Ανεβήκαμε στον Χορτιάτη, Θεσσαλονίκη απόψε... Τιμούμε την μαύρη επέτειο του ολοκαυτώματος του Χορτιάτη από τους Γερμανούς και τους ταγματασφαλίτες τον Σεπτέμβρη του 1944.
Θεατρικό στην Οικία Νταμπουδη, ένα από τα μέρη ( μαζί με τον φούρνο Γκουραμανη) που έκλεισαν και έκαψαν τους κατοίκους του...
Η αγωνια ειναι εκδηλη στο αναγνωστικό κοινό... Κρυολογηματα, αρρωστιες, κρατητηρια, πρακτορες τον παρακολουθουν στα μαυρα, να φωτογραφιζει σφυροδρέπανα και νομιζει οτι οι Ρωσοι κρυωνουν (!!;!!) , τι θα γινει μετα;;
δεν ξερω αν εισαι ακόμα Τσαγκαραδα αλλά το νουμερο ενα μαγαζι για εξοδο για μενα ειναι η Σκάλα. μουσικαρες, ποτο, φαι(επιλεγμενα πραγματα, οχι ταβερνα)... και με ιδιοκτητη σε μεγαλα κεφια παντα. Εχω κανει στην Σκαλα, από 15αυγουστο live και αφιερωματα μουσικα, μεχρι αλλαγή χρονιάς πριν 3 χρόνια...
Τα ξαφνικά είναι τα καλύτερα... Παρακάμπτοντας την Εγνατία οδό, σε περιμένουν εκπλήξεις. Η λίμνη Πολυφύτου και η πλατεία Βελβεντού μας χάρισαν θέα και κρύα μπύρα!! Το βράδυ για πανσέληνο στην Άνω Μηλιά, στα 1000μ. στα Πιέρια... Ανυπομονώ...
Ετοίμαζα πολλά πράματα και θα τα εξιστορούσα όλα εννοείται, αλλά το ονειρεμένο μου ταξίδι στα Διαπόντια κόβεται απότομα λόγω κάποιων κλειστών μυαλών και κακεντρεχων ανθρώπων...μια φωτογραφία με λίγη πικρή γεύση από το τελευταίο μπάνιο στους Οθωνούς...