλλα με τις φωτο τι μου κανεις δαφνη, τωρα που ειμαι σε διαιτα???:mad::mad:
να σαι παντα καλα γιωργο, που με τις υπεροχες ιστοριες σου κ την εξαιρετικη αφηγηση μας ταξιδευεις σε τοσο απομακρυσμενα σημεια του πλανητη μας...
κ οι φωτογραφιες σου ειναι το κερασακι σ΄αυτην την ετσι κ αλλιως πεντανοστιμη τουρτα...
μου αρεσει που κλεινεις παντα γεματη υποσχεσεις, τις οποιες εκπληρωνεις παντα με την συνεχεια της ιστοριας σου
...μας κανεις να αγωνιουμε, για το τι αλλο μπορει να συμβει...γι αυτο μην μας αφηνεις να περιμενουμε πολυ...
εξοχο κ το σημερινο...εξοχες κ οι φωτογραφιες...
εχω επισκεφτει δυο φορες την τυνησια κ συμφωνω με ολα αυτα που αναφερει η φιλη στο αρθρο της...θελω να παραθεσω εδω καποια λογια φιλου τυνησιου...μου ελεγε λοιπον μεταξυ σοβαρου κ αστειου, πως καλυτερα ο μπεν αλι, αφου αυτος εχει χορτασει κ εχει βολεψει κ ολο του το σοι...οποιοσδηποτε καινουριος...
μολις τελειωσα "το σπιτι του τεμενους" του καντερ αμπτολαχ (εκδοσεις καστανιωτη) κ ομολογω, πως ειναι απο τα καλυτερα βιβλια που διαβασα τον τελευταιο χρονο...
μεσα στις σελιδες ο καντερ ξεδιπλωνει ολη την ιρανικη ιστορια απο την εποχη του σαχη, την ανατροπη του, την μετεπειτα εξελιξη κ φτανει...
πολυ ομορφη κ κατατοπιστικη περιγραφη για εναν αγνωστο σχετικα τουριστικο προορισμο...φαινεται να αγαπας πολυ αυτον τον τοπο με την τρυφεροτητα που βγαζει η ιστορια σου...
περιμενω να μαθω περισσοτερα...
οι περισσοτερες πτησεις ανταποκρισεις που βολευουν εμας για δελχι φτανουν αξημερωτα, οποτε εχεις μια μερα δελχι, οπου με σωστο συντονισμο μπορεις να δεις τα κυριοτερα...την αλλη μερα αγκρα, βλεπεις τα τατζ μαχαλ , διανυκτερευση κ στο δρομο για τζαιπουρ σταση στο φατεπουρ...2 δυανυκτρευεσεις...
sorry βρε παιδια...
με καλτσουλα μπορεις να μπεις φυσικα κ επισης καλη ιδεα ειναι τα παπουτσακια χειρουργειου πανω απο την καλτσα...
γενικα σε κανεναν ιερο χωρο για τους ινδους δεν επιτρεπεται να μπεις με παπουτσια...προσωπικα μπηκα σε καποιους (στην τζαισαλμερ κ το βαρανασι) βγαζοντας τα...
η Ουνταιπουρ ειναι πανεμορφη και ανθρωπινη πολη, που περπατιεται πολυ ευκολα...το καλοκαιρι ομως ξεραινεται η λιμνη γυρω απο την παλια πολη κ ετσι χανει λιγο απο την αιγλη της και τη φημη της βενετιας της ανατολης...δεν εχω παει Μουμπαι για να συγκρινω...μου αρεσε προσωπικα κ η πουσκαρ παρα...
εχει τοσους κρητικους το φορουμ, που μαλλον θα αποδιοργανωθεις στο τελος....:haha::haha:
α, ειδα κ τον χαρτη σου...καλα την κυπρο γιατι δεν την κοκκινισες????:roll:
Όμως τελικά υπήρχε ένα δεδομένο σε αυτό το ταξίδι που το κατάλαβα μετά και αυτό ήταν η συνεχής ανατροπή.
τρελλαινομαι για ανατροπες...:clap::clap::clap:
ιωαννα απλα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ...