Κι εγώ θύμα της Aegean. Όλη η οικογένεια είχε βγάλει εισητήρια για να έρθει από Ελλάδα και να πάμε Ιρλανδία τέλη Ιουλίου. Μου στείλαν όλες τι ακυρώσεις σήμερα και μόνο τις επιλογές για μετατροπή πτήσης και για βάουτσερ που ήταν ελαφρώς σοκαριστικό (δεν παρακουλουθούσα και το thread). Έχουμε...
4 σειρές που μου έκαναν εντύπωση τελευταία
Wolf Hall. Η ιστορία του Τόμας Κρόμγουελ, του συμβουλάτορα του Ενρίκου του 8ου, αυτού με τις πολλές γυναίκες. Αγγλία του 16ου αιώνα. Η Άννα (Μπολέυν) πολύ ανακατώστρα! Τοπ σκηνοθεσία, ερμηνείες, αναγεννησιακή μουσική, τοπ σειρά γενικώς. Έξι επεισόδια...
Δεν είμαστε και στα καλύτερά μας εδώ στην Βρετανία. Οι αριθμοί που βγαίνουν είναι άσχημοι και οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην εξάπλωση του ιού στα ιδρύματα. Έχοντας συγκατοικίσει με φροντίστρια, ξέρω πόσο κακοπληρωμένη είναι αυτή η δουλειά και ότι πρέπει να πηγαίνουν από το ένα ίδρυμα στο άλλο...
Πολύ ωραία συνέντευξη. Μπράβο για τις προτροπές για σόλο ταξίδι, όπως φάνηκε και από την ιστορία, συμβαίνουν μοναδικά πράγματα και συναισθήματα που δεν θα συνέβαιναν αλλιώς. Ανατριχιαστική η εικόνα με την ινδιάνα στην ζούγκα.
Από το γκουγκάρισμα για την παραλία ξύπνησαν αναμνήσεις 20+ χρόνια... βέβαια ποιό πολύ θυμάμαι τα κλαμπ και όχι τις παραλίες.
Χμμμ... πάλι κολώνα θα σας βάλω.
Πρέπει να είναι το Réservoir de Montmartre . Κι εγώ έψαχνα για εκκλησίες... με μπέρδεψε και το μπλε περίπτερο που φαίνεται αριστερά, νόμιζα Police box.
Όπως ανέφερα και στην εκπομπή, το φαγητό στην Ινδονησία δεν ήταν άσχημο αλλά δεν θα μου λείψει και πολύ.
Το "εθνικό" τους πιάτο είναι το Νάζι Γκορένγκ. Τηγανητό ρίζι με αυγό, γλυκιά σάλτσα σόγιας και λαχανικά ή κρέας. Εδώ μια σκούρα έκδοσή του που έφαγα στην Τζακάρτα:
Μι Γκορένγκ. Δηλαδή...
Αμερικάνικο ντοκιμαντέρ του 1986 για τον τουρισμό της Γιουκοσλαβίας. Η παρουσιάστρια επαινεί τον τρόπο ζωής των ντόπιων και είναι με διαφορετικό τεκνό σε κάθε γύρισμα, αλλά έχει ενδιαφέρον.... not safe for work